مدیر اجرایی دیدبان حقوق بشر حذف موضوع حقوق زنان و دعوت نشدن زنان در نشست دوحه را «تکاندهنده» خواند. تیرانا حسن با انتقاد تندی از برگزاری نشست سوم دوحه گفت که حذف زنان، خطر مشروعیتبخشی به حکومت سرپرست را به دنبال دارد و به اعتبار سازمان ملل آسیب جبرانناپذیر وارد میکند. تیرانا حسن تاکید کرد که با وجود نقض حقوق زنان و دختران توسط حکومت سرپرست در افغانستان که منجر به جدیترین بحران حقوق زنان در جهان شده است، دریافته که هیچ بحثی درباره زنان و حقوق آنها در نشست دوحه وجود ندارد. این سازمان براساس گزارشهای گفته است که هیچ زنی از افغانستان برای شرکت در این نشست دعوت نشده است. حکومت سرپرست نیز گفته که طبق دستور کاری که سازمان ملل دستور با این حکومت در میان گذاشته، موضوعات مورد بحث در نشست دوحه بر بخشهای خصوصی، مالی، بانکی و مواد مخدر متمرکز خواهد بود. علاوه بر دیدبان حقوق بشر، گروههای مدافع حقوق زنان نیز، انتقادهای جدی را درباره این نشست مطرح کردهاند. آنها تاکید میکنند که هرگونه نشست بینالمللی در مورد افغانستان بدون حضور و مشارکت کامل زنان، فاقد مشروعیت است. باید گفت که قرار است که نشست دوحه در تاریخ ۳۰ جون و ۱ جولای به میزبانی سازمان ملل در قطر برگزار شود. همچنین مقامات حکومت سرپرست پس از گفتگوهای طولانی با نمایندگان سازمان ملل برای شرکت در نشست دوحه ابراز آمادگی کردند. نماینده دبیرکل سازمان ملل گفته بود که فرمت جدید تنها راه پیش رو بوده است. به گفته او، این آخرین نشست دوحه نیست و روند گفتوگوها ادامه خواهد یافت.
برچسب: زنان
برنامهی توسعهی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که از کارآفرینی و گسترش تجارت زنان، ایجاد شغل برای بیجا شدگان داخلی و عودتکنندگان در سراسر افغانستان حمایت میکند. این سازمان با نشر گزارشی از یک دختر تجارتپیشه که به تازگی از ایران برگشته گفته است که افغانستان بزرگترین و طولانیترین بحران مهاجرت را در سراسر جهان تجربه میکند. برنامهی توسعهی سازمان ملل متحد تاکید کرد که با مشارکت بانک جهانی، اتحادیهی اروپا و بانک توسعهی آسیایی، ارزیابی نیازهای پس از فاجعه را در زلزلههای هرات انجام داده و از جامعه در برابر تابآور حمایت کرده است. در گزارش آمده است که از تجارت ۲۳۷ زن در هرات حمایت کرده است. بر اساس این گزارش، برنامهی توسعهی سازمان ملل از ۴۷۰ تجارت غیر رسمی تحت رهبر زنان در مناطق اولویتدار بازگشت و ادغام مجدد در ولایت هرات از طریق کمکهای بلاعوض حمایت کرده است. همچنین در بخشی از این گزارش آمده است که پس از حاکمیت حکومت سرپرست، بیش از ۱.۶ میلیون افغانستانی به کشورهای همسایه مهاجرت کرده که بیشتر آنان به گونهی غیرقانونی از مرزهای گذشته است. برنامهی توسعهی سازمان ملل متحد پیش از این نیز بارها از حمایت تجارتهای کوچک و متوسط تحت رهبری زنان خبر داده است. باید گفت که حکومت سرپرست کار زنان را در نهادهای مختلف منع کرده است. این نهاد سازمان ملل تلاش دارد که از این طریق برای زنان و دختران زمینهی کار را برای زنان فراهم کند. بر اساس آمار سازمان ملل، ممنوعیت کاری زنان از شش میلیون تا یک میلیارد دالر ساله به اقتصاد افغانستان آسیب میرساند.
