آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد اعلام کرده است که جورجت گانیون را به‌عنوان معاون سیاسی دفتر یوناما در کابل تعیین کرده است. سازمان ملل شب گذشته (سه‌شنبه، ۱۳ سنبله) با نشر بیانیه‌ای گفته است که خانم گانیون بیش از ۲۸ سال در حوزه صلح، حقوق ‌بشر و کمک‌های بشری در کشورهای مختلف کار کرده است. در بیانیه آمده است که جورجت گانیون از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ میلادی مدیر حقوق‌‌ بشر یوناما در کابل بود. خانم گانیون که شهروند کانادا است، از سال ۲۰۲۱ به این‌سو به‌عنوان نماینده ویژه دبیر کل سازمان در امور لیبیا و هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه در این کشور خدمت کرده است. پیش از این مارکوس پوتزل به‌عنوان معاون سیاسی دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) کار می‌کرد. در حالی یک حقوق‌دان زن معاون سیاسی یوناما در کابل گماشته می‌شود که  حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانش‌جویان دختر را از رفتن به دانشگاه‌ها منع کردند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است. بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیت‌ها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.

مسوولان اداره تنظیم امور زندان‌های حکومت سرپرست در تازه‌ترین مورد اعلام کرده‌اند که آنان ۱۰ تا ۱۱ هزار زندانی، از جمله یک هزار زن در زندان‌ها دارند. مسوولان اداره تنظیم امور زندان‌ها امروز (یک‌شنبه، ۱۱ سنبله) در برنامه حساب‌دهی حکومت سرپرست در کابل صحبت می‌کردند، گفتند که این شمار از سوی دادگاه‌های دولت محکوم به زندان شده‌اند. در ادامه آمده است که در میان زندانیان حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ کودک نیز شامل هستند. مسوولان این اداره تاکید کردند که در کنار این، ۱۰ تا ۱۲ هزار تن دیگر در توقیف‌گاه‌های این گروه نگهداری می‌شوند. مسوولان اداره تنظیم امور زندان‌ها، لت‌وکوب زندانیان در زندان‌ها را رد کردند. در حالی این اظهارات مطرح می‌شود که طی یک سال گذشته گزارش‌های متعددی از مرگ زندانیان ناشی از شکنجه نیروهای حکومت فعلی در زندان‌های دولت نشر شده است. باید گفت که ملل متحد و سازمان‌های حقوق‌بشری بارها از بازداشت‌های «خودسرانه» افراد و به ویژه زنان و دختران در افغانستان توسط نیروهای حکومت سرپرست انتقاد کرده‌اند. گزارش‌های نهادهای مختلف به شمول سازمان ملل متحد نشان می‌دهند که حکومت سرپرست در سه سال پسین ده‌ها تن از زنان فعال حقوق‌ بشر و حقوق زنان را نیز به دلیل «بلندکردن صدای شان برای حق‌خواهی» بازداشت کرده است. پیش از این زرمینه پریانی فعال حقوق زن در صحبتی افشا کرد که او در زندان حکومت فعلی توسط افراد آنان برهنه شده است، موضوعی که واکنش‌های گسترده داخلی و جهانی را به همراه شد. در همین حال مجله‌ی خبری اسپکتیتور به نقل از سازمان ملل متحد ماه پیش گزارش داده بود که قرار است تجاوز جنسی، تجاوز گروهی و برده‌داری جنسی بر زنان در زندان‌های حکومت فعلی از سوی سازمان ملل متحد تحقیق و بررسی شود. در خبرنامه‌ای منتشر شده از سوی این مجله آمده است که گزاش‌های منتشر شده از تجاوز و خشونت جنسی حکومت بر زنان زندانی در افغانستان نگرانی‌های وزارت خارجه‌ی آمریکا و ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه‌ی سازمان ملل در امور حقوق بشر افغانستان را برانگیخته و سازمان ملل از تحقیق در این مورد خبر داده است.

سازمان جهانی غذا (WFP) اعلام کرده است که زنان و دختران در افغانستان هر روز بیشتر از محضر عام دور می‌شوند که این عمل حلقه زندگی و امکان فراهم ساختن مواد خوراکی و معیشت را برای اطفال زنان تنگتر می‌سازد. این سازمان که برای میلیون‌ها نیازمند در افغانستان مواد غذائی تهیه می‌کند با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، یک بار دیگر خواهان کمک شد تا برای نیازمندان در افغانستان مواد خوراکی لازم را تهیه کند. برنامه جهانی غذا بعد از آن در مورد بیرون شدن زنان از زندگی روزمره اجتماعی سخن می‌گوید که حکومت سرپرست در هفته جاری محدودیت‌های شدید را بر زنان وضع کرده است. طبق قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر، در برابر دیگر محدودیت‌ها، زنان باید خارج از خانه صورت و تمام بدن خود را بپوشانند و صدای آنها نباید بلند شنیده شود. این قانون واکنش‌هایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، به‌گونه‌ی نمادین با زمزمه‌ی سروده‌ها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنش‌های بین‌المللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.

هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه‌ی سابق ایالات متحده‌ی آمریکا به قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست واکنش نشان داده و می‌گوید که جهان باید در برابر این افتضاح اعتراض کند. خانم کلینتون با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود در مورد قانون امر به معروف حکومت فعلی که زنان را از صحبت در خارج از خانه‌های‌شان منع می‌کند، واکنش نشان داده است. وی تاکید کرد که این قانون نمونه‌ای از «بنیادگرایی افراطی» می‌باشد. او افزود که جهان باید در برابر «افتضاح اخیر» حکومت فعلی موضع‌گیری کند. وزیر امور خارجه‌ی سابق آمریکا گفت: «آیا می‌خواهید ببینید که بنیادگرایی افراطی به کجا می‌رود؟ به قانون جدید حکومت فعلی نگاه کنید که زنان را از صحبت کردن در خارج از خانه‌های‌شان منع می‌کند. جهان باید علیه این افتضاح اخیر اعتراض کند.» این در حالی است که ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست به‌تازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که ماده‌ی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگ‌ها، نعت‌ها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلف‌اند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنش‌هایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، به‌گونه‌ی نمادین با زمزمه‌ی سروده‌ها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنش‌های بین‌المللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.

رسانه‌های گزارش داده‌اند که یک مرد در ولسوالی اسپین‌بولدک ولایت قندهار همسرش را به شکل فجیع سر بریده است. در گزارش رسانه‌ها آمده‌اند که این قتل روز گذشته (سه‌شنبه، ۶ سنبله) در روستای «غلام‌فاروق» از مربوطات مرکز ولسوالی اسپین‌بولدک رخ داده است. در ادامه آمده است که یک مرد ۳۷ ساله به‌نام جان‌محمد که باشنده‌ی اصلی ولسوالی المار ولایت فاریاب می‌باشد، همسرش را با چاقو سر بریده است. منابع گفته‌اند که همسر جان‌محمد، بی‌بی‌ آمنه نامه داشته و حدود ۲۰ سال نیز سن دارد. در ادامه آمده است که این زن حدود شش ماه پیش با جان‌محمد ۳۷ ساله ازدواج کرده بود. تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی قتل این زن روشن نیست. در ادامه آمده است که شوهر این زن پس از رویداد از ساحه فرار کرده است. مسوولان محلی در قندهار نیز تا کنون در این مورد چیزی نگفته‌اند. به‌گفته‌ی منابع، جان‌محمد برای کارگری از فاریاب به قندهار آمده بود و در آن‌جا ازدواج کرده و زندگی‌ می‌کرد. طی روزهای اخیر رویدادهای قتل ناشی از خشونت‌های خانواده در قندهار افزایش یافته است. دو روز پیش هم یک مرد همسر خود را به دلیل گریه کودکش در ولسوالی دامان قندهار با «تبر» به قتل رساند. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌ زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

مسوولان فرماندهی پولیس ولایت قندوز می‌گویند که یک مرد در ولسوالی «چهار دره»ی این ولایت دو فرزند خردسالش را با «چاقو» سر بریده و همسر یک فرزند دیگرش را زخمی کرده است. جمعه‌الدین خاکسار، سخنگوی پولیس قندوز با تایید این موضوع به رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد بامداد (یک‌شنبه، ۴ سنبله) در روستای «گل‌باغ» از مربوطات ولسوالی چهار دره این ولایت رخ داده است. آقای خاکسار تاکید کرد که کودکانی که از سوی پدرشان سر بریده شده‌اند پنج و هفت‌ساله بوده‌اند. سخنگوی فرماندهی پولیس قندوز می‌گوید که این مرد به اتهام قتل کودکانش از سوی نیروهای این گروه بازداشت شده است. وی افزود که فرزند دیگر و همسر این مرد که زخمی هستند، به شفاخانه منتقل شده‌اند. او در مورد دلیل و انگیزه‌ی این رویداد معلومات ارائه نکرده و گفت که تحقیقات جریان دارد. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌ زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند. همچنین حدود شش روز پیش یک مرد در فاریاب دختر ۱۹ ساله‌اش را به قتل رسانده بود.

مرکز خبرنگاران افغانستان به توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست واکنش نشان داده و می‌گوید که این قانون فعالیت‌های خبرنگاران زن در رسانه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این مرکز با نشر اعلامیه‌ای نگرانی شدید خود را در مورد اجرای قانون تازه‌ی امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست که در آن محدودیت‌هایی برای رسانه‌ها و خبرنگاران نیز وضع شده است، ابراز کرده و نسبت به پیامدهای آن به شدت هشدار داده است. وی تاکید کرد که گستردگی موضوعی این احکام به نحوی است که به محتسبان این اجازه را می‌دهد تا بر رفتار، پوشش و ظاهر شهروندان نظارت داشته باشند. مرکز خبرنگاران افغانستان افزود که در این قانون محدودیت‌هایی نیز به صورت آشکار و مبهم در وضع شده که می‌تواند کار رسانه‌ها و خبرنگاران و به طور خاص خبرنگاران زن  را تحت تاثیر قرار دهد. در اعلامیه آمده است که در ماده‌ی هفدهم این قانون به شکل مبهم گفته شده است که به محتسب مسوولیت داده شده است تا مسوولان رسانه‌ها را مکلف سازند تا از نشر مطالب مخالف شریعت و مذهب، نشر مطالبی که باعث تحقیر و توهین مسلمان می‌شود، جلوگیری کند. در ادامه آمده است که این موضوع مبهم است و ممکن است برداشت‌های مختلف از آن صورت بگیرد و باعث سرکوب رسانه‌ها و خبرنگاران آزاد شود. همچنین این مرکز به بند دیگری از این ماده که به محتسبان اجازه داده شده تا مانع نشر مطالبی شوند که عکس‌های ذی‌روح(زنده‌جان) در آن باشد، اشاره شده و گفته است که این تازه‌ترین دستورالعمل آشکاری است که در مورد رسانه‌ها صادر شده است. مرکز خبرنگاران افغانستان می‌گوید که پیش از این، در جریان سه سال گذشته، دست‌کم ۱۷ دستورالعمل در ارتباط با خبرنگاران و رسانه‌ها از سوی حکومت سرپرست صادر شده که آزادی رسانه‌ها و خبرنگاران به ویژه زنان را بسیار محدود کرده است. همچنین در بخشی از اعلامیه آمده است که در ماده‌ی بیست و نهم این قانون، تحت عنوان «منکرات خاص» آمده است که محتسب وظیفه دارد تا از سوءاستفاده از تیپ (دستگاه ضبط صدا)، رادیو و سایر اشیای مانند آن و تهیه و تماشای عکس و فیلم اشیای ذی‌روح(زنده جان) در کمپیوتر، موبایل و سایر اشیاء مانند آن جلوگیری کند. مرکز خبرنگاران افغانستان با ابراز نگرانی افزود که در بند دیگر این ماده موضوع صدای زنان یا موسیقی در بیرون از خانه یا مجلس مطرح شده است و از این‌ها به عنوان «منکر خاص» نام برده شده است که باید از آن جلوگیری شود. این مرکز در ادامه تاکید کرده است که این محدودیت‌ها، ادامه‌ی روند سرکوب رسانه‌های آزاد ‌است که از زمان بازگشت حکومت سرپرست به قدرت آغاز شد و از آن وقت در قالب دستورالعمل‌های شفاهی و کتبی به رسانه‌ها و خبرنگاران ابلاغ و اجرا شده است. مرکز خبرنگاران افغانستان گفت که این محدودیت‌ها بر خلاف قانون رسانه‌های همگانی کشور است که حکومت حکومت فعلی نیز آن را پذیرفته است؛ اما تنها از بخشی از آن به شکل گزینشی استفاده می‌کند. این مرکز از حکومت فعلی می‌خواهد تا در سیاست برخورد با رسانه‌ها تجدید نظر کنند و اجازه دهند خبرنگاران و رسانه‌ها در افغانستان از حقوق بنیادی خود مطابق با قانون رسانه‌ها برخوردار شوند.