نویسنده: مهدی مظفری در سرزمینی که زخم کهنهی تاریخ بر پیشانیاش نقش بسته، در سرزمینی که فریادهای آزادی در نایِ نغمههایش جاریست، در سرزمینی که لالههای سرخِ رشادت، دشتِ دغدغههایش را رنگین کرده، هنوز هم، نغمهی غمانگیزِ بیاحترامی به زن، در گوش جانِ انسان طنین انداز است. افغانستان، مهد تمدنها و گهوارهی فرهنگ، در پیچ و تابِ تار و پودِ تاریخ، شاهدِ ظلمهایی بس ناگوار بوده است. در این میان، زنان این سرزمین، همواره طعم تلخِ بیعدالتی و ناعدالتی را چشیدهاند. ما در سلسله مقالات «موانع تکریم زنان در افغانستان» موانعی را پی میگیریم که مغایر با کرامت زنان افغانستان اند، موانعی که متأسفانه ریشه در اعماقِ تاریکیِ جهل و سنتهای متحجر در افغانستان دارد. در سه شماره قبل این سلسله، به موانع فرهنگی و اجتماعی پرداختیم؛ مفصل بحث کردیم که مسائل بیشمار فرهنگی و اجتماعی در جامعه سنتی افغانستان وجود دارد که با کرامت زنان در تضاد است. در این شماره به آن موانع تکریم زنان افغان میپردازیم که قانون و سیاست آنرا حمایت میکند. موانع قانونی و سیاسی تکریم زن در افغانستان حکومت فعلی پس از به قدرت رسیدن در افغانستان، قوانین و محدودیتهای متعددی را علیه زنان وضع کردهاند که نقض آشکار کرامت و حقوق اساسی آنان محسوب میشود. این قوانین ظالمانه، تار و پود زندگی زنان افغان را درهم تنیده و آنان را از حقوق اولیه انسانی، آزادیهای مدنی و فرصتهای برابر محروم ساخته است. در ادامه، به برخی از بارزترین قوانین مغایر با کرامت انسانی حکومت فعلی میپردازیم: محدودیت حق آموزش: حکومت فعلی از زمان به قدرت رسیدن تا کنون، دختران بالاتر از کلاس ششم را از رفتن به مکتب منع کردهاند. این اقدام، برعلاوه اینکه نسل آینده زنان افغانستان را از حق آموزش و دانشآموزی محروم میکند و آینده آنان را به تاریکی میکشاند، کشور را نیز به ورطه سقوط رهنمون میسازد. محدودیت حق کار: زنان افغان در بسیاری از ادارات دولتی و بخش خصوصی از کار کردن منع شدهاند. این امر آنان را از استقلال مالی و توانایی مشارکت در اقتصاد جامعه باز میدارد و به وابستگی اقتصادی زنان دامن میزند. این وابستگی مخصوصا برای زنانی که قبلا کارمند بودهاند، متضاد با کرامت ایشان است. محدودیت حق آزادی رفت و آمد: سیاستگذاران حکومت فعلی بارها و بارها تأکید کردهاند که زنان بدون همراه مرد محرم حق ندارند از خانه خارج شوند. این محدودیت، زنان را در قفسی از محدودیتها اسیر کرده و سادهترین حقوق انسانی آنان مانند آزادی رفت و آمد را نقض میکند. اجبار به پوشیدن برقع: سیاستگذاران حکومت فعلی افغانستان با تعریف و نگاه خاص و افراطی که نسبت به حجاب دارند، پوشیدن برقع را برای زنان در برخی از مناطق افغانستان اجباری کردهاند. چادر برقع طوری است که همۀ اعضای بدن انسان حتی صورت را که نشان از هویت انسان دارد، میپوشاند. این نوع پوشش(پوشش برقع نه چادری)، هویت و شخصیت زنان را نادیده میگیرد و آنان را به انسانهایی فاقد هویت و استقلال و بدون حق انتخاب تبدیل میکند. محدودیت حق آزادی بیان: یکی دیگر از تصریحات سردمداران حکومت فعلی افغانستان در مورد زنان افغان است: «زنان افغان حق ندارند آزادانه نظرات خود را بیان کنند و در فعالیتهای سیاسی و اجتماعی مشارکت داشته باشند.» این امر که صدای زنان را خاموش کرده و آنان را از عرصههای عمومی و تصمیمگیریها حذف میکند؛ بدون شک کاملا مغایر با کرامت زنان است. قوانین ضد زن حکومت فعلی افغانستان نه تنها حقوق اساسی زنان افغان را نقض میکند، بلکه مغایر با آموزههای واقعی دین اسلام و کرامت ذاتی انسانها است. زنان نیمی از جامعه افغانستان را تشکیل میدهند و بدون مشارکت و حضور فعال آنان، هیچ جامعهای نمیتواند به صلح، ثبات و توسعه پایدار دست یابد. نه تنها فرهنگیان افغانستان، بلکه جهان نباید در برابر این ظلم آشکار سکوت کند. جامعه جهانی باید با تمام توان برای احقاق حقوق زنان افغان و لغو قوانین ضد زن قانونگذاران فعلی حکومت افغانستان تلاش کند. به یاد داشته باشیم که کرامت و ارزش انسانها، فارغ از جنسیت، نژاد و قومیت، امری ذاتی و خدشهناپذیر است. دفاع از حقوق زنان افغان، دفاع از حقوق بشر و کرامت انسانی است؛ بدون شک.