فوبیا (Phobia) ترسی است غیرواقعی، شدید و طولانی مدت از یک جسم، شخص و یا موقعیتی خاص که نوعی از اختلالات اضطرابی به شمار میرود. فردی که مبتلا به فوبیا میباشد ممکن است مدام در تلاش باشد تا از چیزی که باعث بروز ترس در او میشود دوری کند و یا آن وضعیت را با اضطراب و ناراحتی فراوان تحمل کند. برخی از فوبیاها خاص و محدود هستند که فرد میتواند با دور کردن عامل هراس افکن از خود به زندگی معمولی خود ادامه دهد. برای مثال ممکن است کسی صرفا از عنکبوتها(arachnophobia) بترسد که در این حالت میتواند با ایمن کردن محیط زندگیاش از ورود عنکبوتها محرک ایجاد ترس را کاملا از بین ببرد. بعضی دیگر از فوبیاها در مکانها یا موقعیتهای گستردهتر دردساز میشوند. برای مثال علائم ترس از ارتفاع (acrophobia) میتواند با نگاه کردن به بیرون از پنجره یا با رانندگی بر روی پلهای مرتفع بروز کند. ترس از فضاهای بسته یا تنگناهراسی(claustrophobia) میتواند با سوار شدن در آسانسور یا استفاده از سرویسهای بهداشتی کوچک تشدید شود. افرادی که این فوبیاها را دارند ممکن است نیاز به تغییرات چشمگیر در زندگی شان داشته باشند در موارد شدید فوبیا میتواند عامل تعیین کنندهی اشتغال، محل کار، مسیر رانندگی، فعالیتهای اجتماعی و محیط زندگی فرد باشد. علائم فوبیا یا هراس زدگی: فوبیاهای کودکی عموما بعد از سن پنج سالگی و قبل از ده سالگی رخ میدهند و معمولا مدت کوتاهی دوام دارند. فوبیاهای با دوام بیشتر بعد از دوران کودکی آغاز میشوند خصوصا در پایان دههی دوم زندگی. فوبیاهای بزرگسالان بصورت عموم چندین سال طول میکشد و احتمال اینکه به خودی خود رفع شوند کم است و نیاز به مداخله و کمک یک درمانگر دارند. بدون درمان مناسب فوبیاها میتوانند ریسک بروز سایر بیماریهای روانی خصوصا اختلالات اضطرابی و افسردگی را افزایش دهند. علائم فوبیا: احساس بیش از اندازه ناراحت کننده و مداوم ترس یا اضطراب که با جسم، فعالیت یا موقعیت خاصی بروز میکند. احساسات غیرمنطقی و یا نامتناسب با تهدیدات واقعی (اگرچه هر کسی ممکن است از یک سگ آزاد و تهدید کننده بترسد اما فرد مبتلا به فوبیا ممکن است از یک سگ آرام و تحت کنترل فرار کند.) اجتناب و دوری از جسم، فعالیت و یا موقعیتی که فوبیا را تشدید میکند. چون افرادی که فوبیا دارند تشخیص میدهند که ترسشان بیش از اندازه است و به این دلیل اغلب از علائمی که دارند احساس خجالت میکنند و برای جلوگیری از این خجالت زدگی از موارد محرک و یا تشدید کننده دوری میکنند. علائم جسمی مرتبط با اضطراب مانند: لرزش بدن، تپش قلب، عرق کردن، تنگی نفس، گیجی، تهوع و یا علائم دیگری که منعکس کنندهی پاسخ «جنگ یا گریز» بدن نسبت به وضعیتهای خطرساز هستند. تشخیص فوبیا: برای تشخیص ابتلا به فوبیا باید به یک فرد متخصص در زمینهی اختلالات روانی و سلامت روان مراجعه شود تا با پرسش و گرفتن تاریخچه درمورد علائم فعلی و سابقهی فردی و خانوادگی بتواند به نتیجهی قطعی و درستی دسترسی پیدا کند. خصوصا این موضوع مهم است که آیا اعضای خانواده سابقهی فوبیا داشته اند یا نه. شما ممکن است هر تجربه یا ترومایی را که سبب ایجاد فوبیا شده است ( حملهی یک سگ، گیر ماندن در آسانسور و ...) را گزارش کنید. در زمینهی عکس العملهایتان و افکار و