یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که از هفت هزار دانشآموز دختر و پسر در سراسر افغانستان حمایت میکند. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که به دختران و پسران کمک میکند تا بتوانند بهراحتی به مکتبهای ابتدایی بروند. آموزش و مراقبت در دوران کودکی بهترین شروع دانشآموزان برای زندگی کردن است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد همچنان در پیامی دیگری نوشته است که در خانههای دختران دانشآموز شیرهای آب نصب کرده تا وقت خود را برای آبآوردن تلف نکنند. یونیسف تاکید کرد که این سهولت را برای دختران، با حمایت مالی کمکهای بشردوستانهی افغانستان، بانک توسعهی اسلامی و سازمان همکاری اسلامی ایجاد کرده است. فوزیه، دانشآموز ده سالهی که از خدمات آبرسانی مستفید شده است به یونیسف گفته است که نبود آب، بارها باعث دیر رفتن وی به صنف درسی شده است. فوزیه افزود: «زمانیکه برای آب آوردن کیلومترها دور از خانه میرفتم، زمان شروع صنف من در مکتب بود. حالا میتوانم با خیال راحت صبح زود به مکتب بروم و آموزش ببینم.» حمایت یونیسف از دانشآموزهای دختر در دورهی ابتدایی در حالی صورت میگیرد که اکنون بیش از یک هزار و ۳۰ روز میشود دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتبها منبع شدهاند. حکومت سرپرست پس از بهدست گرفتن قدرت در افغانستان، با صدور بیش ۵۰ فرمان، زنان و دختران را در بعدهای وسیع زندگی اجتماعی محدود کردند. در نخستین اقدام آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرد.
برچسب: رسانه گوهرشاد
والدین چطور میتوانند به فرزندانشان کمک کنند؟ درصورتی که شما والد یک کودک دارای (ADHD) هستید، به منظور یاری رساندن به او جهت کنترل رفتارهایش، نقش مهمی را بر عهده دارید. نخستین چیزی که باید بدانید این است که این مشکل کودک هیچ ربطی به نقیصه یا کمبود شما ندارد و نباید خود را از این بابت که احتمالا چون والدین خوبی نبوده اید، سرزنش کنید. به منظور اصلاح رفتار و توجه کودکتان میتوانید برخی روشهای خاص جهت گفتگو کردن، بازی کردن و کار کردن با او را بیاموزید (البته استفاده از این روشها میتواند علاوه بر والدین کودک برای سایر مراقبین و دوستانی که با کودک (ADHD) سروکار دارند، مفید باشد.) درحال حاضر برنامههایی جهت کمک به والدین کودک دارای (ADHD) توسط متخصصین طراحی شده است. تاکید اصلی بیشتر این برنامهها بر روی کنترل رفتار است. والدین در این برنامهها میآموزند که چطور برنامهریزی کرده و فعالیتهای ساختارمندی را برای کودکشان ترتیب دهند و چطور او را به واسطهی کوچکترین مقادیر پیشرفتی که کسب میکند، تشویق کرده و پاداش دهند. رویکردهای کنترل رفتار معمولا با آموزش والدین و مراقبین کودک در سه مرحله صورت میگیرد که این مراحل به ترتیب عبارت اند از: شناسایی رویدادها یا شرایطی که به نظر میرسد باعث بروز مشکلات رفتاری یا آغاز مشکلات ویژه در کودکان میگردد. این رویدادها یا شرایط را با عنوان پیشامدها نام نهاده اند. توصیف کامل از رفتار واقعی کودک (کودک چه کار میکند، چه مدت این کارش ادامه مییابد و چه کاری را نباید انجام دهد.) مشاهدهی پیامدهای این رفتار (چه اتفاقی برای کودک میافتد، سایرین نسبت به این رفتار کودک چه واکنشی از خودشان نشان میدهند، چه نوع توجهی به کودک داده میشود.) سپس به والدین نشان داده میشود که چطور رفتار کودکشان را به طور تدریجی تغییر دهند، چطور بر روی تغییرات هرچند اندک کودک هربار تمرکز کنند و چطور او را به خاطر هر گام کوچکی که به سوی تغییر صحیح برمیدارد تشویق نمایند. یاری رساندن به کودکان بالای پنج سال درصورتی که