برچسب: رسانه گوهرشاد
سازمان جهانی صحت در تازهترین گزارش خود اعلام کرده است که روزانه ۲۴ مادر و ۱۶۷ نوزاد در سراسر افغانستان به دلایل مرگومیر قابل پیشگیری جانشان را از دست میدهند. این سازمان امروز (یکشنبه، ۲۰ جوزا) با نشر گزارشی گفته است که شدیدترین عواقب وضعیت بحرانی صحی در افغانستان را زنان و کودکان متحمل میشوند. در گزارش آمده است: «بهطور غمانگیز، مرگومیر مادران قابل پیشگیری هر روز جان ۲۴ مادر را میگیرد و روزانه ۱۶۷ نوزاد به دلایل قابل پیشگیری جان خود را از دست میدهند.» سازمان جهانی صحت تاکید کرد که شهروندان سراسر افغانستان یک سیستم صحی ناپایدار را تحمل میکنند و با شبح روزانهی کمبود مواد غذایی و سوءتغذیه روبرو هستند و این وضعیت با بار قابل توجه بیماریهای واگیر و غیرواگیر، شیوع مکرر بیماری، خشکسالی شدید و سایر بلاهای طبیعی ترکیب شده است. این سازمان افزود که وضعیت اسفبار زنان افغانستان بهدلیل عدم دسترسی دختران و زنان به تحصیل و معیشت بدتر شده است. تعطیلی مراکز صحی و کمبود بودجه سازمان جهانی صحت در ادامه گزارشش نوشته است که بهدلیل کمبود شدید بودجه، در مجموع ۴۲۸ مرکز بهداشتی ثابت و سیار در کشور بین جنوری تا دسامبر ۲۰۲۳ میلادی تعطیل شدند. در ادامه آمده است که ۳۱۰ مرکز صحی در سراسر کشور، از جمله شفاخانهها بهدلیل کمبود بودجه، با کمبود شدید خدمات و عدم حمایت مواجه خواهند شد. به گفتهی سازمان جهانی صحت، تعطیلی مراکز صحی، تأثیر مخربی بر دسترسی بیش از سه میلیون نفر به مراقبتهای بهداشتی داشته است؛ از جمله بیش از ۶۰۰ هزار کودک زیر پنج سال و بیش از ۲۴۰ هزار زن باردار و شیرده. در گزارش تاکید شده است که برای حفظ دستآوردها سالهای گذشته، به ۳۵۲ میلیون دالر اضافی برای تکمیل بودجهی کلی ۴۲۳ میلیون دالری برای سالهای ۲۰۲۴ الی ۲۰۲۵ نیاز دارد. فرصت قابل توجه و محو فلج کودکان سازمان جهانی صحت همچنان در بخش گزارشش نوشته است که شش کودک در سال ۲۰۲۳ براثر ویروس پولیو در افغانستان فلج شدند، درحالیکه این رقم در سال ۲۰۲۰، ۵۹ کودک بود. این سازمان گفت که افغانستان از سال ۲۰۲۱ دستآوردهای قابل توجهی در ریشهکنی فلج اطفال داشته است. در ادامه آمده است که عدم استفادهی حداکثری از این فرصت منجر به فلج شدن تعداد بیشتری از کودکان و تحمیل بارهای بیشتر بر سیستم صحی کشور میشود. سازمان جهانی صحت میگوید، درحالیکه تلاشها برای ریشهکنکردن فلج اطفال تا حدی موفقیتآمیز بوده است، اما چالشهای پایدار باقی مانده است. در سال گذشتهی میلادی شش مورد مثبت بیماری فلج کودکان در افغانستان ثبت شده بود که همه در ولایت ننگرهار است.
