برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که از سال ۲۰۲۱ میلادی تا اکنون، از ۶۰ هزار کسب‌وکار به رهبری زنان و دختران در افغانستان پشتیبانی کرده است. این نهاد امروز (یک‌شنبه، ۱ سرطان) با نشر گزارشی داستان زنانی را که با پشتیبانی این نهاد کسب‌وکارهای‌شان را ایجاد کرده، بازتاب داده است. در گزارش آمده است که پشتیبانی از کسب‌وکارهای ۶۰ هزار زن در افغانستان به زنان تجارت‌پیشه این امکان را فراهم کرده که سرمایه‌گذاری خود را گسترش دهند. این سازمان تاکید کرده است که زنان تجارت‌پیشه در افغانستان، با گسترش سرمایه‌گذاری، کارهای شان را بزرگ‌تر کرده و برای زنان دیگر نیز زمینه‌ی کار را فراهم کرده‌اند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل با ارائه‎ی راه‌حل‌های انرژی پایدار در کابل، کارآفرینان و کسب‌وکارهای کوچک را توان‌مند می‌سازد. برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل، با اشاره به داستان زنان تجارت‌پیشه در کابل، گفته است که این ابتکار را در سراسر افغانستان گسترش داده است. این نهاد افزوده است که برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل با فراهم‌کردن امکان رشد کسب‌وکارها، ایجاد درآمد و تقویت جوامع، تاب‌آوری اقتصادی بلندمدت را برای شهروندان افغانستان ایجاد می‌کند. این در حالی است که حکومت سرپرست، پس از آن که قدرت را به دست گرفت، محدودیت‌های گسترده بر کار زنان در بخش‌های مختلف اجرا کرده است. این محدودیت‌ها فرصت‌های کاری را از زنان گرفته و آنان در درگیر بحران اقتصادی کرده است. کسب‌وکارهای کوچک و خصوصی چون صنایع‌دستی، فروشندگی و قالین‌بافی از محدودیت‌ فرصت‌های کاری باقی‌مانده برای زنان در افغانستان است.

نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در چارچوب تعهداتش برای پشتیانی از آوارگان افغان، بسته‌ای به ارزش ۴۷ میلیون یورو را اختصاص داده که تمرکز اصلی آن بر توان‌مندسازی زنان و دختران است. دفتر نمایندگی اتحادیه اروپا با نشر اعلامیه‌ای به مناسبت روز جهانی پناهندگان در حساب کاربری ایکس خود، با تاکید بر ادامه‌ی حمایت از شهروندان افغانستانی آواره، گفته است که این کمک‌ها در بخش‌هایی چون صحت، آموزش، معیشت و خدمات حفاظت به کار گرفته خواهد شد. در اعلامیه آمده است که اتحادیه‌ی اروپا حمایت از زنان، گروه‌های آسیب‌پذیر و جوامع میزبان را در اولویت قرار داده و تلاش دارد دسترسی زنان آواره افغانستانی به خدمات اساسی را تقویت کند. همچنین بخش دیگری از کمک‌های تازه‌ی اتحادیه اروپا بر ایجاد فرصت‌های معیشتی به رهبری زنان، دسترسی به انرژی، افزایش تاب‌آوری و تقویت امید به آینده متمرکز است. افغانستان با داشتن حدود ده میلیون پناهنده و آواره در داخل و خارج، یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های مهاجرت و بی‌جاشدگی در جهان را تجربه می‌کند؛ بحرانی که زنان و دختران از آسیب‌پذیرترین قربانیان آن به شمار می‌روند. باید گفت که یکی از عوامل مهم بی‌جا شدن خانواده‌ها در افغانستان جنگ‌های دو دهه اخیر عنوان شده است. در کنار جنگ‌های داخلی، فقر و بی‌کاری و خشک‌سالی‌های پیهم از دیگر عوامل آوره شدن مردم در افغانستان گفته شده است.

