نویسنده: مهدی مظفری حکومت سرپرست در تازهترین اقدام محدودکننده خود علیه زنان، آموزش دختران در آموزشگاههای طبی افغانستان را «تا اطلاع ثانوی» ممنوع کردهاند. به گزارش خبرگزاریهای افغانستان، مسئولان انیستیتوتهای طبی در کابل و دیگر ولایات تایید کردهاند که وزارت صحت عامه کشور، این دستور را هفته گذشته به تمامی این مراکز ابلاغ کرده است. بر اساس اطلاعات موجود، این ممنوعیت مستقیماً به دستور هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت که در قندهار مستقر است، صادر شده و وزارت صحت عامه مسئولیت اجرای آن را بر عهده گرفته است. یکی از مسئولان انیستیتوتهای طبی در کابل در گفتوگو با برخی خبرنگارها تأکید کرد که این دستور با نظارت مستقیم رهبر حکومت ابلاغ شده و شامل تمامی آموزشگاههای طبی خصوصی و دولتی میشود. در همین راستا، پیامی صوتی منتسب به یکی از مسئولین دولتی خطاب به مسئولین آموزشگاههای طبی منتشر شده است که در آن، آموزش دانشجویان دختر تا اطلاع ثانی ممنوع اعلام شده است. این پیام همچنین هشدار میدهد که نیروهای استخبارات حکومت پس از این، آموزشگاههای طبی را به طور دقیق بررسی خواهند کرد و در صورت مشاهده حضور دختران در این مراکز، آنها را تعطیل خواهند کرد. این پیام که به سرعت در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود، موجب نگرانیهای جدی شده است. شماری از دانشجویان دختر در کابل نیز این ممنوعیت را تأیید کردهاند و گفته اند که به آنها دستور داده شده تا از حضور در کلاسهای درس خودداری کنند. این اقدام حاکمان فعلی در ادامه محدودیتهای گستردهای است که آنان علیه زنان و دختران در افغانستان اعمال کرده و باعث نگرانی عمیق در میان جامعه داخلی و نهادهای حقوق بشری بینالمللی شده است. بسیاری از ناظران معتقدند که این تصمیم به طور مستقیم فرصتهای آموزشی و شغلی زنان را محدود کرده و پیامدهای منفی جبرانناپذیری بر سیستم بهداشت و سلامت کشور خواهد گذاشت. حذف کامل زنان و دختران از چرخه آموزش در افغانستان حکومت فعلی با ممنوعیت آموزش دختران در آموزشگاههای طبی، گام نهایی در جهت حذف کامل زنان و دختران از چرخه آموزش در افغانستان را برداشتند. پیش از این، آموزشگاههای طبی دولتی و خصوصی بهعنوان تنها فرصت آموزشی باقیمانده برای دختران افغان، به زنان اجازه میدادند تا به تحصیلات دو ساله در این مراکز ادامه دهند و بسیاری از دختران از این مسیر برای بهبود وضعیت حرفهای و معیشتی خود استفاده میکردند. اکنون، با اعمال این ممنوعیت، حاکمان آخرین امیدهای آموزشی زنان را نیز از میان برداشتهاند و آنان را بهطور کامل از دسترسی به آموزش محروم کردهاند. این ممنوعیت در ادامه سیاستهای سیستماتیک حکومت برای حذف زنان از عرصه آموزش و اشتغال در افغانستان است. این گروه پس از بهدست گرفتن قدرت، در نخستین اقدام خود، تمامی دختران بالاتر از صنوف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند. بیش از سه سال است که این محدودیت اعمال شده و اکنون حدود یک و نیم میلیون دختر نوجوان از حق تحصیل در مدارس محروم هستند. در مرحله بعد، حکومت سرپرست با تصمیمی دیگر، تحصیل زنان در دانشگاههای دولتی و خصوصی را ممنوع کردند و این تصمیم هزاران دانشجوی دختر، از جمله دانشجویان سال آخر، را از ادامه تحصیل بازداشت. این اقدامات که با استراتژی تدریجی اما هدفمند انجام شد، در نهایت به حذف کامل زنان و دختران از سیستم آموزشی کشور منجر شده است. سیاستهای حکومت نه تنها