همزمان با نشر اعترافهای زنان از شکنجه و خشونت در زندانهای حکومت سرپرست، ادارهی تنظیم امور زندانهای حکومت فعلی اعلام کرده است که شمار زندانیان در افغانستان تحت کنترول حکومت نزدیک به ۹ هزار نفر میرسند که ۵۰۰ نفر آنان را زنان تشکیل میدهند. محمد یوسف مستری، مسوول این اداره در مصاحبه با تلویزیون ملی که تحت کنترل حکومت فعلی فعالیت دارد گفت که بسیاری از این افراد در پیوند به «قضایای جنایی» زندانی شدند. آقای مستری در حالی رقم ۵۰۰ نفری از زنان در زندانها را منتشر کرده است که حکومت فعلی بارها از وجود زنان در زندانهای شان انکار کرده است. همچنین چند ماه پیش حبیبالله بدر، معاون نظامی ادارهی زندانها گفته بود که ۸۰۰ زن در زندانهای حکومت فعلی در سراسر افغانستان، بسر میبرند. وی با ذکر رقم زندانیان زن، گفته بود که در زندانهای حکومت فعلی «هیچ زندانی سیاسی نیست» و لتوکوب یا شکنجه آنان را نیز رد کرد. آقای بدر افزوده بود که هر گونه بدرفتاری از سوی نیروهای نیروهای حکومت فعلی با زندانیان به نهادهای عدلی و قضایی معرفی میشوند. مقامهای حکومت فعلی در حالی از کاهش رقم زندانیان زن سخن میگویند که این گروه هشت ماه پیش در ختم سال ۱۴۰۲، در برنامهی «حسابدهی دولت به ملت» با تلویزیون ملی، گفته بودند که ۶۶ هزار زندانی در زندانهای آنان نگهداری میشوند که از آن میان ۲ هزار آن را زنان و کودکان شامل هستند. این در حالی است که دفتر سازمان ملل متحد در ماه سرطان سال پیش، شمار زندانیان حکومت فعلی را ۱۵ هزار نفر گزارش داده بود. یوناما در این گزارش تایید کرده بود که حکومت فعلی زندانیان را «شکنجه میکند» و «شوک برقی» میدهند. در تازهترین مورد، رییسه یزدانپرست، که در ریاست ۰۵۰ امنیت ملی جمهوری مدیر بخش زنان بود؛ دست به افشاگری شکنجههای حکومت فعلی در زندانها زده و گفته است که از سوی نیروهای حکومت بازداشت و یکونیم ماه را در زندان این گروه تحت شکنجه قرار گرفته است. در همین حال مجلهی خبری اسپکتیتور به نقل از سازمان ملل متحد ماه پیش گزارش داده بود که قرار است تجاوز جنسی، تجاوز گروهی و بردهداری جنسی بر زنان در زندانهای حکومت فعلی از سوی سازمان ملل متحد تحقیق و بررسی شود. در خبرنامهای منتشر شده از سوی این مجله آمده است که گزاشهای منتشر شده از تجاوز و خشونت جنسی حکومت بر زنان زندانی در افغانستان نگرانیهای وزارت خارجهی آمریکا و ریچارد بنت، گزارشگر ویژهی سازمان ملل در امور حقوق بشر افغانستان را برانگیخته و سازمان ملل از تحقیق در این مورد خبر داده است.
