یک نشست دو روزه تحت عنوان «توان‌مند‌سازی زنان از طریق آموزش» در شهر وین پایتخت کشور اتریش، به‌مناسبت بیست‌و‌هشتمین سال‌گرد کانون فرهنگ افغانستان در اتریش و دومین سال‌گرد جشنواره اهدای تندیس رابعه بلخی برگزار شد. گل‌چهر یفتلی، فعال حقوق زن در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این نشست به‌خاطر توان‌مند‌سازی و بررسی وضعیت زنان افغانستان در دو محـفل جداگانه در بخش‌های متفاوت و با حضور نماینده‌ی شهر‌داری شهر وین‌، اعضای برجسته‌ی احزاب سیاسی، فعالان حقوق بشر، حقوق زنان و خبرنگاران برگزار شده است. خانم یفتلی گفت: «در هر دو روز نشست، همه‌ی اشتراک‌کنندگان روی وضعیت زنان و دختران تحت حاکمیت حکومت سرپرست صحبت کردند و به شرایط دشوار حقوق بشری در این کشور پرداختند.» او می‌گوید که اشتراک‌کنندگان این نشست از کشورهای غربی به‌ویژه سیاست‌مداران اروپایی حاضر در این نشست خواسته‌اند تا از زنان افغانستان حمایت کنند. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره‌ی شان بر افغانستان بیش از ۵۰ فرمان محدود‌کننده بالای زنان و دختران صادر کرده که همواره این زنان به‌خاطر تأمین حقوق خود و توان‌مندسازی نسل آینده، چی در داخل و چی در بیرون از کشور در مقابل حکومت فعلی صدا بلند کردند. در حالی زنان و دختران علیه سیاست‌های تبعیض‌آمیز حکومت فعلی مبارزه می‌کنند که حکومت فعلی نزدیک به سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در افغانستان، بر آموزش با کیفیت، تضمین دسترسی به منابع و توان‎مندسازی قابله‌ها در سراسر کشور تاکید کرده است. این نهاد امروز (چهار شنبه، ۱۹ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که برای توانمندسازی قابله‌ها باید سرمایه‌گذاری شود. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد تاکید کرد: «ما باید در ایجاد محیطی سرمایه‌گذاری کنیم که قابله‌ها را قادر می‌کند که کارهای حیاتی خود را انجام دهند.» در ادامه آمده است که آنان از طریق ایجاد راه‌هایی برای آموزش با کیفیت، تضمین دسترسی به منابع و توان‌مندسازی قابله‌ها برای مشارکت فعال به عنوان شرکای برابر در سیستم‌های بهداشتی، تلاش می‌کند. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، پیش‌تر نیز گفته بود که یکی از راه‌های سلامتی برای زنان و دختران در سراسر کشور، آموزش قابله‌ها است. باید گفت که پس از بسته شدن دانشگاه‌ها به روی دختران در افغانستان، برخی از نهادهای سازمان ملل متحد از برگزاری دوره‌های کوتاه مدت آموزشی برای قابله‌ها و کارمندان پزشکی زن در ولایت‌های مختلف کشور خبر داده است. سازمان ایمرجنسی، افغانستان را دارای بالاترین آمار مرگ‌ومیر مادران در جهان خوانده است. کم‌بود مرکزهای صحی، کارمندان متخصص پزشکی و پایین بودن سطح آگاهی مردم از جمله دلیل‌های اصلی مرگ‌ومیر مادران و نوزادان گفته شده است. پیش از این سازمان جهانی صحت نیز اعلام کرده بود که در سطح جهان در هر دو دقیقه یک زن در اثر عامل‌های مرتبط با بارداری یا زایمان جان می‌دهند، بیش‌ترین موردهای مرگ‌ومیر مادران در منطقه‌های فقیرنشین و درگیر منازعه رخ می‌دهد. سازمان جهانی صحت گفت که در افغانستان، در هر دو ساعت یک زن در حین زایمان یا در جریان حاملگی جان می‌دهند. این سازمان نیز گفته است که قابله‌ها نقش مهم در کاهش مرگ‌ومیر مادران و کودکان دارند.

شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش صدای زنان افغانستان» با حمایت از کارزار جهانی علیه «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان اعلام کرده‌اند که حکومت سرپرست زنان و دختران کشور را از تمامی حقوق انسانی‌شان محروم کرده است. آنان در یک حرکت اعتراضی در تهران، پایتخت ایران، از کارزار مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان و دختران افغانستان حمایت کرده و گفته‌اند که حکومت فعلی پس از ۱۵ آگست ۲۰۲۱ میلادی، زنان و دختران افغانستان را به گونه‌ی سیستماتیک از جامعه حذف کرده است. زنان معترض تاکید کردند که زنان و دختران افغان از تمامی حقوق انسانی و شهروندی خود محروم شده و این به معنای «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان است. اعضای «جنبش صدای زنان افغانستان» تاکید کردند که بنابر وضعیت خطرناک که مردم افغانستان به‌خصوص زنان و دختران تجربه می‌کنند، جهان باید «آپارتاید جنسیتی» را در کشور به‌عنوان «جنایت علیه بشریت» به رسمیت بشناسد. زنان معترض از نهادهای حقوق بشری و دادگاه کیفری بین‌المللی لاهه خواستار مخاکمه عاملان این جنایت شدند. آنان از دیگر جریان‌ها و جنبش‌های اعتراضی زنان و دختران در داخل و بیرون افغانستان نیز خواسته‌اند که به کارزار جهانی مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان افغانستان بپیوندند. کارزار مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان افغانستان از سوی برخی از فعالان مدنی و حقوق زن در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی شده است. همچنین حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، یک‌بار دیگر حمایت خود را از دختران دانش‌آموز در سراسر افغانستانی اعلام کرده است. یونیسف امروز (سه‌شنبه، ۱۸ ثور) در حساب کاربری ایکس خود با نشر یک نوار تصویری از دختران دانش‌آموز می‌گوید که با شرکای خود از دانش‌آموزان حمایت می‌کند، تا زمینه‌ی یادگیری را برای هر کودک فراهم سازد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد:«هر روز صبح، شمار زیادی از دختران در شرق افغانستان از تپه‌های بلند بالا می‌روند، تا به صنف آموزشی خود برسند.» در این نوار تصویری آمده است که یونیسف و حامی‌های آن گام‌به‌گام حمایت خود را ادامه می‌دهند، تا زمینه‌ی یادگیری را برای هر کودک مهیا کنند. باید گفت که قبل از آن، یونسکو یا سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل گفته بود که با ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم ۱.۴ میلیون دختر افغانستانی از آموزش محروم شده است. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از به دست گرفتن قدرت، در نخستین اقدام آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را در کشور ممنوع کرد. در بیش از دو و نیم سال گذشته بارها جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های بین‌المللی خواستار لغو این فرمان شدند.

تندیس «رابعه‌ی بلخی» در بخش ادبیات به صفیه میلاد، شاعر افغانستانی در شهر ویانا پایتخت اتریش اعطا شد. خام میلاد با نشر پیامی در حساب کاربری فیسبوک خود نوشته است که در بخش ادبیات پس از اعلان نتايج از سوی هیات داوران با بلندترین رای، مقام اول این جشن‌واره را به‌دست آورده است. دومین دور اهدای تندیس «رابعه بلخی» به فعالان حقوق زن افغانستان، در روز‌های سوم و چهارم ماه (می ۲۰۲۴) در ویانا پایتخت کشور اتریش برگزار شد. صفیه میلاد در ادامه تاکید کرد: «در مراسم اعطای تندیس در ویانا من حضور نداشتم و بنابر فیصله‌ی قبلی هیأت، تندیس «رابعه بلخی» به شخص دوم که در مراسم حضور داشته، اعطا شده است.» صفیه میلاد، دوره‌ی متوسطه و لیسه را در سن ۱۷ سالگی در لیسه مریم به پایان رسانده و شامل انیستیتوت طب معالجوی شد. خانم میلاد در دو رشته حقوق و علوم سیاسی و ژورنالیزم تحصیلات عالی دارد. همچنین این زن افغان از سوی تلویزیون خصوصی یک، در ردیف زنان موفق افغانستان قرار گرفت، تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی نیز او را یک زن خلاق خوانده است. او اکنون در کانادا زندگی می‌کند. خانم میلاد برعلاوه کار‌های رسانه‌ای در فعالیت‌های فرهنگی و مدنی سهم فعال می‌گیرد و شعرهایش را از طریق صفحه فیس‌بوکش نشر می‌کند. در حالی خانم میلاد تندیس رابعه بلخی را کسب می‌کند که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