عاقله قریشی، شاعر و نویسنده‌ی اهل افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برنده‌ تندیس/جایزه‌ی رابعه بلخی سال ۲۰۲۵ میلادی در بخش ادبیات شده است. خانم قریشی با نشر پیامی در حساب کاربری فیسبوک خود نوشته است: «تندیس رابعه بلخی و تقدیرنامه در بخش ادبیات نصیب من شده است. امروز بدستم رسید. افتخار بزرگ برایم است كه‌ شايسته دريافت جايزه بين‌المللى رابعه بلخى ۲۰۲۵ شدم.» وی در ادامه تاکید کرده است: «زحمت فرستادن‌اش را شاعر بانوی نازنین فریبا جان نادری عزیز متقبل شدند. یک دنیا تشکر و سپاس از بانوی عزیز و گران‌قدر.» عاقله قریشی، فرزند لاجمیر خان در سال ۱۹۶۸ میلادی در شعر کابل زاده شد و اکنون در شهر ملبورن استرالیا زندگی می‌نماید. بانو قریشی در مورد خود می نگارد: «توسط شعر سپید، کوتاهه، گاهی غزل و داستان‌های کوتاه سرگذشت و درد هموطنانم را  به تصویر می‌کشم و از روزهای دوری از میهن، مهاجرت، عشق و بالاخره از زیبای‌های طبیعت می‌نویسم.» تندیس رابعه بلخی، به نام یکی از نخستین زنان شاعر در تاریخ ادبیات فارسی نام‌گذاری شده است. این جشنواره امسال برای توان‌مندسازی زنان افغانستان از طریق آموزش در حالی فرا می‌رسد که زنان و دختران در این کشور از حق آموزش، کار و مشارکت‌های اجتماعی و سیاسی محروم هستند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که دسترسی زنان و خانواده‌ها به خدمات اساسی بهداشتی و مراقبتی در افغانستان به‌شدت محدود شده و این کشور با یکی از بالاترین خطرات سلامت برای مادران و نوزادان در جهان روبرو است. این سازمان با نشر نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که از شرکای بین‌المللی خواسته است تا از زنان، دختران و جوانان در افغانستان حمایت کنند. اوچا به نقل از کوابنا آسانته انتیاموا، نماینده‌ی صندوق جمعیت سازمان ملل در افغانستان، نوشته است که نیازهای زنان، دختران و جوانان در این کشور به‌طور فوری و «نگران‌کننده» در حال افزایش است و ادامه‌ی خدمات حمایتی برای آنان «ضروری و نجات‌بخش» است. وی تاکید کرده است که در افغانستان، نیازهای زنان و دختران در حال افزایش است. به گفته‌ی او، خدماتی مانند سلامت باروری، حمایت روانی-اجتماعی و برنامه‌های ویژه‌ی جوانان که توسط صندوق جمعیت سازمان ملل پشتیبانی می‌شوند، برای نجات جان و کرامت انسانی حیاتی‌اند. کوابنا آسانته انتیاموا می‌گوید که این خدمات به زنان کمک می‌کنند تا زایمان امن داشته باشند، با فشارهای روانی کنار بیایند و جوانان را با «دانش و امید» توان‌مند سازند. نماینده‌ی صندوق جمعیت تصریح کرد که این خدمات اختیاری نیستند؛ بلکه برای بقا و کرامت انسانی زنان و دختران افغانستانی ضروری‌اند. وی از جامعه‌ی جهانی خواسته است با حمایت گسترده، اطمینان حاصل کند که این خدمات، به‌ویژه برای کسانی که در شرایط بحرانی قرار دارند، همچنان در دست‌رس باقی بمانند. قابل ذکر است که افغانستان یکی از کشورهایی‌ است که بیش‌ترین آمار مرگ‌ومیر مادران و کودکان را دارد. براساس گزارش‌های موجود سازمان جهانی بهداشت، در این کشور در هر دو ساعت، یک زن به دلیل عوارض قابل پیش‌گیری بارداری یا زایمان جان خود را از دست می‌دهد. هم‌چنان، از هر ۱۰۰۰ کودک، بیش از ۵۰ کودک پیش از رسیدن به سن پنج سالگی جان می‌دهند.

