انجمن هماهنگی زنان فعال افغانستان در سراسر جهان، از فعالین حقوق زنان و حقوق بشر خواسته که برای اتحاد و همبستهگی بیشتر تلاش کنند. این انجمن با نشر اعلامیهای گفته است: «در شرایطی که آپارتاید جنسیتی در افغانستان به شدت ادامه دارد، شماری از زنان زیر نام [فعال حقوق زنان] به اختلافات و رقابتهای ناسالم مصروف هستند.» انجمن هماهنگی زنان فعال، با ابراز نگرانی از وضعیت فعلی در افغانستان و فشارهای زیاد علیه زنان و دختران از فعالان عرصه حقوق زنان خواسته که اختلافات و رقابتها را کنار گذاشته و برای همبستهگی و اتحاد کار کنند. این انجمن ادعا کرده که شماری از گروهها و افراد مخرب تلاش دارند تا میان زنان فعال افغانستان فاصله و نفاق ایجاد کنند. این نهاد تاکید کرده است: «زمان آن است که زنان فعال افغانستان در یک محور قرار گرفته و برای آزادی، عدالت و برابری در افغانستان مبارزه مشترک انجام دهند.» این انجمن میگوید به هیچکس اجازه نمیدهد که میان زنان افغانستان فاصله ایجاد کند و این «هدف مقدس» جریانها است. در حالی این انجمن خواهان اتحاد زنان میشود که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
برچسب: رسانه گوهرشاد
مرکز خبرنگاران افغانستان میگوید که به دلیل ممنوعیت نشر تصاویر زنده از سوی حکومت فعلی در ولایت تخار، فعالیت تلویزیون ملی در این ولایت متوقف شده و تلویزیونهای خصوصی نیز به سوی تعطیلی سوق داده شدند. این مرکز در اعلامیهای با ابراز نگرانی نسبت به این رویداد، از مقامات حکومت سرپرست خواسته است که در این تصمیم به شدت عقبگرایانه تجدیدنظر کنند. در اعلامیه آمده است که حبیبالله حنفی، رییس ادارهی امر به معروف و نهی از منکر، دو روز پیش در نشستی با نمایندگان رسانههای محلی و برخی خبرنگاران که با حضور نمایندگان شماری از ادارات محلی از جمله اطلاعات و فرهنگ و استخبارات این گروه برگزار شده بود، دستور ممنوع بودن نشر تصاویر زندهجان را ابلاغ کرد و خواستار اجرای آن شد. مرکز خبرنگاران افزوده است که رییس ادارهی امر به معروف در این نشست برای نمایندگان رسانههای محلی و مسوولان محلی تاکید کرده است که این تصمیم بر اساس قانون امر به معروف صورت گرفته است. در ادامه آمده است که بخش ولایتی تلویزیون ملی در تخار بعد از ابلاغ این دستور، به کارش پایان داد و تعطیل شده است. مرکز خبرنگاران افغانستان به نقل از منابع محلی تخار گفته است که رسانههای خصوصی در این ولایت به ویژه دو تلویزیون خصوصی «ماه نو» و «ریحان» که به شکل محدود فعالیت دارند نیز تحت تاثیر این دستور قرار گرفتهاند. در ادامه آمده است که این دو تلویزیون بخاطر مواجه نشدن با واکنش اداره محلی ولایت تخار، تصمیم گرفتهاند از نشر تصاویر زندهجان خودداری کنند. این مرکز میگوید که با اجرای این دستور، تلویزیونهای محلی در عمل سقوط کردهاند و کار سایر رسانهها که در فضای مجازی(آنلاین) حضور دارند نیز بیش از پیش محدود شده است. قابل ذکر است که مسوولان محلی در ولایت تخار به عنوان دومین ولایت، به صورت رسمی ممنوعیت نمایش تصاویر موجودات زنده را به اجرا درآورده است؛ پیش از این، مسوولان محلی در ولایت قندهار در ماه سنبلهی سال جاری چنین تصمیمی را عملی کرده بودند. علاوه بر این، هفتهی گذشته نیز رسانههای ولایت میدان وردک دستوری مشابه دریافت کردند، هرچند که تاکنون الزامی برای اجرای آن وجود نداشته است.