به انزوای زنان و دختران از آموزش ختم میشود، بلکه جامعه افغانستان را از مشارکت فعال نیمی از جمعیت خود در امور آموزشی، بهداشتی، و اجتماعی محروم میکند. این رویکرد واپسگرایانه که همواره با عناوینی چون «تا اطلاع ثانی» توجیه شده، در عمل به چرخهی از نابرابری، فقر و وابستگی برای زنان افغان دامن زده و انتقادات گستردهای از سوی جامعه بینالمللی و نهادهای حقوق بشری به همراه داشته است. آخرین روزنه امید نیز بسته شد شماری از دانشجویان دختر در کابل که در آموزشگاههای طبی خصوصی تحصیل میکردند، از ممنوعیت تحصیل در این مراکز ابراز «ناامیدی عمیق» و «نگرانی شدید» کردهاند. این دانشجویان در گفتوگو با خبرنگاران داخلی اعلام کردند که آموزش در این مراکز، آخرین امید آنان برای دستیابی به آیندهای روشن بود. با مسدود شدن این روزنه، آنان اکنون تمام فرصتهای آموزشی خود را از دست رفته میبینند و با آیندهای مبهم و بیسرانجام مواجه شدهاند. این ممنوعیت ضربهای دیگر بر پیکره امیدهای دخترانی است که سالها برای رسیدن به جایگاه علمی و حرفهای تلاش کردهاند. یکی از دانشجویان گفت که خانوادهاش با وجود مشکلات اقتصادی فراوان، هزینه تحصیل او را در یک آموزشگاه طبی خصوصی تأمین میکردند. او تنها یک سمستر با فارغالتحصیلی فاصله داشت و به گفته خودش، تمام تلاشش برای کسب تخصص در زمینهی که به آن علاقه داشت، اکنون بیثمر مانده است. دانشجوی دیگری که پیشتر در دانشگاه دولتی کابل رشته اقتصاد میخواند، توضیح داد که پس از ممنوعیت تحصیل دختران در دانشگاهها، مجبور به ترک تحصیل شد و دو سال در خانه ماند. او از افسردگی و فشار روانی ناشی از محرومیت از تحصیل رنج میبرد، اما سرانجام تصمیم گرفت در یک آموزشگاه طبی خصوصی ثبتنام کند و در یک رشته دوساله ادامه تحصیل دهد. او گفت که تنها یک ترم را گذرانده بود که حاکمان فعلی کشور بار دیگر تحصیل او را متوقف کردند. بسیاری از دانشجویان دیگر نیز احساس یأس و بیانگیزگی مشابهی دارند. آنها معتقدند که تمامی تلاشهایشان بینتیجه بوده و آینده خود را از دست دادهاند. این دانشجویان میگویند که هر بار با امید به آغاز دوباره، به دنبال راههای جایگزین رفتهاند، اما حکومت هر بار با یک تصمیم جدید، تمام مسیرهای باقیمانده را مسدود کردهاند. این اقدامات نه تنها تأثیرات روانی و اجتماعی شدیدی بر این دختران داشته، بلکه جامعه افغانستان را نیز از ظرفیتهای علمی و حرفهای آنان محروم کرده است. در حالی که جامعه جهانی این اقدامات را محکوم میکند، زندگی دختران افغان همچنان در سایه محدودیتها و سرکوبها در حال نابودی است. عواقب و پیامدهای حذف زنان از چرخه آموزش پیامدهای روانی و اجتماعی ممنوعیت کامل دختران افغان از آموزش، پیامدهای روانی عمیق و گستردهی بر این قشر از جامعه به جا گذاشته است. بسیاری از دختران که رویاهای خود را در عرصههای علمی و حرفهای جستوجو میکردند، اکنون با احساس ناامیدی، بیارزشی و افسردگی دستوپنجه نرم میکنند. این محرومیت به شکل سیستماتیک، آنان را از جامعه منزوی کرده و حس بیهویتی را در میان دختران افغان گسترش داده است. علاوه بر آن، این تصمیم تأثیرات منفی گستردهای بر خانوادهها نیز داشته است، چرا که بسیاری از والدین که برای آموزش فرزندان خود تلاش کردهاند، اکنون امید خود را به آینده فرزندانشان از دست دادهاند. این شرایط میتواند به افزایش مشکلات خانوادگی، از جمله تنشهای روانی و اقتصادی، منجر شود و انسجام اجتماعی را به شدت تضعیف کند. پیامدهای