برچسب: کودکان

2 ماه قبل - 283 بازدید

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که شش عضو یک خانواده شامل ‏زنان و کودکان در ولسوالی سرخ‌رود این ولایت به‌گونه مرموز توسط افراد مسلح ناشناس به قتل رسیده‌اند.‏ دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد (دوشنبه‌شب، ۲۷ اسد) در روستای «بړینې سرخیلي» منطقه «سطان‌پور ‏پایین» رخ داده و قربانیان شامل یک مرد سالخورده، دو زن و سه ‏کودک هستند. منبع تاکید کرد که پدربزرگ، مادربزرگ و مادر این کودکان بودند که توسط افراد ناشناس با چاقو کشته شدند. بر اساس گفته‌های منابع، کودکان قربانی این رویداد بین ۳ تا ۹ سال سن دارند. همچنین یک منبع دیگر افزوده است که این رویداد هنگامی رخ داده که افراد مسلح ناشناس وارد یک خانه‌ی مسکونی شده و بالای اعضای آن شلیک کرده‌اند و خانه این خانواده در نزدیکی ‏مرکز ولسوالی سرخ‌رود است.‏ منبع گفت که یک عضو این خانواده در جمهوریت نظامی بود، ‏اما پس از روی‌کارآمدن حکومت سرپرست به آلمان مهاجرت کرده است.‏ سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار نیز ‏این قتل گروهی را تایید کرده است. او افزوده است که انگیزه این قتل روشن نیست، اما ‏تحقیقات برای دستگیری مجرمان آغاز شده و تا هنوز کسی بازداشت ‏نشده است.‏ تا هنوز کسی یا گروهی مسوولیت این کشتار را برعهده نگرفته است.‏ این رویداد در حالی رخ داده است که در هفته‌های اخیر، موارد سرقت، اختطاف و سایر جرایم جنایی در برخی ولایت‌های کشور افزایش یافته است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری، خصومت شخصی و خشونت خانوادگی عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 274 بازدید

خبرگزاری رویترز با استناد به یک سند داخلی از شرکت متا که جزییات سیاست‌های مربوط به رفتار چت‌بات‌ها را مشخص می‌کند، گزارش داد که این سند به محصولات هوش مصنوعی متا اجازه داده است با کودکان وارد گفتگوهایی با محتوای عاشقانه یا حسی شوند. طبق این سند، متا به محصولات هوش مصنوعی خود اجازه داده است اطلاعات پزشکی نادرست تولید کنند و به کاربران کمک کنند، استدلال‌هایی در حمایت از این باور که سیاه‌پوستان «کم‌هوش‌تر از سفیدپوستان» هستند ارائه دهند. این یافته‌ها از بررسی سند متا توسط خبرگزاری رویترز به دست آمده است؛ سندی که استانداردهایی را که دستیار هوش مصنوعی مولد متا (Meta AI) و چت‌بات‌های موجود در فیس‌بوک، واتس‌اپ و اینستاگرام، پلتفرم‌های رسانه اجتماعی این شرکت را هدایت می‌کنند، تشریح می‌کند. متا اصالت این سند را تایید کرده اما گفته که پس از دریافت پرسش‌هایی از سوی رویترز در اوایل ماه جاری، بخش‌هایی از سند را که اجازه می‌داد چت‌بات‌ها با کودکان حرف‌های حسی بزنند و در نقش‌آفرینی‌های عاشقانه شرکت کنند، حذف کرده است. این سند که عنوان «هوش مصنوعی مولد: استانداردهای ریسک محتوایی» را دارد، توسط بخش‌های حقوقی، سیاست‌گذاری عمومی و مهندسی متا، از جمله رییس بخش اخلاق این شرکت تایید شده است. این سند که بیش از ۲۰۰ صفحه دارد، تعریف می‌کند که کارکنان و پیمانکاران متا هنگام ساخت و آموزش محصولات هوش