منابع محلی از ولایت نیمروز می‌گویند که جسد یک کودک پسر هفت ساله که به شکل فجیع به قتل رسیده است، از مرکز این ولایت پیدا شده است. دست‌کم دو منبع با تایید این قتل گفته‌اند که این کودک هفت ساله پسر، حدود دو هفته پیش ناپدید شده بود و جسد وی شام روز گذشته (سه‌شنبه، ۲ ثور) از مربوطات حوزه دوم شهر زرنج، مرکز ولایت نیمروز پیدا شده است. منبع تاکید کرده است که این کودک پسر ابتدا به شکل فجیع به قتل رسیده و سپس جسدش به داخل ذخیره آب انداخته شده است. همچنین مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت نیمروز نیز این رویداد را تایید کرده و گفته‌اند که هویت این کودک در حال بررسی است. مسوولان محلی حکومت فعلی می‌گویند که تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی این قتل روشن نیست. باید گفت که همه روزه مواردی از قتل‌های مرموز و کشف اجساد از ولایت‌ها گزارش می‌شود. همچنان روز گذشته جسد یک زن ۵۰ ساله در ولایت قندهار پیدا شده بود. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

مرکز درمان سوی‌تغذیه کودکان در کابل به دلیل کاهش کمک‌های بشر دوستانه‌ی آمریکا و قطع بودجه نهاد توسعه بین‌المللی ایالات متحده به صورت کامل تعطیل شده است. خبرگزاری ای‌اف‌ای فرانسه با نشر گزارشی هشدار داده است که مرکز «مبارزه با گرسنگی» که غذا، دوا و مراقبت رایگان برای کودکان فراهم می‌کرد، اکنون بسته شده و هیچ بدیلی وجود ندارد. در گزارش آمده است که این مرکز به‌طور میانگین هر ماه ۶۵ کودک مبتلا به سوی‌تغذیه شدید را درمان می‌کرد و برخی از کودکان برای مدت طولانی‌تری در آن بستری می‌شدند. خبرگزاری ای‌اف‌ای فرانسه تاکید کرده است که متخصصین این مرکز به‌ویژه در درمان کودکانی که توانایی راه رفتن یا خوردن نداشتند، خدمات حیاتی ارائه می‌دادند. این خبرگزاری به نقل از کوبی ریتولد، رییس نهاد مبارزه با گرسنگی از دشواری‌های پیش‌رو پس از تعطیلی این مرکز سخن هشدار داده و تاکید کرده است که سایر بیمارستان‌ها و مراکز درمانی در افغانستان توانایی و تخصص لازم برای پذیرش این کودکان را ندارند. بر بنیاد گزارش‌های برنامه جهانی غذا، تا سال ۲۰۲۵ میلادی حدود ۳.۵ میلیون کودک در افغانستان در معرض خطر سوی‌تغذیه قرار خواهند داشت و بیشتر از نیمی از جمعیت این کشور به کمک‌های بشردوستانه فوری نیاز دارند. همچنین بسته شدن مراکز درمانی و کاهش فعالیت‌های سازمان‌های غیردولتی در افغانستان، بحران سوی‌تغذیه را تشدید خواهد کرد. قابل ذکر است که بیماری سوءتغذیه در افغانستان به‌ویژه در میان کودکان یک بحران جدی است و مشکلاتی چون فقر، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و تغذیه‌ای مناسب مانع ارائه درمان‌های ضروری و پیشگیری از این بیماری می‌شود. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است که آمار کودکان مبتلا به سوءتغذیه در افغانستان در سال ۲۰۲۵ به ۳.۵ میلیون نفر برسد. طبق گزارش‌های ملل متحد این رقم در پنج سال گذشته حدود ۳ میلیون کودک زیر پنج سال بوده است.

