برچسب: رسانه گوهرشاد

2 ماه قبل - 110 بازدید

نمایندگی اتحادیه‌ی اروپا برای افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۵۵ درصد بیماران مرکز توان‌بخشی جسمی شهر مزارشریف کودکان هستند. این اتحادیه امروز (شنبه، ۲۷ ثور) با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این مرکز توانبخشی جسمی به بیش از ۳۰ هزار بیمار دارای معلولیت خدمات ارائه می‌کند. در اعلامیه آمده است که نمایندگی اتحادیه‌ی اروپا برای افغانستان مرکز ترک اعتیاد ۲۰ بستر ویژه‌ی زنان و دختران در جوزجان را نیز تامین مالی می‌کند. این اتحادیه، اعتیاد به مواد مخدر را مانع توسعه ‎افغانستان دانسته و گفته که در کنار مردم می‌ایستد. نمایندگی اتحادیه‌ی اروپا تاکید کرده است: «این مرکز کرامت ‎زنان و زندگی شایسته را احیا می‌کند.» همچنین ورونیکا بوشکوویچ پوهار، کاردار نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان نیز در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که به شمال کشور سفر کرده است. او نوشته است که در ولایت‌های بلخ و جوزجان از پروژه‌های اتحادیه‌ی اروپا برای افغانستان نظارت کرده است. کاردار نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان نوشته است که از نسل‌های آینده حمایت می‌کند تا آن‌ها بتوانند کشورشان را بسازند. در حالی اتحادیه اروپا از حمایت و ارائه خدمات به مرکز توان‌بخشی جسمی خبر می‌دهد که کاهش کمک‌های بشردوستانه باعث شده است که دسترسی مردم افغانستان به ویژه زنان و کودکان به مراکز خدماتی و مراکز صحی صحی کاهش چشم‌گیری پیدا کند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 97 بازدید

مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت سمنگان می‌گویند که یک زن ۳۵ ساله در این ولایت در پنجمین زایمان خود چهارگانگی به دنیا آورده است. محیب‌الله بهاری، آمر شفاخانه ولایتی سمنگان گفته است که این زن روز (جمعه، ۲۶ ثور) در شفاخانه‌ مرکزی این ولایت زایمان کرده است. آقای بهاری در ادامه تاکید کرده است که تولد چهارگانگی، پنجمین زایمان این زن است. به گفته‌ او، وضعیت صحی نوزادان عادی و قناعت‌بخش بوده و تمام نوزادان پسر می‌باشند. سال ‌گذشته نیز یک زن ۱۸ ساله در سمنگان هم‌زمان چهار کودک را به دنیا آورده بود. این در حالی است که پیش از این زنانی در ولایت‌های هرات، غور، فاریاب و… نیز چهارگانگی به دنیا آورده بودند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 105 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که به دختران و زنان افغانستانی کمک می‌کند تا به حق آموزش و شکوفایی دست یابند. تاج‌الدین ایواله، رییس یونیسف برای افغانستان در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این نهاد با هم‌کاری اتحادیه‌ی اروپا زمینه‌ی آموزش و اشتغال را برای شماری از دختران در شمال افغانستان فراهم کرده است. وی در ادامه تاکید کرده است: «با دخترانی دیدار کردم که در حال فراگیری مهارت‌های تازه‌اند و برای آینده‌ای روشن‌تر، امید می‌آفرینند.» قابل ذکر است که طی بیش از سه سال گذشته زنان و دختران افغانستان از ابتدایی‌ترین حقوق خود، از جمله آموزش و کار، محروم شده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. در این میان، فعالیت‌هایی چون صنایع‌دستی، خیاطی و کارهای محدود خانگی، از معدود گزینه‌های باقی‌مانده برای آنان به شمار می‌رود. یونیسف و شماری از نهادهای بین‌المللی تلاش دارند از طریق همین فرصت‌های محدود، راهی برای توان‌مندسازی زنان و دختران در افغانستان باز کنند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 124 بازدید

