دادگاه عالی حکومت سرپرست درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۱۱ تن، به شمول چهار زن را در ولایت تخار به اتهام روابط خارج از ازدواج و سرقت، شلاق زده است. این دادگاه امروز (پنج‌شنبه، ۲۰ سنبله) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این افراد در ولسوالی‌های ینگی‌قلعه و خواجه بهاءالدین ولایت تخار با حضور مسوولان محلی و مردم ملکی مجازات شدند. در اعلامیه آمده است که این افراد از چهار ماه تا سه سال زندان و همچنان به ۳۹ ضربه شلاق محکوم شده‌اند. حکومت فعلی روز گذشته نیز چهار تن را در ولایت‌های بلخ و لغمان شلاق زده و به زندان محکوم کرده بودند. براساس گزارش‌های رسانه‌ها، حکومت سرپرست از آغاز سال جاری میلادی تا اکنون، بیش از ۶۰۰ تن را در سراسر کشور مورد مجازات بدنی قرار داده‌اند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، بارها افراد متهم را در ملاءعام شلاق زده است. همچنین حکومت فعلی ده نفر را در حضور صدها تماشاگر اعدام کرده‌ است. نهادهای بین‌المللی حقوق‌‌ بشری اعدام و مجازات بدنی علنی افراد متهم را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند. پیشتر ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان‌ ملل برای افغانستان، اجرای حکم شلاق را ناقض قوانین بین‌المللی دانست و افزوده است: «این مجازات‌های شدید در سال ۲۰۲۵ میلادی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته‌اند و باید فورا متوقف شوند.»

منابع محلی از ولایت زابل می‌گویند که یک دختر ۲۱ ساله در مرکز این ولایت ‏با خوردن زهر خودکشی کرده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این دختر جوان عصر دیروز (سه‌شنبه، ۱۸ سنبله) در منطقه ‌‏«نمرو» از مربوطات ناحیه دوم شهر قلات به دلیل ازدواج ‏اجباری و خشونت خانوادگی به زندگی خود پایان داده است.‏ منبع در ادامه تاکید کرد که پدر این دختر یک هفته قبل او را خلاف میل‌اش به نکاح یک ‏مرد بزرگ‌تر از خودش درآورده بود.‏ منبع در ادامه افزوده است که خانواده‌ی این دختر اصالتاً اهل ولسوالی نوبهار ولایت زابل هستند، اما از مدتی به این طرف در ناحیه دوم شهر قلات زندگی‌ می‌کردند. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت زابل تا اکنون در مورد این رویداد اظهارنظر نکرده‌اند.‏ این حادثه در حالی رخ می‌دهد که امروز، ۱۰ سپتامبر، مصادف با روز جهانی ‏پیشگیری از خودکشی است.‏ باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، عدم دسترسی به خدمات صحی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها در بین زنان و جوانان بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در پی درگیری‌های مسلحانه در جهان، خشونت علیه کودکان نیز افزایش یافته است. آقای گوترش با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با افزایش خشونت علیه کودکان، آموزش بار دیگر در تیررس قرار گرفته است و هیچ کودکی نباید برای یادگیری، جان خود را به خطر بیندازد. وی در ادامه تاکید کرده است که باید از حق اساسی هر کودک برای آموزش در امنیت و صلح محافظت شود. همچنین سازمان ملل متحد در بهار سال جاری، در گزارشی نوشته بود که کودکان در کشورهای درگیر جنگ از استراحت کردن، بازی کردن و آموزش ایمن برخوردار نیستند. در گزارش این سازمان آمده بود که وضعیت کودکان در کشورهایی مانند افغانستان، کنگو، سومالیا و نایجریا نگران‌کننده است. بر اساس آمارها سازمان‌های بین‌المللی، تنها در سال ۲۰۲۳ میلادی، ‌۱۱۶۴۹ کودک در نتیجه‌ی درگیری‌های مسلحانه در سراسر جهان کشته و یا معلول شده‌اند. همچنین در سال ۲۰۲۳ میلادی سازمان ملل متحد استخدام ۳۴۲ پسر توسط حکومت فعلی و استفاده از آنها در جنگ و نقش‌های پشتیبانی را مستند کرده است. ۱۵۰ تن از این کودک‌سربازان در جنگ و ۱۹۲ تن دیگر آن‌ها در «نقش‌های پشتیبانی» استفاده شده‌اند.

