برنامه جهانی غذا در آستانه فرارسیدن عید قربان اعلام کرده است که میلیون‌ها تن این عید را جشن می‌گیرند و با خانواده‌ها دور غذا جمع می‌شوند، اما یک چهارم مردم افغانستان هر روز غروب گرسنه به خواب می‌روند. این نهاد با انتشار پیامی در حساب کاربری اکس خود، خواستار اهدا غذا به نیازمندان در افغانستان در عید قربان شده است. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که ۱۲ میلیون نفر در افغانستان نمی‌دانند که وعده بعدی غذایی شان از کجا می‌آیند. این برنامه در پیامش گفته است که برای کمک‌رسانی در شش ماه آینده به ۶۵۰ میلیون دالر بودجه نیاز فوری دارد. باید گفت که فقر و گرسنگی در سراسر افغانستان پس حاکمیت حکومت سرپرست بر این کشور، تشدید شد. این در حالی است که عملیات بشردوستانه در افغانستان با کمبود بودجه مواجه است. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد می‌گوید که ۲۰.۱ درصد بودجه‌ی مورد نیاز برای کمک‌رسانی در افغانستان تأمین شده است. این دفتر برای عملیات بشردوستانه‌اش در سال ۲۰۲۴ در افغانستان، ۳.۱ میلیارد دالر درخواست کرده است، اما با گذشت شش ماه از آغاز این سال، تنها ۶۱۳.۶ میلیون دالر تمویل شده است. اوچا در گزارش تازه‌ی خود گفته است که کمبود بودجه، مانع تلاش بشردوستانه می‌شود.

همزمان با هزار روزه شدن ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم از سوی حکومت سرپرست ، کاترین راسل، مدیر اجرایی یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد حقوق می‌گوید که کودکان، به‌ویژه دختران نمی‌تواند در گرو سیاست باشد. خانم راسل امروز (پنج‌شنبه، ۲۴ جوزا) با نشر خبرنامه‌ای به‌مناسبت گذشت هزار روز از ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم گفت که گذشت هزار روز از ممنوعیت آموزش دختران را «یک نقطه‌ی عطف غم‌انگیز و نگران‌کننده» توصیف می‌شود. وی تاکید کرد که در این هزار روز معادل سه میلیارد ساعت فرصت آموزشی برای دختران از دست رفته است. او افزود: «برای ۱.۵ میلیون دختر، این محرومیت سیستماتیک نه تنها نقض آشکار حق تحصیل آنان است، بلکه منجر به کاهش فرصت‌ها و بدتر شدن سلامت روان آنان می‌شود.» مدیر اجرایی یونیسف تصریح کرد که تأثیر ممنوعیت آموزش دختران فراتر از خود آنان است و بحران بشردوستانه‌ی جاری در افغانستان را تشدید می‌کند و پی‌آمدهای جدی برای اقتصاد و مسیر توسعه‌ی این کشور دارد. مدیر اجرایی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفت که آموزش فقط فرصت‌ها را برای دختران فراهم نمی‌کند، بلکه از آنان در برابر ازدواج زودهنگام، سوءتغذیه و سایر مشکلات صحی محافظت می‌کند و تاب‌آوری‌شان در برابر بلایایی مانند سیل، خشک‌سالی و زمین‌لرزه را که اغلب در افغانستان رخ می‌دهد، تقویت می‌کند. خانم راسل علاوه کرد که همکارانش برای حمایت از همه‌ی کودکان در افغانستان سخت کار می‌کنند و همراه با شرکای این نهاد، برای ۲.