تاج‌الدین اویواله، رییس دفتر یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان می‌گوید که از سپتامبر سال ۲۰۲۴ میلادی تا اکنون، ۶۰۰ هزار مهاجر از پاکستان وارد این کشور شده که حدود دوسوم آنان کودکان هستند. تاج‌الدین اویواله این اظهارات را شام روز (دوشنبه، ۱ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که ۷۸۲ تن آنان از خانواده‌های‌شان جدا شده بودند و با کمک یونیسف دوباره به خانواده‌های‌شان پیوسته‌اند. آقای اویواله تاکید کرده است که به ‌تازگی از منطقه مرزی تورخم بازگشته؛ جایی که با شماری از کودکان اخراج‌شده از پاکستان ملاقات کرده است. این در حالی است که روند اخراج اجباری مهاجران افغانستان از پاکستان همچنان ادامه دارد. پاکستان این روند را از اول ماه جاری میلادی آغاز کرده است و روزانه صدها مهاجر را اخراج می‌کند. مقام‌های حکومت سرپرست در دیدار با وزیر خارجه‌ی پاکستان در کابل، خواستار بازگشت تدریجی و آبرومندانه و توقف آزارواذیت‌ مهاجران افغانستان شدند. همچنین چندی پیش نیز نهاد‌های حقوق بشری نسبت به بازگرداندن اجباری زنان افغانستانی به کشور هشدار داده‌اند. آنان تاکید کردند که در شرایط کنونی، بسیاری از زنان با خطر محرومیت از حق آموزش، کار، آزادی گشت‌وگذار و حتا آزار و پی‌گرد مواجه‌اند؛ مسایلی که بازگشت اجباری آنان به افغانستان را به یک بحران انسانی تبدیل می‌کند.

ادوین سنیزا سالوادور، رییس سازمان جهانی بهداشت برای افغانستان گفته است که شمار افرادی که به خدمات بهداشتی دسترسی ندارند، در این کشور دو برابر شده است. آقای سالوادور این اظهارات را در گفتگو با «خبرگزاری دویچه‌وله» مطرح کرده و گفته است که به علت قطع کمک‌های ایالات متحده بیش از ده درصد شهروندان افغانستان تا آخر سال دسترسی به خدمات بهداشتی را به طور کامل از دست خواهند داد. وی تاکید کرده است: «اکنون ما درباره سه میلیون انسان صحبت می‌کنیم که به خدمات بهداشتی دسترسی‌شان را از دست دادند، نسبت به ۱.۹ میلیون تن در ماه مارچ. این تقریبا دو برابر است.» همچنین کوبی ریتویلد، رییس سازمان اقدام علیه گرسنگی هشدار داده است که که اگر کودکان مبتلا به سوءتغذیه در سراسر افغانستان درمان نشوند، خطر مرگ شان بسیار بالا است. وی افزوده است: «هیچ کودکی نباید بخاطر سوءتغذیه بمیرد.» در حالی سازمان جهانی بهداشت از عدم ارائه خدمات صحی هشدار می‌دهد که برنامه جهانی غذا می‌گوید که افغانستان با شدیدترین سوءتغذی در تاریخ خود روبرو شده و این کشور گواه وضعیت اضطراری بی‌پیشینه در زمینه بیماری سوءتغذی در میان کودکان است. این سازمان هشدار داده است که امسال سه‌ونیم میلیون کودک به بیماری سوءتغذی روبرو خواهند شد.

وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست اعلام کرده است که در نخستین کارزار واکسیناسیون پولیو سال ۲۰۲۵ میلادی، قرار است ۱۱.۶ میلیون کودک زیر پنج‌سال واکسن پولیو دریافت کنند. این کارزار که امروز (دوشنبه، اول ثور) آغاز می‌شود‌ در ۳۴ ولایت کشور برگزار خواهد شد و در این دور کارزار واکسن پولیو در همه حوزه های کشور از اول تا سوم ثور تطبیق می‌شود. در اعلامیه‌ی وزارت صحت عامه آمده است که این کارزار در در ولایات ننگرهار، کنر، لغمان، نورستان، هلمند و شهر قندهار تا ۴ ثور ادامه خواهد داشت. وزارت صحت عامه تاکید کرده است: «به اطفال داری سن ۶ ماه الی ۵ سال ویتامن (ای) نیز داده می‌شود که در صحتمندی چشم، جلد و سیستم معافیتی آنها کمک می‌کند.» باید گفت که پیش از این رادیو ملی آمریکا گزارش داده بود که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان محدودیت بر اجرای واکسن پولیو را گسترش داده‌اند. در گزارش آمده است که کاهش قراردادهای آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده که از برنامه‌های واکسیناسیون فلج کودکان حمایت می‌کرد، نگرانی‌هایی را برانگیخته که کشورهای دیگر نیز ممکن است که به بازگشت این بیماری مواجه شوند. با وجود کارزارهای واکسیناسیون داخلی و کمک‌های جهانی، پاکستان و افغانستان تا اکنون نتوانسته‌اند این بیماری را متوقف کنند. در سال ۲۰۲۴ میلادی، آمار پاکستان به ۷۴ مورد افزایش یافت، اما در افغانستان ۲۴ مورد ثبت شد. در سال جاری میلادی تا اکنون، پاکستان ۶ مورد و افغانستان ۱ مورد گزارش کرده‌اند.

دفتر کارزار مبارزه با پولیو درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که کارزار تطبیق واکسن پولیو یا بیماری فلج کودکان فردا (دوشنبه، ۱ ثور) در کشور آغاز می‌شود. صفحه‌ی «فری پولیو افغانستان» با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «بیماری پولیو درمان ندارد، اما با واکسن قابل پیشگیری است.» دفتر کارزار مبارزه با پولیو در پیامش از خانواده‌ها خواسته است که کودکان زیر سن پنج سال را واکسن کنند. قابل ذکر است که این سومین دور کارزار تطبیق واکسن پولیو در سال جدید میلادی است. براساس معلومات موجود، در سال جاری نخستین مورد مثبت پولیو در افغانستان در بادغیس ثبت شده است. در گزارش‌ها آمده است که قربانی این مورد یک دختر پنج‌ساله، باشنده‌ی روستای «قروتو»ی ولسوالی بالامرغاب بادغیس است. همچنین سازمان جهانی صحت اعلام کرده است که موارد محیطی در قندهار، هلمند و لغمان نیز ثبت شده است. قابل ذکر است که سال گذشته میلادی نیز ۱۱۳ مورد محیطی پولیو در افغانستان ثبت شده بود که بیش از نیم آن از ولایت‌های قندهار و هلمند در جنوب کشور گزارش شده بود. همچنان از ۲۵ مورد انسانی پولیو در سال گذشته‌ی میلادی، ۱۴ مورد آن از قندهار، هفت مورد از هلمند، دو مورد از ارزگان، یک مورد از کنر و یک مورد از نورستان گزارش شده بود. در حال حاضر افغانستان و پاکستان تنها کشورهای جهان اند که بیماری فلج کودکان یا پولیو در آن‌ها به صفر نرسیده است. چند وقت پیش سازمان جهانی صحت اعلام کرده بود که عربستان سعودی متعهد به کمک ۵۰۰ میلیون دالر برای محو فلج اطفال در افغانستان و پاکستان شده است.

مقام‌های محلی حکومت سرپرست در ولایت هلمند می‌گویند که در پی سقوط یک موتر تیزرفتار به کانال آب در ولسوالی گرمسیر این ولایت، شش نفر، از جمله چهار زن و یک کودک جان باخته‌اند. عبدالباری راشد، رییس اطلاعات و فرهنگ هلمند به رسانه‌ها گفته است که این رویداد شام دیروز (جمعه، ۲۹ حمل) در منطقه‌ی «گوشته» از مربوطات ولسوالی گرمسیر رخ داده است. آقای راشد تاکید کرده است که یک موتر نوع فیلدر براثر بی‌احتیاطی راننده به داخل کانال «بغرا» سقوط کرده است. وی در ادامه افزوده است که در این حادثه شش نفر، به‌شمول چهار زن، یک کودک و راننده موتر جان باخته‌اند. او در مورد این‌که این افراد، اعضای یک خانواده بوده‌اند یا خیر، جزییات ارائه نکرده است. رییس اطلاعات و فرهنگ هلمند نگفته است که قربانیان این رویداد، چند ساله بودند. او علت این رویداد را بی‌احتیاطی راننده عنوان کرده است. قابل ذکر است که حدود یک ماه و نیم پیش نیز براثر سقوط یک موتر به کانال بغرا در منطقه‌ی «داراب هشت» گرمسیر سه نفر جان باخته و چهار نفر دیگر زخمی شدند. این کانال در یک سال اخیر شاهد چندین حادثه‌ی مرگ‌بار بوده است. همچنین روز گذشته نیز چهار تن، به‌شمول سخنگوی فرماندهی پولیس ولایت تخار، در مسیر شاهراه کابل-قندهار جان باخته بودند. رویدادهای ترافیکی در کشور هر سال جان صدها تن را می‌گیرد.

صندوق بین‌المللی نجات کودکان می‌گوید که تنها در ۱۶ روز اول ماه اپریل سال جاری میلادی حدود ۵۰ هزار کودک از پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند. این سازمان روز (جمعه، ۲۹ حمل) با نشر گزارشی هشدار داده است که کودکان هنگام ورود به افغانستان در معرض خطر جدا شدن از خانواده‌هایشان قرار دارند و  با تشدید روند اخراج مهاجران اهل افغانستان از پاکستان، کودکان بخش بزرگی از بازگشت‌کنندگان را تشکیل می‌دهند. صندوق نجات کودکان تاکید کرده است که تا شانزدهم اپریل، بیش از ۸۴ هزار اهل افغانستان از پاکستان به کشور بازگشته‌اند که ۵۸ درصد آن‌ها را کودکان تشکیل می‌دهند. در ادامه آمده است که حدود یک‌پنجم این کودکان کمتر از پنج سال سن دارند. همچنین پیشتر، معین وزارت داخله پاکستان نیز تایید کرده بود که از آغاز ماه اپریل تا اکنون، طی کمتر از سه هفته، حدود ۸۴ هزار و ۸۶۹ اهل افغانستان از این کشور اخراج شدند. صندوق نجات کودکان افزوده است که از سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی تا اکنون، شمار کل کودکانی که از پاکستان اخراج شده‌اند به حدود ۵۴۵ هزار نفر رسیده است. در ادامه آمده است که کودکان بازگشته به افغانستان در برابر بیماری‌های واگیر، به‌ویژه اسهال و عفونت‌های تنفسی، به‌شدت آسیب‌پذیر هستند. عمر، مردی ۳۰ ساله و پدر پنج فرزند که همگی در پاکستان متولد و بزرگ شده‌اند، به‌تازگی به افغانستان بازگشته است. او درباره تجربه‌ اخراج خود به صندوق نجات کودکان گفته است: «هنوز باور نمی‌کنم که چه اتفاقی افتاده. همه چیزم را یک‌شبه از دست دادم. وقتی وارد افغانستان شدم، دستم خالی بود. تنها چیزی که توانستم بیاورم، لباس‌های بچه‌ها، چند پتوی نازک و چند وسیله‌ ابتدایی آشپزخانه بود.» همچنین در گزارش آمده است که بر اساس یک نظرسنجی که صندوق نجات کودکان در سال ۲۰۲۴ میلادی انجام داده، تقریبا نیمی از خانواده‌هایی که از پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند گفته‌اند که کاری برای آن‌ها پیدا نمی‌شود. ۸۱ درصد از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند مهارتی ندارند که بتوانند با آن کاری پیدا کنند. این نظرسنجی نشان می‌دهد که دوسوم کودکانی که به افغانستان بازگشته‌اند، هنوز در مکتب شامل نشده‌اند و بیشتر آن‌ها گفته‌اند که مدارک لازم برای ثبت‌نام را در اختیار ندارند. صندوق نجات کودکان می‌گوید: «بسیاری از این کودکان در پاکستان متولد شده‌اند. افغانستان برای آن‌ها جایی نیست که آن را خانه‌ی خود بدانند. بازگشت این جمعیت عظیم، فشار بیشتری بر منابعی وارد می‌کند که همین حالا هم تحت فشار شدید قرار دارند.»

فرماندهی پولیس ولایت بدخشان اعلام کرده است که در پی انفجار یک ماین به‌جا‌مانده از جنگ در ولسوالی زیباک این ولایت، سه کودک جان باخته و سه کودک دیگر به‌شدت زخمی شده‌اند. این فرماندهی با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این انفجار حوالی ساعت ۱۱:۰۰ پیش از چاشت امروز (جمعه، ۲۹ حمل) در ساحه تیزاب از مربوطات ولسوالی زیباک رخ داده است. در اعلامیه آمده است که این انفجار زمانی رخ داده است که کودکان برای جمع‌آوری سبزی به این ساحه رفته بودند. فرماندهی پولیس بدخشان تاکید کرده است که جان‌باختگان شامل دو دختر و یک پسر ۹ تا ۱۴ ساله هستند و سه دختر دیگر در سنین ۱۰ تا ۱۴ سال زخمی شده‌اند. قابل ذکر است که ماین‌ها و مهمات منفجرنشده همچنان تهدیدی جدی برای شهروندان افغانستان به‌ویژه کودکان به شمار می‌رود. کمیته‌ی بین‌المللی صلیب سرخ با نشر آمار گفته است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۵۶۴ نفر در افغانستان بر اثر انفجار ماین و مواد انفجاری به‌جا‌مانده از جنگ کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۴۳۴ نفر کودک بوده‌اند. همچنین اداره‌ی امور رسیدگی به حوادث تحت کنترل حکومت سرپرست می‌گوید که حدود یک هزار و ۱۵۰ کیلومتر مربع از اراضی افغانستان آلوده به ماین است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، حدود ۳.۳ میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری از مناطق آلوده به ماین و مواد منفجره زندگی می‌کنند.