برچسب: کودکان

6 ماه قبل - 121 بازدید

چندین نهاد بین‌المللی از جمله، سازمان نجات کودکان، صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد و نهاد آموزش افغانستان در تازه‌ترین مورد اعلام کرده‌اند که قرار است سال آینده میلادی ۸.۹ میلیون دانش‌آموز در افغانستان به مکتب بروند. این نهادها امروز (سه‌شنبه، ۲۲ عقرب) با نشر گزارش مشترک گفته‌اند که بربنیاد پیش‌بینی‌ها، سال آینده حضور دانش‌آموزان به مکاتب نسبت به ۲۰۲۴ میلادی حدود ۱۰.۷ درصد افزایش خواهد یافت. در گزارش آمده است که یکی از دلایل افزایش احتمالی دانش‌آموزان ازدیاد نفوس در سراسر افغانستان است. در ادامه آمده است که دانش‌آموزان دختر که در سال جاری از صنف ششم فارغ می‌شوند، از ادامه آموزش محروم خواهند شد. نهادهای بین‌المللی تاکید کردند که که سال آینده شمار زیادی از کودکان در افغانستان در سن مکتب به دلیل چالش‌های اقتصادی و شرایط اجتماعی همچنان از حق آموزش محروم می‌مانند. در گزارش آمده است که نهادهای بین‌المللی روی کودکان آسیب‌پذیر در مکاتب تمرکز خواهند کرد. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که قرار است نهادهای بین‌المللی حامی حقوق کودکان سال آینده میلادی از ۴۸۰ هزار دانش‌آموز آسیب‌پذیر افغان پشتی‌بانی کنند. این نهادها می‌گویند که هزینه صنف‌های محلی از دو هزار و ۷۰۰ به دو هزار و ۸۰۰ دالر در ماه افزایش یافته است. این نهادها گفته‌اند که هزینه‌های کودکان آسیب‌پذیر از ۶۳ دالر به ۶۵ و هزینه آموزگاران از ۱۰۰ به ۱۲۰ دالر افزایش یافته است. این در حالی است که چند ماه پیش صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفته بود که با گذشت ۱۰۰۰ روز از ممنوعیت دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش در افغانستان، آنان سه میلیارد ساعت درسی‌شان را از دست داده‌اند. دختران بیش از سه سال است که از مکتب و دانشگاه محروم شده‌اند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 165 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد از ساخت سیستم‌های آب آشامیدنی بهداشتی برای ۵۰ مکتب دخترانه و پسرانه در ۱۰ ولایت افغانستان خبر داده است. این نهاد با نشر خبرنامه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در دو ماه اخیر (سپتامبر و نوامبر) دانش‌آموزان ۵۰ مکتب توانسته‌اند به آب آشامیدنی دسترسی پیدا کنند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد: «یونیسف در تلاش است تا مکتب‌ها را به محیط‌های آموزشی سالم برای کودکان در سراسر افغانستان تبدیل کند.» یونیسف افزود که برای دانش‌آموزان این مکاتب، نه تنها سیستم‌های جدید آب سالم ساخته، بلکه ایستگاه‌های شستشوی دست و سرویس‌های بهداشتی نیز ایجاد کرده است. قابل ذکر است که این کمک‌ها در حالی صورت می‌گیرد، این سازمان چندی پیش اعلام کرده بود که در سال گذشته میلادی بیش از پنج میلیون کودک که ۴۰ درصد آنان دختران بودند را با تجهیزات آموزشی حمایت کرده است. این سازمان همچنان گفته است که بیش از نیمی از مکتب‌های افغانستان به آب آشامیدنی بهداشتی دست‌رسی ندارند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 146 بازدید

کودکان وقتی پای ابراز وجودشان در میان است، بسیار صریح هستند. ممکن است در ابراز عشق، نفرت، غم، حسادت یا سایر احساسات تردیدی نداشته باشند. حسادت به طرق مختلف بر کودکان تأثیر می‌گذارد. بنابراین، وقتی متوجه شدید که فرزندتان حسادت می‌کند، چه باید بکنید؟ شاید نگران شوید که آیا این موضوع بر طبیعت کودک شما تأثیر منفی خواهد گذاشت یا خیر. این مقاله کمک‌تان می‌کند راجع‌به حسادت در کودکان و نحوه‌ی برخورد مؤثر با آن بیشتر بدانید. اگر این سوال برای‌تان پیش آمده که دلیل حسادت در وجود کودک‌تان چیست؟ لوس کردن بیش از حد اغلب والدین دوست دارند کودکان‌شان را لوس و ناز پرورده به بار بیآورند اما اگر فرزندتان را بیش از حد ناز و نوازش کنید ممکن است نسبت به دیگران احساس برتری غیر واقعی داشته باشد. بنابراین هرگاه با فرد جدیدی برخورد کند که بهتر از خودش باشد ( در هر زمی‌نه‌ی) یا چیزی بهتر از آنچه خودش دارد را داشته باشد احساس حسادت و نا امنی به او دست می‌‌دهد. مقایسه شدن بسیار طبیعی به نظر می‌‌رسد که والدین یک کودک را با کودک دیگر یا فرزندان دیگران مقایسه کند. اما تا زمانی که این موضوع در محرمی‌ت خودتان بماند و فرزندتان از آن باخبر نشود اشکالی ندارد ولی فرض کنید که احساسات خودتان درباره ی این مقایسه را به صراحت اعلام می‌کنید و مدام فرزندتان را با خواهر، برادر یا دوستانش مقایسه می‌‌کنید. در این صورت نه تنها باعث ایجاد حس رقابت و پایین آمدن اعتماد به نفس او می‌‌شوید بلکه باعث تحریک احساس حسادت او نیز شده اید. والدین نگران و حمایت‌گر افراطی والدین حمایت‌گر نگران سلامتی فرزند خود هستند اما گاهی آنها در این کار زیاده روی می‌‌کنند و وقتی کودک خود را رها می‌‌کنند کودک احساس سردرگمی‌ می‌‌کند و نسبت به کودکانی که اعتماد به نفس و استقلالیت بیشتری دارند احساس حسادت می‌‌کند. رقابت ناسالم رقابت های سالم برای رشد و یادگیری کودکان ضروری هست اما ایجاد رقابت زمانی که ضروری نیست ممکن است بر شخصیت کودک تأثیر منفی بگذارد و منجر به شکل گیری حس حسادت شود. این اتفاق زمانی رخ می‌‌دهد که شما کودک‌تان را مقایسه می‌‌کنید و از او انتظار داشته باشید کاری را انجام دهد که در توانش نیست. برای مثال کودکی را می‌‌بینید که خوب صحبت می‌‌کند و در عین زمان از کودک‌تان می‌‌خواهید که به خوبی او صحبت کند درحالی که این کار برای کودک‌تان قابل اجرأ نیست و یا دوست ندارد در آن لحظه صحبت کند. وقتی والدین بیش از حد سخت گیر و کنترل‌گر باشند و از فرزندان‌شان انتظار داشته باشند بدون دلیل و توضیح از آنها اطاعت کنند به احتمال زیاد در روان فرزندشان کینه و حسادت را جایگزین می‌‌کنند. فرزندان آنها ممکن است نسبت به هم‌سالان شان احساس حقارت کنند  زیرا دائماً در محیطی کنترل شده قرار دارند. حسادت های بین خواهر، برادری اغلب دیده می‌‌شود که فرزندانی که در یک خانه زندگی می‌کنند (خواهر و برادر) نسبت به یکدیگر حسادت می‌‌کنند. این اتفاق ممکن است زمانی رخ دهد که والدین تمرکز خود را از فرزندان بزرگتر به سمت نوزاد تازه متولد شده معطوف می‌‌کنند. شاید از نظر کودک بزرگتر برخورد با این موقعیت چالش برانگیز باشد و نسبت به خواهر یا برادر کوچکتر خود دچار حسادت شود. نشانه‌های حسادت یک کودک چیست؟ ممکن است بسیار تملک گرا باشد اگر کودک شما حسادت می‌کند ممکن است در رابطه به همه چیز بسیار تملک گرایانه عمل کند. این دیدگاه صرفا درمورد مسائل مادی نیست بلکه او ممکن است نسبت به خواهر، برادر و یا دوستان خود نیز احساس مالکیت کند. شاید او نخواهد هیچ چیز و یا هیچ یک از افرادی که در زندگی او اهمیت دارند را با دیگری به اشتراک بگذارد و این نگرش باعث بروز افسردگی نیز می‌تواند در نزد آنها شود. ممکن است داشته هایش را مقایسه کند: کودک حسود مهارت‌ها، وسایل و چیزهای دیگرش را مدام با سایر کودکان مقایسه می‌کند. اگر کمبود داشته باشد و یا چیزی را نداشته باشد ابراز نارضایتی شدید و عصبانیت در او دیده می‌شود. درصورتی که فرزند شما نسبت به خواهر و برادرش حسادت می‌کند ممکن است سعی داشته باشد تا توجه شما را جلب کند. از نظر آنها بهترین راه برای جلب توجه والدین بدرفتاری است و دست به انواع و اقسام کارهای بزند که شما را عصبانی می‌کند. ممکن است پرخاشگری کند کودک حسود اغلب رفتار پرخاشگرانه و خشن از خود بروز می‌دهد. او نه تنها با اطرافیان بدرفتاری می‌کند بلکه ممکن است آنها را مورد آزار و اذیت نیز قرار دهد. در برخی موارد شاید حتی متوجه شوید او به خواهر، برادر و یا دوستانش آسیب می‌زند. ممکن است احساس ناامنی داشته باشد شاید فرزند شما به دلیل حسادت‌هایش احساس نا امنی داشته باشد. اغلب این رفتار با ورود نوزاد یا فرزند جدید به خانواده آشکار می‌شود و کودک شما از نظر احساس نیاز و جلب توجه عاطفی بسیار وابسته خواهد شد و بصورت مدام خواهان توجه بیشتر شما خواهد بود. عواقب حسادت که ممکن است کودک‌تان با آنها روبرو شود از آنجاییکه حسادت احساسی منفی است بنابراین بر شخصیت کودک شما تاثیر منفی نیز می‌گذارد که در ادامه برخی از این تاثیرات را ذکر می‌کنیم. پرخاشگری زورگویی کناره گیری و انزوا طلبی احساس درماندگی عزت نفس پائین این‌ها از جمله مشکلات و عوارض شخصیتی هستند که درصورت حسادت های مدام و طولانی مدت در نزد فرزندتان ممکن است به نحوه‌های متفاوت آشکار شوند. ادامه دارد... نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 154 بازدید

برنامه جهانی غذا در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برخی خانواده‌ها در افغانستان به دلیل فقر و گرسنگی شدید، دختران خردسال خود را به ازدواج می‌دهند. این سازمان با انتشار ویدیویی در حساب کاربری ایکس خود، این وضعیت را «داستانی دلخراش» برای برخی از خانواده‌ها در افغانستان توصیف کرده است. برنامه جهانی غذا، خشکسالی‌های پی‌درپی و بحران اقلیمی را از عوامل اصلی گسترش فقر در افغانستان می‌داند. همچنین یک مرد که دختر پنج ساله‌اش را به دلیل فقر به شوهر داده است، می‌گوید: «دختر پنج ساله‌ام را عروس کردم تا بتوانم زندگی دیگر فرزندهایم را نجات دهم و همچنان گندم خریدم تا زمین‌های زراعتی را کشت کنم، اما بخاطر خشکسالی هیچ‌گونه حاصل برداشت نتوانستم.» این مرد گفت: «اکنون مانده است که برای زندگی‌اش چی‌کار و تنها منتظر لطف و معجزه خداوند است.» پیش از این، اوچا یا دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در گزارشی گفته بود که افغانستان در سه سال گذشته ۶.۷ میلیارد دالر کمک دریافت کرده است اما بحران اقتصادی در این کشور همچنان پابرجاست.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 160 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در ماه سپتامبر از نزدیک به دو هزار و ۴۰۰ مرکز صحی در ولایت‌ها حمایت کرده است. یونیسف امروز (یک‌شنبه، ۱۳ عقرب) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این مراکز به ۶.۱ میلیون نفر مراقبت‌های بهداشتی ضروری ارائه می‌کنند. در ادامه آمده است که در کلینیک‌های تحت حمایت‌ صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، خانواده‌ها می‌دانند که داروهای مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند و کارکنان مراقبت‌های صحی آموزش‌دیده‌ در آن‌ها کار می‌کنند. قابل ذکر است که کاهش کمک‌ها پس از حاکمیت حکومت سرپرست بر نظام صحی افغانستان به‌شدت تأثیر منفی گذشته است. در این سه سال مراکز صحی دولتی افغانستان با کمبود دارو و تجهیزات مواجه بوده‌‌اند. برخی از مراکز نیز تعطیل شده‌اند. چند روز پیش نیز صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفته بود که در سال جاری میلادی برای بیش از شش میلیون افغان کمک‌های صحی فراهم کرده است. این نهاد افزوده بود که نیمی از دریافت‌کننده‌گان این کمک‌ها کودکان زیر پنج سال بودند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 133 بازدید

منابع از ولایت جوزجان می‌گویند که نوزادان شش‌گانگی که سه روز قبل در شهر شبرغان، مرکز این ولایت به دنیا آمده بودند، فوت کردند. منبع به نقل امین‌الله، پدر این نوزادان به رسانه گوهرشاد گفته است که هر شش نوزاد روز گذشته (چهارشنبه، ۹ عقرب) به‌دلیل مشکلات صحی درگذشته‌اند. نوزادان شامل دو پسر و چهار دختر بودند. باید گفت که روز دوشنبه هفته‌ی جاری مسوولان شفاخانه‌ی خصوصی «شکران» که این کودکان در آنجا به دنیا آمده بودند، وضعیت صحی نوزادان و مادر‌‌شان را قناعت‌بخش توصیف کرده و گفته بودند هر شش نوزاد سالم هستند. امین‌الله که باشنده‌ی اصلی ولایت فاریاب است، امروز (پنج‌شنبه، ۱۰ عقرب) گفت که همسرش نیز تحت مراقبت‌های صحی قرار دارد. امین‌الله تاکید کرد که وضعیت اقتصادی مناسب ندارد و نیازمند کمک است. این در حالی است که در ماه اسد نیز مسوولان صحی در دایکندی از تولد پنج‌گانگی خبر داده بودند. در آن زمان گزارش شده بود که دو نفر از این نوزادان نیز پس از تولد فوت کرده‌اند. افغانستان از جمله کشورهایی است که مر‌گ‌ومیر مادران و نوزادان در آن بالا است. سازمان ملل متحد اعلام کرده است که افغانستان بیشترین تعداد مرگ‌و میر مادران هنگام زایمان را دارد و هر دو ساعت یک زن در هنگام زایمان جان خود را از دست می‌دهد.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 144 بازدید

مسوولان ایرانی می‌گویند که فرزندان مهاجران اهل افغانستان دارای مدرک، باید از حق آموزش برخوردار باشند. حسین‌علی امیری، والی ولایت فارس در نشست شورای آموزش و پرورش فارس گفت: «فرزندان اتباع مجاز نباید از تحصیل باز بمانند، پس در پیشنهادات این حوزه باید بازنگری صورت گیرد.» خبرگزاری ایسنا گزارش داده است که والی فارس، خواستار برنامه‌ریزی برای آموزش فرزندان مهاجران افغانستانی مجاز در ایران شده است. حسین‌علی امیری گفته است: «برنامه‌ریزی برای آموزش اتباع بیگانه باید به نحوی باشد که کمترین آسیب و در عین حال بیشترین بهره را در پی داشته باشد.» این در حالی است که با آغاز سال تحصیلی جدید در ایران، گزارش‌های متعددی از شکایت خانواده‌های مهاجران افغانستانی از خودداری مسوولان مکاتب از ثبت‌ نام فرزندان‌شان منتشر شده است. روزنامه فرهیختگان ایران اواخر ماه میزان ۱۴۰۳ گزارش داد که به‌دنبال خودداری برخی از مکتب‌ها در اصفهان از ثبت‌نام دانش‌آموزان اهل افغانستان، رییس شورای اسلامی روستای رحیم‌آباد گفته است که مانع ثبت‌نام آن‌ها شده «چون آن‌ها بو می‌دهند». طبق گزارش‌ها، وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی، ثبت‌نام دانش‌آموزان غیرایرانی را مشروط به دریافت شناسه «یکتا» کرده و برای مدارس حدنصاب تعیین کرده است. با این حال، مسوولان در مناطق مختلف با بهانه‌های مختلف و نژادپرستانه مانع ثبت‌نام کودکان دارای کارت اقامت و کد یکتا می‌شوند. در برخی موارد آن‌ها از دولت ایران خواسته‌اند مکتب‌های جداگانه‌ای برای مهاجران تأسیس کند. باید گفت که شهروندان افغانستان طی چند ماه گذشته بارها مورد خشونت قرار گرفته و چند مورد نیز به جان باختن انجامیده است. گفتنی‌ست که ایران از سال‌ها به این‌سو میزبان میلیون‌ها افغانستانی‌ است. در ماه‌های اخیر این کشور، روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان را آغاز کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی در آگوست 2021، تعدادی از شهروندان افغانستان به‌شمول زنان معترض، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و خبرنگاران به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کردند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 149 بازدید

دادگاهی در تهران یک مرد ۳۴ ساله به نام «حسام» را به‌دلیل تجاوز به یک دختر ۱۲ ساله اهل افغانستان به اعدام محکوم کرده است. رسانه‌های ایرانی گزارش داده‌اند که مادر این دختر حدود دو سال پیش، در پی سقوط کابل به دست حکومت سرپرست، با فرزندانش به ایران آمده بود و در خانه‌ «حسام» کار می‌کرد. در گزارش آمده است که پرونده شکایت از حسام در شعبه ۹ دادگاه کیفری استان تهران بررسی شده است. مادر این دختر ۱۲ ساله در تشریح ماجرا به ماموران گفته است که دو سال پیش از همسرش جدا شده و با فرزندانش از افغانستان به ایران آمده است و برای تأمین هزینه‌های زندگی‌اش به عنوان خدمتکار در خانه‌ها کار می‌کرد. وی تاکید کرده است که چند ماه پیش در خانه فردی به نام حسام که همسر و سه فرزند داشت، مشغول به کار شده است. او افزود: «روز گذشته جز مرد صاحبخانه کسی خانه نبود؛ من هم برای خرید بیرون رفته بودم و دختر ۱۲ ساله‌ام را در خانه تنها گذاشتم. وقتی بعد از نیم ساعت برگشتم، متوجه شدم حال دخترم خوب نیست. بعد از پرس‌وجو دخترم گفت که بعد از خروج من از خانه، حسام به او تعرض کرده است.» رسانه‌های ایران گزارش داده‌اند که پس از اظهارات این زن افغانستانی، مأموران دختر ۱۲ ساله را به پزشکی قانونی معرفی کردند و کارشناسان پزشکی قانونی تعرض به دختربچه را تایید کردند. طبق گزارش‌ها، مرد ۳۴ ساله بازداشت شد و به اتهامش اعتراف کرده است. این مرد گفته که تحت تاثیر مواد مخدر بوده و اشتباه کرده است. حسام از شاکی درخواست کرده که او را ببخشد. در گزارش‌ها آمده است که قضات متهم را براساس مدرک‌های موجود در پرونده و مستندات، به اعدام محکوم کردند و پس از اعتراض متهم به حکم، پرونده برای رسیدگی به دیوان عالی کشور فرستاده شد. باید گفت که شهروندان افغانستان طی چند ماه گذشته بارها مورد خشونت قرار گرفته و چند مورد نیز به جان باختن انجامیده است. گفتنی‌ست که ایران از سال‌ها به این‌سو میزبان میلیون‌ها افغانستانی‌ است. در ماه‌های اخیر این کشور، روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان را آغاز کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی در آگوست 2021، تعدادی از شهروندان افغانستان به‌شمول زنان معترض، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و خبرنگاران به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کردند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 147 بازدید

منابع محلی از ولایت جوزجان در شمال افغانستان می‌گویند که یک زن در این ولایت هم‌زمان شش کودک شامل چهار دختر و دو پسر به دنیا آورده است. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این کودکان امروز (دوشنبه، ۷ عقرب) در شهر شبرغان، مرکز جوزجان در یکی از شفاخانه‌های خصوصی به دنیا آمده‌اند. مسوولان شفاخانه‌ی خصوصی «شکران» که این کودکان در آنجا به دنیا آمدند، می‌گویند، وضعیت صحی کودکان و مادر‌‌شان قناعت‌بخش بوده و هر شش کودک سالم هستند. طبق گفته‌های داکتران، نوزادان شامل  دو پسر و چهار دختر هستند. پیش از این دو مادر در ننگرهار و دایکندی پنج فرزند به دنیا آورده بودند. این گزارش در حالی منتشر می‌شود که افغانستان از میزان بالای مرگ‌ومیر در هنگام زایمان برخوردار است. سازمان ملل متحد اعلام کرده است که افغانستان بیشترین تعداد مرگ‌و میر مادران هنگام زایمان را دارد و هر دو ساعت یک زن در هنگام زایمان جان خود را از دست می‌دهد.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 157 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، پدیده‌ی گدایی و تکدّی‌گری که پیش از آن نیز در کشور کم‌و بیش وجود داشت، به یک بحران اجتماعی گسترده تبدیل شد. شهرهای بزرگ، به ویژه کابل، شاهد افزایش بی‌سابقه‌ی در تعداد گدایان بودند. از کودکان خردسال گرفته تا سالمندان، همه در خیابان‌ها و کوچه‌های شهر به دنبال لقمه‌ای نان بودند. این وضعیت نه تنها بر چهره‌ی شهرها تأثیر منفی گذاشت، بلکه نشان ‌دهنده‌‌ی عمق فقر، بیکاری و ناامنی بود که پس از سقوط دولت پیشین بر افغانستان سایه افکنده است. زنان، کودکان و افراد معتاد به مواد مخدر، به دلیل آسیب‌پذیری بیشتر، بیشترین جمعیت گدایان را تشکیل می‌دهد. حضور گستردهٔ کودکان گدا در خیابان‌ها، علاوه بر جنبه‌های انسانی و اخلاقی، نشان از ناکامی نظام آموزشی و حمایت‌های اجتماعی است. با توجه به وخامت اوضاع و افزایش نگرانی‌ها دربارهٔ پیامدهای اجتماعی و اقتصادی این پدیده، حکومت سرپرست در اواسط سال ۱۴۰۲ تصمیم به مقابله جدی با گدایی گرفت. این تصمیم در راستای ایجاد نظم و امنیت در شهرها و همچنین کاهش فشار بر منابع عمومی اتخاذ شد. با دستور مستقیم هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت، برنامه‌ای گسترده برای جمع‌آوری گدایان از شهر کابل و سپس سایر مناطق کشور آغاز شد. در این برنامه، نیروهای امنیتی با همکاری نهادهای دولتی اقدام به شناسایی و جمع‌آوری گدایان می‌کردند. در ادامه، دولت با هدف مقابله ساختاری با پدیدهٔ گدایی، اقدام به تدوین و تصویب «قانون جمع‌آوری گداها و جلوگیری از گدایی» کرد. این قانون، گدایی را جرم شناخته و برای گدایان حرفه‌ای مجازات‌های سنگینی از جمله زندان در نظر گرفته است. هدف از تصویب این قانون، کاهش انگیزه برای گدایی و سوق دادن افراد به سمت اشتغال و فعالیت‌های مولد بود. امّا این قانون و مسائل پیرامون آن  یا معضل فقر و تکدی‌گری و گدایی در کشور را رفع خواهد کرد؟.. بحران تکدّی‌گری و اقدامات دولت با تسلط مجدد حکومت فعلی، افغانستان با فروپاشی اقتصادی بی‌سابقه‌ای مواجه شد که میلیون‌ها خانواده را به ورطه فقر کشاند. تحریم‌های بین‌المللی، خشک‌سالی‌های پیاپی و محدودیت‌های شدید اعمال‌شده بر زنان، از جمله عواملی بودند که به تشدید این بحران دامن زدند. در چنین شرایطی، بسیاری از خانواده‌ها توانایی تأمین مایحتاج اولیه خود را از دست داده و به ناچار به تکدی‌گری روی آوردند. افزایش چشمگیر تعداد گداها در خیابان‌های شهرهای افغانستان، به ویژه کابل، به صورت نمادین وضعیت اسفبار اقتصادی و اجتماعی این کشور را به نمایش گذاشت. در واکنش به گسترش پدیده تکدی‌گری، حکومت اقدام به جمع‌آوری گداها از خیابان‌ها نمود. بر اساس قوانین جدید، گداهایی که به دلیل فقر شدید و نبود منابع درآمدی به این کار روی آورده بودند، به عنوان "گداهای مستحق" شناخته شده و قرار بود از سوی دولت حمایت شوند. این حمایت‌ها شامل پرداخت کمک‌های مالی، شناسایی دلایل اصلی روی آوردن افراد به تکدی‌گری و تلاش برای ایجاد فرصت‌های شغلی برای آن‌ها بود. با این حال، گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد که اجرای این قوانین با مشکلات زیادی مواجه بوده است. آمارهای ارائه شده از سوی دولت حاکی از جمع‌آوری ده‌ها هزار گدا است، اما جزئیات دقیقی در مورد میزان کمک‌های مالی پرداختی به این افراد و همچنین اقدامات انجام شده برای رفع مشکلات ریشه‌ای تکدی‌گری ارائه نشده است. ریشه‌ها و راهکارها آمارهای منتشر شده از سوی حکومت، تصویری تیره و تار از وضعیت گدایی در افغانستان ترسیم می‌کند. بر اساس این آمار، گدایی به عنوان یک پدیده اجتماعی گسترده، نه تنها در کابل بلکه در بسیاری از ولایات دیگر از جمله هرات، ننگرهار و... به شدت رواج یافته است. این آمار همچنین نشان می‌دهد که کودکان بی‌سرپرست، افراد معتاد و بسیاری دیگر، به دلایل مختلفی از جمله فقر، بیکاری و نبود فرصت‌های برابر، به این شغل شرم‌آور روی آورده‌اند. جامعه‌شناسان، ریشه‌های اصلی پدیده گدایی را در ناتوانی حکومت‌ها در مدیریت صحیح اقتصاد و مبارزه با فقر جستجو می‌کنند. در مورد افغانستان، فقر گسترده و بیکاری به عنوان مهم‌ترین عوامل تشدیدکننده این پدیده شناخته می‌شوند. بسیاری از افراد به دلیل نبود شغل مناسب و درآمد کافی، مجبور به گدایی می‌شوند تا بتوانند حداقل نیازهای اولیه خود و خانواده‌هایشان را تأمین کنند. با وجود تلاش‌های حکومت سرپرست برای جمع‌آوری گداها، این اقدامات تاکنون نتایج مؤثری در بر نداشته است. زیرا برخوردهای سوری و مقطعی نمی‌تواند مشکلی را که ریشه در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی جامعه دارد، حل کند. برای مقابله با پدیده گدایی، نیازمند رویکردی جامع و بلندمدت هستیم که در آن به ریشه‌های اصلی این مشکل پرداخته شود. این برنامه باید بر اساس مطالعات میدانی و با در نظر گرفتن شرایط خاص افغانستان تدوین شود. برخی از مهم‌ترین اقداماتی که می‌توان در این زمینه انجام داد، عبارتند از: توسعه اقتصادی: توسعه اقتصادی افغانستان، کلیدی برای شکوفایی این کشور و بهبود معیشت مردم آن است. ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار و با درآمد مناسب، از طریق حمایت از بخش خصوصی و سرمایه‌گذاری در صنایع کوچک و متوسط، می‌تواند به کاهش نرخ بالای بیکاری و فقر کمک شایانی کند. دولت افغانستان با ایجاد محیطی امن و پایدار برای سرمایه‌گذاری، می‌تواند جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی را تسهیل کند. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها همچون راه‌ها، انرژی، و ارتباطات، علاوه بر افزایش بهره‌وری، به توسعه مناطق روستایی و کاهش نابرابری‌های منطقه‌ای نیز کمک خواهد کرد. همچنین، حمایت از کشاورزی و صنایع دستی که از منابع طبیعی افغانستان بهره می‌برند، می‌تواند به ایجاد ارزش افزوده و صادرات کالاهای تولید داخل کمک کند. در نهایت، توسعه آموزش‌های فنی و حرفه‌ای و ارتقای سطح مهارت نیروی کار، از دیگر عوامل کلیدی برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و ایجاد اشتغال در افغانستان به شمار می‌رود. حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر: حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر، به ویژه زنان، کودکان، افراد معلول و سالمندان که به دلایل مختلفی از جمله تبعیض جنسیتی، محدودیت‌های جسمی، یا افزایش سن، در معرض خطر بیشتری برای فقر و گرسنگی قرار دارند، امری ضروری و انسانی است. ارائه خدمات حمایتی جامع به این گروه‌ها، از جمله کمک‌های مالی هدفمند، دسترسی آسان به خدمات بهداشتی و درمانی، آموزش‌های حرفه‌ای مناسب با نیازها و توانایی‌های فردی، و ایجاد فرصت‌های اشتغال، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی آن‌ها و کاهش میزان تکدی‌گری به عنوان یکی از تبعات ناگزیر فقر کمک شایانی کند. علاوه بر این، تقویت زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی، مانند تامین مسکن مناسب، دسترسی به آب سالم و بهداشت، و ایجاد شبکه‌های حمایتی اجتماعی، می‌تواند به کاهش آسیب‌پذیری این گروه‌ها در برابر شوک‌های اقتصادی و اجتماعی و افزایش تاب‌آوری آن‌ها کمک کند. در نهایت، مشارکت فعال جامعه مدنی و سازمان‌های مردم‌نهاد در کنار دولت، می‌تواند نقش مهمی در شناسایی دقیق نیازهای این گروه‌ها، طراحی و اجرای برنامه‌های حمایتی موثر، و نظارت بر اجرای این برنامه‌ها ایفا کند. مبارزه با فساد و توزیع عادلانه منابع: مبارزه جدی با فساد اداری و اقتصادی، کلید بهبود توزیع عادلانه منابع و کاهش شکاف عمیق نابرابری‌های اجتماعی است. فساد، همچون آفتي خانمانسوز، ریشه در تمامی لایه‌های جامعه زده و با ایجاد یک چرخه معیوب، مانع از رشد و توسعه‌ی پایدار می‌شود. هنگامی که منابع عمومی به جای خدمت‌رسانی به تمامی آحاد جامعه، به جیب عده‌ای خاص سرازیر می‌شود، شکاف طبقاتی عمیق‌تر شده و اعتماد عمومی به نهادهای دولتی به شدت خدشه دار می‌شود. با شفاف‌سازی فرایندهای اداری، تقویت نظارت‌های مردمی و اعمال قوانین سخت‌گیرانه علیه متخلفان، می‌توان به تدریج فساد را ریشه‌کن کرده و زمینه را برای توزیع عادلانه‌ی فرصت‌ها و امکانات فراهم نمود. کاهش فساد، علاوه بر بهبود وضعیت اقتصادی جامعه، به افزایش مشارکت مردمی در امور عمومی، تقویت روحیه‌ی عدالت‌خواهی و در نهایت، ایجاد یک جامعه‌ی سالم و پویا کمک شایانی می‌کند.

ادامه مطلب