هزاران پناه‌جوی اهل افغانستان که در ایالت کالیفرنیا زندگی می‌کنند، نامه‌هایی از سوی وزارت امنیت داخلی آمریکا دریافت کرده‌اند که از آن‌ها خواسته شده است ظرف هفت روز باید ایالات متحده را ترک کنند. شبکه تلویزیون (ای‌بی‌سی۷) بامداد (شنبه، ۲۷ ثور) با نشر گزارشی گفته است که این نامه‌ها در هفته‌های اخیر به هزاران پناه‌جوی اهل افغانستان در منطقه خلیج زندگی می‌کنند، ارسال شده ‌است. در نامه آمده است: «زمان آن رسیده که ایالات متحده‌ی آمریکا را ترک کنید. تلاش نکنید در این کشور بمانید. دولت فدرال شما را پیدا خواهد کرد. لطفاً فوراً ایالات متحده را ترک کنید.» همچنین این شبکه تلویزیونی به نقل از سپجمی نصیری، وکیل مهاجرت افغان‌تبار در کالیفرنیا، نوشته است که شماری از موکلانش این نامه را دریافت کرده‌اند و این اقدام باعث ترس و نگرانی گسترده میان پناه‌جویان شده است. او افزوده است: «ترس و احساسات در میان مردم بسیار شدید بود. بسیاری از آن‌ها حتی از خانه بیرون نرفتند، خرید روزانه نکردند و از ترس دست‌گیری توسط اداره مهاجرت، فعالیت‌های عادی زندگی خود را متوقف کردند.» وی تاکید کرده است: «نامه‌های ارسالی فاقد مشخصات فردی مانند نام یا شماره دوسیه بوده و حتی برخی افراد نامه‌های دومی دریافت کرده‌اند که نشان می‌داد نامه اول اشتباهی بوده است. وکیل مهاجرت افغان‌تبار در کالیفرنیا می‌گوید که این نامه‌ها تنها برای شهروندان افغانستانی ارسال نشده، بلکه به برخی از اعضای دیگر جامعه مهاجر نیز رسیده است؛ از جمله دارند‌گان گرین‌کارت و حتی شماری از شهروندان ایالات متحده. قابل ذکر است که در سال ۲۰۲۱ میلادی، دولت بایدن به شماری از شهروندان افغانستان که پیش‌تر با نیروهای آمریکایی همکاری کرده بودند، اجازه ورود موقت و قانونی به ایالات متحده را داده بود. این افراد پس از بررسی‌های امنیتی وارد آمریکا شدند و اکنون در صورت بازگشت به افغانستان، احتمال دارد با خطر انتقام‌جویی روبرو شوند. وزارت امنیت داخلی آمریکا تا کنون به پرسش‌های رسانه‌ها در این باره پاسخ نداده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 185 بازدید

اسکندر مومنی، وزیر امور داخله‌ی ایران در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که کشورش ظرفیت پذیرش مهاجران غیرقانونی افغانستان را ندارد و باید به کشورشان بازگردند. رسانه‌های ایرانی به نقل از آقای مومنی گزارش داده‌اند که مهاجران فاقد مدرک قانونی باید ایران را ترک کنند. وی در ادامه تاکید کرده است: «در حال حاضر حدود دو میلیون تبعه‌ غیرمجاز در کشور حضور دارند که باید به کشور خود بازگردند.» وزیر امور داخله‌ی ایران افزوده است که شهروندان افغانستان فرصت‌های شغلی زیادی را در این کشور اشغال کرده‌اند. این مقام ایرانی می‌گویند که آنان باید به افغانستان بازگردند و کشور خود را آباد کنند. این در حالی است که ایران روند اخراج مهاجران غیرقانونی افغانستانی را تشدید کرده است. همچنین قابل ذکر است که پاکستان در ۱۸ ماه گذشته بیش از یک میلیون مهاجر افغان فاقد مدرک را اخراج کرده است. روند اخراج مهاجران افغان از کشورهای همسایه در حالی ادامه دارد که نبود فرصت‌های شغلی و محدودیت‌های وضع‌شده، شهروندان افغانستان را به مهاجرت واداشته است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان شمار زیاد فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زن، خبرنگاران، دگرباشان جنسی، نظامیان پیشین و افغان‌هایی که با نیروهای خارجی در افغانستان همکار بودند، به دلیل هراس از انتقام‌جویی و یا هم رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به کشورهای اروپایی و آمریکایی به پاکستان و ایران رفته‌اند که برخی از آنان هنوز هم منتظر طی مراحل درخواست‌های پناهندگی‌شان اند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 134 بازدید