اعضای اتحادیه اروپا در افغانستان با شماری از کارآفرینهای زن در سومین نمایشگاه «امام ابوحنیفه» که در مرکز نمایشگاه ملی و بینالمللی افغانستان، در کابل برگزار شده است، دیدار کردند. این اتحادیه امروز (دوشنبه، ۲۳ میزان) با نشر خبرنامهای در حساب کاربری ایکس از این دیدار خبر داده و نوشته است که آموزش و ظرفیتسازی برای راهاندازی و موفقیت کسبوکار و تجارت زنان و دختران بسیار مهم است. اتحادیهی اروپا در افغانستان در بخشی از این خبرنامه، با ابراز خرسندی از توانایی و استعداد کارآفرینهای زن در این نمایشگاه تقدیر کرد. اتحادیه اروپا بر تعهد خود به توانمندسازی بخشهای خصوصی افغانستان نیز تاکید کرده است. باید گفت که اتاق تجارت و سرمایهگذاری افغانستان روز (یکشنبه، ۱۵ میزان)، سومین نمایشگاه «امام ابوحنیفه» را در مرکز نمایشگاه ملی و بینالمللی افغانستان، در کابل برگزار کرد. در این نمایشگاه کارآفرینهای زن از ولایتهای مختلف افغانستان شرکت کردند. مسوولان وزارت صنعت و تجارت در برنامهی افتتاح این نمایشگاه گفتند که حدود ۷۰۰ غرفه از تولیدات داخلی و خارجی در این نمایشگاه به مدت هفت روز به نمایش گذاشته شده است. قابل ذکر است که حکومت سرپرست با روی کار آمدن دوبارهی شان حدود ۸۰ فرمان محدودکننده بر زنان و دختران وضع کردهاند. بیش از سه سال میشود که بهدلیل این محدودیتها زنان از حقوق ابتدایی شان از جمله حق کار و آموزش محروم شدند. محدودیتهای حکومت فعلی بر کار زنان در بخشهای مختلف سبب شده که زنان به کارهای خصوصی به ویژه صنایعدستی و تولیدی رو آورند.
در نخستین شماره مقاله «زن و کارآفرینی»، به مبانی پژوهش پرداخته شد و مفاهیم بنیادی آن تعریف گردید. همچنین نقش زنان در توسعه ملی توضیح داده شد. بیان داشتیم که کارآفرینی زنان بهمثابه نیرویی قدرتمند و محرکی است که نقشی حیاتی در پیشرفت و آبادانی جوامع ایفا میکند. این امر از طریق مسیرهای گوناگون ابعاد توسعه ملی را تحت تأثیر قرار داده و پیامدهای مثبت و ارزشمندی را به ارمغان میآورد. حال در شماره دوم این مقاله، به عوامل مؤثر در اشتغال زنان میپردازیم. بیان خواهیم کرد که چه مؤلفههایی در اشتراک حداکثری زنان افغان در اشتغال دخیل است و در این خلال برخی موانع کارآفرینی زنان افغان را برخواهیم شمرد. عوامل مؤثر در کارآفرینی زنان را میتوان در چهار بعد فردی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بررسی نمود. بررسی تأثیرات ابعاد فردی (انگیزهها، ویژگیهای شخصیتی و مشخصات جمعیتی) بر اشتغال زنان در بررسی عوامل فردی مؤثر بر اشتغال زنان، توجه به انگیزهها، ویژگیهای شخصیتی و مشخصات جمعیتی آنان حائز اهمیت است. این عوامل در تعامل با یکدیگر، شرایط و بستر لازم برای حضور زنان در عرصه کار را فراهم میکنند یا موانعی را بر سر راه آنان ایجاد میکنند. نقش انگیزهها و ویژگیهای شخصیتی مطالعات نشان دادهاند که بین اعتماد به نفس و پنداشت مثبت از خود با اشتغال زنان و موقعیتهای شغلی آنان، رابطهای مستقیم و مثبت وجود دارد. زنانی که به تواناییهای خود باور دارند و از عزت نفس بالایی برخوردارند، با قاطعیت بیشتری به دنبال فرصتهای شغلی میروند و در محیط کار نیز عملکرد موفقی دارند. زنان افغان با انگیزههای مختلفی سراغ اشتغال میروند. از آن جملهاند: استقلال اقتصادی: برخی زنان افغان به دنبال استقلال اقتصادی هستند تا بتوانند به نیازهای خود و خانوادهشان پاسخ دهند. این امر به ویژه برای زنانی که سرپرست خانوار هستند یا از خانوادههای کمدرآمد میآیند، از اهمیت بالایی برخوردار است. توانمندسازی: اشتغال برای زنان افغان فرصتی برای توانمندسازی و ارتقای جایگاه اجتماعی آنها فراهم میکند. زنان با کسب مهارت و تجربه در محیط کار، اعتماد