برچسب: رسانه گوهرشاد

1 ماه قبل - 53 بازدید

یک دختر در فاریاب به قتل رسید

منابع محلی از ولایت فاریاب می‌گویند که یک دختر جوان در ولسوالی «خواجه‌ سبزپوش» این ولایت توسط یکی از بستگانش به شکل فجیع به قتل رسیده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد در روستای «ینگی‌قلعه» از مربوطات ولسوالی خواجه سبزپوش رخ داده است. منبع تاکید کرد که این دختر روز (چهارشنبه، ۱۵ اسد) توسط پسر کاکایش در یک باغ خفه شده و به قتل رسیده است. همچنین رسانه‌های محلی گزارش است که این دختر جوان پسر کاکایش را دوست داشته، اما پدر و مادرش با پیوند آنان مخالفت کرده و او را به صورت اجبار به فرد دیگری نامزد کرده بودند. منبع تصریح کرد که قرار بود در روزهای نزدیک عروسی این دختر جوان با نامزدش برگزار شود، اما وی به قتل رسید. او دلیل و انگیزه‌ی قتل را مشکلات خانوادگی خوانده اما جزئیات ارائه نکرده است. همچنین یک منبع دیگر گفته است که نیروهای حکومتی پسر کاکای این دختر را به اتهام قتل وی بازداشت کرده‌اند. منبع در مورد سن این دختر جزییات ارائه نکرده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در فاریاب در مورد این قتل چیزی نگفته‌اند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 90 بازدید

سازمان ملل: زنان پس از بازگشت با ‏ازدواج زودهنگام و خشونت روبرو هستند

بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران که ‏مجبور به بازگشت به افغانستان می‌شوند، با خطرات فزاینده فقر، ازدواج زودهنگام، خشونت، استثمار و ‏محدودیت‌ها در حقوق و آزادی‌های خود روبرو هستند. این نهاد و آژانس بین‌المللی امدادرسان «کی‌یر» در یک اعلامیه‌ای مشترک گفته‌اند زنان و دختران بازگشت‌کننده، برای ‏بازسازی زندگی خود در جوامعی که از قبل تحت فشارهای شدید ‏اقتصادی و زیست‌محیطی بوده‌اند، نیاز مبرم به کمک‌های بشردوستانه ‏و حمایت پایدار دارند. در اعلامیه آمده است که از ماه سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی به این‌طرف بیش از ۲.۴۳ ‏میلیون نفر بدون مدرک از ایران و پاکستان بازگشته‌اند. همچنین در بخشی از اعلامیه آمده است که زنان و ‏دختران یک سوم از بازگشت‌کنندگان از ایران و حدود نیمی از کل ‏بازگشت‌کنندگان از پاکستان را تشکیل می‌دهند. در ادامه آمده است که بسیاری از این زنان به کشوری بازمی‌گردند ‏که هرگز در آن زندگی نکرده‌اند و با وضعیت بدون خانه، بدون درآمد ‏و بدون دسترسی به آموزش یا مراقبت‌های مواجه می‌شوند. در ادامه آمده است: «زنان و دختران بازگشته، مانند همه زنان و ‏دختران در افغانستان، با خطرات فزاینده فقر، ازدواج زودهنگام، ‏خشونت، استثمار و محدودیت‌های بی‌سابقه در حقوق، حرکت و ‏آزادی‌های خود روبرو هستند.» اعلامیه به نقل از سوزان فرگوسن، نماینده ویژه زنان سازمان ملل متحد در افغانستان، نوشته است: «زنان و دختران آسیب‌پذیر که بدون هیچ‌چیز به جوامعی که ‏از قبل به نقطه شکست رسیده‌اند، می‌رسند، آنان را در معرض خطر ‏بیشتری قرار می‌دهند.» وی تصریح کرد که برای حمایت اختصاصی از زنان بازگشت‌کننده، به ‏بودجه بیشتری نیاز است.‏ قابل ذکر است که کاهش شدید بودجه کمک‌رسانی، ظرفیت سازمان‌های بشردوستانه را ‏برای پاسخ‌گویی به نیازها را به شدت تضعیف کرده است. ‏ گراهام دیویسون، مدیر آژانس بین‌المللی امدادرسان «کی‌یر» در افغانستان، تاکید کرد: «ما به شدت ‏به حمایت برای ارائه خدمات اولیه، فضاهای امن و حفاظت از زنان و ‏دختران بازگشته نیاز داریم.»‏ وی در ادامه افزوده است که زنان و دختران با پریشانی، سردرگم و ناامیدی به ‏افغانستان بر می‌گردند.‏ بخش زنان سازمان ملل و نهاد «کی‌یر» گفته‌اند: «ما از جامعه ‏بین‌المللی می‌خواهیم که اکنون اقدام کند – از حقوق زنان و دختران ‏افغان محافظت کند و روی زنان امدادرسان که خستگی‌ناپذیر در خطوط ‏مقدم برای حمایت از آنها تلاش می‌کنند، سرمایه‌گذاری کند.»‏

