رسانه‎‌های بریتانیایی اعلام کرده‌اند که موزیم ملی این کشور با برگزاری نمایشگاهی، مجموعه‌ای از فرش‌های افغانستان را در گالری جهان اسلام خود به نمایش گذاشته است. این آثار، روایتی از جنگ و ناآرامی‌های سیاسی افغانستان در نیم‌قرن گذشته ارائه می‌دهد. در گزارش رسانه‌ها آمده است که این نمایشگاه شامل ۹ قالین در اندازه‌های مختلف است که صحنه‌هایی از حمله شوروی در سال ۱۹۷۹ میلادی، جنگ مجاهدین، حملات پس از ۱۱ سپتامبر و بازگشت حکومت سرپرست در سال ۲۰۲۱ میلادی را به تصویر می‌کشند. براساس گزارش‌های موجود، فرش‌های جنگی که تصاویر اشیا و صحنه‌های نظامی را با بافت سنتی تلفیق می‌کنند، نخستین‌بار در دهه ۱۹۸۰ میلادی در افغانستان پدید آمدند. برخلاف فرش‌های سنتی که دارای نقش‌مایه‌های هندسی و گل‌دار هستند، این قالین‌ها از تصویرهایی متفاوت و رادیکال بهره می‌برند. همچنین باید گفت ه در میان تصاویر بافته‌شده، شهروندان افغانستان با کلاه‌های سنتی، شترهایی با تزئینات غنی، تانک‌ها، بالگردها و نوشته‌هایی به زبان فارسی دیده می‌شوند. برخی از این قالین‌ها که در دهه ۱۹۸۰ توسط هنرمندان افغانستانی بافته شده‌اند، به‌جای گل و بوته‌های رایج، از شمایل‌های اسطوره‌ای مانند «دیو سفید» استفاده کرده‌اند. در یکی از قالین‌ها، تصویری استعاری از دستی با انگشتانی شبیه لوله‌های مسلسل ضدهوایی دیده می‌شود. در قالینی دیگر، تانک‌های شوروی به‌صورت هندسی در حاشیه نقش بسته‌اند و بالگردها در آسمان پرواز می‌کنند. موزیم بریتانیا هدف از این نمایشگاه را «نشان دادن قدرت قالین به‌عنوان یک روایت تصویری زنده برای ثبت و تفسیر تاریخ معاصر» اعلام کرده است.

دفتر سازمان همکاری اسلامی اعلام کرده است که مسوول دفتر این سازمان در نشستی با عبدالمنان عمری، وزیر کار و امور اجتماعی گفته است که به زودی یک مرکز قالین‌بافی برای زنان در کابل راه‌اندازی می‌کنند. وزارت کار و امور اجتماعی حکومت سرپرست امروز (پنجشنبه، ۹ دلو) با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود گفته است که محمد سعید العیاش، مسوول دفتر نمایندگی سازمان همکاری اسلامی همچنان از راه اندازی مرکز قالین‌بافی برای زنان در زندان خبر داده است. قابل ذکر است که حکومت سرپرست در بیش از سه‌سال گذشته با وضع قوانین و فرمان‌های محدودکننده جلو کار و تحصیل زنان را گرفته است. حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

یان اگلند، دبیر کل شورای پناهند‌گان ناروی در تازه‌ترین مورد گفته است که محرومیت دختران در افغانستان از آموزش، انکار غیرقابل تحمل حقوق بشر است. آقای اگلند این اظهارات امروز (یک‌شنبه، ۳۰ جدی) در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است که از یک کارخانه قالین‌بافی در شهر هرات بازدید کرده است. وی در ادامه نوشته است که در این کارخانه دخترانی را ملاقات کرده است که از مکتب محروم شده و به قالین‌بافی روی آورده‌اند. دبیرکل شورای پناهندگان ناوری به نقل از یکی از این دختران نوشته است: «من فقط تا صنف پنجم درس خواندم، اما رویای من هنوز این است که پزشک بشوم.» دبیر کل شورای پناهند‌گان ناروی روز گذشته از سفرش به افغانستان خبر داده بود. وی خاطرنشان کرده است که در سفرش به ولایت هرات با شماری از زنانی دیدار کرده است که سرپرست خانواده‌های خود هستند. یان اگلند تاکید کرده است که بحران افغانستان از سوی جامعه‌ی جهانی نادیده گرفته شده است. در حالی او از محرومیت دختران در افغانستان از آموزش انتقاد می‌کند که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برای ۱۰۰ زن در ولایت بلخ، مرکز بافت و پروسس قالین را ایجاد کرده است. این سازمان با نشر نوار تصویری از این کارگاه در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که مرکز قالین‌بافی به زنان کمک می‌کند تا از طریق مهارت بافندگی امرار معاش کرده و زندگی بهتری داشته باشند. در ادامه آمده است: «این مرکز یک فضای مهم را برای زنان فراهم می‌کند تا گردهم آیند، کار کنند و از این طریق خانواده‌های خود را حمایت کنند.» نسیمه، یکی از قالین‌بافان زن در نوار ویدیویی که منتشر شده، می‌گوید: «پیش از ایجاد این مرکز در خانه با امکانات بسیار اندک به قالین‌بافی می‎‌پرداخت.» این قالین‌باف زن تاکید کرد که ایجاد این مرکز سبب شد هم به لحاظ روحی وضعیت بهتری داشته باشم و هم به لحاظ اقتصادی درآمد بهتری به دست آورم.» همچنین کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در افغانستان در بخشی از گزارشش نوشته است که این مرکز با داشتن بخش ویژه‌ی پروسس قالین به زنان افغانستانی کمک می‌کند تا تولیدات خود را به قیمت بهتری به بازار عرضه کنند. این سازمان اضافه کرده است که ایجاد این مرکز به رشد اقتصاد محلی زنان افغانستانی کمک کرده است. کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در افغانستان، پیش از این نیز از برگزاری دوره‌های آموزشی دو ساله قابلگی برای زنان در دایکندی و بامیان خبر داده بود. این در حالی است که حکومت سرپرست، پس از بازگشت دوباره‌ی شان به قدرت، زنان افغانستانی را از کار، آموزش و گشت‌و‌گذار آزاد در اجتماع محروم کرده‌اند. زنان، در پی اعمال محدودیت‌های حکومت فعلی با شرایط دشواری دست و پنجه نرم می‌کنند. همچنین حکومت فعلی در بیشتر از سه سال حاکمیت شان دختران بالاتر از صنف ششم را از آموزش منع کرده‌اند، دروازه‌های دانشگاه‌ها را به روی زنان و دختران بسته است، زنان را از کار در بیشتر اداره‌های دولتی و تمامی موسسات خارجی و رفتن به پارک‌های تفریحی منع کرده است، زنان اجازه سفر بدون محرم را ندارند و در آخرین مورد زنان و دختران را از آموزش در انستیتوت‌های طبی نیز محروم ساخته است.