منابع محلی از ولایت سمنگان می‌گویند که جسد یک زن در ولسوالی خلم این ولایت که به شکل فجیع به قتل رسیده، پیدا شده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این زن به‌گونه‌ی مرموز به قتل رسیده و جسد ‏او روز گذشته (سه‌شنبه، ۱۱ سنبله) از منطقه‌ی دشت شباغلی ‏از مربوطات ولسوالی خلم پیدا شده است.‏ منبع در ادامه تاکید کرده است که در جسد این زن علایم شکنجه و لت‌وکوب ‏دیده می‌شود.‏ منبع در مورد هویت و سن این زن معلومات نداده است. به گفته‌ی منبع، چگونگی و انگیزه‌ی قتل او تا اکنون روشن ‏نیست. منبع افزوده است که جسد این زن به شفاخانه ولایتی سمنگان انتقال ‏داده شده است.‏ مسوولان محلی حکومت سرپست در ولایت سمنگان درباره‌ی این قتل ‏اظهارنظر نکرده‌اند.‏ پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت نورستان می‌گویند که یک مرد در ولسوالی دوآب این ولایت، پدر و مادر همسر خود را با شلیک گلوله به شکل فجیع به قتل رسانده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد عصر روز (دوشنبه، ۳ سنبله) در روستای «شارودمی» از مربوطات ولسوالی دوآب این ولایت رخ داده است. منبع در ادامه تاکید کرده است که این رویداد به‌دلیل مشکلات خانوادگی رخ داده و این مرد، پدر و مادر همسرش را به قتل رسانده است. به گفته‌ی منبع، همسر مرد متهم، به خانه‌ی والدینش رفته بود و آنان مانع بازگشت دخترشان به خانه‌ی شوهرش می‌شدند و این مرد هم با پدرهمسرش بر سر این موضوع دعوا کرده و سپس هم پدرهمسر و هم مادرهمسر خود را به قتل رسانده است. منبع افزود که این مرد پس از قتل از ساحه فرار کرده است. منابع می‌گویند که قربانیان این رویداد خانوادگی، والدین یک عالم دین به نام مولوی سعد هستند. جزییات بیشتری در مورد انگیزه واقعی قتل این دو تن ارائه نشده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در نورستان تا اکنون در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند. در روزهای اخیر چندین مورد از قتل اعضای یک خانواده به‌دست بستگان‌شان در بخش‌های مختلف کشور گزارش شده است. دو روز قبل، گزارش شد که یک مرد در هرات مادر، همسر و فرزندش را به قتل رسانده است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است.

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که شش عضو یک خانواده شامل ‏زنان و کودکان در ولسوالی سرخ‌رود این ولایت به‌گونه مرموز توسط افراد مسلح ناشناس به قتل رسیده‌اند.‏ دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد (دوشنبه‌شب، ۲۷ اسد) در روستای «بړینې سرخیلي» منطقه «سطان‌پور ‏پایین» رخ داده و قربانیان شامل یک مرد سالخورده، دو زن و سه ‏کودک هستند. منبع تاکید کرد که پدربزرگ، مادربزرگ و مادر این کودکان بودند که توسط افراد ناشناس با چاقو کشته شدند. بر اساس گفته‌های منابع، کودکان قربانی این رویداد بین ۳ تا ۹ سال سن دارند. همچنین یک منبع دیگر افزوده است که این رویداد هنگامی رخ داده که افراد مسلح ناشناس وارد یک خانه‌ی مسکونی شده و بالای اعضای آن شلیک کرده‌اند و خانه این خانواده در نزدیکی ‏مرکز ولسوالی سرخ‌رود است.‏ منبع گفت که یک عضو این خانواده در جمهوریت نظامی بود، ‏اما پس از روی‌کارآمدن حکومت سرپرست به آلمان مهاجرت کرده است.‏ سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار نیز ‏این قتل گروهی را تایید کرده است. او افزوده است که انگیزه این قتل روشن نیست، اما ‏تحقیقات برای دستگیری مجرمان آغاز شده و تا هنوز کسی بازداشت ‏نشده است.‏ تا هنوز کسی یا گروهی مسوولیت این کشتار را برعهده نگرفته است.‏ این رویداد در حالی رخ داده است که در هفته‌های اخیر، موارد سرقت، اختطاف و سایر جرایم جنایی در برخی ولایت‌های کشور افزایش یافته است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری، خصومت شخصی و خشونت خانوادگی عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است.