اسمش زهره بود. سیزده ‌ساله، لاغر با چشم‌هایی که اگرچه رنگشان قهوه‌ای تیره بود، اما همیشه چیزی از اندوه را در خود حمل می‌کردند. در محله‌ی خاک‌آلود و پرغبار حاشیه‌ی مزارشریف زندگی می‌کرد. خانه‌شان، یک اتاق گلی و کوچک بود با سقفی نیمه فروریخته که هر زمستان از لای شکاف‌هایش سرما با نفس سنگینش به درون خانه می‌خزید. تا سه سال پیش، زهره هر روز با دفتری کهنه و قلمی قرضی، به مکتب می‌رفت. دختر باهوشی بود؛ از آن‌هایی که آموزگاران با افتخار از پاسخ‌هایش یاد می‌کردند. کتاب‌های ریاضی را از روی کنجکاوی می‌بلعید، و عاشق این بود که داستان‌های فارسی دری را بلند بخواند. گاهی شب‌ها برای مادرش شعرهای حافظ می‌خواند که از کتاب درسی‌اش حفظ کرده بود، و مادر آه می‌کشید و زیر لب می‌گفت: «کاش عمرت مثل این بیت‌ها آزاد می‌بود.» اما روزی رسید که دروازه‌های مکتب برایش بسته شد. حکمی آمد، یک دستور خشک و بی‌احساس از بالا: "دختران بالاتر از کلاس ششم، دیگر اجازه‌ی تحصیل ندارند." برای زهره، مثل این بود که ناگهان نور خاموش شد. دفترش را بست و در گوشه‌ای از صندوقچه گذاشت. مادر گفت شاید چند ماهه باشد، پدر امیدوار بود که دنیا تغییر کند، اما ماه‌ها رفتند و خبری از گشایش نشد. کتاب‌ها خاک گرفتند و زهره خموش‌تر و خموش‌تر شد. در همان ایام، پدرش بیمار شد. کارگر ساده‌ی ساختمان بود، اما کم‌کم درد در کمرش افتاد و نتوانست دیگر روی داربست برود. نان‌آوری خانه افتاد روی شانه‌های نحیف مادر و دختر. مادر چند ساعت در روز در خانه‌های مردم رخت می‌شست، اما کافی نبود. زهره پیشنهاد داد که به کارگاه قالین‌بافی برود؛ یکی از همان کارگاه‌هایی که زن‌ها و دخترهای محله از صبح تا شب در آن کار می‌کردند. مادر اول مخالفت کرد. نمی‌خواست زهره با انگشتان کوچک و نازکش تاول بزند. اما چاره‌ای نبود. نان نبود، دوا برای پدر نبود، اجاره خانه عقب‌افتاده بود. روزی رسید که مادر گفت: «برو، ولی هر وقت خسته شدی، برگرد. ما گرسنه می‌مانیم، اما تو را نمی‌شکنیم.» کارگاه قالین‌بافی پشت کوچه‌ای باریک و پر از سنگ‌ریزه بود. درِ آهنی زنگ‌زده‌ای داشت که با صدایی خش‌خش‌کنان باز می‌شد. فضای کارگاه تاریک بود، با پنجره‌هایی که شیشه نداشتند و تنها با پلاستیک پوشیده شده بودند. دارهای قالین از زمین تا سقف کشیده شده بودند، و صدای کوبیدن شانه‌های آهنی روی پودهای قالین مثل تپش قلب مکان، مدام در گوش می‌پیچید. زهره از روز اول شروع به بافتن کرد. اولش انگشت‌هایش می‌بریدند، خون می‌آمد، ولی کسی توجهی نمی‌کرد. زن کنارش ــ خدیجه بی‌بی ــ گفت: «خون که به ریزه، یعنی داری یاد می‌گیری.» و واقعاً هم همین‌طور شد. زهره کم‌کم گره زدن پودها را یاد گرفت. نقش‌ها را حفظ کرد. حالا خودش می‌توانست نقش بزند: بته، ترمه، لچک، گلِ شاه‌عباسی. اما با همه‌ی این‌ها، زهره آدم آن کارگاه نبود. دنیای قالین برایش دنیای حبس بود. هر گره، برای او یک میخ بود که به تابوت رؤیاهایش کوبیده می‌شد. هر خط قالین، خطی از نوشته‌های کتابی بود که دیگر اجازه نداشت بخواند. او شب‌ها که به خانه برمی‌گشت، دست‌هایش می‌سوخت، اما ذهنش پر از سؤال بود. مادرش گاهی شب‌ها می‌دید که زهره زیر پتو نشسته و با چراغ‌قوه کوچکش ــ همان که پدر روزی از بازار خریده بود ــ دارد چیزی می‌نویسد. یک دفتر کوچک خاکی‌رنگ که آن را پشت صندوقچه قایم کرده بود. زهره در آن دفتر، رؤیاهایش را می‌نوشت: «اگر روزی مکتب باز شود، دوباره خواهم رفت، حتی اگر باید دوباره از کلاس اول شروع کنم.» «من می‌خواهم داکتر شوم، چون روزی که پدرم افتاد، کسی نبود که دردش را بفهمد.» «اگر زن بودن جرم است، من به جرمم افتخار می‌کنم.» یکی از روزهای بهار، مردی از کابل به کارگاه آمد. قرار بود قالین‌ها را برای صادرات ببیند. چشمش افتاد به قالینی که زهره نقش زده بود: زمینه‌ی آبی سیر با گل‌های قرمز روشن، هماهنگ، دقیق، با نقش‌مایه‌هایی که از قالین‌های هرات الهام گرفته بود. پرسید که کار کیست؟ صاحب کارگاه گفت: «یک دخترک است... با دست‌های نازک ولی مغزی پر از رنگ.» مرد سر تکان داد و بعد آرام به زهره نزدیک شد. گفت: «تو خیلی هنرمندی.» زهره فقط لبخند زد. عادت نداشت با مردهای غریبه حرف بزند. آن شب، وقتی به خانه برگشت، دست‌هایش را در آب گرم گذاشت، ولی فکرش پر از صدای آن مرد بود. برای اولین‌بار کسی کارش را ستایش کرده بود. دفترش را درآورد و نوشت: «شاید هنوز هم امیدی هست.» اما روزها همچنان گذشتند. مکتب همچنان بسته بود. زهره قالین می‌بافت، شب می‌نوشت، روزها ساکت‌تر می‌شد، و شب‌ها در ذهنش درهای بسته مکتب را یکی‌یکی باز می‌کرد. گاهی خودش را تصور می‌کرد که با روپوش آبی و چادری سفید، وارد صنف می‌شود، آموزگار می‌شود، به دخترهایی مثل خودش خواندن یاد می‌دهد. یک روز، دفترش پر شد. آخرین صفحه‌اش را این‌گونه نوشت: «قالین را می‌بافم، اما در ذهنم کتاب می‌نویسم. گره‌ها را می‌زنم، اما هر گره، حرفی از نام من است. من زهره‌ام. دختری که از مکتب بازماند، ولی از رؤیا نه.» نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 117 بازدید