به نفس و عزت نفس خود را افزایش میدهند و میتوانند در تصمیمگیریهای مربوط به زندگی خود و خانوادهشان نقش فعالتری ایفا کنند. کمک به خانواده: در بسیاری از خانوادههای افغان، زنان نقش مهمی در تأمین معیشت خانواده دارند. اشتغال به زنان این امکان را میدهد تا به درآمد خانواده اضافه کنند و به بهبود وضعیت زندگی خود و فرزندانشان کمک کنند. تأثیر متغیرهای جمعیتی نرخ باروری: مطالعات نشان میدهد که در بسیاری از جوامع، به ویژه در کشورهایی با جمعیت جوان و نرخ بالای باروری، مشارکت زنان در بازار کار به طور قابل توجهی کاهش مییابد. افزایش مسئولیتهای مراقبتی ناشی از فرزندآوری، به عنوان یکی از عوامل اصلی این پدیده شناخته میشود. چالشهای مرتبط با تطبیق تقاضای کار با مسئولیتهای خانوادگی، از جمله محدودیتهای زمانی، هزینههای مراقبت از کودک و نبود زیرساختهای مناسب، از جمله موانع اصلی بر سر راه اشتغال زنان محسوب میشوند. افغانستان با نرخ باروری کل 5.1 کودک به ازای هر زن، یکی از کشورهایی است که با این چالش به شدت روبروست. این نرخ به مراتب بالاتر از میانگین جهانی 2.1 کودک است و نشان از باروری بالای زنان در این کشور دارد. در مقابل، نرخ مشارکت نیروی کار زنان در افغانستان تنها 24 درصد است که پایینترین میزان در منطقه آسیای جنوبی محسوب میشود. این آمار به وضوح نشان میدهد که در افغانستان، ارتباط معکوس قابل توجهی بین نرخ باروری و مشارکت زنان در بازار کار وجود دارد. البته، رابطه بین اشتغال زنان و نرخ باروری یک رابطه ساده و خطی نیست و عوامل متعددی بر این رابطه پیچیده تأثیر میگذارند. علاوه بر عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، سیاستهای دولت، دسترسی به خدمات مراقبت از کودک، فرصتهای شغلی برابر و نگرش جامعه نسبت به نقش زنان در اجتماع نیز بر این رابطه تأثیرگذار هستند. در کل میتوان گفت در افغانستان، نرخ بالای باروری و پایین بودن نرخ مشارکت زنان در بازار کار، نتیجه تلاقی عوامل متعدد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است. برای افزایش مشارکت زنان در نیروی کار و ارتقای وضعیت اقتصادی و اجتماعی زنان افغان، لازم است سیاستهای جامع و همهجانبهای در نظر گرفته شود که به طور همزمان به کاهش نرخ باروری، بهبود زیرساختهای مراقبت از کودک، ایجاد فرصتهای شغلی برابر و تغییر نگرشهای اجتماعی کمک کند. وضعیت تأهل: در بین بانوان، زنان مجرد در افغانستان به دلیل ساختارهای اجتماعی و اقتصادی حاکم بر این کشور، از آزادی عمل بیشتری در ورود به بازار کار و مشارکت فعال در عرصههای اقتصادی و اجتماعی برخوردارند. در مقابل، خانمهای متأهل با موانع متعددی در این مسیر روبرو هستند که ریشه در هنجارهای سنتی و کمبود زیرساختهای حمایتی دارد. انتظار جامعه از زنان متأهل مبنی بر ایفای نقش اصلی در مراقبت از فرزندان و انجام امور خانهداری، به عنوان یکی از مهمترین دلایل کاهش نرخ مشارکت اقتصادی زنان متأهل در افغانستان محسوب میشود. این امر به ویژه در مناطقی که فرصتهای آموزشی و شغلی محدودی برای زنان وجود دارد، نمود بیشتری دارد. از سوی دیگر، نبود مهدکودکها و مراکز مراقبت از کودکان مقرون به صرفه و همچنین توسعه نیافتگی سیستم حمل و نقل عمومی، چالشهای دیگری را برای زنان شاغل متأهل ایجاد میکند. این زنان مجبورند بین مسئولیتهای خانوادگی و شغلی خود تعادل برقرار کنند که اغلب به قیمت کاهش ساعات کاری یا ترک کامل شغل تمام میشود. در نتیجه، نابرابریهای جنسیتی در بازار کار افغانستان عمیقتر شده و زنان متأهل همچنان در حاشیه این بازار قرار دارند. سطح تحصیلات: آمارهای رسمی نشاندهندهی دستاوردهای چشمگیر افغانستان در زمینهی افزایش نرخ باسوادی و حضور زنان در