اقتصادی و حرفهای ممنوعیت آموزش دختران همچنین تأثیرات مخربی بر توسعه اقتصادی و نیروی کار افغانستان خواهد داشت. با حذف نیمی از جمعیت از چرخه آموزش، افغانستان در آینده با کمبود شدید نیروهای متخصص در حوزههای کلیدی مانند طبی، آموزش، و مدیریت مواجه خواهد شد. این وضعیت نه تنها فرصتهای اقتصادی زنان را از بین میبرد، بلکه کشور را نیز از مشارکت موثر و سازنده این قشر محروم میکند. بهویژه در بخش بهداشت و درمان، زنان بهعنوان پرستار، دایه و پزشک نقش حیاتی ایفا میکنند و محرومیت آنان از تحصیل میتواند سیستم سلامت کشور را فلج کند. این کمبود نیروی متخصص، وابستگی افغانستان به کمکهای خارجی را افزایش داده و مانع رشد اقتصادی پایدار خواهد شد. پیامدهای فرهنگی و نسلهای آینده محرومیت دختران از آموزش تأثیری مخرب بر آینده فرهنگی افغانستان خواهد گذاشت. آموزش، عامل کلیدی در تربیت نسلهای آگاه و توانمند است، و با حذف این فرصت، خطر بازتولید چرخههای فقر، جهل و افراطگرایی افزایش مییابد. در غیاب دختران تحصیلکرده، نقشهای سنتی و محدودکننده برای زنان بیشتر تثبیت میشود و جامعه از بهرهمندی از تواناییهای زنان در حوزههای تصمیمگیری و رهبری محروم میماند. علاوه بر این، کودکانی که در آینده در خانوادههایی رشد میکنند که مادرانشان از آموزش محروم بودهاند، شانس کمتری برای برخورداری از محیط آموزشی و فرهنگی مناسب خواهند داشت. این ممنوعیت در بلندمدت، آسیبهای جبرانناپذیری بر پیشرفت فرهنگی، اجتماعی و علمی افغانستان وارد خواهد کرد و این کشور را در مسیر عقبماندگی قرار خواهد داد.
برچسب: آموزش
سفارت آسترالیا برای افغانستان اعلام کرده است که استفانی کوپوس کمپبل، سفیر این کشور برای برابری جنسیتی با نماینده بخش زنان سازمان ملل متحد در مورد وضعیت زنان افغانستان گفتگو کرده است. این سفارت امروز (دوشنبه، ۱۹ قوس) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که استفانی کوپوس کمپبل در مورد چالشهای حقوق بشری و کمکهای بشردوستانه گستردهای که زنان و کودکان در افغانستان با آن روبرو هستند، با نماینده بخش زنان سازمان ملل گفتگو کرده است. سفارت آسترالیا برای افغانستان این گفتگو را «بحث پر جنب و جوش» توصیف کرده است. باید گفت که پیش از این، وزارت امور خارجهی آسترالیا در واکنش به بسته شدن دروازههای انستیتوتهای طبی به روی دختران و زنان در افغانستان گفته بود که حکومت سرپرست افغانستان یکی از معدود فرصتهای باقیمانده برای تحصیل و اشتغال را از بین بردهاند. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، مجموعهای از محدودیتهای سختگیرانه بر حقوق و آزادیهای زنان اعمال کرده است. ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، محرومیت زنان از اشتغال در بسیاری از بخشهای دولتی و خصوصی و ممنوعیت حضور در اماکن عمومی مانند پارکها و باشگاهها از جمله این محدودیتها بوده است. این درحالی است که افغانستان یکی از بالاترین نرخهای مرگومیر مادران و نوزادان در جهان را دارد و زنان کشور به دلایل فرهنگی و اجتماعی معمولاً به پزشکان زن مراجعه میکنند. این تصمیم حکومت فعلی با واکنشهای منفی در سطح بینالملل مواجه شده است.