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در سال گذشته میلادی، ۱۳.۷ میلیون تن در افغانستان از کمک‌های این نهاد بهره‌مند شده‌اند. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۲۵ ثور) در گزارش سالانه ۲۰۲۴ خود گفته است که ۷۸ درصد از این کمک‌ها بر زنان و دختران متمرکز بوده است. در بخشی از گزارش آمده است که این کمک‌ها عمدتاً در بخش خدمات صحی و برای زنان، دختران و نوزادان در ۳۴ ولایت افغانستان ارائه شده‌ است. این نهاد تاکید کرده است که از میان ۱۳.۷ میلیون دریافت‌کننده، ۱۰.۷۳ میلیون را زنان و ۲.۹۷ میلیون تن دیگر را مردان تشکیل می‌دهند. در ادامه آمده است که صندوق جمعیت سازمان ملل متحد از ۲۱۶ میلیون دالر مورد نیاز برای رسید‌گی به نیازمندان، ۱۷۶ میلیون دالر دریافت کرده است. در همین حال، اندرو سابرتون، معاون اجرایی این سازمان، در پی سفر اخیرش به افغانستان تاکید کرده که قطع کمک‌های مالی آمریکا، بحران انسانی در افغانستان را تشدید کرده است. وی تاکید کرده است که حدود ۶.۳ میلیون تن عمدتاً زنان از دریافت مراقبت‌های نجات‌بخش صندوق جمعیت ملل متحد محروم خواهند شد. براساس گزارش‌های موجود کمک‌های بشری به افغانستان کاهش یافته است. آمریکا که بزرگ‌ترین کمک‌کننده به این کشور بود، پس از روی‌کارآمدن دونالد ترمپ کمک‌هایش را به افغانستان و سایر کشورهای فقیر قطع کرده است. در کنار آن، محدودیت وضع شده بر زنان و دختران نیز به اقتصاد بحرانی افغانستان ضربه‌ی سنگین وارد کرده است. همچنین اخراج مهاجران افغانستان از کشورهای ایران و پاکستان ادامه دارد؛ امری که منجر به وخامت وضعیت می‌شود.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 145 بازدید