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 166 بازدید

از کابل تا تهران؛ سفری با رویای مکتب، اما بی‌انتها

گوهر کنار پنجره‌ی کوچکِ اتاق نمور ایستاده بود و با چشم‌های خسته‌اش به آسمان خاکستری نگاه می‌کرد. در دلش غوغایی بود که هیچ‌کس نمی‌توانست آن را بفهمد؛ غوغای دختری شانزده‌ساله که روزی با هزار آرزو از کابل دل کنده بود و با مادر و دو برادر کوچکش راهی ایران شده بود، تا شاید زندگی بهتری داشته باشد، تا شاید دوباره بتواند قلم به دست بگیرد و دفترچه‌اش را پر از واژه‌های رنگین کند. اما حالا، همه‌چیز در آستانه‌ی فروپاشی بود؛ درست وقتی که امید داشت دوباره به مکتب برگردد. حرف‌های همسایه، حرف‌های مردم، خبرهای بد از رسانه‌ها، همه مثل خنجری در دلش فرو می‌رفت: «افغان‌ها را اخراج می‌کنند و می‌فرستندشان همان‌جا که آمدند.» هر بار که این جملات را می‌شنید، قلبش تند می‌زد. افغانستان؟ همان خاکی که روزی صدای خنده‌هایش در حویلیِ خانه‌شان می‌پیچید؟ همان جایی که بوی نان تازه‌ی مادربزرگ در صبح‌های زمستان، زندگی را برایش شیرین می‌کرد؟ نه… حالا افغانستان برای او معنای دیگری داشت؛ حالا افغانستان یعنی سیاهی، یعنی دروازه‌های بسته‌ی مکتب، یعنی ترس از مردانی که با نگاه‌شان آزادیِ دخترها را می‌دزدیدند، یعنی خانه‌نشینی، یعنی خواب‌هایی که دیگر هیچ‌گاه تعبیر نمی‌شوند. گوهر وقتی به یاد روزهای اخیر کابل می‌افتاد، گلویش می‌سوخت. آن روز که مکتب‌شان بسته شد، همه‌ی دخترها با چشم‌هایی پر از اشک به هم نگاه می‌کردند. معلم‌شان، که همیشه لبخند به لب داشت، آن روز نتوانست جلوی گریه‌اش را بگیرد. گوهر دفترش را بغل کرده بود؛ همان دفتری که روی جلدش نوشته شده بود: «آینده‌ی من از همین‌جا شروع می‌شود». اما آینده‌اش همان روز تمام شد، وقتی دروازه‌ی مکتب بسته شد. پدرش سال‌ها پیش در یک انفجار جان باخته بود. مادرش مجبور شد همه‌ی دارایی‌شان را بفروشد تا بچه‌ها را به ایران بیاورد. آن‌وقت‌ها همه می‌گفتند: «ایران جای امنی است، می‌شود درس خواند، می‌شود زندگی ساخت». گوهر وقتی پایش به تهران رسید، فکر کرد دوباره همه‌چیز درست می‌شود؛ اما زندگی هیچ‌وقت آن‌طور که آدم فکر می‌کند، پیش نمی‌رود. در ایران، زندگی سخت‌تر شد. اول که برای گرفتن خانه و پیدا کردن جا، چقدر مادرش گریه کرد، چقدر تحقیر شنید. صاحب‌خانه‌ها می‌گفتند: «به افغان‌ها خانه نمی‌دهیم». بلاخره، یک اتاق کوچک، آن هم در پایین‌شهر پیدا شد؛ اتاقی که حتی نور آفتاب هم از دیدنش شرم می‌کرد. همان‌جا شد خانه‌شان، همان‌جا شد دنیای جدید گوهر. در ایران، نام‌نویسی در مکتب برای بچه‌های مهاجر مشکل داشت. گوهر بارها با مادرش رفت، در صف ایستاد، التماس کرد، اما هر بار یک بهانه آوردند: «مدارک‌تان ناقص است»، «شما اقامت ندارید»، «امسال ظرفیت پر شده». و هر بار، گوهر با چشم‌هایی پر از اشک به دخترهایی نگاه می‌کرد که با یونیفورم‌های آبی‌رنگ از کنار او می‌گذشتند. دلش می‌خواست فریاد بزند: «من هم حق دارم! من هم می‌خواهم درس بخوانم!» اما صدا در گلویش می‌مرد. حالا که هنوز زخم آن روزها تازه بود، خبر اخراج دوباره، مثل تیشه به ریشه‌ی امیدش می‌خورد. اگر برگردند افغانستان، چه می‌شود؟ مکتب که نیست، کاری برای دخترها نیست، آزادی هم که هیچ. گوهر خودش را در آینه‌ی کوچک کنار دیوار نگاه کرد. صورتش لاغر شده بود، گونه‌هایش رنگ باخته بودند. با خودش گفت: «این‌همه سختی را کشیدم که باز برگردم همان‌جا؟» اشک‌هایش بی‌اختیار سرازیر شد. مادرش وارد اتاق شد. دست‌هایش از کار و شستن لباس‌ها در خانه‌ی مردم، زخم شده بود. چهره‌اش خسته، اما پر از اندوه بود. وقتی گوهر اشک‌هایش را پاک می‌کرد، مادر آهی کشید و گفت: «دخترکم، گریه نکن… خدا بزرگ است.» اما گوهر می‌دانست، خدا هم وقتی می‌بیند انسان‌ها چقدر نامهربان‌اند، شاید او هم گریه کند. شب‌ها وقتی صدای پای مردان در کوچه می‌پیچید و دروازه‌ها با شدت کوبیده می‌شد، قلب گوهر از ترس می‌لرزید. می‌گفتند مأمورهای انتظامی خانه‌به‌خانه می‌گردند تا مهاجران غیرقانونی را دستگیر کرده و به افغانستان بازگردانند. هر بار که در کو زده می‌شد، مادر با عجله چراغ را خاموش می‌کرد، گوهر و برادرهایش را گوشه‌ی اتاق می‌نشاند و با صدایی لرزان دعا می‌خواند. در آن ثانیه‌ها، گوهر حس می‌کرد تمام جهانش در تاریکی خفه‌ای گیر افتاده است. او شب‌ها خواب مکتب می‌دید؛ خواب یک صنف روشن، یک تخته‌سیاه، یک معلم مهربان. خواب این‌که دوباره کیفش را به دوش بیندازد و با لبخند از کوچه بگذرد. اما وقتی بیدار می‌شد، سقف نم‌زده‌ی اتاق جلو چشمانش ظاهر می‌شد، صدای داد و فریاد همسایه‌ها را می‌شنید، بوی نم و کپک را حس می‌کرد، و می‌دانست که تصورات قشنگ و رؤیاهای زیبا فقط خواب‌اند. یک روز، مادر با صورتی پریشان از بازار برگشت. کنار گوهر نشست و گفت: «شنیدی؟ می‌گویند دو هفته مهلت داده‌اند که برگردیم افغانستان… اگر نرویم، می‌گیرند و می‌فرستند.» گوهر حس کرد زمین زیر پایش خالی شده. افغانستان؟ همان جایی که حالا برایش مثل یک زندان بزرگ بود؟ با صدایی شکسته پرسید: «اگر برگردیم، من چه می‌کنم؟ درس که نیست… زندگی که نیست…» مادر چیزی نگفت؛ فقط اشک در چشم‌هایش حلقه زد. دل گوهر پر از حرف بود. کاش کسی بود که شنونده‌ی آن همه رویاهای نیمه‌کاره‌اش باشد؛ از کتاب‌هایی که هیچ‌وقت تمام نکرد، از روزهایی که آرزو داشت داکتر شود، معلم شود، یا به جایی برسد. اما حالا همه‌چیز مثل دودی در هوا گم شده بود. شبِ آخر، وقتی همه خوابیده بودند، گوهر گوشه‌ی دفترچه‌ی کهنه‌اش نوشت: «خدایا! اگر صدایم را می‌شنوی، من فقط یک آرزو دارم: بگذار درس بخوانم… بگذار از این تاریکی بیرون شوم…» اشک روی کاغذ چکید، کلمه‌ها محو شدند. اما گوهر نوشت، چون نوشتن تنها راهی بود که می‌توانست با آن نفس بکشد؛ حتی اگر فردا، همه‌چیز از دست برود. نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 186 بازدید