اتحادیه بین‌المللی بایسکل‌سواران درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که همراه با کشور فرانسه برای همبستگی با زنان افغانستان، مسابقات بایسکل‌سواران اهل افغانستان را در حاشیه‌ی مسابقات جهانی در فرانسه برگزار می‌کنند. این اتحادیه‌ با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این رقابت‌ها از تاریخ ۲۶ تا ۲۸ جون سال جاری میلادی برگزار خواهد شد و در این رقابت‌ها، زنان بایسکل‌سوار افغانستان مسیر ۱۱۵.۵ کیلومتری را که ورزشکاران فرانسه نیز در آن رقابت می‌کنند، رکاب خواهند زد. اتحادیه بین‌المللی بایسکل‌سواران تاکید کرده است که مسابقه تایم تریل انفرادی ۲۶.۵ کیلومتری با ۴۰۰ متر افزایش ارتفاع، روز پنج‌شنبه (۲۶ جون) و مسابقه خیابانی ۱۱۵.۵ کیلومتری با ۱۵۴۰ متر افزایش ارتفاع، روز شنبه (۲۸ جون) برگزار خواهد شد. در اعلامیه آمده است که فریبا هاشمی، زهرا رضایی، سمیرا احراری، مهناز محمدی و یولدوز هاشمی از جمله پنج زن ورزشکار اهل افغانستان شرکت‌کننده در این رقابت‌ها، هستند. قابل ذکر است که ورزشکاران افغانستان جزو اشتراک‌کنندگان رقابت‌های جهانی نبوده، بلکه در این مسابقات برای کسب قهرمانی زنان بایسکل‌سوار افغانستان ۲۰۲۵ باهم رقابت می‌کنند. اتحادیه بین‌المللی بایسکل‌سواران به نقل از فریبا هاشمی، قهرمان مسابقات بایسکل‌سواری سال ۲۰۲۲ میلادی زنان افغانستان در سویس که یکی از پنج زن بایسکل‌سوار شرکت‌کننده در این رقابت‌ها نوشته است که با تمام توان از عنوان قهرمانی خود دفاع می‌کند. خانم هاشمی تاکید کرده است: «آماده دفاع از عنوان قهرمانی هستم. واضح است که امیدوار برنده شدن هستم اما امیدوارم که این رویداد باعث درخشش سایر ورزشکاران شود.» همچنین اعلامیه به نقل از دیوید لاپارتینت، رییس اتحادیه بین‌المللی بایسکل‌سواری نوشته است که دیدن دوباره بهترین بایسکل‌سواران زن افغانستان در رقابت‌های قهرمانی کشورشان «مایه‌ی افتخار» است. این در حالی است که پس از بازگشت دوباره‌ی حکومت سرپرست به قدرت، زنان و دختران در افغانستان به‌طور کامل از فعالیت در تمامی رشته‌های ورزشی منع شده‌ و تیم‌های ملی ورزشی زنان افغانستان از هم پاشیده است. در نتیجه‌ی این اقدام، بسیاری از زنان ورزش‌کار افغانستانی که عضویت تیم ملی را داشتند، ناگزیر به ترک کشور شدند.

دولت بریتانیا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برنامه‌ی جدیدی در زمینه امنیت غذایی، تغذیه و تاب‌آوری اقلیمی را برای خودکفایی نیم میلیون شهروند آسیب‌پذیر افغانستانی که نیمی از آن‌ها زنان هستند، به اجرا می‌گذارد. دولت بریتانیا با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این برنامه با همکاری سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد و موسسه بریتانیایی «Afghan Aid» اجرا خواهد شد. در ادامه آمده است که این برنامه با فراهم کردن بذرهای مقاوم در برابر خشکسالی و محصولات مغذی‌تر، به ذخیره‌سازی بهتر آب و مقابله با سیل، پرداخته و روش‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی را به شهروندان افغانستان آموزش می‌دهد. در بخشی از اعلامیه آمده است که افغانستان در برابر ناامنی غذایی ناشی از تغییرات اقلیمی آسیب‌پذیر است و این برنامه از شهروندان، به‌ویژه زنان، در برابر این تغییرات حمایت خواهد کرد. دولت بریتانیا تاکید کرده است که هدف این برنامه ایجاد «افغانستان امن‌تر»، کمک به بهبود ثبات جهانی و تقویت ایمنی، امنیت و رفاه شهروندان است. اعلامیه به نقل از همیش فالکونر، وزیر بریتانیا در امور خاورمیانه، افغانستان و پاکستان می‌گوید که بحران انسانی جاری در افغانستان تأثیر مخربی بر میلیون‌ها شهروند این کشور دارد. همیش فالکونر افزوده است: «این برنامه جدید به تقویت تغذیه و امنیت غذایی برای نیم میلیون شهروند افغانستان، به‌ویژه زنان آسیب‌پذیر، کمک می‌کند.» قابل ذکر است که براساس گزارش‌های سازمان ملل، در حال حاضر بیش از ۲۳ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند که بخشی از آن به دلیل خشکسالی‌های مکرر است که شهروندان را به شدت در معرض ناامنی غذایی ناشی از تغییرات اقلیمی قرار داده است.

