برنامه جهانی غذا به مناسبت روز جهانی آموزش اعلام کرده است که هیچ کودکی نباید هرگز مجبور شود بین غذا و آموزش یکی را انتخاب کند. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که برای بیش از ۷۰۰ هزار دانش‌آموز در افغانستان «وعده‌های غذایی مقوی» ارائه می‌کند. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد تاکید کرده است که این میان وعده‌های غذایی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا «تمرکز کنند، یاد بگیرند و آینده‌ای روشن بسازند که شایسته آن هستند.» قابل ذکر است که ۲۴ جنوری برابر با روز جهانی آموزش است. ملل متحد می‌گوید که از ممنوعیت حکومت فعلی بر آموزش بالاتر از صنف ششم دختران هزار و ۲۲۵ روز می‌شود. همچنین حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده است که ۱.۵ میلیون دختر در افغانستان از حق یادگیری محروم هستند. اوچا روز گذشته (جمعه، ۵ دلو) به مناسبت روز جهانی آموزش با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود گفته است که آموزش یک حق انسانی، یک خیر عمومی و یک مسوولیت مشترک است. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرده است که ممنوعیت آموزش برای دختران در افغانستان اکنون در سومین سال خود قرار دارد. در پیام اوچا آمده است: «این تخلف باید پایان یابد.» قابل ذکر است که حکومت سرپرست یک هزار و ۲۲۵ روز است که دختران در افغانستان را از آموزش بالاتر از صنف ششم محروم کرده‌اند. همچنین به تاز‌گی ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان، نیز به مناسبت این روز بر ضرورت پایان دادن به ممنوعیت آموزش دختران در کشور تاکید کرده است. در حالی اوچا از حق آموزش دختران افغانستان دفاع می‌کند که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

شماری از رسانه‌ها به نقل از منابع محلی در ولایت هرات گزارش داده‌اند که مسوولان محلی حکومت سرپرست به دلیل گرفتن نشان انگشت زنان، روند توزیع کمک‌های نهادهای امدادرسان را در شماری از ولسوالی‌های این ولایت تعطیل کرده‌اند. در گزارش رسانه‌ها آمده‌ است که مسوولان محلی حکومت فعلی در ولایت هرات به نهادهای امدادرسان هشدار داده‌اند که از این پس حق ندارند نشان انگشت زنان را برای توزیع کمک‌های بشری بگیرند. در ادامه آمده است که مسوولان روند توزیع کمک‌ها را تعطیل کرده و به نهادهای امدادرسان دستور داده‌اند تا طرحی را تهیه کنند که به جای زنان، مردان خانواده‌ها کمک دریافت کنند. قابل ذکر است که تا اکنون مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت هرات و نهادهای امدادرسان در این باره چیزی نگفته‌اند. گفتنی است که حکومت فعلی زنان را از حق آموزش، کار، آزادی‌های فردی و حتا دریافت کمک‌های بشری محروم کرده است. حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

همزمان با روز جهانی آموزش، روزا اوتنبایوا، رییس یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان ادامه‌ی محرومیت دختران و زنان افغانستان از آموزش را یک «امر ناپسند و تراژدی» خوانده است. یوناما امروز (جمعه، ۵ دلو) در روز جهانی آموزش با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این مناسبت مهم را با ابراز تأسف و نگرانی عمیق برای میلیون‌ها دختر افغانستان که از حق اساسی تعلیم محروم مانده‌اند، گرامی می‌دارد. در اعلامیه آمده است که یک هزار و ۲۲۵ روز می‌گذرد و به زودی چهار سال تمام می‌شود که دختران بالاتر از سن ۱۲ سال افغانستان به دلیل ممنوعیت حکومت سرپرست نمی‌توانند به مکتب بروند. روزا اوتنبایوا تاکید کرده است: «این یک امر ناپسند و تراژدی است که میلیون‌ها دختر افغان از حق تحصیل محروم شده‌اند. هیچ کشوری تا به حال با گرفتن قدرت و پشت سر گذاشتن نیمی از جمعیت خویش پیشرفت نکرده است.» او افزوده است که حکومت فعلی باید فورا به این ممنوعیت پایان دهند و به همه دختران اجازه دهند که به مکاتب بازگردند. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان گفته است که حکومت سرپرست از آگست سال ۲۰۲۱، محدودیت های گسترده‌ای را بر ابتدایی ترین حقوق و آزادی‌های زنان و دختران وضع کرده اند. این دفتر گفته است که افغانستان تنها کشور در جهان است که زنان و دختران را به صراحت از تمام سطوح تحصیلی محروم می‌کند. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