همزمان با چهارمین سالروز روی کارآمدن حکومت سرپرست، سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان اعلام کرد که طی این چهار سال، ۵۳۹ مورد خشونت علیه خبرنگاران ثبت شده است که از این میان، ۴۸۷ مورد علیه خبرنگاران مرد و ۵۲ مورد دیگر علیه خبرنگاران زن بوده‌ است. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۲۳ اسد) با نشر گزارشی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این موارد خشونت شامل «حملات فیزیکی، لت‌وکوب، بازداشت و تهدید» می‌شود. در گزارش آمده است که به دنبال این خشونت و تهدیدها، ده‌ها رسانه فعالیت خود را متوقف کرده‌اند. در بخشی از گزارش آمده است که در حال حاضر ۱۰ خبرنگار در زندان‌های افغانستان به‌سر می‌برند و آزادی رسانه‌ها و فعالیت خبرنگاران در افغانستان با «تهدیدی» جدی روبرو است. سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان افزوده است که در چهار سال گذشته، ۲۰ کارمند رسانه‌ای کشته شده، ۲۰ تن دیگر زخمی شده و ۲۵۳ کارمند رسانه‌ای دیگر بازداشت شده‌اند. همچنین در گزارش آمده است که ۷۹ مورد تهدید، ۵۱۰ مورد ضرب و شتم، ۵۹ مورد رفتار غیرقانونی، ۵ مورد ربوده شدن، ۲ مورد اقدام به قتل و دیگر شکل‌های «خشونت» و سوءاستفاده نیز طی این چهار سال علیه خبرنگاران به ثبت رسیده است. در ادامه آمده است که طی چهار سال گذشته، دسترسی به اطلاعات محدود شده و نهادهای حامی خبرنگاران و رسانه‌ها نیز در این کشور، تحت فشار قرار گرفته و توان گزارش‌دهی شفاف از وضعیت موجود را ندارند.

همزمان چهارمین سال تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران در افغانستان هنگام تلاش برای دسترسی به آموزش یا اشتغال با آزار و خشونت مواجه می‌شوند. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان در سال ۲۰۲۱میلادی، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب محروم کرده‌اند. همچنین بخش زنان سازمان ملل گزارش داده است که این نهاد حالا برنامه‌ای کارآموزی را در دست اجرا دارد تا از فارغ‌التحصیلان زن دانشگاهی حمایت کند و به آن‌ها کمک کند راهی به بازار کار و حرفه‌ای شدن بیابند. همچنین سازمان ملل تاکید کرده است که زنان و دختران جوان در بسیاری از کشورها با تبعیض و حاشیه‌رانده‌شدن مواجه‌اند. با این وجود، سازمان ملل اعلام کرد که دختران و زنان جوان در بسیاری از کشورها همچنان با تبعیض از جمله دسترسی نابرابر به آموزش مواجه‌اند. این سازمان گفت در حال حاضر ۱۵ میلیون دختر در کشورهای مختلف در مقطع ابتدایی به مکتب نمی‌روند. این سازمان گفته است که با وجود پیشرفت‌هایی در آموزش زنان و دختران، در برخی مناطق تا ۴۸.۱ درصد از دختران همچنان به مکتب نمی‌روند. باید گفت که در چهار سال گذشته، حکومت فعلی ده‌ها فرمان علیه زنان صادر کرده‌اند که حضور آن‌ها را در تمامی عرصه‌ها  تقریباً به گونه کامل ممنوع و آن‌ها را از اجتماع حذف کرده است. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان وضع و آنان را از آموزش و کار محروم کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.