شماری از پژوهشگران و استادان دانشگاه‌ها در نامه‌ای سرگشاده به سازمان ملل متحد گفته‌اند که حکومت سرپرست افغانستان دانشگاه‌ها را از فعالیت‌های علمی و آموزشی آزاد محروم کرده‌اند. شماری از پژوهشگران و استادان دانشگاه‌های افغانستان در این نامه از وضعیت بحرانی آموزشی و تحقیقاتی در کشور هشدار داده و خواستار توجه بیشتر به تهدیدات و خطرات زندگی خود شدند. این نامه به زبان انگلیسی نوشته و از سوی ۱۶ نفر از استادان دانشگاه‌های افغانستان امضاء و به آدرس سازمان ملل متحد فرستاده شده است. آنان به وضعیت امنیتی دانشگاه‌ها و اخراج استادان اشاره کرده و گفته‌اند که حکومت فعلی در تلاش برای ایجاد فضای همگان‌سازی و تبدیل دانشگاه‌ها به مدارس دینی می‌باشد. پژوهشگران و استادان دانشگاه‌ها در این نامه تاکید کردن که حکومت فعلی با ایجاد اصلاحات خودسرانه و اعمال سیاست‌های سخت‌گیرانه، دانشگاه‌ها را از فعالیت‌های علمی و آموزشی آزاد محروم کرده است. در نامه آمده است که حکومت فعلی اساتید و پژوهشگرانی که دیدگاه‌های مخالف با ایدئولوژی این گروه دارند را از دانشگاه‌ها اخراج کرده و آن‌ها را تهدید به ترور یا بازداشت کرده است. این استادان که بسیاری از آن‌ها در زمینه‌های علوم اجتماعی، رسانه‌ها و مطالعات فرهنگی فعالیت دارند، می‌گویند که شرایط فعلی برای ادامه‌ی فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی در افغانستان غیرممکن شده است. همچنین آنان خواستار همکاری بین‌المللی برای حفاظت از امنیت و ادامه‌ی کارهای علمی خود در خارج از افغانستان شدند. این استادان در ادامه از سازمان ملل متحد خواستند تا توجه بیشتری به وضعیت آن‌ها داشته باشند و همچنین خواستار کمک کشورهای میزبان برای فراهم کردن فرصت‌های جدید جهت ادامه‌ی فعالیت‌های علمی و آکادمیک‌شان شدند. در حالی استادان دانشگاه‌ها از وضع محدودیت انتقاد می‌کنند که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان حکومت فعلی در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

سازمان عفو بین‌الملل به برخورد نامناسب پولیس پاکستان با مهاجران افغانستانی در اسلام‌آباد واکنش نشان داده و از مقام‌های آن کشور خواسته است که به بازداشت‌های خودسرانه و آزار و اذیت شهروندان افغانستان پایان دهند. بابو رام پنت، معاون بخش جنوب آسیا در سازمان عفو بین‌الملل با نشر اعلامیه‌ای، از اقدامات پولیس برای بازداشت و اخراج اجباری مهاجران افغانستانی به کشورشان انتقاد کرده است. وی تاکید کرده است که پولیس پاکستان شب‌ هنگام به محلات بودوباش مهاجران یورش برده و صدها شهروند افغانستان به شمول زنان و کودکان را بازداشت و زندانی کرده است. او افزوده است که اقدامات اخیر پولیس پاکستان علیه افغانستانی‌ها، بخشی از «سیاست تبعیض‌آمیز بزرگ»‌ دولت آن کشور در برابر مهاجران در داخل این کشور است. همچنین شماری از مهاجران افغانستانی مقیم شهر اسلام‌‌آباد، پایتخت پاکستان، گفته‌اند که در چند روز اخیر، پولیس پاکستان روند بازداشت و اخراج افغان‌ها را آغاز کرده و با یورش به محل بودوباش مهاجران، آنان را بازداشت کرده و جبراً به افغانستان باز می‌گردانند. معاون بخش جنوب آسیا در سازمان عفو بین‌الملل تاکید کرد که دولت پاکستان به گونه‌ی خودسرانه سیاست‌هایی را اجرا کرده که این کار، سبب بدتر شدن وضعیت مهاجران افغان در آن کشور شده است. او می‌گوید که دولت پاکستان به گونه‌ی مکرر و خودسرانه سیاست‌هایی را وضع کرده است که شرایط شکننده‌ی پناه‌جویان افغا‌ن در داخل این کشور را تشدید کرده و این اقدامات سبب شده تا در ۱۵ ماه گذشته، هزاران مهاجر دوباره به افغانستان بازگردند. این مقام عفو بین‌الملل گفته است که برخورد نادرست پولیس با مهاجران در اسلام‌آباد، حتا پناه‌جویانی که ویزه معتبر دارند، را با مشکل مواجه کرده است. این سازمان از حکومت پاکستان خواسته است که با اتخاذ اقدامات فوری برای اطمینان از آزادی تمام مهاجرانی که در زندان به سر می‌برند، از تلاش‌ها برای بازداشت و آزار و اذیت مهاجران