دادگاه عالی حکومت سرپرست اعلام کرده است که ۱۰ نفر به‌شمول یک زن را در ولایت خوست به اتهام‌های «زنا، لواط، فرار از منزل، روابط نامشروع و تهدید» در ملاءعام شلاق زده است. این دادگاه امروز (پنج‌شنبه، ۴ دلو) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این افراد دیروز بر اساس حکم دیوان جزای محکمه‌ی ابتدائیه‌ی شهری و محکمه‌ی ابتدائیه‌ی ولسوالی «صبری» خوست شلاق زده شده‌اند. در اعلامیه‌ی دادگاه عالی حکومت سرپرست آمده است، شش نفر از این افراد هرکدام ۳۹ ضربه شلاق زده شدند و به دو سال حبس تنفیذی نیز محکوم شده‌اند. این دادگاه تاکید کرده است که سه نفر بین ۳۰ و ۳۹ ضربه شلاق زده شدند و هر کدام به سه سال حبس تنفیذی محکوم شده‌اند و یک نفر دیگر ۳۹ ضربه شلاق زده شد و به یک سال حبس تنفیذی محکوم شده است. قابل ذکر است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها افراد متهم را در ملاءعام شلاق زده‌اند و شش نفر را نیز در حضور صدها تماشاگر اعدام کرده‌اند. نهادهای بین‌المللی حقوق‌‌بشری اعدام و مجازات بدنی افراد متهم را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند.

یان ایگلند، دبیرکل شورای پناهندگان ناروی می‌گوید که افغانستان پس از دهه‌ها درگیری، سقوط اقتصادی و شوک‌های اقلیمی ویرانگر، برای پذیرش میلیون‌ها نفر در معرض خطر اخراج از کشورها آماده نیست. آقای ایگلند در جریان سفرش به افغانستان با نشر اعلامیه‌ای هشدار داده است که بسیاری از شهروندان آسیب‌پذیری که قبلا از ایران بازگشته‌اند، احساس می‌کنند که در یک برزخ پایدار زندگی می‌کنند. دبیرکل شورای پناهندگان ناروی این هفته در هرات با مهاجران اخراج‌شده از ایران صحبت کرده است. وی تاکید کرده است: «آنان افغانستان را در جست‌وجوی یک زندگی بهتر و امن‌تر ترک کردند و اکنون با آینده‌ای مبهم در افغانستان باز می‌گردند، جایی که با همان بیکاری، گرسنگی و نقض حقوق بشر مواجه می‌شوند که در وهله‌ی اول باعث ترک وطن‌شان شده است.» یان ایگلند گفت که خانواده‌های فقیر و آواره بهای سنگینی را برای فقدان راه‌حل‌های واقعی و بادوام برای کمک به آوارگان و پناهندگان گرفتار در یک بحران انسانی در حال تشدید در افغانستان و کشورهای میزبان می‌پردازند. او افزوده است که در ملاقات با مقام‌های حکومت فعلی، در مورد این‌که چگونه می‌شود برای حمایت بهتر از مردمی که به کشور بازگشته‌اند همکاری شود بحث کرده است. قابل ذکر است که ایران می‌گوید که تا آخر سال ۱۴۰۳ خورشیدی دو میلیون شهروند افغانستان را اخراج می‌کند. سازمان بین‌المللی مهاجرت می‌گوید که از جنوری تا دسامبر ۲۰۲۴، بازگشت بیش از ۱.۲ میلیون مهاجر بدون مدرک از ایران به افغانستان را ثبت کرده که ۶۷ درصد آنان به‌طور اجباری بازگشت داده‌ شده‌اند. همچنین این مقام خارجی در بخشی از اعلامیه‌اش گفت: «در جریان دیدارم، من همچنین محدودیت‌های شدید حقوق اساسی زنان و دختران در افغانستان را که اکنون از شرکت در تحصیل، اشتغال و زندگی عمومی محدود شده‌اند، مطرح کردم.» یان ایگلند می‌گوید که ممنوعیت ادامه‌ی تحصیل متوسطه برای دختران به این معنا است که ۱.۵ میلیون دختر نوجوان از تحصیل بازمانده‌اند. همچنین ممنوعیت اخیر نه تنها معیشت را از بین می‌برد، بل‌که مستقیما سلامت و زندگی زنان را تهدید می‌کند. وی تاکید کرد: «ما از جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که مانند ما با مقام‌های افغانستان تعامل داشته باشد و حمایت شان را از کمک‌های اصولی بشردوستانه افزایش دهد.» او گفته است که عدم تعامل مستمر بسیاری از کشورها با حکومت سرپرست تنها محدودیت‌ها و رنج‌های بیشتری را برای زنان، دختران و خانواده‌های افغانستان ایجاد می‌کند. دبیرکل شورای پناهندگان ناروی هشدار می‌دهد که کمک‌های بین‌المللی در حال کاهش است و مردم افغانستان در یکی از بدترین بحران‌های بشردوستانه در جهان گرفتار شده‌اند.

