برچسب: آموزش

6 ماه قبل - 170 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری از زمان تسلط دوباره‌ی دولت فعلی بر افغانستان، شاهد اعمال محدودیت‌های گسترده و بی‌سابقه‌ای بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان بوده‌ایم. این محدودیت‌ها که از سوی کارشناسان سازمان ملل متحد «جنایت علیه بشریت» و از نگاه فعالان زن افغانستانی «آپارتاید جنسیتی» توصیف می‌شود، زندگی میلیون‌ها زن در افغانستان را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. در گزارش مشترکی که اخیراً توسط دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، بخش زنان سازمان ملل متحد و سازمان بین‌المللی مهاجرت منتشر شده است، پیامدهای وخیم این سیاست‌ها بر زنان افغان به طور مفصل بررسی شده است. پژوهشگران این گزارش با انجام صدها مصاحبه با زنان از سراسر افغانستان، تصویری روشن از وضعیت اسفبار حقوق زنان در این کشور ارائه داده‌اند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش در مورد چالش‌هایی که در زمینه‌های دسترسی به خدمات اساسی، احساس امنیت، سلامت روان و مشارکت اجتماعی با آن مواجه هستند، به طور مفصل صحبت کرده‌اند. این گزارش که بر اساس قطعنامه‌ی (۲۷۲۱) شورای امنیت سازمان ملل متحد تهیه شده است، نشان می‌دهد که سیاست‌های حکومت فعلی افغانستان نه تنها حقوق اساسی زنان را نقض می‌کند، بلکه به طور جدی به ثبات و توسعه افغانستان نیز آسیب می‌رساند. محرومیت زنان از تحصیل، اشتغال و مشارکت در زندگی عمومی، نه تنها نیمی از جمعیت افغانستان را از توسعه محروم می‌کند، بلکه پتانسیل‌های عظیم این کشور را نیز هدر می‌دهد. جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی باید برای مقابله با این وضعیت و حمایت از حقوق زنان افغان اقدامات جدی‌تری انجام دهند. عدم دسترسی به مکانیزم‌های حقوقی یکی از بارزترین پیامدهای تسلط مجدد گروه‌های حاکم فعلی بر افغانستان، محرومیت گسترده زنان از دسترسی به مکانیزم‌های حقوقی است. گزارش‌های نهادهای بین‌المللی به ویژه سازمان ملل متحد، تصویری تیره و تار از وضعیت زنان در این کشور ارائه می‌دهد. براساس این گزارش‌ها، قریب به تمامی زنان افغان، چه از مکانیزم‌های رسمی و چه از مکانیزم‌های غیررسمی حل و فصل اختلافات محروم شده‌اند. تنها درصد بسیار اندکی (سه درصد) از زنان مدعی شده‌اند که توانسته‌اند به این مکانیزم‌ها دسترسی پیدا کنند. این آمار تکان‌دهنده، عمق فاجعه‌ای را نشان می‌دهد که زنان افغان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. علاوه بر فقدان دسترسی به مکانیزم‌های حقوقی، ترس و وحشت نیز بر زندگی روزمره زنان سایه افکنده است. بسیاری از زنان اذعان کرده‌اند که به دلیل ترس از تبعات، هیچ گونه تعاملی با مقامات محلی گروه حاکم بر کشور نداشته‌اند. این ترس عمیق ناشی از سیاست‌های سرکوبگرانه این گروه و محدودیت‌های شدید اعمال شده بر زنان است. در واقع، حاکمان فعلی افغانستان با ایجاد جوّی از ترس و ارعاب، تلاش می‌کند تا زنان را از مطالبه حقوق خود بازدارند. علاوه بر موانع ساختاری، موانع اجتماعی نیز مانع دسترسی زنان به عدالت شده است. بسیاری از زنان برای طرح مشکلات خود مجبورند به واسطه مردان با نفوذ یا رهبران مذهبی متوسل شوند. این امر نه تنها به منزله‌ی تحقیر و توهین به زنان است، بلکه نشان‌دهنده‌ی تبعیض جنسیتی عمیق در جامعه افغانستان است. در واقع، زنان در این جامعه به حاشیه رانده شده‌اند و از حق ابتدایی خود برای دسترسی به عدالت محروم شده‌اند. این وضعیت نه تنها برای زنان بلکه برای کل