دانشگاهها تا سال 2021 بود. این دستاوردها که حاصل تلاشهای دهههای گذشته بود، نویدبخش آیندهای روشن برای زنان در افغانستان تلقی میشد. زنان با کسب دانش و مهارتهای لازم، گامهای بلندی در جهت ارتقای جایگاه خود در جامعه و مشارکت در عرصههای مختلف برداشتند. اما متأسفانه، از آن سال به بعد، شاهد سیر نزولی نگرانکنندهای در این زمینه بودهایم. به طوری که آمارها نشاندهندهی کاهش محسوس نرخ باسوادی به خصوص در بین زنان است. این افت ناگهانی، زنگ خطری برای نظام آموزشی کشور به صدا درآورده و بیم آن میرود که دستاوردهای دهههای گذشته به طور کامل از بین برود. این افت نرخ باسوادی برآمده از کاهش حضور زنان در مکاتب و دانشگاهها است (که البته سیاستهای ضدآموزشی کشور چنین وضعیتی را فراهم آورده است). این موضوع میتواند پیامدهای منفی متعددی برای کشور به همراه داشته باشد. از جمله این پیامدها میتوان به کاهش شدید مشارکت زنان در نیروی کار و افت سطح شغلی آنان اشاره کرد. بدیهی است که عدم حضور زنان در عرصههای مختلف، مانعی بزرگ بر سر راه پیشرفت و توسعه کشور خواهد بود. نویسنده: مهدی مظفری
سازمان صحی جهان (WHO) اعلام کرده است که از آغاز سال جاری میلادی تا اکنون دستکم ۱۴۶ هزار و ۵۵۵ تن در کشور به بیماری اسهال مبتلا شدهاند. این نهاد امروز (دوشنبه، ۲۳ میزان) با نشر گزارش هفتهگی خود گفته است که از این میان ۷۰ تن آنان جان باختهاند. در گزارش آمده است که ۵۵.۳ درصد مبتلایان کودکان زیر پنج سال و ۴۹.۶ درصد آنان زن بودند. سازمان جهانی صحت تاکید کرد که این شمار از افراد در ۳۴۶ ولسوالی افغانستان به بیماری اسهال مبتلا شدند. این نهاد افزود که تنها از ۲۹ سپتامبر الی ۶ اکتوبر سال جاری میلادی، سه کودک زیر پنج سال در پی مبتلا شدن به این بیماری جان باختهاند و در میان آنان دو تنشان دختر بودند. در ادامه آمده است که همچنان در این مدت، سه هزار و ۲۲۸ تن دیگر در ۱۷۹ ولسوالی به بیماری اسهال مبتلا شدهاند. در گزارش سازمان جهانی صحت آمده است که موارد ابتلا به بیماری اسهال در کشور نسبت به ماههای گذشته ۱۱.۷ درصد کاهش یافته است. این نهاد افزود که باشندگان ولایتهای پکتیا، نیمروز، لوگر و کابل بیشتر به این بیماری مبتلا شدهاند. بیماری اسهال معمولاً به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی و همچنان عدم تحمل غذایی یا برخی دواها ایجاد شود. گرمای هوا، عدم دسترسی مردم به آب آشامیدنی پاک از عوامل اصلی ابتلای افراد به بیماری اسهال عنوان شده است.
سهیل شاهین، رییس دفتر سیاسی حکومت سرپرست در دوحه میگوید که در حال حاضر حدود دو هزار زن در چوکات وزارت امور داخله حضور دارند. آقای شاهین گفته است که در صورت نیاز، شمار زنان در وزارت داخله پس از مدتی افزایش خواهد یافت. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از به قدرت رسیدن کار زنان را در اکثر بخشهای دولت و بخش خصوصی منع کرده است. زنان به طور محدود در بخشهای پولیس، معارف و صحت مشغول به کار هستند. ممنوعیت کار و آموزش زنان و دختران انتقاد کشورها و گروههای سیاسی و مدنی را در افغانستان و خارج از کشور برانگیختهاست. با این وجود حکومت فعلی میگوید که هنوز زمینه کار و آموزش زنان مساعد نیست. اما، منتقدان باور دارند حکومت سرپرست به دلایل مذهبی و سیاسی کار و آموزش زنان و دختران را منع کرده است. حکومت سرپرست حدود یک ماه پیش اعلام کرده بود که قانون امر به معروف و نهی از منکر از سوی رهبر این گروه توشیح شده و نافذ است. براساس این قانون، پوشاندن تمام بدن زن لازمی و صدای زن جزء «عورت» است و شنیدهشدن آن در بیرون از خانه منع است. این قانون در دیگر جنبههای زندگی شهروندان افغانستان نیز محدودیتهای شدید وضع کرده است.
