برچسب: رسانه گوهرشاد

3 ماه قبل - 89 بازدید

نادریار احمدی، رییس مرکز امور شهروندان خارجی وزارت داخله ایران، در دیدار با نماینده ویژه ناروی برای افغانستان، خواهان همکاری جهانی برای حمایت از میزبانی مهاجران افغانستانی شده است. خبرگزاری ایرنا گزارش داده که این مقام ایرانی در دیدار با بال کلومن، نماینده ویژه ناروی برای افغانستان، درباره مهاجرین افغانستانی در این کشور گفتگو کرده است. آقای احمدی گفته است که افزایش مهاجرت مردم افغانستان به کشورهای همسایه و به ویژه در ایران ناشی از وضعیت نامناسب این کشور در زمینه‌های غذا، آموزش و سلامت است. این مقام ایرانی از ناروی خواسته که برای جلب حمایت جامعه‌ی جهانی از میزبانی پناهند‌گان شهروندان افغانستان، شرکای بین‌المللی این کشور را متقاعد کند. قابل ذکر است که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، هزاران تن از شهروندان این کشور به دلیل تهدیدات، محدودیت‌ها و بیکاری به ایران پناه برده‌اند. ایران در سه‌ونیم سال گذشته هزاران مهاجر را به طور اجباری اخراج کرده و سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای علیه آنان در این کشور وضع کرده است. این در حالی است که ایران استخدام کارگران افغانستانی را در شماری از ولایت‌های این کشور ممنوع کرده و نیز روند اخراج اجباری پناه‌جویان را تشدید کرده است. از زمان روی‌کارآمدن مسعود پزشکیان به‌عنوان رییس‌جمهور ایران، فشارها بر مهاجران افغانستان در آن کشور افزایش چشم‌گیر یافته است. در این مدت کارزارهای گسترده‌ای علیه مهاجران افغانستان در شبکه‌های اجتماعی از سوی کاربران ایرانی راه‌اندازی شده است. دولت ایران اعلام کرده است که تا پایان سال جاری خورشیدی دو میلیون مهاجر را بازداشت و اخراج می‌کند.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 108 بازدید

مقامات سازمان جهانی صحت هشدار داده‌اند که توقف کمک‌های مالی ایالات متحده آمریکا، برنامه‌ی محو ویروس پولیو در افغانستان و پاکستان را تهدید می‌کند. حنان بلخی، رییس منطقه‌ای سازمان جهانی صحت در مدیترانه‌ی شرقی، در یک کنفرانس خبری آنلاین، بر نقش حیاتی کمک‌های مالی آمریکا در بخش تلاش‌های نظارتی این سازمان بر پولیو و سایر امراض قابل انتقال، تاکید کرده است. همچنین او در بخشی از صحبت‌هایش اعلان ترمپ مبنی بر خروج ایالات متحده از سازمان جهانی صحت را «تاسف‌آور» خواند و گفته است که این کشور از دهه‌ها به اینسو از حامیان عمده‌ی کار این سازمان در مدیترانه شرقی بوده است. وی افزود: «کمک‌های مالی ایالات متحده در مبارزه و محو فلج اطفال واقعا قاطعانه بوده است. در حال حاضر، ما در آخرین دور محو فلج اطفال در دو آخرین کشور جهان، افغانستان و پاکستان هستیم.» او بر تعهد سازمان جهانی صحت برای محافظت از جهان در برابر ظهور مجدد ویروس پولیو تاکید کرد. این در حالی است که دونالد ترمپ، رییس‌جمهور آمریکا، هفته‌ی گذشته فرمان توقف ۹۰ روزه‌ی تقریباً تمامی کمک‌های خارجی را صادر کرد تا در این جریان بررسی شود که آیا این هزینه‌ها با سیاست مقدم دانستن امریکا مطابقت