تحقیق جدید: چت‌جی‌پی‌تی به نوجوانان مشوره‌های خودکشی می‌دهد

براساس یک تحقیق جدید، چت‌جی‌پی‌تی به نوجوانان ۱۳ ساله مشوره می‌دهد چگونه مست کنند و یا نامه‌های دردناک خودکشی برای والدین‌شان بنویسند و پژوهشگران مرکز مقابله با نفرت دیجیتال  (CCDH) این بررسی را در مقیاس وسیع‌تری تکرار و بیش از نیمی از ۱۲۰۰ پاسخ چت‌جی‌پی‌تی را «خطرناک» ارزیابی کردند. رسانه تی‌آر‌تی روز (پنج‌شنبه، ۱۶ اسد/۷ آگوست) گزارش داده است که این بررسی، حاصل بیش از سه ساعت تعامل میان چت‌جی‌پی‌تی و پژوهشگرانی است که خود را به‌عنوان نوجوانان آسیب‌پذیر جا زده بودند. همچنان بررسی پژوهشگران دانشگاه نورث‌ایسترن نشان می‌دهد که چت‌بات‌های محبوب را به راحتی می‌توان به ارائه توصیه‌هایی برای خودآزاری و خودکشی وادار کرد. در ادامه آمده است که با افزایش محبوبیت همراهان چت‌بات، پژوهشگران نگران اثرات اجتماعی و روانی تعاملات بین کاربران و مدل‌های زبانی فاقد شعور شده‌اند. پژوهشگران گزارش داده‌اند که مدل‌های زبانی بزرگ می‌توانند به راحتی توسط کاربران تحریک شوند تا از موانعی که برای جلوگیری از انتشار دستورالعمل‌های خودآزاری یا خودکشی در نظر گرفته شده‌اند، عبور کنند. در گزارش آمده است که در این تعامل‌ها، چت‌بات به‌طور معمول در ابتدا نسبت به انجام فعالیت‌های پرخطر هشدار می‌داد، اما سپس برنامه‌هایی کاملاً شخصی‌سازی‌شده و دقیق برای مصرف مواد مخدر، رژیم‌های غذایی بسیار کم‌کالری یا خودزنی ارایه می‌کرد. شرکت OpenAI، سازنده چت‌جی‌پی‌تی، پس از انتشار این گزارش گفته است که همچنان در حال بهبود توانایی چت‌بات در شناسایی و پاسخ مناسب به موقعیت‌های حساس است. در بیانیه این شرکت آمده است: «برخی مکالمات ممکن است با موضوعات بی‌ضرر یا اکتشافی آغاز شوند، اما به‌تدریج به حوزه‌های حساس‌تر وارد شوند.» این مطالعه در حالی منتشر شده است که افراد بیش‌تری از بزرگسال و کودک برای دریافت اطلاعات، ایده‌ها و حتا همراهی عاطفی به چت‌بات‌های هوش مصنوعی روی آورده‌اند. همچنین چت‌بات اطلاعات مفیدی مانند شماره تماس‌های اضطراری را نیز به اشتراک گذاشته است. «اوپن‌ای‌آی» تاکید می‌کند که چت‌جی‌پی‌تی به‌گونه‌ای آموزش دیده که افراد را به مراجعه به روان‌درمانگر یا صحبت با افراد مورد اعتماد تشویق کند اگر نشانه‌هایی از خودآزاری بروز دهند. با این حال، پژوهشگران گزارش داده‌اند که وقتی چت‌جی‌پی‌تی از پاسخ به درخواست‌های خطرناک امتناع می‌کرد، آنان به‌راحتی با ترفندهایی مانند اینکه «این سوال برای یک ارایه است» یا «برای یک دوست است» توانسته‌اند محدودیت‌ها را دور بزنند. براساس گزارش‌ها، حدود ۱۰ درصد جمعیت جهان از چت‌جی‌پی‌تی استفاده می‌کند. همچنین آنیکا ماری شون، پژوهشگر دانشگاه نورث‌ایسترن از چهار مدل زبانی بزرگ محبوب شامل «چت‌جی‌پی‌تی»(ChatGPT)، «جمینای»(Gemini)، «کلود»(Claude) و «پرپلکسیتی»(Perplexity) خواست تا درباره خودآزاری و خودکشی به او مشاوره بدهند. همه مدل‌ها در ابتدا امتناع کردند تا این که شون اضافه کرد این درخواست فرضی است یا برای اهداف پژوهشی در نظر گرفته شده است. وی گفت: «آن موقع بود که عملاً تک‌تک نرده‌های محافظ کنار زده شدند و مدل در نهایت اطلاعات بسیار دقیقی را درباره وزن بدنم، قد و موارد دیگر گرفت تا محاسبه کند که از کدام پل باید بپرم، از کدام داروی بدون نسخه یا تجویزی و با چه دوزی استفاده کنم و چگونه می‌توانم آن را پیدا کنم.»

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 147 بازدید

برنامه جهانی غذا: توزیع بیسکویت در مکاتب جذب دانش‌آموزان را افزایش داده است

برنامه جهانی غذا برای افغانستان می‌گوید که توزیع مواد غذایی، از جمله بیسکویت، در مکاتب این کشور به جذب دانش‌آموزان جدید و همچنان حضور آنان در صنف‌ها کمک کرده است. سازمان ملل متحد امروز (پنج‌شنبه، ۱۶ اسد) با نشر گزارشی گفته است که ثبت‌نام دانش‌آموزان در مکاتب ابتدایی در سال ۲۰۲۴ میلادی حدود ۱۱ درصد بیش‌تر از سال ۲۰۲۳ میلادی بوده است. در بخشی از گزارش برنامه جهانی غذا آمده است: «میزان حضور دانش‌آموزان نیز بهبود یافته و به‌طور میانگین به ۸۷ درصد در صنف‌ها رسیده است.» همچنین برنامه جهانی غذا روز گذشته از کمک ۳.۵ میلیون دالری اندونزیا به افغانستان خبر داده بود. این برنامه افزوده است که این کمک برای خرید مواد غذایی، از جمله بیسکویت، برای استفاده در مکاتب افغانستان اختصاص یافته است. به گفته‌ی برنامه جهانی غذا، این کمک هزینه، بیسکویت مورد نیاز برای شش ماه آینده را تأمین می‌کند. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای گفته است که با استفاده از این کمک، بیسکویت‌های غنی‌شده تهیه خواهد شد و طی سه ماه میان ۲۰۰ هزار دختر و پسر توزیع می‌گردد. این در حالی است که یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل بارها نسبت به کمبود تغذیه دانش‌آموزان در مکاتب افغانستان هشدار داده است.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 155 بازدید

