منابع محلی از ولایت هرات میگویند که نیروهای حکومت سرپرست شب گذشته (جمعه، ۲۲ سرطان) بار دیگر که میخواستند پرچمهای عزاداری محرم را در منطقهی شیعهنشین محلهی حاجی عباس-هرات پایین کنند، اما با واکنش تند و اعتراض مردم محل مواجه شده و مانع پایینآوردن پرچمهای عزاداری شدند. دستکم چندین منبع گفتهاند که گروهی از جوانان در محلهی حاجی عباس از مربوطات ناحیه دوازدهم شهرداری هرات، حوالی ساعت ۱۰:۰۰ شب گذشته، نگذاشتند نیروهای حکومت فعلی پرچمهای عزاداری را جمعآوری کنند. ویدیوهایی که از تجمع و اعتراض باشندگان محلهی حاجی عباس در شبکههای اجتماعی نشر شده است، نشان میدهد که مردم و معترضان شعار «لبیک یا حسین» را سر میدهند. منابع تاکید کردند که نیروهای حکومت فعلی در همکاری با بزرگان محل و وکلای گذر، از گسترش اعتراض جلوگیری کرده و دست از پایینکردن پرچمهای عزاداری کشیدند. همچنین در این ویدیوها دیده میشود که رنجر نیروهای حکومت فعلی بهدنبال اعتراض جوانان در حال ترک ساحه است. این در حالی است که افراد حکومت فعلی طی چند روز گذشته پرچمهای عزاداری را در برخی از مناطق شیعهنشین هرات پاره و جمعآوری کردند. حکومت سرپرست بر برگزاری مراسم عزاداری محرم محدودیت وضع کرده است. شهروندان اهل تشیع این محدودیتهای حکومت فعلی را نقض آزادی مذهبی میخوانند و از آن به شدت انتقاد کردند. محرم در افغانستان؛ عزاداری در سایه محدودیتها محدودیت بر مراسم عزاداری محرم در هرات؛ نیروهای حکومت بار دیگر پرچمهای عزاداری را پایین کردند شورای علمای شیعه افغانستان خواستار تامین امنیت مراسم محرم شد یکی از کاربران شبکه اجتماعی فیسبوک در حساب کاربری خود نوشته است: «ما ]شیعیان افغانستان[ در تقابل با حکومت فعلی قرار نداریم و حکومت باید برای مردم اجازه دهند که مراسم عزاداریشان به صورت آزاد و در امنیت کامل برگزار کنند.» این شهروند نوشته است که اگر حکومت بر مردم و در برگزاری مراسمهای دینی محدودیتهای بیشتر وضع کند، مردم از دولتداری فاصله گرفته و به حکومت فعلی اعتماد نمیکنند. وی از حکومت سرپرست خواست جلو پایینکردن پرچمهای عزاداری محرم را گرفته و اجازه دهد تا مردم مراسمهای مذهبی شان بدون ترس و هراس برگزار کنند. حکومت فعلی سال گذشته نیز بر مراسم محرم در مناطق شیعهنشین محدودیت وضع کرده بودند. سال گذشته اعضای این گروه در غزنی و کابل عزاداران را لتوکوب و حتا بر آنان تیراندازی کرده بودند. در پی تیراندازی نیروهای حکومت فعلی بر عزاداران روز عاشورا در شهر غزنی، یک کودک پسر ۱۲ ساله جان باخته بود و شماری دیگر زخمی شده بودند. مراسم عزاداری شیعیان افغانستان در دههی محرم در سالهای اخیر بارها هدف حملات قرار گرفته است. همچنین چند روز پیش، «شورای علمای شیعه افغانستان» از حکومت فعلی خواسته بود که تدابیر لازم را برای برقراری «نظم و امنیت» مراسم محرم روی دست گیرند.
برچسب: رسانه گوهرشاد
مسوولان محلی از ولایت میدان وردک میگویند که در اثر برخورد یک اتوبوس با ماین در ولسوالی سیدآباد این ولایت، یک زن جان باخته است و شش نفر دیگر زخمی شدند. ریاست اطلاعات و فرهنگ میدان وردک صبح امروز (شنبه، ۲۳ سرطان) با نشر خبرنامهای گفته است که یک موتر مسافربری نوع ۵۸۰ در ساحهی «زرنی» از مربوطات ولسوالی سیدآباد، با یک حلقه ماین بهجامانده از دوران جنگ با شوروی برخورده است. خبرنامه به نقل از ملا عبدالغنی آخوندزاده، ولسوال ولسوالی سیدآباد نوشته است که این رویداد زمانی رخ داده است که اتوبوبس بهدلیل بازسازی جادهی اصلی، از مسیر فرعی در حرکت بود. ریاست اطلاعات و فرهنگ میدان وردک در مورد هویت و جنسیت زخمی شدگان این رویداد جزییات نداده است. باید گفت که بخشهایی از اراضی افغانستان بهدلیل چندین دهه جنگ آلوده به ماین و مهمات انفجاری است. بخشی از ماینها در ۲۰ سال اخیر توسط خود طالبان کارگذاری شده و اکنون شهروندان را تهدید میکند. سازمان ملل متحد چند پیش اعلام کرده بود که افغانستان یکی از کشورهایی است که هنوز خطر ماین و مواد انفجاری جان شهروندانش و بهویژه کودکان را تهدید میکند.
سازمان عفو بینالملل اعلام کرده است که در جریان کارزار این سازمان ۳۵۴ هزار و ۸۴۷ امضا جمعآوری شده که از حکومت سرپرست میخواهند به حقوق بشر و حقوق زنان و دختران در افغانستان احترام بگذارند و از آن محافظت کنند. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، این کارزار را یک نمایش قدرتمند از همبستگی جهانی خوانده است. این سازمان تاکید کرد: «با تداوم وضعیت فاجعهبار حقوق بشر، ما باید به خواست مشترک خود برای پاسخگویی و عدالت در افغانستان ادامه دهیم.» نهادهای حقوق بشری میگویند حکومت سرپرست با حذف زنان از عرصه عمومی آپارتاید جنسیتی را در افغانستان برقرار کرده است. در حالی این فراخوان صدها هزار نفری از طریق جمعآوری امضا در سراسر جهان برای وادار کردن حکومت فعلی به رعایت حقوق بشر و احترام به حقوق اولیه مردم افغانستان بهخصوص زنان انجام میشود که حکومت سرپرست سیاستهای خود در قبال زنان را موضوع داخلی افغانستان دانسته و با شرعی خواندن آن به این درخواستها بیتوجهی میکند. حکومت فعلی محدودیتهای شدید بر حقوق و آزادیهای شهروندان افغانستان وضع کرده است. در حال حاضر زنان و دختران افغانستان از آموزش و کار محروم هستند. بهتازگی یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل در افغانستان با نشر گزارشی دربارهی کارنامه وزارت امر به معروف و نهی از منکر گفته است که فعالیتهای این وزارت تأثیرات منفی بر حقوق و آزادیهای شهروندان افغانستان و بهویژه تأثیر تبعیضآمیز و نامتناسب بر زنان داشته است. یوناما در گزارش خود گفته است که بسیاری از دستورالعملها با زندگی اجتماعی و خصوصی زنان تداخل دارند.
دادگاهی در فرانسه با صدور یک تصمیم تاریخی اعلام کرد که به پناهجویان زن اهل افغانستان پناهندگی میدهد. قضات «دادگاه ملی حق پناهندگی فرانسه» میگویند که این تصمیم را به دلیل اقدامات حکومت سرپرست علیه «حقوق و آزادیهای زنان» اتخاذ کرده است. دادگاه فرانسه با نشر بیانیهای گفته است که حکومت فعلی از زمان بازگشت به قدرت در اگست ۲۰۲۱ میلادی «به حقوق و آزادیهای بنیادین زنان و دختران افغان آسیب رسانده» است. در ادامه آمده است که «تمامی زنان افغان» را به عنوان یک گروه اجتماعی میشناسد که به عنوان پناهنده میتوانند مورد حمایت قرار گیرند. دادگاه ملی حق پناهندگی فرانسه تاکید کرد که از حکم صادر شده در تاریخ ۱۶ جنوری توسط دیوان دادگستری اتحادیه اروپا پیروی میکند. پیش از این دیوان دادگستری اتحادیه اروپا حکمی صادر کرده بود که بر مبنای آن زنان اگر «در کشور مبدا خود به دلیل جنسیتشان در معرض خشونتهای فیزیکی یا روانی قرار گیرند»، میتوانند درخواست پناهندگی دهند. در بیانیه آمده است که براساس مفاد کنوانسیون ژنو، اقدامات حکومت فعلی علیه زنان مانند منع حق دسترسی به خدمات صحی، آموزشی، آزادی رفتوآمد و حذف آنان از ساختار دولتی به منزله اقدامات «تبعیضآمیز جدی» و «اعمال آزار و اذیت» به حساب میآید. براساس حکم این دادگاه، زنان اهل افغانستان که به دلیل اقدامات تبعیضآمیز و آزار و اذیتهای حکومت فعلی از کشور خود فرار میکنند، اکنون میتوانند در فرانسه درخواست پناهندگی دهند و شانس بالایی برای دریافت پناهندگی دارند. دلفین رویو، مدیر کل سازمانی موسوم به «فرانسه سرزمین پناهجویان»، با استقبال از این تصمیم ابراز امیدواری کرد که این تصمیم به ایجاد برنامهای برای پذیرش زنان افغان کمک کند. قابل ذکر است که در پنج سال گذشته شهروندان افغانستان بیش از هر ملت دیگر در فرانسه درخواست پناهندگی دادهاند. بر اساس دادههای دفتر حفاظت از پناهندگان و افراد بدون تابعیت فرانسه، شهروندان افغانستان در سال ۲۰۲۲، ۱۷ هزار و ۱۰۳ درخواست پناهندگی در این کشور ثبت کردهاند. این میزان ۱۵ درصد کل درخواستهای پناهندگی در فرانسه است. همچنین پیش از این سویدن و دنمارک نیز اعلام کرده بودند که به دلیل سیاستهای تبعیضآمیز حکومت سرپرست علیه زنان افغانستان به پناهجویان زن این کشور به صورت خودکار پناهندگی میدهند.
مسولان محلی در ولایت بدخشان میگويند که یک دختر ۱۹ ساله در رودخانهی کوکچه این ولایت غرق شده و جان باخته است. ذبیحالله امیری، رییس اطلاعات و فرهنگ بدخشان گفت که این دختر جوان صبح امروز (جمعه، ۲۲ سرطان) در ساحه "لایابه" از مربوطات شهر فیضآباد، مرکز این ولایت هنگامی که میخواست خواهرزاده پنجسالهاش را از آب نجات دهد، غرق شده است. آقای امیری تاکید کرد که کودک پنجساله از رودخانه نجات داده شده، اما عمهاش که برای نجات او رفته بود، در رودخانه غرق شده و جان باخته است. وی افزود که تا اکنون جسد این دختر جوان پیدا نشده است و جستجو برای پیداکردن جسد این آن جریان دارد. او علاوه کرد که این دختر جوان همراه با خانوادهاش برای تفریح کنار رودخانه کوکچه رفته بود. این در حالی است که یک هفته پیش نیز یک جوان ۱۸ ساله هنگام شنا در رودخانهی کوکچه غرق شده و جان باخته بود. قابل ذکر است که در فصل گرما مواردی از غرقشدن در آب از دیگر ولایتها نیز گزارش شده است. این موارد بیشتر از شرق و جنوب کشور گزارش میشود.
مهدی مظفری در گذرگاه تاریخ، در هر جامعهای که به دنبال بالندگی و پیشرفت گام برداشته، مکتب به مثابهی رکن اصلی تعلیم و تربیت، نقشی محوری در پرورش نسلهای آینده ایفا کرده است. در این میان، معلمان و مربیان دلسوز، با ظرافت و مهارت، بنیانهای فکری و اخلاقی دانشآموزان را بنا مینهند و آنان را برای ورود به دنیایی پویا و پیچیده آماده میکنند. بیگمان، در هر جامعهای که به تعلیم و تربیت بها داده میشود، شغل معلمی از جایگاه والایی برخوردار است. چرا که ریشه تعالی و پیشرفت هر ملتی، در گرو تربیت نسلی فرهیخته و عالم نهفته است. و این مهم، جز با دستان توانمند و اندیشههای ژرف معلمان دلسوز به ثمر نمینشیند. معلم، امانتدار نسلی است که آینده یک جامعه را در دستان خود دارد. او با رفتار و کردار خود، نه تنها دانش را منتقل میکند، بلکه الگویی برای دانشآموزان خود میشود. اخلاق، رفتار و منش معلم، نقشی بیبدیل در شکلگیری روحیات و شخصیت دانشآموزان ایفا میکند. دانشآموز در دوران ابتدایی، با وجود آنکه تا حدودی در محیط خانواده شکل گرفته است، اما همچنان شخصیتی انعطافپذیر دارد و به دنبال الگوهایی برای تقلید میگردد. در این میان، معلم به عنوان نزدیکترین فرد در محیط آموزشی، نقشی اساسی در این امر بر عهده دارد. معلم صرفاً آموزنده دروس و مفاهیم کتابی نیست، بلکه رسالت او فراتر از آن است. او باید مهارتهای زندگی، آموزههای اخلاقی و شیوه درست زیستن را نیز به دانشآموزان خود بیاموزد و آنان را در مسیر تعالی و کمال رهنمون باشد. معلمانی که با عشق و دلسوزی به شغل خود مینگرند و با صبر و حوصله به تعلیم و تربیت دانشآموزان خود اهتمام میورزند، بیشک معماران واقعی آیندهاند. آنان با تربیت نسلی فرهیخته و متعهد، جامعهای سالم و پویا را بنا میکنند و نام خود را در تاریخ به نیکی ثبت میکنند. نقش معلم در جامعه، نقشی بیبدیل و انکارناپذیر است. آنان با تلاش و فداکاری خود، نسلهای آینده را برای ساختن دنیایی بهتر آماده میکنند و شایسته تقدیر و احترام همگان هستند. تعهد معلم در جهتدهی دانشآموزان و هدفمندسازی آنان معلمانی که در جایگاه مربیانِ زندگی ایفای نقش میکنند، موظفاند ضمن نشان دادن اهداف درست و والا به دانشآموزان، توانایی تمایز اهداف اصیل از اهداف پوچ و بیارزش را در آنان پرورش دهند. این مهم، نیازمند ظرافت و درایت معلم در شناخت ویژگیهای فردی هر دانشآموز و بهکارگیری روشهای تربیتی متناسب با آن است. توجه به تفاوتهای فردی؛ کلید طلایی تربیت مؤثر انسانها موجوداتی منحصر به فرد با طیف وسیعی از ویژگیها، استعدادها و نیازها هستند. این تنوع، در دنیای تعلیم و تربیت نیز نمود بارزی دارد. دانشآموزان هر کدام با سرعتی متفاوت یاد میگیرند، به شیوههای گوناگون به مفاهیم دست مییابند و از علایق و انگیزههای متمایزی برخوردارند. نادیده گرفتن این تفاوتهای فردی و برخورد یکسان با تمام دانشآموزان، نه تنها مانع از پیشرفت تحصیلی آنها میشود، بلکه میتواند زمینههای سرخوردگی، افت انگیزه و حتی ترک تحصیل را نیز فراهم کند. معلمان و مربیان به عنوان رهبران مسیر یادگیری، نقشی کلیدی در برقراری عدالت آموزشی و شکوفایی استعدادهای فردی دانشآموزان ایفا میکنند. درک و پذیرش تفاوتهای فردی، اولین قدم در این مسیر است. شناخت نقاط قوت، ضعف، علایق و نیازهای هر دانشآموز، به مربیان کمک میکند تا الگوی آموزشی متناسبی را برای او طراحی و اجرا کنند. این امر مستلزم بهکارگیری روشهای متنوع تدریس، ارائه تکالیف متناسب با تواناییها و ایجاد فضایی پویا و خلاق در کلاس درس است. با در نظر گرفتن تفاوتهای فردی، میتوان شاهد شکوفایی استعدادها و خلاقیت دانشآموزان در زمینههای مختلف بود. این امر، اعتماد به نفس و انگیزه آنها را برای یادگیری افزایش میدهد و زمینهساز رشد و پیشرفت تحصیلیشان میشود. علاوه بر این، توجه به تفاوتهای فردی، به پرورش نسلی از انسانهای متفکر، خلاق و توانمند میانجامد که قادرند با چالشهای مختلف زندگی روبرو شده و در مسیر تعالی فردی و اجتماعی گام بردارند. در نهایت، میتوان گفت که توجه به تفاوتهای فردی، کلید طلایی تربیت مؤثر و زمینهساز عدالت آموزشی است. با درک و پذیرش این تفاوتها، میتوانیم به هر دانشآموز کمک کنیم تا به بهترین نسخه از خود تبدیل شود و استعدادهای منحصر به فرد خود را شکوفا کند. کمالطلبی و فضیلتگرایی؛ فطرت ذاتی انسان و الگوسازی توسط معلم انسان ذاتاً به دنبال کمال و فضیلت است. این میل فطری در نهاد هر انسانی نهادینه شده و مسیر تعالی و سعادت را برای او هموار میسازد. پرورش صحیح این تمایلات ذاتی، نقشی کلیدی در شکلگیری شخصیت و هویت افراد ایفا میکند. در دوران کودکی، کودکان به طور طبیعی از اطرافیان خود، بهویژه بزرگسالان، الگو میگیرند. این امر، نقشی خطیر و حساسی را بر دوش معلمان به عنوان الگوهای تربیتی در محیط آموزشی تحمیل میکند. معلمان با رفتار و گفتار خود، میتوانند فضایل اخلاقی مانند احترام، مهربانی، صداقت و درستکاری را به دانشآموزان، آموزش دهند و در نهادینه شدن این ارزشها درشخصیت آنها نقشی اساسی ایفا کنند. دانشآموزان در تعاملات روزانه خود با معلمان و همکلاسیها، به دنبال الگوبرداری از رفتارها، سبک زندگی و ارزشهای آنان هستند. معلمانی که با رفتار و گفتار خود، فضایل اخلاقی را به نمایش میگذارند، میتوانند الهامبخش دانشآموزان خود باشند و آنها را در مسیر تعالی و سعادت رهنمون شوند. معلمان الگو، مظهر تعهد به ارزشهای اخلاقی هستند و این تعهد را در رفتار و گفتارشان به وضوح منعکس میکنند. آنها با احترام و مهربانی با دانشآموزان خود رفتار میکنند و صداقت و درستکاری را در گفتار و کردارشان سرلوحه قرار میدهند. معلمان نمونه، مسئولیتپذیری را سرلوحه کار خود قرار میدهند و به تعهداتشان پایبند هستند. آنها با انگیزه بخشیدن به دانشآموزان، آنها را به تلاش و پشتکار تشویق میکنند و با ایجاد اعتماد به نفس در آنها، به آنها کمک میکنند تا به تواناییهای خود باور داشته باشند. ارتقای جایگاه معلمان در جامعه؛ قدردانی از هدایتگران نسل آینده معلمان، دلسوزانِ بیادعا، نقشی محوری در تربیت و هدایت آیندهسازان فردا ایفا میکنند. آنان با تعهد و عشقی بیحد، دانش و آموختههای خود را به نسل نو منتقل میکنند و در پرورش نسلی فرهیخته، اندیشهور و متعهد به ارزشهای انسانی تلاش میکنند. اما این رسالت خطیر، بدون همراهی و حمایت جامعه به ثمر نخواهد نشست. جامعهای که به نقش بیبدیل معلمان در ساختن آیندهای روشن واقف باشد، قدر و منزلت این قشر فرهیخته را پاس خواهد داشت و با احترام و ارزش نهادن به مقام شامخ آنان، زمینه را برای ایفای نقش موثرترشان در تعلیم و تربیت نسل آینده فراهم خواهد ساخت. معلمانی که مورد احترام و قدردانی جامعه باشند، با انگیزه و روحیهای قویتر به تعلیم و تربیت دانشآموزان میپردازند و خلاقیت و نوآوری خود را در روشهای تدریس به کار میگیرند. در چنین فضایی، دانشآموزان نیز با احترام و اشتیاق بیشتری به یادگیری میپردازند و در مسیر شکوفایی استعدادها و تواناییهای خود گام برمیدارند. بنابراین، ارتقای جایگاه معلمان در جامعه، سرمایهگذاری در جهت توسعهی آموزش و پرورش و تعهد به تربیت نسلهایی فرهیخته و کارآمد، وظیفهای همگانی است. با تکریم و حمایت از معلمان، میتوانیم آیندهای روشنتر برای خود و نسلهای آینده رقم بزنیم.
نویسنده: مهدی مظفری ماه محرم، ماهی که یادآور رشادتها و مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش است، همواره برای مسلمانان، بویژه شیعیان، از اهمیت ویژهای برخوردار بوده است. در افغانستان نیز، این ماه با شور و شکوه خاصی برگزار میشود و مردم با حضور در مساجد، حسینیهها و تکیه خانهها، و تشکیل دستههای عزاداری به عزاداری و سوگواری سلاله پیغمبر حضرت اباعبدالله حسین(ع) میپردازند. اما امسال، عزاداری محرم در افغانستان با چالشی جدید روبرو شده است. حکومت سرپرست بهطور فزایندهای در حال اعمال محدودیتهایی برای برگزاری مراسم عزاداری هستند. یکی از این محدودیتها، پایین کشیدن پرچمهای حسینی و عزاداری در برخی مناطق است. به نقل از خبرگزاریها، شماری از باشندگان و دکانداران در خیابان منطقهی دشت برچی واقع درغرب ولایت کابل گفتهاند که پرچمهای عزاداری امام حسین(ع)، سقاخانهها و دروازههای سیاهپوش از سوی نیروهای حکومتی شب دوشنبه، ۱۸ سرطان (دوم محرم) پایین گردیده و جمع آوری شده است. همچنین، در مناطق شیعهنشین شهر هرات نیز برخوردی مشابه با پرچمهای عزاداری از سوی افراد دولت دیده شده است. علاوه بر پایین کشیدن پرچمها و نمادهای عزاداری، حکومت محدودیتهایی را نیز برای برگزاری دستههای عزاداری و سخنرانیهای مذهبی اعمال کرده است. این محدودیتها که به بهانههای مختلفی از جمله «ایجاد ناامنی» و «تضمین امنیت عزاداران» وضع شدهاند، عملاً فضای برگزاری مراسم عزاداری را تحتالشعاع قرار دادهاند. پاسخ رسمی حکومت فعلی در زمینه پایین کشیدن پرچمهای عزاداری و محدودیت مراسمهای عزاداری، متناقض به نظر میرسد. برخی مسوولین مهم دولتی و آمران پولیس گفتهاند که اقدامات علیه پرچمهای عزاداری از سوی افراد پایین رتبه حکومت بوده است و مورد تأیید و قبول رسمی دولت نیست. اما عدّهای دیگر از مسوولین و صاحبنظران حکومتی درمورد پایین کشیدن پرچمهای عزاداری خلاف آنرا ابراز کرده اند: «جمع آوری برخی از سقاخانهها، دروازههای سیاهپوش و پرچمهای حسینی طبق توافق کمیسیون فرهنگی که متشکل از نمایندگان وزارت اطلاعات و فرهنگ، امر به معروف و نهی المنکر و علمای اهل تشیع میباشد، صورت گرفته است.» موردی که علمای شیعه افغانستان آن ابراز بیخبری میکنند و چنین برخوردهایی را غیر قابل قبول میدانند و میافزایند که با دولت حرف میزنند تا چنین اقداماتی را تکرار نکنند و مانع عزاداری شیعیان نشوند تا عموم اهالی تشیع بتوانند آزادانه عزاداری سالار شهیدان و یاران باوفای ایشان را تجلیل کنند. اقدامات فوق که به مثابه تلاشی برای سرکوب نمادهای مذهبی شیعه تلقی میشود و تا اکنون جریان دارد، با واکنشهای تند مردم و علمای شیعه مواجه شده است. مردم ابراز داشتهاند که هیچ یک ممانعت و محدودیت دولت در زمینه عزاداری سالار شهیدان را به رسمیت نمیشناسند و همچنان با شور و شوق به عزاداری سلاله پیغمبر و یاران باوفای ایشان میپردازند. از سویی، این اقدامات حکومت علیه مراسمات عزاداری و تعزیه، نگرانیهای زیادی را در بین شیعیان افغانستان به وجود آورده است. بسیاری از مردم معتقدند که حکومت سرپرست در حال تلاش برای به حاشیه راندن مذهب شیعه در افغانستان هستند و بر این باورند که این اقدامات، مقدمهای برای سرکوب بیشتر شیعیان در آینده خواهد بود. با این حال، به نظر میرسد که این اقدامات حکومت، نه تنها به نفع آنها نخواهد بود، بلکه شکافهای مذهبی در افغانستان را عمیقتر خواهد کرد و تنشها را در این کشور افزایش خواهد داد. تجلیل عزاداری محرم، حقی از حقوق اساسی شیعیان افغانستان است. این حق، نه تنها در قوانین افغانستان، بلکه در قوانین بینالمللی نیز به رسمیت شناخته شده است. محدودیت مراسمات عزاداری و تعزیه سلاله پیغمبر حضرت حسین(ع) به معنی ممانعت و تقابل با حقوق میلیونها شیعه عزادار حسینی است. حاکمان فعلی افغانستان موظف هستند که به حقوق تمام شهروندان خود، فارغ از مذهب و قومیت آنها، احترام بگذارند. آنها همچنین باید به آزادیهای مذهبی مردم احترام بگذارند و از ایجاد هرگونه مانع برای برگزاری مراسم مذهبی خودداری کنند. شیعیان افغانستان، در طول تاریخ خود، همواره با صلح و مدارا در کنار دیگر اقوام این کشور زندگی کردهاند و به رسم و عنعنات قومی، دینی و ملی هر یک اقوام افغان احترام گذاشتهاند. شیعیان سهم بسزایی در فرهنگ و تمدن افغانستان داشتهاند و از حامیان اصلی استقلال و آزادی این کشور بودهاند. تک تک افراد حکومتی باید بدانند که سرکوب مذهب شیعه به هر بهانهای، نه تنها به نفع افغانستان نخواهد بود، بلکه صلح و ثبات این کشور را نیز به خطر خواهد انداخت. در این میان، جامعهی جهانی نیز باید نسبت به این اقدامات اخیر حکومت بیتفاوت نماند. آنها باید از حقوق شیعیان افغانستان دفاع کنند و حکومت را به احترام به آزادیهای مذهبی مردم این کشور فراخوانند.
بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد در تازهترین مورد اعلام کرده است که تصویر نگرانکنندهی از تشدید واکنشهای جنسیتی در برخی از کشورها بهشمول افغانستان تحت رهبری حکومت سرپرست، وجود دارد و نشان میدهد که نقض حقوق زنان در این کشورها افزایش یافته است. دوروتی استرادا-تانک، رییس بخش تبعیض علیه زنان و دختران در بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد با نشر نوار تصویری و صحبت در مورد گزارش اخیر این سازمان، در مورد نقض حقوق بشر و حقوق زنان افغانستان میگوید: «واکنشها علیه حقوق زنان و دختران در برخی کشورها، از جمله آپارتاید جنسیتی توسط حکومت فعلی در افغانستان اعمال میشود، به شدت رسیده است.» وی تاکید کرد که این سازمان تلاش دارد تا مسیری را بهسوی برخورداری برابر از همه حقوق بشر برای زنان و دختران ترسیم کند. او افزود که بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد همچنان خواستار پاسخگوی صریح بینالمللی میباشد. رییس بخش تبعیض علیه زنان و دختران در بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد میگوید که بشریت در ذهنیت واکنشی قرار دارد که هدف آن محدودکردن برخورداری زنان و دختران از حقوق انسانیشان در تمام عرصههای اصلی زندگی با محرومیت و با تبعیض روبرو هستند. وی با اشاره به وضعیت زنان و کودکان در افغانستان گفته است: «وضعیت موجود که حقوق بشر و آزادیهای اساسی نیمی از جمعیت جهان را برآورده نمیکند، غیرقابل قبول است.» در این گزارش آمده است که تحقق برابری جنسیتی اساسی را نمیتوان بیشتر به تأخیر انداخت. بخش حقوق بشر سازمان ملل در گزارش خود از ملل متحد، دولتها و سایر بازیگران خواسته است تا برابری اساسی را بر اساس قوانین بینالمللی حقوق بشر ایجاد کنند. نگرانی از تشدید نقض حقوق بشر و حقوق زنان از سوی این سازمان بینالمللی در حالی مطرح میشود که دو روز پیش یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان نیز با نشر گزارش و مستندهای وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی را به نقض حقوق بشر متهم کرده بود.
منابع محلی از ولایت قندهار میگویند که افراد ناشناس سه عضو یک خانواده به شمول زنان را به شکل فجیع در ساحه جندرما به قتل رساندهاند. منبع امروز (پنجشنبه، ۲۱ سرطان) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد شب گذشته، در ساحه «جندرما»، از مربوطات مرکز شهر قندهار رخ داده است. منبع میگوید که افراد ناشناس شبهنگام وارد خانه یکی از باشندگان محل جندرما شده و دو زن و یک مرد را به شکل فجیع سر بریدهاند. منبع در مورد دلیل و انگیزهی این اقدام و عاملان معلومات ارائه نکرده است. از سویی هم، اسدالله جمشید، سخنگوی فرماندهی پولیس قندهار با تایید قتل سه تن به رسانه گوهرشاد گفت که سه تن ساعت ۱۱ شب گذشته در منطقه میرویس از مربوطات حوزه هفتم امنیتی شهر در خانهشان کشته شدند. او در مورد دلیل قتل این سه عضو یک خانواده معلومات نداد. وی تاکید کرد که تلاشهای نیروهای امنیتی و تیمهای تحقیقاتی برای دستگیری مجرمان در حال انجام است تا آنها را دستگیر و به پنجهی قوانین اسلامی قرار دهند. قتلهای مرموز و کشف اجساد اخیرا در کشور افزایش یافته است. عاملان اکثر قتلهای افراد مسلح ناشناس عنوان میشود. این رویدادها در حالی ادامه دارد که حکومت سرپرست ادعا میکنند که سراسری در کشور تأمین است. همچنین در هفته جاری جسد یک دختر خردسال نیز از ولایت ننگرهار پیدا شده بود. در بدن این دختر آثار شکنجه نیز دیده شده است.
حکومت سرپرست با دستورالعملهای تازه در برگزاری مراسم عزاداری محرم «محدودیت شدید» وضع کرده است. در دستورالعمل آمده است که در بعضی مناطق برگزاری مراسم عاشورا محدود به سه روز شده، اهل تسنن نباید به مراسم دعوت شوند و اهل تشیع هم حق مصاحبه با مطبوعات را ندارند. نسخهای از این دستورالعمل که به دست رسانه گوهرشاد رسیده است، در پای آن امضای شماری از نمایندگان حکومت فعلی از جمله از وزارت امر به معروف و نهی از منکر دیده میشود. همچنین در این دستورالعمل برخی از افرادی که نمایندگان «هیأت با صلاحیت اهل تشیع» خوانده شدهاند هم این تعهدنامه را امضا کردهاند. اما امضای نمایندگان شورای علمای شیعه افغانستان، دیده نمیشود. در بخشی از «تعهدنامه ۱۱ مادهای» آمده است که اجرای مراسم باید براساس قوانین حکومت حکومت سرپرست باشد و تنها در تکیهخانههایی برگزار شود که دو طرف توافق کردهاند. در ادامه آمده است که مراسم تنها در تکیه خانههایی که حکومت فعلی آن را مشخص و تایید کرده باشند، برگزار شود و فهرست سخنرانان نیز باید تعیین و از سوی حکومت تایید شده باشد. [caption id="attachment_14491" align="aligncenter" width="594"] دستورالعمل حکومت سرپرست در مورد مراسم عزاداری عاشورا[/caption] در این سند آمده است: ماده نخست: مراسم باید مطابق با قانون نافذهی امارت اسلامی برگزار شود. ماده دوم: مراسم عزاداری باید تنها در تکیه خانههایی برگزار شوند که طرفین آن را مشخص کرده باشند. ماده سوم: افرادی که در مراسم عزاداری نوحهخوانی میکنند، نامهایشان باید با کمیته فرهنگی به اشتراک گذاشته شود. در این دستورالعمل آمده است که به جز ۳ حوزه شهر کابل که بیشتر باشندگان آن اهل تشیعاند، در حوزههای دیگر این شهر مردم پشت درهای بسته عزاداری کنند. شیعیان در بخشهای بیشتر سنی نشین کابل حق ندارند به گونهی دسته جمعی به تکیه خانهها بروند. همچنین در ادامه آمده است که شیعیان تنها در روزهای هفتم تا دهم محرم میتوانند به تکیه خانهها بروند، اما در روزهای دیگر حق برگزاری هیچ مراسمی را ندارند. ماده چهارم: در حوزههایی که شمار اهل تشیع در آن کم است برگزاری مراسم عزاداری تنها باید در تکیه خانهها برگزار شود و مراسم علم برداری نیز باید تحت این شرایط برگزار شود: – مردم (عزاداران) به گونهی دسته جمعی یا گروهی به تکیه خانهها نیایند. – مردم (عزاداران) پس از ورود به تکیهخانه دَرها را ببندند و مراسم را پشت درهای بسته برگزار کنند. – در مراسم تقریر، نوحه و دیگر موارد صوتی پخش نشود. – در این مراسم مردم از تاریخ ۷ تا ۱۰ محرم میتوانند حضور داشته باشند و در روزهای دیگر اجازه برگزاری مراسم دیگر در این تکیه خانهها نیست. ماده پنجم: در حوزههایی از شهر کابل که بیشتر باشندگان آن اهل تشیعاند، مراسم را میتوانند با این اصول برگزار کنند: – پرچمها تنها در بخشهایی نصب شوند که به تکیه خانهها نزدیک باشند. – دروازهها (برای ورودی مراسم عزاداری) به تکیه خانهها نزدیک بر پا شوند و در خیابانها بر پا نشوند. – در پرچمها و پوسترها، نگاشتن شعارهای سیاسی، الفاظ نامناسب، تصویرها و اصطلاحات کشورهای دیگر منع است. – پخش بیانیهها، مرثیهها و موارد دیگر صوتی در بلندگوها منع است زیرا صدای بلند آن باعث آزار و اذیت دیگر شهروندان میشود. – محل پخش شربتها باید درون تکیه خانهها باشد. – محل پخش خیرات (نذریها) باید بیرون از محل برگزاری مراسم نباشد. – شهروندان اهل تسنن کشور به مراسم (عزاداری) نباید دعوت شوند. _(سینهزنی و خون ریختن) به هدف عزاداری منع است. [caption id="attachment_14492" align="aligncenter" width="602"] دستورالعمل حکومت سرپرست در مورد مراسم عزاداری عاشورا[/caption] در ماده دهم آمده است: برای پوشش خبری رسانهها ترتیبات گرفته شده و اهل تشیع نمیتوانند به گونهی خودسرانه با رسانهها صحبت و گفتگو کنند. این محدودیتها با واکنش شهروندان کشور روبرو شدهاند. سال گذشته شمار مساجد و تکیهخانههایی که مجوز برگزاری مراسم دهه محرم را داشتند، به «کمتر از یک سوم» کاهش پیدا کرد. در سه سال گذشته رسمیت اهل تشیع در افغانستان حذف شده است، فقه اهل تشیع در دانشگاهها دیگر اجازه تدریس ندارد، کتابهای اهل تشیع از کتابخانهها برچیده شده است. قابل ذکر است که تا اکنون مسوولان حکومت فعلی و شورای علمای اهل تشیع افغانستان دربارهی این دستورالعمل اظهار نظر نکرده است.