دارد یا نه. ترمپ در روز نخست ریاست جمهوری‌اش اعلام کرد که ایالات متحده را از سازمان جهانی صحت بیرون می‌کند. او در فرمانش سازمان جهانی صحت را به عدم مدیریت همه‌گیری کووید۱۹ و سایر بحران‌های جهانی صحی متهم کرده و گفته است که این سازمان نتوانست که اصلاحات مورد نیاز فوری را به میان آورد و مستقل بودن خود را از نفوذ سیاسی نامناسب کشورهای عضو آن به نمایش بگذارد. پاکستان و افغانستان، تنها کشورهای در جهان هستند که ویروس پولیو هنوز هم در آن در گردش بوده و از کودکان آن قربانی می‌گیرد. پاکستان در سال ۲۰۲۴ میلادی ۷۳ مورد و افغانستان ۲۵ مورد پولیو را گزارش داده بود. در حالی که افغانستان تا اکنون از کدام مورد دیگر پولیو گزارش نداده، اما مقامات پاکستانی، هفته‌ی گذشته نخستین مورد مثبت پولیو در سال ۲۰۲۵ را در این کشور گزارش دادند. حنان بلخی تاکید کرد که این سازمان آماده‌ی آوردن اصلاحاتی است که ایالات متحده می‌خواهد آنرا پیشنهاد کند. بلخی اضافه کرد که کاهش بودجه در سال ۲۰۲۴ از قبل عملیات‌های صحی حیاتی این سازمان را کاهش داده بود و «ما خواستار حمایت شما برای تقویت پیام ما استیم - با ما در نجات زندگی‌ها، احیای سیستم‌های صحی و باز آوری امید به میلیون‌ها نفر، کمک کنید.»

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 121 بازدید

تیم کریکت زنان افغانستان امروز (پنج‌شنبه، ۱۱ دلو) به وقت محلی در آسترالیا در مقابل تیم کریکت زنان بدون مرز در یک بازی ۲۰ اووره شکست خورد. این بازی تمرینی در شهر میلبورن آسترالیا برگزار شده بود. تیم زنان افغانستان در این رقابت نخست به بیتنگ پرداخت و در ۲۰ اوور ۱۰۳ دوش انجام داده و برای تیم مقابل ۱۰۴ دوش هدف تعیین کرد. براساس گزارش رسانه‌های استرالیا، شازیه زازی ۴۰ دوش، نیلاب استانکزی ۱۳، شکریه نوری نه و فریبا هوتک هفت دوش انجام دادند. تیم کریکت بدون مرز این هدف را در ۱۹.۲ اوور با از دست دادن سه بازیکن تکمیل کرد. در بخش بالنگ، فریبا هوتک، شبنم احسان و شفیقه نورزی هر کدام یک وکت حاصل کردند. قابل ذکر است که پس از تسلط مجدد حکومت سرپرست بر افغانستان، این بازیکنان از افغانستان خارج شدند و اکثریت شان در آسترالیا زندگی می‌کنند و این نخستین بار بود که تیم کریکت زنان افغانستان وارد میدان کریکت شده و به رقابت پرداختند. حکومت سرپرست در افغانستان ورزش زنان را ممنوع و رفتن زنان به کلب‌های ورزشی را نیز منع کرده است. بورد کریکت افغانستان در سال ۲۰۱۹ تیم زنان را ایجاد کرد که در آن با حدود ۲۵ بازیکن قرارداد کرد، اما پس از بازگشت حکومت فعلی، قراردادهای آنان فسخ شد.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 103 بازدید