برچسب: زنان
محققان میگویند به فرمول خاصی دست یافتهاند که میتواند خونریزی دوران قاعدگی زنان را به حالت ژلاتینی درآورد و از نشت خون روی لباس و رختخواب در دوران پریود جلوگیری کند. محققان میگویند که یکی از اضطرابهای شایع در دوران قاعدگی زنان، نشت خون پریود و لک شدن لباسها و رختخواب است. محققان برای رفع این مشکل و کمک به زنان در این دوران، محصولی را با استفاده از نوعی جلبک و الکل قند ساختهاند که میتواند خون را به حالت ژلاتینی درآورد. آنان میگویند که این محصول به صورت پودر طراحی شده و میتوان آن را به نواربهداشتیهای پنبهای اضافه کرد یا آن را داخل کاپ قاعدگی قرار داد تا خون جمعآوری شده به حالت ژلاتینی درآید. دکتر کری شامپین، متخصص زنان و زایمان، ضمن یادآوری نیازهای زنان در دوران قاعدگی، به نیویورک پست گفت: «نشت خون در دوران قاعدگی یکی از ترسهای استفاده کنندگان از محصولات بهداشتی دوران قاعدگی است که منجر به خجالت و غیبت از مدرسه و کار میشود.» این داکتر گفت: « کاربران محصولات بهداشتی دوران قاعدگی همیشه به دنبال محصولی هستند که راحت و متناسب با بدن آنها و همچنین با حداقل خطر نشت باشد.» بدون خطر سندرم شوک سمی این فرمول شامل مادهای است که رشد باکتری «استافیلوکوکوس اورئوس» را که میتواند باعث «سندرم شوک سمی» شود را مهار میکند. سندروم شوک سمی یک وضعیت پزشکی نادر اما جدی ناشی از یک عفونت باکتریایی است. داکتران میگویند که این سندروم وقتی ایجاد میشود که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس وارد جریان خون شده و سمومی را تولید میکند. همچنین برخی از محققان معتقدند که ارتباطی میان سندروم شوک سمی و استفاده از کاپ قاعدگی و تامپون قاعدگی در دوران پریود وجود دارد. با این حال دانشمندان میگویند برای اینکه مطمئن شوند این فرمول جلوی رشد باکتری «استافیلوکوکوس اورئوس» را میگیرد باید تحقیقات بیشتری انجام دهند. میزان خونریزی در دو روز اول پریود به طور کلی شدت بیشتری دارد. این خونریزی چند روز قبل از اینکه کاملا قطع شود، کاهش مییابد. کسانی که در این دوران از تامپون استفاده میکنند برای جلوگیری از نشستی و همچنین آلودگی باید هر ۴ تا ۶ ساعت یک بار آن را تعویض کنند. از سوی دیگر کسانی که از نواربهداشتی استفاده میکنند باید محصولی را انتخاب کنند که مناسب شکل بدن آنها باشد تا از نشتی خون پریود جلوگیری کنند.
مسوولان محلی از ولایت میدان وردک میگویند که در اثر برخورد یک اتوبوس با ماین در ولسوالی سیدآباد این ولایت، یک زن جان باخته است و شش نفر دیگر زخمی شدند. ریاست اطلاعات و فرهنگ میدان وردک صبح امروز (شنبه، ۲۳ سرطان) با نشر خبرنامهای گفته است که یک موتر مسافربری نوع ۵۸۰ در ساحهی «زرنی» از مربوطات ولسوالی سیدآباد، با یک حلقه ماین بهجامانده از دوران جنگ با شوروی برخورده است. خبرنامه به نقل از ملا عبدالغنی آخوندزاده، ولسوال ولسوالی سیدآباد نوشته است که این رویداد زمانی رخ داده است که اتوبوبس بهدلیل بازسازی جادهی اصلی، از مسیر فرعی در حرکت بود. ریاست اطلاعات و فرهنگ میدان وردک در مورد هویت و جنسیت زخمی شدگان این رویداد جزییات نداده است. باید گفت که بخشهایی از اراضی افغانستان بهدلیل چندین دهه جنگ آلوده به ماین و مهمات انفجاری است. بخشی از ماینها در ۲۰ سال اخیر توسط خود طالبان کارگذاری شده و اکنون شهروندان را تهدید میکند. سازمان ملل متحد چند پیش اعلام کرده بود که افغانستان یکی از کشورهایی است که هنوز خطر ماین و مواد انفجاری جان شهروندانش و بهویژه کودکان را تهدید میکند.
منابع محلی از ولایت قندهار میگویند که افراد ناشناس سه عضو یک خانواده به شمول زنان را به شکل فجیع در ساحه جندرما به قتل رساندهاند. منبع امروز (پنجشنبه، ۲۱ سرطان) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد شب گذشته، در ساحه «جندرما»، از مربوطات مرکز شهر قندهار رخ داده است. منبع میگوید که افراد ناشناس شبهنگام وارد خانه یکی از باشندگان محل جندرما شده و دو زن و یک مرد را به شکل فجیع سر بریدهاند. منبع در مورد دلیل و انگیزهی این اقدام و عاملان معلومات ارائه نکرده است. از سویی هم، اسدالله جمشید، سخنگوی فرماندهی پولیس قندهار با تایید قتل سه تن به رسانه گوهرشاد گفت که سه تن ساعت ۱۱ شب گذشته در منطقه میرویس از مربوطات حوزه هفتم امنیتی شهر در خانهشان کشته شدند. او در مورد دلیل قتل این سه عضو یک خانواده معلومات نداد. وی تاکید کرد که تلاشهای نیروهای امنیتی و تیمهای تحقیقاتی برای دستگیری مجرمان در حال انجام است تا آنها را دستگیر و به پنجهی قوانین اسلامی قرار دهند. قتلهای مرموز و کشف اجساد اخیرا در کشور افزایش یافته است. عاملان اکثر قتلهای افراد مسلح ناشناس عنوان میشود. این رویدادها در حالی ادامه دارد که حکومت سرپرست ادعا میکنند که سراسری در کشور تأمین است. همچنین در هفته جاری جسد یک دختر خردسال نیز از ولایت ننگرهار پیدا شده بود. در بدن این دختر آثار شکنجه نیز دیده شده است.
هما طرزی، جوانترين فرزند محمدصديق طرزی، نواده غلام محمدخان طرزی شاعر بزرگ قرن ۱۹ افغانستان است که در هفتم جنوری ۱۹۵۱ میلادی در شهر کابل زاده شد. هما طرزی بعد از پایان دورهای تحصیل در دانشگاه کابل و اخذ دیپلوم در رشتهای علوم تربیتی، جهت ادامهای تحصیلات و اخذ دکترای ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، اما بحران ناشی از کودتای کمونيستی در افغانستان و سپس انقلاب اسلامی در ايران، سبب شد که تحصيلات را نيمه تمام رها کند و در ماه فبروری سال ۱۹٧۹میلادی عازم ایالات متحده آمریکا شود و در شهر نيويارک اقامت گزيند. بانو طرزی از آوان جوانی شعر میسرود که اشعارش بین سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۵ به طور مرتب در نشریات معتبر افغانستان چون: مجله پشتون ژغ، میرمن، ژوندون، اردو و روزنامه پر تیراژ کاروان بطور مرتب به چاپ رسیده است. همزمان آثار او در مجلات معتبر ایران مثل سخن، یغما و اطلاعات هفتگی به چاپ میرسید. هما نخستین بانویست که شعر سپید و آزاد را در افغانستان سرود و نیز دو مجموعه کامل عرفانی را تقدیم دوستان شعر کلاسیک معنوی نمود. هما طرزی بعد از مهاجرت به شهر نیویارک اندوختههای ادبیاش را برای مدتی کنار گذاشت و به هنر دیگرش، طراحی و دیزاین لباس پرداخت. از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۲ به این هنر ادامه داد و از سال ۱۹۹۲ تا سال ۱۹۹۹ در شرکت Bergdorf Goodman به عنوان مدیر اصلاح و تعمیر لباس ایفای وظیفه نمود. از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۰۸ در شرکت طراح معروف ایتالیایی Giorgio Armani به عنوان رئیس اصلاح و تعمیر لباس در ایالات متحده آمریکا مشغول کار بود و از سال ۲۰۰۸ تا اکنون در شرکت Lord & Taylor به عنوان رئیس اصلاح و تعمیر لباس ایفای وظیفه نموده است. یکی از هنرهای دیگر هما، نقاشیهای اوست. نقاشیهای هما بازتاب دهنده والایی مقام و موقف زن در جامعه است یعنی در موقع سرایش شعر هم همین مفهوم را در نظر داشته است. هما هنر نقاشی را هم از خانوادهاش به ارث برده و یکی از هنرمندانیست که برای اشعارش نقاشی میکند و یا برای نقاشی هایش شعر میسراید. هما