ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست افغانستان در تازهترین مورد فرمان صادر کرده است که در فرمان دستور داده است، پس از این به استثنای سخنگویان مرکزی و وزارتها هیچکسی نمیتواند از آدرس دولت اظهار نظر کند. خبرگزاری باختر که تحت کنترول حکومت سرپرست قرار دارد، امروز (دوشنبه، ۵ سنبله) به نقل از این فرمان گزارش داده است که سخنگویان مرکزی و ادارات دولت در مورد مسایل سیاسی تنها بیانیههای تایید شده از سوی رهبر حکومت سرپرست را نشر کنند. در ادامه آمده است که سخنگویان مرکزی حکومت سرپرست از نشر مواردی که از سوی آخوندزاده تایید نشده باشد، خودداری کنند. همچنین در بخشی از این فرمان آمده است که در این فرمان فعالیت سخنگویان وزارتهای حکومت فعلی تنها به ادارات مربوطهشان محدود شده است. طبق این فرمان، آنان اطلاعات را پس از تایید وزیر یا رییس اداره مربوطه این گروه همهگانی کنند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان، همواره در تلاش کتمان حقایق از شهروندان کشور میباشد. حکومت فعلی طی سه سال گذشته محدودیتهای شدیدی را علیه خبرنگاران و رسانهها وضع کرده است. همچنین براساس آمارهای مرکز خبرنگاران افغانستان، حکومت سرپرست در دو سال اول حاکمیت خود بر افغانستان ۱۴ دستورالعمل محدودکننده علیه رسانهها و خبرنگاران صادر کرده بود. این دستورالعملها طیف وسیعی از امور مربوط به رسانهها را در برمیگیرد که از جملهی آن اجبار مجریان زن به پوشیدن ماسک سیاه و ممنوعیت پخش موسیقی و نام گرفتن از گروه طالبان بهعنوان حکومت افغانستان است.
برچسب: رسانه گوهرشاد
نویسنده: مهدی مظفری جلب محبت همسر، هنر ایجاد و تقویت پیوند عمیق عاطفی میان زوجین است. این عمل، فراتر از یک تلاش سطحی برای خوشنودی موقت، به معنای برانگیختن عواطف انسانی همسر از طریق روشهای صحیح و سازنده است. با جلب محبت همسر، علاقه او نسبت به خود و کانون گرم خانواده تقویت شده و زمینه برای ایجاد رضایت خاطر و آرامش در زندگی مشترک فراهم میگردد. تحکیم روابط زناشویی، نیازمند تلاش مستمر و دو طرفه است. هرچند محبت و دوستی در آغاز زندگی مشترک وجود دارد، اما برای حفظ و تقویت آن، باید به طور مداوم به دنبال راههای جدید برای ابراز علاقه و توجه به یکدیگر بود. همانطور که امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودهاند: «با دوستی، محبت استوار میشود.» بنابراین، جلب محبت همسر، نه تنها به حفظ آرامش و صمیمیت در خانواده کمک میکند، بلکه پایههای یک زندگی مشترک پایدار و شاد را نیز مستحکم میسازد. راههاى جلب محبّت همسر براى ايجاد محبّت و توجّه بيشتر زن و شوهر به يكديگر، راههايى وجود دارد كه با توجّه به شرايط گوناگون روحى و اخلاقى افراد، مختلف است و ما به برخى از آنها اشاره مىكنيم: ۱- برخورد نيكو رفتار نیک و خوشاخلاقی، کلیدی طلایی برای ایجاد روابطی پایدار و صمیمانه است. چه در محیط کار و چه در خانواده، برخوردی همراه با گشادهرویی و محبت، فضایی آرام و پر از مهر را رقم میزند. همانطور که علی (ع) میفرمایند: «ِحُسْنِ الْعِشْرَةِ تَدُومُ الْوُصْلَةُ»؛ یعنی برخورد شایسته، پیوندها را مستحکم میسازد. در زندگی زناشویی، برخورد نیک نقش بسیار مهمی در