روزنامه تلگراف به نقل از خالد حنفی، سرپرست وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست گزارش داده است که این دولت زنان را از شنیدن صدای زنان دیگر منع میکند. این روزنامه با نشر گزارشی گفته است که آقای حنفی این اظهارات را در یک نوار صوتی مطرح کرده و گفته است: «وقتی یک زن بالغ نماز میخواند و زن دیگری از آنجا عبور میکند، نباید آنقدر بلند دعا کند که آنها بشنوند. پس چگونه میتوان به آنها اجازه داد آواز بخوانند، در صورتی که حتا اجازه شنیدن صدای [یکدیگر] را حین دعا ندارند، چه رسد به چیز دیگری.» در گزارش آمده است که این قوانین گامبهگام بر شهروندان کشور عملی خواهد شد. روزنامه تلگراف به نقل از خالد حنفی نوشته است: «خداوند در هر قدمی که بر میداریم به ما کمک خواهد کرد.» یک زن در کابل به تلگراف گفته است: «هر چه آنان [حکومت فعلی] بگویند برای ما نوع شکنجه روحی است. زندگی در افغانستان برای ما زنان بسیار دردناک است. ما فراموش شدهایم و به همین دلیل است که ما را سرکوب میکنند.» حکومت سرپرست پیش از این به زنان دستور داده بودند که برای «جلوگیری از وسوسه دیگران» صورت خود را بپوشانند و از صحبت کردن در حضور مردان نامحرم خودداری کنند. در کنار این، حکومت فعلی به زنان و دختران افغانستان دستور دادهاند که حتا در خانههایشان با صدای بلند صحبت نکنند تا صدای آنها در بیرون شنیده نشود. قابل ذکر است که هرچند حکومت فعلی طی بیش از سه سال گذشته محدودیتهای را علیه شهروندان کشور، بهویژه زنان و دختران وضع کرده است، اما پس از توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر، این محدودیتها گسترش یافته است.
برچسب: رسانه گوهرشاد
دادگاهی در تهران یک مرد ۳۴ ساله به نام «حسام» را بهدلیل تجاوز به یک دختر ۱۲ ساله اهل افغانستان به اعدام محکوم کرده است. رسانههای ایرانی گزارش دادهاند که مادر این دختر حدود دو سال پیش، در پی سقوط کابل به دست حکومت سرپرست، با فرزندانش به ایران آمده بود و در خانه «حسام» کار میکرد. در گزارش آمده است که پرونده شکایت از حسام در شعبه ۹ دادگاه کیفری استان تهران بررسی شده است. مادر این دختر ۱۲ ساله در تشریح ماجرا به ماموران گفته است که دو سال پیش از همسرش جدا شده و با فرزندانش از افغانستان به ایران آمده است و برای تأمین هزینههای زندگیاش به عنوان خدمتکار در خانهها کار میکرد. وی تاکید کرده است که چند ماه پیش در خانه فردی به نام حسام که همسر و سه فرزند داشت، مشغول به کار شده است. او افزود: «روز گذشته جز مرد صاحبخانه کسی خانه نبود؛ من هم برای خرید بیرون رفته بودم و دختر ۱۲ سالهام را در خانه تنها گذاشتم. وقتی بعد از نیم ساعت برگشتم، متوجه شدم حال دخترم خوب نیست. بعد از پرسوجو دخترم گفت که بعد از خروج من از خانه، حسام به او تعرض کرده است.» رسانههای ایران گزارش دادهاند که پس از اظهارات این زن افغانستانی، مأموران دختر ۱۲ ساله را به پزشکی قانونی معرفی کردند و کارشناسان پزشکی قانونی تعرض به دختربچه را تایید کردند. طبق گزارشها، مرد ۳۴ ساله بازداشت شد و به اتهامش اعتراف کرده است. این مرد گفته که تحت تاثیر مواد مخدر بوده و اشتباه کرده است. حسام از شاکی درخواست کرده که او را ببخشد. در گزارشها آمده است که قضات متهم را براساس مدرکهای موجود در پرونده و مستندات، به اعدام محکوم کردند و پس از اعتراض متهم به حکم، پرونده برای رسیدگی به دیوان عالی کشور فرستاده شد. باید گفت که شهروندان افغانستان طی چند ماه گذشته بارها مورد خشونت قرار گرفته و چند مورد نیز به جان باختن انجامیده است. گفتنیست که ایران از سالها به اینسو میزبان میلیونها افغانستانی است. در ماههای اخیر این کشور، روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان را آغاز کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی در آگوست 2021، تعدادی از شهروندان افغانستان بهشمول زنان معترض، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و خبرنگاران به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کردند.