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در تازهترین مورد اعلام کرده است که شکافتهای فراگیر در زیرساختهای آموزشی و سیاستهای محدودکننده علیه دختران، نابرابری جنسیتی در فرصتهای آموزشی افغانستان را تشدید میکند. این نهاد با نشر اعلامیهای شکافهای زیرساختی، سیاستهای محدودکننده علیه دختران و کمبود آموزگاران را به عنوان مشکلات عمده آموزشی در افغانستان عنوان کرد. در اعلامیه آمده است: «برنامه نیازهای بشردوستانه و پاسخ ۲۰۲۴ برای افغانستان پیشبینی میکند که هشت میلیون نفر در همین سال به کمکهای آموزشی نیاز خواهند داشت.» کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد تاکید کرد که تحت برنامه «استراتژی آموزش برای افغانستان از ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۷» با همکاری شرکای خود در پی رفع شکافها، از جمله ساخت مکاتب، آموزش آموزگاران و توسعه آموزش آنلاین، هستند. در ادامه آمده است که تحت این برنامه از تلاشها برای تضمین دسترسی امن و عادلانه به آموزش برای همه، به ویژه لغو ممنوعیت آموزش زنان و دختران، حمایت میکند. این سازمان افزوده است که با نهادهایی چون یونیسف، یونسکو و سازمان حفاظت از کودکان همکاری نزدیکی دارد تا دسترسی به آموزش را تسهیل کند. به گفتهی این سازمان، هشت میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمکهای آموزشی دارند. طبق اعلامیهی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، این سازمان فعالیتهای خود را از طریق ابتکارات مختلف از جمله برگزاری جلسات آگاهیدهی در مورد خشونت مبتنی بر جنسیت برای معلمان و حمایت روانی، به برنامههای آموزشی مرتبط کرده است. قابل ذکر است که سازمان ملل متحد در حالی از تشدید نابرابری جنسیتی در افغانستان ابراز نگرانی کرده است که هماکنون دختران در افغانستان اجازه آموزش و تحصیل بالاتر از صنف ششم در مکاتب و دانشگاهها را ندارند و بهتازگی آموزش زنان در انستیتوتهای طبی نیز ممنوع شده است.
اداره توسعه بینالمللی آمریکا (USAID) و بنیاد قطری آموزش برای همه (EAA) اعلام کردهاند که ۵۰ میلیون دالر آمریکایی را برای آموزش و پرورش در افغانستان کمک میکنند. روزنامه گلف تایمز قطری امروز (دوشنبه، ۱۹ قوس) با نشر گزارشی نوشته است که این مقدار پول به منظور افزایش دسترسی کودکان و نوجوانان به آموزشهای ابتدایی و عالی در افغانستان هزینه خواهد شد. در گزارش آمده است که این توافق روز گذشته در مجمع دوحه امضا شده است. روزنامه گلف تایمز افزوده است که دو طرف بر تعهد مشترک به آموزش در افغانستان تاکید کردند. در ادامه آمده است که دو طرف به این باور میباشند که تحصیل حق اساسی برای تمام جوامع انسانی است. در گزارش آمده است که این مقدار پول بهگونه مساوی از سوی دو کشور برای دسترسی ۱۰۰ هزار کودک و نوجوان بازمانده از درس و اعطای دو هزار بورسیه تحصیلی برای جوانان در نظر گرفته شده است. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که این مشارکت برای بهبود همکاری و تعامل راهبردی برای تقویت سکتور معارف افغانستان متمرکز است. قطر و آمریکا وعده سپردند که برای کیفیت هر چه بهتر آموزش در افغانستان تلاش خواهند کرد. محمد الکوبیسی، مدیر عامل این بنیاد قطری گفت که آموزش برای خودکفایی و توانمندسازی جوامع لازم است. در همین حال، جوئل سندفور، مدیر اداره توسعه بینالمللی آمریکا برای افغانستان تاکید کرده است که این نهاد به تلاشهای خود در زمینه فراگیری آموزش و تحصیل زنان و دختران افغانستانی متعهد است. در حالی آمریکا و قطر تعهد کمک به آموزش افغانستان میدهند که حکومت فعلی مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را تعطیل کرده و ورود زنان به دانشگاهها را ممنوع کرده است. محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