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان خواهان حمایت دونالد ترمپ، رییس‌جمهور آمریکا، از زنان افغانستان و قطع تعامل با حکومت سرپرست شده‌اند. اعضای این جنبش با صدور بیانیه‌ای از دونالد ترمپ، رییس‌جمهور آمریکا خواسته‌اند که حمایت از زنان و دختران افغانستان را در اولویت سیاست‌های این کشور قرار دهد. اعضای این جنبش تاکید کردند: «تعامل با حکومت سرپرست افغانستان به‌معنای مشروعیت‌بخشی به گروهی است که حقوق زنان و دختران را به‌طور سیستماتیک نقض می‌کند.» جنبش خودجوش زنان افغانستان از ترمپ خواسته‌ است که فشار دیپلماتیک و تحریم‌های هدفمند علیه حکومت فعلی را اعمال کند. همچنین در بخشی از بیانیه‌ای جنبش خودجوش زنان افغانستان آمده است که ارسال پول و هر نوع کمک دیگر به حکومت فعلی، باعث تشدید سرکوب بیشتر زنان و دختران خواهد شد. اعضای جنبش از دونالد ترمپ، رییس‌جمهور آمریکا خواسته‌اند که روند انتقال پناه‌جویان اهل افغانستان را متوقف نکند. به گفته‌ی آنان، توقف این روند جان هزاران تن را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد. این در حالی است که پیش از این، ترمپ گفته بود که کمک‌های مالی به حکومت فعلی را قطع می‌کند و سلاح‌های به‌جامانده از نیروهای آمریکایی را نیز از افغانستان پس خواهد گرفت. در حالی جنبش خودجوش زنان افغانستان خواستار توجه آمریکا به نقض حقوق زنان و دختران این کشور می‌شود که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

شورای پناهندگان ناروی با اشاره به کاهش کمک‌ جامعه‌ی جهانی به هدف رسیدگی به بحران بشری در افغانستان، می‌گوید که شهروندان این کشور در بیش از سه سال گذشته بدترین بحران انسانی را تجربه می‌کنند. این شورا با نشر اعلامیه‌ای گفته است که در حال حاضر، میلیون‌ها نفر به شمول زنان و کودکان آسیب‌پذیر در شرایط سخت به سر می‌برند و با آغاز فصل زمستان، آنان شب‌ها و روزها را در سرمای منفی ۱۰ درجه تحمل می‌کنند. در ادامه آمده است که با تشدید بحران بشری در این کشور، نیاز است تا نهادهای بین‌المللی کمک‌رسان در این کشور، تلاش‌های خود را افزایش داده و بیشتر از هر زمان دیگر به نیازمندان در این کشور رسیدگی کنند. یان ایگلند، رییس این شورا که هفته گذشته به افغانستان سفر کرده، گفته است که پس از دهه‌ها درگیری، فروپاشی اقتصادی و تغییرات اقلیمی مخرب، روند بازگشت مهاجران اهل افغانستان از کشورهای منطقه تشدید یافته و میلیون‌ها شهروند در معرض خطر اخراج از کشورهای همسایه‌ی افغانستان قرار دارند. این مقام ارشد شورای پناهندگان ناروی که اخیراً از نقطه‌ی مرزی افغانستان و ایران بازدید کرده، گفته است که بسیاری از شهروندان این کشور که وطن خود را به خاطر زندگی بهتر ترک کرده و به کشورهای همسایه مهاجر شده بودند، در حال حاضر در معرض خطر اخراج اجباری قرار دارند. او تاکید کرده است که این مهاجران در حالی به افغانستان بر می‌گردند که بار دیگر به یک آینده‌ی نامعلوم به شمول بیکاری، فقر و گرسنگی و موارد دیگر مواجه اند. بر بنیاد معلومات شورای پناهندگان ناروی، ایران تلاش دارد تا ماه مارچ امسال، کم از کم دو میلیون مهاجر را اخراج کند و همچنان پاکستان از ماه اکتوبر ۲۰۲۳ میلادی به این‌سو، ۸۰۰ هزار مهاجر اهل افغانستان را از این کشور اخراج کرده است. یان ایگلند همچنان از محدودیت‌های شدید بر زنان و دختران توسط حکومت سرپرست ابراز نگرانی کرده و گفته است که این محدودیت‌ها در بخش‌های مختلف تاثیر منفی خواهد داشت. وی افزوده است که ممنوعیت تازه‌ی حکومت فعلی درباره منع تحصیل دختران در انستیتیوت‌های طبی، تاثیر مستقیم بر سلامت زنان در این کشور خواهد داشت و کار و زندگی آنان را بیشتر از هر زمان دیگر تهدید خواهد کرد. این در حالی است که حکومت فعلی پس از حاکمیت مجدد بر افغانستان، محدودیت‌های زیادی را بر زنان و دختران در افغانستان وضع کرده است. این گروه در سپتمبر ۲۰۲۱، آموزش دختران را در مکاتب متوسطه و لیسه منع و سپس در دسمبر ۲۰۲۲ میلادی زنان را از آموزش در دانشگاه‌ها و کار در سازمان‌های غیرحکومتی محروم کرد.