نویسنده: رسانه‌ای گوهر شاد

10 ماه قبل - 281 بازدید

شورای مشورتی زنان سازمان همکاری اسلامی از محدودیت‌های شدید حکومت فعلی بر زنان و دختران به شدت انتقاد کرده و محرومیت دختران افغانستان از آموزش را یکی از چالش‌های جدی کشورهای اسلامی عنوان کرده است. امینه الهجری، مدیر کل اداره امور فرهنگی سازمان همکاری اسلامیدر مقر این سازمان در شهر جده گفته است که زنان در کشورهای اسلامی متأثر از جنگ‌های ویرانگر و بلایای طبیعی هستند. وی تاکید کرد که ممنوعیت دختران و دختران افغانستان از تحصیل و آموزش همچنان یکی از چالش‌های نگران کننده است. همچنین امینه الهجری در بخشی از صحبت‌هایش گفت که زنان در فلسطین زندگی سختی را زیر بار سنگین جنگ تجربه می‌کنند. سازمان همکاری اسلامی پیش از این نیز وضعیت زنان افغانستان را نگران کننده خوانده و خواهان لغو تمام محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان شده بود. قابل ذکر است که این سازمان چندی پیش به حکومت سرپرست پیشنهاد کرده بود که در صورت همکاری این گروه، دختران افغانستان را در بخش آموزش حمایت می‌کند. در سازمان همکاری اسلامی از ممنوعیت آموزش دختران انتقاد می‌کند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانش‌جویان دختر را از رفتن به دانشگاه‌ها دولتی و خصوصی و آموزشگاه‌های خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شده‌اند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواست‌ها اعتنا نکرده است.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 197 بازدید

وزارت معارف حکومت سرپرست در تازه‌ترین مورد اعلام کرده که ۱۹ هزار و ۶۶۹ مدرسه دینی در سراسر کشور ایجاد شده است. مولوی کرامت‌الله آخندزاده، معین تعلیمات اسلامی وزارت معارف امروز (چهارشنبه، ۲۱ سنبله) در برنامه حساب‌دهی دولت به مردم در مرکز اطلاعات رسانه‌های حکومت گفته است هم اکنون ۳ میلیون ۶۸۷ هزار و ۲۰۰ تن مصروف فراگیری تعلیمات اسلامی هستند. آقای آخندزاده گفت که ۱۰ میلیون و ۹۱۴ هزار دانش‌آموز در مکاتب دولتی و خصوصی مصروف آموزش هستند. او تاکید کرد که طی یک سال گذشته، ۳۱۶ مکتب دولتی و خصوصی در کشور ایجاد شده است. گفتنی است که پس از روی کار آمدن حکومت سرپرست، ایجاد مدرسه‌های دینی در کشور افزایش یافته است. همچنین معین تعلیمات اسلامی از تعلیمات خاص و فراهم سازی زمینه آموزش در ۱۸ ولایت برای ۴۸۴ طفل معیوب و معلول نیز خبر داده و گفت که در این ولایات برای ۳ هزار و ۸۴۴ دانش آموز معلول وسایل و امکانات درسی نیز مهیا شده است. وی از چاپ و توزیع ۱۶ میلیون و ۱۸۸ هزار و ۹۳۹ جلد کتب درسی برای دانش آموزان صنف اول تا دوازدهم و به تعداد ۶۱۷ هزار و ۹۷۸ جلد کتب درسی برای مراکز تعلیمات اسلامی، در یک سال اخیر اطلاع داده و افزود که به تعداد ۲۹۴ هزار و ۶۴۱ جلد کتب سواد آموزی نیز در سراسر کشور چاپ و توزیع شده است. وی از برگزاری برنامه‌های ارتقای ظرفیت برای ۲۴۸ هزار و ۱۱۳ کارمند وزارت اعم از مامورین و معلمان نیز خبر داد. آقای آخندزاده از تلاش‌های این وزارت در راستای بازنگری و اصلاح کتب و مفردات درسی و همچنین بررسی کیفیت عرضه خدمات در نهادهای تعلیمی طی سال گذشته نیز اطلاع داد. در همین حال قاری منصور احمد حمزه، سخنگوی وزارت معارف در پاسخ به پرسش‌ خبرنگاران در رابطه با بازگشایی مکاتب بالاتر از صنف ششم دختران گفت: «ما به معلومات سخنگوی مرکزی حکومت در مورد بازگشایی مکاتب دختران اکتفا نموده و می‌گویم که تا امر ثانی تعطیل است.» مقامات این وزارت از پرداخت معاش اساتید خانه نشین زن به مبلغ ۵ هزار افغانی به صورت ماهانه نیز خبر داده و گفتند که مجموعا بیش از ۷ صد هزار تن در حال آموزش تعلیمات دینی در کشور هستند که زنان و دختران را نیز شامل می‌شود. در حالی وزارت معارف از ایجاد مدارس دینی در کشور خبر می‌دهد که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانش‌جویان دختر را از رفتن به دانشگاه‌ها دولتی و خصوصی و آموزشگاه‌های خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شده‌اند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواست‌ها اعتنا نکرده است.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 227 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برای رسیدگی به مناطق آسیب‌پذیر در افغانستان در فصل زمستان به ۶۰۳.۵ میلیون دالر بودجه به‌صورت فوری نیاز است. این نهاد امروز (چهارشنبه، ۲۱ سنبله) «اولویت‌بندی زمستانی» خود را منتشر کرده و مطلبی نوشته است که این بودجه را برای اولویت‌های تعیین‌شده بین ماه‌های اکتبر تا دسامبر سال ۲۰۲۴ میلادی نیاز است. در ادامه آمده است که ۱۰۴ میلیون دالر برای «الزامات پیش از موقعیت‌یابی اولیه» در سه ماه اول سال ۲۰۲۵ نیاز است. اوچا تاکید کرد که در اولویت‌بندی بین سکتوری که انجام داده است، ۱۷۱ ولسوالی دارای اولویت بلند، ۲۲۷ ولسوالی دارای اولویت متوسط و سه ولسوالی دارای اولویت پایین مشخص شده است. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ سازمان ملل متحد افزود که این اولویت‌بندی را با تجربه و تحلیل وضعیت و با استفاده از تجربیات اولویت‌بندی‌های سال‌های گذشته انجام داده است. این نهاد می‌گوید که خطرات زمستان زیاد و میزان آسیب‌پذیری شدید است و خدمات کافی به مردم ارائه نمی‌شود. در اعلامیه آمده است که دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ سازمان ملل متحد با شکاف ۲.۳ میلیارد دالری در بودجه‌ی بشردوستانه برای افغانستان در سال ۲۰۲۴ مواجه است. در ادامه آمده است که اوچا برای کمک‌رسانی به مردم افغانستان در سال جاری میلادی ۳.۰۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده بود، اما می‌گوید تا اکنون فقط ۲۵ درصد از این بودجه را دریافت کرده است. این نهاد اعلام کرده بود که در سال جاری میلادی ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند، اما آنان ۱۷ میلیون نفر را در اولویت قرار داده‌اند.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 320 بازدید

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان در کابل علیه سیاست‌های محدودیت‌کننده‌ی حکومت سرپرست بر زنان و دختران دست به اعتراض خیابانی زدند. زنان معترض صبح امروز (چهارشنبه، ۲۱ سنبله) در جاده‌های دشت برچی، از مربوطات غرب شهر کابل، راهپیمایی اعتراضی برگزار کرده و علیه سیاست‌های محدودیت‌کننده‌ی حکومت فعلی شعار دادند. اعضای جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان در این راهپیمایی، به شدت از مواضع جامعه‌ی جهانی و کشورهای اروپایی در خصوص واگذاری سفارت‌های افغانستان به حکومت فعلی انتقاد کردند. آنان با شعارهایی چون، «تحصیل، کار، آزادی»، «یک‌صدا تا رهایی»، «سفارت‌های افغانستان، آخرین بقایای افغانستان»، «افغانستان را از فاجعه‌ی انسانی نجات دهید»، «آزادی بدون قید و شرط، پیام ماست» و «طالبان جنایت می‌کنند، جهان حمایت می‌کند» به خیابان آمدند. جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که ۱۵ آگوست روز سیاه و ننگین بر جبین افغانستان، روزی که تمام دستاوردهای چندین ساله مردم افغانستان به بازار سیاه دوحه به دست آمران ناکارآمد فروخته شد و سرنوشت میلیون‌ها زن و مرد افغانستان به یغما رفت. در ادامه آمده است که هم‌زمان با تسلط دوباره حکومت سرپرست جنبش‌های آزادی بخش در افغانستان شکل گرفت که نقش زنان در این جنبش‌ها پررنگ و احیاگر بوده است. در اعلامیه آمده است که در طول سه سال حاکمیت حکومت فعلی، زنان افغانستان به صورت فعال در جنبش‌های آزادی‌خواهانه برای بازپس‌گیری حقوق و آزادی‌های از دست‌رفته حضور داشته‌اند. در اعلامیه آمده است: «زنان افغانستان در سخت‌ترین شرایط، سه سال است که مبارزه می‌کنند. مبارزاتی که با زندان، شلاق، اعدام، تجاوز و سنگ‌سار همراه بوده است. اعدام‌های خودسرانه، زندانی کردن زنان و معترضان، شلاق زدن در ملاءعام و ده‌ها مورد جنایت دیگر از این دست، توسط رسانه‌های بین‌المللی نیز گزارش شده است.» همچنین جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان در بخشی از اعلامیه‌اش گفته است: «حکومت فعلی، که اکثریت رهبران آن تحت تعقیب پلیس بین‌المللی قرار دارند، هر از گاهی به راحتی به کشورهای مختلف سفر می‌کنند که این خود زنگ خطری برای منطقه و جهان است.» اعضای جنبش تحول تاریخ زنان از جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های حقوق بشری خواسته‌اند تا به‌جای تعامل با حکومت فعلی، از تشکیل یک حکومت مردم‌سالار در افغانستان حمایت کنند.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 180 بازدید

محمدحنیف اتمر، وزیر خارجه پیشین افغانستان در واکنش به گزارشِ در مورد جان دادن حدود ۷۰۰ کودک در ننگرهار براثر سوءتغذیه و بیماری‌های دیگر، از حکومت سرپرست خواسته است تا سوءاستفاده از کمک‌های بشری را متوقف کند. آقای اتمر بامداد امروز (چهارشنبه، ۲۱ سنبله) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود هشدار داد که افغانستان با یک فاجعه عظیم انسانی روبرو است. اتمر این هشدار را به دنبال انتشار گزارش بی‌بی‌سی نیوز داده است که در آن گفته شده در شش ماه گذشته ۷۰۰ کودک، یعنی بیش از سه کودک در روز، در شفاخانه جلال‌آباد جان دادند. در این گزارش سوءتغذیه و برخی بیماری‌های قابل پیشگیری عامل عمده افزایش مرگ و میر کودکان عنوان شده است. طبق این گزارش، حدود ۳.۲ میلیون کودک در افغانستان به سوءتغذی مبتلا هستند. نهادهای بین‌المللی می‌گویند حداقل ۲۷ میلیون افغان به کمک‌های بشردوستانه نیازمند هستند. با این حال، سازمان ملل گفته است که در کمک‌های مالی جهان به افغانستان کاهش آمده‌ است. در همین حال، برخی از سازمان‌ها از جمله دفتر سربازرس کمک‌های آمریکا در افغانستان، گفته است که حکومت فعلی از کمک‌های بین‌المللی سوءاستفاده کرده و هیچ تدبیری برای جلوگیری از دست اندازی آنها به این کمک‌ها وجود ندارد. آقای تاکید کرده است: «اگرچه فاجعه‌ای که در گزارش بی بی سی نقل شده، پیش‌بینی می‌شد، اما هنوز هم تکان‌دهنده است و نیاز به اقدامات فوری از سوی تمام کسانی دارد که به انسانیت تعهد دارند.» او افزود که حاکمان کنونی کشور باید حداقل مسوولیت خود را نسبت به انسانیت در کشور ادا کنند. آن‌ها باید عواید ملی افغانستان را به طور مسوولانه برای نجات جان مردم به کار گیرند و تمام محدودیت‌ها بر حقوق اساسی زنان کشور را لغو کنند تا آن‌ها بتوانند در رسانیدن کمک‌های بشردوستانه شرکت کنند و به صورت عادلانه از آن مستفید شوند. وی در ادامه تاکید کرد که احترام به حقوق زنان بدون شک پیش‌نیازی برای جلوگیری از یک فاجعه عظیم انسانی است. علاوه بر این، حاکمان کنونی کشور باید سوءاستفاده از کمک‌های بشری را متوقف سازند. او بر تداوم کمک‌های بشردوستانه تاکید کرد و از کشورهای جهان خواست که «نفرت از سیاست‌های طالبان نباید باعث قطع این کمک‌ها و به خطر افتادن زندگی میلیون‌ها افغان شود.» همچنین حمدالله فطرت، معاون سخنگوی حکومت سرپرست در واکنش به گزارش تکان دهنده بی‌بی‌سی نیوز گفت که آنها این وضعیت را از حکومت سابق به ارث برده‌اند. او افزود: «ما مشکل فقر و سوءتغذیه را به میراث بردیم که بلایای طبیعی مانند سیل و تغییرات اقلیمی آن را بدتر کرده است. جامعه جهانی باید کمک‌های بشردوستانه را افزایش دهد و نباید آن را با مسایل سیاسی و داخلی مرتبط کند.»

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 189 بازدید

ائتلاف مستقل جنبش‌های اعتراضی و نهادهای مدنی افغانستان گفته‌اند که جنبش‌های خودجوش اعتراضی و مبارزات زنان افغانستان هرگز از سوی گروه‌های سیاسی داخلی، چهره‌های برجسته ملی و نهادهای بین‌المللی مورد حمایت قرار نگرفته است. این نهادها با نشر بیانیه‌ای گفته‌اند: «رهبران سیاسی، نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های حقوق‌بشری نیز با بی‌توجهی کامل، از کنار ظلم، استبداد، بازداشت‌های خودسرانه و شکنجه مبارزین و فعالان مدنی عبور کرده‌اند.» در ادامه آمده است که در حال حاضر نشست‌های متعدد در کشورهای مختلف با ابتکار نهادهای نامشخص برگزار می‌گردد که این سبب نگرانی تمامی «معترضان و مبارزان واقعی» شده است. در بیانیه آمده است که هر روند یا نشستی که بدون حضور جنبش‌های اعتراضی، نهادهای مدنی و «معترضان واقعی» باشد، «ناقص، ناتمام و نامشروع» است و به‌ عنوان معامله‌ای بر سر ارزش‌های مبارزاتی زنان افغانستان تلقی می‌شود. ائتلاف مستقل جنبش‌های اعتراضی و نهادهای مدنی افغانستان تاکید کرد که هرگونه نشست که بدون شفاف‌سازی دستور کار، اهداف و اطلاعات پیرامون میزبان آن برگزار شود، «اقدامی مشکوک است» و این ائتلاف نگران مصادره مبارزات زنان افغانستان به نفع نهادها و چهره‌های سودجوی فضای مدنی و سیاسی است. قابل ذکر است که با برگشت حاکمیت دوباره‌ی حکومت فعلی، تمامی حقوق اساسی به‌شمول حق تحصیل و ادامه آموزش دختران و زنان در افغانستان سلب و با توشیح قانون جدید تحت عنوان «قانون امر به معروف و نهی از منکر»، حتی صدای زنان را نیز در اماکن عمومی که مردان در آن حضور داشته باشند، حرام عنوان شده است. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانش‌جویان دختر را از رفتن به دانشگاه‌ها دولتی و خصوصی و آموزشگاه‌های خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شده‌اند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواست‌ها اعتنا نکرده است.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 204 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در نتیجه سیلاب‌های ماه جولای در سراسر افغانستان، ۵۸ تن جان باخته و ۳۸۰ تن دیگر زخمی شدند. اوچا با نشر گزارشی گفته است که ۲۴۵ ولسوالی از میان ۳۲ ولایت افغانستان دچار آسیب‌های جدی شده‌اند. در گزارش آمده است که حدود دو هزار خانواده در ولایت‌های شرقی و شمال‌شرق افغانستان از سیلاب‌های اخیر آسیب دیده‌اند. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرده است که سیلاب‌های اخیر، به‌ویژه اموال خصوصی شهروندان و زیرساخت‌های ملکی را تخریب کرده‌ است. در این گزارش به ولایت‌های بدخشان، بغلان و ننگرهار به عنوان مناطقی که بیشترین آسیب را دیده‌اند، اشاره شده است. همچنین اوچا خاطرنشان کرده که تا اکنون به ۱۲ میلیون تن در افغانستان رسید‌گی شده است. در سال جاری خورشیدی ولایت‌های مختلف کشور شاهد بارندگی‌های شدید و سرازیرشدن سیلاب‌‌های ویرانگر بوده‌‌اند. این سیلاب‌ها تلفات و خسارات زیادی برجای گذاشته و صدها نفر را آواره کرده است.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 242 بازدید

دان براون، معاون سفارت ایالات متحده آمریکا برای افغانستان اعلام کرده است که حدود ۱.۴ میلیون دختر در افغانستان از دسترسی به آموزش محروم هستند. آقای براون با نشر اعلامیه‌ای گفته است که پسران و دختران جوان در همه‌جای دنیا در حال آماده‌شدن برای بازگشت به صنف‌های درسی هستند و به دنبال رویاهای بزرگ برای آینده‌ی خود می‌روند؛ اما در کلاس‌های درس افغانستان، ۱.۴ میلیون صندلی خالی است؛ صندلی‌هایی که برای دختران و زنان جوان این کشور در نظر گرفته شده است. معاون سفارت آمریکا برای افغانستان تاکید کرد که با تمام والدین افغانستان که به ضرورت حیاتی آموزش برای آینده‌ی فرزندان و کشورشان اعتقاد دارند، همبستگی خود را اعلام‌ می‌کند. در اعلامیه آمده است که ایالات متحده آمریکا هرگز از تلاش برای بازگشایی مکاتب برای دختران و همچنین امکان تحصیل برای پسران و دختران افغانستان دست نخواهد کشید تا آن‌ها مهارت‌هایی را بیاموزند که کشورشان برای پیشرفت به آن نیاز دارد. او می‌گوید که آموزش نه تنها یک حق بشری جهانی است؛ بلکه اساس صلح و رفاه آینده‌ی جوامع را تشکیل می‌دهد. وی گفت که آموزش تنها راه رشد اقتصادی، ارائه خدمات بهداشتی مناسب به همه‌ی شهروندان و تضمین ثبات بلندمدت در سراسر افغانستان است. معاون سفارت آمریکا در حالی این اظهارات را مطرح می‌کند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانش‌جویان دختر را از رفتن به دانشگاه‌ها دولتی و خصوصی و آموزشگاه‌های خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شده‌اند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواست‌ها اعتنا نکرده است. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیت‌ها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 329 بازدید

صنم عنبرين در شهر کابل چشم به جهان گشود.‏‎ دوره‌‌های آموزشی خویش را در کابل و هرات به پایان رسانید. ‏‎در جریان جنگ‌های داخلی افغانستان، صنم عنبرین با خانواده‌اش به ایران و پاکستان و ازبیکستان مهاجرت کرد و سرانجام با خانواده‌اش در آلمان پناهنده شد. ‏‎تحصیلاتش را در رشته حقوق و علوم سیاسی به پایان رسانیده و نخستین الهام‌های شاعرانه را از فضای فرهنگ پرور خانواده‌اش گرفته و با مواظبت و تشویق والدین به سرایش شعر پرداخت و آهسته آهسته با قریحت شاعرانه‌اش به حلقات ادبی و فرهنگی راه یافت و در نخستین سال‌های سرایش بیش‌تر اشعارش را از طریق وبلاگی به نام «آیینۀ دق» نشر می‌کرد که با تشویق و استقبال فراوان همراه بود. ‏‎او از هژده سال بدین‌سو با خانواده‌اش در شهر فرانکفورت آلمان به سر می‌برد و به فعالیت‌های ادبی و فرهنگی‌اش ادامه می‌دهد. او در مورد شعر و اتگیزه‌ی سرودن آن چنین تعریف می‌کند: تا حدی پدر دست داشت. او مرا به آموختن ردیف‌ها و آواها آشنا ساخت و تشویق کرد و شعر را کلمه کلمه برایم رنگ داد. در شروع خواستم همه سخنان خود و دنیای کوچکم را در قالب غزل بیان کنم، با غزل همراه شده پیش رفتم و بعدها کوشیدم قالب‌های دیگر را هم تجربه نمایم. ‏‎از صنم عنبرین سه دفتر شعر به نام‌های «می‌نوشتم ازتو»،  «بگذار خودم باشم» و « بهاری وسط پاییز» به چاپ رسیده‌اند. بانو عنبرین در قالب‌های غزل، دوبیتی، رباعی، نیمایی، سپید و...طبع آزمایی کرده است بیشتر اشعار صنم عنبرین به موضوعات عشقی و  اجتماعی اختصاص دارد ، علاوه بر آن او همواره نقض حقوق زنان را در اشعار خود فریاد زده است. اگرچه مجموعه‌ی «بگذار خودم باشم» چندان حجیم نیست و نمی‌توان نمونه‌های فراوان از میان اشعار برگزید،‌ با آن‌ هم در مواردی با تصویرسازی‌های بدیع روبه‌رو می‌شویم. چند نمونه: ۱. می‌نوشتم از تو و اسمت نمی‌بردم به لب عطر نامت ناگهان در نامه پاشیدن گرفت (از غزل «می‌نوشتم از تو») ۲. هم‌سکوت خسته‌ی من!‌ باز کن آخر لبی طرح یک لبخند را از سیب کُهدامن بکش (از غزل «طرح یک لبخند») ۳. خزانم را شنیدی در نفس‌هایم،‌ نپاییدی عبورت روی نعش برگ‌های زرد یادت هست؟‌ (از غزل «در امتداد فاصله») ۴. و در غزل «گریز از پاییز»، با آن‌که بیت اول با یکی از کلیشه‌ها آغاز می‌گردد (غارت چنگیز)، لیکن در ابیات بعدی چند تصویر تازه (خندیدن آیینه، آویزان کردن خورشید) به نمایش در می‌آیند: فرصتی نیست دگر، قصه‌ی پاییز نگو رو به آبادی‌ام از غارت چنگیز نگو از رسیدن بنویس،‌ آیینه را خنده بده عشق با فاصله‌ها گشته گلاویز،‌ نگو تو مرا یاد بده تا که خودم روز شوم بر لب پنجره خورشید بیاویز،‌ نگو   عنبرین در مورد چگونه‌گی سرایش شعرش می‌گوید: سُرايش شعر؛ برايم احساسی بود که در غربت رخ داد، يعني برايم يک واقعه بود، يک واقعه ناگهانی که بتوانم از سکوت برون برآيم. مسأله مهمي که در غربت توجه مرا به خودش معطوف ساخت و من خواستم که در غربت خودم را آنچنان با شعر فارسي بپيچانم، که هرگز دست غربت نتواند، مرا از زبان مادری من دور بسازد. برای من شعر قصه‌های من و غربت منست، يعنی وقتيکه شعر می‌سرايم قسمی احساس مي‌کنم که خودم آرام مي‌گيرم و از همان آسمان و زمين و هوايي‌که تمام عمر دوست شان داشته‌ام و دوست شان دارم، مي‌سرايم و به اينگونه غم‌های غربت را آب مي‌سازم. هر مجموعه شعری که دقیق گزینش شده باشد،‌ دارای یک بُن‌مایه (تم – theme) است که در طول مجموعه مرتباً سر بالا می‌کند و با تعابیر گوناگون اما مشابه و متمرکز بیان می‌شود. در «بگذار خودم باشم» این تم را می‌شود در طول غزلیات حس کرد. این را می‌توان به حساب یکی از نقاط قوت این مجموعه گذاشت. صنم عنبرین،‌ با اثرپذیری از محیط، و با داشتن دغدغه‌های کلان‌گستری چون تبعیض،‌ امنیت حقوقی/قانونی،‌ نابرابری و… با واژه‌ها و تصاویری سر‌و‌کار داشته است که در امتداد مجموعه بارها ظاهر می‌شوند‌؛ واژه‌هایی چون شب، فاصله،‌ خزان،‌ زردی،‌ خشکی،‌ سردی،‌ خاموشی،‌ انجماد، قفس… و هر زمانی که جرقه‌‌ای از امید و آرزو به سراغ شاعر می‌آمده،‌ واژه‌هایی چون آفتاب،‌ چراغ،‌ بهار،‌ سبزی… ‏‎او از صداهای رسا در برابر بی‌عدالتی و نقض حقوق زنان بوده است و همیشه درد بانوان میهن خویش را در شعرها و نوشته‌هایش فریاد کرده است. صنم در زمینه‌ی زنانه‌گی شعر چنین نظریه دارد: طبیعی است که همان گونه که شاعران مرد بیش‌تر با زبان مردانه می‌سرایند، شعرهای بانوان شاعر هم دارای عواطف و زبان زنانه است. اما من بیش‌تر به انسانی اندیشیدن اهمیت می‌دهم و در کنار عواطف و احساس زنانه‌ام کوشیده‌ام صدای اعتراض و عدالت خواهی را برای همه فریاد کنم. ‏‎صنم