سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) به مناسبت روز جهانی غذا اعلام کرده است که از هر سه نفر در افغانستان یک نفر به‌دلیل شوک‌های اقلیمی و بی‌ثباتی اقتصادی با ناامنی غذایی مواجه است. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که روز گذشته برابر با ۱۶ اکتبر مصادف با روز جهانی غذا بوده است. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد در این روز تاکید کرد که حق دسترسی به غذا یک حق اساسی بشر است. در ادامه آمده است: «ما با هم می‌توانیم کشاورزان افغانستانی را برای حفظ معیشت و تغذیه خانواده‌های‌شان توانمند کنیم.» قابل ذکر است که بحران اقلیمی و تحولات سیاسی در افغانستان منجر به گسترش فقر و گرسنگی شده است. چند وقت پیش، یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده بود که دست‌کم ۲۳.۷ میلیون تن، از جمله ۱۲.۳ میلیون کودک در این کشور طی سال ۲۰۲۴ میلادی به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. نهادهای سازمان ملل متحد بارها هشدار داده است که برای کمک‌رسانی در افغانستان با کمبود بودجه مواجه‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که به حمایت از آموزش‌های عمومی به ویژه آموزش دختران در افغانستان ادامه می‌دهد. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سراسر افغانستان از آموزش یک میلیون دختر حمایت و پشتیبانی می‎کند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که حمایت‌اش از آموزش عمومی و جامعه محور در افغانستان شامل ۲.۷ میلیون دختر و پسر است. در حالی یونیسف از حمایت آموزش‌های دختران در افغانستان خبر می‌دهد که دختران بالاتر از ششم در افغانستان از آموزش محروم هستند. این نهاد گفته بود که با به پایین‌رسیدن سال آموزشی در افغانستان، 38 هزار دختر دیگر از ادامه‌ی آموزش‌های شان که شامل صنف هفتم می‌شود؛ محروم خواهند شد. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانش‌جویان دختر را از رفتن به دانشگاه‌ها منع کردند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

یونیسف ای صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد به مناسبت روز جهانی شستن دست‌ها اعلام کرده است که یکی از عوامل اصلی مرگ کودکان زیر پنج سال در جهان بیماری اسهال است. این نهاد امروز (سه‌شنبه، ۲۴ میزان/۱۵ اکتوبر) با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود با اشاره به اهمیت شستن دست‌ها نگاشته که این امر یکی از راه‌های کم ‌هزینه برای جلوگیری از بیماری‌های عفونی است. در ادامه آمده است: «شستن دست‌ها با صابون یک محافظت آسان، موثر و کم هزینه است که از عفونت جلوگیری می‌کند و جان انسان‌ها را نجات می‌دهد.» صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که شستن دست‌ها می‌تواند، اسهال را حدود یک‌دوم و عفونت‌های حاد تنفسی را یک‌چهارم کاهش دهد. یونیسف افزود که شستن دست‌ها با صابون در کنار صحت و تغذیه، بر آموزش، اقتصاد و عدالت نیز تأثیر مثبت می‌گذارد. قابل ذکر است که سازمان صحی جهان ۱۵ اکتوبر را روز جهانی شستن دست‌ها نام‌گذاری کرده است. سازمان جهانی صحت موضوع سال ۲۰۲۴ میلادی این روز را «کیفیت مراقبت صحی و ایمنی آب و هوا یا فرهنگ» نام‌گذاری کرده است. در حالی یونیسف بر شستن دست‌ها و جلوگیری از اسهال تاکید می‌کند که پیش‌تر سازمان صحی جهان (WHO) اعلام کرده بود، از آغاز سال جاری میلادی تا اکنون دست‌کم ۱۴۶ هزار و ۵۵۵ تن در افغانستان به بیماری اسهال مبتلا شده‌اند. طبق اطلاعات این سازمان، در این مدت ۷۰ تن در پی مبتلا شدن به بیماری اسهال جان باخته‌اند. سازمان جهانی صحت گفته است که  ۵۵.۳ درصد مبتلایان کودکان زیر پنج سال و ۴۹.۶ درصد آنان زن بودند.

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش اعتراضی «جنبش شنبه‌های ارغوانی» از ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم انتقاد کرده و می‌گویند که ممنوعیت آموزش از سوی حکومت فعلی تنها نقض حقوق بشر نیست، بلکه بزرگ‌ترین «جنایت» در برابر زنان و دختران است. این جنبش با نشر اعلامیه‌ای گفته است که اقدام‌های حکومت سرپرست به‌ویژه ممنوعیت آموزش دختران، ساختار جامعه را «تضعیف» کرده و فرصت یادگیری و رشد را از نسل‌های آینده سلب می‌کند. جنبش شنبه‌های ارغوانی با ابراز نگرانی تاکید کرده است که محرومیت دختران از آموزش پیامدهای عمیقی بر جامعه‌ی افغانستان دارد و به زنان کشور «آسیب جدی» وارد خواهد کرد. در ادامه آمده است: «آموزش ابزار قدرت‌مند برای توان‌مند‌سازی است که زنان را قادر می‌سازد تا هنجارهای اجتماعی را به چالش بکشند، در اقتصاد مشارکت کنند و بر فرایند‌های سیاسی تاثیر گذارند.» زنان معترض می‌گویند که محدودیت‌های حکومت فعلی، بر زنان و دختران «مانع توسعه و پیش‌رفت افعانستان» می‌شود. اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی گفته‌اند: «زمانی‌که دختران از آموزش محروم می‌شوند، اکثریت آنان در چرخه‌های فقر، ازدواج‌ زودهنگام و فرصت‌های اقتصادی محدود گرفتار می‌شوند که این نه تنها به افراد آسیب می‌رساند، بلکه توسعه ملی را نیز خفه می‌کند.» زنان معترض از جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهند که هرچه زودتر برای پایان دادن به ممنوعیت آموزش دختران اقدام‌های جدی را روی دست گیرد و آن را محکوم کنند. همچنین این جنبش تاکید می‌کند که دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی و گروه‌های مدافع باید هرچه زودتر برای حمایت از زنان افغانستانی، گردهم آیند و صداها و نیاز‌های آنان را تقویت کنند. این انتقادها در حالی مطرح می‌‎شود که بیش از یک هزار و ۱۲۰ روز می‌شود که دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان از رفتن به مکتب محروم استند. حکومت فعلی با روی کار آمدن دوباره‌ی شان، حدود ۸۰ فرمان محدود‌کننده بر زنان و دختران صادر کرده است.

یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در کابل به مناسبت روز جهانی کاهش خطر بلاهای طبیعی، خواستار حمایت بیشتر بین‌المللی از افغانستان شده است. یوناما امروز (یک‌شنبه، ۲۲ میزان) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «در سرتاسر افغانستان، جوامع همچنان از بلایای مکرر ناشی از خطرات طبیعی و شوک‌های محیطی و اقلیمی متحمل تلفات سنگینی می‌شوند.» در ادامه تاکید کرد: «در روز جهانی کاهش خطر بلاها، ما خواستار حمایت بیشتر بین‌المللی برای بهبود و تاب‌آوری هستیم.» ۱۳ اکتبر از سوی سازمان ملل متحد به‌عنوان روز جهانی کاهش اثرات بلاهای طبیعی نام‌گذاری شده است. چند روز پیش نیز یوناما گفته بود که با گذشت یک سال از وقوع زمین‌لرزه «مرگ‌بار» در هرات، هنوز شمار زیادی از آسیب دیده‌گان این زمین‌لرزه نیازمند کمک‌های بشری هستند. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد گفته است که افغانستان به‌شدت متأثر از رویدادهای طبیعی است. شعار این روز در سال ۲۰۲۴ میلادی، «آموزش به‌عنوان راه نجات جوانان در کاهش خطر بلایا» تعیین شده است. افغانستان از جمله کشورهای به‌شدت آسیب‌پذیر و با کم‌ترین آمادگی در برابر خطرات طبیعی، از جمله زمین‌لرزه و سیل است. همچنین سیل در بهار امسال تلفات و ویرانی‌های گسترده‌ای در شماری از ولایت‌ها برجای گذاشت. این در حالی است که این کشور با بحران اقتصادی و فقر نیز مواجه است.

برنامه جهانی غذا (WFP) اعلام کرده است که از ماه می الی اکتوبر سال جاری میلادی حدود ۱۲.۴ میلیون شهروند کشور با ناامنی غذایی روبرو بودند. این نهاد با نشر گزارش ماه سپتامبر خود گفته است که ۳.۹ میلیون تن، از جمله ۲.۸ میلیون کودک زیر پنج سال دچار سوءتغذیه حاد هستند. در گزارش آمده است که ۲.۴ میلیون نفر دیگر در افغانستان با گرسنگی حاد دست‌وپنجه نرم می‌کنند. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که به‌طور مجموعی طی سال جاری میلادی دست‌کم ۲۳.۷ میلیون تن در افغانستان زیر سلطه حکومت سرپرست به کمک‌های فوری نیاز دارند. همچنین برنامه جهانی غذا با اشاره به قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر افزوده است که این نهاد شاهد افزایش سطح نظارت از سوی این گروه بر فعالیت‌های بشردوستانه بین‌المللی است. در گزارش آمده است: «هرچند فعالیت‌های برنامه جهانی غذا به‌طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار نگرفته است، اما این نهاد به‌گونه فعال با حکومت فعلی برای حفاظت از کارمندان، شرکا و ذینفعان خود گفتگو می‌کند.» به گفته‌ی این نهاد بین‌المللی، امنیت غذایی در کشور به دلیل بلند رفتن ارزش پول افغانی و باران‌های فصلی نسبت به گذشته بهبود یافته است. طبق اطلاعات موجود، نرخ پایین اشتغال و کاهش درآمد و دسترسی محدود دهقانان همچنان به‌عنوان یک معضل در کشور باقی مانده است. این در حالی است که پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، نرخ بیکاری در کشور به‌گونه‌ای بی‌پیشینه‌ای افزایش یافته است. حکومت فعلی در کنار زنان، شمار زیادی از کارمندان مرد در نظام پیشین را به بهانه‌های مختلف برکنار کرده است. برنامه جهانی غذا هفته گذشته نیز گفته بود که برای پایان دادن به گرسنه‌گی برای همیشه در افغانستان باید روی توانایی‌های خود مردم سرمایه‌گذاری شود.

سیما سمر، رییس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و یکی از فعالان حقوق زن در تبعید، می‌گوید که اقدامات و محکومیت‌های جامعه‌ی جهانی در زمینه توقف تجاوز بر حقوق زنان از سوی حکومت سرپرست در کشور کارساز و کافی نبوده است. خانم سمر این اظهارات را در گفتگو با روزنامه بریتانیایی گاردین مطرح کرده و گفته است که زنان و دختران افغانستان خود تلاش می‌کنند تا حکومت فعلی را به دلیل «آپارتاید جنسیتی» مورد بازپرس قرار دهند. وی تاکید کرد: «آپارتاید نژادی طبق قوانین بین‌المللی از سال ۱۹۷۳ میلادی جنایت علیه بشریت است. کلمه نژاد را با جنسیت تبدیل کنید و این همان چیزی است که برای زنان و دختران افغانستان اتفاق می‌افتد.» او اصطلاح «آپارتاید جنسیتی» را در دهه ۱۹۹۰ میلادی نیز به هدف توصیف «ظلم سیستماتیک حکومت فعلی در آن زمان» در برابر زنان و دختران به کار برده بود. رییس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می‌گوید: «زمانی که اولین رژیم سقوط کرد، این ایده که ما یک بار دیگر شاهد آزار، انزوا و سرکوب تفکیک و سیستماتیک نیمی از جمعیت افغانستان براساس جنسیت‌شان خواهیم بود، غیرممکن به نظر می‌رسید.» حکومت سرپرست طی سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی را بر شهروندان افغانستان، به‌ویژه اقلیت‌های قومی-مذهبی و زنان و دختران وضع کرده‌ است. برخی از فعالان حقوق زن از چند ماه به این‌سو با راه‌اندازی کارزاری خواستار به‌رسمیت‌شناسی «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان از سوی سازمان ملل شده‌اند.

برنامه جهانی غذا بار دیگر از کاهش بودجه برای رسیدگی به نیازمندان در افغانستان ابراز نگرانی کرده و می‌گوید که به دلیل این مشکل، ۱.۴ میلیون مادر و کودک افغانستانی دیگر قادر به دریافت غذای ویژه‌ی مغذی نیستند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که به دلیل کاهش بودجه، از میان ۱۲ میلیون نفر در افغانستان، تنها می‌تواند به یک میلیون نفر رسیدگی کند. در گزارش آمده است که در حال حاضر ۱.۴ میلیون مادر و کودک از بیماری سوتغذیه رنج می‌برند و آنان به کمک دوامدار به ویژه دریافت غذای ویژه‌ی مغذی نیاز دارند. در ادامه آمده است که با کاهش چشم‌گیر کمک‌های جامعه‌ی جهانی برای رسیدگی به بحران بشری در افغانستان، قادر به رسیدگی به ۱۱ میلیون نفر به شمول مادران و کودکان اهل افغانستان نیست. سازمان ملل متحد در ماه‌های اخیر، بارها از کاهش بودجه برای رسیدگی به نیازمندان در افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته است که پس از حاکمیت طالبان، بحران اقتصادی در افغانستان افزایش یافته و قطع کمک‌ها، دست‌آوردها برای فراهم‌ کردن کمک‌های غذایی به افغان‌ها را با خطر مواجه خواهد کرد. همزمان با این، برنامه جهانی غذا گفته است که از آغاز سال جاری تا اکنون برای نزدیک به چهار میلیون نفر در افغانستان کمک‌های نقدی کرده که نیمی از آنان را زنان تشکیل می‌دهند. این اداره افزود که کمک‌های نقدی، خانواده‌ها را قادر می‌سازد تا آنان مطابق به نیازمندی شان، پول مصرف کنند. سازمان ملل متحد برای رسیدگی به نیازمندان در سراسر افغانستان، ۶۱۷ میلیون دالر پول تقاضا کرده و از کشورهای کمک‌کننده‌ی خواسته است که تا پیش از فصل زمستان این مقدار پول را در اختیار آنان قرار دهند. به گفته‌ی ملل متحد، علاوه بر کمک‌های غذایی، با این مقدار پول به افغان‌های نیازمند در نقاط دور دست که در فصل زمستان راه‌های مواصلاتی شان مسدود می‌شود، مواد غذایی تهیه خواهد کرد. پیش از این نیز سازمان ملل متحد گفته بود که کاهش کمک‌های بشری، جان میلیون‌ها افغانستان را با خطر مواجه خواهد کرد. اوچا یا دفتر هماهنگی امور کمک‌های بشری سازمان ملل متحد به تاریخ ۲۶ سپتمبر با نشر گزارشی گفت که در حال حاضر، ۲۳ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و هم اکنون این کشور با سطوح بلند ناامنی غذایی، افزایش موارد سوتغذیه، آلودگی گسترده‌ی مهمات انفجاری، شیوع بیماری‌های فصلی، حوادث طبیعی و اثرات تغییرات اقلیمی روبرو است.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد می‌گوید که با گذشت یک سال از زمین‌لرزه در هرات، بازهم ۹۶ هزار کودک زلزله‌زده این ولایت با خطر مواجه‌ بوده و خواهان پشتیبانی بیشتر هستند. سال گذشته در ۱۵ میزان زمین‌لرزه‌ای به قدرت ۶.۳ درجه‌ی ریشتر ولسوالی زنده‌جان و شماری دیگر از ولسوالی‌های هرات را تکان داد. این مناطق برای چند روز شاهد پس‌لرزه‌ بود. براساس گزارش سازمان ملل متحد، در این زمین‌لرزه‌ها حدود هزار و ۵۰۰ نفر جان باختند و بیش از دو هزار و ۶۰۰ نفر دیگر زخمی شدند. در این گزارش آمده که بیش‌تر قربانیان این رویداد کودکان و زنان بودند و خواستار پشتیبانی بیش‌تر از کودکان شده است. یونیسف تاکید کرد که وضعیت آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه در غرب کشور ناگوار است. در ادامه آمده است که در یک سال پس از آن، یونیسف بازسازی سیستم‌های تامین آب آسیب‌دیده، بازسازی کلاس‌های درس و تضمین خدمات بهداشتی و تغذیه بدون وقفه برای کودکان و زنان را در اولویت قرار داده است. در گزارش آمده است که بیش از یک میلیون نفر از طریق تیم‌های پزشکی، امکانات و تجهیزات مورد حمایت یونیسف، از جمله ۴۰۰ هزار کودک زیر پنج سال، به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کرده‌اند. یونیسف دسترسی ۲۱ هزار و ۶۰۰ نفر را به آب آشامیدنی سالم بازگرداند و برای ۲۵ هزار نفر سرویس بهداشتی نصب کرد. در گزارش آمده است: «کودکان نمی‌توانند بدون خدمات ضروری قابل اعتماد، به ویژه سیستم‌های آب مقاوم در برابر آب و هوا،رشد کنند. در مناطقی مانند هرات که به شدت تحت تاثیر خشکسالی قرار گرفته و هنوز پس از زلزله‌ها در حال بازسازی هستند، باید اطمینان حاصل کنیم که جوامع به آب آشامیدنی سالم دسترسی دارند.»