افغان پایان دهد. در عین حال، سفارت افغانستان در اسلام‌آباد که توسط حکومت فعلی اداره می‌شود روز (دوشنبه، ۱۷ جدی) گفته بود که تا اکنون، حدود ۸۰۰ مهاجر افغان، حتا کسانیکه اسناد معتبر اقامت داشته اند،‌ توسط پولیس اسلام‌آباد بازداشت و جبراً به افغانستان بازگرداننده شده‌‌اند. توقیف و اخراج اجباری مهاجران در اسلام‌آباد، در روزهای اخیر واکنش‌های زیادی مواجه شده و از این میان، روز گذشته ریچارد بنیت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر ملل متحد برای افغانستان، خواستار توقف بازداشت و اخراج اجباری مهاجران افغانستانی از پاکستان شد. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان شمار زیاد فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زن، خبرنگاران، دگرباشان جنسی، نظامیان پیشین و افغان‌هایی که با نیروهای خارجی در افغانستان همکار بودند، به دلیل هراس از انتقام‌جویی و یا هم رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به کشورهای اروپایی و آمریکایی به پاکستان رفته‌اند که برخی از آنان هنوز هم منتظر طی مراحل درخواست‌های پناهندگی‌شان اند.

جورجیت گانیون، معاون سیاسی یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان از وضع محدودیت‌های روزافزون بر زنان و دختران در کشور ابراز نگرانی کرده و گفت که محدودیت‌ها روند کمک‌رسانی صحی به زنان و کودکان را متاثر می‌سازد. خانم گانیون اوضاع زنان و دختران در افغانستان را در مصاحبه با طلوع‌نیوز نگران‌کننده خوانده و گفته است که دوام چنین وضعیتی حرکت به سوی تغییر را دشوار خواهد ساخت. تلاش‌هایی که در راستای حل این موضوع جریان دارد و این تلاش‌ها باید سرعت بخشیده شود. معاون دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان می‌گوید که اگر حکومت سرپرست رویکردش در برابر زنان و دختران را تغییر ندهد، به رسمیت‌شناختن حکومت این گروه «بسیار زیاد» دشوار خواهد بود. وی افزود که تصمیم کشورهای عضو سازمان ملل در مورد حکومت فعلی با تغییر وضعیت در افغانستان رابطه دارد. خانم گانیون که تجربه طولانی کار در افغانستان را دارد، تاکید کرد که شماری از کشورهای عضو سازمان ملل و همچنین اعضای شورای امنیت بارها گفته‌اند که برای رسیدگی به مشکلات اساسی، از جمله وضعیت زنان و دختران در افغانستان، باید در سیاست‌های حکومت فعلی تغییر بیاید. معاون یوناما با اشاره به این که تصمیم درباره شناسایی حکومت حکومت فعلی به کشورهای عضو سازمان ملل بستگی دارد، گفت: «همان طور که گفتم وضعیت چالش‌برانگیز است. فکر کنم از اعلامیه‌هایی که منتشر شده است، این موضوع روشن است که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، برای حرکت به آن نقطه (شناسایی حکومت طالبان) بسیار بسیار مشکل خواهد بود.» خانم گانیون که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ به حیث مدیر حقوق بشر یوناما در کابل کار کرده بود، نگرانی خود را درباره اقدامات تازه حکومت فعلی، از جمله بستن دروازه‌ انستیتوت‌های طبی به روی دانشجویان دختر و جلوگیری از استخدام زنان در سازمان‌های غیر دولتی داخلی و خارجی اعلام کرد. وی می‌گوید: «این گونه محدودیت‌ها روند کمک‌رسانی صحی برای زنان و دختران در کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ البته نه تنها برای زنان، برای تمامی جوامع که نیازمند کمک‌های بشری اند. این یک وضعیت خیلی جدی است، این می‌تواند باعث تاخیر در کمک‌رسانی برای زنان، دختران، اطفال و مردم در سراسر کشور شود و هم‌چنان مسئله انکشاف را متاثر خواهد کرد.» خانم گانیون می‌گوید که مردم افغانستان از سیاست‌های حکومت فعلی رنج می‌برند، تلاش‌ها برای حل این مشکل باید تسریع شود. او گفت که حکومت فعلی به نگرانی‌های داخلی و خارجی پاسخ نداده و برای آن راه حل پیدا نکرده است. قابل ذکر است که حکومت فعلی در بیش از سه سالی که به قدرت بازگشته‌ است، نه تنها از سیاست‌های سختگیرانه خود کوتاه نیامده است، بلکه به تدریج محدودیت‌ها را تشدید کرده است.