استحکام بنیان خانواده ایفا میکند. جلب محبت همسر، مستلزم تلاش مستمر و انجام کارهای پسندیده است. یکی از سادهترین و موثرترین راهها برای نشان دادن محبت و توجه به همسر، استقبال گرم و صمیمانه از او هنگام ورود به خانه است. روایات بسیاری بر اهمیت این عمل تاکید دارند. چنانکه پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: «حَقُّ الرَّجُلِ عَلَى الْمَرْأَةِ ... انْ تَسْتَقْبِلَهُ عِنْدَ بابِ بَيْتِها فَتُرَحِّبَ»؛ یعنی حق مرد بر زن این است که همسرش هنگام ورود به خانه، با روی گشاده از او استقبال کند. استقبال گرم و صمیمانه از همسر، علاوه بر جلب محبت او، فواید دیگری نیز دارد. این رفتار ساده، خستگیهای روزانه را از تن مرد میزداید و آرامش و نشاط را به خانه میآورد. همچنین، باعث تقویت پیوند عاطفی بین زوجین شده و زندگی مشترک را دلپذیرتر میسازد. به طور کلی، برخورد نیک و محبتآمیز، نه تنها زندگی زناشویی را بهبود میبخشد، بلکه بر تمامی جنبههای زندگی فردی و اجتماعی نیز تأثیر مثبت میگذارد. بنابراین، میتوان گفت که رفتار نیک، سرمایهای ارزشمند است که باید در تمام ابعاد زندگی مورد توجه قرار گیرد. ۲- سپاسگزارى زنی که با تمام وجود به زندگی خانوادگی میپردازد، شایسته قدردانی و سپاسگزاری همسر است. این قدردانی، نه تنها به عنوان یک وظیفه اخلاقی، بلکه به عنوان ابزاری قدرتمند برای تقویت پیوند زناشویی و افزایش رضایت از زندگی مشترک عمل میکند. هنگامی که زنی احساس کند زحماتش دیده شده و مورد تقدیر قرار گرفته است، با انگیزه و انرژی مضاعفی به ایفای نقش خود ادامه خواهد داد. این قدردانی میتواند به شکلهای مختلفی بروز کند؛ از یک تشکر ساده و صمیمانه گرفته تا هدیهای کوچک و یا حتی صرف زمانی باکیفیت برای ابراز محبت. با قدردانی از همسر، مردان در واقع به همسران خود این پیام را میدهند که حضورشان در زندگی آنها ارزشمند است و زحماتشان بینتیجه نمیماند. این امر موجب تقویت اعتماد به نفس و عزت نفس زنان شده و به آنها احساس امنیت و آرامش میدهد. در مقابل، نادیده گرفتن زحمات همسر، میتواند به مرور زمان به ایجاد دلخوری، سردی و فاصله بین زوجین منجر شود. زنی که احساس کند زحماتش نادیده گرفته میشود، ممکن است انگیزه خود را برای ادامه دادن از دست داده و به تدریج احساس سرخوردگی و ناامیدی کند. این امر میتواند بر کیفیت روابط زناشویی و حتی کل خانواده تأثیر منفی بگذارد. بنابراین، قدردانی از همسر، نه تنها یک وظیفه اخلاقی، بلکه یک سرمایهگذاری ارزشمند برای حفظ و تقویت زندگی مشترک است. با قدردانی از همسر، مردان میتوانند به ایجاد فضایی صمیمی و پر از محبت در خانواده کمک کنند و از ثمرات شیرین این سرمایهگذاری در طول زندگی مشترک بهرهمند شوند. امام صادق (ع) مىفرمايد: «مَكْتُوبٌ فِى التَّوْراةِ: اشْكُرْ مَنْ انْعَمَ عَلَيْكَ وَ انْعِمْ عَلى مَنْ شَكَرَكَ فَانَّهُ لا زَوالَ لِلنَّعْماءِ اذا شُكِرَتْ وَ لا بَقاءَ لَها اذا كُفِرَتْ ...»