منابع محلی از ولایت غور میگویند که جسد یک زن و دختر هفت سالهاش پس از حدود دو ماه ناپدیدشدن، در این ولایت پیدا شده است. دستکم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد تایید کردند که جسد این دو تن روز (شنبه، ۱۹ جوزا) از روستای «آب گرم» از مربوطات ولسوالی اللهیار کشف شده است. منبع تاکید کرد که این زن و دختر هفت سالهاش حدود دو ماه پیش شبهنگام از خانهایشان در همین روستا ناپدید شده بودند. همچنین شماری از رسانههای ملی گزارش دادهاند که ربایندگان، نخست این دو تن را به قتل رسانده و سپس دفن کردهاند. تا اکنون عاملان این رویداد و انگیزه آن مشخص نشده است. منبع در مورد سن این زن جزییات نداده است. با این حال، مولوی عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت غور در صحبت با رسانه گوهرشاد پیداشدن جسد یک زن و دختر هفت سالهاش را تایید میکند. آقای زعیم اما در مورد دلیل ناپدیدشدن این زن و دخترش چیزی نگفته است. پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، قتلهای مرموز در بین زنان بهگونه بیپیشینه افزایش یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان، در حالی آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع کرده است که سایت خبری «سیبیاس» گزارش داده است که باوجود محرومیتها، اما برخی از دختران نوجوان و شجاع در افغانستان از پذیرش فرمانهای حکومت فعلی، «سر باز زدند» و به فراگرفتن آموزش بهصورت غیر رسمی روی آوردهاند. این سایت خبری، به سراغ دختران دانشآموز، دانشجو و آموزگارهای رفته است که پس از روی کار آمدن حکومت فعلی، خانهنشین شدند. آنان اما میگویند که مکتبهای مخفی را به هدف مبارزه با محدودیتها و دست یافتن به ادامهی آموزش دور از چشم حکومت سرپرست، ایجاد کردهاند. سایت خبری سیبیاس تاکید کرد: «با وجود این خطرها، بسیاری از دختران افغانستان از از دست دادن امید، خودداری کردهاند و برای ادامهی تحصیل به مکتبهای غیررسمی و دور از چشم حکومت فعلی روی آوردهاند.» بهباور این دختران، امید آنان این است که اگر حکومت فعلی تغییر یا از طریق فشارهای بینالمللی مجبور شوند محدودیتهای خود را کاهش دهند، مکتبهای مخفیانه به آنان کمک میکند تا از طریق همتاهای بینالمللی خود قادر به قبولی در امتحانات شوند. باید گفت که حکومت سرپرست تنها چند روز پس از گرفتن قدرت، ممنوعیتهای گستردهی را بر حقوق زنان و دختران وضع کرد. صدها هزار دختر در پی فرمانهای حکومت فعلی، امیدهای شان را از دست داده و آموزش را رها کردهاند. دیده بان حقوق بشر، نیز در بیانیهای گفته بود که جامعهی افغانستان و آیندهی این کشور با از دست دادن بسیاری از زنان حرفهای «هرگز به طور کامل بهبود نخواهد یافت»، به ویژهی در کشوری که پیش از این با نرخ پایین سواد جوانان دستوپنجه نرم میکردند. همچنین هم سازمان ملل متحد، حکومت فعلی را به اجرای «آپارتاید جنسیتی» با احکام، سیاستها و سیستم تبعیض نهادینه شده علیه زنان و دختران متهم میکند و افغانستان را تحت سلطهی «اسلامگرایان تندرو» به «قبرستان امیدهای مدفون شدهی دختران» میخواند.