سازمان همکاری‌های اسلامی با صدور قطعنامه‌ای بر حمایت از حقوق زنان و دختران در افغانستان به‌ویژه حق تحصیل و کار آنان تاکید کرده است. در پانزدهمین نشست این سازمان که هیأت حکومت سرپرست نیز در آن حضور داشت، بر ضرورت تشکیل حکومت فراگیر در افغانستان اشاره شده است. نشست سازمان‌ همکاری‌های اسلامی روز (شنبه، ۱۵ ثور) با حضور سران و وزیران خارجه کشورهای عضو در شهر بانجول، پایتخت گامبیا، برگزار شد و روز یک‌شنبه پایان یافت. در بخشی از این قطعنامه به حمایت از افغانستان «صلح‌آمیز، با ثبات و فراگیر» اشاره شده و بر رسیدگی به چالش‌های مردم افغانستان اعم از چالش‌های بشردوستانه، حقوق‌بشری، قومی، امنیتی، تروریسم و مواد مخدر نیز اشاره شده است. کشورهای عضو سازمان‌ همکاری‌های اسلامی در این قطعنامه «از اهمیت احترام کامل به حقوق‌بشر به‌ویژه حق کار و تحصیل زنان» یاد کرده و خواستار ارتباط بیشتر با حکومت سرپرست درباره این موضوعات شدند. پیش از این نیز، این سازمان بر حق آموزش و اشتغال زنان تاکید کرده بود، اما حکومت فعلی درخواست این سازمان و دیگر کشورهای عمده مسلمان را رد کرده است. باوجود تاکید سازمان همکاری‌های اسلامی بر تامین حقوق زنان افغان، دبیر این سازمان گفته که به تعامل خود با حکومت فعلی در چارچوب رویکرد بشردوستانه ادامه خواهد داد. در حالی این سازمان بر رعایت حقوق بشر و زنان و دختران در افغانستان تاکید می‌کند که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

بخش زنان سازمان ملل متحد با نشر یک سروی تازه گفته است که کمک‌های بشردوستانه به زنان در افغانستان با موانع متعددی از سوی حکومت سرپرست مواجه است. بخش زنان سازمان ملل در این سروی گفت که با ۱۲۷ نهاد امدادرسان ملی، بین‌المللی و دفاتر سازمان ملل متحد  در ۱۴ سکتور در تمام ولایت‌های افغانستان مصاحبه و گفتگو صورت گرفته است تا این سروی تکمیل شده است. در ادامه آمده است که تنها در ماه مارچ سال گذشته میلادی، حدود ۶۰ درصد نهادهای امدادرسان مربوط به زنان، در ثبت پروژه‌های جدید با مولفه‌های افزایش آگاهی که برای دست‌یابی به زنان و دختران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، با مشکل روبرو شدند. در سروی بخش زنان سازمان ملل متحد آمده است که ۲۹ درصد نهادها به چالش‌ها هنگام ثبت پروژه‌ها در زمینه سلامت روان و حمایت‌های روانی و اجتماعی اشاره کرده‌اند. طبع معلومات این سروی، اجرای دستورالعمل پوشش زنان توسط وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست، بر فعالیت‌های کارمندان زن تأثیر منفی گذاشته است؛ طوری که ۶۰ درصد نهادهای امدادرسان گزارش داده‌اند که کارمندان زن در این ادارات به دلیل ترس از بازداشت، رفت‌وآمد خود را به حداقل می‌رسانند. بخش زنان سازمان ملل متحد می‌گوید که ۶۶ درصد پاسخ‌دهندگان این سروی گفته‌اند که کار از خانه، بر توانایی کارمندان زن برای تعامل با سایر اعضای تیم بیش از هر زمان دیگری تأثیر منفی گذاشته است. در ادامه آمده است که با وجود چالش‌ها و موانع فرا راه کمک‌های بشری مربوط به زنان، پیشرفت‌هایی نیز رونما شده است. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط‌‌شان بر افغانستان، زنان و دختران را از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان، از جمله رفتن به مکتب بالاتر از صنف ششم و رفتن به دانشگاه‌ها محروم کرده‌اند. همچنین حکومت فعلی مانع کار زنان و دختران در نهادهای دولتی و غیردولتی شده است.