والدین از همان اوایل سنین کودک، کمکها و حمایتهای لازم را دریافت کنند، از بروز مشکلات احتمالی در آینده فرزندشان پیشگیری به عمل خواهند آورد. به منظور انجام این کار در وهلهی نخست میبایست کودکانی که دارای علائم (ADHD) هستند، توسط مراکز استاندارد، مورد بررسی و شناسایی قرار گیرند. به عنوان مثال: کارمندان بخش سلامت روان در شهری در کشور انگلستان (هامپشر) اموزش دیده اند تا با والدینی که کودکانشان در سه سالگی مورد شناسایی قرار گرفته بودند، کار کنند. برخی از مهمترین اصولی که آنها به این دسته از والدین آموزش میدادند عبارت اند از: قبل از اینکه سعی کنید تا با کودکتان صحبت کنید با او تماس چشمی برقرار نمایید. اگر شما از اتاق دیگری او را مورد خطاب قرار دهید توجهی به حرف شما نخواهد کرد. دستوراتی که میدهید تا حد امکان ساده باشد (قانون یک جملهای). کودکان دارای (ADHD) مشکلاتی در زمینۀ حافظۀ کوتاه مدت دارند. بنابراین، هرچیزی را که در قالب بیش از یک جمله به آنها گفته شود، فراموش میکنند. برای هر رفتار قابل قبولی که از او سر میزند وی را صرفا بابت همان رفتار خاص تشویق کنید. همچنین او را طی کمترین زمان پس از انجام رفتار قابل قبول تشویق کنید در واقع باید این تشویق بلافاصله پس از بروز رفتار صورت بگیرد. خونسرد باشید، اگر از دست او بسیار عصبانی شده اید او نیز همین خشم را به شما منعکس خواهد کرد. استفاده از تن صدای آرام در چنین مواقعی به والدین و حتی به خود کودک نیز کمک خواهد کرد تا آرامش خود را حفظ کند. به دنبال روشهایی بگردید که حواس کودک را از بدخلقی در همان لحظه پرت کنید برای مثال (به آآآن گربه نگاه کن یا ببین اسباب بازیهایت اینجا روی زمین مانده اند چطور است با هم منظم شان کنیم.) کارهای روزمرهی واضحی برای او ترتیب دهید. لازم است برای کودک دارای (ADHD) بطور دقیق گفته شود که هرروز چه فعالیتهایی میبایست انجام دهد. برای این منظور میتوانید از جداول یا فهرستهایی که به عنوان یاداور کارها و امور روزمره عمل میکنند، استفاده کنید. زمانی که چیزی حدودا رو به پایان بوده و در حال تغییر است، بطور واضح به او هشدار بدهید. برای این منظور میتوانید از زنگ ساعت یا زمان سنج استفاده کنید. با کودکتان بازی کنید حتی برای مدت زمان اندک. کودکان دارای (ADHD) واکنش خوبی نسبت به بازیهای هیجان انگیز با فعالیت جسمانی بالا از خودشان نشان میدهند. راهکاری مداخلوی در کلاسهای درس کلاس درس طوری چیدمان شده باشد تا محرکهایی که باعث حواسپرتی کودکان میشود به حداقل رسانیده شده باشند به عنوان مثال (کودکان دارای (ADHD) را دور از پنجرهها بنشانید.) در طول هر کلاس فعالیتهای متفاوتی بگنجانید. اهداف کوتاه مدت و قابل دسترس برای کودک طراحی نمایید و زمانی که تکلیفی را به پایان رسانید بلافاصله او را تشویق نمایید. هنگام نوشتن از خطوط بزرگ استفاده نمایید و در هر صفحه تنها یک یا دو فعالیت را اختصاص دهید و از دادن توضیحاتی که مستقیما به فعالیت ارتباطی ندارند، خودداری نمایید. در فعالیتهای کلاسی او را شراکت دهید. قوانین کلاسی روشن و واضحی وضع کنید. این کودکان را تشویق کنید تا آنچه را که باید انجام دهد اول بصورت شفاهی، برای استاد و سپس به آرامی برای خودش توضیح دهد. مسئولیتهای خاصی را به آنها بسپارید به نحوی که سایر دانشآموزان، آنها را به دید مثبتی بنگرند. نتیجهگیری (ADHD) یک مشکل جدید نیست اما روشهای نوینی جهت کمک کردن به این دسته از کودکان و خانوادههایشان به منظور غلبه بر آن وجود دارد. جهت ارائه هرچه بهتر کمک به این دسته از کودکان و خانوادهها، والدین، معلمان و متخصصین سلامت روان، همگی میبایست دست به دست هم داده و منظور بهبود وضعیت با هم کارکنند تا حد امکان بتوانند آیندهی بهتری برای این دسته از کودکان رقم بزنند. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»