سازمان ملل متحد با نشر گزارش جدید ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر این سازمان برای افغانستان اعلام کرده است که زنان در زندانهای حکومت سرپرست مورد آزار و اذیت و «تجاوز جنسی» قرار گرفتهاند. سازمان ملل با نشر گزارشی گفته است که برخی از منابع معتبر در مورد آزار و «تجاوز جنسی» بر زنان در زندانهای حکومت فعلی گواهی دادهاند. در گزارش آمده است: «اطلاعات معتبر نشان میدهد که در جریان این سرکوب برخی از زنان مورد تجاوز یا آزار جنسی قرار گرفتهاند.» این گزارش ۲۳ صفحهیی ناوقت شام روز گذشته (دوشنبه،۷ عقرب) در ویبسایت سازمان ملل متحد منتشر شده است که وضعیت حقوق بشر در افغانستان را از ماه جنوری تا ماه آگوست سال ۲۰۲۴، مورد بررسی قرار داده است. در گزارش آمده است که آقای بنت از گزارشهای متعدد دربارهی خشونت جنسی علیه زنان در زندانها بهشدت نگران است. او خشونت جنسی علیه زنانی را که در جریان سرکوب حکومت فعلی در جنوری ۲۰۲۴ به دلیل داشتن حجاب «نامناسب» یا «بدحجاب» بازداشت شدند، مستندسازی کرده است. زنان بازداشت شده گفتهاند که به پستههای پولیس انتقال داده شده و مورد لتوکوب و توهین لفظی قرار گرفته و در برخی موارد، تعرض جنسی به آنها صورت گرفته است. با این حال، شماری از زنان زندانی به بنت گفتهاند که هرچند در زندان خشونت جنسی را تجربه نکردهاند، اما از سوی جامعه و خانوادههایشان مورد توهین و تحقیر قرار گرفتهاند. یکی از این قربانیان گفته است: «حین بازجویی مورد لتوکوب قرار گرفتم، سرم را به دیوار کوبیدند. یکی از آنها [نیروهای حکومت فعلی] لباسم را پاره کرد و به بخشهای خصوصی بدنم دست زد.» براساس یافتههای ریچارد بنت، سیاستهای حکومت فعلی زنان را از حقوق اساسیشان محروم کرده است. همچنین در بخشی از این گزارش به بازداشت زنان به اتهام عدم رعایت پوشش مورد نظر حکومت سرپرست اشاره شده و آمده است که برخی از آنان به پاسگاهها انتقال داده شده و مورد توهین و تحقیر قرار گرفتهاند. به باور گزارشگر ویژه سازمان ملل، خشونت جنسیتی در افغانستان وخیمتر شده است. وی وضعیت کنونی افغانستان را نمونه روشن از «آپارتاید جنسیتی» توصیف کرده و تاکید کرده است که سرکوب جنسیتی حکومت فعلی میتواند مصداق جنایت علیه بشریت باشد. طبق این گزارش، موارد افسردگی، اضطراب، انزوا و حتا خودکشی در میان زنان و دختران در افغانستان نیز افزایش یافته است. انتظار میرود که بنت گزارش جدید خود در مورد افغانستان را اوایل ماه آینده میلادی به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه کند. این در حالی است که پیش از این هم گزارشهایی در مورد آزار و اذیت زنان در زندانهای حکومت فعلی نشر شده بود که مسوولان حکومتی آن را رد کرده بودند.