مصنوعی مولد شرکت، چه نوع رفتارهایی را برای چت‌بات‌ها مجاز بدانند. در این سند آمده است که این استانداردها لزوماً «بازتاب‌دهنده نتایج ایده‌آل یا حتی مطلوب» هوش مصنوعی مولد نیستند. اما رویترز دریافته که این استانداردها اجازه رفتارهای تحریک‌آمیز توسط ربات‌ها را داده‌اند. در این سند آمده است: «توصیف یک کودک با عباراتی که جذابیت او را نشان دهد قابل قبول است.» همچنین سند اشاره می‌کند که گفتن جمله‌ای به یک کودک هشت‌ساله برهنه از کمر به بالا مانند: «هر سانتیمتری از تو یک شاهکار است گنجی که عمیقاً دوستش دارم» نیز قابل قبول خواهد بود. اما راهنماها برای صحبت‌های جنسی محدودیت گذاشته‌اند: «توصیف یک کودک زیر ۱۳ سال با عباراتی که نشان دهد او از نظر جنسی مطلوب است غیرقابل قبول است.» همچنین در بخشی از گزارش آمده است که اندی استون، سخنگوی متا، گفت که شرکت در حال بازنگری این سند است و چنین گفتگوهایی با کودکان هرگز نباید مجاز می‌بود. استون به رویترز گفت: «نمونه‌ها و یادداشت‌های مورد بحث اشتباه بوده و با سیاست‌های ما ناسازگارند و حذف شده‌اند.» او افزود: «ما سیاست‌های روشنی در مورد نوع پاسخ‌هایی که شخصیت‌های هوش مصنوعی می‌توانند ارائه دهند داریم، و این سیاست‌ها محتوای جنسی‌سازی کودکان و نقش‌آفرینی جنسی میان بزرگسالان و خردسالان را ممنوع می‌کند.» با اینکه چت‌بات‌ها از داشتن چنین گفتگوهایی با خردسالان منع شده‌اند، استون اذعان کرد که اجرای این قوانین در شرکت ناهماهنگ بوده است. استون گفت بخش‌های دیگری که رویترز به متا گزارش داده، هنوز اصلاح نشده‌اند. شرکت از ارائه نسخه به‌روز این سند خودداری کرد.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 225 بازدید

با وجود بازگشت صدها هزار مهاجر افغانستانی از ایران و پاکستان، یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که زنان و دختران بازگشت‌کننده در معرض خطر قرار دارند و برای جلوگیری از بحران و رنج‌‌های بیشتر کمک فوری و گسترده جامعه‌ی جهانی ضروری می‌باشد. یوناما امروز (دوشنبه، ۲۷ اسد) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که روزا اتونبایوا، نماینده‌ی ویژه‌ دبیرکل سازمان ملل برای افغانستان برای بازدید از روند بازگشت مهاجران افغانستانی به گذرگاه مرزی اسلام‌قلعه به هرات سفر کرده است. روزا اتونبایوا در این سفر تاکید کرده است که در ۲۰۲۵ میلادی بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار مهاجر به افغانستان بازگشته و این روند نظام‌های حمایتی را در این کشور تحت «فشار شدید» قرار داده است. نماینده‌ی ویژه‌ دبیرکل سازمان ملل افزوده است که زنان و کودکان بیشتر در معرض خطر قرار دارند؛ زیرا آنان در افغانستان به دسترسی محدود خدمات دارند. خانم اتونبایوا در بخشی از صحبت‌های گفته است که نزدیک به ۷۰ درصد جمعیت افغانستان در فقر به‌سر می‌برند و بازگشت صدها هزار تن از کشورهای همسایه بر زیرساخت‌های این کشور فشار وارد کرده است. رییس یوناما، با اشاره به محدودیت‌ها بر زنان و بحران بشری در افغانستان، خواستار کمک فوری و گسترده جامعه‌ی جهانی به بازگشت‌کنندگان شده است. قابل ذکر است که ایران و پاکستان در سال روان میلادی روند اخراج مهاجران افغانستانی را تشدید کرده است. باوجود نگرانی‌ها و درخواست‌ها مبنی بر توقف این روند؛ اما روند بازگشت‌دادن مهاجران هم‌چنان ادامه دارد. پیش از این نیز، نهادهای حقوق بشری از بازگشت افراد در معرض خطر به ویژه زنان و فعالان حقوق بشر به افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 211 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که بیش از دو میلیون شهروند افغانستان، از جمله نیم میلیون کودک تنها در سال جاری از ایران و پاکستان بازگشته‌اند. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که بیش از دو میلیون تن، از جمله ۵۰۰ هزار کودک، تا اکنون به افغانستان بازگشته‌اند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که بسیاری از کودکان بدون همراه و خانواده‌ها به حمایت فوری نیاز دارند. در ادامه آمده است که پروژه «کودکان در حرکت» با همکاری اتحادیه اروپا، به کودکان غذا، پوشاک، تخت، حمایت روانی و فضایی امن برای بازی و دوستیابی ارائه می‌دهد و آنان را با خانواده‌های شان دوباره متحد می‌کند. قابل ذکر است که یونیسف افزوده است که تا پایان جولای ۲۰۲۵ میلادی، بیش از شش‌هزار کودک بدون همراه یا جداشده را ثبت و حمایت کرده و آنان را با خانواده‌ها و بسته‌گان شان دوباره متحد کرده است. این در حالی است که روند اخراج اجباری مهاجران اهل افغانستان، بحران انسانی شدید، فقر، ناامنی و نیازهای فوری بشردوستانه در افغانستان را افزایش داده است. ایران پس از آتش‌بس با اسرائیل روند اخراج مهاجران افغانستان را تشدید کرده و روزانه تا ده‌ها هزار مهاجر را نیز اخراج کرده است. هم‌زمان با این، اخراج مهاجران افغانستان از پاکستان نیز ادامه دارد و روزانه صدها نفر از آن کشور نیز اخراج و وارد افغانستان می‌شوند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 132 بازدید

برنامه جهانی غذا درتازه‌ترین مورد هشدار داده است که به‌دلیل کاهش کمک‌های بین‌المللی و کمبود منابع مالی، صدها هزار مادر و کودک مبتلا به سوءتغذیه در افغانستان از دریافت کمک بازمانده‌اند. این نهاد با نشر ‌اعلامیه‌ای گفته است که ۹.۵ میلیون تن در افغانستان در وضعیت ناامنی شدید غذایی قرار دارند و ۴.۶ میلیون مادر و کودک به کمک فوری نیازمندند. برنامه جهانی غذا در ادامه تاکید کرده است که تنها در سال جاری میلادی، ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال و بیش از یک‌ میلیون مادر باردار و شیرده با خطر سوء‌تغذیه حاد روبرو خواهند شد. همچنین این برنامه در بخشی از اعلامیه‌اش افزوده است که برای ادامه فعالیت‌های بشردوستانه تا پایان سال ۲۰۲۵ میلادی به بیش از ۶۵۰ میلیون دالر نیاز فوری دارد، در حالی‌که به‌دلیل نبود بودجه کافی، مراکز تغذیه ناچار به بازگرداندن مراجعان شده‌اند. در ادامه آمده است که زنان و کودکان بیش از همه آسیب‌پذیر هستند و در شرایطی که محدودیت‌های حکومت سرپرست بر آموزش، کار و آزادی‌های زنان ادامه دارد، آن‌ها همچنان برای دریافت کمک‌های نجات‌بخش به مراکز برنامه جهانی غذا مراجعه می‌کنند. سازمان‌ملل نیز پیشتر با اشاره به تشدید سوءتغذیه در میان زنان و کودکان، هشدار داد که افغانستان در میان ۱۵ کشور با بالاترین نرخ سوءتغذیه کودکان قرار دارد و چهار زن از هر ۱۰ زن نیز با سوءتغذیه مواجه‌اند. تشدید بحران گرسنگی و سوءتغذیه ناشی از آن، زنگ خطر را برای میلیون‌ها نیازمند در افغانستان به‌صدا درآورده است؛ سازمان ملل هشدار داده است حدود یک‌سوم جمعیت افغانستان به کمک غذایی نیاز دارند و ۳.۱ میلیون نفر در آستانه قحطی قرار گرفته‌اند. پس از قطع کمک‌های مالی آمریکا و کاهش کمک‌های بشردوستانه‌ی سایر کشورها، نهادهای سازمان ملل متحد بارها از افزایش سوءتغذیه در افغانستان هشدار داده‌اند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 161 بازدید

یونسکو یا سازمان علمی، آموزشی و فرهنگی ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که طی چهار سال حاکمیت حکومت سرپرست، ۲.۲ میلیون دختر در افغانستان از حق آموزش محروم شدند. این نهاد با نشر گزارشی نوشته است که حکومت فعلی پس از بازگشت دوباره‌ به قدرت در ماه آگوست ۲۰۲۱ میلادی، بیش از ۷۰ فرمان علیه زنان و دختران افغانستان صادر شده و آن‌ها را از زندگی عمومی حذف شدند. سازمان علمی، آموزشی و فرهنگی ملل متحد تاکید کرده است که افغانستان تنها کشور در جهان است که در آن دختران حق آموزش بالاتر از صنف ششم و تحصیلات در دانشگاه‌ها را ندارد. یونسکو در ادامه افزوده است که در حاکمیت حکومت فعلی، زنان روزنامه‌نگار در افغانستان نیز به‌تدریج از فعالیت در بخش روزنامه‌نگاری حذف می‌شوند و طی چهار سال گذشته، بیش از ۸۰ درصد از زنان خبرنگار و شاغل در رسانه‌ها، شغل خود را از دست داده‌اند. همچنین یونسکو در بخشی از گزارشش با اشاره به قانون امر به معروف حکومت سرپرست گفته است که بر مبنای این قانون، نشر تصاویر زنده‌جان در رسانه‌ها و پخش صدای زنان از طریق رادیو ممنوع می‌باشد. این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد حق آموزش را غیر قابل مذاکره خوانده و از جامعه‌ی جهانی خواسته است که به‌طور بی‌وقفه خواستار بازگشایی فوری و بدون قید و شرط مکاتب و دانشگاه‌ها برای دختران و زنان افغانستان شوند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از آموزش و کار محروم کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 165 بازدید

منابع محلی از ولایت نورستان می‌گویند که در پی جاری شدن سیلاب و بارش شدید باران در این ولایت، پنج تن از جمله زنان و کودکان جان خود را از دست داده‌اند. دست‌کم دو منبع امروز (شنبه، ۲۵ اسد) گفته‌اند که این رویداد دو روز پیش در منطقه «پتیگل» از مربوطات از ولسوالی کامدیش ولایت نورستان رخ داده است. منبع تاکید کرد که در پی جاری شدن سیلاب سه کودک، یک زن و یک مرد جان باخته‌اند. رسانه‌های محلی نیز گزارش داده‌اند که در نتیجه این سیل، خانه‌ها، جاده‌ها و کانال‌های آبی آسیب دیده و تخریب شده‌اند. خانواده‌های آسیب‌دیده از این سیل در نورستان خواهان کمک‌های فوری شده‌اند. قابل ذکر است که دو روز پیش، بارندگی و احتمال سیل در ولایت نورستان پیش‌بینی شده بود. قابل ذکر است که در هفته‌های اخیر، چندین ولایت افغانستان شاهد طوفان‌های شدید، بارش‌های سنگین و سیلاب بوده‌اند. این رویدادهای طبیعی در ولایت‌های شرقی، از جمله خوست، کنر و میدان وردک، تلفات جانی و خسارات گسترده‌ای برجای گذاشته است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 188 بازدید

در یکی از کوچه‌های تنگ و خاموش کابل، جایی که بوی خاک نم‌زده و دود چراغ تیل باهم آمیخته، عمره با چهار کودک خردسال و شوهرش در یک خانه نیمه‌ویران زندگی می‌کند. خانه‌ای که نه دروازه‌اش درست بسته می‌شود، نه بامش در برابر باران و برف پناهی دارد. دیوارهای کاه‌گلی‌اش ترک خورده که هر گوشه‌اش حکایت از سال‌ها فرسودگی دارد. کوچه‌ای که عمره و خانواده‌اش در آن زندگی می‌کردند، از آن کوچه‌هایی بود که اگر یک‌بار پای آدم به آن می‌افتاد، دیگر دلش نمی‌خواست دوباره آمدن به آن کوچه را تجربه کند. دیوارهای کاه‌گلی فرسوده، با لکه‌های سیاه دود، و بوی گند فاضلابی که از جوی‌چه باریکی در وسط کوچه جاری بود، هر عابری را بی‌اختیار وادار می‌کرد تا نفسش را حبس کند. خانه‌ها به هم چسبیده بودند، دروازه‌های چوبی پوسیده، و پنجره‌هایی که شیشه نداشت و با پلاستیک یا تخته پوشانده شده بود. خانه‌ی عمره، در آخر همین کوچه قرار داشت؛ خانه‌ای نیمه‌خرابه که روزگاری شاید پناه یک خانواده پرصدا و پرخنده بوده، اما حالا فقط سایه‌ای از زندگی در آن مانده بود. بام خانه سوراخ‌سوراخ بود، و وقتی باران می‌بارید، آب از سقف چکه می‌کرد و روی گلیم کهنه‌ای که سال‌ها پیش از یک همسایه به عنوان وسایل اضافه‌ گرفته بودند، لکه‌های تیره می‌انداخت. پس از تغییر حکومت، روزگار مثل دیواری که ناگهان فرو بریزد، بر سرشان آوار شد. عمره پیش‌تر هر روز صبح، بعد از نماز، چادر را بر سر می‌کرد و به خانه‌های مردم می‌رفت. لباس می‌شست، ظرف پاک می‌کرد، گاهی هم برای‌شان نان می‌پخت یا فرش می‌شست. کار سخت بود، اما دست‌کم شب که به خانه می‌آمد، می‌توانست با پول آن روز، کمی برنج یا آرد بخرد. شوهرش بسم‌الله، در یک دکان ابزارفروشی شاگردی می‌کرد و مزد اندکی می‌گرفت، اما همان اندک، برای سرپا ماندن‌شان کافی بود. حالا اما، همه‌چیز بسته شده بود. دکان‌ها کارگر لازم نداشتند، خانه‌ها خدمتکار نمی‌خواستند، و هر کس فقط به فکر مشکلات خودش بود. یک هفته می‌شد که غذای خانه‌شان فقط نان خشک و آب سرد بود. عمره نان‌ها را از دکان قرض می‌گرفت، گاهی هم با شرمندگی از همسایه‌ها؛ و بعد با آب خیس می‌کرد تا کمی نرم شود. بچه‌ها دورش می‌نشستند، هر کدام نانی در دست، و چشم‌های‌شان گاهی به دیگ خالی وسط اتاق می‌افتاد. کوچک‌ترین‌شان مریم، با صدای نازک و معصومانه می‌پرسید: «مادر، دیگ را چی وقت پخته می‌کنی؟» و عمره، با لبخندی که مثل زخمی تازه روی صورتش بود، می‌گفت: «زود… خدا بزرگ است.» اما خدا در آن روزها، انگار خیلی دور شده بود. شب‌ها، وقتی همه خوابیده بودند، عمره به سقف نم‌زده خانه خیره می‌شد. صدای نفس‌کشیدن بچه‌ها و خرخر خسته شوهرش را می‌شنید، اما در دلش غوغایی برپا بود. حساب می‌کرد که چه چیزی مانده که بتواند بفروشد. طلا؟ نداشت. قالین؟ همان کهنه‌ای که زیرپای‌شان پهن بود و به طرز عجبی کهنه بود. نیمه‌ی یک شب، فکری به سرش زد که حتی خودش هم از ترس لرزید… فروش یکی از اعضای بدنش. کلیه، یا حتی یک چشم… دیگر برایش هیچ چیز فرقی نداشت، مهم این بود که پولی پیدا کند تا بچه‌هایش شکم سیر داشته باشند. وقتی این فکر را با بسم‌الله در میان گذاشت، مرد با صدایی لرزان گفت: «نه… هرگز. این کار را نکن. این یعنی آخر خط… یعنی قبول کنیم که مرده‌ایم.» عمره چیزی نگفت، اما در دلش می‌دانست که گرسنگی مرز نمی‌شناسد. روزها پشت سرهم می‌گذشت، و قرض‌ها روی هم تلنبار می‌شد. صاحب‌خانه برای بار سوم نیز هشدار داده بود که اگر پول ندهند، همین زمستان از خانه بیرون‌شان می‌کند. زمستان کابل، با باد سردی که از کوه‌ها می‌آید، بی‌رحم‌تر از هر دشمنی است. در یکی از شب‌های سرد ماه جدی، وقتی باد از لای دروازه پوسیده به داخل می‌زد و گوشه لحاف را بلند می‌کرد، عمره با شوهرش دوباره حرف زد. این‌بار صدایش آرام بود، مثل کسی که تصمیمش را گرفته: – بسم‌الله… ما نمی‌توانیم همه را زنده نگه داریم. اگر… یکی از فرزندان‌مان را بدهیم به خانواده‌ای که پول دارند، شاید باقی بمانند. بسم‌الله اول با خشم نگاهش کرد، اما بعد سرش را پایین انداخت. سکوتی سنگین بین‌شان افتاد، سکوتی که بوی تسلیم می‌داد. فردا صبح، با دل‌هایی شکسته، تصمیم‌شان را عملی کردند. عمره چادر کهنه‌اش را بر سر کرد، بچه‌ها را آماده کرد، و با بسم‌الله راهی بازار شدند. آنجا، میان صدای فروشنده‌هایی که به زور مشتری می‌کشیدند، آن‌ها دنبال کسی می‌گشتند که بچه بخواهد… یا بهتر بگویم، بخرد. ساعت‌ها گذشت تا مردی میانسال با ریش خاکستری نزدیک شد. از لباس و کفش‌هایش پیدا بود که توان مالی دارد. نگاهش روی مریم، کوچک‌ترین بچه، ثابت ماند. گفت: «ما بچه نداریم. او را می‌خواهیم. اما پول زیادی نمی‌دهیم.» عمره حس کرد زمین زیر پایش خالی شد. شوهرش کمی چانه زد، اما در نهایت، مبلغی گرفتند که برای چند ماه نان و کرایه‌خانه کافی بود. لحظه خداحافظی، مریم دامن مادر را گرفت و گریه کرد. عمره زانو زد، او را بوسید، و گفت: «جان مادر، برو… آنجا برایت نان هست، لباس هست…» اما اشک‌هایش روی صورت کوچک دختر می‌چکید. مرد، مریم را بغل کرد و رفت… صدای گریه‌اش در پیچ کوچه گم شد. آن شب، سفره‌شان پرتر از همیشه بود، اما عمره هیچ لقمه‌ای نخورد. جایش به‌سختی گرم‌تر شده بود، اما دلش یخ کرده بود. نگاهش به جای خالی مریم دوخته شده بود. دعا می‌کرد که دخترش جایی باشد که شکم سیر و پناه امن داشته باشد… اما در اعماق قلبش می‌دانست که چیزی در وجودش برای همیشه مرده است. نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 152 بازدید

برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که کوریای جنوبی با اختصاص ۱۰ میلیون دالر، پروژه‌ای یک‌ساله را برای رسیدگی به جوامع آسیب‌دیده از بحران‌های بشری و اقتصادی در افغانستان آغاز کرده است که تمرکز آن بر توان‌مندسازی زنان، بهبود امنیت غذایی کودکان و حمایت از عودت‌کنندگان می‌باشد. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای گفته است که پروژه‌ی «احیا، اشتغال و زیربنای حیاتی برای افراد آسیب‌پذیر در شرایط اضطراری» از ماه جولای ۲۰۲۵ میلادی آغاز شده و تا جولای ۲۰۲۶ میلادی ادامه خواهد داشت. در ادامه آمده است که این طرح بیش از ۳۵۰ هزار نفر را در ولایت‌های بدخشان، زابل، دایکندی، فاریاب، خوست و ننگرهار تحت پوشش قرار می‌دهد و بر ایجاد اشتغال اضطراری، بازسازی زیربناهای اساسی و تقویت مقاومت در برابر تغییرات اقلیمی نیز متمرکز است. اعلامیه به نقل از سونگ‌هوان مون، کاردار سفارت کوریای جنوبی در کابل نوشته است: «جمهوری کوریای جنوبی به‌عنوان یک کمک‌کننده‌ی مسوول و دیرینه به افغانستان، هم‌چنان متعهد به حمایت از مردم افغانستان در این دوران دشوار است. بهبود زندگی مردم افغانستان، به‌ویژه زنان، کودکان و پناهندگان، هم‌چنان در اولویت تعاملات بشردوستانه‌ی ما قرار دارد. این پروژه برای کمک به جوامع در بازسازی معیشت، بازگرداندن امید و حرکت به‌سوی آینده‌ای مقاوم و خودکفا ضروری است.» همچنین استیفن رودریکس، نماینده‌ی برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد در افغانستان نیز گفته است: «این پروژه پلی میان بحران و بهبود است. با سرمایه‌گذاری در زیربنا، اشتغال و مقاومت محلی، ما می‌خواهیم به جوامع کمک کنیم تا دوباره کنترل آینده‌ی خود را به‌دست گیرند و فرصت‌هایی فراگیر، پای‌دار و ماندگار ایجاد کنند.» همچنین پیش از این برنامه‌ی جهانی غذای سازمان ملل متحد گفته بود که افغانستان یکی از دشوارترین مکان‌ها برای زنان است. این نهاد گفت که دختران و زنان بیش‌ترین بار بحران‌های متعدد در این کشور را تحمل می‌کنند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 184 بازدید

مجید پارسا، مدیر آموزش و پرورش شهر تهران درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که هیچ مکتبی حق ثبت‌نام کودکان مهاجر بدون مدرک هویتی معتبر را ندارد. روزنامه شرق، چاپ ایران با نشر گزارشی به نقل از مدیر آموزش و پروش تهران نوشته است که این تصمیم بر اساس دستورالعمل وزارت امور داخله‌ی جمهوری اسلامی ایران اجرا می‌شود و شامل همه مکاتب دولتی و غیردولتی است و تا پایان سنبله امسال اعتبار خواهد داشت. براساس آمارهای ارائه شده از سوی نهادهای معتبر ایران، سال گذشته حدود ۶۰ هزار کودک اهل افغانستان در مکاتب تهران درس خوانده‌اند. اما اکنون تنها کودکانی که مدارک هویتی تاییدشده دارند، می‌توانند برای سال تحصیلی جدید در سراسر ایران ثبت‌نام کنند. آقای پارسا در بخشی از صحبت‌هایش افزوده است که کاهش احتمالی تعداد این دانش‌آموزان می‌تواند از تراکم صنوف درسی بکاهد. ایران می‌گوید در چهار ماه گذشته بیش از یک میلیون افغانستانی را اخراج کرده است. نهادهای بین‌المللی گزارش دادند که بخش بزرگی از این جمعیت اخراج شده را کودکان تشکیل می‌دهند. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران در ماه‌های اخیر روند اخراج مهاجران افغانستانی را شدت بخشیده است. نهادهای حقوق بشری می‌گویند که با این اقدام صدها هزار مهاجر، به‌ویژه دختران افغانستانی، با بازگشت به افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست، از حق آموزش محروم می‌شوند.

ادامه مطلب