احساستان در هنگام مواجهه با وضعیت هراسناک میتواند مفید باشد و توضیح دهید که برای اجتناب از موقعیتهای ترسناک چه کارهایی انجام میدهید و با وجود فوبیا در زندگیتان محیط زندگی و کاریتان را چگونه تنظیم کرده اید و چقدر تحت تاثیر بیماری تان قرار دارید. پیشگیری از فوبیا: هیچ راه قطعی برای جلوگیری از آغاز یک فوبیا وجود ندارد. با این حال درمان درست و به موقع میتواند بسیار کمک کننده باشد و در زمینهی رفع علائم منفی و تاثیرشان روی زندگی شما یاریتان کند. درمان فوبیا: در زمینهی فوبیاهای خاص درمان شناختی رفتاری میتواند مفید باشد. خصوصا در حالتی که درمان از راه حساسیت زدایی منظم وارد عمل شود که به آن مواجهه درمانی نیز گفته میشود. در این روش شما به تدریج با پای خود و تحت شرایط کنترل شده در معرض چیزی قرار میگیرید که از آن میترسید زیرا وقتی شما در مقابل عامل ترس خود قرار بگیرید، میآموزید چگونه از طریق آرامش، کنترل تنفس یا سایر راهبردهای کنترل اضطراب بر ترس خود غلبه کنید. ( به خاطر داشته باشید که روش مواجهه سازی باید با حضور و نظارت فرد حرفهای صورت بگیرد و نباید سرخود این روش را روی فرد اعمال کرد. زیرا میتواند عوارض زیانباری به بار بیاورد.) اگر شما دچار نوعی فوبیای اجتماعی باشید (ترس از سخنرانی در حضور عموم، ترس از دیده شدن و ...) ممکن است پزشک شما از روش دارو درمانی و گفتار درمانی با شما پیش برود زیرا داروها میتوانند لرزش دستان، تپش قلب و دمای بدن تان را کنترل کنند و به این ترتیب تا حد زیادی میتوانید بر هشیاری خود هنگام حضور در اجتماع تسلط داشته باشید، البته با تاکید مجدد بر اینکه درمانهای مشاورهای نیز در کنار داروها انجام میشوند. سخن پایانی: اگر ترسها و اضطرابهایتان به گونهای هستند که آرامش و زندگی شما را دچار اخلال کرده اند و یا موقعیت اجتماعی و شغلیتان را در معرض خطر قرارداده اند، پس بهتر است بدانید در این مرحله شما نیاز به راهنمایی و کمک یک فرد متخصص و درمانگر دارید، زیرا میتوانید با اقدام به موقع از بروز سایر مشکلات و تشدید علائمتان جلوگیری کنید. امروزه با وجود استرسهای فراوان در زندگی شخصی و شغلیمان هر یک از ما در معرض ابتلا به انواع اضطرابها و استرسها قرار داریم پس با توجه به سلامت روانمان و علائم هشدار دهندهای که ممکن است از خودمان دریافت کنیم به یاری ذهن و روانمان بشتابیم چون همهی ما شایستهی داشتن ذهنی آرام هستیم. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»
مسوولان محلی از ولایت فراه میگویند که بر اثر درگیری میان اعضای دو خانواده در ولسوالی پرچمن این ولایت، سه نفر به شمول کودکان و زنان کشته و دو نفر دیگر زخمی شدهاند. محمد یاسین ابودجانه، ولسوال در ولسوالی پرچمن فراه به خبرگزاری دولتی باختر گفت که این درگیری روز گذشته (سهشنبه، ۲۹ جوزا) در روستای «بشنک» ولسوالی پرچمن رخ داده است. ولسوال پرچمن افزود که کشتهشدهها شامل یک مرد، یک زن و یک کودک هشتماهه هستند. محمدیاسین ابودجانه در صحبتهایش روشن نکرده است که این سه نفر از یک جانب درگیری هستند یا از هر دو طرف. ولسوال پرچمن، بدون اشاره به چگونگی و دلیل درگیری گفته است که عاملان درگیری به ولایت هلمند فرار کردهاند و تلاش برای بازداشت آنان جریان دارد.
سازمان ملل متحد، بررسی جدیدی در مورد تاثیر ممنوعیت کار زنان افغانستان در ۱۲۷ سازمان غیردولتی و آژانسهای ملل متحد در ۳۴ ولایت منتشر کرده است. یافتههای این بررسی نشان میدهد که اکنون ۱۸ درصد از کارمندان زن نهادهای خارجی از خانههای شان کار میکنند. گروه کاری جنسیت در اقدام بشردوستانه و گروه دسترسی بشردوستانه، نتیجهی دور هفتم نظرسنجی خود با هدف بررسی روندهای عملیاتی پس از دستور ممنوعیت کار زنان در نهادهای بینالمللی را منتشر کرد. در گزارش آمده است که در حال حاضر ۱۸ درصد از کارکنان زن در سازمانهای مورد بررسی در خانه کار میکنند که نسبت به گزارشهای قبلی در ماه سپتامبر ۶ درصد کاهش را نشان میدهد. همچنین در بخش از گزارش آمده است که ۴۵ درصد از پاسخدهندگان گفته که تا حدی با زنان و مردان کار میکنند؛ در حالی که 27 درصد بهطور کامل با زنان و مردان کار میکنند. در ادامه آمده است که دسترسی زنان به کار و کمکها همچنان تحت تأثیر چندین مانع تحمیل شده توسط وزارتخانههای مختلف حکومت فعلی قرار دارد. ۶۰ درصد از پاسخدهندگان گفته که در ثبت پروژههای جدید با مؤلفههای افزایش آگاهی که برای دستیابی به زنان و دختران از اهمیت ویژهای برخوردار است، با مشکل مواجه هستند. نیمی از سازمانهای پاسخدهنده، در ثبت پروژههای مربوط به کارمندان زن با مشکل مواجه هستند. گروه کاری جنسیت در اقدام بشردوستانه و گروه دسترسی بشردوستانه در این گزارش گفته است که «کد لباس» برای زنان از سوی حکومت فعلی نیز بر روند کار نهادهای مختلف در افغانستان تاثیر گذاشته است. ۶۰ درصد از سازمانها به این نهاد گزارش داده که کارکنان زن بهدلیل ترس از دستگیر شدن، حرکتهای خود را سانسور میکنند. ارزیابی این نهادها نشان میدهد که موانع مختلف از سوی حکومت فعلی بر مشارکت معنادار زنان، هم به عنوان کارمند و هم به عنوان دریافت کنندهی کمکها متاثر شده است. همچنین ۶۶ درصد از پاسخدهندگان گفتهاند که بیش از هر زمان دیگری کار از خانه بر توانایی کارکنان زن آنان در تعامل با سایر اعضای تیم تأثیر گذاشته است. این در حالی است که حکومت فعلی، کار زنان را در ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲ در نهادهای بینالمللی ممنوع کرد. پیش از این نهادهای مختلف بینالمللی هشدار داده که ممنوعیت کاری زنان در این نهادها، روند امدادرسانی بهویژه برای زنان و دختران را متاثر کرده است.