منابع محلی از ولایت سرپل میگویند که افراد ناشناس با بمب دستی به عزاداران محرم در این ولایت حمله کرده و در نتیجه هفت تن در این حمله زخمی شدند. دستکم سه منبع در شهر سرپل به رسانه گوهرشاد گفتهاند که این حمله ساعت 11:00 پیش از چاشت روز گذشته (جمعه 29 سرطان) در منطقهی «توحید آباد» از مربوطات شهر سرپل صورت گرفته است. منبع تاکید کرد که حملهکننده سوار بر موتورسایکل بود و بمب دستی را بر عزاداران حسینی که شربت توزیع میکردند، پرتاب و فرار کرده است. باید گفت که تا اکنون مسوولیت این حمله را هیچ فرد و یا گروهی برعهده نگرفته است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در سرپل نیز تا اکنون در این مورد به رسانهها چیزی نگفتهاند. این در حالی است که مراسم عزاداری محرم امسال با وجود محدودیتهای شدید در امنیت کامل در ولایات مختلف برگزار شد. در این مورد، امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه امارت اسلامی، روز جمعه در یک نشست خبری، صحبت میکرد و گفت: برنامههایی که از یکسال پیش برای ایجاد خونریزی در مراسم عاشورای امسال طرح شده بود از سوی نیروهای امنیتی امارت اسلامی خنثی و این مراسم در سراسر افغانستان در فضای امن برگزار شد. وی تاکید کرد که نیروهای امنیتی امارت اسلامی برنامههای گروه تروریستی داعش را خنثی و ثابت کردند که توجه یکسان به شهروندان شیعه و سنی در افغانستان دارند.
نویسنده: مهدی مظفری کودکان با آموزش، نظم و انضباط، مهارتهای بنیادی را برای موفقیت در زندگی فرا میگیرند. این مهارتها به آنها کمک میکند تا در مسیر درست گام بردارند و به اهداف خود دست پیدا کنند. نظم و انضباط به معنای اطاعت کورکورانه از قوانین نیست، بلکه به معنای مسئولیتپذیری در قبال اعمال و تعهدات خود است. کودکی که منظم و با انضباط است، یاد میگیرد که زمان خود را مدیریت کند، وظایف خود را به موقع انجام دهد و در برابر وسوسهها مقاومت کند. این مهارتها در تمام جنبههای زندگی او، از تحصیل و کار گرفته تا روابط اجتماعی و شخصی، نقش حیاتی دارند. یکی از مهمترین فواید آموزش نظم و انضباط به کودکان، تقویت عزت نفس آنهاست. زمانی که کودکان احساس میکنند که میتوانند کارهای خود را به درستی انجام دهند و به اهداف خود دست پیدا کنند، اعتماد به نفس آنها افزایش مییابد. این امر به آنها کمک میکند تا در مواجهه با چالشها مثبتاندیش باشند و از شکستها نترسند. علاوه بر این، نظم و انضباط به کودکان کمک میکند تا روابط سالم با دیگران برقرار کنند. آنها یاد میگیرند که به قوانین و مقررات احترام بگذارند، نوبت خود را رعایت کنند و به احساسات دیگران توجه کنند. این مهارتها برای موفقیت در اجتماع و ایجاد روابط پایدار ضروری هستند. آموزش نظم و انضباط به کودکان باید از سنین پایین آغاز شود. والدین و مربیان میتوانند با بهکارگیری روش مناسب، نظم و انضباط را به کودکان آموزش دهند. در ادامه چند روش مؤثر برای آموزش نظم و انضباط به کودکان آورده شده است: ۱. الگوی خوبی باشید: کودکان موجوداتی کنجکاو هستند که دائماً در حال یادگیری و الگوبرداری از دنیای اطرافشان، به خصوص بزرگسالان، هستند. از این رو، رفتار و منش شما به عنوان پدر و مادر یا مراقب، نقشی اساسی در شکلگیری شخصیت و عادات فرزندتان ایفا میکند. یکی از مهمترین جنبههای الگوبودن، نظم و انضباط است. اگر میخواهید فرزندتان فردی منظم و مسئولیتپذیر باشد، قبل از هر چیز باید خودتان این خصوصیات