شماری از زنان در بریتانیا طی یک مراسم ویژه از نقض گسترده حقوق زنان افغانستان توسط حکومت سرپرست ابراز نگرانی کرده و خواهان آگاهیدهی از وضعیت آنان در کشور شدهاند. این زنان در مراسم شبزندهداری با روشن کردن شمع و شعارهایی درباره اهمیت آگاهیدهی در مورد وضعیت زنان افغانستان تاکید کردهاند. براساس اعلامیهای نشر شده از سوی این زنان، این مراسم در واکنش به بستهشدن انستیتوتهای صحی بهروی دختران در افغانستان برگزار شده است. زنان معترض از دولت بریتانیا خواستهاند حمایت صریح خود را از زنان و دختران افغانستان اعلام کرده و مسوولان حکومت فعلی را به دادگاه کیفری بینالمللی معرفی کند. این زنان بستهشدن انستیتوتهای صحی دختران را نگرانکننده خوانده و خواهان بازگشایی آن از سوی حکومت فعلی شدهاند. در شعارهای این زنان آمده است: «جامعه بینالمللی باید در مخالفت قوی با ادامه محدودیتها متحد باقی بماند.» قابل ذکر است که افغانستان طبق گزارش سازمان صحی جهان، یکی از بدترین نرخهای مرگ و میر مادران را در جهان دارد. پیشتر از این، اتحادیه اروپا در گزارشی گفته بود که در هر دو ساعت یک مادر در افغانستان به دلیل مشکلات مرتبط به زایمان و بارداری جان خود را از دست میدهد.
دو دختر اهل افغانستان برای فعالیتهایشان در حمایت از آموزش دختران و زنان در کشور، موفق به دریافت جایزه معتبر دایانا ۲۰۲۴ میلادی شدند. این جایزه که به یاد پرنسس دایانا، یکی از حامیان بزرگ فعالیتهای بشر دوستانه، نامگذاری شده است، به رهبران جوانی اعطا میشود که در ایجاد تغییرات مثبت در جهان تاثیرگذار بودهاند. در اعلامیه آمده است که این دو دختر به نامهای روبینا عزیزی و مژده اکبری میباشد. روبینا عزیزی، بنیانگذار سازمان «Path of Change» پس از بیرون شدن از افغانستان در سال ۲۰۲۳ میلادی، این سازمان را برای حمایت از دخترانی که از آموزش محروم شدهاند تاسیس کرد. این حرکت، هزاران نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داده و کارزارهایی را برای بازگشایی مکتبها و دانشگاهها در افغانستان راهاندازی کرده است. وی درباره این جایزه گفت: «جنبش دختران در مسیر تغییر نشاندهنده رهبری و تعهد بیشمار داوطلبانی است که مأموریت ما را به اشتراک میگذارند.» همچنین مژده اکبری، مدیر «CoodGreenAfg.org»، این جایزه را به زنان افغانستان تقدیم کرد. او در حساب کاربری اینستاگرام خود نوشته است: «این جایزه فقط برای من نیست؛ بلکه برای تمام دخترانی است که برایشان مبارزه میکنم و برای تمام اعضای تیم فوقالعادهام که در این مسیر از من حمایت کردهاند. من این افتخار را به زنان مقاوم افغانستان تقدیم میکنم که هر روز الهامبخش من هستند.» در حالی این دو دختر اهل افغانستان این جایزه را به دست میآورند که حکومت فعلی مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را تعطیل کرده و ورود زنان به دانشگاهها را ممنوع کرده است. محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