شکردخت جعفری، مخترع و نخستین فیزیک‌دان طبی زن اهل افغانستان به‌عنوان مبتکر سال، جایزه «دینامیک» سال ۲۰۲۴ را در بریتانیا بدست آورده است. خانم جعفری روز (چهارشنبه، ۱۲ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری فیس‌بوک خود نوشته است که وی از دریافت این جایزه خوشحال است و از مرکز فناوری دانشگاه ساری بریتانیا برای نامزدی تیم شرکت تحت مدیریتش به‌نام «TrueInvivo» سپاس‌گزاری کرده است. همچنین وبسایت «پلاتینیوم» با نشر پیامی گفته است که در کنار خانم جعفری، چهار نفر دیگر نیز به مرحله‌ی نهایی دریافت این جایزه رسیده بودند. شکردخت جعفری اصالتا از ولایت دایکندی در مرکز افغانستان است و اکنون در بریتانیا زندگی می‌کند. براساس گفته‌های خانم جعفری، او شش‌ساله بود که همراه با خانواده‌اش به ایران مهاجر شد و تحصیلات خود را تا پایان دوره‌ی لیسانس در این کشور ادامه داده و سپس در سال ۲۰۰۴ میلادی از ایران به افغانستان بازگشت و در دانشگاه کابل مشغول تدریس شد. در ادامه آمده است که خانم جعفری همچنان به‌عنوان نماینده‌ی وزارت تحصیلات عالی، در کمیسیون انرژی اتمی افغانستان نیز عضویت داشت و از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ به‌عنوان «سوپروایزر دیپارتمنت رادیولوژی» انستیتوت طبی فرانسه برای اطفال (اف‌ام‌آی‌سی) نیز کار کرد. شکردخت جعفری در ماه اکتبر سال ۲۰۱۰ میلادی با بورس تحصیلی سازمان بین‌المللی انرژی اتمی، به بریتانیا رفت تا تحصیلات خود را در مقطع ماستری در رشته‌‌ی فیزیک طبی در دانشگاه ساری ادامه دهد. خانم جعفری پس از پایان دوره‌ی ماستری، تحصیلات خود را در مقطع دکترا نیز در دانشگاه ساری ادامه داد و در سال ۲۰۱۵ میلادی از دوره‌ی دکترا فارغ‌التحصیل شد و سپس با نوشتن بیش از ۴۰ مقاله‌ی علمی و دو اختراع مهم، تبدیل به نخستین فیزیک‌دان طبی زن از افغانستان شد. براساس معلومات موجود نخستین اختراع خانم جعفری «دستگاه دوزسنج» برای ثبت تشعشعات پرتودرمانی سرطان بود که در سال ۲۰۱۹ میلادی در بریتانیا ثبت شد. همچنین اختراع دوم خانم جعفری در ادامه‌ی اختراع اولش، با عنوان «اندازه‌گیری سه بعدی دوز اشعه» در سال ۲۰۲۱ میلادی ثبت شد. باید گفت که این اختراع یک سیستم سه بعدی دوزسنجی است که در داخل بدن بیمار سرطانی قرار داده می‌شود، وقتی بیمار تحت درمان رادیوتراپی قرار می‌گیرد، مقدار دقیق تشعشع دریافتی بدن بیمار را ثبت می‌کند و داکتران با خوانش آن، سنجش میزان اشعه‌ی دریافتی بدن بیمار را در می‌یابند. در حالی خانم جعفری جایزه «دینامیک» سال ۲۰۲۴ بریتانیا را دریافت می‌کند که زنان و دختران در افغانستان با محدودیت‌های شدید مواجه هستند. میلیون‌ها دختر از آموزش باز مانده و زنان از شتغال در نهادهای داخلی و بین‌الملیی منع شدند.