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش زنان افغانستان در تبعید به مناسبت «۲۰ جون، روز جهانی پناه‌جویان» اعلام کرده است که هزاران زن افغانستانی در کشورهای همسایه مانند ایران، پاکستان و ترکیه با «تهدید بازداشت، اخراج اجباری، بی‌هویتی، کار اجباری، خشونت جنسیتی، تبعیض در دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی» مواجه هستند. این جنبش با نشر اعلامیه‌ای گفته است که میلیون‌ها شهروند افغانستان، به‌ویژه زنان، همچنان در تبعید، سرگردانی، تبعیض و بی‌حقوقی کامل روزگار می‌گذرانند. در اعلامیه آمده است: «بیش از چهار دهه جنگ، خشونت ساختاری، اشغال و حکومت‌های ناکارآمد باعث شده است، افغانستان یکی از بزرگ‌ترین پناهندگان را در جهان داشته باشد.» زنان معترض در این جنبش با استناد به ماده ۱۴ اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون ۱۹۵۱ ژنیو مربوط به وضعیت پناهندگان و پروتکل ۱۹۶۷ آن، گفته‌اند هر فردی که از ترس «شکنجه، پیگرد سیاسی، جنسیتی یا تهدید به جان»، کشور خود را ترک می‌کند، حق دارد در کشور دیگر پناه بجوید و مورد حمایت قرار گیرد؛ اما شهروندان در تبعید افغانستان در بلاتکلیفی به سر می‌برند. در ادامه آمده است که زنان فعال مدنی، خبرنگاران، قاضیان، وکیلای مدافع، استادان دانشگاه و آموزگارانی که به دلیل فعالیت‌های مدنی یا جنسیت‌شان افغانستان را ترک کرده‌اند، در کشورهای پناهنده‌پذیر رها شده و هیچ چشم‌اندازی برای اسکان مجدد‌شان وجود ندارد. همچنین در اعلامیه تاکید شده است: «سکوت جامعه‌ی جهانی، به‌ویژه نهادهای مسوول مانند کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناه‌جویان و کشورهایی که در روند سقوط افغانستان دخیل بوده‌اند، «ظلمی آشکار» در برابر زنانی است که تنها «جرم‌شان» خواستن حق آموزش، کار و زندگی انسانی‌ است.» جنبش زنان افغانستان در تبعید هشدار می‌دهد که ادامه وضعیت موجود نه‌ تنها نقض فاحش حقوق بشر و تعهدات بین‌المللی‌ است، بلکه تهدید مستقیمی برای جان و روان هزاران زن پناه‌جوی افغانستان به شمار می‌رود. این جنبش از سازمان ملل متحد، نهادهای حقوق بشری و کشورهای میزبان خواسته است که از اخراج زنان و خانواده‌های افغانستان جلوگیری کرده و به آنان اقامت و حمایت قانونی بدهند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ سازمان ملل متحد می‌گوید که دسترسی زنان و خانواده‌ها به خدمات اساسی بهداشتی و مراقبتی در افغانستان به‌شدت محدود شده و این کشور با یکی از بالاترین خطرات سلامت برای مادران و نوزادان در جهان روبرو است. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود از شرکای بین‌المللی خود خواسته است تا از زنان، دختران و جوانان در افغانستان حمایت کنند. اوچا به نقل از کوابنا آسانته انتیاموا، نماینده‌ی صندوق جمعیت سازمان ملل در افغانستان نوشته است که نیازهای زنان، دختران و جوانان در این کشور به‌طور فوری و «نگران‌کننده» در حال افزایش است و ادامه‌ی خدمات حمایتی برای آنان «ضروری و نجات‌بخش» است. وی تاکید کرده است: «در افغانستان، نیازهای زنان و دختران در حال افزایش است. خدماتی مانند سلامت باروری، حمایت روانی-اجتماعی و برنامه‌های ویژه‌ی جوانان که توسط صندوق جمعیت سازمان ملل پشتیبانی می‌شوند، برای نجات جان و کرامت انسانی حیاتی‌اند.» نماینده‌ی صندوق جمعیت سازمان ملل برای افغانستان افزوده است که این خدمات به زنان کمک می‌کنند تا زایمان امن داشته باشند، با فشارهای روانی کنار بیایند و جوانان را با «دانش و امید» توان‌مند سازند. او تصریح کرد که این خدمات اختیاری نیستند؛ بلکه برای بقا و کرامت انسانی زنان و دختران افغانستانی ضروری‌اند. وی از جامعه‌ی جهانی خواسته است با حمایت گسترده، اطمینان حاصل کند که این خدمات، به‌ویژه برای کسانی که در شرایط بحرانی قرار دارند، همچنان در دسترس باقی بمانند. قابل ذکر است که افغانستان یکی از کشورهایی‌ست که بیش‌ترین آمار مرگ‌ومیر مادران و کودکان را دارد. طبق داده‌های سازمان جهانی بهداشت، در این کشور در هر دو ساعت، یک زن به دلیل عوارض قابل پیش‌گیری بارداری یا زایمان جان خود را از دست می‌دهد. همچنین از هر ۱۰۰۰ کودک، بیش از ۵۰ کودک پیش از رسیدن به سن پنج سالگی جان می‌دهند.

نهاد حفاظت مدنی و عملیات‌های بشردوستانه‌ی نمایندگی اتحادیه‌ اروپا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که بیش از ۲۳ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و این وضعیت به‌ویژه برای زنان و دختران به‌شدت وخیم است. این نهاد اروپایی با نشر ویدیویی در حساب کاربری ایکس خود گفته است که آینده‌ی میلیون‌ها زن و دختر در افغانستان به‌دلیل محرومیت از حق آموزش، فرصت‌های شغلی و دست‌رسی به خدمات ابتدایی، نامعلوم است. نهاد حفاظت مدنی و عملیات‌های بشردوستانه‌ی نمایندگی اتحادیه‌ اروپا در این ویدیو نسبت به افزایش بازگشت مهاجران اهل افغانستان و دشواری‌های دسترسی آنان به کمک‌های بشردوستانه هشدار داده است. همچنین در بخشی از این ویدیو آمده است که بازگشت اجباری و دوام بحران بشری در افغانستان، زنان و کودکان را در برابر گرسنگی، سوءتغذیه و خشونت آسیب‌پذیرتر ساخته است. نهاد حفاظت مدنی و علمیات‌های بشردوستانه اتحادیه اروپا به نقل جیویا بندتی، یکی از کارمندان این نهاد در افغانستان، گفته است که حدود ۴.۸ میلیون نفر با خطر اخراج اجباری به افغانستان مواجه‌اند و شرایط بسیار دشواری در انتظار آن‌هاست. وی تاکید کرده است: «هر روز شاهد بازگشت صدها خانواده از پاکستان و ایران هستیم. ما می‌دانیم که آن‌ها با کم‌ترین دارایی بازمی‌گردند و آینده‌ای سخت در پیش دارند.» براساس آمار سازمان ملل متحد ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند. هم‌چنان ۴۸ درصد جمعیت افغانستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند. گفته می‌شود که بیش‌تر آمار نیازمندان کمک‌های بشردوستانه زنان و دختران هستند.

بخش زنان سازمان ملل متحد می‌گوید که زنان و دختران افغانستان تقریباً از تمامی عرصه‌های زندگی به‌صورت سیستماتیک کنار گذاشته شده‌اند. این دفتر امروز (چهارشنبه، ۲۸ جوزا) با نشر گزارش تحت عنوان «شاخص‌جنسیتی افغانستان در سال ۲۰۲۴» گفته است که پس از بازگشت حکومت سرپرست به قدرت در سال ۲۰۲۱ میلادی، شاهد حمله‌‌ی بی‌سابقه به حقوق، آزادی‌ها و کرامت انسانی زنان و دختران افغا‌نستان بوده است و با وجود ایستادگی و عدم سکوت زنان افغانستان، فاصله‌ی آن‌ها با معیارهای جهانی توسعه‌ی انسانی به‌شدت افزایش یافته است. بخش زنان سازمان ملل متحد این گزارش را با حمایت مالی اتحادیه اروپا تهیه و در آن وضعیت زنان و دختران را افغانستان در پنج بخش «زندگی و سلامت مناسب»، «آموزش، مهارت‌آموزی و دانش»، «اشتغال و شمول مالی»، «مشارکت در تصمیم‌گیری» و «رهایی از خشونت» بررسی کرده است. در این گزارش آمده است که افغانستان در حال حاضر دومین شکاف جنسیتی گسترده در جهان را دارد و نابرابری میان زنان و مردان آن در بخش‌های صحت، آموزش، شمولیت مالی و مشارکت در تصمیم‌گیری ۷۶ درصد است. در بخشی از گزارش آمده است که تقریباً هشت زن از هر ده زن جوان افغانستان از آموزش، اشتغال و مهارت آموزی محروم هستند؛ رقمی که چهار برابر بیشتر نسبت به محرومیت مردان از این فرصت‌ها است‌. همچنین در این گزارش آمده است که شکاف مالی میان زنان و مردان افغانستان‌ نیز آشکار است، به‌طوری مردان سه برابر بیشتر از زنان احتمال دارد که حساب بانکی داشته باشند و از خدمات پولی موبایلی استفاده کنند. بخش زنان سازمان ملل متحد در این گزارش تاکید کرده است که با وجود این‌که زنان افغانستان تقریباً از زندگی عمومی و سیاسی حذف شده‌اند، همچنان به دنبال حکومت فراگیر هستند و راه‌هایی برای مطرح کردن نگرانی‌های خود در سطح ملی و محلی، پیدا می‌کنند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از آموزش و کار محروم کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.