به دنبال تعلیق کمک‌های مالی و بشردوستانه‌ی آمریکا و توقف فعالیت ۵۰ موسسه امدادرسان، همیش نیکلاس فالکونر، معاون وزارت خارجه‌ی بریتانیا اعلام کرده است که کشورش به تعهد نسبت به مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران این کشور پابند است. او با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با مسوولان برنامه جهانی غذا و صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در افغانستان دیدار و گفتگو کرده است. وی تاکید کرده است که آنان در مورد کمک‌های نجات‌بخش به افغانستان که از سوی بریتانیا تمویل می‌شود، گفتگو کردند. معاون وزارت خارجه‌ی بریتانیا جزئیات بیشتری در این مورد ارائه نکرده است. در حالی بریتانیا از تعهد خود نسبت به افغانستان اطمینان می‌دهد که آمریکا کمک‌های مالی خود به اکثر کشورهای جهان، از جمله افغانستان را برای ۹۰ روز تعلیق کرده است. در پی تعلیق این کمک‌ها، وزارت اقتصاد حکومت سرپرست اعلام کرده است که ۵۰ موسسه‌ی امدادرسان در ۲۸ ولایت کشور فعالیت خود را متوقف کرده‌اند. همچنین توقف کمک‌های بشردوستانه‌ی ایالات متحده آمریکا، بازار ارز افغانستان را دچار نوسان کرده است. طی یک هفته، ارزش افغانی در برابر دالر حدود ۱۰ روپیه کاهش یافته است. مقامات حکومت سرپرست در واکنش این موضوع، بازار ارز و سرای شهزاده را تحت کنترول درآوردند. بانک مرکزی طی چند روز گذشته بارها ده‌ها میلیون دالر به فروش رسانده است تا ارزش افغانی را حفظ کند. با این حال، آگاهان اقتصادی معتقدند که بدون تداوم حمایت‌های مالی آمریکا، حفظ ارزش افغانی امکان‌پذیر نخواهد بود. ایالات متحده آمریکا پیش از این، هفته بیش از ۴۰ میلیون دالر به افغانستان کمک می‌کرد.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 110 بازدید

منابع محلی از ولایت خوست می‌گویند که مراسم تشییع جنازه و خاک‌سپاری شش زن، پنج کودک و دو مرد در خوست که شب گذشته از سوی تفنگ‌داران ناشناس به قتل رسیده بودند، برگزار شده است. منبع امروز (چهارشنبه، ۱۰ دلو) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که یک عضو این خانواده برای مراسم خاک‌سپاری اعضای خانواده‌اش از دبی آمده است. منبع تاکید کرد که این حادثه‌ی مرگبار بین ساعت ۸ تا ۱۰ شب‌گذشته (سه‌شنبه، ۹دلو) در روستای «بوخانه» از مربوطات ولسوالی علی‌شیر این ولایت رخ داده است. منبع افزوده است که در این رویداد، ۱۳ تن به شمول شش زن، پنج کودک و دو مرد کشته‌ شده‌اند. همچنان گفته شده است که یکی از زنان کشته شده در این حادثه، سه‌گانگی باردار بوده است‌. مسوولان محلی در ولایت خوست دلیل این حادثه را «اختلافات شخصی» عنوان کرده و گفته‌اند که در این زمینه تحقیق می‌کنند. فرماندهی پولیس خوست گفته است که دو تن را در پیوند به این قضیه بازداشت کرده است. با این وجود، بسته‌گان این خانواده در گفتگو با رسانه‌ها تایید کردند که این خانواده خصومت شخصی با کسی نداشته‌ است. منبع گفته است که تفنگ‌داران ناشناس ابتدا بمب‌های دستی را به سمت خانه پرتاب و سپس تیراندازی کرده‌اند. تا کنون دلیل قتل اعضای این خانواده مشخص نشده است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 90 بازدید