؛ در تورات نوشته است: سپاسگزارى كن از كسى كه به تو احسان كرد و احسان كن به كسى كه از تو سپاسگزارى كرد، زيرا نعمتها با سپاسگزارى پايدارند و با ناسپاسى ناپايدار. ۳- هديه دادن هدیه دادن، زبانی مشترک برای ابراز محبت، قدردانی و تقویت پیوندهای عاطفی است. در زندگی مشترک، هدیه دادن به همسر نه تنها نشانهای از توجه و علاقه است، بلکه میتواند به بهبود کیفیت روابط و افزایش صمیمیت میان زوجین کمک شایانی کند. پیامبر اکرم (ص) در این باره میفرمایند: «هدیه موجب مودت و پایداری برادری میشود و کینهها را از بین میبرد؛ به یکدیگر هدیه دهید تا رشته محبتتان استوار شود.» این حدیث شریف به روشنی بر اهمیت هدیه دادن در ایجاد و تقویت روابط انسانی تاکید دارد. هدیه دادن به همسر، اثرات مثبتی بر روابط زناشویی دارد. از جمله این اثرات میتوان به افزایش احساس ارزشمندی و مورد توجه بودن در همسر، تقویت اعتماد متقابل، کاهش تنشها و اختلافات، ایجاد خاطرات خوش و تقویت پیوند عاطفی اشاره کرد. همچنین، هدیه دادن میتواند به عنوان یک زبان عشق عمل کند و به همسر نشان دهد که به او فکر میکنید و برای خوشحالیاش ارزش قائل هستید. هدیه مناسب، حتی اگر کوچک باشد، میتواند لبخند رضایت را بر لبان همسر بنشاند و احساس خوشبختی را در او تقویت کند. هدیه دادن، هنری است که با انتخاب هدیه مناسب و توجه به سلیقه و علایق همسر، به کمال میرسد. هدیهای که با دقت و سلیقه انتخاب شود، نشان میدهد که به همسر خود توجه دارید و برای خوشحال کردن او وقت گذاشتهاید. در انتخاب هدیه، علاوه بر مناسبت، به شخصیت و علایق همسر نیز توجه کنید. هدیهای که با شخصیت و علایق همسر سازگار باشد، تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت. همچنین، میتوانید با همراه کردن هدیه با یک یادداشت عاشقانه یا یک عبارت زیبا، ارزش هدیه را دوچندان کنید. ۴- آراستگى به ديگر فضايل اخلاقى فضایل اخلاقی همچون صبر، گذشت، مهربانی، سخاوت، تواضع و حسن خلق، کلید اصلی ایجاد روابط زناشویی موفق و پایدار هستند. امام علی (ع) فرمودند: «سه چیز موجب محبت میشود: دینداری، تواضع و سخاوت.» این بدان معناست که علاوه بر ایمان، رفتار متواضعانه و سخاوتمندانه نیز نقش مهمی در جذب محبت همسر ایفا میکند. تأثیر این فضایل بر خوشبختی خانوادگی به اندازهای است که حتی اگر فرد به طور ذاتی دارای آنها نباشد، باید تلاش کند تا آنها را در خود پرورش دهد. در روایات دینی بر اهمیت معاشرت نیکو، سخاوت حسابشده و غیرت در حفظ خانواده تأکید شده است. صبر و بردباری یکی از مهمترین فضایل اخلاقی است که به ویژه در مواجهه با مشکلات زندگی زناشویی، نقش حیاتی ایفا میکند. شکایت از همسر نزد دیگران نه تنها مشکلی را حل نمیکند، بلکه روابط را تیره و تارتر میکند. رسول خدا (ص) فرمودند: «من زنی را که از خانه خود بیرون رود و از شوهرش شکایت کند، دوست ندارم.» این امر تنها به زنان محدود نمیشود. مردان نیز باید از انتقاد بیجا و آشکار کردن عیوب همسر خودداری کنند. حل مشکلات خانوادگی نیازمند گفتگو، صبر و تحمل طرفین است. پیامبر اکرم (ص) در وصف بهترین زنان فرمودند: «زنی که در مواقع اختلاف، دست در دست شوهرش گذاشته و تا زمانی که او راضی نشود، آرام نمیگیرد.» کسب رضایت همسر مسئولیتی متقابل است و هر دو طرف باید برای حفظ و تقویت پیوند زناشویی تلاش کنند. با پرورش فضایل اخلاقی و تلاش برای درک و حمایت از یکدیگر، میتوان زندگی زناشویی آرامی را تجربه کرد.
شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش شنبههای ارغوانی» از سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی خواستار توجه فوری به وضعیت وخیم زنان و دختران و حقوق بشر در افغانستان شده است. این جنبش با نشر اعلامیهای هشدار داده است که مقامات حکومت سرپرست با اجرای قوانین سرکوبگرانه و محدودیتهای شدید بر زنان و دختران در تلاش هستند تا افغانستان را به مرکز نقض گستردهی حقوق بشر تبدیل کنند. در ادامه آمده است که حکومت فعلی از زمان به دست گرفتن قدرت در ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ میلادی، به صورت سیستماتیک حقوق زنان و اقلیتها را در افغانستان نقض کرده است. جنبش شنبههای ارغوانی تاکید کرد که حکومت فعلی با معرفی قوانین سختگیرانهای که حقوق اساسی زنان را سلب میکند، در حال تحمیل تفسیر خود از قوانین و شریعت و منزوی کردن افغانستان در بین جامعهی جهانی است. در اعلامیه آمده است که این اقدامات حکومت سرپرست بهویژه زنان افغانستان را هدف قرار داده است که هماکنون از دسترسی به آموزش، اشتغال و مشارکت سیاسی و اجتماعی محروم شدهاند. جنبش شنبههای ارغوانی ضمن محکوم کردن این قوانین، تاکید کرد که سرکوب حقوق زنان تنها به انزوای بیشتر افغانستان و رشد ایدئولوژیهای افراطی منجر خواهد شد. این جنبش از جامعهی جهانی خواسته است که فشارهای خود را بر حکومت سرپرست برای بازگرداندن حقوق زنان و رعایت اصول حقوق بشر افزایش دهند. این جنبش از سازمان ملل و نهادهای بینالمللی خواسته است که با حمایت از جامعهی مدنی افغانستان به ویژه سازمانهای مدافع حقوق زنان در برابر حکومت سرکوبگرانهی حکومت سرپرست ایستادگی کنند و اجازه ندهند که حقوق زنان افغانستان بهطور کامل ریشهکن شود. این در حالی است که هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ شده است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. در مادهی سیزدهم این قانون که ویژهی حجاب زنان است، پوشاندن تمام بدن زنان لازمی و صدای آنان جزء عورت دانسته شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» این قانون نوروز، شب یلدا، آتشبازی، تراشیدن ریش و کمکردن آن از قبضه، پوشیدن نکتایی و اصلاح مو برخلاف شریعت اسلامی؛ خارج شدن صدای زنان از خانه و تماشای عکس و فیلم جانداران در کامپیوتر و موبایل از جملهی «منکرات خاص» دانسته شده و گفته شده که محتسب مسئولیت دارد از آن جلوگیری کند. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای در پی داشته است.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که اتحادیه اروپا ۱۳ میلیون یورو برای درمان سوءتغذیه و آموزش مبتنی بر جامعه در افغانستان، کمک میکند. این نهاد با نشر اعلامیهای گفته است که این کمک از سوی «عملیات حفاظت مدنی و کمکهای بشردوستانهی» اتحادیه اروپا فراهم میشود. یونیسف تاکید کرد که بیش از ۷۸ هزار نفر در افغانستان از این کمک بهرهمند خواهند شد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد افزود که این کمک ۶۲ هزار کارتن غذای درمانی آماده، تهیه خواهد کرد و هزار و ۶۰۰ کارمند صحی را برای درمان سوءتغذیه حاد و شدید در میان کودکان زیر پنج سال آموزش خواهد داد. در ادامه آمده است که با این کمک کیفیت یادگیری در ۲۷۵ صنف درسی مبتنی بر جامعه را بهبود خواهد بخشید تا ۹ هزار و ۵۰۰ کودک که ۶۱ درصد آنان دختر هستند، قادر به دسترسی به آموزش ابتدایی شوند. در ادامه آمده است که این کمکها به صنفهای آموزشی مبتنی بر جامعه شامل آموزش آموزگاران و مدیران و تهیه لوازم خواهد بود. اعلامیه به نقل از فرانسوا گومنز، رییس بخش کمکهای بشردوستانهی اتحادیه اروپا برای افغانستان نوشته است که نرخ سوءتغذیه در افغانستان، بهویژه در میان کودکان نشان میدهد که این کشور با وضعیت بحرانی مواجه