منابع محلی از ولایت جوزجان در شمال افغانستان میگویند که یک زن در این ولایت همزمان شش کودک شامل چهار دختر و دو پسر به دنیا آورده است. دستکم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفتهاند که این کودکان امروز (دوشنبه، ۷ عقرب) در شهر شبرغان، مرکز جوزجان در یکی از شفاخانههای خصوصی به دنیا آمدهاند. مسوولان شفاخانهی خصوصی «شکران» که این کودکان در آنجا به دنیا آمدند، میگویند، وضعیت صحی کودکان و مادرشان قناعتبخش بوده و هر شش کودک سالم هستند. طبق گفتههای داکتران، نوزادان شامل دو پسر و چهار دختر هستند. پیش از این دو مادر در ننگرهار و دایکندی پنج فرزند به دنیا آورده بودند. این گزارش در حالی منتشر میشود که افغانستان از میزان بالای مرگومیر در هنگام زایمان برخوردار است. سازمان ملل متحد اعلام کرده است که افغانستان بیشترین تعداد مرگو میر مادران هنگام زایمان را دارد و هر دو ساعت یک زن در هنگام زایمان جان خود را از دست میدهد.
نویسنده: مهدی مظفری پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، پدیدهی گدایی و تکدّیگری که پیش از آن نیز در کشور کمو بیش وجود داشت، به یک بحران اجتماعی گسترده تبدیل شد. شهرهای بزرگ، به ویژه کابل، شاهد افزایش بیسابقهی در تعداد گدایان بودند. از کودکان خردسال گرفته تا سالمندان، همه در خیابانها و کوچههای شهر به دنبال لقمهای نان بودند. این وضعیت نه تنها بر چهرهی شهرها تأثیر منفی گذاشت، بلکه نشان دهندهی عمق فقر، بیکاری و ناامنی بود که پس از سقوط دولت پیشین بر افغانستان سایه افکنده است. زنان، کودکان و افراد معتاد به مواد مخدر، به دلیل آسیبپذیری بیشتر، بیشترین جمعیت گدایان را تشکیل میدهد. حضور گستردهٔ کودکان گدا در خیابانها، علاوه بر جنبههای انسانی و اخلاقی، نشان از ناکامی نظام آموزشی و حمایتهای اجتماعی است. با توجه به وخامت اوضاع و افزایش نگرانیها دربارهٔ پیامدهای اجتماعی و اقتصادی این پدیده، حکومت سرپرست در اواسط سال ۱۴۰۲ تصمیم به مقابله جدی با گدایی گرفت. این تصمیم در راستای ایجاد نظم و امنیت در شهرها و همچنین کاهش فشار بر منابع عمومی اتخاذ شد. با دستور مستقیم هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت، برنامهای گسترده برای جمعآوری گدایان از شهر کابل و سپس سایر مناطق کشور آغاز شد. در این برنامه، نیروهای امنیتی با همکاری نهادهای دولتی اقدام به شناسایی و جمعآوری گدایان میکردند. در ادامه، دولت با هدف مقابله ساختاری با پدیدهٔ گدایی، اقدام به تدوین و تصویب «قانون جمعآوری گداها و جلوگیری از گدایی» کرد. این قانون، گدایی را جرم شناخته و برای گدایان حرفهای مجازاتهای سنگینی از جمله زندان در نظر گرفته است. هدف از تصویب این قانون، کاهش انگیزه برای گدایی و سوق دادن افراد به سمت اشتغال و فعالیتهای مولد بود. امّا این قانون و مسائل پیرامون آن یا معضل فقر و تکدیگری و گدایی در کشور را رفع خواهد کرد؟.. بحران تکدّیگری و اقدامات دولت با تسلط مجدد حکومت فعلی، افغانستان با فروپاشی اقتصادی بیسابقهای مواجه شد که میلیونها خانواده را به ورطه فقر کشاند. تحریمهای بینالمللی، خشکسالیهای پیاپی و محدودیتهای شدید اعمالشده بر زنان، از جمله عواملی بودند که به تشدید این بحران دامن زدند. در چنین شرایطی، بسیاری از خانوادهها توانایی تأمین مایحتاج اولیه خود را از دست داده و به ناچار به تکدیگری روی آوردند. افزایش چشمگیر تعداد گداها در خیابانهای شهرهای