طبقه‌بندی فازهای امنیت غذایی یک‌پارچه (IPC) می‌گوید که در سال جدید میلادی بیش از ۱۴ میلیون تن در افغانستان با ناامنی شدید غذایی مواجه خواهند شد. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که از نوامبر ۲۰۲۴ میلادی تا مارچ ۲۰۲۵، حدود ۳۲ درصد از جمعیت کل افغانستان با وضعیت بحرانی امنیت غذایی مواجه خواهند شد. براساس پیش‌بینی طبقه‌بندی فازهای امنیت غذایی یک‌پارچه، تعداد افرادی که در ماه‌های آینده با ناامنی غذایی مواجه می‌شوند، ۱.۱ میلیون تن کم‌تر از مدت مشابه در سال گذشته خواهد بود. در ادامه گزارش آمده است که این نهاد با همکاری برنامه جهانی غذا و سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد، وضعیت امنیت غذایی را در کشورهای مختلف ارزیابی می‌کند. قابل ذکر است که آخرین گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که ناامنی غذایی در افغانستان در پایان سال ۲۰۲۱ به اوج خود رسید و بیش از ۲۲ میلیون تن با این مشکل مواجه شدند. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد گفته است که برای رسیدگی به مناطق آسیب‌پذیر در افغانستان در فصل زمستان به ۶۰۳.۵ میلیون دالر بودجه به‌صورت فوری نیاز است. این دفتر در سال جاری میلادی برای کمک‌رسانی به مردم افغانستان ۳.۰۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده بود؛ اما گفته می‌شود بخشی از این بودجه تأمین شده است. به‌گفته‌ی اوچا، بیش از ۲۳ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک دارند. در کنار آن، دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل گفته بود که بیش از پنج میلیون تن در افغانستان به کمک‌های اضطراری نیازمند هستند. نهادهای امدادرسان خارجی همچنین پیش‌بینی کرده‌اند که زمستان دشواری در انتظار مردم افغانستان خواهد بود.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که در سال ۲۰۲۵ میلادی، ۵.۸ میلیون نفر در افغانستان به سرپناه اضطراری و کمک‌های غیرغذایی ضرورت دارند. این نهاد امروز (سه‌شنبه، ۱۸ جدی) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این افراد شامل خانواده‌های سیل‌زده، بازگشت‌کنندگان و کسانی می‌شوند که در اقامتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد تاکید کرده است که که شرکای بشردوستانه رسیدگی به نیازهای ۱.۱ میلیون نفر را در اولویت قرار داده است. در ادامه آمده است که برای ارائه‌ی کمک‌های اضطراری، تجهیزات زمستانی و سرپناه به این افراد به ۱۷۹ میلیون دالر بودجه نیاز است. همچنین از اعلامیه‌ای اوچا آمده است که کوچک شدن فضای حفاظتی، اقتصاد شکننده، دسترسی ناکافی به خدمات اساسی، خطرات طبیعی و شوک‌های ناشی از آب و هوا و نیز پویایی‌های سیاسی منطقه‌ای همچنان توانایی افغان‌ها را برای بهبودی پس از 40 سال درگیری تضعیف می‌کند. این نهاد تاکید کرد: «در سال 2025، تقریبا نیمی از جمعیت، حدود 22.9 میلیون نفر به دلیل ظرفیت محدود برای برآوردن نیازهای مزمن و حاد، برای زنده ماندن به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. علاوه بر این، تحمیل مداوم محدودیت‌های مرتبط با حقوق توسط مقامات عملی حکومت فعلی خطرات حفاظتی را در میان زنان، دختران و پسران، جوانان و سایر گروه‌های در معرض خطر افزایش داده است و دسترسی آنها به خدمات ضروری نجات جان و فرصت‌های معیشتی را محدود کرده است.» این در حالی است که اوچا دیروز نیز اعلام کرده بود که در سال جاری میلادی ۱۴.۸ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های غذایی و کشاورزی برای زنده ماندن نیاز دارند. این نهاد گفته بود که شرکای بشردوستانه ۱۴.۲ میلیون نفر را در اولویت قرار داده‌اند و برای رسیدگی به نیازهای آنان نیاز به ۱.۰۹ میلیارد دالر بودجه است.