طرزی از شمار شاعران پر آوازۀ سالهای شصت و هفتاد سدهای پيش در افغانستان و ايران است، اما بهدلايل خاص، بيش از سی سال سکوت کرد و شعرهای خود را از انظار پنهان نگهداشت. تا اکنون پنج اثر از مجموعه غزلیات و یکی هم گزینهای اشعار از وی زیور چاپ یافته است. هما طرزی در باره سرودههایش میگوید که در عصر کوچهای پی در پی متاسفانه از اشعار قدیمیاش تعداد زیادی در دست نیست و آنچه موجود است به همت والای عدهی از دوستان از نشریات مختلف جمعآوری شده است، که برخی از آنها در مجموعهای (میلاد نسترنها ) که نخستین گزینه سرودههای اوست، گنجانیده شده است که در سال ۲۰١۱ به چاپ رسید. در سال ۲۰۱۲ دومین گزینهاش بنام (زمزمههای نیایش) در آمریکا به چاپ رسید. در بهار ۲۰۱۳ سومین گزینهی او بهنام (کوچ پرندگان) و در تابستان همان سال چهارمین گزینه شعری وی بهنام (نوید سحری) به دست نشر سپرده شد. (شکوه برفها) پنجمین گزینهی سرودههای اوست که در آمریکا به زینت چاپ آراسته گردیده است. در مورد اشعار هما طرزی، استاد لطیف ناظمی تقریظ زیبای نگاشته است که برخی از نکات آن برای معرفی کلام بانو طرزی قابل تذکر است: «بیشترین شاعر زنان ما در آن سالها نقاب سیاهی روی حس و عاطفه شان کشیده بودند تا جامعهی واپس مانده، از نفرت و نفرینشان، دست بردارد. دروغ میگفتند؛ حرف دلشان را بر زبان نمیآوردند تا تازیانهی شماتت و نفرت، شانههای خاطرشان را نیلگون نسازد.آنچه را که حس میکردند؛ نمینوشتند و هرچه مینوشتند حس و خواستشان نبود، نه میراثدار رابعهی بلخی بودند و نه مرده ریگی از مهستی و فروغ در شعرشان بود. سرودههای بیخون پارهیی ازاین شاعر زنان، نشخواری از شاعر مردان پارینه بود و تکرار صداهای تکرار شده در رواق فرسودهی تاریخ. تو از گلوی دیگران فریاد نمیزدی. صدای تو از خودت بود؛ صدایی که در آن خود سرایی شاعری را گواه بودیم.» آقای ناظمی علاوه میکند: «همواره خود را میسرودی؛ بیهرگونه پنهان کاری. یادم میآید در همان سالها در یکی از سرودههایت نوشته بودی. من منفجر میشوم؛ من منفجر میشوم و متولیان ادبیات با تمسخر به این گفتهات خندیده بودند. من در همان زمان، آنان را به دو گفتگوی (فروغ فرخزاد) رجعت داده بودم که گفته بود، به من چه که شاعر فارسی زبانی کلمهای انفجار را در شعرش نیاورده است. من از صبح تا شب به هرطرف که نگاه می کنم میبینم چیزی منفجر میشود. من وقتی میخواهم شعر بگویم دیگر به خودم که نمیتوانم خیانت کنم» تو در همان فضای هول و هراس بی باکانه، فریاد میزدی.» ای مرد! در سیاهی چشمان مست تو، صدها هزار شام بهاری پنهان شده آن لحظهیی که جان من و تو در هم نهان شوند وین جسمهای غمکش و افسرده و کهن با این همه هوس، با این همه نیاز، محو زمان شوند من عشق را برای تو تکرار میکنم شعر مرگ مادر او در سال ۱۹۷۰ برنده جایزه اول ادبی در دانشگاه کابل گردید که تا اکنون بارها به چاپ رسیده است. هما نخستین زنی است که شعر سپید آزاد را در افغانستان سرود وهمچنان اولین زنی است که دو مجموعه کامل عرفانی را تقدیم دوستان شعرکلاسیک معنوی مینماید . مرگ مادر فغان که مرگ تو روز خوشم سیه کرده ست گل جوانی من پر پر و تبه کرده ست خراب گشت و بهم ریخت کاخ امیّدم که غم به کلبه ی دل همچو سیل ره کرده ست چه گویمت که ز مرگ تو بر سرم چه گذشت؟ ببین، که دخترت اکنون اسیر ماتم شد ز آه سینه ی پرسوز، شام شد سحرم که درد و زخم دلم بی دوا ، مرهم شد چه بود مادر من ؟ رونق جوانی من نوازش و سخنش، عشق و کامرانی من عتاب او شرر خارهای بلهوسی نگاه او گل باغ غم نهانی من ولی گذشت دریغا، و پر ز اشک گذشت براه تیره ی غم چشم انتظار مرا ز مرگ خویش شکست او پر "هما"یش را به باد حادثه بسپرد اختیار مرا نویسنده: قدسیه امینی
وزارت مالیه حکومت سرپرست افغانستان میگوید حقوق کارمندان زن شاغل را مانند گذشته «برابر با مردان» پرداخت میکند. ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست در تاریخ ششم جوزا سال جاری اعلام کرده بود که حقوق کارمندان زن در ادارات دولتی ماهانه پنج هزار افغانی معادل (حدود ۷۰ دالر) است. این فرمان با واکنش گسترده در داخل و خارج مواجه شده و شماری از داکتران زن و استادان در شهر کابل دست به اعتراض زدند. احمدولی حقمل، سخنگوی وزارت مالیه حکومت سرپرست در این مورد به رسانهها گفته است: «این حکم فقط در باره آن دسته از کارکنان زن است که سر کار نمیروند و معاش (حقوق) آنها به پنج هزار افغانی کاهش یافته است.» آقای حقمل تاکید کرد که وزارت مالیه حقوق کارمندان زن در ماه جوزا را پرداخت میکند. این در حالی است که اخیراً برخی رسانهها و معلمان زن در کابل گفتند که وزارت معارف پرداخت حقوق معلمان زن را تعلیق کرده است. معلمان و استادان زن دانشگاهها که خانهنشین شدهاند میگویند پنج هزار افغانی برای مخارج زندگی آنها کافی نیست. این تصمیم حکومت فعلی با انتقاد زنان و فعالان حقوق بشری روبرو شده است. باید گفت که حکومت فعلی پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان، محدودیتهای شدیدی را علیه زنان در کشور وضع کرده است. همچنین پیشتر ولکر ترک، کمیشنر عالی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد کاهش دستمزد کارمندان زن توسط حکومت فعلی را مانعی دیگر فراراه زنان خوانده بود. شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد چند روز پیش با نشر اعلامیهای به نقل از ولکر ترک گفته بود: «این تصمیم تبعیضآمیز و به شدت خودسرانهی اخیر، به دنبال تصمیمها برای محدود کردن دسترسی زنان و دختران به آموزش و کار، محدود کردن آزادی رفتوآمد و محدود کردن حضور آنان در مکانهای عمومی، به تضعیف بیشتر حقوق بشر در افغانستان میانجامد.»
منابع محلی از ولایت بدخشان میگویند که یک زن ۴۰ ساله در شهر فیضآباد، مرکز این ولایت با خوردن مواد سمی به زندگیاش پایان داده است. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این زن باشنده ساحه «ده پایان چته» از مربوطات ناحیه چهارم شهر فیضآباد بود و روز (دوشنبه، ۱۸ سرطان) پس از جنجال خانوادگی، با خوردن مرگ موش دست به خودکشی زده است. منبع تاکید کرد که این زن ۴۰ ساله پس از انتقال به شفاخانهی ولایتی بدخشان جان باخته است. منبع در مورد اینکه از این زن چند کودک بجامانده است، جزییات نداده است. با این هم، ذبیحالله امیری، رییس اطلاعات و فرهنگ بدخشان در صحبت با رسانه گوهرشاد مرگ این زن را تایید کرده و گفت که تحقیقات جریان تا دلیل مرگ این زن مشخص شود. آقای امیری افزود که تا اکنون مشخص نیست که این خودکشی کرده است یا به مرگ طبیعی خود فوت کرده است. باید گفت که یک هفته پیش نیز یک جوان ۲۱ساله در مرکز بدخشان با خوردن مرگ موش خودکشی کرده بود. قابل ذکر است که خودکشی پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور در بین زنان، دختران و جوانان افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