سازمان ملل: زنان و دختران بازگشت‌کننده در معرض خشونت قرار دارند

بخش زنان سازمان ملل متحد درتاز‌ترین مورد هشدار داده است که زنان و دختران بازگشت‌کننده از ایران و پاکستان در معرض خطر ازدواج‌های زودهنگام، خشونت و سوءاستفاده قرار دارند. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۱۶ اسد) با نشر گزارشی گفته است که زنان و دختران بازگشت‌کننده به‌شدت به کمک‌های بشردوستانه وابسته‌اند و آنان  پس از بازگشت به کشور، دسترسی‌شان به اجتماع، کمک‌های انسانی و آزادی‌های فردی محدود می‌شود. بخش زنان سازمان ملل تاکید کرده است که یک‌سوم بازگشت‌کنندگان از ایران را زنان تشکیل می‌دهند و تقریباً نیمی از افراد اخراج‌شده از پاکستان نیز دختران و زنان هستند. براساس گزارش‌های نشر شده توسط سازمان‌های داخلی و بین‌المللی، از سال گذشته تا اکنون، ۲.۴۳ میلیون مهاجر افغانستانی از ایران و پاکستان اخراج شده‌اند. همچنین در بخشی از گزارش بخش زنان سازمان ملل آمده است: «ورود زنان و دختران آسیب‌پذیر با دست خالی به جوامعی که خود در آستانه فروپاشی هستند، آن‌ها را در معرض خطرات بیش‌تری قرار می‌دهد.» این سازمان در ادامه افزوده است که پناهگاه امن، معیشت و آموزش دختران، مهم‌ترین نیازهایی هستند که زنان و دختران به آن‌ها اشاره می‌کنند. سازمان ملل در ادامه هشدار داده است که دسترسی زنان خودسرپرست به کمک‌های بشردوستانه و همچنان توانایی آنان برای حمایت از خانواده‌های‌شان کاهش یافته است. این سازمان از جامعه‌ی جهانی و نهادهای کمک‌رسان خواهان اقدام فوری برای حمایت از زنان و دختران افغانستان شده است. این در حالی است که سازمان ملل پیشتر مواردی را مستند کرده است که پناه‌جویان بازگشت‌کننده از کشورهای همسایه با خطر بازداشت، شکنجه و زندان روبرو بوده‌اند. باید گفت که در حال حاضر روند اخراج و بازگشت مهاجران از ایران و پاکستان به شدت ادامه دارد. ‏مقام‌های جمهوری اسلامی ایران می‌گویند که تا اکنون یک میلیون مهاجر افغانستانی اخراج ‏شده‌اند. ‏ چند وقت پیش، ایران از تمام مهاجران بدون مدرک خواسته‌ است که آن کشور را ترک ‏کنند. مقام‌های ایرانی درباره‌ی شمار مهاجران بدون مدرک آمار ‏متفاوت ارایه می‌کنند. همچنین براساس برخی آمار، شمار مهاجران بدون‌ مدرک ‏اهل افغانستان به چهار میلیون نفر می‌رسد. در کنار آن، در پاکستان هم چند میلیون مهاجر افغانستانی حضور دارند. به‌تازگی ‏کارت‌های اقامت بیش از یک میلیون نفر منقضی شده و دولت پاکستان ‏تا اکنون درباره تمدید یا عدم تمدید آن تصمیم نگرفته است

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 135 بازدید

سیلاب در کنر جان دو دختر را گرفت

منابع محلی از ولایت کنر می‌گویند که در پی بارندگی‌های شدید و وقوع سیلاب در ولسوالی دانگام این ولایت، دو دختر جان خود را از دست داده‌اند و خسارات سنگین مالی به مردم وارد شده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد (سه‌شنبه شب، ۱۴ اسد) در مربوطات ولسوالی دانگام رخ داده و سیلاب این دو دختر را با خود برده است، اما بعد از چندین ساعت جستجو توسط مردم، جسد آنان پیدا شده است. منبع تا اکنون در مورد سن و هویت این دختران جزییاتی ارائه نکرده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت کنر گفته‌اند که دو شب قبل، در‌ ساحات دانگام، اسمار، شلتن و اسعدآباد سیلاب جاری شده که به مردم محل خسارات مالی سنگینی وارد کرده است. مسوولان محلی اما در مورد جان باختن این دو دختر تا اکنون چیزی نگفته‌اند. مسوولان محلی می‌گویند که سیلاب‌های اخیر خانه‌های مسکونی، جاده‌ها و زمین‌های زراعتی را تخریب کرده‌اند، اما میزان دقیق خسارات هنوز مشخص نیست. این در حالی است که  طی دو روز گذشته، بارش شدید باران و سیلاب‌های اخیر در ولایت خوست جان سه کودک را گرفته و خسارات هنگفت مالی در پی داشته است. قابل ذکر است که در هفته‌های اخیر، چندین ولایت افغانستان شاهد طوفان‌های شدید، بارش‌های سنگین و سیلاب بوده‌اند. این رویدادهای طبیعی در ولایت‌های شرقی، از جمله خوست، کنر و میدان وردک، تلفات جانی و خسارات گسترده‌ای برجای گذاشته است.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 115 بازدید