۷ میلیون کودک زمینه‌ی آموزش ابتدایی را فراهم کرده است. مدیر اجرایی یونیسف در بخشی از بیانیه‌اش گفته است که آنان همچنین برای ۶۰۰ هزار کودک که دو سوم آنان دختران هستند، صنف‌های آموزشی مبتنی بر جامعه راه‌اندازی کرده‌اند. او تاکید کرد که آنان هرکاری را که بتوانند برای حفظ زیرساخت‌های آموزشی افغانستان انجام می‌دهند. همچنین وی حکومت سرپرست خواسته است که فورا به همه‌ی کودکان اجازه بدهند که یادگیری را از سرگیرند و از جامعه‌ی جهانی نیز خواسته است که حمایت خود را از آموزش دختران ادامه دهند. خانم راسل گفته است: «هیچ کشوری نمی‌تواند به جلو حرکت کند وقتی که نیمی از جمعیت‌اش عقب بماند.» این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان، ابتدا مکاتب دخترانه را تعطیل کردند، اما وزارت معارف این گروه در سوم ماه حمل سال ۱۴۰۱ خورشیدی اعلام کرد که مکاتب به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم تا اطلاع ثانوی مسدود است. پس از آن تحصیل دختران در دانشگاه‌ها را نیز منع شد و آموزشگاه‌های خصوصی را نیز به‌روی آنان بسته‌اند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۲۳.۷ میلیون نفر از جمله ۹.۲ میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. این سازمان با نشر ناامنی غذایی، شرایط سیاسی، رویدادهای طبیعی و شیوع بیماری‌های واگیر را از عوامل فقر در افغانستان عنوان کرده است. اوچا تاکید کرد که پس از گذشته سه سال از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان بیش از نیمی از جمعیت این کشور به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. در گزارش آمده است که تحمیل سیاست‌های محدودکننده از سوی مقام‌های حکومت فعلی در مورد حقوق و آزادی‌های اساسی زنان و دختران، مانع دسترسی آن‌ها به کمک‌های بشردوستانه، خدمات و مشارکت شده است. دفترهماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل افزود که بیش از ۱۲ میلیون نفر در افغانستان در ناامنی غذایی، ۴۸ درصد جمعیت در زیر خط فقر و ۳.۴ میلیون در نفر در فاصله یک کیلومتری مهمات انفجاری زندگی می‌کنند. در گزارش آمده است که در شش ماه اول سال جاری میلادی تنها ۲۰.۱ درصد از ۶۱۳ میلیون دالر مورد نیاز برای ارائه کمک‌های بشردوستانه در افغانستان را دریافت کرده‌اند. این نهاد می‌گوید که اگر بودجه مورد نیاز به موقع ارائه نشود، بیش از دو میلیون کودک زیر پنج سال و ۷۰۰ هزار زن باردار و شیرده در معرض خطر ابتلا و مرگ ناشی از سو تغذیه قرار خواهند داشت.   دختران در معرض بی‌سوادی و خشونت مبتنی بر جنسبت اوچا در بخش از گزارشش با اشاره به ممنوعیت آموزش میلیون‌ها دختر در افغانستان از سوی حکومت سرپرست گفت: «۳۰۰ هزار کودکی که در حال حاضر در صنف‌های درسی آموزش می‌بینند از دسترسی به آموزش‌های ابتدایی محروم و در معرض خطر بی‌سوادی، ازدواج زودهنگام و خشونت مبتنی بر جنسیت قرار خواهند گرفت.» این نهاد تاکید کرده است که در صورت عدم دریافت بودجه مورد نیاز میلیون‌ها کودک با مشکل عدم دسترسی به آب آشامیدنی، نزدیک به دو میلیون نفر در معرض خطرات حفاظتی و ۴.۵ میلیون نفر از حمایت‌های حقوقی، روانی و اجتماعی محروم خواهند شد. حکومت سرپرست زنان را از آموزش، تحصیل، کار و‌ حضور در شماری از اماکن عمومی منع کرده است.