سازمان داکتران بدون مرز در افغانستان (MSF) میگوید که ممنوعیت آموزش دختران در انستیتیوتهای صحی تاثیر منفی بر روند ارائه خدمات صحی در سراسر کشور میگذارد و همچنان پیامد ناگواری بر سلامت زنان خواهد داشت. داکتران بدون مرز با نشر اعلامیهای گفته است که ممنوعیت تحصیل زنان و دختران در بخش طبی در افغانستان، سبب حذف بیشتر و به حاشیه راندن آنان از زندگی عمومی و مسلکی خواهد شد. در ادامه آمده است که با توجه به جداسازی بخش شفاخانههای مردان و زنان، شمار اندک کارمندان صحی زن در افغانستان روی ارائه خدمات صحی در این کشور تاثیر منفی گذاشته است. این در حالی است که روز (دوشنبه، ۱۲ قوس) بختالرحمان شرافت، معین وزارت صحت عامه، در دیدار با مسوولان انستیتیوتهای طبی کابل گفته است که پس از این، ثبت نام و ادامهی آموزش دختران در این نهادهای آموزشی ممنوع است. دختران و زنان در این نهادهای آموزشی، در رشتههای قابلگی، داروسازی، پروتز دندان، لابراتوار، اکسری، فزیوتراپی و پرستاری مصروف آموزش بودند. مایکل لی پایه، رییس دفتر داکتران بدون مرز در کابل گفته است که در حال حاضر، حدود نیمی از کارمندان صحی این نهاد در سراسر افغانستان را زنان تشکیل میدهند. وی تاکید کرد که ممنوعیت آموزش دختران در انستیتیوتهای طبی، زنان را از دسترسی به آموزش و خدمات بیطرفانه صحی محروم خواهد کرد. این نهاد بینالمللی همچنان گفته است که نیازمندی سکتور صحت افغانستان بسیار زیاد است و نیاز است تا به کارمندان صحی زن بیشتر در این زمینه آموزش داده شود. داکتران بدون مرز با ابراز نگرانی گفته است که محدودیتهای حکومت سرپرست بر روند آموزش زنان و دختران در این کشور، تاثیر منفی بر موجودیت کارمندان زن در بخش صحت داشته است. رییس دفتر داکتران بدون مرز در افغانستان همچنان گفت: «اگر هیچ دختری به مکتب نرود و هیچ زنی به دانشگاه و یا انستیتیوتهای صحی نرود، متخصصان صحی آینده از کجا خواهند آمد و چه کسی به زنان افغانستان که آنان به شدت به کمک نیاز دارند، رسیدگی کنند؟» ممنوعیت آموزش دختران در انستیتیوتهای طبی واکنشهای بینالمللی را نیز برانگیخته و شماری از نهادهای مدافع حقوق بشر، ضمن محکوم کردن آن، این گروه را به لغو این تصمیم ترغیب کردهاند. مقامهای حکومت فعلی تا اکنون به گونهی رسمی در مورد این تصمیم چیزی نگفتهاند.
کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان به تصمیم حکومت سرپرست مبنی بر بستن انستیتوتهای طبی بهروی دختران واکنش نشان داده و میگوید که این تصمیم در هر زبان، فرهنگ و مذهب غیرقابل دفاع است. خانم دیکر در حساب کاربری ایکس خود با اشاره به صدور این دستور گفته است: «قندهار پیش از این با منع دختران از تبدیلشدن به آموزگار یا انجنیر، آیندهی افغانستان را به خطر انداخته بود؛ و اکنون با جلوگیری از تبدیلشدن دختران به داکتر، یا قابله، آیندهی آنان را بهطور کامل نابود میکند.» کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان تاکید کرد: «نوزادان متولد نخواهند شد. مادران خواهند مرد. تمام مردم افغانستان رنج خواهند برد. این تصمیم باید برای جلوگیری از رنج غیرضروری لغو شود.» او افزود که درک ارزش دیپلماسی حکومت فعلی در خارج از افغانستان دشوار است اگر این چیزی است که آنان عرضه میکنند. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، مجموعهای از محدودیتهای سختگیرانه بر حقوق و آزادیهای زنان اعمال کرده است. ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، محرومیت زنان از اشتغال در بسیاری از بخشهای دولتی و خصوصی و ممنوعیت حضور در اماکن عمومی مانند پارکها و باشگاهها از جمله این محدودیتها بوده است. این درحالی است که افغانستان یکی از بالاترین نرخهای مرگومیر مادران و نوزادان در جهان را دارد و زنان کشور به دلایل فرهنگی و اجتماعی معمولاً به پزشکان زن مراجعه میکنند. این تصمیم حکومت فعلی با واکنشهای منفی در سطح بینالملل مواجه شده است.