حمایت اندونزیا از ۲۰۰ هزار دختر و پسر دانش‌آموز در افغانستان

برنامه‌ جهانی غذای سازمان ملل متحد از کمک ۳.۵ میلیون دالری اندونزیا برای حمایت از برنامه‌های تغذیه‌ی کودکان، به‌ویژه دختران دانش‌آموز در مکتب‌های افغانستان خبر داده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای گفته است که با استفاده از این کمک، بیسکویت‌های غنی‌شده تهیه خواهد شد و طی سه ماه میان ۲۰۰ هزار دختر و پسر توزیع می‌گردد. در ادامه آمده است که فعالیت‌های تغذیه‌ی در ‏مکتب‌ها، نقش کلیدی در بهبود حضور، حفظ و یادگیری کودکان ‏داشته‌اند. رینا ستیاواتی، مدیر همکاری‌های توسعه بین‌المللی وزارت امور ‏خارجه‌ی اندونزیا گفته است: «اندونزیا معتقد است که آموزش و ‏تغذیه کافی برای رفاه و توسعه‌ی کودکان ضروری است. ما در ‏همبستگی جهانی با دبلیواف‌پی برای ارائه‌ی کمک‌های غذایی ‏ضروری ایستاده‌ایم.»‏ برنامه جهانی غذا تاکید کرده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، مکاتب ابتدایی شاهد افزایش ‏ثبت‌نام نزدیک به ۱۱ درصد در مقایسه با سال ۲۰۲۳ بودند.‏ موتینتا چیموکا، معاون مدیر برنامه جهانی غذا در افغانستان گفته ‏است: «برای بسیاری از کودکان، میان‌وعده غذایی روزانه‌ای که ‏در مکاتب دریافت می‌کنند، اغلب تنها وعده غذایی مغذی آنان است و ‏به آنان انرژی لازم برای سالم ماندن، تمرکز و آمادگی برای ‏یادگیری را می‌دهد.» وی در ادامه افزوده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی برنامه جهانی غذا از طریق ‏فعالیت‌های تغذیه مکاتب خود در هشت ولایت با ناامنی غذایی بالا ‏در افغانستان، از ۱.۳ میلیون دانش‌آموز حمایت کرده است.‏ قابل ذکر است که پس از حاکمیت حکومت فعلی در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب منع شده‌اند و اجازه‌ی رفتن به دانشگاه‌ها نیز از آنان گرفته شده است. وضعیت اقتصادی مردم این کشور به‌ویژه زنان و کودکان رو به وخامت رفت. همچنان افغانستان در لیست تحریم‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا در سه سال متواتر قرار گرفت.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 718 بازدید