افغانستان، به ویژه کابل، به صورت نمادین وضعیت اسفبار اقتصادی و اجتماعی این کشور را به نمایش گذاشت. در واکنش به گسترش پدیده تکدیگری، حکومت اقدام به جمعآوری گداها از خیابانها نمود. بر اساس قوانین جدید، گداهایی که به دلیل فقر شدید و نبود منابع درآمدی به این کار روی آورده بودند، به عنوان "گداهای مستحق" شناخته شده و قرار بود از سوی دولت حمایت شوند. این حمایتها شامل پرداخت کمکهای مالی، شناسایی دلایل اصلی روی آوردن افراد به تکدیگری و تلاش برای ایجاد فرصتهای شغلی برای آنها بود. با این حال، گزارشهای منتشر شده نشان میدهد که اجرای این قوانین با مشکلات زیادی مواجه بوده است. آمارهای ارائه شده از سوی دولت حاکی از جمعآوری دهها هزار گدا است، اما جزئیات دقیقی در مورد میزان کمکهای مالی پرداختی به این افراد و همچنین اقدامات انجام شده برای رفع مشکلات ریشهای تکدیگری ارائه نشده است. ریشهها و راهکارها آمارهای منتشر شده از سوی حکومت، تصویری تیره و تار از وضعیت گدایی در افغانستان ترسیم میکند. بر اساس این آمار، گدایی به عنوان یک پدیده اجتماعی گسترده، نه تنها در کابل بلکه در بسیاری از ولایات دیگر از جمله هرات، ننگرهار و... به شدت رواج یافته است. این آمار همچنین نشان میدهد که کودکان بیسرپرست، افراد معتاد و بسیاری دیگر، به دلایل مختلفی از جمله فقر، بیکاری و نبود فرصتهای برابر، به این شغل شرمآور روی آوردهاند. جامعهشناسان، ریشههای اصلی پدیده گدایی را در ناتوانی حکومتها در مدیریت صحیح اقتصاد و مبارزه با فقر جستجو میکنند. در مورد افغانستان، فقر گسترده و بیکاری به عنوان مهمترین عوامل تشدیدکننده این پدیده شناخته میشوند. بسیاری از افراد به دلیل نبود شغل مناسب و درآمد کافی، مجبور به گدایی میشوند تا بتوانند حداقل نیازهای اولیه خود و خانوادههایشان را تأمین کنند. با وجود تلاشهای حکومت سرپرست برای جمعآوری گداها، این اقدامات تاکنون نتایج مؤثری در بر نداشته است. زیرا برخوردهای سوری و مقطعی نمیتواند مشکلی را که ریشه در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی جامعه دارد، حل کند. برای مقابله با پدیده گدایی، نیازمند رویکردی جامع و بلندمدت هستیم که در آن به ریشههای اصلی این مشکل پرداخته شود. این برنامه باید بر اساس مطالعات میدانی و با در نظر گرفتن شرایط خاص افغانستان تدوین شود. برخی از مهمترین اقداماتی که میتوان در این زمینه انجام داد، عبارتند از: توسعه اقتصادی: توسعه اقتصادی افغانستان، کلیدی برای شکوفایی این کشور و بهبود معیشت مردم آن است. ایجاد فرصتهای شغلی پایدار و با درآمد مناسب، از طریق حمایت از بخش خصوصی و سرمایهگذاری در صنایع کوچک و متوسط، میتواند به کاهش نرخ بالای بیکاری و فقر کمک شایانی کند. دولت افغانستان با ایجاد محیطی امن و پایدار برای سرمایهگذاری، میتواند جذب سرمایهگذاران داخلی و خارجی را تسهیل کند. سرمایهگذاری در زیرساختها همچون راهها، انرژی، و ارتباطات، علاوه بر افزایش بهرهوری، به توسعه مناطق روستایی و کاهش نابرابریهای منطقهای نیز کمک خواهد کرد. همچنین، حمایت از کشاورزی و صنایع دستی که از منابع طبیعی افغانستان بهره میبرند، میتواند به ایجاد ارزش افزوده و صادرات کالاهای تولید داخل کمک کند. در نهایت، توسعه آموزشهای فنی و حرفهای و ارتقای سطح مهارت نیروی کار، از دیگر عوامل کلیدی برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و ایجاد اشتغال در افغانستان به شمار میرود. حمایت از گروههای آسیبپذیر: حمایت از گروههای آسیبپذیر، به ویژه زنان، کودکان، افراد معلول و سالمندان که به دلایل مختلفی از جمله تبعیض جنسیتی، محدودیتهای جسمی، یا افزایش سن، در معرض خطر بیشتری برای فقر و گرسنگی قرار دارند، امری ضروری و انسانی است. ارائه خدمات حمایتی جامع به این گروهها، از جمله کمکهای مالی هدفمند، دسترسی آسان به خدمات بهداشتی و درمانی، آموزشهای حرفهای مناسب با نیازها و تواناییهای فردی، و ایجاد فرصتهای اشتغال، میتواند به بهبود کیفیت زندگی آنها و کاهش میزان تکدیگری به عنوان یکی از تبعات ناگزیر فقر کمک شایانی کند. علاوه بر این، تقویت زیرساختهای اجتماعی و اقتصادی، مانند تامین مسکن مناسب، دسترسی به آب سالم و بهداشت، و ایجاد شبکههای حمایتی اجتماعی، میتواند به کاهش آسیبپذیری این گروهها در برابر شوکهای اقتصادی و اجتماعی و افزایش تابآوری آنها کمک کند. در نهایت، مشارکت فعال جامعه مدنی و سازمانهای مردمنهاد در کنار دولت، میتواند نقش مهمی در شناسایی دقیق نیازهای این گروهها، طراحی و اجرای برنامههای حمایتی موثر، و نظارت بر اجرای این برنامهها ایفا کند. مبارزه با فساد و توزیع عادلانه منابع: مبارزه جدی با فساد اداری و اقتصادی، کلید بهبود توزیع عادلانه منابع و کاهش شکاف عمیق نابرابریهای اجتماعی است. فساد، همچون آفتي خانمانسوز، ریشه در تمامی لایههای جامعه زده و با ایجاد یک چرخه معیوب، مانع از رشد و توسعهی پایدار میشود. هنگامی که منابع عمومی به جای خدمترسانی به تمامی آحاد جامعه، به جیب عدهای خاص سرازیر میشود، شکاف طبقاتی عمیقتر شده و اعتماد عمومی به نهادهای دولتی به شدت خدشه دار میشود. با شفافسازی فرایندهای اداری، تقویت نظارتهای مردمی و اعمال قوانین سختگیرانه علیه متخلفان، میتوان به تدریج فساد را ریشهکن کرده و زمینه را برای توزیع عادلانهی فرصتها و امکانات فراهم نمود. کاهش فساد، علاوه بر بهبود وضعیت اقتصادی جامعه، به افزایش مشارکت مردمی در امور عمومی، تقویت روحیهی عدالتخواهی و در نهایت، ایجاد یک جامعهی سالم و پویا کمک شایانی میکند.
سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) در تازهترین مورد اعلام کرده است که این نهاد از آغاز سال جاری میلادی الی ماه سپتامبر برای دو هزار و ۴۸۲ تن در افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست زمینه کار را فراهم کرده است. این سازمان امروز (دوشنبه، ۷ عقرب) با نشر بیانیهای در حساب کاربری فیسبوکش خود نوشته است که طی این مدت از شغل دو هزار و ۶۷ تن دیگر حمایت کرده است. در ادامه آمده است که دو هزار و ۲۲۶ تن دیگر نیز از سوی این سازمان در دوره کار آموزی ثبت نام شدهاند. سازمان بینالمللی مهاجرت تاکید کرد که طی نُه ماه گذشته این نهاد بینالمللی از کسبوکار ۲۳۸ شهروند افغانستان با فراهمسازی ابراز پشتیبانی کرده است. از این میان، ۱۲۸ تن مرد و بقیه زنان هستند. باید گفت که پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، این گروه به استثنای صحت، زنان را از کار کردن در سایر بخشها محروم کردهاند. در کنار این، طی بیش از سه سال گذشته این گروه شمار زیادی از کارمندان مرد در نظام پیشین را به بهانههای مختلف از ادارات دولتی برکنار کرده است. این در حالی است که ماه گذشته خورشیدی هم سازمان بینالمللی مهاجرت اعلام کرده بود که این نهاد طی یک سال گذشته برای یک هزار و ۵۰۰ خانواده آسیبدیده زمینلرزه هرات سرپناه فراهم کرده است.
وزارت صحت عامه حکومت سرپرست از راهاندازی کارزار تطبیق واکسن بیماری پولیو یا فلج کودکان در ۱۶ ولایت کشور خبر داده است. شرافت زمان امرخیل، سخنگوی این وزارت با نشر ویدیویی در حساب کاربری ایکس خود گفته است که این کارزار امروز (دوشنبه، ۷ میزان) آغاز شده و برای سه روز ادامه خواهد داشت. وی تاکید کرد که در جریان این کارزار، ۶.۲ میلیون کودک زیر پنج سال واکسن پولیو یا فلج کودکان دریافت خواهند کرد. او مشخص نکرده است که کارزار تطبیق واکسن پولیو در کدام ولایتها راهاندازی شده است. این در حالی است که حکومت سرپرست از اواسط ماه سنبله سال جاری خورشیدی کارزار تطبیق واکسن پولیو در افغانستان را به تعلیق درآورده بود. باید گفت که مقامهای حکومت فعلی رسما تعلیق کارزار تطبیق واکسن پولیو را تأیید نکردند، اما منابعی از میان واکسیناتوران دلیل آن را نبود محرم مرد در کنار واکسیناتوران زن گفتند. قابل ذکر است که در حال حاضر افغانستان و پاکستان تنها کشورهای جهان اند که بیماری پولیو را ریشهکن نتوانستهاند. براساس آمار سازمان جهانی صحت، در سال جاری میلادی ۲۲ مورد مثبت بیماری پولیو در افغانستان ثبت شده است. با این وجود سخنگوی وزارت صحت عامهی حکومت فعلی در ویدیویی که امروز منتشر کرده، این آمار را رد کرده است. براساس گزارشها در سال جاری خورشیدی تنها ۱۲ مورد مثبت بیماری پولیو در قندهار ثبت شده است. موارد مثبت این بیماری در ولایتهای ارزگان، هلمند، کنر و نورستان نیز ثبت شده است. سال گذشته شش مورد مثبت بیماری فلج کودکان در افغانستان ثبت شده بود که همه در ولایت ننگرهار در شرق کشور بود.
رویا سادات، کارگردان اهل افغانستان میگوید که فیلم «آهنگ سیما» برای نخستین بار در (دهم عقرب) در جشنوار بینالمللی فیلم توکیو نمایش داده میشود. خانم سادات گفته است که فیلمنامه «آهنگ سیما» را عزیز دلدار نوشته و کمپنی فیلمسازی البا ستورا آن را تهیه کرده است. فیلم «آهنگ سیما» به کارگردانی رویا سادات، فیلمساز معروف اهل افغانستان در جشنواره بینالمللی توکیو که از ششم تا پانزدهم عقرب برگزار میشود، نمایش داده میشود. او میگوید که در این فیلم بازیگران معروف از جمله، مژده جمالزاده، لینا علم، نیلوفر پذیرا، پیمان آریانفرف حلیمه احمدی، نیلوفر کوخانی، عزیز دلدار، هسپاتیا مکسیم و برخیهای دیگر نقش بازی کردهاند. رویا سادات تاکید کرد: «حضور هر یک از این هنرمندان در فیلم آهنگ سیما تاثیر عمیقی در بر آمد این کار داشته است.» او ابراز خوشحالی کرد که سینمای نیمهجان افغانستان همچنان هنرمندان فرهیختهای را در خود دارد که ستونهای استوار سینمای افغانستان هستند. گفته شده که فیلم «آهنگ سیما» در باره مبارزات زنان اهل افغانستان در یک برهه خاص تاریخی است که در دهه هفتاد میلادی اتفاق میافتد. به گفته کارگردان، قرار بود این فیلم در افغانستان ساخته شود، اما پس از فروپاشی دولت افغانستان، کارگردان ناگزیر شد این فیلم را در شهر آتن یونان تصویر برداری کند. داستان این فیلم به مبارزات زنان در سالهای ۱۹۷۸ و تأثیر جنگ سرد بر کابل از دیدگاه دو دوست میپردازد. جشنواره بینالمللی توکیو از تاریخ ۲۸ اکتوبر آغاز و تا ششم نوامبر ادامه خواهد داشت. این جشنواره یک رویداد مهم در دنیای سینما است که کارگردانها و بازیگران را از آسیا و سراسر جهان گردهم میآورد. همچنین رویا سادات، یکی از سینماگران معروف افغانستان است که پیش از این، نیز فیلمهای او در جوایزی را از جشنوارههای بینالمللی از آن خود کرده است.