کمیته بینالمللی المپیک با آنکه از تشکیل تیم شش نفری ورزشکاران افغانستان برای اشتراک در المپیک پاریس خبر داده بود، اکنون مقامات حکومت سرپرست میگویند، سه ورزشکار زن که شامل شش ورزشکار است را به رسمیت نمیشناسند. اتل مشوانی، سخنگوی ریاست تربیت بدنی که تحت کنترول حکومت فعلی فعالیت دارد، این موضوع را در صحبت با خبرگزاری فرانسه مطرح کرده و گفته است که در حال حاضر ورزش دختران در افغانستان زیر اداره این گروه متوقف است و آنان نمیتوانند به نمایندگی از کشور در این رقابتها اشتراک کنند. آقای مشوانی تاکید کرد که حکومت سرپرست افغانستان تنها سه نماینده مرد را به رسمیت میشناسد. باید گفت که در ماه گذشته کمیته بینالمللی المپیک اعلام کرده بود که افغانستان در رقابتهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس در یک حرکت نمادین با یک تیم برابری جنسیتی که شامل سه زن و سه مرد است به میدان خواهد رفت. مارک آدامز، سخنگوی کمیته بینالمللی المپیک در ۲۴ جوزای سال روان میلادی در یک نشست خبری با انتقاد از محدودیتهای حکومت سرپرست بر ورزشکاران زن گفته بود که هیچ یک از مقامهای این گروه در این رقابتها اجازه اشتراک نخواهد داشت. وی گفته بود که ورزشکاران مرد در بخشهای دوش، جودو و شنا اشتراک خواهند کرد و ورزشکاران زن نیز در بخش دوش و بایسکیلسواری رقابت میکنند. شش ورزشکار بهشامل سه زن از افغانستان در المپیک ۲۰۲۴ شرکت میکنند المپیک پاریس؛ فریبا رضایی: بدون شرکت زنان افغان، تیم مردان هم نباید حضور داشته باشد منع ورزش زنان؛ ورزشکار زن افغان خواستار محرومیت افغانستان از بازیهای المپیک شد این در حالی است که پس از به قدرت رسیدن حکومت سرپرست در افغانستان، حکومت فعلی محدویتهای زیادی بر زنان وضع کرده است. حکومت فعلی در کنار آموزش، تحصیل و کار، زنان را از رفتن به ورزشگاه نیز منع و تمام تیمهای ملی ورزشی که دختران در آن حضور داشتند را لغو کرده است. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
منابع صحی از ولایت بدخشان میگویند که فعالیت شفاخانه ۶۰ بستر نسایی و ولادی این ولایت بهدلیل قطع کمکهای سازمان جهانی صحت از یک هفته به این طرف متوقف شده است. دستکم سه منبع در صحبت با رسانهگوهرشاد تایید کرد که فعالیت این شفاخانه از اول ماه جاری میلادی (۱۱ سرطان) متوقف شده است. منبع افزود که این شفاخانه از سوی سازمان جهانی صحت تمویل میشد، اما این سازمان از اول ماه جولای، حمایت خود را از این شفاخانه قطع کرده است. منبع میگوید که با توقف فعالیت شفاخانه نسایی و ولادی ولایت بدخشان، ۷۳ نفر از داکتران و کارمندان این شفاخانه بیکار شدهاند. به گفتهی منبع، شفاخانه نسایی و ولادی بدخشان دارای ۶۰ بستر است و به بسیاری از بیماران زن در این شفاخانه رسیدگی میشد. منبع افزود که با توقف فعالیت آن، بسیاری از بیماران زن با مشکلات گسترده مواجه خواهند شد. سازمان جهانی صحت تا اکنون در مورد قطع کمکهای خود به این شفاخانه اظهارنظر نکرده است. از سویی هم، شفقالله همدرد، رییس شفاخانه ولایتی بدخشان با تایید این موضوع گفت که شفاخانه ۶۰ بستر نسایی و ولادی این ولایت به دلیل عدم پرداخت هزینه آن از سوی سازمان صحی جهان بسته شده است و تلاشهای آنان با ادارات ذیربط، بزرگان محلی و مرکزی جهت ادامه فعالیتهای این بخش صحی بینتیجه باقی مانده است. آقای همدرد تاکید کرد که با مسدود ماندن شفاخانه ۶۰ بستر نسایی و ولادی و تراکم نفوس بیش از یک ملیون و ۳۰۰ هزار نفری در بدخشان، احتمال مرگومیر مادران و نوزادان در این ولایت افزایش چشمگیر پیدا کند. پیش از این اوچا یا دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد از کاهش بودجهی بشردوستانه برای افغانستان و تأثیرات بر بخشهای مختلف، از جمله بخش صحت شکایت کرده بود. این نهاد در اول ماه جاری میلادی اعلام کرد که فقط ۶۹۶ میلیون دالر بودجه دریافت کرده است که ۲۲.۸ درصد از درخواست اولیهی آنان را تشکیل میدهد.