سرطان دهانه رحم چیست؟ سرطان دهانه رحم یا (cervical cancer) از سطح دهانه رحم شروع میشود. زمانی اتفاق میافتد که سلولهای دهانه رحم شروع به تبدیل شدن به سلولهای پیش سرطانی میکنند. همه سلولهای پیش سرطانی به سرطان تبدیل نمیشوند، اما یافتن این سلولهای مشکلساز و درمان آنها قبل از تغییر، برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم بسیار مهم است. انواع سرطان دهانه رحم دو نوع اصلی سرطان دهانه رحم وجود دارد: کارسینوم سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوم. حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد سرطانهای دهانه رحم را سرطان سلول سنگفرشی تشکیل میدهد، در حالی که ۱۰ تا ۲۰ درصد آن آدنوکارسینوم است. دهانه رحم چیست؟ دهانه رحم پایینترین قسمت رحم شما (جایی که کودک در دوران بارداری رشد میکند) است. کمی شبیه دونات است و رحم شما را به دهانه واژن شما متصل میکند. در بافتهای ساخته شده از سلولها پوشیده شده است. این سلولهای سالم همان چیزی هستند که میتوانند رشد کنند و به سلولهای پیش سرطانی تبدیل شوند. سرطان دهانه رحم چقدر شایع است؟ افراد بین ۳۵ تا ۴۴ سال بیشتر به سرطان دهانه رحم مبتلا میشوند. میانگین سنی در هنگام تشخیص ۵۰ سال است. میزان مرگ و میر بر اثر سرطان رحم به دلیل غربالگریها و واکسن (HPV) رو به کاهش است. شایعترین علائم و نشانههای سرطان دهانه رحم چیست؟ مراحل اولیه سرطان دهانه رحم معمولاً با علائم همراه نیست و به سختی قابل تشخیص است. اولین علائم سرطان دهانه رحم ممکن است چندین سال طول بکشد تا ایجاد شود. یافتن سلولهای غیر طبیعی در طول غربالگری سرطان دهانه رحم بهترین راه برای جلوگیری از سرطان دهانه رحم است. علائم و نشانههای مرحله اول سرطان دهانه رحم میتواند شامل موارد زیر باشد: ترشحات آبکی یا خونی واژن که ممکن است سنگین باشد و بوی بدی داشته باشد. خونریزی واژینال بعد از مقاربت، بین دورههای قاعدگی یا بعد از یائسگی دورههای قاعدگی ممکن است سنگینتر و طولانیتر از حد معمول طول بکشد. اگر سرطان به بافتها یا اندامهای مجاور گسترش یافته باشد، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد: ادرار دشوار یا دردناک، گاهی اوقات همراه با خون در ادرار اسهال، یا درد یا خونریزی از مقعد هنگام مدفوع خستگی، کاهش وزن و اشتها احساس کلی بیماری کمردرد مبهم یا تورم در پاها درد لگن/شکم اگر خونریزی غیرطبیعی، ترشحات واژن یا هر علامت غیرقابل توضیح دیگری را تجربه کردید، باید معاینه کامل زنان را انجام دهید. چه چیزی باعث سرطان دهانه رحم میشود؟ بیشتر سرطانهای دهانه رحم توسط ویروس (HPV)، یک عفونت مقاربتی ایجاد میشود. (HPV) از طریق تماس جنسی (مقعدی، دهانی یا واژینال) گسترش مییابد و میتواند منجر به سرطان شود. اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود به (HPV) مبتلا میشوند و متوجه نمیشوند زیرا بدنشان با عفونت مبارزه میکند. با این حال، اگر بدن شما با عفونت مبارزه نکند، میتواند باعث شود سلولهای دهانه رحم به سلولهای سرطانی تبدیل شوند. (HPV) و سرطان دهانه رحم بیش از ۱۰۰ نوع (HPV) وجود دارد و نشان داده شده است که حدود ۱۲ نوع از آنها منجر به سرطان میشود. تشخیص زودهنگام این نوع (HPV) در پیشگیری از سرطان دهانه رحم کلیدی است. غربالگریهای منظم و معاینه منظم به شناسایی تغییرات سلولی قبل از تبدیل شدن به سرطان کمک کند. واکسن (HPV) میتواند با محافظت از شما در برابر (HPV) که تا ۹۰ درصد از سرطانهای دهانه رحم را ایجاد میکند، از عفونت (HPV) جلوگیری کند. درد سرطان دهانه رحم چگونه است؟ درد ناشی از سرطان دهانه رحم ممکن است در مراحل اولیه بیماری چندان احساس نشود، شاید اصلاً چیزی احساس نکنید. همانطور که سرطان پیشرفت میکند و به بافتها و اندامهای مجاور گسترش مییابد، ممکن است درد در لگن خود احساس کنید یا مشکلات ادراری داشته باشید. سایر افراد به طور کلی احساس ناخوشی، خستگی یا از دست دادن اشتهای خود میکنند. سرطان دهانه رحم چگونه تشخیص داده میشود؟ سرطان دهانه رحم به کندی و در طی سالیان متمادی ایجاد میشود. قبل از روی آوردن به سرطان، سلولهای دهانه رحم شما تغییرات زیادی را تجربه میکنند. سلولهای طبیعی در دهانه رحم شروع به ظاهر نامنظم یا غیر طبیعی میکنند. این سلولهای غیر طبیعی ممکن است از بین بروند، ثابت بمانند یا به سلولهای سرطانی تبدیل شوند. غربالگریهای منظم زنان با تست پاپ میتواند بیشتر موارد سرطان دهانه رحم را تشخیص دهد. پاپ اسمیر، آزمایشی است که سلولهای دهانه رحم را جمع آوری میکند. این سلولها از نظر علائم پیش سرطانی یا سایر بینظمیها بررسی میشوند. اگر پاپ شما غیرطبیعی برگشت، آزمایشات بیشتری لازم است. این میتواند شامل آزمایش (HPV) باشد، که یک آزمایش خاص است که سلولهای دهانه رحم شما را برای عفونت (HPV) بررسی میکند. انواع خاصی از عفونت (HPV) با سرطان دهانه رحم مرتبط است. پزشک شما همچنین ممکن است دهانه رحم شما را معاینه کند و در صورت مشکوک بودن به سرطان، نمونهای از بافت را برای بیوپسی بگیرد. تکنیکهای زیادی وجود دارد که میتوان برای به دست آوردن بافت استفاده کرد، مانند بیوپسی پانچ یا کورتاژ آندوسرویکس. در موارد دیگر، از یک حلقه سیم یا (conization) برای جمع آوری بافت از دهانه رحم برای بیوپسی استفاده میشود. اگر بیوپسی سرطان را تأیید کند، آزمایشهای بیشتر مشخص میکند که آیا بیماری گسترش یافته است . این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد: مطالعات عملکرد کبد و کلیه آزمایش خون و ادرار عکس برداری با اشعه ایکس از مثانه، روده و حفره شکم مراحل سرطان دهانه رحم چیست؟ مرحله اول: سرطان فقط در دهانه رحم شما یافت میشود. پخش نشده و کوچک است. مرحله دوم: سرطان فراتر از دهانه رحم و رحم شما گسترش یافته است، اما هنوز به دیواره لگن (بافتهایی که قسمتی از بدن بین باسن شما را میپوشاند) یا واژن شما گسترش نیافته است. مرحله سوم: سرطان به قسمت پایین واژن شما گسترش یافته و ممکن است به دیواره لگن، حالبها (لولههایی که ادرار را حمل میکنند) و غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد. مرحله چهارم: سرطان به مثانه، رکتوم یا سایر قسمتهای بدن مانند استخوانها یا ریهها گسترش یافته است. چگونه متوجه میشوید که سرطان دهانه رحم دارید؟ اکثر مردم تا زمانی که به طور رسمی به این بیماری مبتلا نشده باشند، نمیدانند که به سرطان دهانه رحم مبتلا هستند. پزشک شما میتواند سرطان دهانه رحم را از طریق یک سری آزمایش و بیوپسی تایید کند. اولین علائم سرطان دهانه رحم معمولاً خفیف است و فقط توسط پزشک قابل تشخیص است. مراحل پیشرفته سرطان دهانه رحم به احتمال زیاد باعث ایجاد علائم و نشانه ها میشود. سرطان دهانه رحم چگونه درمان میشود؟ تیم درمان سرطان دهانه رحم شامل یک متخصص انکولوژی زنان (پزشکی که در سرطانهای اندام های تناسلی زنانه تخصص دارد) است. درمان توصیه شده برای سرطان دهانه رحم بر اساس فاکتورهای زیادی از جمله مرحله بیماری، سن و سلامت عمومی شما و اگر در آینده فرزندی میخواهید دارد، است. درمانهای سرطان دهانه رحم عبارتند از پرتو درمانی، شیمی درمانی، جراحی، درمان هدفمند و ایمونوتراپی. نویسنده: داکتر معصومه پارسا
دادگاه عالی حکومت سرپرست اعلام کرده است که نیروهای امنیتی دو تن را در ولایت کاپیسا به اتهام رابطه خارج از ازدواج «روابط نامشروع» در ملاءعام شلاق زدهاند. دادگاه عالی با نشر خبرنامهای گفته است که نیروهای حکومت فعلی دو تن را در ولسوالی حصه دوم ولایت کاپیسا شلاق زدهاند. در خبرنامه آمده است که این افراد به اتهام روابط نامشروع شلاق زده شدند. در ادامه آمده است که در جریان اجرای جزای تعزیری، مقامهای قضایی محلی و مسوولان اداره محلی حکومت فعلی و شماری از باشندگان محل حضور داشتهاند. باید گفت که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، مجازات شلاق در ملاءعام، پدیدهی جدیدی است که اکثر زنان و دختران در کشور با آن مواجه هستند. این درحالی است که هفته گذشته حکومت فعلی ۶۳ نفر به شمول ۱۵ زن را در ولایت سرپل به شکل علنی شلاق زدند که این اقدام حکومت سرپرست واکنشهای بینالمللی در پیداشت.
همزمان با نزدیک شدن به نشست سوم دوحه، «بنیاد اکثریت فمینیستی» میگوید که مساله رفتار با زنان تحت حاکمیت حکومت سرپرست افغانستان باید محور اصلی این نشست باشد. این بنیاد با نشر اعلامیهای گفته است که زنان افغانستان از حقوق اساسیشان محروم شدهاند و مشارکت زنان در بحثهای سیاستگذاری برای آینده آنها ضروری است. بنیاد اکثریت فمینیستی تاکید کرد که زنان و دختران افغانستان از فرصت تحقق رویاها و جستجوی شغل محروم هستند و این امر باعث افزایش تعداد زنانی شده است که در فقر زندگی میکنند. در اعلامیه آمده است: «حکومت فعلی میخواهد با شرایط خود در نشست دوحه شرکت کنند. این بدان معنی است که آنها بار دیگر مردم افغانستان اعم از زن و مرد را ساکت میکنند تا از شنیدن مخالفت با آزار و اذیت ناشی از سیاستهای آپارتاید جنسیتی خود جلوگیری کنند.» بنیاد اکثریت فمینیستی افزود که عدم حضور زنان در این نشستها نقض توافقنامهها و حقوق بینالمللی است. در ادامه آمده است که حقوق و حیثیت زنان افغانستان یک معامله سیاسی نیست، بلکه تامین حقوق آنها تنها حرکتی بهسوی تغییر معنادار و پایدار است. همچنین پیشتر گروهی از سازمانهای بینالمللی مدافع حقوق بشر با انتشار نامهای به کشورهای شرکتکننده در نشست دوحه گفتند «جهان به طرز خطرناکی به سوی پذیرش مشروعیت حاکمیت حکومت فعلی نزدیک» میشود. قرار است سومین نشست دوحه به میزبانی سازمن ملل متحد و نمایندگان ویژه کشورها برای افغانستان در روزهای دهم و یازدهم سرطان برگزار شود.
گروهی از فعالان حقوق زنان اهل افغانستان در دیدار با وزیر امور خارجه آلبانیا، از این کشور خواستند از زنان و دختران افغانستان حمایت کند. فوزیه کوفی، عضو پیشین مجلس نمایندگان حکومت پیشین افغانستان و رییس حزب موج تحول میگوید در این دیدار درباره به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان و ایجاد سازوکار قوی پاسخگویی نیز صحبت شده است. وی تاکید کرد که نمایندگان فعالان حقوق زنان افغانستان از دولت آلبانیا خواستند که از زنان و دختران افغان حمایت کند تا آنها قادر شوند روایت خود را خلق کنند. از سویی هم، ایگلی حسنی، وزیر امور جارجهی آلبانیا گفت دولت این کشور از تبعیض سیستماتیکی که علیه زنان و دختران در افغانستان اعمال میشود، نگران است. وی به فعالان حقوق زنان افغانستان در این دیدار وعده داد که دولت آلبانیا از تمامی پلتفرمهای جهانی که در آن عضو است، به نفع زنان و دختران افغانستان استفاده خواهد کرد. او تاکید کرد: «ما تلاش میکنیم صدای زنان افغانستان باشیم.» این در حالی است که دولت آلبانیا پس از به قدرت رسیدن حکومت سرپرست در افغانستان در اسد ۱۴۰۰ به گونه موقت میزبان دهها خانواده افغان بود که از ترس حکومت فعلی از افغانستان فرار کرده بودند. فوزیه کوفی میگوید که فعالان حقوق زنان افغانستان در این دیدار از میزبانی دولت آلبانیا از پناهجویان افغان در روزهای دشوار، قدردانی کردند. همچنین وزیر خارجهی آلبانیا به زنان افغان وعده داد که دولت این کشور از زنان افغان در شورای حقوق بشر سازمان ملل حمایت خواهد کرد. در حالی وزیر امور خارجهی آلبانیا از حقوق زنان و دختران دفاع میکند که حکومت فعلی نزدیک به سه سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت کاپیسا میگویند که در اثر انفجار سرگلوله هاوان برجای مانده از گذشته در این ولایت، یک کودک نُه ساله جان باخته است و سه کودک دیگر زخمی شدند. عبدالفتاح فایز، سخنگوی فرماندهی پولیس کاپیسا با نشر خبرنامهای گفته است که این رویداد در روستای «قلعه سرکاری نوآباد» از مربوطات حوزه دوم امنیتی شهر محمودراقی رخ داده است. آقای فایز تاکید کرد که قربانیان این رویداد اعضای یک خانواده هستند. او افزود که این رویداد ساعت ۳:۲۵ عصر روز (پنجشنبه، ۱۷ جوزا) رخ داده و قربانیان این رویداد که سه پسر و یک دختر و اعضای یک خانواده هستند از سه تا نُه سال داشتند. باید گفت که افغانستان، یکی از آلودهترین کشورها به مواد منفجرناشدهی جنگی است که بیشتر قربانیان آن کودکان هستند. اوچا یا دفتر هماهنگکنندهی کمکهای انساندوستانهی سازمان ملل متحد در افغانستان پیشتر گزارش داده بود که ماهانه ۶۰ تن که بیشترشان کودکان هستند، در نتیجهی انفجار ماینهای بهجامانده از جنگ در افغانستان کشته یا دچار معلولیت میشوند. براساس آخرین گزارشها، نزدیک به ۶۰۶ کیلومتر مربع خاک افغانستان آلوده به ماین و مهمات انفجاری است.
مسوولان در اداره مبارزه با حوادث طبیعی ولایت بدخشان میگوید که در پی ریزش تپه در ولسوالی یمگان، یک زن جان باخته است و چهار نفر زخم برداشتهاند. محمد کامگار، آمر حوادث ریاست مبارزه با حوادث طبیعی بدخشان گفت که این حادثه پسازچاشت روز گذشته (جمعه، ۱۸ جوزا) در روستای «ونی» از مربوطات ولسوالی یمگان رخ داده است. آقای کامگار تاکید کرد که افرادی در پایان تپهای مصروف کار بودند که این تپه ریزش کرده و در نتیجه یک نفر جان باخته است و چهار نفر دیگر زخم برداشتهاند. فرد جان باخته در این رویداد یک زن است و زخمیان آن چهار مردی هستند که در حال کندنکاری تپه بودهاند. وی افزود که زخمیان این رویداد از زیر آوار بیرون کشیده شده و برای درمان به کلینیک صحی ولسوالی یمگان منتقل شدهاند. آقای کامگار به نقل از منابع صحی، وضعیت زخمیهای این رویداد را قناعت بخش توصیف میکند. رویدادهای طبیعی مشابه هرازگاهی در مناطق مختلف کشور جان شهروندان افغانستان را میگیرد. همچنین روز گذشته یک معدنچی نیز در پی فروریزی سقف یک معدن در این ولایت جان باخت.