رینا امیری، نماینده ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان میگوید که حکومت سرپرست با سیاست ممنوعیت دختران و زنان از آموزش، آینده کشور را «تباه» کرده است. خانم امیری این اظهارات را در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفت: «افغانستان بهعنوان تنها کشور جهان است که این سیاستهای افراطی در آن اعمال میشود و در انزوا باقی مانده است.» وی تاکید کرد که در پی این سیاست حکومت سرپرست، رویاهای دختران و زنان در افغانستان «شکسته» شده است. همچنین در ماه حمل سال جاری نیز نماینده ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان بسته بودن مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم توسط حکومت فعلی را «دلخراش» خوانده بود. او گفته بود که احکام «تبعیضآمیز و بیامان» حکومت سرپرست علیه زنان و دختران، افغانستان را فقیر و وابسته به کمکها نگه میدارد. این در حالی است که ۱۰۰۰ روز از نخستین دستور حکومت فعلی برای ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم و حدود ۶۰۰ روز از بسته شدن دروازه دانشگاهها به روی دختران میگذرد. همچنین چند روز قبل یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده بود که با گذشت ۱۰۰۰ روز از ممنوعیت دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش در افغانستان تحت کنترول حکومت فعلی، آنان سه میلیارد ساعت درسیشان را از دست دادهاند.
کمیته بینالمللی المپیک (آیاوسی) در تازهترین مورد اعلام کرده است که در المپیک پاریس ۲۰۲۴، شش ورزشکار از افغانستان بهشمول سه زن و سه مرد درشتههای مختلف اشتراک خواهند کرد. مارک آدامز، سخنگوی کمیته بینالمللی المپیک این موضوع را در یک نشست خبری مطرح کرده و گفته است که ورزشکاران مرد افغانستان در رشتههای دوش، شنا و جودو رقابت خواهند کرد. مارک آدامز میگوید که زنان ورزشکار افغان در رشتههای دوش و بایسکیلرانی شرکت خواهند کرد. وی افزود که تشکیل تیم مبتنی بر جنسیت پیامی برای حکومت سرپرست است که دسترسی زنان و دختران افغانستان را به ورزش محدود کردهاند. او تاکید کرد: «ما به صراحت اعلام کردیم که یک تیم برابر جنسیتی میخواهیم و این چیزی بود که به آن دست یافتیم.» آدامز میگوید که به هیچ یکی از مقامهای حکومت فعلی اجازه حضور در المپیک پاریس ۲۰۲۴ داده نخواهد شد. سخنگوی کمیته بینالمللی المپیک گفت: «در خود پاریس جایی برای مقامهای حکومت فعلی وجود نخواهد داشت. هیچ نمایندهای از حکومت افغانستان برای بازیهای المپیک ۲۰۲۴ اعتبار نخواهد داشت.» این در حالی است که پیشتر کمیته بینالمللی المپیک اعلام کرده بود که در حال مذاکره با کمیته ملی المپیک افغانستان و همچنان مقامهای ورزشی با هدف رفع محدودیتهای فعلی برای دسترسی زنان و دختران جوان به ورزش در کشور است. باید گفت که قرار است المپیک ۲۰۲۴ از ۲۶ جولای تا ۱۱ آگست (۵ تا ۲۱ اسد) و پارالمپیک پاریس ۲۰۲۴ هم از ۲۸ آگست تا ۸ سپتامبر (۷ تا ۱۸ سنبله) در شهر پاریس، پایتخت فرانسه، برگزار شود. قابل ذکر است که ورزش افغانستان نیز از اقدامات سختگیرانه حکومت فعلی در امان نمانده و تمام رشتههای ورزشی در بخش زنان با محدودیتهای شدید مواجه شده است.
مسوولان محلی از ولایت فاریاب میگویند که در اثر وقوع یک حادثهی ترافیکی در شهر میمنه، مرکز این ولایت ۱۱ عضو یک خانواده به شمول شش زن و یک کودک جان باخته و چهار عضو دیگر این خانواده زخمی شدهاند. شمسالله محمدی، رییس اطلاعات و فرهنگ فاریاب گفته است که این حادثه روز گذشته (چهارشنبه، ۲۳ جوزا) در ناحیهی اول شهر میمنه، مرکز این ولایت رخ داده است. آقای محمدی تاکید کرد که در این حادثه یک موتر نوع «فلدر» حامل اعضای این خانواده از جاده منحرف شده و با یک دیوار برخورد کرده است. وی افزود که سرنشینهای این موتر باشندههای «گذر ده سیدان» بودند و میخواستند در یک مراسم عروسی شرکت کنند. رییس اطلاعات و فرهنگ فاریاب گفت که زخمیهای این حادثه برای درمان به شفاخانهی مرکزی شهر میمنه منتقل شدهاند. آقای محمدی علت وقوع این حادثه را بیاحتیاطی راننده گفته است. رویدادهای ترافیکی در بسیاری از ولایتها، هر از گاهی از شهروندان کشور قربانی میگیرد. بیاحتیاطی رانندگان، خرابی جادهها و نبود علایم ترافیکی از عوامل اصلی وقوع حوادث ترافیکی خوانده میشود.