جامعه افغانستان تهدیدی جدی محسوب می‌شود، زیرا نیمی از جمعیت این کشور از حقوق اولیه خود محروم شده‌اند. محرومیت زنان از مشارکت در تصمیم‌گیری محرومیت زنان از حق مشارکت در تصمیم‌گیری، یکی از ابعاد تاسف‌بار حاکمیت گروه فعلی بر افغانستان است. این سیاست تبعیض‌آمیز، زنان را به حاشیه رانده و از کلیه عرصه‌های زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی حذف کرده است. زنان افغان که زمانی نقش فعال و تأثیرگذاری در جامعه داشتند، امروزه از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود محروم شده‌اند. زنان افغان که با نمایندگان سازمان ملل متحد گفت‌وگو کرده‌اند، بر عمق این بحران تأکید کرده‌اند. آن‌ها بیان کرده‌اند که در هیچ مرحله‌ای از تصمیم‌گیری، از جمله در تدوین قوانین و سیاست‌های عمومی، نقشی ندارند. این در حالی است که قوانین وضع شده، به طور مستقیم بر زندگی و آینده آن‌ها تاثیرگذار است. اما زنان نه تنها نمی‌توانند بر این قوانین تاثیر بگذارند، بلکه حتی نمی‌توانند از مجاری قانونی برای احقاق حقوق حداقلی که گروه‌های حاکم برای آن‌ها قائل شده‌اند، اقدام کنند. حاکمیت گردانندگان فعلی افغانستان، به معنای بازگشت به قرون وسطی برای زنان این کشور است. پیش از تسلط این گروه، زنان افغان حضور فعال و گسترده‌ای در جامعه داشتند. آن‌ها در پارلمان، دانشگاه‌ها، رسانه‌ها و سازمان‌های غیردولتی فعالیت می‌کردند و در تدوین قوانین کشور نقش ایفا می‌کردند. اما اکنون، زنان از کلیه عرصه‌های عمومی حذف شده‌اند و حق اعتراض و ابراز نظر آن‌ها به شدت محدود شده است. این وضعیت نه تنها به زنان افغانستان، بلکه به کل جامعه افغانستان آسیب می‌رساند و مانع از توسعه و پیشرفت این کشور می‌شود. احساس ناامنی و مشکلات روانی بحران روانی در افغانستان، به ویژه در میان زنان، ابعاد گسترده‌ای یافته است. براساس گزارش جامع سازمان ملل متحد، احساس ناامنی در جامعه به شدت افزایش یافته است. ۶۵ درصد از زنان افغان اذعان داشته‌اند که هنگام خروج از منزل به تنهایی، احساس امنیت نمی‌کنند. این آمار تکان‌دهنده، عمق ریشه دواندن ترس و اضطراب در جامعه را نشان می‌دهد. حتی حضور مردان همراه با زنان در اماکن عمومی، نمی‌تواند به طور کامل احساس امنیت را برای آنان تضمین کند. این وضعیت نشان از ایجاد جوّی از ترس و محدودیت در زندگی روزمره زنان افغان دارد. محدودیت‌های شدید اعمال شده توسط حاکمان فعلی کشور بر زندگی زنان، تأثیرات مخرب و طولانی مدتی بر سلامت روان آنان گذاشته است. بیش از نیمی از زنان شرکت‌کننده در این پژوهش، وضعیت سلامت روان خود را بسیار بد یا بد توصیف کرده‌اند. احساس افسردگی، اضطراب و انزوا، به عنوان شایع‌ترین مشکلات روانی گزارش شده است. سخنرانی اخیر رهبر گروه حاکم مبنی بر دفاع از اعمال خشونت علیه زنان، بر شدت یافتن این بحران افزوده است. این اظهارات، احساس ناامیدی و یأس را در میان زنان تقویت کرده و آینده‌ای تاریک را پیش روی آنان قرار داده است. دختران دانش‌آموز و دانشجو، از جمله آسیب‌پذیرترین گروه‌ها در این شرایط هستند. محرومیت از حق آموزش، لطمه‌ای جبران‌ناپذیری به آینده آنان وارد کرده و به افسردگی و ناامیدی گسترده منجر شده است. افزایش قابل توجه موارد خودکشی در میان دختران، گواهی بر عمق تأثیرات مخرب این سیاست‌ها است. این وضعیت، نه تنها به سلامت روان فردی دختران آسیب می‌زند، بلکه به توسعه اجتماعی و اقتصادی افغانستان نیز لطمه شدید وارد می‌کند. محرومیت از آموزش نیمی از جمعیت، پتانسیل عظیمی را از این کشور سلب می‌کند. پیامدهای مخرّب و انسان‌سوز