را به او نشان دهید. از سادهترین اقدامات برای شروع، منظم بودن در انجام کارهای روزمره است. سعی کنید سر وقت از خواب بیدار شوید، به موقع سر قرارهایتان برسید، وسایل خود را مرتب نگه دارید و وظایف خود را به تعویق نیندازید. برنامهریزی و مدیریت زمان نیز از کلیدهای اساسی نظم و انضباط است. به فرزندتان نشان دهید که چگونه میتوان با برنامهریزی و استفاده درست از زمان، به تمام کارها رسید. مسئولیتپذیری را نیز به فرزندتان بیاموزید. با دادن وظایف متناسب با سن و تواناییهایش به او، کمک کنید تا مفهوم تعهد و پاسخگویی را درک کند. صداقت و راستیگویی نیز از ارکان مهم الگوبودن هستند. با فرزندتان صادق باشید و به او نشان دهید که چگونه میتوان با صداقت و رو راست بودن، اعتماد دیگران را جلب کرد. به یاد داشته باشید که کودکان از مشاهدهی رفتار شما بیشتر از شنیدن حرفهایتان یاد میگیرند. بنابراین، اگر میخواهید فرزندتان الگوی مثبتی برای او باشید، ابتدا باید خودتان آن الگو را به نمایش بگذارید. در کنار این موارد، تشویق و قدردانی را نیز فراموش نکنید. زمانی که فرزندتان رفتار مثبتی از خود نشان میدهد، او را تشویق کنید و از او قدردانی نمایید. این کار به او انگیزه میدهد تا رفتارهای مثبت خود را ادامه دهد. ۲. انتظارات واضحی را تعیین کنید: تعیین انتظارات واضح یکی از مهمترین ارکانِ فرزندپروریِ موفق است. این امر به کودکان کمک میکند تا بفهمند از آنها چه رفتاری انتظار میرود و در چارچوبِ مشخصی عمل کنند. زمانی که انتظارات به طور واضح و مختصر بیان شوند و هراز گاهی یادآوری گردند، احتمالِ بروزِ سوءتفاهم و ناامیدی کاهش مییابد. لذا در موردِ انتظاراتتان با فرزندتان به طورِ مستقیم و صادقانه صحبت کنید. به جایِ اتکا به دستوراتِ کلی، قوانینِ خاص و قابلِ فهمی را برای رفتارهای موردِ نظر خود تعیین کنید. برای مثال، به جای گفتن «اتاقت را مرتب کن»، میتوانید بگویید «لطفاً تمامِ لباسهایت را در سبدِ لباسها بگذار و اسباببازیهایت را جمع کن و روی قفسهها قرار بده.» ۳. قاطع باشید: زمانی که قوانین را نقض میکند، عواقب ثابتی را اعمال کنید. قاطع باشید، اما عادلانه هم باشید. قاطعیت به معنای خشن یا دیکتاتور بودن نیست. مهم است که با مهربانی و احترام با کودک خود رفتار کنید. بنابراین از تنبیه بدنی یا فریاد زدن خودداری کنید، زیرا اینها فقط باعث عصبانیت و ترس کودک میشوند. ۴. به آنها مسئولیت بدهید: واگذار کردن مسئولیت به فرزندان، راهکاری مؤثر برای پرورش انسانهایی مستقل، کارآمد و مسئولیتپذیر است. این امر به آنها میآموزد که عضوی ارزشمند از خانواده و جامعه هستند و نقشی حیاتی در انجام کارها دارند. شروع این مسیر میتواند از سنین پایین با وظایف سادهای مانند مرتب کردن اسباببازیها، جمع کردن میز بعد از غذا یا کمک به آویزان کردن لباسها آغاز شود. با افزایش سن، پیچیدگی وظایف نیز باید بیشتر شود، تا جایی که فرزند شما در انجام کارهایی مانند آشپزی ساده، انجام تکالیف بدون نیاز به یادآوری، یا حتی مراقبت از حیوان خانگی سهم خود را بر عهده گیرد. مسئولیتپذیری تنها به انجام وظایف محوله محدود نمیشود. در واقع، این امر شامل درک عواقب اعمال خود، پاسخگویی در قبال اشتباهات و تلاش برای جبران آنها نیز میشود. زمانی که به فرزندانتان مسئولیت میدهید، به آنها فرصتی برای یادگیری مهارتهای حل مسئله، برنامهریزی و مدیریت زمان میدهید. ۵. از تشویق و تمجید استفاده کنید: تشویق و تمجید ابزاری قدرتمند و در دسترس والدین برای پرورش رفتارهای مثبت در فرزندانشان است. زمانی که فرزند شما کار خوبی انجام میدهد، چه بزرگ و چه کوچک، مهم است که آن را به اطلاع