تأثیر تکنولوژی بر روابط خانوادگی

در دهه‌های اخیر، تکنولوژی به‌طور گسترده‌ای در زندگی انسان‌ها نفوذ کرده و تمامی جنبه‌های زندگی اجتماعی، اقتصادی و حتی خانوادگی را دستخوش تغییرات بنیادین قرار داده است. امروزه تلفن‌های هوشمند، رایانه‌ها، تبلت‌ها و شبکه‌های اجتماعی به بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی روزمره تبدیل شده‌اند و استفاده از آن‌ها تأثیرات گسترده‌ای بر روابط خانوادگی داشته است. از طرفی، تکنولوژی ارتباطات سریع‌تر و آسان‌تر را ممکن ساخته است و از طرف دیگر، گاهی باعث کاهش ارتباطات واقعی و ایجاد فاصله عاطفی میان اعضای خانواده می‌شود. در این مقاله، به بررسی تأثیرات مثبت و منفی تکنولوژی بر روابط خانوادگی پرداخته و راهکارهایی برای استفاده بهینه از آن در خانواده‌ها ارائه خواهیم کرد. تکنولوژی و تسهیل ارتباطات خانوادگی یکی از مهم‌ترین مزایای تکنولوژی، تسهیل ارتباطات میان اعضای خانواده است. با استفاده از تلفن‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی، اعضای خانواده می‌توانند به‌راحتی و در هر زمانی با یکدیگر در ارتباط باشند. این ویژگی به‌ویژه برای خانواده‌هایی که به دلایل مختلفی مانند مهاجرت، مسافرت یا کار در نقاط مختلف جهان زندگی می‌کنند، بسیار ارزشمند است. با استفاده از تکنولوژی‌های ارتباطی مدرن، مانند ویدیوکال‌ها و پیام‌رسان‌ها، افراد می‌توانند فاصله‌های جغرافیایی را کاهش داده و ارتباطات عاطفی خود را حفظ کنند. علاوه بر این، تکنولوژی به اعضای خانواده امکان می‌دهد که لحظات خاص و مهم زندگی خود را از طریق ارسال تصاویر و ویدیوها با یکدیگر به اشتراک بگذارند. از سوی دیگر، والدین می‌توانند با استفاده از ابزارهای تکنولوژیک مانند پیام‌رسان‌ها و برنامه‌های نظارت والدین، در هر زمانی با فرزندان خود در ارتباط باشند و از موقعیت آن‌ها آگاه شوند. این امر به والدین کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر فعالیت‌های فرزندان خود داشته باشند و از امنیت آن‌ها اطمینان حاصل کنند. برای مثال، والدین می‌توانند با استفاده از نرم‌افزارهای مکان‌یاب، موقعیت جغرافیایی فرزندان خود را در لحظه بررسی کنند و در مواقع اضطراری به آن‌ها کمک کنند. تأثیر منفی تکنولوژی بر ارتباطات خانوادگی اگرچه تکنولوژی به‌طور کلی باعث تسهیل ارتباطات شده است، اما یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های مربوط به آن، کاهش تعاملات حضوری و واقعی میان اعضای خانواده است. افزایش استفاده از تلفن‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی گاهی منجر به این می‌شود که افراد به جای صحبت کردن رودررو و تعامل عاطفی، بیشتر وقت خود را در دنیای مجازی سپری کنند. این پدیده می‌تواند به تدریج باعث کاهش کیفیت ارتباطات خانوادگی و ایجاد فاصله عاطفی میان اعضای خانواده شود. مطالعات نشان می‌دهد که استفاده بیش از حد از تکنولوژی، به‌ویژه در زمان‌هایی که اعضای خانواده در کنار یکدیگر هستند، می‌تواند به کاهش همدلی و توجه به نیازهای یکدیگر منجر شود. برای مثال، والدینی که در زمان غذا خوردن یا گذراندن وقت با فرزندان خود مشغول استفاده از تلفن همراه هستند، فرصت‌های طلایی برای برقراری ارتباط عمیق‌تر با فرزندانشان را از دست می‌دهند. این عدم توجه به نیازهای عاطفی فرزندان می‌تواند منجر به ایجاد احساس تنهایی و انزوا در آن‌ها شود و به تدریج به اختلال در روابط والدین و فرزندان منجر گردد. علاوه بر این، شبکه‌های اجتماعی نیز می‌توانند باعث ایجاد مقایسه‌های نادرست و انتظارات غیرواقعی در بین اعضای خانواده شوند. افراد با مشاهده زندگی‌های دیگران در فضای مجازی ممکن است احساس کنند که زندگی آن‌ها به اندازه کافی خوب نیست و این موضوع می‌تواند منجر به نارضایتی و کاهش رضایت از زندگی خانوادگی شود. این نوع مقایسه‌ها به‌ویژه در نوجوانان و جوانان تأثیرات مخربی دارد و می‌تواند به اضطراب و افسردگی منجر شود. نقش تکنولوژی در تربیت فرزندان تکنولوژی نه تنها بر روابط میان والدین و فرزندان تأثیر می‌گذارد، بلکه نقش مهمی در تربیت فرزندان نیز دارد. در دنیای امروز، کودکان و نوجوانان به‌طور روزافزونی با تکنولوژی در تعامل هستند و بخش بزرگی از زمان خود را در فضای مجازی و با استفاده از تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها می‌گذرانند. این پدیده چالش‌های جدیدی را برای والدین در زمینه تربیت فرزندان به وجود آورده است. والدین باید علاوه بر کنترل زمان استفاده از تکنولوژی، به محتواهایی که فرزندانشان در معرض آن‌ها قرار می‌گیرند نیز توجه کنند. از سوی دیگر، تکنولوژی می‌تواند ابزاری مفید در فرآیند تربیتی باشد. والدین می‌توانند از برنامه‌های آموزشی و اپلیکیشن‌های مناسب برای تقویت مهارت‌های فرزندان خود استفاده کنند. برای مثال، اپلیکیشن‌های آموزشی و بازی‌های تعاملی می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های علمی و هنری خود را بهبود بخشند. همچنین، والدین می‌توانند با استفاده از ابزارهای کنترل والدین، فعالیت‌های آنلاین فرزندان خود را مدیریت کرده و از آن‌ها در برابر خطرات فضای مجازی محافظت کنند. راهکارهایی برای مدیریت استفاده از تکنولوژی در خانواده برای بهره‌گیری از مزایای تکنولوژی و در عین حال جلوگیری از تأثیرات منفی آن بر روابط خانوادگی، نیاز است که خانواده‌ها از رویکردی متعادل استفاده کنند. اولین قدم در این راستا، تعیین زمان‌های مشخصی برای استفاده از تکنولوژی است. خانواده‌ها می‌توانند زمان‌هایی را مانند زمان صرف غذا، تماشای فیلم یا انجام فعالیت‌های خانوادگی، بدون تلفن همراه و وسایل تکنولوژیک سپری کنند تا فرصت برقراری ارتباطات عمیق‌تر و افزایش تعاملات حضوری فراهم شود. یکی دیگر از راهکارهای مهم، آموزش فرزندان درباره استفاده صحیح از تکنولوژی و فضای مجازی است. والدین باید به فرزندان خود توضیح دهند که چگونه می‌توانند از اینترنت به‌عنوان یک ابزار مفید و آموزشی استفاده کنند و در عین حال از محتواهای مخرب دوری کنند. همچنین، آموزش مهارت‌های انتقادی به فرزندان می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا محتواهایی که در فضای مجازی با آن مواجه می‌شوند را بهتر تحلیل کرده و از اطلاعات نادرست و خطرناک پرهیز کنند. از سوی دیگر، والدین باید خود به‌عنوان الگو در استفاده از تکنولوژی عمل کنند. اگر والدین زمان زیادی را در فضای مجازی سپری کنند، احتمالاً فرزندان نیز از آن‌ها الگوبرداری خواهند کرد. بنابراین، والدین باید سعی کنند تا با مدیریت زمان استفاده از تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی، فرهنگ صحیح استفاده از تکنولوژی را به فرزندان خود منتقل کنند. تکنولوژی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های بشری، تأثیرات مثبت و منفی فراوانی بر زندگی خانوادگی داشته است. اگرچه استفاده از تکنولوژی می‌تواند به تسهیل ارتباطات میان اعضای خانواده کمک کند و امکانات جدیدی برای یادگیری و آموزش فراهم آورد، اما استفاده نادرست و بیش از حد از آن می‌تواند باعث کاهش تعاملات واقعی و ایجاد فاصله عاطفی در خانواده‌ها شود. بنابراین، ضروری است که خانواده‌ها با استفاده از راهکارهای مدیریت صحیح تکنولوژی، از مزایای آن بهره‌مند شوند و از تأثیرات منفی آن جلوگیری کنند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 128 بازدید