مرکز رسانههای ادارهی محلی ولایت قندهار اعلام کرده است که ۱۲ تن را به اتهامات مختلف همچون رابطه جنسی خارج از ازدواج «زنا»، لواط و سرقت در ملاءعام شلاق زده است. مرکز رسانههای مقام ولایت قندهار با نشر اعلامیهای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که نیروهای حکومت سرپرست ۱۲ تن را در پارک عمومی ولسوالی سپین بولدک این ولایت شلاق زدهاند. در اعلامیه آمده است که این افراد به اتهامات مختلف همچون رابطه جنسی خارج از ازدواج « زنا»، لواط و سرقت روز گذشته (سهشنبه، ۲۲ جوزا) شلاق زده شدند. مرکز رسانههای مقام ولایت قندهار گفت که در جریان اجرای جزای تعزیری بر متهمان، مقامهای قضایی محلی و مسوولین اداره محلی حضور داشتهاند. باید گفت که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، مجازات شلاق در ملاءعام، پدیدهی جدیدی است که اکثر زنان و دختران در کشور با آن مواجه هستند. این در حالی است که نیروهای حکومت سرپرست بتاریخ ۱۵ جوزا در ولایت سرپل نیز ۶۳ نفر به شمول ۱۵ زن را در این ولایت به شکل علنی شلاق زده بودند. این اقدام حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی به شمول سازمان ملل را در پیداشت. سازمان عفو بینالملل گفت اجرای اینگونه مجازات افراد در ملاءعام از سوی حکومت فعلی«تکان دهنده» و «غیرانسانی» است و باید فوراً متوقف شود.
رسانههای آلمانی در تازهترین مورد گزارش دادهاند که یک شهروند دیگر اهل افغانستان به اتهام حمله با چاقو به یک زن اوکراینی در شهر فرانکفورت آلمان بازداشت شده است. خبرگزاری دویچه وله در گزارشی نوشته است که این فرد روز دوشنبه هفتهی جاری با کارد موکتبر به یک زن در ساحل رود ماین در فرانکفورت آلمان حمله و او را بهشدت زخمی کرده است. در گزارش آمده است که با صدای فریاد و کمک زن، شاهدان به یاری او میآیند و مهاجم پا به فرار گذاشته؛ اما پولیس با کمک هلیکوپتر قادر به تعقیب، شناسایی و سرانجام بازداشت او میشود. در گزارش رسانههای آلمان آمده است که مهاجم ۱۹ ساله و اهل افغانستان است. در گزارشها جزئیات بیشتر دربارهی او منتشر نشده است. تا اکنون دلیل و انگیزهی این حمله تا اکنون روشن نیست. پولیس آلمان با نشر خبرنامهای گفته استه که مهاجم با زن قربانی آشنایی نداشته است. طی ۱۰ روز اخیر این دومین حمله با چاقو در آلمان است که مهاجم آن شهروند افغانستان است. باید گفت که در حملهی قبلی در ۳۱ می در شهر مانهایم آلمان، یک شهروند افغانستان با حمله به تجمع منتقدان اسلامی، شش نفر، از جمله افسر پولیس را زخمی کرد و این افسر از شدت جراحات جان باخت. این حمله موجی از انتقادها از سیاستهای آلمان در قبال مهاجران را در پی داشت. صدراعظم آلمان اعلام کرده است که جنایتکاران را اخراج خواهد کرد، حتا اگر از افغانستان و سوریه آمده باشند.