شماری از زنان معترض و فعالان حقوق بشر افغانستان در نامه‌ای سرگشاده به ملانیا ترمپ، بانوی اول آمریکا، از او خواسته‌اند که صدای آنان باشد و برای دفاع حقوق زنان و دختران افغانستان، از قدرت و نفوذ خود استفاده کند. زنان معترض در این نامه نوشته‌اند که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، زندگی زنان و دختران به یک کابوس تبدیل شده، حقوق انسانی آنان نقض و از آزادی‌های اساسی‌شان در افغانستان محروم شده‌اند. همچنان حکومت فعلی با صدور فرمان‌های محدودکننده «حتی» امنیت خانه‌های‌شان را از آنان گرفته است. در ادامه آمده است: «حکومت فعلی نه‌تنها زنان را سرکوب می‌کنند، بلکه اقوام غیرپشتون را نیز تحت فشار و سرکوب قرار می‌دهند.» زنان معترض و فعالان حقوق بشر افغانستان در این نامه از دولت جدید آمریکا خواسته‌اند که اقدامات جدی‌تری علیه حکومت فعلی، به‌ویژه رهبریت دولت که به باور آنان نقش عمده‌ای در سرکوب زنان و دختران افغانستان دارند، روی دست گیرد. در نامه از دولت آمریکا خواسته شده است که با اعمال فشار دیپلماتیک و اقتصادی بر حکومت فعلی، آنان را وادار به رعایت حقوق زنان و دختران در افغانستان کند. نویسندگان نامه از ملانیا ترمپ، بانوی اول آمریکا و دولت جدید این کشور خواسته‌اند که از آموزش زنان و دختران در افغانستان حمایت کرده و با همکاری سازمان‌های بین‌المللی، صندوق‌های ویژه‌ای برای حمایت از تحصیل زنان و دختران در خارج از کشور، راه‌اندازی مدارس آنلاین و برنامه‌های آموزشی جایگزین، ایجاد کند. همچنین در بخشی از نامه زنان معترض و فعالان حقوق بشر افغانستان از رییس‌جمهور آمریکا خواسته‌اند که از پناه‌جویان افغانستانی، به‌ویژه زنان، دختران و فعالان حقوق بشر که به دلیل تهدیدات امنیتی به کشورهای همسایه پناه برده‌اند، حمایت کرده و در روند پناهندگی آنان همکاری کند. زنان معترض و فعالان حقوق بشر افغانستان در آخر از بانوی اول آمریکا خواسته‌اند که آنان را فراموش نکرده و در جلب حمایت‌های بین‌المللی برای زنان و دختران افغانستان همکاری کند. در حالی زنان معترض و فعالان حقوق بشر افغانستان از بانوی اول آمریکا خواستار دفاع از حقوق زنان و دختران می‌شوند که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 104 بازدید

همزمان با تعلیق کمک‌های بشردوستانه‌ی آمریکا، عبداللطیف نظری، معین وزارت اقتصاد اعلام کرده است که فعالیت ۵۰ موسسه بین‌المللی امدادی در ۲۸ ولایت کشور متوقف شده است. آقای نظری در صحبت با رسانه‌ها از کشورهای جهان خواسته است که کمک‌های انسان‌دوستانه را از مسایل سیاسی جدا کنند. وی تاکید کرده است در روزهای اخیر فعالیت ۵۰ موسسه بین‌المللی و نهادهای امدادی در ۲۸ ولایت افغانستان به دلیل تعلیق کمک‌های بشردوستانه توسط آمریکا متوقف شده است. دونالد ترمپ، رییس‌جمهور آمریکا، پس از ورود به کاخ سفید، تمام کمک‌های خارجی از جمله ارسال پول به افغانستان را برای سه ماه تعلیق کرد. باید گفت که با تعلیق این کمک‌، ثبات اقتصادی در افغانستان برهم خورد است و ارزش پول افغانی در برابر ارزهای خارجی افت شدید را تجربه کرده است. در حالی در پی تعلیق کمک‌های بشردوستانه‌ی ثبات اقتصادی افغانستان برهم می‌خورد که پیش از این عبداللطیف نظری گفته بود که حکومت سرپرست افغانستان به کمک‌های خارجی متکی نیست. نظری با اشاره به تهدید ترمپ برای قطع کمک‌ها به افغانستان اظهار داشته بود که این تهدیدها هیچ تاثیری بر تصمیم‌گیری‌های حکومت فعلی ندارد. معین وزارت اقتصاد گفته بود: «امارت اسلامی یک نظام کاملاً مستقل در تمامی ابعاد، به‌ویژه در بخش اقتصادی است و هرگز به کمک‌های خارجی متکی نبوده است. بنابراین این نوع تهدیدها هیچ تاثیری در سیاست‌های تصمیم‌گیری امارت اسلامی نخواهد داشت.» باید گفت که توقف کمک‌های بشردوستانه‌ی ایالات متحده آمریکا، بازار ارز افغانستان را دچار نوسان کرده است. طی یک هفته، ارزش افغانی در برابر دالر حدود ۱۰ روپیه کاهش یافته است. مقامات حکومت سرپرست در واکنش این موضوع، بازار ارز و سرای شهزاده را تحت کنترول درآوردند. بانک مرکزی طی چند روز گذشته بارها ده‌ها میلیون دالر به فروش رسانده است تا ارزش افغانی را حفظ کند. با این حال، آگاهان اقتصادی معتقدند که بدون تداوم حمایت‌های مالی آمریکا، حفظ ارزش افغانی امکان‌پذیر نخواهد بود. ایالات متحده آمریکا پیش از این، هفته بیش از ۴۰ میلیون دالر به افغانستان کمک می‌کرد.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 113 بازدید

مسوولان محلی از ولایت خوست می‌گویند که افراد مسلح ناشناس، ۱۰ عضو یک خانواده به‌شمول زنان و کودکان را به شکل فجیع به قتل رسانده‌اند. مستغفر گربز، سخنگوی والی خوست گفته است که این کشتار گروهی حوالی ساعت ۹:۰۰ شب گذشته (سه‌شنبه‌شب، ۹ دلو) در منطقه «بوخانه» از مربوطات ولسوالی علی‌شیر این ولایت صورت گرفته است. آقای گربز در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که «افراد مسلح ناشناس» ۱۰ نفر از اعضای یک خانواده به‌شمول زنان و کودکان را به ضرب گلوله به قتل رسانده‌اند. وی تاکید کرد که نیروهای امنیتی پولیس تحقیقات جدی در مورد این رویداد را آغاز کرده‌اند. همچنین یک منبع گفت که در میان قربانیان این رویداد سه زن نیز وجود دارند. منبع افزود که تفنگ‌داران ناشناس پس از قتل اعضای این خانواده از ساحه متواری شدند. تا اکنون مشخص نیست که این افراد توسط چه کسانی یا گروهی به قتل رسیده‌اند. باید گفت که جزئیات بیشتر درباره‌ی هویت قربانیان و انگیزه‌ی قتل آنان در دست نیست. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 114 بازدید

ذکیه خدادادی، ورزشکار پاراتکواندو افغانستان که چند ماه پیش در تیم پناه‌جویان و در بازی‌های پارالمپیک ٢٠٢٤ میلادی پاریس مدال برنز کسب کرد، نامزد کسب عنوان برترین ورزشکار سال ٢٠٢٤ موسسه ملی ورزش، تخصص و عملکرد (INSEP) فرانسه شده است. این موسسه با نشر اعلامیه‌ای گفته است که ذکیه خدادادی نخستین عضو این موسسه است که موفق شده از رقابت‌های المپیک مدال کسب کند. قابل ذکر است که که موسسه ملی ورزش، تخصص و عملکرد (Institut National du sport, de l'expertise et de la performance)، یک موسسه شبانه روزی ورزشی، آموزشی و یک مرکز برای آموزش ورزشکاران نخبه در حومه پاریس است. قابل ذکر است که ذکیه خدادادی پس از تغییر نظام سیاسی در افغانستان در سال ۲۰۲۱ میلادی به مرکز ملی ورزش و عملکرد (INSEP) فرانسه پناه آورد و زیر نظر «هابی نیاره»، مدال‌آور پیشین المپیک فرانسه، تمرینات خود را ادامه داد. مدال برنز المپیک پاریس نه تنها موفقیت ورزشی برای ذکیه خدادادی که نمادی از پایداری و مقاومت در برابر مشکلات است، برای ورزشکاران در تمام دنیا محسوب می‌شود. این زن ورزشکار اهل افغانستان در سال ۲۰۲۳ قهرمان پاراتکواندوی اروپا شده بود. وی قبلاً در صحبت با رسانه‌ها گفته بود که تمرین تکواندو را در ۱۱ سالگی آغاز کرده است. او در یک سالن بدن‌سازی در زادگاه‌اش در هرات به‌طور مخفیانه تمرین کرد؛ زیرا به سادگی هیچ فرصت دیگری برای زنان وجود نداشت که بتوانند در افغانستان با خیال راحت ورزش کنند. در حالی خانم خدادادی نامزد عنوان ورزشکار سال موسسه INSEP شده که بیش از سه سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب، دانشگاه و ورزش منع کرده‌ است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 116 بازدید

زویا پیرزاد، نویسنده و داستان‌نویس معاصر ایرانی، در سال ۱۳۳۱ از مادری ارمنی و پدری روس‌تبار در شهر آبادان به دنیا آمد و دوران تحصیل را نیز در همان شهر گذراند. وی بعدها در پی مهاجرت به تهران، در این شهر ازدواج کرد و از این ازدواج صاحب دو فرزند به نام‌های ساشا و شروین شد. پیرزاد فعالیت‌های ادبی خود را با ترجمه آغاز نمود که از جمله‌ی آثار او در این دوره می‌‌توان به ترجمه‌ی کتاب‌های «آلیس در سرزمین عجایب» اثر لوییس کارول و «آوای جهیدن غوک» اشاره کرد. کتاب چراغ ها را من خاموش می کنم نوشتهٔ زویا پیرزاد تاکنـون به زبـان‌های آلمانـی، ترکـی، یونـانـی، فرانسـوی، انگلیسی، چینی و نروژی ترجمه و منتشر شده است. موضوع اصلی این داستان یک‌نواختی زندگی یک زن خانه‌دار و خستگی از این روزمرگی‌ها و دل‌بستن به مرد همسایه‌ای است که فکر می‌کند دنیای بهتری برای او به ارمغان خواهد آورد. افتخاراتی که کتاب چراغ ها را من خاموش می کنم کسب کرده به این شرح است: برنده‌ٔ جایزه‌ٔ بیستمین دوره‌ٔ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان بهترین رمان - سال ۱۳۸۱ برنده‌ٔ لوح تقدیر نخستین دوره‌ٔ جایزه‌ٔ ادبی یلدا - سال ۱۳۸۱ برنده‌ٔ جایزه‌ٔ مهرگان ادب به‌عنوان بهترین رمان - سال ۱۳۸۱ برنده‌ٔ دومین دوره‌ٔ جایزه‌ٔ بنیاد هوشنگ گلشیری به‌عنوان بهترین رمان - سال ۱۳۸۱ بخشی از کتاب چراغ ها را من خاموش می کنم: رمان داستان زنی است ارمنی به نام کلاریس که در دههٔ چهل آبادان به همراه خانواده؛ آرتوش همسرش، پسر بزرگش آرمن و دوقلوهای دخترش آرسینه و آرمینه زندگی می‌کند. مادر و خواهرش و دوستان دیگری هم در زندگی او در حال رفت‌وآمدند. زندگی روال عادی خود را دارد، همراه با دل‌مشغولی‌های زنانهٔ کلاریس. تا اینکه همسایه‌ی جدیدی در آن طرف خیابان پیدایش می‌شود و به واسطه‌ی دوستی فرزندان کلاریس با دختر آن‌ها امیلی، رفت‌وآمد خانوادگی هم شکل می‌گیرد و در کنار دیگر مسائل زندگی کلاریس، حالا یک ارتباط عاطفی هم در ذهن او نسبت به پدر امیلی پیدا شده است و روال عادی و روزمرگی کلاریس را تحت شعاع قرار می‌دهد. دیگر زندگی برای او مانند گذشته نیست و رویکردهای جدیدی پیش رویش باز می‌شوند. راوی کلاریس است. زنی که در زندگی معمولی خود غرق شده است. او با آشپزی و گذراندن بیشترین وقت خود در آشپزخانه، با نظافت روزانه‌ی خانه، خیاطی، خرید خانه، درس بچه‌ها، تربیت آن‌ها و مهمانی‌های گاه‌وبی‌گاه زندگی می‌کند. بزرگترین مشکلات کلاریس؛ رابطه با همسرش، مادر بهانه‌گیرش، خواهر مجردش که همیشه دنبال شوهر می‌گردد، درس و مشق بچه‌ها و دعواهایشان و سیاسی‌بازی‌های هرازگاهی همسرش است. اما زندگی برای او با ورود همسایهٔ جدید، وارد مرحلهٔ تازه‌ای می‌شود و آشفتگی‌های جدید و ناشناخته را با خود به زندگی کلاریس سرازیر می‌کند. داستان از زبان کلاریس روایت می‌شود و این اول شخص بودن روایت داستان، باعث می‌شود بیشتر با درونیات او آشنا شویم و به جدال‌های درونی او پی ببریم. مانند زمانی که از کشمکش‌های ورهای چپ و راست درونش برایمان می‌گوید. با اینکه در ظاهر او را مادری آرام می‌بینیم که همه چیز را مدیریت می‌کند، اما روزمرگی‌ها عمق زندگی‌اش را از هم پاشیده است. از اواسط داستان و با ورود امیل سیمونیان به خانواده و همنشینی با او و احساس علاقه‌ای که ایجاد می‌شود (البته این علاقه در ذهن و دل اوست و تا آخر هم پنهان می‌ماند) کلنجارهای درونی برای کلاریس شروع می‌شود. بزرگترینش اینکه حواسش به همه چیز بوده به جز خودش. هوشیاری و اهل ادب و شعر بودن امیل در تضاد با بی‌توجهی آرتوش، برای کلاریس نوعی توجه ویژه محسوب می‌شود. او انگار برای دیگران نامرئی است از بس که همیشه بوده است. ناگهان چشمانش باز شده است، (نمونه‌اش در شبی که مهمانی دارند و هیچ کس متوجه شام نخوردن او نمی شود به جز امیل) این وجود داشتن به او هجوم می‌آورد. حالا می‌خواهد باشد و حتی اگر شده به دنبال خواسته‌هایش هم برود. اما او زنی متاهل است و این شک و تردید تا آخر داستان با او می‌ماند. در میان تقابل عشق و تعهد، نویسنده هشدارهایی می‌دهد؛ مانند وقتی که می‌فهمد دختر همسایه به زور به پسرش آرمن سرکه خورانده، خوابی که می‌بیند و فردای آن برای آرامش به کلیسا می‌رود و یا روز حملهٔ ملخ‌ها. همهٔ این موارد باعث شناخت بیشتر کلاریس از خودش و عشقی که او را درگیر کرده و مسئولیتش در قبال خانواده می‌شود. نویسنده با توانایی بالای خود داستانی بسیار خوش‌خوان خلق کرده است. قصه‌ای ساده اما با جزئی‌نگری‌های زیاد، ظرافت و توصیف دقیق همه چیز؛ خانه، فضا، خیابان، آشپزخانه، راه باریکه، باغچه، در فلزی، مدرسه، فروشگاه‌ها، عشق پس نوجوان به دختر همسایه، اسباب‌بازی بچه‌ها، پوشش‌ها، مدل موها، تل و کش مو، حملهٔ ملخ‌ها، رنگ‌ها و حتی بوها. همه و همه روایت را به نوعی تصویرنگارانه کرده است. کدهایی هم در داستان وجود دارد که به مخاطب برای فهم بیشتر داستان کمک می‌کنند و اطلاعات بیشتری می‌دهند. مانند آشپزخانه، که داستان از آنجا شروع می‌شود و کلاریس بیشتر وقت‌ها آنجاست و به نوعی در آن زندانی است. اما زندانی که برای او احساس امنیت دارد. با اینکه او را در خود بلعیده است. همین‌طور واژهٔ چراغ که بارها در متن به آن اشاره می‌شود. به طور مثال وقت‌هایی که آرتوش متوقعانه می‌پرسد: «چراغ‌ها را تو خاموش می‌کنی یا من؟» جمله‌ای که نشان از زندگی