عنبرین از بانوان فعال افغانستان در عرصه‌ی ادبی و فرهنگی، حقوقى درآلمان بوده است و در محافل و جشنواره‌های ادبی و فرهنگی در اروپا حضور فعال داشته است و كاركرد‌هاى زيادى داشته است. ‏‎بانو عنبرین يكى از بنيان‌گذاران خانه‌ی مولانا در شهر فرانکفورت جرمنی می‌باشد و مدتی دبیر فرهنگی خانه‌ی مولانا در شهر فرانکفورت بود؛ چند سال با موسسه‌ی آموزشی برای زنان در شهرفرانکفورت کار کرده است و تا اکنون درعرصه‌ی دفاع از حقوق زنان فعالیت دارد. ‏‎صنم عنبرین به زبان‌های آلمانی، انگلیسی، روسی و اردو آشنایی دارد. سروده‌هایش در صفحات گوناگون انترنتی انتشار یافته اند و شماری از شعرهایش به زبان های دیگر نیز ترجمه شده اند. نمونه‌ای از شعر صنم عنبرین ‏‎تو را به نام من و رسم و راه من چه غرض ‏‎تو را به پوشش شام و پگاه من چه غرض   ‏‎مرا که سنگ زدی مذهبت سیاهی شد ‏‎تو را به دغدغه‌ها و گناه من چه غرض   ‏‎تو غرق تیرگی و زشتی درونت باش ‏‎تو را به مستی چشم سیاه من چه غرض   ‏‎تو تیره‌تر ز شبی در توهم خود باش ‏‎تو را به آینه‌ی صبحگاه من چه غرض   ‏‎دلی که عشق ندارد سرود مردگی است ‏‎برو تو را به مقام و به جاه من چه غرض   ‏‎خدای‌گونه چه نفرین و آفرین داری؟ ‏‎تو را به خوب و بد و اشتباه من چه غرض نویسنده: قدسیه امینی

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 208 بازدید

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که نزدیک به نیمی از ۱۴.۸ میلیون کودک پناهنده واجد شرایط آموزش در جهان، از آموزش محروم‌اند. این سازمان با نشر گزارشی از کشورهای جهان خواسته است که برای رفع نیازمندی‌های آموزشی کودکان پناهنده تا ۲۰۳۰ تلاش‌ها را افزایش دهند. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل می‌گوید که با گذشت پنج سال از راه‌اندازی استراتژی آموزش برای پناهندگان تا سال ۲۰۳۰، علی‌رغم پیشرفت‌ها در زمینه آموزش، چالش‌های مهمی باقی مانده است. در گزارش آمده است که نزدیک به ۱۵ میلیون کودک پناهنده در سراسر جهان وجود دارند که ۷.۲ میلیون این کودکان به دلایل مختلف از جمله ناامنی، نبود سیاست‌های آموزشی فراگیر، محدودیت‌های ظرفیت و موانع زبانی، به آموزش دسترسی ندارند. این گزارش نشان می‌دهد که نابرابری‌های جنسیتی در دسترس به آموزش برای پناهندگان همچنان ادامه دارد و بیش از ۶۰۰ هزار کودک و نوجوان اوکراینی آواره، به دلیل جنگ جاری در کشورشان، همچنان از آموزش محروم مانده‌اند. فیلیپو گراندی، رییس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل گفت: «آموزش با کاهش احتمال بارداری نوجوانان و ازدواج زودهنگام مرتبط است و به دختران امکان می‌دهد سرنوشت خود را شکل دهند. برای پسران به کاهش احتمال رفتارهای پرخطر منجر می‌شود.» این درحالی است که پس از حاکمیت دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، ۲.۵ میلیون دختر از فراگیری آموزش محروم شده‌اند. حکومت فعلی دختران را از رفتن به مکتب بالاتر از صنف ششم، دانشگاه‌های دولتی و خصوصی و آموزش‌گاه‌های خصوصی منع کرده است. با وجود درخواست‌های مکرر برای لغو ممنوعیت‌های آموزشی و تحصیلی برای دختران در افغانستان، حکومت فعلی پاسخ مثبت نداده است.

ادامه مطلب