آکادمی سوئد اعلام کرد که هان کانگ «برای نثر به شدت شاعرانه‌اش که با رنج‌های تاریخی رویارو می‌شود و شکنندگی زندگی انسانی را به تصویر می‌کشد» برنده جایزه نوبل ادبیات شده است. این آکادمی با نشر بیانیه‌ای گفته است که هان کانگ، نویسنده اهل کره جنوبب آگاهی بی‌نظیری از پیوندهای بین جسم و روح، موجودات زنده و مرده دارد و با سبک شاعرانه و تجربی که دارد، شیوه‌ای از نثر را در ادبیات معاصر ابداع کرده است. در بیانیه آمده است که هان کانگ متولد سال ۱۹۷۰ میلادی در گوانگجو کره جنوبی است. او ۹ سال داشت که با خانواده‌اش به سئول، پایتخت کره جنوبی رفت. در ادامه آمده است که پدر هان کانگ نیز یک رمان‌نویس مشهور در کره جنوبی است. آکادمی سوئد گفت که هان کانگ در کنار نوشتن رمان، فعالیت‌هایی در زمینه موسیقی و هنر نیز انجام داده است که در این عرصه‌ها نیز از تولیدات ادبی خود استفاده کرده است. در ادامه آمده است که این نویسنده ۵۳ ساله در سال ۲۰۱۶ نیز برای رمان «گیاهخوار» برنده جایزه بین‌المللی من‌بوکر شده بود. او این رمان را در ۲۰۰۷ نوشته بود ولی در سال ۲۰۱۵ ترجمه انگلیسی آن چاپ شد که مورد توجه زیادی قرار گرفت. هان کانگ در سال ۲۰۱۶ نیز برای رمان «گیاهخوار» برنده جایزه بین‌المللی من‌بوکر شده بود از آغاز اعطای جوایز نوبل در سال ۱۹۰۱ میلادی تا اکنون ۱۲۱ نفر برنده نوبل ادبیات شده‌اند. در این مدت چهار بار این جایزه به طور مشترک به دو نفر تعلق گرفته است. آکادمی سوئد برنده این جایزه را انتخاب می‌کند. نامزدهای نوبل ادبیات از سوی این آکادمی برای ۵۰ سال سری نگهداشته می‌شود. در تاریخ بیش از صدساله این جایزه هان کانگ هجدهمین زنی است که برنده نوبل ادبیات می‌شود. خانم هان همچنین نخستین فرد از کره جنوبی است که برنده این جایزه می‌شود. «کتاب سفید»، «اعمال انسانی» و «درس‌های یونانی» عناوین برخی دیگر از کتاب‌های چاپ‌شده هان کانگ است. او فعالیت ادبی خود را در ِآغاز با سرودن شعر شروع کرد و شماری از شعرهای او در سال ۱۹۹۳ در مجله «ادبیات و جامعه» در کره جنوبی منتشر شد.

دیدبان حقوق بشر در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که پولیس زن در نظام پیشین و حکومت سرپرست فعلی مورد سوءاستفاده قرار گرفته است. این نهاد امروز (پنج‌شنبه، ۱۹ میزان) با نشر گزارش ۲۶ صفحه‌ای زیر نام «خیانت دوگانه: سوءاستفاده از پولیس زن در گذشته و حال» نوشته است که مقام‌های حکومت فعلی پولیس زن در نظام پیشین را تهدید کرده‌اند. در گزارش آمده است که تهدیدات مقام‌های حکومت فعلی طی بیش از سه سال اخیر پس از مصاحبه با چندین پولیس زن در داخل و بیرون از کشور مستندسازی شده است. دیدبان حقوق بشر تاکید کرد: «به پولیس زن در افغانستان خیانت دوگانه شده است، نخست از سوی دولت سابق، که مقام‌های آن مسوول سوءاستفاده‌های جنسی گسترده بودند و سپس توسط حکومت فعلی مورد تهدید قرار گرفته‌اند.» در این گزارش مصاحبه شوند‌گان گفته‌اند که تماس‌های تلفونی «ترسناکی» را از مقام‌های حکومت سرپرست دریافت کرده‌اند و به آنان گفته شده است که در مورد کار قبلی‌شان گزارش دهند. طبق این گزارش، آنان به دلیل تهدیدات حکومت فعلی پنهان شده‌اند. در گزارش تصریح شده است: «صدها پولیس زن در حالی که در دولت سابق استخدام شده بودند، مورد آزار و اذیت و تجاوز جنسی از سوی همکاران مرد و آمران‌شان قرار گرفتند.» حکومت سرپرست در مورد شماری از پولیس زن که از سوی بسته‌گان‌شان به قتل رسیده‌اند، نیز تحقیقاتی انجام نداده‌اند. همچنان در این گزارش خاطرنشان شده است که بیش‌تر این نیروهای پیشین در کشورهای ایران و پاکستان