او برسانید. این کار به آنها نشان میدهد که شما متوجه تلاشهایشان شدهاید و از آنها قدردانی میکنید. تحسین و تمجید فواید بسیاری برای کودکان دارد. (در مقالات آینده به این مؤلفه بیشتر میپردازیم.) ۶. انعطافپذیر باشید: کودکان در حال یادگیری و رشد هستند و در این مسیر اشتباهات زیادی مرتکب میشوند. به عنوان یک بزرگسال، مهم است که در برابر این اشتباهات انعطافپذیر باشیم و آنها را درک کنیم. به جای خشم یا ناامیدی، باید با صبر و حوصله با آنها صحبت کنیم و به آنها کمک کنیم تا از اشتباهات خود درس بگیرند. در اینجا چند نکته برای برخورد با اشتباهات کودکان آورده شده است: ابتدا آرامش خود را حفظ کنید. عصبانی شدن یا فریاد زدن فقط اوضاع را بدتر میکند. به جای این کار، نفس عمیقی بکشید و سعی کنید آرام بمانید. با کودک خود صحبت کنید. به او بگویید که چه اشتباهی کرده است و چرا این کار اشتباه بوده است. از او بپرسید که چه فکری در مورد این اتفاق دارد و چگونه میتوانند از آن درس بگیرد. به جای تنبیه، بر راهحلها تمرکز کنید. به کودک خود کمک کنید تا راههایی برای جبران اشتباه خود پیدا کند. این میتواند شامل عذرخواهی، کمک به کسی که به او آسیب رسانده است یا انجام کار دیگری برای جبران اشتباه باشد. مثبت بمانید. به کودک خود یادآوری کنید که همه اشتباه میکنند و این به معنای بد بودن آنها نیست. به آنها ایمان داشته باشید که میتوانند از این تجربه یاد بگیرند و رشد کنند. به یاد داشته باشید که صبر و شکیبایی کلید اصلی در برخورد با اشتباهات کودکان است. با استفاده از این نکات، میتوانید به کودک خود کمک کنید تا از اشتباهات خود درس بگیرد و به یک فرد منضبط و مسئول و با اخلاق تبدیل شود.
سازمان ملل متحد نشست جانبی را در مورد چگونگی تاثیر بحران بشری روی زنان و دختران در افغانستان، کامرون و اوکراین برگزار کرده است. شرکتکنندگان تاکید کردهاند که مسائل سیاسی مربوط به زنان باید در کانون بحثها و راهحلهای پیشنهادی قرار گیرد. زرقا یفتلی، فعال حقوق زن که در این نشست شرکت کرده است با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این نشست تحت عنوان «شکلدادن به آینده، تاثیر زنان در تحولات بشردوستانه» در مقر سازمان ملل برگزار شده است. خاتم یفتلی گفت که وی در این نشست در مورد وضعیت زنان و دختران در افغانستان و همهی چالشهای آنان در بعدهای مختلف صحبت کرده است. وی تاکید کرد که در این نشست در مورد مسوولیت جامعهی جهانی در مورد وضعیت کنونی نیز بحث صورت گرفته است. این نشست در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل در حالی برگزار میشود که افغانستان بزرگترین بحران بشری را تجربه میکند و نیمی از جمعیت آن به کمکهای بشردوستانه نیاز دارد. همچنین گزارشهای سازمان ملل نشان میدهد که زنان و دختران در افغانستان بهدلیل محدودیتهای حکومت سرپرست بیشترین آسیب را از بحران بشری متحمل میشوند. شرکت کنندگان این نشست تاکید کردهاند که بحرانهای بشردوستانه نتیجهی بحرانهای سیاسی است و به همین دلیل مسائل سیاسی مربوط به زنان باید در کانون بحثها و راهحلهای پیشنهادی قرار گیرد. در اعلامیه آمده است که سازمانهای فمینیستی، باید سازمانهای سیاسی باقی بمانند و استراتژی غیرسیاسیکردن جنبشها تنها حقوق زنان را به عقب میاندازد و راهحلهای نامناسب برای زنان و دختران ایجاد میکند. باید گفت که در این نشست در مورد حضور سازمانهای زنان در بخش کمکهای بشری و حمایت مالی از این سازمانها نیز تاکید شده است. براساس آمار سازمان ملل، ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند. بیشتر نیازمندان را زنان و کودکان شکل میدهند.
