رسانه‌های بین‌المللی گزارش داده‌اند که نهاد هندی «پاپیولشن فرست» جایزه ترویج تساوی جنسیتی خود را به دو زن مستندساز و خبرنگار اهل افغانستان اعطا کرده است. در گزارش آمده است که فتانه بیات و مینه حبیب به پاس فعالیت‌های‌شان در انعکاس مبارزات زنان افغان و گزارش‌های تحقیقی درباره زنان، جایزه لادلی را به دست آوردند. فتانه بیات و مینه حبیب از افغانستان همراه با ۴۵ برنده دیگر از شش کشور آسیای جنوبی انتخاب شدند. فتانه بیات، مستندساز افغان از زمان تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان به‌رغم حملات، تهدیدها و دستگیری‌‌ها، تلاش کرده در مستندهایش بیشتر بر روایت‌های اعتراضی زنان تمرکز کند. این سازمان خانم بیات را برای ساخت مستندهایش در مورد زنان افغانستان و مبارزات آن‌ها برای اعاده حقوق‌شان مستحق دریافت جایزه امسال دانسته که این هفته به وی اعطا شد. همچنین خانم حبیب نیز از سال ۲۰۰۶ گزارش‌های تحقیقی درباره وضعیت زنان در افغانستان تهیه کرده است. او با تاسیس روزنامه رویداد نیوز تلاش کرده است تا در برابر چالش‌های فراروی خبرنگاران زن بایستد. این دو زن که هر دو در افغانستان به فعالیت‌های خود ادامه داده‌اند و به دلیل محدودیت‌های حکومت سرپرست نتوانستند برای دریافت جایزه خود از کشور خارج شوند. خانم بیات در بیانیه‌ای پس از دریافت جایزه گفت: «این جایزه برای من یک افتخار بزرگ است. من این جایزه را به همه زنان افغانستان تقدیم می‌کنم که برای برابری مبارزه می‌کنند.» مینه حبیب نیز در بیانیه‌ای گفت: «این جایزه به من انگیزه می‌دهد تا به مبارزه برای حقوق زنان در افغانستان ادامه دهم.» قابل ذکر است که پاپیولشن فرست یک سازمان غیرانتفاعی هندی است که در زمینه آگاهی‌دهی جنسیتی در رسانه‌ها در کشورهای آسیای جنوبی فعالیت فعالیت دارد. این نهاد سالانه از افراد و سازمان‌هایی که در زمینه برابری جنسیتی در رسانه‌ها فعالیت می‌کنند و تاثیر مثبتی بر جامعه داشته‌اند، قدردانی می‌کند. در حالی این دو دختر افغان برنده‌ی این جایزه می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

چاندرا آریا، نماینده مجلس کانادا از وضع محدودیت‌های شدید حکومت سرپرست علیه زنان و دختران به شدت انتقاد نموده و می‌گوید که حکومت فعلی با تفسیر ظالمانه از قوانین شریعت، زنان را در افغانستان به‌طور ساختارمند به شهروندان درجه دوم تنزل داده و اقلیت‌های قومی و مذهبی را به حاشیه رانده است. چاندرا آریا این موضوع را در سخنرانی خود در پارلمان کانادا مطرح کرده و گفته است که این تبعیض جنسیتی آشکار حکومت سرپرست نقض حقوق بشر و عقب‌گرد از قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی است. او گفت که حکومت اقلیت‌های قومی و مذهبی در افغانستان با آزارواذیت هدفمند، تبعیض و حمله‌های وحشیانه حکومت سرپرست روبرو هستند. همچنین چاندرا آریا در زمان ارائه گزارش کمیته عدالت و حقوق‌ بشر مجلس نمایندگان کانادا در مورد حکومت فعلی، حقوق بشر، وضع حقوق بشر در افغانستان و به‌ویژه وضعیت زنان و دختران افغان و وضعیت اقلیت‌های قومی، به‌ویژه جامعه هزاره‌ها را اسف‌بار توصیف کرد. وی می‌گوید: «از زمان تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، دست‌کم ۱۹ حمله بزرگ به اماکن مذهبی، وسایل حمل‌و‌نقل عمومی، مراکز آموزشی، و باشگاه‌های ورزشی مربوط به هزاره‌ها صورت گرفته است که باعث کشته شدن دست‌کم هزار و ۲۲۵ نفر از هزاره‌ها شده است.» او افزود که حمله‌های هدفمند بر هزاره‌ها باعث ایجاد ترس و وحشت در میان این جامعه شده است، اما هنوز هیچ تحقیقی در مورد این حمله‌ها و عاملان آن‌ها نشده است. آقای آریا گفت که حفاظت از حیثیت و امنیت جامعه هزاره موضوعی فقط مربوط به افغانستان نیست، بلکه فراخوانی جهانی برای تامین عدالت و حقوق بشر برای همه اقلیت‌های آسیب‌پذیر است. این نماینده پارلمان کانادا در حالی از عمل‌کرد حکومت فعلی انتقاد می‌کند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.