جنبش فانوس آزادی زنان و جنبش زنان مقتدر افغانستان از اعلامیهی کنفرانس آموزش دختران در پاکستان استقبال و از کشورهای اسلامی و جامعهی جهانی خواستند که اقدامات عملی را برای حمایت از زنان و دختران افغان انجام دهند. جنبش فانوس آزادی زنان افغانستان با نشر اعلامیهای گفته است که آموزش دختران غیرقابل انکار است که در آموزههای اسلامی، منشورهای بینالمللی و قوانین کشورها به رسمیت شناخته شده است. این جنبش تاکید کرده است که هرگونه تلاش برای محدود کردن این حق، خلاف اصول دینی و عدالت اجتماعی است. جنبش فانوس آزادی زنان افغانستان در ادامه افزوده است که فرمانها و سیاستها علیه آموزش دختران تداوم تعصبات فرهنگی و اجتماعی علیه زنان میباشد. در اعلامیهی این جنبش آمده است که آموزش دختران و زنان به ایجاد جامعه قوی، صلحآمیز و پیشرفته کمک میکند. همچنین جنبش زنان مقتدر افغانستان با نشر اعلامیهای از تمامی کشورها و نهادهای بینالمللی خواسته است تا منابع بیشتری را برای آموزش دختران تخصیص دهند. در اعلامیهی این جنبش آمده است که تخصیص این منابع باید در برنامههای آموزشی و سیاستهای عمومی کشورهای اسلامی به اولویت تبدیل شود. این جنبش تاکید کرده است تفسیرهای افراطی از آموزههای دینی که آموزش دختران را محدود میکنند، با اصول اسلام مغایرت دارند و موجب استمرار تعصبات اجتماعی و تبعیض علیه زنان و دختران میشوند. جنبش فانوس آزادی زنان به کشورهای اسلامی و جهان پیشنهاد کرده است که به دختران و زنان افغانستان که از آموزش محروم شدهاند، بورسیه تحصیلی اعطا کنند. همچنین جنبش زنان متقدر افغانستان در بخشی از اعلامیهاش از تلاشهای جهانی برای حمایت از آموزش دختران افغانستان قدردانی کرده است. قابل ذکر است که کنفرانس بینالمللی آموزش دختران در جوامع مسلمان بدون حضور حکومت فعلی در اسلامآباد برگزار شد. در بیانیه نشست آمده است که آموزش زنان در کشورهای اسلامی، مورد حمایت مذهب، قانون اساسی و قوانین بینالمللی است. در بیانیه پایانی این کنفرانس اشارهای به ممنوعیت آموزش زنان در افغانستان نشده است، اما با منع آموزش زنان در کشورهای اسلامی مخالفت شده است.
برچسب: کشورهای اسلامی
گروهی از زنان معترض اهل افغانستان در نامهای سرگشاده از رهبران کشورهای اسلامی خواستهاند در برابر محدودیتهای حکومت سرپرست علیه زنان و دختران اقدام کنند. زنان معترض در نامهای سرگشاده به رهبران کشورهای اسلامی، خواستار تشکیل کمیتهای تحت رهبری سازمان همکاری اسلامی برای نظارت بر سیاستهای حکومت فعلی در افغانستان شدهاند. زنان معترض در این نامه، از خاموشی این کشورها در برابر محدودیتهای وضع شده علیه زنان و دختران در افغانستان، ابراز تاسف کردهاند. در این نامه آمده است: «خاموشی شما به عنوان رهبران کشورهای اسلامی بسیار دردناک است. این پیام را ارسال میکند که رنج زنان افغانستان اولویت ندارد و فریادهای ما برای کمک، شایسته توجه شما نیست. اما این اسلامی نیست که ما میشناسیم.» در این نامه به محرومیت زنان و دختران از آموزش، کار، سفر و دیگر محدودیتها اشاره شده و تاکید شده است که این محدودیتها تحت عنوان «شریعت اسلامی» اعمال میشوند. همچنین در بخشی از این نامه آمده است: «ما از رهبران و اعضای امت اسلامی جهان میخواهیم که در کنار ما بایستید و از اصول عدالت، انصاف و شفقت که ایمان مشترک ما را تعریف می کند، حمایت کنید.» زنان معترض در این نامه تاکید کردند که رهبران کشورهای اسلامی از نفوذ خود برای محکوم کردن اقدامات حکومت فعلی علیه زنان استفاده کرده و این گروه را به احترام به حقوق زنان و دختران تشویق کنند. در این نامه آمده است: «آموزههای اسلام را که عدالت، علم و حفاظت از همه افراد فارغ از جنسیت را ترویج میدهد، تقویت کنید و منابع، فرصتها و امکاناتی را برای زنان و خانوادههایشان که به دنبال امنیت و عدالت هستند، فراهم نمایید.» زنان معترض تاکید کردهاند که تعامل با حکومت فعلی باید به لغو محدودیتها علیه زنان و دختران مشروط و مشارکت آنها در مذاکرات دیپلماتیک تضمین شود. این نامه درحالی به سران کشورهای اسلامی ارسال میشود که قرار است کنفرانسی تحت نام «آموزش دختران در جوامع مسلمان» با حضور بیش از ۴۰ کشور اسلامی در روزهای شنبه و یکشنبه، ۲۲ و ۲۳ جدی در پاکستان برگزار شود. تا اکنون معلوم نیست که سران حکومت سرپرست در این نشست شرکت میکنند یا خیر.
ضیاالحق امرخیل، والی پیشین ننگرهار نگرانی خود را نسبت به محدودیت آموزش زنان و دختران در افغانستان ابراز کرد و میگوید که ادامه این وضعیت پیامدهای منفی برای آینده کشور خواهد داشت. آقای امرخیل با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که توجه به آموزش زنان و دختران، برای پیشرفت افغانستان ضروری است. او تاکید کرد: «من یک هفته در یک کشور اسلامی بودم. دیدن اینکه دختران با آرامش، رفاه و خوشحالی به مراکز آموزشی میروند، برایم بسیار دردناک بود، بهویژه وقتی آن را با خواهران و دختران محروم کشور خود مقایسه میکردم که با وجود مشکلات فراوان، با اشتیاق برای آیندهای روشن درس میخواندند، اما از این حق محروم شدهاند.» والی پیشین ننگرهار افزود که نزدیک به چهار سال از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان میگذرد، اما هنوز به مسئله آموزش توجه کافی نشده است. او گفت که نیمی از جامعه افغانستان از تحصیل محروم هستند و کمبود استادان و کادرهای حرفهای در بخش آموزش و کار مردان نیز افزایش یافته است. همچنین او در بخشی از پیامش گفته است: «اگر به آموزش توجه نکنیم، آینده پر از نیازهای بیشتری خواهد بود. فقط منابع طبیعی مانند معادن نمیتواند مشکل را حل کند، اگر حل شود، کشورهای آفریقایی ثروتمندترین کشورهای جهان خواهند بود. ببینید، کره جنوبی مواد معدنی ندارد، اما کادر علمی دارد. آن کشور در آموزش و پرورش سرمایهگذاری کرده، افراد متخصص تربیت کرده و آنها را کادر منصوب کرده و از این طریق خود را مقتدر، ثروتمند و رهایی از نیاز دیگران ساخته است.» ضیاالحق امرخیل تاکید کرد: «نیاز آفتی است که عزت نفس مردم را میکشد. از شر این بیماری خلاص شوید.» این اظهارات در حالی مطرح میشود که حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان در سال ۲۰۲۱، محدودیتهای فراوانی بر زنان و دختران وضع کرده و آنها را از حق آموزش و کار محروم کرده است. همچنین حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاهها را نیز بهروی دختران بستند. حکومت فعلی در تازهترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوتهای طبی را نیز منع کرده است و به این ترتیب دختران را بهصورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است.
زلمی خلیلزاد، نمایندهی پیشین ایالات متحده آمریکا در امور صلح افغانستان میگوید که محدودیتهای آموزشی حکومت سرپرست علیه زنان و دختران مورد تایید هیچ کشور اسلامی نیست. آقای خلیلزاد در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان از سوی حکومت فعلی «مایه شرمساری» است. وی تاکید کرد که گروه بریکس نیز مخالفت خود را با این سیاستهای حکومت سرپرست اعلام کرده است. او افزود: «سران بریکس در بیانیهای به مخالفت جهانی علیه سیاست وحشتناک حکومت فعلی در قبال دختران پرداختهاند.» نمایندهی پیشین ایالات متحده امریکا در امور صلح افغانستان گفت که رهبری حکومت فعلی، افغانستان را نه تنها به کشوری در جهان تبدیل کرده که آموزش دختران بالاتر از مقطع ابتدایی ممنوع کرده است، بلکه اقدامهای این گروه علیه زنان نمیتواند اسلامی باشد و این سیاستها «مایه شرمساری» است. او با توجه به آموزش دختران افغانستانی میگوید: «این موضوع حتا توسط یک کشور اسلامی دیگر به اشتراک گذاشته نشده است.» باید گفت که شانزدهمین اجلاس سران بریکس با حضور ۳۶ کشور و شش سازمان بینالمللی از روز سهشنبه، اول عقرب، در شهر «کازان» جمهوری تاتارستان آغاز به کار کرده و تا پنجشنبه، سوم عقرب، ادامه داشت. کشورهای عضو بریکس، بر رعایت حقوق اساسی همهی شهروندان افغانستان بهویژه زنان و دختران تاکید کردند. آنان همچنان از حکومت فعلی خواستند که ممنوعیت آموزش دختران و زنان را لغو کنند. رهبران روسیه، چین، هند و دیگر کشورهای عضو بریکس بر حلوفصل مسالمتآمیز و فوری مسائل در مورد افغانستان تاکید کردند. این در حالی است که حکومت فعلی بیشتر از سه سال میشود که مکتبهای دخترانهی بالاتر از صنف ششم را بسته و زنان را از رفتن به دانشگاهها منع کرده است. مخالفان حکومت فعلی، اقدامهای این گروه را «زن ستیزانه» خوانده و آن را مصداق از «آپارتاید جنسیتی» میدانند.
شورای مشورتی زنان سازمان همکاری اسلامی از محدودیتهای شدید حکومت فعلی بر زنان و دختران به شدت انتقاد کرده و محرومیت دختران افغانستان از آموزش را یکی از چالشهای جدی کشورهای اسلامی عنوان کرده است. امینه الهجری، مدیر کل اداره امور فرهنگی سازمان همکاری اسلامیدر مقر این سازمان در شهر جده گفته است که زنان در کشورهای اسلامی متأثر از جنگهای ویرانگر و بلایای طبیعی هستند. وی تاکید کرد که ممنوعیت دختران و دختران افغانستان از تحصیل و آموزش همچنان یکی از چالشهای نگران کننده است. همچنین امینه الهجری در بخشی از صحبتهایش گفت که زنان در فلسطین زندگی سختی را زیر بار سنگین جنگ تجربه میکنند. سازمان همکاری اسلامی پیش از این نیز وضعیت زنان افغانستان را نگران کننده خوانده و خواهان لغو تمام محدودیتهای وضع شده از سوی طالبان شده بود. قابل ذکر است که این سازمان چندی پیش به حکومت سرپرست پیشنهاد کرده بود که در صورت همکاری این گروه، دختران افغانستان را در بخش آموزش حمایت میکند. در سازمان همکاری اسلامی از ممنوعیت آموزش دختران انتقاد میکند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است.