سازمان جهانی صحت و اداره زنان سازمان ملل متحد اعلام کردهاند که ابتکار مشترکی را برای حمایت از زنان و کودکان مبتلا به اختلالات ناشی از مصرف مواد مخدر در افغانستان آغاز کردند. سازمان جهانی صحت و اداره زنان ملل متحد با نشر اعلامیهای مشترک گفتهاند که هدف این ابتکار جدید ادغام مجدد زنان آسیبپذیر مبتلا به اختلالات مصرف مواد مخدر و فرزندان آنها در جامعه است. در ادامه آمده است که ابتکار جدید، تلاش مشترک سازمان جهانی صحت و اداره ملل متحد برای مقابله با این موضوع مهم صحی، به ویژه در میان زنان و کودکان است و زنان از طریق بسته جامع خدمات حفاظتی، درمان اختلالات مصرف مواد مخدر و خدمات سلامت روان حمایت خواهند شد. در اعلامیه آمده است که این ابتکار رویکرد جامع و حساس به جنسیت را برای بهبود دسترسی به خدمات یکپارچه سلامت روان و حمایت روانی اجتماعی و ارایه خدمات با کیفیت درمان اختلال مصرف مواد مخدر برای زنان آسیب دیده اتخاذ میکند. در ادامه آمده است که علاوه بر حمایت زنان و کودکان، قرار است که از طریق این ابتکار ادارههای صحت و زنان ملل متحد، ظرفیتهای کارکنان کلیدی صحی در مراکز هدفمند برای ارایه خدمات مرتبط با جنسیت و تروما افزایش یابد. سازمان جهانی صحت و اداره زنان ملل متحد گفتهاند که در کنار این موارد، برای اطمینان از تداوم مراقبت و کاهش «ننگ» مرتبط با سلامت روان و اختلالات مصرف مواد، خدمات حمایتی مبتنی بر جامعه و خدمات حفاظتی سیار نیز در نظر گرفته خواهد شد. در ادامه آمده است که افغانستان از دهها سال به این طرف مشکل قابل توجه مصرف مواد مخدر داشته است که با درگیریهای مداوم و بیثباتی بدتر شده است، طوری که نزدیک به چهار میلیون نفر-حدود ده درصد از جمعیت – از اختلالات مصرف مواد مخدر متاثر شدهاند. این در حالی است که هیأت معاونت سازمان ملل متحد به تاریخ ششم ماه روان خورشیدی گزارش داد که بین یک تا دو میلیون نفر در افغانستان به مواد مخدر معتاد اند که ۳۵ در صد آنان را زنان تشکیل میدهد. اگر چه در مورد شمار معتادان در افغانستان در این اواخر تحقیق نشده، اما بر اساس یک سروی که در سال ۲۰۱۴ صورت گرفت، حدود سه میلیون معتاد در افغانستان وجود داشت. با این وجود حکومت سرپرست همواره گفته است که شمار معتادان در این کشور به حدود پنج میلیون نفر میرسد که یک میلیون آنان زنان و کودکان اند.
ورزشکاران زن اهل افغانستان که پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، به کشور پاکستان پناهنده شدهاند، میگویند زمانیکه در افغانستان بودند، فوتبال همه چیز آنان بود، «شادی، اشتیاق و رویاهای شان» اما اکنون در مکانی دیگری سرگرم فوتبال هستند. بخش آسیای کمیساری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در صحبت با شماری از ورزشکاران زن افغانستان در پاکستان و نشر نوار ویدیویی از گفتههای آنان، گفت که فوتبال برای این زنان در پاکستان، بسیار بیشتر از یک بازی است. این برای آنان منبع امید و قدرت است. زنان ورزشکار میگویند: «زمانیکه در افغانستان بودهاند در یک تیم فوتبال بازی میکردند و با فوتبال، رویای آیندهی خود را بهعنوان بازیکنان حرفهای در سر میپروراندند.» آنان تاکید کردند: «اگرچه مجبور شدیم وطن خود را ترک کنیم، اما هرگز تسلیم نشدیم.» شماری