دفتر ملل متحد برای توسعه پایدار شهری (یو ان هبیتات) به مناسبت «هفته جهانی آگاهی از ایمنی جاده» درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ایمنی جاده‌ها در افغانستان، «مسئله مرگ و زندگی» است. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۲۵ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با همکاری صندوق ایمنی جاده سازمان ملل متحد، فعالیت‌هایی را برای افزایش آگاهی و بهبود ایمنی جاده‌ها در کشور، در سال ۲۰۲۴ میلادی، به گونه آزمایشی انجام داده است؛ اما باید کارهای بیش‌تری انجام شوند. دفتر ملل متحد برای توسعه پایدار شهری با تاکید بر این‌که هر زندگی مهم است، در اکس نگاشته است: «بیایید جاده‌های افغانستان را امن کنیم!» هرچند حکومت سرپرست همواره ادعا کرده است که امنیت در شاهراه‌های کشور را تامین کرده‌اند؛ اما شمار از شهروندان کشور از خرابی جاده‌ها به‌ویژه در شاهراه‌های مهم افغانستان، انتقاد می‌کنند. به گفته این شهروندان، اکثر مسیرهای ولایت‌های کشور که به کابل منتهی می‌شوند، سفر در آن‌ها به دلیل خرابی بیش از حد جاده‌ها، به مراتب زمان‌بر شده است. همچنین حوادث ترافیکی به دلیل خرابی جاده‌ها سالانه جان صدها نفر را در سراسر افغانستان می‌گیرد و صدها زخمی برجای می‌گذارد.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 157 بازدید

اندرو سابرتون، معاون اجرایی صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، در پی سفر اخیرش به افغانستان هشدار داده است که قطع کمک‌های مالی آمریکا، بحران انسانی در افغانستان را تشدید کرده است. آقای سابرتون این اظهارات را در یک نشست خبری مطرح کرده و گفته است که کمک ۱۰۰ میلیون دالر آمریکا به این نهاد، در بحبوحه اخراج مهاجران اهل افغانستان از پاکستان، قطع شده است. وی تاکید کرده است که حدود ۶.۳ میلیون تن عمدتاً زنان از دریافت مراقبت‌های نجات‌بخش صندوق جمعیت ملل متحد محروم خواهند شد. معاون اجرایی صندوق جمعیت سازمان ملل متحد افزوده است، مهاجرانی که از کشورهای همسایه اخراج می‌شوند، ممکن است با تهدیدهای جدی در داخل افغانستان مواجه شوند. او افزوده است که محرومیت دختران و زنان از آموزش منجر به افزایش موارد ازدواج‌های اجباری و زودهنگام شده است. آقای سابرتون در این نشست خبری تصریح کرده است که بیش‌ترین قربانیان قطع کمک‌ها، زنان و دخترانی هستند که به خدمات صحی نیاز دارند. همچنین پیش از این نیز، تام فلیچر، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه و رییس دفتر هماهنگی کمک‌های بشری سازمان ملل (اوچا)، به افغانستان سفر کرده و نسبت به بحران انسانی و اثرات مخرب قطع کمک‌ها هشدار داده بود. براساس گزارش‌های موجود کمک‌های بشری به افغانستان کاهش یافته است. آمریکا که بزرگ‌ترین کمک‌کننده به این کشور بود، پس از روی‌کارآمدن دونالد تمپ کمک‌هایش را به افغانستان و سایر کشورهای فقیر قطع کرده است. در کنار آن، محدودیت وضع شده بر زنان و دختران نیز به اقتصاد بحرانی افغانستان ضربه‌ی سنگین وارد کرده است. همچنین اخراج مهاجران افغانستان از کشورهای ایران و پاکستان ادامه دارد؛ امری که منجر به وخامت وضعیت می‌شود.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 246 بازدید