زمستان و بحران فقر؛ برنامه جهانی غذا برای افغانستان در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که میلیون‌ها تن در این کشور نیازمند کمک‌های فوری هستند. این سازمان این اظهارات را امروز (سه‌شنبه، ۱۷ جدی) در یادداشتی در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده است. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد تاکید کرده است که اکثریت این خانواده‌ها ناگزیر هستند از میان غذا و گرم نگه‌داشتن فرزندان‌شان یکی را انتخاب کنند. این سازمان با ابراز نگرانی از بحران اقتصادی در افغانستان خواهان کمک‌های فوری از سوی نهادهای بین‌المللی شده است. همچنین برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد پیش‌تر نیز گفته بود که برای کمک به نیازمندان در افغانستان برای شش ماه آینده به ۷۱۸ میلیون دالر نیاز است. برنامه جهانی غذا اذعان داشت که پنج میلیون تن در این کشور نمی‌دانند وعده بعدی غذایی‌شان از کجا تأمین خواهد شد. به گفته‌ی این دفتر، یک میلیون تن از این افراد در نقاط سخت‌گذر از جمله بدخشان، غور، بامیان و دایکندی قرار دارند. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد گفته است که برای رسیدگی به مناطق آسیب‌پذیر در افغانستان در فصل زمستان و بحران فقر؛ به ۶۰۳.۵ میلیون دالر بودجه به‌صورت فوری نیاز است. این دفتر در سال جاری میلادی برای کمک‌رسانی به مردم افغانستان ۳.۰۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده بود؛ اما گفته می‌شود بخشی از این بودجه تأمین شده است. به‌گفته‌ی اوچا، بیش از ۲۳ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک دارند. نهادهای امدادرسان خارجی همچنین پیش‌بینی کرده‌اند که زمستان دشواری در انتظار مردم افغانستان خواهد بود.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، بیش از ۵۰۰ کودک براثر انفجار مهمات منفجرنشده‌ی باقی‌مانده از جنگ کشته یا زخمی شده‌اند. یونیسف این آمار را امروز (یک‌شنبه، ۱۶ جدی) در یادداشتی در حساب کاربری ایکس خود منتشر کرده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که در سال گذشته برای حدود سه میلیون کودک در افغانستان در مورد خطرات ماین‌ها و سایر مهمات منفجر نشده آموزش و آگاهی‌دهی کرده است. بربنیاد گزارش‌ها، میلیون‌ها مترمربع زمین افغانستان با ماین‌ها و سایر مهمات منفجر نشده آلوده است. همچنین به‌تازگی کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ در افغانستان گفته است که در سال ۲۰۲۴ میلادی ۴۵۵ نفر در حوادث مرتبط به خطرات مهمات انفجاری کشته یا زخمی شده‌اند. این کمیته تاکید کرده است که در سال جاری میلادی ۲۳۴ حادثه‌ی مرتبط با خطرات انفجاری را در افغانستان ثبت کرده است. کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ افزوده است که افغانستان همچنان یکی از آسیب‌پذیرترین کشور در برابر خطرات انفجاری است. به‌دلیل چند دهه جنگ، بخشی از خاک افغانستان آلوده به ماین و مواد انفجاری است. سازمان ملل متحد می‌گوید که سه میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری ماین‌ها و مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ زندگی می‌کنند. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ گفته است که همراه با جمعیت هلال احمر افغانستان در سال ۲۰۲۴ میلادی برای بیش از ۲۴۰ هزار نفر در سراسر کشور آگاهی‌دهی کردند. باید گفت که در ماه‌های اخیر آمار قربانیان انفجار ماین به دلیل بازگشت مهاجران اهل افغانستان به کشور افزایش یافته است. نهاد ماین‌روبی «هالوترست» چندی پیش در گزارشی گفته بود که بیش از ۶۵ کیلومترمربع اراضی افغانستان به مواد منفجره دست‌ساز آلوده است. گفتنی است که ده‌ها سال جنگ و حضور گروه‌های مختلف از دلایل کارگزاری این ماین‌ها در افغانستان بوده است.

برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که بیش از هفت میلیون نیازمند در زمستان جاری از کمک‌های نجات‌بخش در سراسر افغانستان محروم شده‌اند. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۱۳ جدی) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که به دلیل کمبود بودجه نمی‌تواند به تمام نیازمندان در افغانستان کمک کند. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است: «خانواده‌ها با انتخاب دشواری روبرو هستند که شکم کودکان خود را سیر کنند یا خانه‌های خود را گرم نگه دارند.» برنامه جهانی غذا افزوده است که کمک‌رسانی در فصل زمستان به‌ویژه به مناطق دوردست و سخت‌گذر افغانستان کار آنان را با چالش مواجه کرده است. این نهاد خواهان تسریع کمک‌ها برای رسیدگی به نیازمندان در افغانستان شده است. گفتنی است که برنامه جهانی غذا پیش‌تر تاکید کرده بود که حدود ۱۴ میلیون تن در فصل زمستان به کمک‌های فوری نیاز دارند. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد گفته است که برای رسیدگی به مناطق آسیب‌پذیر در افغانستان در فصل زمستان به ۶۰۳.۵ میلیون دالر بودجه به‌صورت فوری نیاز است. این دفتر در سال جاری میلادی برای کمک‌رسانی به مردم افغانستان ۳.۰۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده بود؛ اما گفته می‌شود بخشی از این بودجه تأمین شده است. به‌گفته‌ی اوچا، بیش از ۲۳ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک دارند. نهادهای امدادرسان خارجی همچنین پیش‌بینی کرده‌اند که زمستان دشواری در انتظار مردم افغانستان خواهد بود.

سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، به منظور توان‌مندسازی زنان و دختران، از ۱۸ هزار و ۸۳۶ خانواده در افغانستان حمایت کرده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سال گذشته‌ی میلادی، ۲۸ هزار بسته‌ی کمکی برای ساخت گل‌خانه‌ها و زنبورداری به زنان ارائه کرده است. در بخشی از این اعلامیه آمده است: «هدف ما توان‌مندسازی زنان است. ما با ساخت گل‌خانه‌ها، توزیع مرغ‌، خوراک، واکسن و آموزش از خانواده‌ها حمایت کرده‌ایم.» سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد همچنان تاکید کرد که در یک سال گذشته‌ی میلادی، ۵۵۷ هزار مرغ که پرورش یافته‌ی دست زنان هستند را نیز واکسن کرده است. این نهاد افزوده است: «پرورش مرغ‌ها به زنان در افغانستان، این امکان را می‌دهد که تغذیه‌ی خانواده‌های خود را بهبود بخشند و در عین حال منبع درآمدی نیز داشته باشند.» قابل ذکر است که پس از ممنوعیت کاری زنان در بخش‌های رسمی و سازمان‌های بین‌المللی، شماری از نهادهای سازمان ملل متحد تلاش دارند که از راه‌های مختلف زمینه‌ی کار را برای زنان و دختران در افغانستان فراهم کنند. این در حالی‌ست که چندی پیش نیز سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد گفته بود که برای ۲۰۰ نفر که بیش‌تر آنان زنان و دختران بودند در ولایت بامیان زمینه‌ی کار در بخش زنبورداری را فراهم کرده است.