از ورزشکاران زن اهل افغانستان که پناهنده شدهاند؛ در کشورهای دوم به بازی در رشتههای دلخواه شان ادامه دادهاند. آنان میگویند: «فوتبال به ما امید و قدرت میدهد. ما این امید را با تیم خود در میان میگذاریم. احساس میکنیم تمام دنیا به دنبال ما هستند و به ما میگویند تسلیم نشویم.» این در حالی است که حکومت سرپرست پس از به دست گرفتن قدرت در آگوست ۲۰۲۱، زنان و دختران را از آموزش و کار محروم کردند. حکومت فعلی همچنان دستور منع گشتوگذار زنان در مکانهای عمومی مانند حمامهای عمومی و پارکها را صادر کردند. در ادامهی وضع محدودیتها آنان دستور بسته شدن سالنهای زیبایی زنان و سالنهای ورزشی را نیز صادر کردند. در تازهترین مورد قرار است شش ورزشکار بهشمول سه زن از افغانستان در المپیک ۲۰۲۴ پاریس شرکت کنند. اما اتل مشوانی، سخنگوی ادارهی ورزش گفته است که حکومت فعلی سه ورزشکار زن افغانستان که در بازیهای المپیک تابستانی پاریس ۲۰۲۴ شرکت میکنند؛ نمایندهی این کشور نخواهند بود و آنان را بهرسمیت نمیشناسند. او با اشاره به ورزشکاران مرد گفته است: «تنها سه ورزشکار نمایندهی افغانستان هستند. در حال حاضر ورزش دختران در افغانستان متوقف شده است. وقتی ورزش دختران انجام نمیشود، چگونه میتوانند به تیم ملی بروند؟» با این وجود چندی پیش نیز کیمیا یوسفی، ورزشکار افغانستانی که قرار است به نمایندگی از افغانستان همراه با پنج ورزشکار دیگر در این رقابتها شرکت کند؛ گفته بود که در این بازیها از «رویاها و آرزوهای دزدیده شدهی» دختران افغانستان نمایندگی میکند.
شماری از زنان معترض و جنبش موسوم به «شنبههای ارغوانی» اعلام کردهاند که تعداد واقعی زنان در بند حکومت سرپرست افغانستان بیش از دو هزار نفر است. این جنبش با نشر اعلامیهای گفته است که در حالیکه مسوولان حکومت فعلی چندی پیش آمار زنان در زندانها را ۵۰۰ تن گفتهاند، اما آمار واقعی بیشتر از آن است که مسوولان حکومت فعلی اعلام کردهاند. جنبش شنبههای ارغوانی به نقل از یک منبع نوشته است که بیش از ۲ هزار زن در زندانهای حکومت سرپرست قرار دارند اعلامیه بازداشت زنان در بند حکومت فعلی را تصویری تلخ از وضعیت خوانده است. در ادامه آمده است: «چند روز پیش، حکومت فعلی تاکید کردند که تنها ۵۰۰ زندانی زن در تمام زندانهای افغانستان وجود دارد. با این حال، این منبع ادعا میکند که تعداد واقعی بیش از ۲ هزار است و تصویری تلخ از وضعیت ترسیم میکند.» جنبش شنبههای ارغوانی به نقل از منبعاش گزارش میدهد که برخی از زنان در حین بازداشت توسط اعضای حکومت سرپرست باردار شدهاند. در اعلامیه آمده است: «در صورت اثبات، این ادعا نشان دهنده نقض شدید حقوق بشر در پشت دیوارهای زندان حکومت فعلی خواهد بود.» این جنبش افزود که برخی خانوادهها به دلیل فرهنگ سنتی، حاضر نیستند از زندانی بودن زنان خانواده سخن بگویند. در ادامه آمده است: «این سکوت باعث میشود که آمار واقعی پنهان بماند و بسیاری از زنان در سکوت و بدون تأیید و حمایت عمومی رنج میبرند.» این در حالی است که حکومت سرپرست در سه سال گذشته، صدها زن را به اتهامهای گوناگون از جمله اعتراض در برابر نظام آنان، بازداشت و شکنجه کردهاند. همچنین حکومت فعلی دسترسی زنان به تحصیل، کار و آزادی گشتوگذار آنان را محدود کرده است.
همزمان با تصویب پیشنویس تسهیل اخراج شهروندان خارجی حامی «تروریسم» از سوی دولت آلمان، سازمان عفو بینالملل اعلام کرده است که این کشور شهروندان اهل افغانستان در معرض خطر را «بیسرنوشت» رها نکند. بخش آلمان این سازمان با نشر اعلامیهای گفته است که در حال حاضر سه هزار و ۷۰۰ شهروند افغانستان در اسلامآباد منتظر انتقال به آلمان هستند و ۱۵ هزار تن دیگر در افغانستان به نحوی با دولت فدرال آلمان ارتباط دارند. سازمان عفو بینالمللی از تصویب بودجه سال ۲۰۲۵ آلمان ابراز نگرانی کرده و تاکید کرد که برنامه پذیرش آلمان برای افغانستان، نباید قربانی کاهش بودجه شود. باید گفت که ماه گذشته میلادی دولت آلمان پیشنویس تسهیل اخراج شهروندان خارجی حامی «تروریسم» را تصویب کرده بود. این اقدام پس از افزایش خشونتها در آلمان که عامل بیشتر آنها پناهجویان اهل افغانستان شناخته شده بود، اتخاذ شده است. در گزارشهای رسانههای آلمانی آمدهاند که براساس پیشنویس تصویبشده، در صورتی که یک شهروند خارجی اقدام به حمله «تروریستی» یا از آن توصیف کند، از آلمان اخراج خواهد شد. براساس گفتههای ناظران بینالمللی مهاجرت، اقدامات سختگیرانه دولت آلمان علیه پناهجویان بر افغانهای در معرض تهدید که در انتظار انتقال به این کشور هستند و در حاضر در پاکستان یا افغانستان زیر سلطه حکومت سرپرست به سر میبرند نیز تاثیر منفی گذاشته است. این در حالی است که چند روز پیش هم مایکل کرچمر، وزیر ارشد ایالت «زاکسن» آلمان خواستار اخراج «هرچه سریع» پناهجویان افغان از این کشور شده بود.
یافتههای تحقیق دانشگاه «ماساچوست امهرست» در آمریکا نشان میدهد که پدران دارای اولین فرزند دختر، بیشتر به حقوق انسانی زنان در افغانستان زیر سلطه حکومت سرپرست متعهد هستند. دانشگاه ماساچوست امهرست اعلام کرده است که محققان در «لابراتوار امنیت انسانی» این دانشگاه این تحقیق را انجام دادهاند و نتیجه آن روز (چهارشنبه، ۲۷ سرطان) در مجله علمی «پلوس ون» منتشر شده است. در ادامه آمده است: «در حالی که حمایت گسترده از حقوق انسانی زنان در این کشور جنگزده [افغانستان] وجود دارد، پدران دارای بزرگتر در میان افغانهایی هستند که تعهد بیشتری به حقوق زنان بهعنوان یک اولویت ملی دارند.» دانشگاه ماساچوست امهرست تاکید کرده است که این تحقیق در جریان سه سال گذشته و پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان انجام شده است. در بخشی از نتیجه این تحقیق آمده است که محققان برای نتیجه این تحقیق پاسخ ۲۶ هزار اشتراککننده را مورد تحلیل و بررسی قرار دادهاند. براساس یافتههای این تحقیق، پدران از یک تا پنج، بالاترین نمره را به برابری جنسیتی دادهاند. چارلی کارپنتر، استاد علوم سیاسی و از محققان اصلی این تحقیق بر همکاری مردان با زنان برای تغییر بنیادی در کشور تاکید کرده است. کارپنتر افزوده است: «مردان باید به نمایندگی از زنان و دختران خود کاری انجام دهند تا واقعاً تغییری در شرایطشان ایجاد کنند.» این تحقیق به مردان افغان توصیه میکند برای ایجاد تغییر واقعی در افغانستان از زنان و دختران حمایت کنند. اشتراککنندگان باور دارند که دستیابی به حقوق بشر برای زنان یکی از اولویتهای اصلی آینده افغانستان است. گفتنی است که نتیجه این تحقیق در آستانه سومین سالگرد تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، منتشر شده است. با آمدن حکومت سرپرست بر سر قدرت، شرایط برای محرومیت و تبعیض نهادمند علیه دختران در نهادهای آموزشی و اجتماعی به وجود آمده است. چارلی کارپنتر، استاد علوم سیاسی و مدیر آزمایشگاه امنیت انسانی، که به عنوان محقق اصلی این تحقیق کار کرده، می گوید که توجه به حقوق زنان گام اول است. او افزود: «مردان باید به نیابت از زنان و دختران خود نیز کاری انجام دهند تا واقعاً تغییری در شرایط شان ایجاد کنند.» این تحقیق که در مجله علمی پلوس ون منتشر شده، میگوید وقتی به شرکتکنندگان مرد که فرزند اول شان دختر است، مجال و مشوق فکر کردن درباره جنسیت فرزند شان فراهم شد، بیشتر از اولویت دادن به حقوق زنان دفاع کردند. نویسندگان این تحقیق توصیه کردند که گروههای مدافع حقوق بشر طرح هایی را اجرا کنند که مردان را به فکر کردن و حمایت از دختران شان تشویق کند.