کلاریس در مقام زن خانه‌دار و یک مادر دارد. وقتی با اطمینان می‌گوید «من». و پنجره به عنوان رابطی میان دنیای بیرون و درون خانه. زویا پیرزاد با این رمان ساده اما تاثیرگذار، ما را وارد دنیای زنانگی می‌کند. از زنی می گوید که به قول خانم نورالهی از بسیاری از زنان دیگر جلوتر است و آگاهی‌های زیادی دارد. اما با این‌حال شجاعت رویارویی با مسائلی که برایش پیش می‌آید را ندارد، تا یک شب که همه را رها می‌کند و به خیابان می‌گریزد. در این رمان چندین زن دیگر هم هستند با شخصیت‌های متفاوت که هر کدام را می‌توان به نوعی نمادی از زنان جامعه دانست. نویسنده ما را به دنیای درونی کلاریس و احساسات خصوصی او می‌برد و از میانه‌های داستان جرقه‌هایی از دگرگونی‌های اندیشه و تفکر دربارهٔ هویت زنانه و نقشش در زندگی را نشان می‌دهد. نشانه‌هایی رخ می‌دهد از تلاش او برای اینکه زندگی‌اش را آنگونه که می‌خواهد بسازد. مانند موقعی که در باشگاه به وقت غذا خوردن، دعوت خانم نورالهی را برای شرکت در جلسهٔ حقوق زنان می‌پذیرد. مرد همسایه درست وقتی که کلاریس گمان می‌کند برای ابراز عشق به او به خانه‌اش آمده، از ازدواج با ویولت، دختر خالهٔ گارنیک که از دوستانشان هستند، صحبت می‌کند و در پایان داستان بی‌صدا و اسرارآمیز همان‌گونه که آمده‌اند ناپدید می‌شود و دنیای بهتری که کلاریس گمان می‌کرد با آمدن او برایش مهیا شده هم گم می‌شود. اما دیگر زندگی برای کلاریس با زندگیش قبل از آمدن همسایهٔ جدید فرق کرده است. به نوعی برای همه فرق کرده است؛ آرمن از فکر امیلی بیرون آمده، آرتوش پیشنهاد آمدن مادرش به خانهٔ آن‌ها را می‌دهد و برایش گلدان گل نخودی می‌خرد و از غذایش تعریف می‌کند، خواهرش دیگر پشت سر دیگران حرف نمی‌زند. او به همسرش اعتراض می‌کند و سرش داد می‌زند، کاری که قبل از آن هیچ وقت انجام نداده است. یا لباس‌هایی را می‌پوشد که سال‌ها در کمد مانده بودند. آنقدر فرق کرده که می‌گوید: «مثل باد ملایمی که آمد و برای آن وقت آبادان عجیب بود». «دوروبر را نگاه کردم و  فکر کردم این شهر گرم و ساکت و سبز را دوست دارم». در ۸ آذر ماه ۱۴۰۲ ششمین جلسه آنلاین نقد و بررسی کتاب، راس ساعت ۹ شب آغاز شد. در این جلسه خانم مریم عابدی استادیار قلم زن، ضمن خوش‌آمدگویی به شرکت‌کنندگان، صحبت دربارهٔ نویسنده کتاب، خانم زویا پیرزاد را آغاز کردند و با معرفی کتاب‌ها و جوایزی که ایشان به دست آورده اند، اطلاعاتی را خدمت اعضا ارائه کردند. سپس به پاره‌ای از ویژگی‌های نوشتاری زویا پیرزاد اشاره کردند و از دغدغه‌های ایشان درباره مسائل زنان سخن گفتند. در ادامه هم‌خوانان کتاب نظرات خود را درباره کتاب ارائه کردند. در ادامه و در بخش دوم صحبت‌های خانم عابدی، صحبت دربارهٔ کتاب «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» آغاز شد. ضمن مروری بر داستان کتاب، در ارتباط با مواردی که نویسنده در خلال این داستان درباره مسائل زنان و دل‌مشغولی‌های ایشان مطرح کرده‌اند صحبت شد. و در آخر به نکات آموزشی پرداخته شد که با دقت و تمرکز در این اثر نویسنده می‌توان آموخت.

ادامه مطلب