در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند. دیدبان حقوق بشر خواستار حمایت نظامیان پیشین زن از سوی کشورهایی شده است که از برنامه‌های آموزشی و استخدام آنان در افغانستان پشتی‌بانی می‌کردند. باید گفت که آمریکا، کانادا، آلمان، جاپان و کشورهای اتحادیه اروپا در آن زمان از پولیس زن حمایت می‌کردند. فرشته عباسی، پژوهشگر افغانستان در دیدبان حقوق‌‌ بشر گفته است: «سرکوب زنان و دختران از سوی حکومت فعلی به‌شدت به زنان پولیس در حکومت پیشین ضربه زده است.» او تاکید کرد که دولت‌هایی که به زنان در نیروی پولیس افغانستان آموزش می‌دادند و از این برنامه‌ها حمایت مالی می‌کردند، باید حکومت فعلی را نیز تحت فشار قرار دهند تا به همه‌ی خشونت‌ها علیه زنان و دختران پایان دهند. قابل ذکر است که حکومت فعلی از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، بارها به بازداشت خودسرانه، شکنجه و قتل فراقانونی مقام‌ها و نظامیان پیشین، از جمله نظامیان زن پیشین متهم شده است. این گروه تا اکنون به گزارش دیدبان حقوق‌‌ بشر واکنشی نشان نداده‌ است، اما پیش از این گزارش‌ها در مورد قتل‌های فراقانونی و انتقام‌جویانه‌ی نظامیان و مقام‌های حکومت پیشین را رد کرده‌ است.

مسوولان در وزارت داخله حکومت سرپرست می‌گویند که یک مرد در هرات یک کودک دختر را در ابتدا مورد تجاوز جنسی قرار داده و سپس به قتل رسانده است. عبدالمتین قانع، سخنگوی وزارت داخله‌ امروز (پنج‌شنبه، ۱۹ میزان) از بازداشت این مرد خبر داده است. آقای قانع در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «فرد بازداشت‌شده، نخست دختر خردسال یکی از خویشاوندان خود را در ولسوالی انجیل ولایت هرات می‌رباید و بعد از این‌که بر کودک تجاوز جنسی می‌کند، او را به‌طور بسیار شنیع و بی‌رحمانه به قتل می‌رساند.» او تاکید کرد که این فرد طی عملیاتی بازداشت شده و در تحقیقات ابتدایی به جرم خود اعتراف کرده است. سخنگوی وزارت داخله‌ی حکومت سرپرست به زمان این تجاوز جنسی و قتل اشاره نکرده است. این در حالی است که منابع محلی در تاریخ سوم ماه میزان به رسانه گوهرشاد گفته بودند که جسد یک دختر هفت‌ساله در این ولایت پیدا شده ‌است. منبع گفته بود که  جسد یک کودک دختر از ناحیه یازدهم شهر هرات یافت شده است که دست‌وپاهایش قطع شده است. در آن زمان منبع تاکید کرده بود که این کودک دختر حدود سه روز پیش ناپدید شده و سوم ماه میزان جسدش از ناحیه یازدهم شهر هرات پیدا شده است. منبع گفته بود که افراد ناشناس گلوی این کودک هفت ساله را بریده و دست‌وپاهایش را قطع کرده‌اند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایات غربی افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

سیما سمر، رییس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و یکی از فعالان حقوق زن در تبعید، می‌گوید که اقدامات و محکومیت‌های جامعه‌ی جهانی در زمینه توقف تجاوز بر حقوق زنان از سوی حکومت سرپرست در کشور کارساز و کافی نبوده است. خانم سمر این اظهارات را در گفتگو با روزنامه بریتانیایی گاردین مطرح کرده و گفته است که زنان و دختران افغانستان خود تلاش می‌کنند تا حکومت فعلی را به دلیل «آپارتاید جنسیتی» مورد بازپرس قرار دهند. وی تاکید کرد: «آپارتاید نژادی طبق قوانین بین‌المللی از سال ۱۹۷۳ میلادی جنایت علیه بشریت است. کلمه نژاد را با جنسیت تبدیل کنید و این همان چیزی است که برای زنان و دختران افغانستان اتفاق می‌افتد.» او اصطلاح «آپارتاید جنسیتی» را در دهه ۱۹۹۰ میلادی نیز به هدف توصیف «ظلم سیستماتیک حکومت فعلی در آن زمان» در برابر زنان و دختران به کار برده بود. رییس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می‌گوید: «زمانی که اولین رژیم سقوط کرد، این ایده که ما یک بار دیگر شاهد آزار، انزوا و سرکوب تفکیک و سیستماتیک نیمی از جمعیت افغانستان براساس جنسیت‌شان خواهیم بود، غیرممکن به نظر می‌رسید.» حکومت سرپرست طی سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی را بر شهروندان افغانستان، به‌ویژه اقلیت‌های قومی-مذهبی و زنان و دختران وضع کرده‌ است. برخی از فعالان حقوق زن از چند ماه به این‌سو با راه‌اندازی کارزاری خواستار به‌رسمیت‌شناسی «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان از سوی سازمان ملل شده‌اند.

کمیته روابط خارجی پارلمان کانادا اعلام کرده است که قتل‌عام هزاره‌های افغانستان در دوران امیر عبدالرحمن و ادامه آزار و اذیت آن‌ها را به‌رسمیت می‌شناسد. این کمیته با نشر گزراشی به شهادت پژوهشگران و متخصصان درباره «نسل‌کشی‌ هزاره‌ها» در دوره عبدالرحمان خان اشاره کرده و گفته است که هزاره‌های افغانستان به علت تحمل ظلم تاریخی دولت و وضعیت کنونی شان پس از بازگشت حکومت سرپرست به قدرت، شایسته شنیده شدن، حمایت و شناسایی رنج‌های‌شان در سطح بین‌المللی هستند. در گزارش ادامه آمده است که شناسایی ۲۵ سپتامبر به عنوان روز یادآوری کشتار هزاره‌ها از ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۳ در افغانستان، از آن‌ها در آینده نیز محافظت می‌کند. کمیته روابط خارجی و کمیته فرعی حقوق بشر به تاریخ ۲۸ اپریل سال ۲۰۲۳ از شماری از پژوهشگران و متخصصان حوزه تاریخ و سیاست افغانستان دعوت کرد تا درباره وضعیت هزاره‌های افغانستان در این کمیته شهادت بدهند. شماری از آنان که در دانشگاه‌های کانادا و آسترالیا تدریس می‌کنند، تاکید کردند که کشتار هزاره‌ها در دوره امیر عبدالرحمان، پادشاه وقت افغانستان در قرن نوزده، به عنوان نسل‌کشی به رسمیت شناخته شود. در گزارش‌ به نقل از این پژوهشگران آمده که عبدالرحمن خان علیه هزاره‌ها اعلام جهاد کرد و در جنگ‌های او از سال‌ ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۳، حدود ۶۲ درصد هزاره‌ها از بین رفتند. به گفته‌ی آنان، عبدالرحمان بخش زیادی از هزاره‌ها را از سرزمین‌های‌شان بیرون راند و بسیاری از آنان را به عنوان برده به فروش رساند. همچنین در بخشی از این گزارش ۳۶ صفحه‌ای آمده است: «کمیته به دقت به اظهارات افرادی که در این تحقیق شرکت کردند و شواهد قانع کننده‌ای که از آزار و اذیت تاریخی هزاره‌ها در اواخر قرن ۱۹ ارائه کردند، گوش داده‌ است.» در ادامه آمده است: «شهادت‌های آن‌ها درباره نسل‌کشی ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۳ فهم جامعی از تاثیر پایدار آن و این که چگونه سکوت درباره این رویداد، عاملان آزار و اذیت هزاره‌ها را قدرتمند ساخته است، فراهم کرد.» فعالان هزاره و حامیان آنها در چندین کازار از کشورهای جهان خواسته‌اند که کشتار تاریخی هزاره‌ها و حملات داعش به این قوم را به عنوان نسل‌کشی به رسمیت بشناسند. کمیته روابط خارجی پارلمان کانادا تاکید کرد که شهادت‌ها و شواهد ارائه شده به این کمیته، «به وضوح آسیب‌پذیری کنونی هزاره‌ها در افغانستان را به تصویر کشید. زیرا، آنها با تهدیدهای دایمی روبرو هستند.» تداوم آزار و اذیت هزاره‌ها همچنین در گزارش آمده که تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، با نقض گسترده حقوق بشر به‌خصوص حقوق زنان، دختران و اقلیت‌ها همراه بوده و هزاره‌ها و شیعیان بیشتر متاثر شده‌اند. کمیته روابط خارجی پارلمان کانادا گفت که هزاره‌‌ها مورد خشونت شدید حکومت فعلی و گروه‌های تندرو قرار دارند.

کمیته زنان سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان اعلام کرده است که در مدت شش ماه گذشته وضعیت حقوق بشر در کشور بدتر شده است. این سازمان امروز (چهارشنبه، ۱۸ میزان) با نشر گزارش شش ماه نخست سال ۱۴۰۳ خورشیدی خود گفته است که اطلاعات در مورد افزایش نقض حقوق بشر از سوی حکومت سرپرست را از طریق توزیع پرسش‌نامه آنلاین به زنان افغانستان در داخلی و بیرون از کشور به دست آورده است. در گزارش آمده است که ۹۳.۵ درصد از پاسخ دهندگان معتقدند که وضعیت حقوق بشر در شش ماه نخست سال جاری بدتر شده است. در ادامه آمده است: «در مجموع ۱۰۷ زن افغانستانی در این سروی شرکت کردند که ۹۱ تن از آنان در ۱۹ ولایت افغانستان و ۱۷ تن دیگر در خارج از کشور زنده‌گی می‌کنند.» براساس اطلاعات این سازمان، ۶۲.۶ درصد از پاسخ دهندگان شاهد خشونت یا نقض حقوق اساسی‌شان توسط اعضای حکومت سرپرست بوده‌اند. همچنین حدود ۷۰ درصد کسانی که مورد خشونت قرار گرفته‌اند به دلیل ترس و چالش‌های امنیتی از ارائه شواهد در این زمینه خودداری کرده‌اند. در گزارش آمده است که ۹۲.۵ درصد از پاسخ دهندگان پیش‌بینی کرده‌اند که وضعیت حقوق بشر در شش ماه آینده بدتر خواهد شد. با این حال، ۳۷ درصد اشتراک کنندگان گفته‌اند که حقوق‌شان نقض نشده است. کمیته زنان سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان تاکید کرد که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره‌شان بر کشور، زنان و دختران افغانستان را از حقوق اساسی‌شان، از جمله حق آموزش و کار محروم کرده‌اند. این تاکید کرد که جامعه‌ی جهانی در این مدت تنها نقض حقوق بشر در کشور از سوی حکومت فعلی را محکوم کرده، اما این محکومیت‌های نتیجه مثبتی در قبال نداشته است. قابل ذکر است که پیش از این هم برخی از نهادهای بین‌المللی از بدتر شدن وضعیت حقوق بشر در کشور ابراز نگرانی کرده بودند.

دادگاه عالی اعلام کرده است که دو زن و یک مرد را در ولسوالی فرخار تخار به اتهام «زنا» در ملاءعام شلاق زده شدند. این دادگاه امروز (چهارشنبه، ۱۸ میزان) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این افراد براساس حکم محکمه‌ی ابتدائیه‌ی ولسوالی فرخار شلاق زده شده‌اند. در اعلامیه آمده است که هرکدام از این افراد ۳۹ ضربه شلاق زده شده‌اند. دادگاه عالی تاکید کرده است که حکم شلاق بر این افراد پس از تایید قاضی‌القضات حکومت سرپرست اجرا شده است. باید گفت که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها افراد متهم را در ملاءعام شلاق زده‌اند و پنج نفر را نیز در حضور صدها تماشاگر اعدام کرده‌اند. نهادهای حقوق‌ بشری بین‌المللی اعدام و مجازات بدنی افراد متهم را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند.