برچسب: کودکان

2 هفته قبل - 64 بازدید

داکتران بدون مرز اعلام کرده است که بیماری سرخکان در سال جاری میلادی در افغانستان افزایش چشم‌گیری یافته و روزانه دست‌کم یک کودک براثر این بیماری جان می‌دهد. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که این آمار تقریباً سه برابر تعداد مرگ‌ومیر ناشی از سرخکان در بازه زمانی مشابه در سال گذشته میلادی (سال ۲۰۲۴) است. در گزارش آمده است که این آمار از شفاخانه‌های تحت مدیریت سازمان داکتران بدون مرز در مزارشریف، هرات و هلمند بدست آمده است. در ادامه آمده است که در هشت هفته اول سال ۲۰۲۵ میلادی در این سه شفاخانه، چهار هزار و ۷۹۹ کودک با علائم مشکوک به سرخکان شناسایی شدند که ۲۵ درصد آنان نیاز به بستری‌ و ۷۵ درصد دیگر نیاز به درمان سرپایی داشتند. گزارش به نقل از میکائیل لوپای، نماینده داکتران بدون مرز در افغانستان نوشته است: «سرخکان می‌تواند بیماری کشنده‌ای باشد، به‌ویژه برای کودکانی که دچار سوءتغذیه یا بیماری‌های مادرزادی قلبی هستند. در عین حال، این بیماری با واکسن قابل پیشگیری است، اما پوشش واکسیناسیون در افغانستان همچنان پایین است.» داکتران بدون مرز تاکید کرده است که منابع بیشتری برای مقابله با این بیماری اختصاص داده است، اما در حال حاضر فضای کافی برای بستری‌کردن بیماران ندارد. سازمان داکتران بدون مرز افزوده است که شیوع سرخکان تأثیرات سنگینی بر کودکان و والدین گذاشته است و این بحران نیازمند تلاش‌های قاطع و جمعی برای اجرای واکسیناسیون هدفمند و تأمین گسترده کیت‌های درمان سرخکان است. داکتران بدون مرز می‌گوید که اجرای واکسیناسیون سریع و هدفمند در مناطقی که بیشترین شیوع سرخک را دارند، می‌تواند تعداد موارد ابتلا را کاهش داده و در نتیجه، بسترهای شفاخانه‌ها را برای کودکانی که به بیماری‌های غیرقابل پیشگیری مبتلا هستند، آزاد کند. پیش از این، سازمان جهانی صحت نیز اعلام کرده بود که در ماه جنوری سال جاری، عفونت‌های تنفسی جان شمار زیادی از افراد را در افغانستان گرفته است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 66 بازدید

خانواده، به عنوان بنیادی‌ترین نهاد اجتماعی، نقشی بی‌بدیل در شکل‌دهی شخصیت و هویت افراد ایفا می‌کند. کیفیت روابط حاکم بر این نهاد، که مستقیماً تحت تأثیر مهارت‌های ارتباطی اعضای آن قرار دارد، تعیین‌کننده سلامت روان، میزان رضایت از زندگی، و موفقیت‌های فردی و اجتماعی است. در عصر حاضر، که خانواده‌ها با چالش‌های پیچیده‌ای نظیر تغییرات پرشتاب اجتماعی، اقتصادی، و فناوری مواجه هستند، تقویت مهارت‌های ارتباطی بیش از هر زمان دیگری ضرورت یافته است. این مقاله با هدف ارائه تحلیلی جامع از مهارت‌های ارتباطی در خانواده، به تبیین مفاهیم، انواع، و راهکارهای تقویت این مهارت‌ها با رویکردی مبتنی بر شواهد علمی می‌پردازد. در این راستا، با بهره‌گیری از نظریه‌های ارتباطی و روان‌شناختی، تلاش می‌شود تا درکی عمیق‌تر از اهمیت و کارکرد مهارت‌های ارتباطی در خانواده ارائه شود و راهکارهای عملی برای بهبود این مهارت‌ها معرفی گردد. همچنین، با توجه به تنوع فرهنگی و اجتماعی خانواده‌ها، به نقش عوامل فرهنگی و اجتماعی در شکل‌دهی الگوهای ارتباطی و تأثیر آنها بر کیفیت روابط خانوادگی پرداخته می‌شود. در نهایت، با تأکید بر اهمیت آموزش و تمرین مهارت‌های ارتباطی در خانواده، به نقش نهادهای آموزشی و مشاوره‌ای در ارتقای سطح آگاهی و توانمندی خانواده‌ها در این زمینه اشاره خواهد شد. ارتباط، فرایندی پویا و تعاملی است که از طریق آن، افراد به تبادل اطلاعات، افکار، و احساسات می‌پردازند. ارتباط مؤثر در خانواده، شامل تبادل شفاف و صادقانه پیام‌ها، گوش دادن فعال، همدلی، احترام متقابل، و حل سازنده تعارضات است. بر اساس نظریه‌های ارتباطی، مانند نظریه سیستم‌های خانوادگی، خانواده به عنوان یک سیستم پویا در نظر گرفته می‌شود که در آن، هر عضو بر سایر اعضا تأثیر می‌گذارد و تحت تأثیر آنها قرار می‌گیرد. در این سیستم، الگوهای ارتباطی شکل می‌گیرند که می‌توانند سازنده یا مخرب باشند. الگوهای ارتباطی سازنده، به تقویت روابط خانوادگی و ارتقای سلامت روان اعضا کمک می‌کنند، در حالی که الگوهای ارتباطی مخرب، منجر به ایجاد تنش، تعارض، و نارضایتی می‌شوند. نظریه سیستم‌های خانوادگی، با تأکید بر تعاملات متقابل بین اعضای خانواده، به ما کمک می‌کند تا درک کنیم که چگونه الگوهای ارتباطی در طول زمان شکل می‌گیرند و چگونه می‌توان آنها را تغییر داد. همچنین، نظریه‌های روان‌شناختی، مانند نظریه دلبستگی، به ما نشان می‌دهند که چگونه تجربیات اولیه ارتباطی در خانواده، بر شکل‌گیری الگوهای ارتباطی در بزرگسالی تأثیر می‌گذارند. بر اساس این نظریه‌ها، افرادی که در دوران کودکی، روابط ایمن و حمایت‌کننده‌ای با والدین خود داشته‌اند، در بزرگسالی نیز روابط سالم‌تر و رضایت‌بخش‌تری برقرار می‌کنند. در مقابل، افرادی که تجربیات ناایمن و آسیب‌زایی داشته‌اند، ممکن است در برقراری روابط صمیمانه و مؤثر با مشکل مواجه شوند. انواع مهارت‌های ارتباطی مؤثر در خانواده گوش دادن فعال: گوش دادن فعال، فراتر از شنیدن صرف است و شامل توجه کامل به پیام‌های کلامی و غیرکلامی طرف مقابل، درک احساسات و نیازهای او، و پاسخ دادن به شیوه‌ای همدلانه و محترمانه است. گوش دادن فعال، نیازمند تمرکز و توجه کامل به صحبت‌های طرف مقابل است. در این فرآیند، فرد باید از قطع کردن صحبت‌های طرف مقابل، قضاوت و پیش‌داوری، و ارائه راه‌حل‌های فوری خودداری کند. همچنین، استفاده از زبان بدن مناسب، مانند تماس چشمی، لبخند، و حرکات تأییدی، می‌تواند به طرف مقابل نشان دهد که به صحبت‌های او اهمیت می‌دهیم. علاوه بر این، پرسیدن سؤالات شفاف‌کننده و بازخورد دادن به صحبت‌های طرف مقابل، می‌تواند به درک بهتر پیام او کمک کند. همدلی: همدلی، توانایی درک و همدردی با احساسات و تجربیات دیگران است. همدلی، احساس نزدیکی و صمیمیت را تقویت می‌کند و به افراد کمک می‌کند تا از دیدگاه‌های مختلف به مسائل نگاه کنند. همدلی، نیازمند توانایی درک و شناخت احساسات خود و دیگران است. در این فرآیند، فرد باید تلاش کند تا خود را جای طرف مقابل بگذارد و احساسات و تجربیات او را درک کند. همچنین، ابراز همدلی به شیوه‌ای کلامی و غیرکلامی، می‌تواند به طرف مقابل نشان دهد که احساسات او را درک می‌کنیم و به او اهمیت می‌دهیم. بیان احساسات و نیازها: بیان شفاف و صادقانه احساسات و نیازها، از بروز سوءتفاهم‌ها و نارضایتی‌ها جلوگیری می‌کند. استفاده از جملات "من"، به جای سرزنش و انتقاد، به بیان سازنده احساسات کمک می‌کند. بیان احساسات و نیازها، نیازمند توانایی شناسایی و ابراز احساسات خود به شیوه‌ای مناسب است. در این فرآیند، فرد باید تلاش کند تا احساسات خود را به شیوه‌ای واضح و شفاف بیان کند و از ابهام و کلی‌گویی خودداری کند. همچنین، بیان نیازها به شیوه‌ای سازنده و محترمانه، می‌تواند به طرف مقابل کمک کند تا نیازهای ما را درک کند و به آنها پاسخ دهد. احترام متقابل: احترام متقابل، شامل ارزش قائل شدن برای نظرات، احساسات، و نیازهای دیگران، حتی در صورت اختلاف نظر است. احترام متقابل، فضایی امن و آرام برای ارتباط مؤثر فراهم می‌کند. احترام متقابل، نیازمند پذیرش تفاوت‌ها و تنوع در نظرات و عقاید است. در این فرآیند، فرد باید تلاش کند تا به نظرات و عقاید دیگران، حتی اگر با آنها مخالف است، احترام بگذارد و از توهین، تحقیر، و سرزنش خودداری کند. همچنین، رفتار محترمانه و مؤدبانه، می‌تواند به ایجاد فضایی مثبت و سازنده در ارتباطات خانوادگی کمک کند. حل سازنده تعارضات: تعارض، بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی خانوادگی است. حل سازنده تعارضات، شامل شناسایی مسئله، تبادل نظر، جستجوی راه‌حل‌های مشترک، و اجرای تصمیمات است. حل سازنده تعارضات، نیازمند توانایی مدیریت خشم و استرس، گوش دادن فعال، و بیان احساسات و نیازها به شیوه‌ای سازنده است. در این فرآیند، فرد باید تلاش کند تا به جای تمرکز بر مقصر دانستن دیگران، بر حل مسئله تمرکز کند و به دنبال راه‌حل‌های مشترکی باشد که برای همه اعضای خانواده قابل قبول باشد. همچنین، استفاده از میانجی‌گری یا مشاوره خانواده، می‌تواند به حل تعارضات پیچیده و مزمن کمک کند. راهکارهای تقویت مهارت‌های ارتباطی در خانواده آموزش مهارت‌های ارتباطی: شرکت در کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی، مطالعه کتاب‌ها و مقالات مرتبط، و استفاده از منابع آنلاین، به تقویت مهارت‌های ارتباطی کمک می‌کند. ایجاد فرصت‌های ارتباطی: اختصاص زمان‌های منظم برای گفت‌وگو و فعالیت‌های مشترک، به تقویت روابط خانوادگی کمک می‌کند. تمرین گوش دادن فعال و همدلی: تمرین گوش دادن فعال به صحبت‌های دیگران، و تلاش برای درک احساسات و نیازهای آنها، به تقویت این مهارت‌ها کمک می‌کند. بیان قدردانی و تشکر: ابراز قدردانی و تشکر از اعضای خانواده، به تقویت احساس ارزشمندی و صمیمیت کمک می‌کند. استفاده از زبان بدن مثبت: زبان بدن مثبت، مانند لبخند، تماس چشمی، و حرکات آرام، به ایجاد فضایی دوستانه و صمیمی کمک می‌کند. مدیریت خشم و استرس: یادگیری تکنیک‌های مدیریت خشم و استرس، به جلوگیری از بروز رفتارهای پرخاشگرانه و مخرب در ارتباطات خانوادگی کمک می‌کند. مراجعه به مشاور خانواده: در صورت بروز مشکلات پیچیده و حل نشدنی، مراجعه به مشاور خانواده، می‌تواند به بهبود روابط خانوادگی کمک کند. مهارت‌های ارتباطی مؤثر، نقش کلیدی در ایجاد و حفظ روابط خانوادگی سالم و پویا ایفا می‌کنند. تقویت این مهارت‌ها، نیازمند تلاش و تعهد همه اعضای خانواده است. با تمرین و ممارست، می‌توان الگوهای ارتباطی سازنده را در خانواده ایجاد کرد و از مزایای آن در زندگی فردی و اجتماعی بهره‌مند شد.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 59 بازدید

سازمان حفاظت از کودکان (Save the children) می‌گوید که فعالیت ۱۸ مرکز صحی، تحت حمایت این سازمان در افغانستان به‌دلیل کاهش بودجه متوقف شده‌اند. این سازمان ناوقت روز گذشته (سه‌شنبه، ۲۱ حوت) با نشر اعلامیه‌ای هشدار داده است که در صورت دریافت نکردن کمک مالی فوری، ۱۴ مرکز دیگر تا چند هفته آینده بسته خواهد شد. سازمان حفاظت از کودکان در ادامه تاکید کرده است که کاهش کمک‌های مالی و مسدود شدن مرکزهای درمانی کودکان اهل افغانستان را در معرض خطر قرار داده است. در اعلامیه آمده است که کاهش کمک‌های خارجی سبب شده تا این سازمان برنامه‌هایش برای کودکان مبتلا به بیماری سوءتغذیه را به حالت تعلیق درآورد. در ادامه آمده است که تنها در ماه جنوری سال جاری میلادی، در ۳۲ مرکز صحی تحت حمایت سازمان حفاظت از کودکان در افغانستان، به بیش از ۱۳۴ هزار کودک خدمات صحی ارائه کرده است. همچنین سازمان حفاظت از کودکان به نقل از یکی از داکتران خود در شمال افغانستان نوشته است: «مردم از کاهش‌ کمک‌ها ناامید شده‌اند. در حال حاضر ۱۳۵ کودک مبتلا به بیماری سوءتغذیه تحت درمان داریم. اگر این مرکز بسته شود، مردم توان انتقال بیماران خود به مرکز صحی خصوصی را ندارند. مرکز صحی ما تنها گزینه برای مردم است.» در ادامه آمده است که ۱۳۱میلیون کودک در مناطقی زندگی می‌کنند که با بحران‌های غذایی حاد در سراسر جهان مواجه هستند. در اعلامیه آمده است که در هر دقیقه، حدود ۳۵ کودک در سراسر جهان در گرسنگی به دنیا می‌آید. همچنین سازمان حفاظت از کودکان در بخشی از اعلامیه‌اش نوشته است: «کودکانی که از بیماری سوءتغذیه رنج می‌برند، ۱۱ برابر بیشتر از دیگران در معرض خطر مرگ‌ومیر ناشی از کل بیماری‌ها و بیماری‌های رایج دوران کودکی قرار دارند.» در کنار هشدارهای سازمان حفاظت از کودکان، رُزا اوتنبایوا، نماينده‌ ویژه‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد در امور افغانستان نیز از تعطیلی بیش از ۲۰۰ مرکز صحی در کشور خبر داده بود. اوتنبایوا دو روز در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره افغانستان گفته بود که این مراکز طی یک ماه گذشته به‌دلیل کاهش بودجه کمک‌ها در افغانستان تعطیل شده‌اند. او افزوده بود که کاهش بودجه‌ی کمک‌ها در افغانستان، زمینه‌ی کمک‌رسانی به حدود ۱.۸ میلیون کودک مبتلا به بیماری سوءتغذيه را محدود کرده است. این در حالی است که با اعمال محدودیت‌های حکومت سرپرست در خصوص تحصیل زنان و دختران در نهادهای آموزشی پزشکی کشور، نگرانی‌ها از وضعیت بحرانی نظام صحی افغانستان، به‌ویژه در بخش خدمات به مادران و کودکان افزایش یافته است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 63 بازدید

برنامه جهانی غذا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که هیچ کودکی نباید گرسنه به مکتب برود. برنامه جهانی غذا این اظهارات را در پیامی به مناسبت روز جهانی غذای مکتب در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است که سه سال شده که دختران در افغانستان فقط می‌توانند به مکتب ابتدایی بروند و اینجا جایی است که آن‌ها تنها غذای مغذی را که در طول روز می‌خورند، دریافت می‌کنند. این نهاد تاکید کرده است که روزانه به هزاران کودک دانش‌آموز در افغانستان خوراکی‌های مغذی توزیع می‌کند. همچنین این نهاد ماه دلو به مناسبت روز جهانی آموزش هم تاکید کرده بود که هیچ کودکی نباید مجبور شود میان نان و آموزش یکی را انتخاب کند. برنامه جهانی غذا پنجم دلو اعلام کرد که روزانه به ۷۰۰ هزار کودک دانش‌آموز افغان میان وعده‌های مغذی توزیع می‌کند. این در حالی است که حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 72 بازدید

منابع محلی از ولایت قندوز می‌گویند که یک پدر در ولسوالی امام صاحب این ولایت سر پسر سه‌ساله‌اش را با شمشیر به شکل بسیار فجیع بریده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد بامداد روز (جمعه‌‌،۱۷ حوت) در روستای خروتی از مربوطات ولسوالی امام صاحب ولایت قندوز رخ داده است. منبع تاکید کرده است که این کودک پسر محمدولی نام داشت و پدرش عبدالغفار نام دارد. منبع در مورد دلیل و انگیزه‌ی این قتل جزییات ارائه نکرده است. منبع افزوده است که نیروهای امنیتی ولایت قندوز پدر محمدولی را بازداشت کرده‌اند. مسوولان محلی حکومت سرپرست در قندوز، تا اکنون در مورد این رویداد جزییات ارائه نکرده است. قابل ذکر است که افزایش رویدادهای جنایی در کشور نگرانی شهروندان کشور را برانگیخته است. این در حالی است که روز گذشته (یک‌شنبه، ۱۹ حوت) جسد یک کودک هفت‌ساله از ولسوالی «ارگوی»‌ این ولایت پیدا شده است. منبع گفته است که این کودک حدود دوماه پیش از شهر وحدت ولسوالی ارگو توسط یک گروه «اختطافچی» ربوده شده بود. قابل ذکر است که از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، موارد قتل مرموز به ویژه قتل‌های زنان و کودکان در بخش‌های مختلف کشور افزایش یافته است. عامل شماری از این قتل‌ها «افراد مسلح ناشناس» دانسته می‌شود و نیروهای حکومت فعلی کم‌تر از شناسایی و مجازات آنان خبر می‌دهند.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 95 بازدید

فرماندهی پولیس در ولایت بدخشان اعلام کرده است که جسد یک کودک هفت‌ساله از ولسوالی «ارگوی»‌ این ولایت پیدا شده است. این فرماندهی روز (‌یک‌شنبه، ۱۹ حوت) با نشر اعلامیه‌‌ای گفته است که جسد این کودک از روستای «هزاره‌میشی» از مربوطات ولسوالی ارگو پیدا شده است. در اعلامیه آمده است که این کودک چندی پیش مفقود شده بود و تحقیقات درباره‌ی چگونگی قتل او جریان دارد. فرماندهی پولیس ولایت بدخشان در مورد هویت این کودک معلومات نداده است. همچنین منبع می‌گوید که این کودک «عثمان» نام داشته و فرزند فردی به نام جاوید الفت بوده است. منبع گفته است که این کودک حدود دوماه پیش از شهر وحدت ولسوالی ارگو توسط یک گروه «اختطافچی» ربوده شده بود. منبع تاکید کرد که آدم‌ربایان در بدل آزادی این کودک از خانواده‌اش پول درخواست کرده بودند. همچنین شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که آدم‌ربایان پس از دو ماه اسارت، این کودک را به طرز فجیعی به قتل رسانده و اعضای داخلی بدنش را بیرون کشیده‌اند. قابل ذکر است که از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، موارد قتل مرموز به ویژه قتل‌های زنان و کودکان در بخش‌های مختلف کشور افزایش یافته است. عامل شماری از این قتل‌ها «افراد مسلح ناشناس» دانسته می‌شود و نیروهای حکومت فعلی کم‌تر از شناسایی و مجازات آنان خبر می‌دهند.