نویسنده: مهدی مظفری در پهنه هستی که خداوند هستی بخش، خلقت را با ظرافت و حکمت بیانتها آراسته است، موهبتی گرانبها به نام «ازدواج» به انسانها ارزانی داشته است. ازدواجی که در تعالیم رهبران الهی و آموزههای روانشناسان به عنوان پیوندی مبارک و مقدس معرفی شده، ازدواجی که نه تنها تداوم نسل بشر را رقم میزند، بلکه فصل نوینی از تعالی و بالندگی را در زندگی انسانها میگشاید. ازدواج، نقطه عطفی در مسیر پر پیچ و خم زندگی است، نقطهای که در آن دو روح در کالبدی واحد، هم نفس میشوند و سفری مشترک را آغاز میکنند. سفری که مملو از فراز و نشیبها، شادیها و غمها، چالشها و فرصتها خواهد بود. اما آنچه در این میان اهمیت دارد، نگاهی عمیق و درک صحیح از این موهبت الهی است. پس باید معنی و مفهوم درست ازدواج را دانست. ازدواج را در سادهترین تعریف، به پیوند میان یک زن و یک مرد معنی کردهاند. اما این تعریف، ظلمی بزرگ به ژرفای این تعهد و معنای عمیق آن است. ازدواج به این معنی، یعنی به معنای تلقیح نر و ماده، در عالم طبیعت امری رایج و بدیهی است. این معنی ساده و بیعمق و بیآلایش ازدواج نه تنها در عالم حیوانات بلکه در عالم گیاهان نیز وجود دارد. برخی گیاهان برای اینکه ثمر بدهند، نیاز به تلقیح دارند. اما ازدواج انسان، فراتر از این غریزه حیوانی و حیاتی است. همچنین ازدواج، صرفاً جمع شدن دو جنس مخالف در کنار یکدیگر نیست، بلکه آغازی است برای سفری پرمخاطره و پرفراز و نشیب، سفری که بایستی دو انسان را به سوی تکامل و تعالی رهنمون شود. پس ازدواج، تنها برای ارضای نیازهای جنسی و تشکیل خانواده نمیباشد؛ آنطوری که اکثر افراد به این معنا، معنی و تفسیر میکنند. بلکه ازدواج فرصت و نقطه عطفی است برای رشد و ارتقای فردی و تعالی روحی. زن و مرد در سایهی این تعهد (ازدواج)، میتوانند بهترین نسخهی خود را به نمایش بگذارند و در کنار یکدیگر، به کمال و سعادت حقیقی دست یابند. آری، ازدواج فراتر از پیوند ظاهری و همجواری دو انسان است. نکاح و ازدواج دو انسان به معنی اتحادی است از عواطف، تعهدات و مسئولیتهایی که در سایه آن، انسانها به تکامل و بالندگی حقیقی خویش نائل میشوند. ازدواج آن است که بر پایه عشق، احترام، صبر و گذشت بنا شده باشد و این ازدواج به مثابهی گلی خوشبو در بوستان هستی، عطر خوشبختی و سعادت را در فضای زندگی انسانها میپراکند. ازدواج در عالم انسانها به آن معنی است که قرآن، آنرا تعریف و توصیف میکند. در قرآن کریم نکاح به عنوان «سکونت» و «آرام گرفتن» در کنار یکدیگر توصیف شده است. آنجا که میفرماید: «هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَجَعَلَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا لِيَسۡكُنَ إِلَيۡهَا؛ او همان كسى است كه شما را از يك تن (آدم) آفريد و همسرش (حوا) را نيز از [جنس] او قرار داد تا در كنارش آرام يابد.» (اعراف، ۱۸۹). همچنین در جای دیگر فرموده است: «وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا لِّتَسۡكُنُوٓاْ إِلَيۡهَا وَجَعَلَ بَيۡنَكُم مَّوَدَّةٗ وَرَحۡمَةً إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ؛ و از نشانههاى او اين است كه براى شما همسرانى از [جنس] خودتان آفريد، تا كنارِ آنان آرامش بيابيد و ميان شما دوستى و مهربانى قرار داد، بدون شك در اين [آفرينش] همواره نشانههايى است براى مردمى كه تفكّرّ كنند.»(روم، ۲۱). این آیات قرآن به روشنی بیان میکند که فلسفه ازدواج صرفا پیوند ظاهری و تناسل و بقای نسل و این موارد نیست. بلکه فلسفه ازدواج به آرامش رسیدن انسانها است. امّا آیا زن و مردی که همسر یکدیگر هستند صرفا با ارضای غرایز جنسی و این موارد به آرامش میرسند؟ با تدبر و دقت در آیات قرآن و روایات رهبران دینی، ازدواج که نتیجهاش آرامش و سکون مرد و زن در سایه هم است، بر دو رکن اساسی بنا شده است: «محبت عاقلانه و ایمانی» و «عاطفه و مهری صادقانه و همراه با گذشت». این دو رکن اساسی است که ازدواج موفق را به ارمغان میآورد. محبت عاقلانه و ایمانی، عشقی ژرف و پایدار است که ریشه در معارف الهی و تعالیم دینی دارد. این محبت، نه کور و مبتنی بر شهوت و غریزه است، و نه متزلزل در برابر گذر زمان و ناملایمات زندگی. محبت عاقلانه، عشقی کور و بیمنطق نیست، بلکه بر پایهی شناخت صحیح و درک عمیق طرفین بنا میشود. همسرانی که با عقل و درایت یکدیگر را انتخاب میکنند و با چشمانی باز به زندگی مشترک قدم میگذارند، بنیانی محکم برای عشق خود بنا میکنند. ایمان، نور تابان این مسیر است. ایمان به خداوند و باور به ارزشهای والای انسانی، عشق را از لغزشها و ناملایمات رهین نگاه میدارد. همسرانی که در پرتو ایمان زندگی میکنند، به یکدیگر تکیهگاه و پناهگاه میشوند و در گذر زمان، عشقشان عمیقتر و پرمعناتر میشود و در کنار هم، زندگی مشترک را به بهشت زمینی تبدیل میکنند. اما در کنار این محبت عمیق، گذشت و عاطفه صادقانه نیز نقشی اساسی در استحکام زندگی زناشویی و بنیان خانواده ایفا میکند. انسانها فطرتاً در معرض خطا و اشتباه هستند. در زندگی مشترک نیز ممکن است اختلافات و ناهمواریهایی رخ دهد. در این هنگام، گذشت و اغماض از خطاهای یکدیگر، نه تنها کینهها را از بین میبرد و کدورتها را میزداید، بلکه موجب تقویت صمیمیت و مهر و محبت نیز میشود. باری، ازدواج موفق، همچون بنایی استوار است که بر پایه محبت عاقلانه و ایمانی و گذشت و عاطفه صادقانه بنا شده باشد. با اتکا به این دو گوهر گرانبها، زوجین میتوانند در مسیر زندگی مشترک، همراه و همدل یکدیگر باشند و بهشتی کوچک در سایه تعالیم الهی و عشق حقیقی برای خود و فرزندانشان بسازند. به یاد داشته باشیم، ازدواج تنها در دوران جوانی و بر پایه شور و هیجان شکل نمیگیرد، بلکه عشقی که ریشه در ایمان و عقل داشته باشد، با گذر زمان عمیقتر و پایدارتر خواهد شد.