سرطان رحم زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های غیرطبیعی در رحم، شروع به رشد خارج از کنترل می‌کنند. دو نوع اصلی سرطان رحم وجود دارد. سرطان آندومتر از پوشش داخلی رحم (آندومتر) شروع می شود و حدود ۹۵٪ از تمام موارد را تشکیل می‌دهد. و سارکوم رحم که در بافت عضلانی (میومتر) ایجاد می‌شود و شکل نادرتر سرطان رحم است. سرطان رحم اغلب به عنوان سرطان آندومتر شناخته می‌شود زیرا این شایع‌ترین شکل است. رحم چیست و چه کاربردی دارد؟ رحم عضوی عضلانی و گلابی شکل است که در قسمت تحتانی شکم، بین مثانه و مجرای پشتی (رکتوم) یافت می‌شود. این بخش از دستگاه تناسلی زنانه همراه با تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، دهانه رحم و واژن است. رحم یک اصطلاح پزشکی برای رحم است. پوشش داخلی رحم شما آندومتر نامیده می‌شود. هر ماه این پوشش ضخیم می‌شود، رشد می‌کند و سپس به عنوان یک دوره ماهانه از رحم می‌افتد. در دوران بارداری، رحم شما از جنین در حال رشد محافظت می‌کند. همچنین لایه‌هایی از ماهیچه در رحم وجود دارد که میومتر نامیده می شود. قسمت پایینی رحم دهانه رحم است که به آن «گردن رحم» نیز می‌گویند.‌ اگرچه دهانه رحم بخشی از رحم است، سرطان دهانه رحم با سرطان رحم متفاوت تشخیص داده شده و درمان می‌شود. علائم سرطان رحم شایع‌ترین علامت سرطان رحم خونریزی غیر طبیعی از واژن است. اگرچه اکثر افراد مبتلا به خونریزی غیرطبیعی سرطان ندارند. خونریزی ممکن است به صورت خونریزی خفیف همراه با ترشحات آبکی شروع شود. این ممکن است با گذشت زمان سنگین‌تر شود. اکثر زنانی که سرطان رحم تشخیص داده شده اند در دوران یائسگی بوده اند، بنابراین، هرگونه خونریزی واژینال غیرعادی خواهد بود. در زنانی که یائسگی را سپری نکرده‌اند، خونریزی غیرمعمول واژینال ممکن است شامل موارد زیر باشد: دوره‌های قاعدگی که سنگین‌تر از حد معمول هستند خونریزی واژینال در بین دوره‌های طبیعی قاعدگی علائم کمتر شایع شامل درد در قسمت پایین شکم و درد هنگام رابطه جنسی است. اگر سرطان رحم به مرحله پیشرفته‌تری برسد، ممکن است علائم دیگری ایجاد کند. این علائم شامل موارد زیر است: درد در پشت، پاها یا لگن از دست دادن اشتها خستگی حالت تهوع علت سرطان رحم چیست؟ دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث سرطان رحم می‌شود، اما برخی موارد می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. عدم تعادل هورمونی یکی از مهم‌ترین خطرات سرطان رحم است. به طور خاص، اگر سطوح بالایی از هورمونی به نام استروژن در بدن خود داشته باشید، خطر شما افزایش می‌یابد. سایر علت ها شامل: افزایش سن وزن بدن بالاتر دیابت رادیوتراپی قبلی لگن بچه دار نشدن و ناباروری سابقه خانوادگی سرطان رحم، تخمدان یا روده شرایط ارثی سندرم لینچ یا سندرم کاودن برخی از انواع هورمون درمانی شروع دوره‌های قبل از ۱۲ سالگی یائسگی دیررس (سن ۵۵ سال یا بیشتر) هیپرپلازی آندومتر - ضخیم شدن پوشش داخلی رحم همیشه نمی‌توان از سرطان رحم پیشگیری کرد، اما تصور می‌شود برخی چیزها خطر ابتلا را کاهش می‌دهند. این شامل حفظ وزن، ورزش کردن، سبک زندگی سالم، بررسی سابقه خانوادگی می‌شود. انواع سرطان رحم اکثریت سرطان‌های رحم در سلول‌های تشکیل‌دهنده پوشش رحم (که آندومتر نامیده می‌شود) شروع می‌شود، به همین دلیل است که سرطان رحم اغلب سرطان آندومتر نامیده می‌شود. در موارد نادر، سرطان رحم می‌تواند در عضلات اطراف رحم شروع شود. این نوع سرطان سارکوم رحم نامیده می‌شود و ممکن است به روشی متفاوت از سرطان آندومتر درمان شود. سرطان رحم جدا از سایر سرطان‌های دستگاه تناسلی زنانه مانند سرطان تخمدان و سرطان دهانه رحم است. چه زمانی باید به پزشکم مراجعه کنیم؟ اگر علائم سرطان رحم یا سرطان آندومتر را دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می‌پرسد. معاینه فیزیکی نیز انجام خواهد داد. پزشک شما می‌خواهد شرایط دیگری را که می‌تواند باعث خونریزی غیرطبیعی واژن شود را رد کند. این مورد می‌تواند شامل موارد زیر باشد: پولیپ هیپرپلازی آندومتر (ضخیم شدن پوشش رحم) فیبروم‌ها اندومتریوز پزشک در مورد آزمایشات تشخیصی با شما صحبت خواهد کرد. او همچنین می‌تواند شما را برای آزمایش به متخصصان معرفی کند. سرطان رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ هنگام تشخیص سرطان رحم، پزشک معمولاً با معاینه لگن و سونوگرافی شروع می ‌شود. در معاینه لگن، پزشک شما را از نظر هرگونه تورم یا توده معاینه فیزیکی می‌کند. سونوگرافی لگن از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر استفاده می‌کند. این آزمایش می‌تواند تومورهای رحم را تشخیص دهد اگر این آزمایش‌ها تومور را تشخیص دهند، پزشک شما را برای بیوپسی ارجاع می‌دهد. با این کار نمونه‌ای از سلول‌ها از رحم شما گرفته می‌شود. این‌ها از نظر سرطان رحم بررسی خواهند شد. پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را نیز پیشنهاد کند، مانند: اسکن ام‌آرآی سی تی اسکن اسکن (PET) درمان سرطان رحم رایج‌ترین درمان برای سرطان رحم، برداشتن رحم با جراحی (هیسترکتومی) است. پزشک شما، گزینه‌های درمانی را با شما در میان می‌گذارد. هیسترکتومی می‌تواند سرطان رحم را در مراحل اولیه درمان کند، اما دیگر نمی‌توانید باردار شوید. جراحی برای سرطان رحم احتمالا شامل برداشتن تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ نیز می‌شود. رادیوتراپی یا شیمی درمانی نیز گاهی اوقات همراه با درمان جراحی استفاده می‌شود. زندگی با سرطان رحم زندگی با سرطان چالش برانگیز است و سرطان رحم می‌تواند زندگی شما را به روش‌های خاصی تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، اگر هیسترکتومی انجام دهید، زندگی جنسی شما ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. ممکن است برای شما از نظر فیزیکی سخت‌تر باشد که رابطه جنسی داشته باشید و میل جنسی کاهش یافته است. ممکن است برای شما مفید باشد که با افراد دیگر در مورد وضعیت خود صحبت کنید، از جمله اعضای خانواده، شریک زندگی خود یا سایر افراد مبتلا به سرطان رحم. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

سرطان دهانه رحم چیست؟ سرطان دهانه رحم یا (‏cervical cancer) از سطح دهانه رحم شروع می‌شود. زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های دهانه رحم شروع به تبدیل شدن به سلول‌های پیش سرطانی می‌کنند. همه سلول‌های پیش سرطانی به سرطان تبدیل نمی‌شوند، اما یافتن این سلول‌های مشکل‌ساز و درمان آن‌ها قبل از تغییر، برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم بسیار مهم است. انواع سرطان دهانه رحم دو نوع اصلی سرطان دهانه رحم وجود دارد: کارسینوم سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوم. حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد سرطان‌های دهانه رحم را سرطان سلول سنگفرشی تشکیل می‌دهد، در حالی که ۱۰ تا ۲۰ درصد آن آدنوکارسینوم است. دهانه رحم چیست؟ دهانه رحم پایین‌ترین قسمت رحم شما (جایی که کودک در دوران بارداری رشد می‌کند) است. کمی شبیه دونات است و رحم شما را به دهانه واژن شما متصل می‌کند. در بافت‌های ساخته شده از سلول‌ها پوشیده شده است. این سلول‌های سالم همان چیزی هستند که می‌توانند رشد کنند و به سلول‌های پیش سرطانی تبدیل شوند. سرطان دهانه رحم چقدر شایع است؟ افراد بین ۳۵ تا ۴۴ سال بیشتر به سرطان دهانه رحم مبتلا می‌شوند. میانگین سنی در هنگام تشخیص ۵۰ سال است. میزان مرگ و میر بر اثر سرطان رحم به دلیل غربالگری‌ها و واکسن (HPV) رو به کاهش است. شایع‌ترین علائم و نشانه‌های سرطان دهانه رحم چیست؟ مراحل اولیه سرطان دهانه رحم معمولاً با علائم همراه نیست و به سختی قابل تشخیص است. اولین علائم سرطان دهانه رحم ممکن است چندین سال طول بکشد تا ایجاد شود. یافتن سلول‌های غیر طبیعی در طول غربالگری سرطان دهانه رحم بهترین راه برای جلوگیری از سرطان دهانه رحم است. علائم و نشانه‌های مرحله اول سرطان دهانه رحم می‌تواند شامل موارد زیر باشد: ترشحات آبکی یا خونی واژن که ممکن است سنگین باشد و بوی بدی داشته باشد. خونریزی واژینال بعد از مقاربت، بین دوره‌های قاعدگی یا بعد از یائسگی دوره‌های قاعدگی ممکن است سنگین‌تر و طولانی‌تر از حد معمول طول بکشد. اگر سرطان به بافت‌ها یا اندام‌های مجاور گسترش یافته باشد، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد: ادرار دشوار یا دردناک، گاهی اوقات همراه با خون در ادرار اسهال، یا درد یا خونریزی از مقعد هنگام مدفوع خستگی، کاهش وزن و اشتها احساس کلی بیماری کمردرد مبهم یا تورم در پاها درد لگن/شکم اگر خونریزی غیرطبیعی، ترشحات واژن یا هر علامت غیرقابل توضیح دیگری را تجربه کردید، باید معاینه کامل زنان را انجام دهید. چه چیزی باعث سرطان دهانه رحم می‌شود؟ بیشتر سرطان‌های دهانه رحم توسط ویروس (HPV)، یک عفونت مقاربتی ایجاد می‌شود. (HPV) از طریق تماس جنسی (مقعدی، دهانی یا واژینال) گسترش می‌یابد و می‌تواند منجر به سرطان شود. اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود به (HPV) مبتلا می‌شوند و متوجه نمی‌شوند زیرا بدن‌شان با عفونت مبارزه می‌کند. با این حال، اگر بدن شما با عفونت مبارزه نکند، می‌تواند باعث شود سلول‌های دهانه رحم به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند. (‏HPV) و سرطان دهانه رحم بیش از ۱۰۰ نوع (HPV) وجود دارد و نشان داده شده است که حدود ۱۲ نوع از آن‌ها منجر به سرطان می‌شود. تشخیص زودهنگام این نوع (HPV) در پیشگیری از سرطان دهانه رحم کلیدی است. غربالگری‌های منظم و معاینه منظم به شناسایی تغییرات سلولی قبل از تبدیل شدن به سرطان کمک کند. واکسن (HPV) می‌تواند با محافظت از شما در برابر (HPV) که تا ۹۰ درصد از سرطان‌های دهانه رحم را ایجاد می‌کند، از عفونت (HPV) جلوگیری کند. درد سرطان دهانه رحم چگونه است؟ درد ناشی از سرطان دهانه رحم ممکن است در مراحل اولیه بیماری چندان احساس نشود، شاید اصلاً چیزی احساس نکنید. همانطور که سرطان پیشرفت می‌کند و به بافت‌ها و اندام‌های مجاور گسترش می‌یابد، ممکن است درد در لگن خود احساس کنید یا مشکلات ادراری داشته باشید. سایر افراد به طور کلی احساس ناخوشی، خستگی یا از دست دادن اشتهای خود می‌کنند. سرطان دهانه رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ سرطان دهانه رحم به کندی و در طی سالیان متمادی ایجاد می‌شود. قبل از روی آوردن به سرطان، سلول‌های دهانه رحم شما تغییرات زیادی را تجربه می‌کنند. سلول‌های طبیعی در دهانه رحم شروع به ظاهر نامنظم یا غیر طبیعی می‌کنند. این سلول‌های غیر طبیعی ممکن است از بین بروند، ثابت بمانند یا به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند. غربالگری‌های منظم زنان با تست پاپ می‌تواند بیشتر موارد سرطان دهانه رحم را تشخیص دهد. پاپ اسمیر، آزمایشی است که سلول‌های دهانه رحم را جمع آوری می‌کند. این سلول‌ها از نظر علائم پیش سرطانی یا سایر بی‌نظمی‌ها بررسی می‌شوند. اگر پاپ شما غیرطبیعی برگشت، آزمایشات بیشتری لازم است. این می‌تواند شامل آزمایش (HPV) باشد، که یک آزمایش خاص است که سلول‌های دهانه رحم شما را برای عفونت (HPV) بررسی می‌کند. انواع خاصی از عفونت (HPV) با سرطان دهانه رحم مرتبط است. پزشک شما همچنین ممکن است دهانه رحم شما را معاینه کند و در صورت مشکوک بودن به سرطان، نمونه‌ای از بافت را برای بیوپسی بگیرد. تکنیک‌های زیادی وجود دارد که می‌توان برای به دست آوردن بافت استفاده کرد، مانند بیوپسی پانچ یا کورتاژ آندوسرویکس. در موارد دیگر، از یک حلقه سیم یا (conization) برای جمع آوری بافت از دهانه رحم برای بیوپسی استفاده می‌شود. اگر بیوپسی سرطان را تأیید کند، آزمایش‌های بیشتر مشخص می‌کند که آیا بیماری گسترش یافته است . این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد: مطالعات عملکرد کبد و کلیه آزمایش خون و ادرار عکس برداری با اشعه ایکس از مثانه، روده و حفره شکم مراحل سرطان دهانه رحم چیست؟ مرحله اول: سرطان فقط در دهانه رحم شما یافت می‌شود. پخش نشده و کوچک است. مرحله دوم: سرطان فراتر از دهانه رحم و رحم شما گسترش یافته است، اما هنوز به دیواره لگن (بافت‌هایی که قسمتی از بدن بین باسن شما را می‌پوشاند) یا واژن شما گسترش نیافته است. مرحله سوم: سرطان به قسمت پایین واژن شما گسترش یافته و ممکن است به دیواره لگن، حالب‌ها (لوله‌هایی که ادرار را حمل می‌کنند) و غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد. مرحله چهارم: سرطان به مثانه، رکتوم یا سایر قسمت‌های بدن مانند استخوان‌ها یا ریه‌ها گسترش یافته است. چگونه متوجه می‌شوید که سرطان دهانه رحم دارید؟ اکثر مردم تا زمانی که به طور رسمی به این بیماری مبتلا نشده باشند، نمی‌دانند که به سرطان دهانه رحم مبتلا هستند. پزشک شما می‌تواند سرطان دهانه رحم را از طریق یک سری آزمایش و بیوپسی تایید کند. اولین علائم سرطان دهانه رحم معمولاً خفیف است و فقط توسط پزشک  قابل تشخیص است. مراحل پیشرفته سرطان دهانه رحم به احتمال زیاد باعث ایجاد علائم و نشانه ها می‌شود. سرطان دهانه رحم چگونه درمان می‌شود؟ تیم درمان سرطان دهانه رحم شامل یک متخصص انکولوژی زنان (پزشکی که در سرطان‌های اندام های تناسلی زنانه تخصص دارد) است. درمان توصیه شده برای سرطان دهانه رحم بر اساس فاکتورهای زیادی از جمله مرحله بیماری، سن و سلامت عمومی شما و اگر در آینده فرزندی می‌خواهید دارد، است. درمان‌های سرطان دهانه رحم عبارتند از پرتو درمانی، شیمی درمانی، جراحی، درمان هدفمند و ایمونوتراپی. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

سایت علمی ساینمگ نوشته است که پژوهشگران «مؤسسه علم و فناوری کره جنوبی» و «دانشگاه نورث‌وسترن»، فناوری جدیدی را برای تشخیص بیماری از عرق بدن ابداع کرده‌اند و قصد دارند در آینده آن را در دسترس همه مردم قرار دهند. در سایت آمده است که عرق بدن حاوی نشانگرهای زیستی است که می‌توانند بیماری‌های گوناگون را از دیابت گرفته تا اختلالات ژنتیکی نشان دهند. نمونه‌برداری از عرق برخلاف خون، به دلیل ماهیت بدون درد خود مورد علاقه کاربران است اما از آنجا که پیشتر برای به دست آوردن مواد یا هورمون‌های مورد نیاز از عرق، فعالیت بدنی شدید لازم بود، این روش چالش‌هایی را برای افراد با تحرک محدود ایجاد می‌کرد. دکتر کیم جوهی از «مرکز تحقیقات بیونیک» در «مؤسسه علم و فناوری کره جنوبی و پروفسور جان راجرز از دانشگاه نورث‌وسترن به طور مشترک یک دستگاه را برای نظارت راحت بر تعریق ابداع کرده‌اند که به فعالیت بدنی نیاز ندارد و تحریک دارو را از طریق پوست انجام می‌دهد. برخلاف روش‌های پیشین که در آن‌ها عرق کردن باید از طریق ورزش صورت می‌گرفت، این دستگاه داروهایی را ارائه می‌دهد که غدد عرق را از طریق پوست تحریک می‌کنند. این گروه پژوهشی یک دستگاه انعطاف‌پذیر ساخته‌اند که با اعمال جریان الکتریکی به هیدروژل حاوی دارو می‌تواند دارو را به غدد عرق برساند. این دستگاه که کوچک و نرم است، به راحتی به پوست متصل می‌شود. عرق ایجادشده در کانال‌های میکروسیال درون دستگاه جمع‌آوری می‌شود و با استفاده از حسگرهای زیستی مورد بررسی قرار می‌گیرد تا نشانگرهای زیستی آن خود را نشان بدهند. این کار امکان تحلیل نشانگرهای زیستی موجود در عرق را فراهم می‌آورد، نیاز مراجعه به بیمارستان را کمتر می‌کند و خطر آلودگی نشانگرهای زیستی را در طول آزمایش کاهش می‌دهد. در نتیجه، دقت افزایش می‌یابد. دستگاه این پژوهش به نوزادان مبتلا به فیبروز سیستیک متصل شد و غلظت کلرید را که یک نشانگر زیستی در عرق است، تایید کرد. داده‌های دستگاه با نتایج به‌دست‌آمده از روش‌های تحلیل سنتی بیمارستان‌ها سازگار بودند و دقت آن‌ها به بیش از ۹۸ درصد می‌رسید. علاوه بر این، پایداری دستگاه روی پوست، با تأیید دمای پوست و مقادیر پی‌اچ تضمین شد. از آنجا که فیبروز سیستیک عمدتا در دوران شیرخوارگی ظاهر می‌شود، نظارت مداوم بر پیشروی بیماری و وضعیت جسمانی ضروری است. با استفاده از این دستگاه می‌توان نظارت مداوم را به راحتی در خانه انجام داد تا استرس روحی و جسمی بیماران و مراقبان آنها کاهش یابد. این دستگاه جدید می‌تواند فناوری نظارت بر بیماری‌های غیر تهاجمی مبتنی بر عرق را در بزرگسالان سالم نیز امکان‌پذیر کند. علاوه بر این، فناوری انتقال دارو از طریق پوست می‌تواند نه تنها برای تحریک عرق کردن، بلکه برای افزایش میزان دارورسانی به صورت موضعی در شرایطی مانند بیماری یا زخم‌های پوستی و سرعت بخشیدن به روند بهبودی مورد استفاده قرار بگیرد. دکتر جوهی گفت: ما طی دو سال پژوهش مشترک با دانشگاه نورث‌وسترن، نه تنها به محدودیت روش‌های موجود برای القای عرق پرداخته‌ایم، بلکه در آزمایش‌های بالینی نیز به موفقیت دست یافته‌ایم و یک گام به تجاری‌سازی نزدیک‌تر شده‌ایم. پروفسور راجرز گفت: ما قصد داریم در آینده مطالعات بالینی و تجاری‌سازی را در مقیاس بزرگ انجام دهیم و آن را برای بزرگسالان نیز تنظیم کنیم. این پژوهش در مجله «Biosensors and Bioelectronics» به چاپ رسید.

کیست‌های تخمدان (Ovarian Cysts) توده‌های شایعی هستند که روی یا داخل تخمدان ایجاد می‌شوند. انواع مختلفی از کیست تخمدان وجود دارد. معمولا علائمی ایجاد نمی‌کنند و بعضی از آن‌ها بدون درمان از بین می‌روند. انجام معاینات منظم لگن می‌تواند به کاهش شانس شما برای تجربه مشکلات مربوط به کیست کمک کند. کیست تخمدان چیست؟ کیست تخمدان، کیسه‌ای پر از مایع یا مواد نیمه جامد است که روی یا درون یک یا هر دو تخمدان شما تشکیل می‌شود. تخمدان‌ها اندام‌های کوچکی در لگن هستند که سلول‌های تخمک را نگه می‌دارند و هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون را می‌سازند. کیست‌های تخمدان انواع مختلفی دارند که اکثر آن‌ها بدون درد و بی‌ضرر (خوش خیم) هستند. معمولاً کیست تخمدان علائمی ایجاد نمی‌کند. احتمالاً متوجه نخواهید شد که دارید، مگر اینکه پزشک شما در طول معاینه معمول لگن یا روش تصویربرداری، آن را پیدا کند. به ندرت، کیست تخمدان می‌تواند عوارضی ایجاد کند. برنامه ریزی منظم برای معاینات لگن و صحبت با پزشک در مورد علائمی که ممکن است تجربه کنید، می‌تواند به جلوگیری از هر گونه مشکل در کیست کمک کند. انواع کیست تخمدان اکثر کیست‌های تخمدان، کیست‌های عملکردی هستند. آن‌ها در پاسخ به تغییرات بدن شما در طول چرخه قاعدگی شکل می‌گیرند. به ندرت، کیست‌های تخمدان به دلایل غیر مرتبط با قاعدگی ایجاد می‌شوند. کیست‌های عملکردی: کیست‌های عملکردی شایع‌ترین نوع کیست تخمدان هستند و به بیماری مرتبط نیستند. آن‌ها در نتیجه تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان) رخ می‌دهند. این کیست‌ها می‌تواند نشانه‌ای از عملکرد تخمدان‌های شما باشد. کیست‌های عملکردی معمولاً در طول زمان، معمولاً در عرض ۶۰ روز، بدون درمان خاصی کوچک می‌شوند. کیست‌های فولیکولی: یک کیسه کوچک در تخمدان، به نام فولیکول یاد می‌شود و هر ماه یک تخمک را به عنوان بخشی از چرخه قاعدگی آزاد می‌کند. کیست فولیکولار زمانی تشکیل می‌شود که فولیکول تخمک را آزاد نکند. در عوض، فولیکول با مایع پر می‌شود و بزرگتر می‌شود. کیست جسم زرد: پس از اینکه فولیکول تخمک را آزاد می‌کند، گروهی از سلول‌های تولید کننده هورمون جسم زردی را تشکیل می‌دهد. کیست زمانی تشکیل می‌شود که مایع در جسم زرد جمع می‌شود و باعث رشد آن می‌شود. گاهی اوقات به کیست‌های عملکردی کیست ساده نیز می‌گویند. سایر کیست‌ها: همه‌ی کیست‌های تخمدان در پاسخ به چرخه قاعدگی ایجاد نمی‌شوند. آن‌ها همیشه نشانه بیماری نیستند، اما پزشک ممکن است از شما بخواهد آن‌ها را تحت نظر داشته باشد تا مطمئن شود که عوارضی ایجاد نمی‌کنند. این نوع کیست‌ها عبارتند از: سیستادنوما: این کیست‌ها روی سطح تخمدان تشکیل می‌شوند. آن‌ها را می‌توان با مایعی رقیق و آبکی یا غلیظ‌تر و مخاطی پر کرد. کیست‌های درموئید: کیست‌های درموئید از سلول‌هایی تشکیل شده اند که انواع بافت‌های بدن انسان از پوست، مو، دندان و حتی بافت مغز را تشکیل می‌دهند. اندومتریوما: این نوع کیست‌ها با بافت آندومتر پر می‌شوند. همان بافتی که هر ماه در طول قاعدگی خونریزی می کنید. سرطان تخمدان: بر خلاف شرایط فوق، کیست‌های سرطانی تخمدان (تومورها)، توده‌های جامد سلول‌های سرطانی هستند. چه کسانی به کیست تخمدان مبتلا می‌شوند؟ هر کسی که تخمدان دارد، ممکن است به کیست تخمدان مبتلا شود. موارد زیر فاکتورهای مهمی آمد که در ابتلا به کیست تخمدان نقش دارند: سن: اگر یائسگی را سپری نکرده باشید، کیست تخمدان شایع‌تر است. وضعیت بارداری: احتمال تشکیل و باقی ماندن کیست در دوران بارداری بیشتر است. سابقه کیست تخمدان: اگر قبلاً به کیست تخمدان مبتلا شده اید، احتمال ابتلا به کیست تخمدان بیشتر است. شرایط پزشکی فعلی در صورت داشتن موارد زیر احتمال ابتلا به کیست تخمدان در موارد زیر وجود دارد: اندومتریوز، مشکلات هورمونی یا اگر داروهایی برای کمک به تخمک گذاری مصرف می‌کنید. چه چیزی باعث ایجاد کیست تخمدان می‌شود؟ تخمک گذاری علت اصلی کیست تخمدان است. علل دیگر عبارتند از: تولید مثل غیر طبیعی سلولی: تولید مثل سلول‌های غیر معمول می‌تواند باعث ایجاد کیست‌هایی مانند درموئید و سیستادنوما شود. اندومتریوز: این کیست‌ها اغلب در مراحل پیشرفته اندومتریوز روی تخمدان ایجاد می شوند. بیماری التهابی لگن (PID): عفونت‌های شدید لگن می‌تواند به تخمدان‌های شما سرایت کند و باعث ایجاد کیست شود. علائم و نشانه‌های کیست تخمدان چیست؟ برخی از کیست‌های کوچک‌تر هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند. در این موارد ممکن است حتی ندانید که کیست دارید. کیست‌های بزرگ‌تر ممکن است باعث موارد زیر شوند: درد لگن یا درد مبهم در کمر و پشت احساس پری (نفخ) در قسمت پایین شکم شما که ممکن است در یک طرف بدن شما بیشتر احساس شود. درد هنگام مقاربت پریودهای دردناک اضافه وزن بدون دلیل تکرر ادرار خون‌ریزی بدون دلیل در مواردی حتی حالت تهوع و اسهال این علائمی که باقی می‌مانند می‌تواند نشان دهنده وضعیتی به نام سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باشد. سندرم تخمدان پلی کیستیک وضعیتی است که باعث پریودهای نامنظم و سایر مشکلات مرتبط با هورمون از جمله چاقی و ناباروری می‌شود. سایر علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک عبارتند از  (افزایش رشد موهای بدن) و مشکل در کاهش وزن. تشخیص و درمان کیست روی تخمدان می‌تواند در طول معاینه لگن یا در آزمایش تصویربرداری مانند سونوگرافی لگن پیدا شود. بسته به اندازه کیست و پر شدن آن از مایع یا جامد، پزشک شما احتمالاً آزمایشاتی را برای تعیین نوع آن و اینکه آیا به درمان نیاز دارید، توصیه می‌کند. معمولاً با سنوگرافی قابل تشخیص است و به جز در موارد حاد که نیاز به جراحی می‌باشد، سایر موارد با اقدامات تسکینی و دارو قابل حل و درمان است.  نویسنده: داکتر معصومه پارسا