سیاست‌های گروه حاکم بر جامعه زنان خلاصه نمی‌شود! اگرچه سازمان ملل متحد عمدتاً بر پیامدهای فاجعه‌بار سیاست‌های حاکمان کنونی کشور بر زندگی زنان افغانستان تمرکز کرده است، اما اثرات ویرانگر این گروه بر تمامی ابعاد زندگی مردم افغانستان انکارناپذیر است. در واقع، سیاست‌های گروه‌ فعلی به یک بحران انسانی گسترده در این کشور منجر شده است؛ به طوری که بیش از دو سوم جمعیت افغانستان در فقر شدید به سر می‌برند و به کمک‌های بشردوستانه نیاز مبرم دارند. ۱۷ میلیون نفر از این جمعیت در شرایط بسیار آسیب‌پذیر قرار دارند و زندگی روزمره آن‌ها با تهدید جدی روبرو است. علاوه بر بحران اقتصادی، تبعیض و نقض حقوق بشر نیز به طور چشمگیری افزایش یافته است. اقلیت‌های مذهبی و قومی، به ویژه شیعیان هزاره، بیش از پیش مورد آزار و ستم قرار می‌گیرند و از دسترسی به حقوق اساسی خود محروم شده‌اند. آزادی‌های مدنی و سیاسی به شدت محدود شده و فضای عمومی تحت کنترل شدید گروه‌های حاکم قرار دارد. این شرایط نه تنها بر زندگی روزمره مردم تأثیر گذاشته، بلکه به زیرساخت‌های کشور نیز آسیب جدی وارد کرده و روند توسعه را معکوس کرده است. بخش‌های مهمی مانند آموزش، بهداشت و زیرساخت‌های شهری به شدت تضعیف شده‌اند و این امر آینده نسل‌های آینده افغانستان را به خطر انداخته است. به طور خلاصه، سیاست‌های گروه حاکم به یک بحران چند وجهی در افغانستان منجر شده است که نیازمند توجه جدی جامعه جهانی و اتخاذ اقدامات فوری برای بهبود وضعیت انسانی مردم این کشور است.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 186 بازدید

همزمان با برگزاری بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس، سمیرا اصغری، عضو کمیته‌ی بین‌المللی المپیک می‌گوید که زنان و دختران افغانستان نباید از سوی جامعه‌ی جهانی فراموش شود. کمیته‌ی بین‌المللی المپیک به نقل از خانم اصغری نوشته است که حضور دختران افغانستان در بازی‌های المپیک پاریس ۲۰۲۴ در وضعیتی که حکومت سرپرست، ورزش دختران را ممنوع کرده، نشان دهنده‌ی قدرت زنان و دختران است. او تاکید کرد که سه ورزش‌کار زن به نمایندگی از افغانستان در بازی‌های المپیک حضور دارند و حضور آنان در این رویداد ورزشی، واضح‌ترین نشانه‌ای است که حکومت فعلی نتوانسته‌ ورزش زنان یا روحیه آنان را درهم بشکنند. وی افزود که نباید ۲۰ میلیون زن و دختر افغانستانی که از حقوق اولیه خود برای دسترسی به آموزش، کار، بهداشت و ورزش محروم اند، فراموش شوند. عضو کمیته‌ی بین‌المللی المپیک در بخش از این مقاله به چالش‌های فرهنگی و اجتماعی فرا راه ورزش دختران نیز اشاره کرده و گفته است که دختران در دو دهه‌ی گذشته باوجود این مشکل‌ها مبارزه کرده و به ورزش روی آوردند. او علاوه کرد که اما حکومت فعلی پس از به دست گرفتن قدرت برای دومین بار، همه‌ی دست‌آوردهای بیست سال گذشته را واژگون کرده است. در بخش از این مقاله به محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان و دختران نیز اشاره شده و آمده است که دختران اجازه‌ی آموزش‌های بالاتر از صنف ششم، کار و ورزش را ندارند. خانم اصغری می‌گوید که پس از به قدرت رسیدن حکومت فعلی، ورزش‌کاران زن مجبور شدند که پیراهن‌های ورزشی خود را بسوزانند، مدال‌های خود را دفن کنند، وسایل ورزشی را پنهان کرده و یا از کشور فرار کنند. سمیرا اصغری افزود که این بازی پایانی برای زنان و دختران افغانستانی نیست. به گفته‌ی وی، دولت‌ها، سازمان ملل متحد و دیگر بازی‌گران کلیدی برای بازگرداندن حقوق اولیه‌ی انسانی زنان افغانستانی باید بر حکومت فعلی فشار وارد کنند. قابل ذکر است که حکومت فعلی پس از به‌دست گرفتن قدرت بیش از ۵۰ فرمان به‌هدف محدود کردن دختران و زنان در بخش‌های مختلف صادر کرده است. باید گفت که این درخواست‌ها در حالی مطرح می‌شود که بازی‌های المپیک امسال در پاریس جریان دارد. سه ورزش‌کار زن نیز به نمایندگی از افغانستان شرکت دارند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 123 بازدید

همزمان با شروع بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس دیدبان حقوق بشر بار دیگر توجه‌ها را به محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان و دختران در افغانستان جلب می‌کند. این نهاد امروز (شنبه، ۶ اسد) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که حکومت سرپرست از زنان و دختران افغانستان و حقوق آنان سوءاستفاده می‌کند. دیدبان حقوق بشر می‌گوید: «با شروع المپیک پاریس، میلیون‌ها زن و دختر در افغانستان از حق تحصیل و ورزش محروم می‌شوند.» این سازمان تاکید کرد که حکومت سرپرست باید به این سوء‌استفاده‌ها پایان داده و محدودیت‌های حقوق اولیه زنان و دختران را لغو کنند. در حالی دیدبان حقوق بشر این اظهارات را مطرح می‌کند که بازی‌های المپیک پاریس ۲۰۲۴ روز گذشته آغاز شد و مشعل آن را دو تن از دختران ورزشکار افغانستان حمل کردند. در افغانستان، اما حکومت فعلی طی حدود سه سال، محدودیت‌های زیادی را در زمینه‌های مختلف، از جمله ورزش بر زنان و دختران وضع کردند. در کنار آن، نزدیک به سه سال است، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 137 بازدید

شماری از زنان معترض از جامعه‌ی جهانی، سازمان‌های حقوق بشری و کشورها خواسته‌اند به وضعیت وحشتناک زنان و دختران در افغانستان توجه کنند و اقدامات قاطعانه‌ای برای حمایت و حفاظت از حقوق آنان انجام دهند. زنان معترض در بیانیه‌ی مشترک گفته‌اند که این بیانیه را در این برهه‌ی تاریک و دردناک از تاریخ افغانستان، با قلبی مملو از اندوه و خشم منتشر کرده‌اند. در ادامه آمده است که زنان و دختران افغانستان تحت رژیم «ستمگر و جابر حکومت فعلی» به‌طور سیستماتیک از تمامی عرصه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی حذف شدند. آنان وضعیت زنان و دختران افغانستان را در ابعاد مختلف وحشتناک توصیف کرده و از سازمان ملل متحد، نهادهای حقوق بشری و کشورهای منطقه و جهان خواسته‌اند که در برابر این وضعیت وحشتناک نظاره‌گر نباشند. در بیانیه آمده است که حکومت فعلی نباید از هیچ‌گونه حمایت مالی و سیاسی برخوردار شوند و سران این گروه باید به‌عنوان ناقص حقوق بشر و حقوق زنان در لیست سیاه بین‌المللی قرار گیرند. در ادامه آمده است که باید جلو پول‌های ارسالی ماهیانه‌ی آمریکا به حکومت سرپرست گرفته شود. این زنان تاکید کردند: «ما از جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های حقوق بشری می‌خواهیم که فورا و به‌طور جدی به وضعیت زنان افغانستان توجه کنند و اقدامات لازم را برای حفاظت از حقوق آنان انجام دهند. ما باور داریم که با همبستگی و تلاش‌های مشترک، می‌توانیم به این وضعیت وحشتناک پایان دهیم.» زنان معترض به اظهارات اخیر کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان نیز اشاره کرده و سخنان او را ناامیدکننده خوانده‌اند. این در حالی است که خانم کرن دیکر گفته بود که در سومین نشست دوحه، نمایندگان حکومت فعلی ادعا کردند که افغا‌نستان امروز در مسیری قرار دارد که مردم این کشور می‌خواستند. زنان معترض گفته‌اند که حکومت فعلی هیچ‌گاه مورد قبول و پسند مردم افغانستان نبوده و نخواهند بود. در حالی زنان معترض از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان، با صدور بیش از ۵۰ فرمان، زنان و دختران را در جنبه‌های مختلف محدود و حقوق شان را نقض کرده است. همچنین در این مدت، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 118 بازدید