بخش زنان سازمان ملل متحد اعلام کرده است، ظلمی که زنان و دختران افغانستان از آگست ۲۰۲۱ به این‌سو، تجربه می‌کنند از نظر مقیاس و تأثیر نسلی «بی‌نظیر» است. این سازمان‌ امروز (دوشنبه، ۲۱ جوزا) گزارشی در مورد وضعیت زنان افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست نشر کرده و خواستار اقدام فوری جهانی برای پایان دادن به ستم جاری بر زنان و دختران افغانستان شده است. گزارش به نقل از زنانی که تبعیض جنسیتی را پس از تسلط حکومت سرپرست تجربه کرده‌اند، نوشته است که پیشرفت در زمینه حقوق زنان، با صدور بیش از ۷۰ فرمان از سوی‌ حکومت فعلی، در کمتر از سه سال از بین رفت. بخش زنان سازمان ملل تاکید کرد که انزوای اجتماعی، زنان و دختران را به ناامیدی سوق می‌دهد. این سازمان با نشر آمارهای گفت که تنها یک درصد از زنان احساس می‌کنند که در جامعه نفوذ دارند، همین‌گونه ۸ درصد زنان سروی شده از آگست ۲۰۲۱ تا اکنون حداقل یک‌ زن را می‌شناسند که خودکشی کرده و ۱۸ درصد از اشتراک‌کنند‌گان می‌گویند که در سه ماه گذشته، یک بار هم با زنان خارج از خانواده‌شان دیدار نکرده‌اند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که ترک تحصیل ۱.۱ میلیون دختر و‌ ممنوعیت بیش از ۱۰۰ هزار زن از رفتن به دانشگاه با یک در ۵۰ رویداد مرگ‌ومیر مادران در افغانستان مرتبط است. یکی از زنان به بخش زنان سازمان ملل گفته است: «زنان خواهان حق تصمیم‌گیری هستند، نه فقط در خانه‌های‌شان، بلکه در دولت و دیگر فضاها. آنان تحصیل و کار می‌خواهند‌؛ حقوق خود را می‌خواهند.» آلیسون داویدیان، نماینده ویژه زنان سازمان ملل در افغانستان افزود: «زنان افغان مقاومت فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهند. در مواجهه با چالش‌های باورنکردنی، زنان به اداره سازمان‌ها، مشاغل و ارائه خدمات ادامه می‌دهند. ما باید روی مقاومت آنها سرمایه گذاری کنیم و افغانستان باید در صدر اجندای بین‌المللی قرار بگیرد.» بخش زنان سازمان ملل توصیه کرد که برای مبارزه با این‌ وضعیت، از سازمان‌های جامعه مدنی زنان افغانستان با تخصیص بودجه درازمدت حمایت شود. در گزارش آمده است که جامعه‌ی جهانی از اقداماتی که می‌تواند به طور ناخواسته از سیاست‌ها، هنجارها و ارزش‌های تبعیض‌آمیز حکومت سرپرست حمایت یا آن را عادی‌سازی کند، جلوگیری کنند. این نهاد همچنان توصیه کرده است: «اطمینان حاصل شود که حداقل ۳۰ درصد از تمام کمک‌های مالی به افغانستان به ابتکاراتی اختصاص می‌یابد که صراحتاً با هدف ارتقای برابری جنسیتی، حقوق زنان و اجتناب از حمایت از پروژه‌های کور جنسیتی صورت می‌گیرد.» این گزارش در حالی نشر می‌شود که حکومت سرپرست زنان را از آموزش، تحصیل، کار و‌ حضور در شماری از اماکن عمومی منع کرده است.

برنامه جهانی غذا در تازه‌ترین مورد اعلام کره است که طی چهار ماه سال روان میلادی (۲۰۲۴ میلادی) به ۳.۵ میلیون افغان کمک نقدی کرده است. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با این کمک‌ها زمینه تهیه غذا و تقویت بازار محلی را فراهم کرده است. برنامه جهانی غذا در مورد مقدار پول کمک شده جزییات ارائه نکرده است. باید گفت که با روی کار آمدن حکومت سرپرست در افغانستان، نهادهای متعدد بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد اعلام کردند که این کشور افزون بر بحران سیاسی با بحران شدید گرسنگی، بیکاری و صحی نیز دست‌وپنجه نرم می‌کند. اوچا یا دفتر همأهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد چند روز قبل نیز گفته بود که معیشت و امنیت غذایی در افغانستان در خطر است.

سازمان جهانی صحت در تازه‌ترین گزارش خود اعلام کرده است که روزانه ۲۴ مادر و ۱۶۷ نوزاد در سراسر افغانستان به دلایل مرگ‌ومیر قابل‌ پیشگیری جان‌شان را از دست می‌دهند. این سازمان امروز (یک‌شنبه، ۲۰ جوزا) با نشر گزارشی گفته است که شدیدترین عواقب وضعیت بحرانی صحی در افغانستان را زنان و کودکان متحمل می‌شوند. در گزارش آمده است: «به‌طور غم‌انگیز، مرگ‌ومیر مادران قابل پیشگیری هر روز جان ۲۴ مادر را می‌گیرد و روزانه ۱۶۷ نوزاد به دلایل قابل پیشگیری جان خود را از دست می‌دهند.» سازمان جهانی صحت تاکید کرد که شهروندان سراسر افغانستان یک سیستم صحی ناپایدار را تحمل می‌کنند و با شبح روزانه‌ی کمبود مواد غذایی و سوءتغذیه روبرو هستند و این وضعیت با بار قابل توجه بیماری‌های واگیر و غیرواگیر، شیوع مکرر بیماری، خشک‌سالی شدید و سایر بلاهای طبیعی ترکیب شده است. این سازمان افزود که وضعیت اسفبار زنان افغانستان به‌دلیل عدم دسترسی دختران و زنان به تحصیل و معیشت بدتر شده است. تعطیلی مراکز صحی و کمبود بودجه سازمان جهانی صحت در ادامه گزارشش نوشته است که به‌دلیل کمبود شدید بودجه، در مجموع ۴۲۸ مرکز بهداشتی ثابت و سیار در کشور بین جنوری تا دسامبر ۲۰۲۳ میلادی تعطیل شدند. در ادامه آمده است که ۳۱۰ مرکز صحی در سراسر کشور، از جمله شفاخانه‌ها به‌دلیل کمبود بودجه، با کمبود شدید خدمات و عدم حمایت مواجه خواهند شد. به گفته‌ی سازمان جهانی صحت، تعطیلی مراکز صحی، تأثیر مخربی بر دسترسی بیش از سه میلیون نفر به مراقبت‌های بهداشتی داشته است؛ از جمله بیش از ۶۰۰ هزار کودک زیر پنج سال و بیش از ۲۴۰ هزار زن باردار و شیرده. در گزارش تاکید شده است که برای حفظ دست‌آوردها سال‌های گذشته، به ۳۵۲ میلیون دالر اضافی برای تکمیل بودجه‌ی کلی ۴۲۳ میلیون دالری برای سال‌های ۲۰۲۴ الی ۲۰۲۵ نیاز دارد. فرصت قابل توجه و محو فلج کودکان سازمان جهانی صحت همچنان در بخش گزارشش نوشته است که شش کودک در سال ۲۰۲۳ براثر ویروس پولیو در افغانستان فلج شدند، درحالی‌که این رقم در سال ۲۰۲۰، ۵۹ کودک بود. این سازمان گفت که افغانستان از سال ۲۰۲۱ دست‌آوردهای قابل توجهی در ریشه‌کنی فلج اطفال داشته است. در ادامه آمده است که عدم استفاده‌ی حداکثری از این فرصت منجر به فلج شدن تعداد بیشتری از کودکان و تحمیل بارهای بیشتر بر سیستم صحی کشور می‌شود. سازمان جهانی صحت می‌گوید، در‌حالی‌که تلاش‌ها برای ریشه‌کن‌کردن فلج اطفال تا حدی موفقیت‌آمیز بوده است، اما چالش‌های پایدار باقی مانده است. در سال گذشته‌ی میلادی شش مورد مثبت بیماری فلج کودکان در افغانستان ثبت شده بود که همه در ولایت ننگرهار است.