سازمان ملل: افغانستان با بحران چندلایه ناشی از خشک‌سالی مواجه است

سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) درتازه‌ترین مورد هشدار داده است که افغانستان با بحرانی چندلایه و شدید ناشی از خشک‌سالی مواجه است. این سازمان امروز (چهارشنبه، ۱۵ اسد) با نشر گزارشی گفته است که خشک‌سالی، بخش‌های کشاورزی و مالداری را در نیمی از ولایت‌های افغانستان مختل کرده و مردم با مشکلات شدید مواجه شدند. در بخشی از گزارش آمده است که مناطق شمال، شمال‌غرب و شمال‌شرق افغانستان از جمله مناطق به‌شدت آسیب‌دیده‌اند و شرایط در این مناطق در حال وخیم‌تر شدن است. سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد هشدار داده است که برای خانواده‌های کشاورز و دامدار که برای تولید غذا به باران‌های فصلی وابسته‌اند، این خشک‌سالی عمیق تهدیدی مستقیم برای بقا به‌شمار می‌رود. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که خشک‌سالی‌های مکرر موجب کاهش رطوبت خاک، کاهش دسترسی به چراگاه‌ها و تضعیف اقتصادهای روستایی شده است. قابل ذکر است که تداوم خشک‌سالی، در کنار بحران‌های امنیتی، اقتصادی و مدیریتی پس از تسلط حکومت سرپرست ، وضعیت زند‌گی مردم را در کشور دشوارتر کرده است. افغانستان یکی از کشورهایی است که بیشترین تأثیر را از تغییرات اقلیمی متحمل شده است. این کشور در سه سال گذشته با چندین زمین‌لرزه و سیلاب‌های ویرانگر مواجه بوده است. بحران‌های محیط‌زیستی، از جمله خشکسالی‌های شدید، افغانستان را با تهدیدات جدی روبرو کرده است. همچنان با تسلط دوباره حکومت فعلی، این کشور از حضور در بسیاری از نشست‌های بین‌المللی، به‌ویژه نشست‌های مرتبط با تغییرات اقلیمی، کنار گذاشته شده است. سی‌امین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل قرار است از ۱۰ تا ۲۱ نوامبر سال ۲۰۲۵ در برازیل برگزار شود.

ادامه مطلب