با افزایش نگرانی‌ها در مورد تأثیر هوش مصنوعی بر اشتغال، ابزارهای جدید از این فناوری برای هدایت کارگران به سمت فرصت‌های شغلی جدید استفاده می‌کنند. گاهی اوقات، باید در حرفه خود تغییراتی ایجاد کنید. شاید شغلی که دارید دیگر به اندازه قبل رضایت‌بخش نباشد. شاید تغییر شرایط، شما را به سمت مسیر جدیدی سوق دهد. در هر صورت، فهمیدن اینکه قدم بعدی چیست می‌تواند یک چالش باشد. به نقل از اف‌سی، هوش مصنوعی به طور فزاینده‌ای به افراد کمک می‌کند تا مراحل بعدی مسیر حرفه‌ای خود را بررسی کنند. چت‌بات‌هایی مانند چت جی‌پی‌تی می‌توانند راهنمایی‌هایی ارائه دهند، به شرطی که بدانید چگونه سؤالات خود را بیان کنید. اما چندین شرکت ابزارهای تخصصی‌ای را توسعه داده‌اند که به طور خاص بر این موضوع تمرکز دارند. گوگل با کریر دریمر (Career Dreamer) خود در این زمینه پیشرو است. این ابزار که به عنوان روشی سرگرم‌کننده برای کشف فرصت‌های شغلی با هوش مصنوعی توصیف می‌شود، ابزاری است که هر کسی می‌تواند از آن استفاده کند. برای شروع کار با Career Dreamer، شما هویت شغلی را اعلام خواهید کرد که مهارت‌ها و تجربیات شما را مشخص می‌کند. پس از به اشتراک گذاشتن شغل فعلی‌تان، هوش مصنوعی سؤالات تکمیلی در مورد جایگاه شغلی مربوطه می‌پرسد. همچنین می‌توانید جزئیاتی در مورد پیشینه تحصیلی خود و هرگونه شغل، صنعت یا زمینه‌ای که به آن علاقه دارید، اضافه کنید. Career Dreamer سپس بر اساس اطلاعات ورودی شما، مسیرهای شغلی بالقوه را پیشنهاد می‌دهد. با نگه داشتن ماوس روی هر فیلد پیشنهادی، اطلاعاتی در مورد نوع مدرک مورد نیاز، تجربه‌ای که به آن نیاز دارید، شرح شغل و میانگین حقوق ارائه می‌شود. اگر موردی پیدا کنید که جذاب به نظر می‌رسد، می‌توانید روی آن کلیک کنید تا به لیستی از فرصت‌های شغلی محلی برسید یا برای ایجاد رزومه یا نامه درخواست، به ابزار هوش مصنوعی جمینای (Gemini) بروید. در همین حال، لینکدین، Next Role Explorer را به کاربران ارائه می‌دهد. این ابزار فرصت‌های بالقوه را در شرکت‌ها نشان می‌دهد، مهارت‌هایی را که کارمندان باید توسعه دهند پیشنهاد می‌دهد و نشان می‌دهد که در هر جایگاه شغلی چند جای خالی وجود دارد. همچنین درصد افرادی را که با موفقیت از جایگاه شغلی فعلی کارمند به جایگاه شغلی جدید منتقل شده‌اند، نشان می‌دهد. هوش مصنوعی، برای آن سرویس، به عنوان یک مربی شغلی عمل می‌کند و دوره‌ها و مسیرهای شغلی پیشنهادی را ارائه می‌دهد. همچنین به کارمندان کمک می‌کند تا در مسیر کسب مهارت‌های مورد نیاز برای یک جایگاه شغلی جدید، در مسیر درست باقی بمانند. با توجه به نگرانی‌های مداوم مبنی بر اینکه هوش مصنوعی مشاغل افراد را خواهد گرفت، موقعیت‌های شغلی آزاد در حال حاضر شاهد کاهش ۲۱ درصدی تقاضا بوده‌اند و این تا حدودی اطمینان‌بخش است که شاهد این باشیم که می‌توان از هوش مصنوعی برای کمک به افراد در یافتن شغل نیز استفاده کرد.

ادامه مطلب