کمیسیون حقوق بشر کانگرس آمریکا به ادامه‌ی محدودیت بر زنان و دختران افغانستان واکنش تند نشان داده و می‌گوید که وضعیت زنان و دختران در کشور پس از آگست سال ۲۰۲۱، به‌گونه‌ای چشم‌گیری بدتر شده است. این کمیسیون با نشر بیانیه‌ای گفته است که محدودیت‌های شدید و غیرانسانی حکومت سرپرست توانایی زنان را در مشارکت در زند‌گی عمومی به شدت کاهش داده است. کمیسیون حقوق بشر گانگرس آمریکا تاکید کرد که کنترل بر زند‌گی خصوصی زنان و دختران افغانستان از سوی حکومت فعلی تشدید شده است. در بیانیه آمده است که نشستی را درباره وضعیت زنان افغانستان به‌زودی برگزار می‌کند. این کمیسیون می‌گوید که در این نشست، از هیدبار، مسوول بخش زنان دیده‌بان حقوق بشر و میترا مهران، فعال حقوق زن و همچنان وحیده امیری، یکی از زنان معترض دعوت شده‌اند. قابل ذکر است که نزدیک به سه سال می‌شود حکومت فعلی محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای را بر زنان و دختران افغانستان وضع کرده‌اند که کارشناسان سازمان ملل این محدودیت‌ها را مصداق آپارتاید جنسیتی در افغانستان عنوان می‌کنند. همچنین در این مدت، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 145 بازدید

برنامه جهانی غذا در افغانستان در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که فضاهای عمومی و فرصت‌های کاری برای زنان و دختران افغان در کشور درحال کوچک شدن است. این نهاد نشر گزارش تصویری در حساب کاربری ایکس خود گفته است که برای زنان و دختران افغانستان در سراسر کشور زمینه‌ی کسب درآمد را فراهم می‌کند. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد تاکید کرد که راه‌کارهای آنان به یک راه نجات برای زنان و دختران در سراسر افغانستان تبدیل شده است. برنامه‌ جهانی غذا در یکی از فرصت‌های کاری، شماری از زنان و دختران را در یک پروژه‌ی خیاطی و کیف‌دوزی را آموزش می‌دهد. هم‌چنان برای این دختران ماهانه ۶ هزار و ۴۰۰ افغانی می‌دهد. این نهاد به نقل از راضیه، یکی از این دختران می‌گوید که با استفاده از این فرصت کاری، خیاطی را یاد می‌گیرد و با معاشش به خانواده‌اش کمک اقتصادی می‌کند. او از ادامه‌ی ممنوعیت آموزشی دختران نیز ابراز نگرانی کرده، تاکید کرد که دختران با فراگیری حرفه‌های مختلف به آینده‌ی شان امیدوار باشند. حکومت سرپرست پس از به‌دست گرفتن قدرت، بیش از ۵۰ فرمان به هدف محدودکردن زنان و دختران در بخش‌های مختلف صادر کرده است. زنان و دختران در نتیجه‌ی این فرمان‌ها از زندگی عمومی حذف شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محروم‌اند. همچنین نزدیک به سه سال است، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 164 بازدید

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش زنان پنجره امید در فراخوانی به مناسبت ۱۵ اگست (روز حاکمیت دوباره ‌حکومت سرپرست بر افغانستان) از شهروندان کشور، نهادها و سازمان‌های حقوق‌بشری خواسته است که با توان در کنار زنان افغانستان بایستند. این جنبش با نشر اعلامیه‌ای گفته است که آنان از «عمق بحران حقوق‌بشری» فریاد می‌زنند و  در طی سه‌سال حاکمیت دوباره حکومت فعلی بر کشور، افغانستان «جهنمی تمام عیار» برای مردمش؛ به‌ویژه زنان، اقلیت‌های قومی و مذهبی بوده است. آنان خطاب به شهروندان کشور، نهادهای داخلی و بین‌المللی گفته‌اند: «بیایید با تما توان در کنار زنان افغانستان بایستید.» زنان معترض در اعلامیه گفته است که مخاطبش مردم افغانستان، جمعیت‌های آزاده جهان، جنبش‌های فمینیستی، سازمان‌های حقوق‌بشری و مدعیان دفاع از حقوق‌بشر هستند. این جنبش از مردم افغانستان و جهان خواسته است که یک‌بار دیگر مقام بشر و ارزش‌های حقوق‌بشری را پاس بدارند و با ایستادگی و مبارزه در برابر «نقض نظام‌مند حقوق‌ زنان» توسط حکومت فعلی، ارزش‌های حقوق‌بشری را در افغانستان احیا کنند. در فراخوان جنبش زنان پنجره امید آمده است: «گروه‌های تروریستی در سایه حکومت فعلی فعالیت‌های خود را توسعه داده‌اند و هیچ تضمینی برای امنیت منطقه و جهان وجود ندارد.» این زنان معترض می‌گویند که «تجدید قوا» برای مبارزه، اتحاد در برابر «ظلم طالبانی» و تعهد برای نجات مردم، رمز موفقیت است. این در حالی است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان در ۱۵ اگست سال ۲۰۲۱، آنان محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های شدیدی بر حقوق، آزادی‌ها و مشارکت زنان در جامعه وضع کردند. طالبان پس از برگشت به قدرت، دروازه‌های مکتب‌های بالاتر از صنف ششم را به روی دختران و همچنین دروازه‌های دانشگاه‌ها را به روی زنان و دختران بستند. سیاست‌های حکومت سرپرست علیه حقوق زنان با واکنش‌های تند و جدی جهان و کشورهای اسلامی مواجه شده است؛ اما آنان تا کنون هیچ تغییری در این سیاست نیاورده‌اند. از طرفی هم دختران و زنان دانش‌آموز و دانشجو می‌گویند که آموزش و تحصیل، حق اسلامی و انسانی آنان است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 174 بازدید

امانویل مکرون، رییس جمهور فرانسه به محدودیت‌های حکومت سرپرست علیه زنان و دختران واکنش نشان داده و می‌گوید که دختران و زنان افغانستان از تصمیم خروج آمریکا از این کشور متأثر شدند و با این حال باید به آینده امیدوار باشند. آقای مکرون با اشاره به قوی بودن مردم افغانستان، از زنان و دختران افغانستان خواست که «به آینده امیدوار باشند.» وی این اظهارات را در صحبت با رادیو آزادی مطرح کرده و گفت: «آنچه در توان داشتیم انجام دادیم تا بعد از این تصمیم [خروج آمریکا] و پیامدهای آن در افغانستان، پناه‌جویان را بپذیریم و از مردم حفاظت کنیم.» او تاکید کرد: «این را هم می‌دانم که مردم شما چقدر قوی هستند و می‌خواهم این پیام را به زنان و دختران افغانستان بدهم که به آینده امیدوار باشند.» رییس جمهور فرانسه اعتراف کرد که زنان و دختران افغان از این تصمیم آسیب دیده و روزانه بهای آن را می‌پردازند. قابل ذکر است که با روی کار آمدن حکومت سرپرست در افغانستان، این گروه محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای بر دختران و زنان کشور وضع کرده است. باید گفت که در ۲۲ سرطان سال روان دادگاه ملی پناهنده‌گی فرانسه (سی‌ان‌دی‌ای) طی حکمی اعلام کرده بود که همه زنان معترض افغان که قربانی رویکرد سخت‌گیرانه حکومت فعلی هستند و در برابر آن مبارزه می‌کنند، می‌توانند پناهند‌گی این کشور را دریافت کنند. بربنیاد فیصله دادگاه ملی پناهند‌گی فرانسه، زنان معترض افغانستان یک «گروه اجتماعی» به حساب می‌آیند و باید به‌عنوان پناهنده از آنان حمایت شود. در حالی رییس جمهور فرانسه از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که نزدیک به سه سال است، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 223 بازدید