ارگ اعلام کرده است که برخی از متنفذان و استادان دانشگاه در بامیان در دیدار با معاون سیاسی، رییسالوزرای حکومت سرپرست، خواستار حضور علمای شیعه در وزارت امر به معروف و نهی از منکر شدند. ارگ با نشر خبرنامهای گفته است که متنفذان و استادان دانشگاه بامیان خواستار حضور جوانان بامیان در ارتش حکومت فعلی شدند. در ادامه آمده است که گروهی از باشندگان بامیان با مولوی عبدالکبیر، معاون رییسالوزرای حکومت سرپرست، دیدار کردند. در خبرنامه آمده است: «آنان همچنان پیشنهادشان را در زمینه استخدام علمای اهل تشیع در چوکات وزارت امر به معروف و نهی از منکر و سمع شکایات به معاون سیاسی ریاستالوزرا سپردند.» معاون رییسالوزرای حکومت سرپرست گفت: «سعه صدر امارت اسلامی فراخ است و بالای پیشنهادات مردم ولایت بامیان غور میشود.» قابل ذکر است که حکومت فعلی بارها به علت تبعیض علیه اقلیتهای قومی و جنسیتی متهم شدهاست. حکومت اعلام کرده است که قوانین و مقررات این گروه بر اساس فقه حنفی تنظیم شده و همه باید از آن تابعیت کنند. اواخر سال گذشته وزارت تحصیلات عالی حکومت سرپرست به تمام دانشگاهها و مؤسسات تحصیلی خصوصی دستور داده بود که کتابخانههای این نهادهای تحصیلی را از وجود کتابهای «خلاف فقه حنفی» تصفیه کنند. این در حالی است که حکومت سرپرست در اوایل حکومت شان تدریس فقه جعفری در دانشکدهی شرعیات دانشگاه بامیان را نیز لغو کردند. پیش از حاکمیت دوبارهی حکومت فعلی که مذهب شیعه رسمیت داشت، در مکاتب ولایتهای شیعهنشین فقه جعفری تدریس میشد و همچنین در محاکم به دعوای شیعیان براساس قانون احوال شخصیه رسیدگی میشد.
منظور پشتین، رهبر جنبش حفاظت از پشتونها از اعضای جرگه بزرگ پشتونهای خیبرپختونخوا خواسته است که از بازگشایی نهادهای آموزشی به روی دختران و زنان در افغانستان حمایت کنند. خانم پشتین گفت که اعضای جرگه باید مسئله آموزش دختران در افغانستان را در قطعنامه خود در نظر گیرند. وی از اشتراککنندگان این جرگه خواست که از حکومت حاکم بر افغانستان بخواهند تا دروازههای آموزش را به روی دختران باز کنند. او تاکید کرد: «من به این جرگه پیشنهاد میدهم که پنج میلیون پشتون، شامل رهبران سیاسی و دیگر احزاب بهطور مشترک از حکومت سرپرست افغانستان بخواهند که به آموزش دختران اجازه دهند.» پیش از این نیز منظور پشتین، محرومیت زنان افغانستان از تحصیل را مترادف عقب ماندن افغانستان دانست و خواهان برخورداری کامل زنان و دختران این کشور از حق آموزش و کار شد. بهرغم درخواستهای مکرر و گسترده برای لغو ممنوعیت آموزشی و شغلی زنان افغانستان، حکومت فعلی تا اکنون بر موضع خود ایستاده است و هرگونه گفتگو و پیشنهادات را در اینباره به «دخالت در امور خود و داخلی» تعبیر کرده است. علاوه بر افغانستان، در خیبرپختونخوا نیز بسیاری از مکاتب دخترانه مسدود شده است. در این ایالت طالبان پاکستانی از نفوذ برخوردار است، گروهی که از ایدیولوژی حکومت فعلی افغانستان پیروی کرده و با رهبر آن بیعت کردهاست.
منابع محلی از ولایت هرات میگویند که یک دختر ۱۷ ساله در این ولایت خود را حلقآویز کرده و به زندگیاش پایان داده است. منبع امروز (دوشنبه، ۲۳ میزان) به رسانه گوهرشاد گفت که این دختر نوجوان در ولسوالی فرسی هرات خودش را حلقآویز کرده است. منبع تاکید کرد که دلیل و انگیزهی خودکشی این دختر از سوی خانوادهاش، خشونت خانوادگی عنوان شده است. منبع افزود که سه روز پیش، زمانیکه این دختر ۱۷ ساله دست به خودکشی زد، هیچکس در خانه نبود. مسوولان محلی تا اکنون در این مورد چیزی نگفتهاند. حدود یک ماه پیش نیز یک دختر جوان در هرات به دلیل ازدواج اجباری خودکشی کرده بود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایت غرب کشور پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
شاخص جهانی گرسنگی اعلام کرده است که افغانستان در کنار نیجریه از جملهی کشورهای است که میزان قد کوتاهی کودکان در آن بیشترین افزایش را داشته است. شاخص جهانی گرسنگی با نشر گزارشی گفته است که ۴۴.۶ درصد کودکان زیر پنج سال در افغانستان نسبت به سن خود، قد کوتاهتر هستند و قد کوتاهی کودکان ناشی از ابتلای آنان به سوءتغذیه حاد است. در گزارش آمده است که افغانستان در شاخص جهانی گرسنگی سال ۲۰۲۴ میلادی با ۳۰.۸ نمره، در رتبهی ۱۱۶ جهان در میان ۱۲۷ کشور قرار گرفته است و افغانستان در «سطح جدی» گرسنگی قرار دارد و ۳۰.۸ درصد جمعیت آن، دچار سوءتغذیه هستند. در ادامه آمده است که ۳.۸ درصد از کودکان زیر پنج سال افغانستان نسبت به سن خود وزن کمتری دارند و ۵.۸ درصد کودکان قبل از سن پنج سال میمیرند. در گزارش آمده است که وضعیت امنیت غذایی در افغانستان بهدلیل جنگ، بیثباتی اقتصادی و فجایع طبیعی که زراعت و کمکرسانی را مختل میکنند، وخیمتر شده است. شاخص جهانی گرسنگی تاکید کرد که از سال ۲۰۱۶ میلادی به بعد، امتیاز افغانستان در شاخص گرسنگی افزایش یافته که عمدتاً ناشی از افزایش میزان گرسنگی است. در ادامه آمده است که خانوادهها در افغانستان بهدلیل کمبود غذا، مجبور هستند که استراتژیهای بسیار سختگیرانهای را استفاده کنند. وضعیت گرسنگی در جهان همچنین در بخشی از گزارش شاخص جهانی گرسنگی آمده است که پیشرفت اندکی در زمینهی کاهش گرسنگی در جهان از سال ۲۰۱۶ به اینسو صورت گرفته است و چشمانداز رسیدن به هدف «گرسنگی صفر» تا سال ۲۰۳۰ میلادی، «بسیار بد» است. در گزارش آمده است که شاخص جهانی گرسنگی در سال ۲۰۲۴ میلادی ۱۸.۳ تعیین شده است که نسبت به سال ۲۰۱۶ اندکی کمتر است و پیشرفت کمی را نشان میدهد. طبق این گزارش، این چالشها عبارتند از درگیریهای مسلحانه در مقیاس بزرگ، تأثیرات فزایندهی تغییرات اقلیمی، قیمت بالای مواد غذایی داخلی، اختلالات بازار، بدهی بالا میان کشورهای با درآمد پایین و متوسط، نابرابری درآمد و رکود اقتصادی. در ادامه آمده است که درگیریهای چون جنگ در غزه و سودان، شبح قطحی را در جهان برانگیخته و به بحرانهای غذایی استثنایی منجر شده است. مطابق این گزارش، علاوه بر این، درگیریهای داخلی در کشورهای مثل جمهوری دموکراتیک کنگو، هائیتی، مالی و سوریه نیز باعث ایجاد بحران غذایی شده است. در این گزارش نقض حق غذا و تبعیض جنسیتی نیز از عوامل افزایش میزان گرسنگی در کشورهای مختلف دانسته شده است. نمرات شاخص جهانی گرسنگی بر اساس معیارهای سوءتغذیه، کوتاهقدی کودکان و مرگومیر آنان محاسبه میشود و بر روی یک مقیاس ۱۰۰ امتیازی ارزیابی میشود.