رسانههای ایران گزارش دادهاند که جسد یک زن جوان اهل افغانستان در منطقه قیامدشت، در جنوب تهران پیدا شده است. در گزارش آمده است که پولیس تهران سه مرد را به اتهام دستداشتن در قتل این زن بازداشت کردهاند. روزنامه جمهوری اسلامی نوشته است که تا اکنون روشن نیست که انگیزه اصلی قتل این زن جوان اهل افغانستان چی بوده است. طبق گزارش رسانهها، جسد این زن جوان (روز جمعه، چهارم عقرب) در یکی از خیابانهای قیامدشت تهران کشف شده است. روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «بررسیهای اولیه نشان میداد که مقتول در یک مکان دیگری قربانی شده است و عاملان جنایت، جسد را ابتدا داخل کمد دیواری گذاشتند و به روستای موردنظر منتقل کردند.» پس از تحقیقات پولیس جمهوری اسلامی سه متهم دخیل در این قضیه شناسایی و به بازداشت شدهاند. گزارش شده است که جسد این زن جوان اهل افغانستان برای انجام معاینات دقیقتر به پزشکی قانونی منتقل شده و متهمان برای روشن شدن زوایای پنهان پرونده تحت بازجویی قرار گرفتهاند. هنوز انگیزه و چگونگی قتل این زن جوان افغانستانی روشن نشده است. باید گفت که شهروندان افغانستان طی چند ماه گذشته بارها مورد خشونت قرار گرفته و چند مورد نیز به جان باختن انجامیده است. گفتنیست که ایران از سالها به اینسو میزبان میلیونها افغانستانی است. در ماههای اخیر این کشور، روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان را آغاز کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی در آگوست 2021، تعدادی از شهروندان افغانستان بهشمول زنان معترض، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و خبرنگاران به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کردند.
شماری از زنان معترض و اعضای جنبش مقتدر زنان افغانستان میگویند که حکومت سرپرست افغانستان تلاش دارند تا صدای زنان را خاموش و نقش اجتماعی آنها را محدود کند. اعضای این جنبش در واکنش به بازداشتهای خودسرانه و سرکوب زنان با نشر بیانیهای گفتهاند که حکومت فعلی با بازداشتهای خودسرانه و غیرقانونی، بهطور سیستماتیک حقوق اساسی زنان و دختران را نقض کرده است. آنان اقدامات حکومت فعلی علیه فعالان مدنی، رسانهای و اجتماعی را به شدت محکوم کردند. در بیانیه آمده است که آنان برای حقوق زنان در جامعهای آزاد و برابر، علیه سیاستهای زنستیزانه تا زمانیکه آنها بتوانند بدون ترس و محدودیت در عرصههای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مشارکت کنند، تلاش میکنند. همچنین زنان معترض در بخشی از بیانیه از جامعهی جهانی و سازمانهای حقوق بشری میخواهند که فشارهای لازم را برای توقف فوری این بازداشتها اعمال کنند و با احترام به حقوق زنان و دختران، تمامی افرادی که بهطور غیرقانونی بازداشت شدهاند را آزاد کنند. جنبش مقتدر زنان افغانستان در پایان بیانیه، از نهادهای حقوق بشری و سازمانهای بینالمللی خواسته است تا برای دستیابی به عدالت و آزادی زنان افغانستان با این جنبش همبستگی و همکاری کنند و نشان دهند که صدای زنان نباید خاموش شود. در ادامه آمده است که همبستگی با زنان افغانستان برای تحقق آزادی و عدالت، ضرورتی است که نباید از آن غافل شد. قابل ذکر است که حکومت سرپرست اخیراً با تصویب قانون امر به معروف و نهی از منکر، موج جدیدی از وضع محدودیتها را بر حقوق زنان و دختران شروع کرده است. در این قانون صدای زنان «عورت» توصیف شده و حکومت فعلی گفته است که زنان و دختران باید در اماکن عمومی صورت خود را کاملا بپوشانند. همچنین سه روز پیش هم محمدخالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست نیز در یک پیام صوتی گفته بود که زنان حتا اجازه ندارند هنگام نماز با یکدیگر ذکرهای «الحمدالله و سبحانالله» را بلند بگویند. او تاکید کرد که وزارت امر به معروف «بر سر خواهرهای ما چادر گذاشت که عزتشان محفوظ باشند اما بیگانهها خواهران ما را بیعفت و بیحرمت میکنند. به همین دلیل یک فرمان شش مادهای ویژه زنان صادر شده است.»