وزارت خارجهی بریتانیا به مسدودشدن انستیتوتهای صحی بهروی دختران از سوی حکومت سرپرست افغانستان واکنش نشان داده و میگوید که این اقدام یک «عقبگرد غمانگیز» میباشد. وزارت خارجهی بریتانیا با انتشار اعلامیهای نسبت به تصمیم اخیر حکومت سرپرست مبنی بر تعلیق آموزشهای صحی برای زنان و دختران افغانستان ابراز نگرانی کرده است. در اعلامیه آمده است که رشتههایی مانند پرستاری، قابلگی و دندانپزشکی که از معدود گزینههای آموزشی برای زنان و دختران افغانستان باقی مانده بودند، اکنون بسته شدهاند. این وزارت تاکید کرد که افغانستان تنها جایی در جهان است که چنین محدودیتهایی را بر آموزش زنان و دختران اعمال میکند. در اعلامیه آمده است که این سیاست سختگیرانه، دسترسی زنان و کودکان افغانستان به خدمات حیاتی صحی را بهشدت محدود خواهد کرد و پیامدهای جدی و بلندمدتی بر سلامت و زندگی مردم این کشور، بهویژه در شرایطی که نرخ مرگومیر مادران و نوزادان بالاست، خواهد داشت. همچنین وزارت خارجهی بریتانیا از جامعهی جهانی خواسته است تا در مخالفت با این محدودیتها متحد بمانند و تلاشهای خود برای فشار بر حکومت فعلی را ادامه خواهد داد. این وزارت بر اهمیت همکاری با زنان و دختران افغانستان، چه در داخل این کشور و چه در میان جامعهی دیاسپورا در بریتانیا، تاکید کرده است. اعلامیه در پایان اشاره میکند که آیندهای صلحآمیز برای افغانستان تنها در صورتی ممکن است که حقوق بشر برای همهی شهروندان این کشور رعایت شود. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، مجموعهای از محدودیتهای سختگیرانه بر حقوق و آزادیهای زنان اعمال کرده است. ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، محرومیت زنان از اشتغال در بسیاری از بخشهای دولتی و خصوصی و ممنوعیت حضور در اماکن عمومی مانند پارکها و باشگاهها از جمله این محدودیتها بوده است. این درحالی است که افغانستان یکی از بالاترین نرخهای مرگومیر مادران و نوزادان در جهان را دارد و زنان کشور به دلایل فرهنگی و اجتماعی معمولاً به پزشکان زن مراجعه میکنند. این تصمیم حکومت فعلی با واکنشهای منفی در سطح بینالملل مواجه شده است.
دانشگاه آکسفورد درتازهترین مورد اعلام کرده است که نشستی را برای برجسته کردن نقض حقوق زنان در افغانستان برگزار میکند. این دانشگاه با نشر اعلامیهای گفته است که این نشست امروز (شنبه، ۱۷ قوس) توسط شبکه حقوق زنان (WRN) برگزار خواهد شد. در اعلامیه آمده است که این نشست بخشی از یک سلسله مراسم شبزندهداری در دانشگاه آکسفورد خواهد بود. اعلامیه به نقل از هدر بینینگ، بنیانگذار شبکه حقوق زنان نوشته است که فرمان اخیر حکومت سرپرست مبنی بر ممنوعیت دختران از انستیتوتهای صحی وضعیت را بدتر کرده است. این شبکه از دولت بریتانیا خواسته است که سکوت خود در برابر نقض حقوق زنان زیر حاکمیت حکومت فعلی را بشکند و از محاکمه این گروه در دادگاه کیفری بینالمللی حمایت کند. این در حالی است که شماری از کشورها از جمله شیلی، اسپانیا، مکزیک، فرانسه، لوکزامبورگ و کاستاریکا پرونده نقض حقوق زنان افغانستان را به دادگاه کیفری بینالمللی ارجاع دادهاند. همچنین درتازهترین مورد، تحصیل دختران در انستیتوتهای طبی را وزارت صحت عامه ممنوع کرده است. با گذشت چندین روز از صدور این دستور، مسوولان حکومت فعلی تا اکنون دربارهی آن توضیح ندادهاند. قابل ذکر است که حکومت فعلی با اقدام اخیر خود، زنان و دختران را بهطور کامل از حق آموزش و تحصیل محروم کردند. این تصمیم واکنشهای گستردهای را در پی داشته است.