منابع محلی از ولایت هرات می‌گویند که مراکز آموزشی و انستیتوت‌های صحی در این ولایت از ورود دختران بدون پوشش «چادر نماز» بنا به فرمان اداره امر به معروف و نهی از منکر هرات جلوگیری می‌کنند. دست‌کم چهار تن از دانش‌آموزش مراکز آموزشی امروز (سه‌شنبه، ۲ اسد) در صحبت رسانه‌ گوهرشاد گفته‌اند که مسوولان مرکزهای آموزشی با نصب اطلاعیه‌هایی در ورودی مراکز آموزشی و انستیتوت‌های صحی به شاگردان دختر اعلام کرده‌اند که بدون پوشش «چادر نماز» وارد این مراکز نشوند. منبع تاکید کرد که اگر دختران دانش‌آموزش و کارمندان اداری زن بدون پوشش چادر نماز وارد شود، توسط مسوولان از ورودشان جلوگیری می‌شود. بنابر اطلاعیه‌‌ای که در ورودی بخش زنانه‌ی انستیتوت‌های علوم صحی نصب شده، آمده است: «محصلین عزیز! لطفا بدون چادر نماز وارد نشوید، در غیر این صورت اجازه‌ی ورود داده نمی‌شود و حق شکایت را ندارید.» شماری از دانش‌آموزان و کارمندان خدماتی مراکز آموزشی و انستیتوت‌های صحی شهر هرات نصب این اطلاعیه نیز تأیید کرده‌اند و گفتند که این دستور با لحن تهدید‌آمیز اجرا می‌شود. دانش‌آموزان تاکید می‌کنند که این مراکز نباید با اجبار دختران را به پوشیدن حجاب از نوع خاصی مجبور کنند. دختران می‌گویند که رعایت حجاب یک مساله و یک انتخاب شخصی می‌باشد. قابل ذکر است که این اقدامات مراکز آموزشی در حالی صورت می‌گیرد که از زمان تسلط حکومت سرپرست در کشور، قواعد تفکیک جنسیتی در مراکز آموزشی و اماکن عمومی اعمال شده و محیط‌های زنانه و مردانه به شدت جدا شده‌اند. در کنار آن، نزدیک به سه سال است، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 122 بازدید

همزمان با اعلام نتایج آزمون سراسری کانکور از سوی حکومت سرپرست، مدافعان حقوق بشر و فعالین حقوق زنان، این آزمون را «تک‌جنسیتی» عنوان کرده و گفته‌اند که ادامه‌ی ممنوعیت آموزش دختران، آینده‌ی کشور را فلج می‌کند. شهرزاد اکبر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر در زمان حکومت پیشین افغانستان، امروز (دوشنبه، ۱ اسد) به نتایج آزمون سراسری کانکور بدون حضور دختران واکنش نشان داده و در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که حکومت فعلی همچنان به حذف زنان از تمامی حوزه‌های زندگی عمومی از جمله دسترسی به آموزش‌های متوسطه، لیسه و دانشگاهی ادامه می‌دهند. خانم اکبر هشدار داد که ممنوعیت دختران از آموزش و تحصیل، آینده‌ی جامعه‌ی افغانستان را فلج می‌کند. همچنین اورزلا نعمت، پژوهشگر اهل افغانستان هم در حساب کاربری ایکس خود در پیوند به نتایج آزمون سراسری کانکور نوشته است که آزمون کانکور یک سال دیگر بدون حضور دختران برگزار شد. او تاکید کرد که این تبعیض سیستماتیک نمونه‌ای از «آپارتاید جنسیتی» و جنایتی علیه ملت افغانستان در درازمدت است. قابل ذکر است که نتایج آزمون سراسری کانکور ۱۴۰۳ روز گذشته از سوی اداره‌ی ملی امتحانات که تحت کنترل حکومت فعلی است، اعلام شد. بر اساس این اعلام، اتل خان رحیم‌زوی از لیسه حبیبیه با کسب ۳۵۹.۶ نمره به عنوان فرد شماره یک کانکور امسال معرفی شده و به دانشگاه طبی کابل راه‌ یافته است. سید مجید از بلخ، شفیع‌الله نظامی از فراه و ارشاد احمد از ولایت لغمان به ترتیب مقام‌های دوم تا چهارم کانکور امسال را از آن خود کرده‌اند. آزمون سراسری کانکور امسال نیز بدون حضور دختران و در پنج مرحله برگزار شد‌. ندامحمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی گفته است که شمار کامیاب‌شدگان امسال نسبت به پارسال بیشتر است. در حالی نتایج امتحان کانکور امسال اعلام می‌شود که نزدیک به سه سال که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب