نویسنده: مهدی مظفری مطالعهای جامع که توسط دانشگاه کمبریج انجام شده است، به بررسی ۷۸ تحقیق دیگر که بین سالهای ۱۹۷۷ تا ۲۰۱۷ در مورد بازی پدر و کودک صورت گرفته بود، میپردازد. این تحقیقات که بیشتر در اروپا و آمریکای شمالی انجام شده بود، اطلاعات مربوط به الگوهای مختلف بازی پدر و کودک، مانند فراوانی، ماهیت و تاثیرات آن بر رشد کودک را تجزیه و تحلیل میکند. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که اکثر پدران به طور متوسط هر روز با فرزندان خود بازی میکنند. این بازیها، به خصوص در مورد کودکان خردسال، بیشتر جنبه فیزیکی دارد. در مورد نوزادان، این بازیها شامل بغل کردن، بالا و پایین بردن دستها و پاها و یا بازیهای ساده دیگر میشود. برای کودکان نوپا، پدران معمولاً بازیهای پر جنب و جوش و هیجانی مانند دنبالبازی را انتخاب میکنند. نتایج جالب توجه این تحقیق نشان میدهد که همبستگی قدرتمندی بین بازی پدر و کودک و توانایی فرزند در تنظیم احساساتش وجود دارد. کودکانی که بیشتر با پدران خود بازی میکنند، در آینده کمتر دچار مشکلات رفتاری و عاطفی، پرخاشگری و یا رفتارهای خشونتآمیز در مکتب میشوند. محققان دلیل این امر را بازیهای فیزیکی میدانند که به طور خاص برای پرورش مهارتهای کنترل احساسات مناسب هستند. این نوع بازیها که پدران بیشتر به آن تمایل دارند، موقعیتهای مفرح و هیجانانگیزی را برای کودکان ایجاد میکنند که در آن باید یاد بگیرند در شرایط مختلف، به خصوص در شرایطی که تحریکپذیر هستند، خود را کنترل کنند و نظم را در رفتار خود برقرار کنند. در واقع، بازی پدر و کودک فرصتی ارزشمند برای یادگیری مهارتهای مهم زندگی از جمله کنترل احساسات، حل مسئله و تعاملات اجتماعی به کودکان میدهد. همچنین مطالعات انجامشده شواهدی یافت مبنی بر این که بازی پدر و کودک در سالهای اولیه کودکی به تدریج افزایش مییابد و سپس در دوران میانی کودکی (۶ تا ۱۲سالگی) کاهش مییابد. این موضوع میتواند به این دلیل باشد که بازیهای فیزیکی برای رشد و تکامل کودکان خردسال اهمیت بیشتری دارند. با ورود به مکتب و روبرو شدن با چالشهای جدید، کودکان به تدریج مستقلتر شده و نیاز به بازی فیزیکی با والدینشان کم میشود. با وجود فواید فراوان بازی پدر و کودک، محققان تاکید میکنند که کودکانی که فقط با مادرشان زندگی میکنند، از نظر رشدی در وضعیت نامطلوبی قرار ندارند. دکتر رامچاندانی، یکی از محققان این حوزه، بر اهمیت تنوع در بازیها و نقش برابر مادران و پدران در بازیهای فیزیکی با کودکان خردسال تاکید میکند. او معتقد است که والدین باید از منطقه امن خود خارج شده و با روشهای مختلف با فرزندانشان بازی کنند تا کودکان از مزایای بیشتری بهرهمند شوند.
برچسب: رسانه گوهرشاد
منابع محلی از ولایت فراه میگویند که یک مرد همراه با همسرش در ولسوالی فراهرود این ولایت بهگونه مرموز و با ضرب گلوله به قتل رسیدهاند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این زن و شوهر در روستای «حاجی آباد» از مربوطات ولسوالی فراهرود زندگی میکردند و آنان شب گذشته (چهارشنبه، ۱۳ سرطان) در خانهی شان از سوی افراد مسلح ناشناس به ضرب گلوله و به شکل فجیع کشته شدهاند. منبع در مورد هویت و سن این قربانیان معلومات ارائه نکرده است. فرماندهی پولیس ولایت فراه با نشر خبرنامهای نیز قتل این زن و مرد را تأیید کرده است. فرماندهی پولیس گفته است که انگیزه این قتل روشن نیست و تلاش برای شناسایی و بازداشت عاملان جریان دارد. قتلهای مرموز و کشف اجساد اخیرا در کشور افزایش یافته است. عاملان اکثر قتلهای افراد مسلح ناشناس عنوان میشود. این رویدادها در حالی ادامه دارد که حکومت سرپرست ادعا میکنند که سراسری در کشور تأمین است. همچنین در هفته جاری جسد یک دختر خردسال نیز از ولایت ننگرهار پیدا شده بود. در بدن این دختر آثار شکنجه نیز دیده شده است.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل اعلام کرده است که از ۸۵۷ هزار کودک زیر پنج سال مبتلا به سوءتغذیه حاد، ۲۳۴ هزار کودک را تحت درمان قرار داده است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که کودکان تحت درمان در ماه می سال جاری در مقایسه با ماه اپریل ۷۹ درصد افزایش یافته است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که این کودکان در سه هزار و ۳۰۰ نقطه در سراسر افغانستان تحت درمان قرار گرفتهاند. این گزارش وضعیت ارائه خدمات یونیسف به کودکان در افغانستان در ماه می را تحت پوشش قرار میدهد. یونیسف در سال جاری میلادی یک میلیارد و ۴۴۰ میلیون دالر برای حمایت از کودکان و نوجوانان در افغانستان درخواست کرده بود که از آن جمله تا اکنون تنها ۵۲ میلیون دالر دریافت شده است. قابل ذکر است که پس از روی کار آمدن حکومت سرپرست در تابستان ۱۴۰۰، کاهش کمکهای بینالمللی، افت خدمات صحی و گسترش فقر در افغانستان، میزان ابتلا به سوءتغذیه حاد در میان کودکان زیر پنج سال به شدت افزایش یافته است. سازمانهای بینالمللی در گزارش نوشتهاند که شمار افراد نیازمند به کمکهای بشردوستانه هم در این سه سال به شدت افزایش یافته است و امسال به نزدیک به ۲۴ میلیون نفر رسیده است. در گزارشها آمده است که از آن جمله حدود ۱۲ میلیون نفر کودک هستند که نه تنها به کمکهای بشردوستانه بلکه به خدمات درمانی و تغذیه هم نیاز دارند.
فاطمه پیمان، سناتور افغانستانیتبار مجلس سنای استرالیا پس از تعلیق عضویتش از حزب کارگر، استعفای خود را از این حزب اعلام کرد. رسانه اسبیاس امروز گزارش داده است که خانم پیمان به خبرنگاران گفته است که وجدانش «چارهای» برای او باقی نگذاشته بود. وی تاکید کرد: «با قلب سنگین اما وجدانی پاک، استعفای خود را از حزب کارگر استرالیا اعلام میکنم. من به نخستوزیر اطلاع دادهام که فوراً بهعنوان نمایندهی کراسبنچ وسترن استرالیا در پارلمان حضور پیدا میکنم.» فاطمه پیمان، سناتور افغانستانیتبار مجلس سنای استرالیا هفتهی گذشته با رأی مثبت به طرح حزب سبزها برای بهرسمیتشناختن کشور فلسطین، خلاف تصمیم حزب خود اقدام کرد. در پی این تصمیم، آنتونی آلبانیز، نخستوزیر استرالیا عضویت پیمان در حزب کارگر را تعلیق کرد. فاطمه پیمان گفته است که تصمیم نخستوزیر برای تعلیق نامحدود او از تشکیلات حزبی، او را «تبعید» کرده است.
منابع محلی از ولایت ننگرهار میگویند که جسد شکنجه شده یک کودک دختر در ولسوالی سرخرود این ولایت پیدا شده است. دستکم دو منبع از ولسوالی سرخرود ننگرهار امروز (پنجشنبه، ۱۴ سرطان) به رسانه گوهرشاد گفتاند که جسد این کودک دو روز قبل از وسط یک جاده در منطقه فتحآباد از مربوطات ولسوالی سرخرود یافت شده است. منبع تاکید کرد که این کودک سحر نام دارد و حدود پنج سال سن دارد. منبع افزود که نشانههای از شکنجه در بدن این کودک نمایان است. از سویی هم، مسوولان امنیتی در ولایت ننگرهار قتل این دختر را تایید کرده و از آغاز بررسی این رویداد خبر دادهاند. تا اکنون دلیل و انگیزهی این قتل مشخص نشده است. این در حالی است که در جریان همین هفته، تفنگداران ناشناس سه تن را در شهر جلالآباد در رویدادهای جداگانه به قتل رساندند. باید گفت که حدود یک هفته قبل جسد «ذبح» شده یک کودک در مرکز ولایت قندهار پیدا شده بود. پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل کودکان، زنان و جوان در افغانستان افزایش یافته است. شماری دلیل این قتلها فقر و بیکاری، مشکلات خانوادگی، مشکلات روانی و خشونت عنوان میکنند.
ریاست امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست در ولایت دایکندی به زنان در این ولایت دستور داده است که در بیرون از خانه «حجاب عربی و اسلامی» بپوشند و تا زمان برگشت به خانه، آن را از سر برندارند. این اداره با نشر اعلامیهای گفته است که هیچ زن حق ندارد حجاب (حجاب عربی و اسلامی) خود را در بازار، مراکز آموزشی و مکتبهای عمومی از خود دور نماید. ریاست امر به معروف و نهی از منکر به زنان در ولایت دایکندی پنج روز (۱۵-۹ سرطان) مهلت داده است که نسبت به تکمیل حجاب شرعی و اسلامی خود اقدام نمایند. همچنین این اداره در بخشی از اعلامیهاش هشدار داده است: «بعد از تاریخ فوق اگر کدام زن بدون حجاب عربی در بازار و یا اداره دیده شود، مجازات و حبس میگردد.» در ادامهی این مکتوب آمده است که مسوولیت بعدی به عهدهی خود و خانوادهی شخص[خاطی] میباشد و «حق شکایت» ندارند. این مکتوب تاریخ صادره و امضا ندارد و تنها مهر ادارهی محلی امر به معروف و نهی از منکر در دایکندی بر روی آن دیده میشود. از سویی هم، دستکم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفتهاند که ریاست امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست این اعلامیه را در یک مرکز آموزشی در شهر نیلی نصب کرده است. قابل ذکر است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیتهای گستردهای بر حضور زنان در اجتماع و نحوهی پوشش آنان وضع کرده است. همچنین علاوه براین، حکومت فعلی بارها زنان و دختران را بهدلیل عدم رعایت پوشش مورد نظر خود، بازداشت و توقیف کرده است.
نویسنده: مهدی مظفری افغانستان با ۱۰۳ مرگ در هر ۱۰۰۰ تولد زنده، بالاترین نرخ مرگ و میر نوزادان را در جهان دارد. این آمار تکاندهنده که توسط سازمانهای معتبر بینالمللی تأیید شده است، گواهی بر تراژدی عمیقی است که کودکان این کشور در طول دههها جنگ و ناآرامی با آن روبرو بودهاند. اما این فقط بخشی از داستان است. خشکسالی سال ۲۰۲۱ اوضاع را به طور فاجعهباری وخیمتر کرد و میلیونها نفر را در افغانستان با کمبود شدید غذا و آب آشامیدنی مواجه ساخت. این شرایط، کودکان را به طور غیرقابل تصوری در برابر بیماریهای قابل پیشگیری و سوءتغذیه آسیبپذیرتر میکند و جان بیگناهان بیشتری را در معرض خطر قرار میدهد. عوامل مؤثر در مرگ و میر نوزادان در افغانستان ۱. فقر: این مقوله در افغانستان نقش هولناکی در افزایش نرخ مرگ و میر نوزادان ایفا میکند. این امر از طریق مجموعهای از عوامل پیچیده و به هم پیوسته، جان نوزادان را به خطر میاندازد. بسیاری از خانوادههای فقیر در افغانستان به دلیل کمبود منابع مالی، به مراقبتهای بهداشتی اولیه قبل، حین و بعد از زایمان دسترسی ندارند. این امر منجر به عدم دریافت مراقبتهای ضروری مانند معاینات دوران بارداری، کمک به زایمان و مراقبتهای پس از زایمان میشود که میتواند برای نجات جان مادر و نوزاد حیاتی باشد. به علاوه، خانوادههای فقیر غالباً در خانههای غیربهداشتی و پر ازدحام زندگی میکنند که فاقد آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب هستند. این شرایط محیطی خطر بیماری و مرگ نوزادان را به طور قابل توجهی افزایش میدهد. همچنین، فقر، محدودیت دسترسی به غذا را به همراه دارد. این منجر به سوءتغذیه مادران میشود، که خود باعث کاهش وزن هنگام تولد، ضعف سیستم ایمنی و افزایش خطر ابتلا به بیماری در نوزادان میشود. استرس و اضطراب ناشی از فقر نیز بر سلامت روان مادران تاثیر منفی میگذارد و منجر به افسردگی و اضطراب آنان میشود. این شرایط میتواند بر رشد جنین و مراقبت از نوزاد تاثیر به شدت منفی بگذارد. ۲. جنگ و ناآرامی: مقوله جنگ و ناآرامی از دیگر عوامل مؤثر در مرگ و میر نوزادان در افغانستان است. بر اثر جنگ و درگیری زیرساختهای حیاتی مانند بیمارستانها و کلینیکها ویران میشود. در این حالت است که دسترسی به مراقبتهای بهداشتی به شدت محدود شده و به ویژه برای زنان باردار و نوزادان که به شدت به مراقبتهای بهداشتی تخصصی نیاز دارند، خطرناک است. به علاوه اینها، جنگ و ناآرامی چون خشونتزاست و خشونت ناشی از جنگ میتواند مستقیماً منجر به مرگ و میر نوزادان شود. حملات هوایی، باران گلولهها و سایر اشکال خشونت احتمال مرگ نوزادان و همچنین مادران آنها را بالا میبرد. همچنین، جنگ و ناآرامی باعث اضطراب و استرس شدید در زنان باردار میشود. این امر منجر به زایمان زودرس و کم وزنی نوزادان میشود. سازمان ملل متحد تخمین زده است که در سال ۲۰۲۱، هر روز ۲۰ نوزاد در افغانستان به دلیل عواملی که قابل پیشگیری یا درمان هستند، جان خود را از دست میدهند. این رقم به دلیل جنگ و ناآرامی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ۳. کمبود پرسنل بهداشتی: نبود پرسنل بهداشتی آموزشدیده، به ویژه متخصصان زایمان و مراقبت از نوزادان، چالشهای قابل توجهی را برای ارائه مراقبتهای مناسب به مادران و نوزادان ایجاد میکند. بسیاری از زنان باردار در افغانستان، به خصوص در مناطق روستایی، به مراقبتهای قبل از زایمان توسط ماما یا پزشک آموزش دیده دسترسی ندارند. این امر میتواند منجر به تشخیص و درمان نشدن عوارض بارداری شود که برای مادر و نوزاد خطرناک میباشد. در سالهای اخیر، بسیاری از پرسنل بهداشتی متخصص افغانستان به دلیل درگیری، ناامنی و حقوق پایین، از این کشور مهاجرت کردهاند. این امر کمبود شدید نیروی کار ماهر در بخش بهداشت را تشدید کرده است. سازمان جهانی بهداشت تخمین زده است که «در سال ۲۰۲۱، افغانستان ۵۷ درصد از پزشکان و ماماهای خود را از دست داد.» ۴. سوءتغذیه: از دیگر عوامل مرگ و میر نوزادان، سوءتغذیه است. بدون شک سوءتغذیه مزمن، که بیشتر در بین کودکان افغان رایج است، در بدترین حالت، میتواند منجر به مرگ آنان شود. امّا نوزادانی که با وجود سوءتغذیه زنده میمانند، دچار عوارض ذیل میشوند: ضعیف شدن سیستم ایمنی: کمبود مواد مغذی ضروری در دوران کودکی، بهویژه ویتامینها و مواد معدنی، سلولهای ایمنی بدن را تضعیف میکند و آنها را در برابر باکتریها، ویروسها و سایر عوامل بیماریزا، ناتوان میسازد. بیماریهای عفونی: کودکان دچار سوءتغذیه، بهطور قابلتوجهی بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای عفونی مانند اسهال، ذاتالریه و سل قرار دارند. این بیماریها میتوانند منجر به عوارض جدی، مرگ و میر و ناتوانیهای بلندمدت شوند. رشد نامناسب: سوءتغذیه مزمن، مانع از رشد و نمو طبیعی کودکان میشود و پیامدهای جبرانناپذیری بر سلامت جسمی و ذهنی آنها در طول زندگی خواهد داشت. ۵. دسترسی محدود به آب آشامیدنی و بهداشت: یکی دیگر از مقولههایی که در ردیف عوامل مؤثر در مرگ و میر شدید نوزادان قرار میگیرد، عبارت از کمبود آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب است. نبود یا کمبود آب آشامیدنی و نبود فاضلاب مناسب در افغانستان زمینه را برای شیوع بیماریهای اسهالی و سایر بیماریهای عفونی که به ویژه برای کودکان خردسال کشنده هستند، فراهم کرده است. اقدامات ضروری برای نجات جان نوزادان و کودکان: افزایش سرمایهگذاری در مراقبتهای بهداشتی مادر و نوزاد: این شامل افزایش تعداد پرسنل بهداشتی آموزشدیده، ساخت و تجهیز مراکز بهداشتی، و ارائه خدمات بهداشتی رایگان یا با هزینه کم برای مادران و نوزادان است. تامین آب آشامیدنی سالم و بهداشت: ایجاد سیستمهای آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب برای همه جوامع، به ویژه در مناطق روستایی، ضروری است. مبارزه با سوءتغذیه: برنامههای تغذیهای جامع برای کودکان و خانوادههای آسیبپذیر، به ویژه در مناطق محروم، باید اجرا شود. آموزش و توانمندسازی زنان: آموزش زنان در مورد بهداشت باروری، مراقبتهای قبل از زایمان و مراقبت از نوزادان، میتواند به طور قابل توجهی به بهبود سلامت مادران و نوزادان کمک کند. حفاظت از کودکان در برابر درگیری: همه طرفهای درگیر در جنگ باید برای محافظت از کودکان در برابر خشونت و تضمین دسترسی آنها به کمکهای بشردوستانه تلاش کنند. نجات جان نوزادان در افغانستان، تنها یک ضرورت اخلاقی نیست، بلکه سرمایهگذاری در آینده این کشور نیز است. با اقدامات فوری و پایدار، میتوانیم به این کودکان شانس زندگی سالم و پربار را بدهیم. مرگ هر کودک یک تراژدی است. با اقدامات فوری و پایدار، میتوان جان بیشماری از نوزادان را در افغانستان نجات داد. جامعه جهانی و دولت افغانستان باید تعهد خود را برای تضمین دسترسی همه کودکان به مراقبتهای بهداشتی با کیفیت، غذا، آب و سایر نیازهای اساسی نشان دهند.
روزنامه گاردین و رسانه رخشانه با یک نشر گزارش مشترک، گفتهاند که یک فعال حقوق زن افغانستانی ادعا کرده است که در زندان حکومت سرپرست بر او تجاوز گروهی شده است. این گزارش که امروز (چهارشنبه، ۱۳ سرطان) نشر شده است، آمده که نیروهای حکومت سرپرست از جریان تجاوز بر این زن تصویر گرفته و سپس نوار تصویری را به خود او فرستاده و هشدار دادهاند که در برابر حکومت فعلی خاموش باشد در غیر آن صورت این نوار تصویری را پخش خواهند کرد. در گزارش آمده است که این دو رسانه، این نوار تصویری را مشاهده کردهاند و نشان میدهد این زن در یکی از زندان حکومت سرپرست توسط مردان مسلح مورد تجاوز گروهی و شکنجه قرار گرفته است. روزنامه گاردین و رسانه رخشانه به نقل از این فعال حقوق زن در گزارش خودشان نوشتهاند: «این فیلم با تلفن همراه ضبط شده و بعداً برایش بهعنوان تهدید ارسال شده که در صورت ادامه صحبت علیه حکومت فعلی، به طور گستردهتری به اشتراک گذاشته خواهد شد.» در ادامه آمده است که در این نوار تصویری به این زن گفته میشود که لباسهایش را در بیاورد و سپس توسط دو مرد چندین بار مورد تجاوز قرار میگیرد. این دو رسانه نوشتهاند که این زن تلاش دارد تا صورت خود را با دستانش بپوشاند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است: «در یک قسمت نوار تصویری به این زن گفته میشود که در تمام این سالها آمریکاییها بر شما تجاوز کردند و اکنون نوبت ما است.» این زن به روزنامه گاردین و رسانه رخسانه گفته است که به دلیل شرکت در تظاهرات عمومی علیه حکومت فعلی بازداشت شده و حین بازداشت در زندان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. او تاکید کرد: «پس از سخنانم علیه حکومت فعلی در تبعید، این فیلم برایم فرستاده شد و گفته شد که اگر به انتقاد از رژیم ادامه دهد، این ویدیو برای خانوادهاش فرستاده و در شبکههای اجتماعی منتشر خواهد شد.» باید گفت که زنان و دختران زندانی همواره ادعا میکنند که در زندانها مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفتهاند، اما مسوولان حکومت فعلی همواره این ادعاها را رد کردهاند.
رینا امیری، نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر افغانستان، از ممنوعیتهای آموزشی و کاری زنان و دختران کشور ابراز نگرانی کرده و میگوید تا زمانیکه این ممنوعیت و محدودیتها پا برجا باشد، آیندهی افغانستان تاریک خواهد بود. خانم امیری این موضوع در صحبت با رسانهی خصوصی طلوع نیوز مطرح کرده و گفت که بدون آموزش زنان و دختران، افغانستان در حالت «جنگ» باقیخواهد ماند و هیچ کشوری حاضر به تعامل با حکومت سرپرست نمیشود. او محدودیتهای حکومت فعلی بر زنان و دختران افغانستان را یک پروسهی «مشکلساز و دوامدار» عنوان کرده است. وی در ادامه از کشورهای جهان میخواهد تا زمانیکه زنان افغانستان، تحت حاکمیت حکومت فعلی به هیچ نوع امکاناتی دسترسی ندارند، از هیچ نوع کمکی برای آنان دریغ نکنند. باید گفت که حکومت سرپرست با روی کار آمدن دوبارهی شان در افغانستان، پیشاز ۵۰ فرمان محدودکننده بالای زنان و دختران این کشور صادر کردهاند. این فرمانهای حکومت فعلی زنان را از تمام حقوق ابتدایی شان از جمله حق آموزش، کار، سفر، تفریح و مشارکتهای سیاسی محروم ساختهاست. این در حالی است که چندی پیش مدافعان حقوق بشر، زنان و دختران، فعالان جامعهی مدنی و برخی از کشورهای جهان در برابر هزار روز ممنوعیت آموزشی دختران بالاتر از صنف ششم از خود واکنش نشان دادند؛ اما سران حکومت فعلی همواره به سکوت خود در برابر این واکنشها ادامه میدهد.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در تازهترین مورد اعلام کرده است که این سازمان قصد دارد ساختمان ۱۹۰ مکتب را در سال جاری در افغانستان بازسازی کند. دفتر یونیسف در افغانستان با نشر اعلامیهای گفته است که این کار به حمایت مالی اتحادیه اروپا انجام خواهد شد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که بازسازی این مکتبها، زمینه آموزش برای ۲۰۰ هزار کودک را فراهم میکند. نمایندهگی اتحادیه اروپا پیش از این نیز از بازسازی ساختمان ۴۰۰ مکتب در کشور خبر داده بود. قابل ذکر است که یونیسف در اوایل سال ۲۰۲۴ اعلام کرده بود که ۶۰ درصد دختران و ۴۶ درصد پسران واجد شرایط آموزش دوره ابتدایه، از آموزش در افغانستان محروم شدهاند. در حالی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد از بازسازی ساختمان ۱۹۰ مکتب در افغانستان خبر میدهد که با تسلط حکومت سرپرست بر کشور دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش محروم شدند. این موضوع باعث شده است که بیش از میلیون دختر بالاتر از صنف ششم از آموزش بازبماند. همچنین حکومت سرپرست زنان و دختران را از ورزش، رفتن به پارکهای تفریحی، تداوی توسط داکتران مرد، رفتن به حمامهای عمومی و سفر بدون محرم منع کرده است.