است. فرانسوا گومنز تاکید کرد: «اتحادیه اروپا به همکاری با شرکای دیرینهی بشردوستانه مانند یونیسف برای ارائهی حمایتهای ضروری، از جمله تغذیه و آموزش در مواقع اضطراری ادامه خواهد داد.» همچنین تاجالدین اویواله، نمایندهی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان از کمک اتحادیه اروپا سپاسگزاری کرده و گفته است که با این کمک کودکان نیازمند به غذاهای مقویشده و آموزش دسترسی خواهند یافت. تاجالدین اویواله گفت که با این کمک در یک دورهی دوساله برای حدود ۶۹ هزار کودک در ۲۷ ولایت افغانستان خدمات درمان سوءتغذیه و برای ۹ هزار و ۵۰۰ کودک و نوجوان در چهار ولایت خدمات آموزش مبتنی بر جامعه ارائه خواهد کرد. یونیسف افزود که پیشبینی میشود، در سال جاری میلادی در افغانستان ۲.۹ میلیون کودک با سوءتغذیه حاد مواجه شوند. این نهاد علاوه کرد که از این میان، ۸۵۰ هزار نفر برای سوءتغذیه حاد شدید که یک وضعیت تهدیدکنندهی زندگی است، نیاز به درمان دارند. همچنین صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد وضعیت آموزش در افغانستان را نیز بحرانی توصیف کرده و گفته است که براساس یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۳، بیش از نیمی از کودکان به مکاتب ابتدایی نمیروند.
در ادامه واکنشها به قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست، «جبهه مقاومت ملی» گفته است که این قانون ابزاری برای سرکوب زنان است و زمینهساز یک سیستم مجازات جمعی خواهد بود. این جبهه بامداد امروز (دوشنبه، ۵ سنبله) با نشر اعلامیهای گفته است که هر نوع قانونی که ناشی از تفکر جزماندیشانه حکومت فعلی باشد و به افزایش خشونتهای فزیکی و روانی علیه مردم افغانستان بهویژه زنان منجر شود، بهطور قاطع رد و محکوم میکند. در ادامه آمده است که قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست، «نمایانگر اندیشه قبیلهای و بدوی این گروه زنستیز است که با جوهر دین و عملکرد نزدیک به دو میلیارد مسلمان در سراسر جهان در تضاد قرار دارد.» در اعلامیه آمده است که جامعه اسلامی افغانستان قرنها پیش از ظهور حکومت سرپرست، زندگی مسالمتآمیز بین مردان و زنان را برقرار کرده و بر اساس اصول اخلاقی و فرهنگی پذیرفتهشده در جامعه، کرامت، عزت و وقار زنان جزو مقدسات عمومی محسوب میشود. «جبهه مقاومت ملی» تاکید کرد: «تاریخ هرگز بیحرمتی سازمانیافتهی حکومت سرپرست در برابر زنان را فراموش نخواهد کرد و این گروه عواقب این بیحرمتی را خواهند چشید.» این جبهه از مردم خواسته است: «خاموشی و بیتفاوتی خود را در برابر این اقلیت شوم و سیاستهای قرون وسطایی آنان پایان دهند.» همچنین «جبهه مقاومت ملی» از روحانیون همکار با حکومت سرپرست خواسته است تا ظلم و سرکوب مردم را وسیلهای برای تأمین معاش خود قرار ندهند. این در حالی است که هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ شده است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. در مادهی سیزدهم این قانون که ویژهی حجاب زنان است، پوشاندن تمام بدن زنان لازمی و صدای آنان جزء عورت دانسته شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» این قانون نوروز، شب یلدا، آتشبازی، تراشیدن ریش و کمکردن آن از قبضه، پوشیدن نکتایی و اصلاح مو برخلاف شریعت اسلامی؛ خارج شدن صدای زنان از خانه و تماشای عکس و فیلم جانداران در کامپیوتر و موبایل از جملهی «منکرات خاص» دانسته شده و گفته شده که محتسب مسئولیت دارد از آن جلوگیری کند. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای در پی داشته است. وزیر خارجهی آلمان آن را صد صفحه نفرت از زنان خوانده و نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان گفته است که این قانون نشان میدهد که حکومت سرپرست به سیاستهای دههی نود میلادی خود بازگشتهاند.
پنی وانگ، وزیر امور خارجهی استرالیا به توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر از سوی ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی واکنش نشان داده و میگوید که این کشور تلاش حکومت فعلی برای خاموش کردن صدای زنان و دختران افغانستان را محکوم کرده است. خانم وانگ با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «ما در کنار زنان و دختران افغانستان میایستیم و از حقوق بشری آنان حمایت میکنیم.» این در حالی است که هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده است و این قانون اکنون نافذ شده است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. براساس این قانون نوروز، شب یلدا، آتشبازی، تراشیدن ریش و کمکردن آن از قبضه، پوشیدن نکتایی و اصلاح مو برخلاف شریعت اسلامی؛ خارج شدن صدای زنان از خانه و تماشای عکس و فیلم جانداران در کامپیوتر و موبایل از جملهی «منکرات خاص» دانسته شده و گفته شده که محتسب مسوولیت دارد از آن جلوگیری کند. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای در پی داشته است. وزیر خارجهی آلمان آن را صد صفحه نفرت از زنان خوانده و نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان گفته است که این قانون نشان میدهد که حکومت سرپرست به سیاستهای دههی نود میلادی خود بازگشتهاند.
گوردن براون، نخستوزیر پیشین بریتانیا به وضع محدودیت علیه زنان و دختران افغان واکنش نشان داده و میگوید که «نقض نظاممند» حقوق دختران و زنان افغانستان توسط حکومت سرپرست ، موضوع «مرگ و زندگی» است. آقای براون در مقالهای که آن را رسانههای بریتانیایی نشر کردهاند، گفت که با نقض حقوق دختران، پریشانی روانی، افسردگی و اقدام به خودکشی در افغانستان در حال افزایش است و به نظر میرسد خطر مرگومیر مادران و دختران جوان در هنگام زایمان، حداقل ۵۰ درصد از زمان تسلط حکومت سرپرست افزایش یافته است. وی تاکید کرد که افکار جهانی به اندازه کافی بسیج نشدهاند تا مجبور به تغییر در سیاست حکومت فعلی شوند. او تاکید کرد: «اگر چه نشست اخیر سازمان ملل متحد در قطر توانست حکومت فعلی را پای میز مذاکره بیاورد؛ اما حقوق دختران هنوز در دستور کار مذاکرات برای ورود مجدد افغانستان به جامعه بینالمللی قرار نگرفته است.» نخستوزیر پیشین بریتانیا در ادامه این مقاله از پیامدهای محرومیت دختران و زنان از آموزش ابراز هشدار داد و گفت که یکی از نتایج تراژیک محرومیت دختران از آموزش، افزایش ازدواجهای اجباری است. همچنین سازمان ملل متحد اخیراً گزارش داده است که آمار ازدواج کودکان تحت حاکمیت حکومت فعلی ۲۵ درصد افزایش یافته است؛ اما آقای براون میگوید محرومیت از آموزش یک عامل کلیدی در ازدواج زودهنگام است. گوردن براون در این مقاله با اشاره به سفر ۱۹ دختر دانشجوی افغانستان به اسکاتلند برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی، نوشت که هیچ دلیلی وجود ندارد که دختران این کشور از آموزش و تحصیل محروم شوند. او همچنین نوشته است: «۱۹ دختر افغان این هفته به اسکاتلند رسیدند تا تحصیلات پزشکی خود را برای تبدیل شدن به پزشک آغاز کنند. این امکان به همکاری بنیاد لیندا نورگرو که در جزایر غربی مستقر است، امکانپذیر شد. این زنان جوان که در افغانستان عملاً در حبس خانگی بودند، نمیتوانستند بدون همراهی مردان از خانه خارج شوند.» همچنین او از جامعه بینالمللی خواسته است با تحریمهای بیشتر علیه حکومت فعلی وضع کند تا این «گروه» را وادار به تغییر کند. در تازهترین مورد حکومت سرپرست با توشیح قانون امر به معروف بر زنان و دختران محدودیتهای بیشتری وضع کرده است.
یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان از توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر توسط رهبر حکومت سرپرست ابراز نگرانی کرده و آن را «یک دیدگاه ناراحتکننده برای آیندهی افغانستان» عنوان کرد. یوناما امروز (یکشنبه، ۴ سنبله) با اعلامیهای گفته است که در این قانون محدودیتهای گسترده بر رفتار شخصی وضع شده و به محتسبان اختیارات وسیع اجرایی داده شده است. این نهاد در بخشی از اعلامیه تاکید کرد که محدودیتهایی که در این قانون بر مردم افغانستان وضع شده است، دارای مکانیسمهای اجرایی «خودسرانه» و شدید است. اعلامیه به نقل از رزا اوتنبایوا، فرستادهی ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد و رییس یوناما نوشته است: «این یک دیدگاه ناراحتکننده برای آیندهی افغانستان است؛ جایی که محتسبان برای تهدید و بازداشت افراد براساس لیستهای وسیع و گاه مبهم از تخلفات، اختیارات نامحدودی دارند.» خانم اوتنبایوا تاکید کرد: «این موضوع محدودیتهای غیرقابل تحمل موجود علیه زنان و دختران افغانستان را گسترش میدهد، حتا صدای زن در بیرون از خانه، ظاهرا یک نقض اخلاقی تلقی میشود.» هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرد که این قانون با نادیدهگرفتن تنوع کامل جوامع مذهبی افغانستان، تأثیرات نگرانکنندهای بر آزادیهای مذهبی دارد و محدودیتهای بیشتری بر کار خبرنگاران و رسانهها میگذارد. او افزود: «پس از دههها جنگ و در بحبوحهی یک بحران انسانی وحشتناک، مردم افغانستان برای مواردی چون دیر رسیدن به نماز، نگاه کردن به جنس مخالف، که عضوی از خانوادهیشان نیستند، و یا داشتن عکسی از عزیزانشان، مستحق تهدید و یا زندانیشدن نیستند.» وی میگوید که جامعهی بینالمللی با حسن نیت، دنبال تعامل سازنده با حکومت سرپرست است و میخواهد افغانستان را در مسیر صلح و رفاه ببیند؛ جایی که همهی مردم افغانستان در آیندهی خود سهم داشته باشند و شهروندان دارای حقوق باشند، نه اینکه صرفا تحت انضباط باشند. رییس یوناما گفت که محدودکردن بیشتر حقوق مردم و نگهداشتن آنان در ترس دائمی، دستیابی به این هدف را دشوارتر میکند. همچنین یوناما در بخشی از اعلامیه گفته است که براساس بررسی اولیه، دو مادهی این قانون، که شامل غیرقانونی ساختن بدرفتاری با کودکان بیسرپرست و ممنوعیت «بچهبازی» است، دارای «گام مثبت» است. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد گفته است که تعهدات افغانستان در هفت سند بینالمللی حقوق بشر و دستور قطعنامهی ۲۶۸۱ (۲۰۲۳) شورای امنیت سازمان ملل متحد را به حکومت سرپرست یادآوری کرده است. در این قطعنامه از حکومت فعلی خواسته شده بود که به سرعت سیاستها و اقداماتی را که زنان و دختران را از دسترسی به حقوق بشری و آزادیهای اساسیشان محدود میکند، لغو کنند. این در حالی است که وزارت عدلیه بهتازگی اعلام کرده که هبتالله آخوندزاده، رهبر این گروه قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای را در پی داشته است و کشورهای مختلف از حکومت سرپرست خواستهاند که محدودیتها علیه زنان و دختران را لغو کنند.
ندامحمد ندیم، سرپرست وزارت تحصیلات عالی حکومت سرپرست میگوید که همانطوری که تحصیل دختران تا امر ثانی معطل است، پرسیدن دربارهی آموزش دختران نیز تعلیق است. آقای ندیم امروز (یکشنبه، ۴ سرطان) در یک نشست خبری در کابل صحبت میکرد، در پاسخ به پرسش خبرنگاران دربارهی تحصیل دختران گفت: «تا اکنون به آن حالتی نرسیدهایم که دروازهی دانشگاه یا مکاتب را بهروی طبقهی اناث بار دیگر باز کنیم.» وی تاکید کرد: «در این مسأله جواب کوتاه این است که طوری که تعلیم تا امر ثانی معطل است، سوال [دربارهی آن] نیز تا امر ثانی معطل است.» وزارت صحت تحصیلات عالی حکومت فعلی در ماه قوس ۱۴۰۱ دروازهی دانشگاهها را بهروی دختران بست. در آن زمان وزارت تحصیلات عالی اعلام کرد که تحصیل زنان تا امر ثانی تعلیق شده است. مکاتب نیز بهروی دختران بالاتر از صنف ششم تا امر ثانی تعطیل است. سرپرست وزارت تحصیلات عالی در این نشست خبری تاکید کرد که جهان هم بر مسألهی تحصیل دختران تمرکز کرده، اما این موضوع باعث تردید او شده است. او میگوید: «از یکسو امت اسلامی زیر آتش است، از سوی دیگر کودکان و زنان میسوزند، حق زندگی به آنان داده نمیشود، هیچکس در این مورد صدایی بلند نمیکند؛ اما در مورد کشور من که در هر زمینهای ۹۰ درصد پیشرفت داریم و ۹۰ درصد حقوق زنان داده شده است، مردم فقط روی یک نقطه متمرکز شدهاند که چرا آموزش عصری برای زنان باز نمیشود؟» همچنین وی در بخشی از صحبتهایش گفت که فیصلهی این گروه دربارهی تحصیل دختران در «تضاد با اسلام، عننهی افغانستان و ظلم بر مسلمانان» نیست. آقای ندیم گفت که تحقیقات علما دربارهی تحصیل دختران جریان دارد و اگر در این تحقیقات ثابت شود که تحصیل زنان تحت چه شرایط جایز است، به زنان اجازهی تحصیل داده میشود. سرپرست وزارت تحصیلات عالی در ادامه گفت که اگر کسی در روشنایی فقه حنفی، تحصیل زنان را در کتابی ثابت میتواند به وزارت او مراجعه کرده و با وی بحث کند. وی تاکید کرد که با تطبیق «آیات و روایات عمومی» بر تحصیل زنان، مسأله حل نمیشود.
وزارت امور خارجهی کانادا در واکنش به توشیح قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر از سوی حکومت سرپرست، خواسته است که تمام محدودیتهای اعمالشده بر زنان و دختران افغانستان را لغو کند. این وزارت با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، توشیح این قانون را محکوم کرده و آن را تلاش دیگر برای ساکت کردن مردم افغانستان، بهویژه زنان و دختران عنوان کرده است. وزارت خارجهی کانادا تاکید کرد: «ما از حکومت سرپرست میخواهیم که تمام محدودیتهای اعمالشده بر زنان و دختران را لغو کنند و به نقض حقوق بشر در افغانستان پایان دهند.» این در حالی است که در تازهترین مورد وزارت عدلیهی حکومت فعلی اعلام کرده که رهبر این گروه قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای در پی داشته است. وزیر خارجهی آلمان آن را صد صفحه نفرت از زنان خوانده و نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان گفته است که این قانون نشان میدهد که حکومت سرپرست به سیاستهای دههی نود میلادی خود بازگشتهاند.