ادامه مطلب


3 هفته قبل - 69 بازدید

سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است که کاهش‌ شدید بودجه‌ای ایالات متحده می‌تواند تلاش‌های جهانی برای ریشه‌کنی پولیو یا فلج‌ اطفال را به تأخیر بیندازد. این سازمان نشر اعلامیه‌ای گفته است که سازمان جهانی صحت در حال حاضر با کسری بودجه ۲.۴ میلیارد دالری تا سال ۲۰۲۹ مواجه است. خروج برنامه‌ریزی‌شده ایالات متحده از سازمان بهداشت جهانی و توقف همکاری با مراکز کنترول و پیشگیری از بیماری‌ها، بر تلاش‌ها در این عرصه تاثیر منفی گذاشته است. در ادامه آمده است که سازمان بهداشت جهانی با گروه‌هایی مانند یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل و بنیاد گیتس همکاری می‌کند تا فلج اطفال را ریشه‌کن کند. هفته گذشته، کمک مالی یونیسف برای فلج اطفال به دلیل کاهش ۹۰ درصدی کمک‌های آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده در سراسر جهان قطع شد. در اعلامیه آمده است که این برنامه در مجموع ۱۳۳ میلیون دالر از بودجه‌ای را که قرار بود امسال از سوی ایالات متحده تامین شود، دریافت نکرده است. این سازمان در ادامه گفت که دو کشوری که همچنان شاهد شیوع نوع خطرناک ویروس فلج اطفال هستند، افغانستان و پاکستان ‌اند، اما اطمینان داد که کمپین‌های واکسیناسیون در افغانستان و پاکستان حفظ خواهند شد. پیشتر ابتکار جهانی ریشه‌کنی فلج اطفال از نگرانی وزارتخانه‌های بهداشت از کشورهای سراسر جهان نسبت به افزایش بیماری فلج کودکان در افغانستان و پاکستان خبر داد. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال ۲۰۲۴، افغانستان ۲۵ مورد و پاکستان بیش از ۷۰ مورد ابتلا به فلج کودکان را ثبت کرده‌اند. با این‌حال سازمان جهانی بهداشت درباره کمبود بودجه هشدار داد و تاکید کرده است: «اگر این کمبود بودجه ادامه پیدا کند، ممکن است فرآیند ریشه‌کنی این بیماری به تعویق بیفتد و در نتیجه، تعداد بیشتری از کودکان در معرض خطر فلج شدن قرار بگیرند.» در ادامه آمده است که هرچه ریشه‌کنی فلج اطفال بیشتر طول بکشد، هزینه‌های مقابله با آن نیز افزایش خواهد یافت، زیرا شیوع ویروس نیاز به تلاش‌های بیشتر و گسترده‌تری برای کنترل و پیشگیری دارد. قابل ذکر است که قابل ذکر است که افغانستان و پاکستان از جمله کشورهای هستند که تا کنون موفق به محو کامل فلج اطفال نشده‌اند. براساس آمار سازمان جهانی صحت، پاکستان در سال ۲۰۲۴ میلادی ۷۳ مورد و افغانستان ۲۵ مورد پولیو را گزارش داده بود. ۱۴ مورد آن تنها در ولایت قندهار بود.

ادامه مطلب


3 هفته قبل - 85 بازدید

سازمان ملل متحد اعلام کرده است که پس از حدود یک و نیم سال جنگ در غزه و تعطیلی مکاتب، دانش‌آموزان و معلمان فلسطینی بار دیگر به صنف‌های درس بازگشته‌اند. سازمان ملل اعلام کرده است که از آغاز سال تحصیلی جدید در غزه در روز (یکشنبه ۵ حوت) بیش از ۱۰۰ هزار دانش‌آموز در سراسر نوار غزه در مکتب‌ها ثبت‌نام کرده‌اند. استفان دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل گفته است که تا اکنون «۱۶۵ مکتب دولتی در غزه بازگشایی شده‌اند» و برای نخستین‌بار در ۱۶ ماه گذشته، اکثر دانش‌آموزان امکان حضور در صنف‌های درس را پیدا کرده‌اند. اعلامیه به نقل از سیف نشبت، یکی از دانش‌آموزان نوشته است که او با ابراز خوشحالی از بازگشت به مکتب، گفت که با وجود اینکه امکانات محدود است و محیط مناسبی برای آموزش وجود ندارد، اما آنها مصمم‌ هستند که روند آموزشی را ادامه دهند. این دانش‌آموز تاکید کرده است: «ماه‌های گذشته برای من و بسیاری از هم‌صنفی‌هایی دشوار بوده و نگرانی از دست دادن آینده‌مان را در پی داشته، اما تصمیم به ازسرگیری آموزش در غزه، امید را به ما بازگرداند.» سیف نشبت تصریح کرد که تلاش می‌کند تا عقب‌ماندگی ۱۵ ماه گذشته را جبران کرده و تحصیلات خود را بدون تأخیر ادامه دهد. براساس گزارش رسانه‌های بین‌المللی، مجموع خسارات وارده به بخش آموزش غزه از دو میلیارد دالر فراتر تخمین زده می‌شود. این در حالی است که مقام‌های فلسطینی گزارش داده‌اند که ۸۵ درصد مکتب‌های غزه بر اثر حملات هوایی اسرائیل از کار افتاده‌اند. وزارت معارف فلسطین اعلام کرده که دانش‌آموزان در ساختمان‌هایی که هنوز پابرجا مانده‌اند، یا در مراکز آموزشی جایگزینی که در سراسر این منطقه جنگ‌زده ایجاد شده‌اند، به آموزش ادامه خواهند داد. مقامات فلسطین تخمین زده‌اند که از اکتبر ۲۰۲۳ میلادی تا اکنون، بیش از ۱۲ هزار دانش‌آموز و ۸۰۰ معلم کشته شده‌اند و بیش از هزار نهاد آموزشی تخریب شده است. وزارت معارف از سازمان‌های حقوق بشری خواسته است که بر اسرائیل فشار آورند تا زمینه دسترسی به مواد ضروری آموزشی فراهم شود. در طول جنگ در غزه بارها گزارش‌هایی از هدف قرار دادن مدارس، پناهگاه‌های غیرنظامی و بیمارستان‌ها توسط ارتش اسرائیل منتشر شد. این حملات واکنش‌های گسترده بین‌المللی را به دنبال داشته است.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 81 بازدید

نهاد بین‌المللی نجات کودکان (Save the Children) درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که چهار کودک در پی بارندگی‌ها و سیلاب‌های اخیر در افغانستان جان باخته‌اند. این نهاد امروز (پنج‌شنبه، ۹ حوت) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این کودکان در میان ۳۹ قربانی سیلاب‌های اخیر در ولایت‌های قندهار و فراه قرار دارند. در اعلامیه آمده است که سه کودک در پی فروریزی سقف خانه در ولایت قندهار جان باخته‌اند. نهاد بین‌المللی نجات کودکان در ادامه تاکید کرده است که یک کودک دیگر در فراه در آب غرق شده و جان باخته است. این نهاد در هویت، جنسیت و سن این کودکان معلومات ارائه نکرده است. این در حالی است که سیلاب‌ها طی ۴۸ ساعت گذشته در ولایت‌های فراه، قندهار و هلمند جان بیش از ۳۹ تن را گرفته‌اند. پیش‌تر  از این، گزارش‌هایی مبنی بر جان باختن ۱۴ کودک در سیلاب‌های اخیر منتشر شده بود.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 84 بازدید

خانواده نخستین و مهم‌ترین نهاد اجتماعی است که نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت و تربیت فرزندان ایفا می‌کند. یکی از وظایف اساسی خانواده، آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان است که شامل توانایی‌های ارتباطی، مدیریت احساسات، حل مسئله، تصمیم‌گیری و مسئولیت‌پذیری می‌شود. این مهارت‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا در مسیر زندگی با چالش‌های گوناگون مواجه شوند و تصمیم‌های درست‌تری اتخاذ کنند. در این مقاله، نقش خانواده در انتقال و تقویت مهارت‌های زندگی مورد بررسی قرار می‌گیرد. ۱. اهمیت آموزش مهارت‌های زندگی در خانواده مهارت‌های زندگی به کودکان کمک می‌کنند تا در روابط اجتماعی موفق‌تر باشند، اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته باشند و توانایی مدیریت استرس و مشکلات زندگی را کسب کنند. خانواده به عنوان نخستین محیط آموزشی کودک، تأثیر مستقیمی بر یادگیری این مهارت‌ها دارد. والدینی که مهارت‌های زندگی را به فرزندان خود آموزش می‌دهند، آن‌ها را برای رویارویی با چالش‌های مختلف زندگی آماده می‌کنند. ۲. روش‌های آموزش مهارت‌های زندگی در خانواده ۲.۱. آموزش از طریق الگوهای رفتاری والدین به عنوان الگوی اصلی فرزندان، تأثیر بسزایی بر یادگیری مهارت‌های زندگی دارند. کودکان از رفتارهای والدین الگوبرداری می‌کنند و شیوه برخورد آن‌ها با مشکلات و موقعیت‌های اجتماعی را می‌آموزند. بنابراین، والدینی که خود دارای مهارت‌های زندگی قوی باشند، این مهارت‌ها را به طور ناخودآگاه به فرزندانشان منتقل می‌کنند. ۲.۲. تقویت مهارت‌های ارتباطی یکی از مهارت‌های اساسی زندگی، توانایی برقراری ارتباط مؤثر است. خانواده می‌تواند با تشویق کودکان به بیان احساسات، گوش دادن فعال و استفاده از جملات مؤدبانه، این مهارت را در آن‌ها تقویت کند. گفت‌وگوهای خانوادگی، تشویق به ابراز نظر و احترام به عقاید دیگران، نمونه‌هایی از روش‌های تقویت مهارت‌های ارتباطی هستند. ۲.۳. تشویق به حل مسئله و تصمیم‌گیری والدین می‌توانند با فراهم کردن فرصت‌هایی برای تصمیم‌گیری، فرزندان خود را در این مهارت توانمند سازند. دادن آزادی عمل به کودکان در انتخاب‌های ساده، مانند انتخاب لباس یا فعالیت‌های روزانه، به آن‌ها کمک می‌کند تا در آینده تصمیم‌گیری‌های مهم‌تری را با اطمینان بیشتری انجام دهند. همچنین، آموزش روش‌های حل مسئله و ارائه راهکارهای مختلف برای مشکلات، موجب تقویت قدرت تفکر تحلیلی در کودکان می‌شود. ۲.۴. مسئولیت‌پذیری و مدیریت زمان آموزش مسئولیت‌پذیری یکی از مهارت‌های کلیدی است که کودکان باید از سنین پایین بیاموزند. والدین می‌توانند با محول کردن وظایف مناسب به کودکان، مانند انجام کارهای خانه یا مدیریت تکالیف مدرسه، به آن‌ها بیاموزند که چگونه مسئولیت‌های خود را به درستی انجام دهند. همچنین، آموزش مدیریت زمان و برنامه‌ریزی، به کودکان کمک می‌کند تا فعالیت‌های خود را به نحو بهتری سازماندهی کنند. ۳. تأثیر سبک‌های فرزندپروری بر آموزش مهارت‌های زندگی شیوه تربیتی والدین نقش مهمی در یادگیری مهارت‌های زندگی کودکان دارد. والدینی که از شیوه‌های فرزندپروری مقتدرانه استفاده می‌کنند، به فرزندان خود فرصت می‌دهند تا مهارت‌های زندگی را در محیطی حمایتی و منظم بیاموزند. در مقابل، شیوه‌های تربیتی سخت‌گیرانه یا سهل‌گیرانه ممکن است موجب کاهش اعتمادبه‌نفس و وابستگی بیش از حد کودکان به والدین شوند. ۴. چالش‌های آموزش مهارت‌های زندگی در خانواده با وجود اهمیت آموزش مهارت‌های زندگی، برخی چالش‌ها ممکن است در این مسیر وجود داشته باشند. تغییرات فرهنگی، گسترش فناوری و کاهش تعاملات خانوادگی از جمله عواملی هستند که می‌توانند بر آموزش مهارت‌های زندگی تأثیر منفی بگذارند. والدین باید با آگاهی از این چالش‌ها، راهکارهایی برای افزایش تعاملات خانوادگی و ایجاد محیطی مناسب برای یادگیری مهارت‌های زندگی ارائه دهند. آموزش مهارت‌های زندگی به فرزندان، یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های خانواده است که تأثیر مستقیمی بر موفقیت و سلامت روانی آن‌ها دارد. والدین با ارائه الگوهای رفتاری مناسب، تشویق به برقراری ارتباط مؤثر، کمک به حل مسائل و تقویت مسئولیت‌پذیری، می‌توانند فرزندان خود را برای زندگی مستقل و موفق آماده کنند. ایجاد محیطی مثبت و حمایتی در خانواده، بهترین راه برای آموزش مهارت‌های زندگی و تضمین آینده‌ای روشن برای کودکان است.

ادامه مطلب