برچسب: زنان و دختران

4 هفته قبل - 130 بازدید

فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که تیم فوتبال زنان افغانستان در تبعید برای شرکت در تورنمنت بین‌المللی «FIFA Unites: Women’s Series 2025» به مراکش منتقل شده است. خبرگزاری نیوعرب بامداد امروز (پنج‌شنبه، ۱ عقرب) با نشر گزارشی گفته است که این مسابقات قرار بود از روز پنج‌شنبه در دوبی برگزار شود، اما به‌دلیل مشکلات صدور ویزه برای بازیکنان در تبعید، محل و زمان آن تغییر کرده و از روز یک‌شنبه هفته‌ی آینده آغاز خواهد شد. تیم زنا افغانستان در تبعید در این تورنمنت با تیم‌های چاد، تونس و لیبیا رقابت خواهد کرد. بازیکنان این تیم که افغانستان را ترک کرده و در کشورهای دیگر ساکن شده‌اند، نام تیم خود را «Afghan Women United» گذاشته‌اند. فهرست نهایی شامل ۱۳ بازیکن مقیم آسترالیا، ۵ بازیکن از بریتانیا، ۳ بازیکن از پرتگال و ۲ بازیکن از ایتالیا است. فیفا قبلاً در بیانیه‌ای گفته که این تورنمنت بخشی از «استراتژی اقدام گسترده برای فوتبال زنان افغان» است و شامل حمایت و آماده‌سازی بازیکنان افغان پیش از مسابقات می‌شود. تونس در حال حاضر در رده ۹۶ جهان قرار دارد، چاد و لیبیا تا کنون رتبه‌بندی فیفا را ندارند. قرار است در این رقابت‌ها، «کرشمه عباسی، سوین عظیمی، منتها مصلح، نجمه عارفی، نازیه علی، بهاره صمیمی، بهاره کوهستانی، مانوژ نوری، خرسند عزیزی، زینب مظفری، فاطمه حیدری، سوسن خجسته، مینا احمدی، نیلاب محمدی، مرسل سادات، الهه صفدری، فاطمه یوسفی، مونا امینی، مریم کریم‌یار، فاطمه عرفانی، عزیزه علی‌زاده، سوسن محمدی و بی‌بی نوری»، در قالب تیم فوتبال زنان پناهنده افغان مقابل حریفان خود به میدان بروند.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 75 بازدید

بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زمین‌لرزه اخیر در شرق افغانستان باعث نابودی محصولات کشاورزی و دام‌ها در ولایت‌های زلزله‌زده شده است. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که وضعیت فعلی در ولایت‌ها زلزله‌زده زنان و دختران را با نیاز فوری به مواد غذایی مواجه کرده است. بخش زنان سازمان ملل متحد در بخشی از پیامش از توزیع بسته‌های غذایی در مناطق آسیب‌دیده خبر داده و در ادامه تاکید کرده است که این بسته‌ها شامل روغن و آرد بوده و به خانواده‌ها کمک می‌کند تا در هفته‌های پیش‌رو غذای کافی داشته باشند. این نهاد سازمان ملل در ادامه افزوده است که تأمین امنیت غذایی زنان و دختران در بحران‌های طبیعی از اهمیت ویژه برخوردار است. با این حال، کمیته بین‌المللی نجات نیز هشدار داده که افغانستان ممکن است به‌دلیل کاهش کمک‌ها، ۱۰ درصد از درآمد ناخالص خود را از دست دهد. قابل ذکر است که یک ماه پیش زمین‌لرزه‌ای ولایت‌های شرقی افغانستان را تکان داد که بیش از دو هزار و ۲۰۰ تن جان باختند، سه هزار و ۶۴۰ تن زخم برداشتند و هزاران خانواده بی‌خانمان شدند. بر بنیاد گزارش سازمان‌های جهانی، زنان و کودکان بیش‌ترین آسیب را از این رویداد متحمل شدند. با این وجود، براساس گزارش دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد، در این زمین‌لرزه هزار و ۹۹۲ نفر جان باختند و بیش از سه هزار و ۶۰۰ نفر زخمی شدند.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 72 بازدید

رسانه‌های بریتانیایی گزارش داده‌اند که بشیر هوتک، پناه‌جوی ۲۳ ساله افغانستانی در این کشور که به «آزار جنسی» و «لت‌وکوب» یک زن در یک بار در لندن متهم شده است، در دادگاه حاضر شده است. در گزارش رسانه‌ها آمده است، هنگامی که از این پناه‌جوی اهل افغانستان خواسته شد تا پاسخ خود را به اتهامات مطرح شده اعلام کند، او شروع به گریه کرده و گفته است: «زبان انگلیسی‌ام خیلی ضعیف است.» در گزارش تاکید شده است که بشیر هوتک متهم است که در ۲۹ جون سال جاری میلادی یک زن را در باری در منطقه «وست اند» لندن مورد «آزار جنسی» و «لت‌وکوب» قرار داده است. در ادامه آمده است که این پناه‌جوی اهل افغانستان روز (سه‌شنبه، ۲۹ میزان) با یک وکیل فارسی‌زبان در دادگاه «ویست منیستر» لندن حاضر شد؛ اما وکیل آن با گذشت چند لحظه از آغاز دادگاه، اعلام کرد که دیگر نمی‌تواند از او دفاع کند. در ادامه آمده است که وقتی دادگاه به هوتک گفت که باید وکیل جدیدی پیدا کند، او پاسخ داد: «من وضعیت خوبی ندارم، زبان انگلیسی‌ام خیلی ضعیف است. تحت نظر پزشکان هستم و داروهای زیادی مصرف می‌کنم.» همچنین رسانه‌ها در ادامه گزارش داده است که جلسه دادگاه بشیر هوتک تا ۱۰ نوامبر به تعویق افتاد و او مشروط به این‌که با قربانی تماس نگیرد، آزاد شد. در ادامه آمده است که قاضی دادگاه به هوتک گفته: «وکیل فعلی شما دیگر وکالت تان را برعهده ندارد. سه هفته فرصت دارید تا دوباره به دادگاه بازگردید و در این مدت وکیل جدیدی بیابید.» همچنین در ادامه قاضی به متهم هشدار داد که در صورت نقض هر یک از موارد فوق، از سوی پولیس بازداشت شده و وضعیت آزادی موقت‌اش مورد بازبینی قرار خواهد گرفت.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 56 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که کارمندان صحی زن با وجود چالش‌های روزافزون، در کمپ‌ها و قریه‌های کوهستانی به تداوی زخمی‌ها، واکسن اطفال و مراقبت از زنان باردار ادامه می‌دهند. این نهاد امروز (چهارشنبه، ۳۰ میزان) با نشر گزارشی گفته است که همزمان با سرد شدن هوا، وضعیت انسانی در مناطق زلزله‌زده بار دیگر رو به وخامت می‌رود. در بخشی از گزارش تاکید شده است که با فرا رسیدن فصل زمستان خانواده‌های بی‌سرپناه در مناطق زلزله‌زده اکنون با تهدید تازه‌ای مواجه‌ هستند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در ادامه افزوده است که بسیاری از خانواده‌ها در مناطق زلزله‌زده هنوز در خیمه‌ها زند‌گی می‌کنند و به آب، مواد غذایی و مراقبت صحی دسترسی محدود دارند. یونیسف در ادامه هشدار داده است که در صورت نبود کمک فوری، خطر بروز یک بحران انسانی دیگر در میان بازماندگان زلزله افزایش خواهد یافت. براساس گزارش‌های نهادهای بین‌المللی، در حالی‌که چند ماه از زمین‌لرزه در ولایت‌های شرقی کشور می‌گذرد، هنوز هم شمار زیادی از خانواده‌های آسیب‌دیده شب‌های سرد را بی‌سرپناه و بدون امکانات اولیه سپری می‌کنند. نهادهای بین‌المللی هشدار داده‌اند که اگر کمک‌های فوری به این خانواده‌ها نرسد، احتمال وقوع فاجعه انسانی در مناطق زلزله‌زده افزایش خواهد یافت. قابل ذکر است که یک ماه پیش زمین‌لرزه‌ای ولایت‌های شرقی افغانستان را تکان داد که بیش از دو هزار و ۲۰۰ تن جان باختند، سه هزار و ۶۴۰ تن زخم برداشتند و هزاران خانواده بی‌خانمان شدند. بر بنیاد گزارش سازمان‌های جهانی، زنان و کودکان بیش‌ترین آسیب را از این رویداد متحمل شدند. با این وجود، براساس گزارش دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد، در این زمین‌لرزه هزار و ۹۹۲ نفر جان باختند و بیش از سه هزار و ۶۰۰ نفر زخمی شدند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 108 بازدید

رسانه‌های جاپانی اعلام کرده‌اند که پارلمان این کشور سانایه تاکایچی، سیاستمدار ملی‌گرا از جناح ‏راست افراطی و عضو حزب لیبرال دموکرات را به عنوان نخست‌وزیر زن در تاریخ کشور برگزیده است. پارلمان جاپان روز (سه‌شنبه، ۲۸ میزان/۲۱ اکتوبر) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که سانایه تاکایچی جایگزین شیگروا ایشیبا که یک سال نخست‌وزیر بود و با کابینه خود کناره‌گیری کرد، انتخاب شده است. در اعلامیه آمده است که به این ترتیب، برای نخستین‌بار در تاریخ جاپان، یک زن سکان دولت را در دست می‌گیرد. این انتخاب درست یک روز پس از آن صورت گرفت که حزب لیبرال دموکرات، برای حفظ اکثریت، با یک حزب راست‌گرای تازه‌وارد ائتلاف کرد و عملاً دولت را بیش از پیش به سوی جناح راست کشاند. در رأی‌گیری مجلس نمایندگان، تاکایچی با ۲۳۷ رأی موافق انتخاب شد؛ رقمی بیش از حد نصاب لازم برای کسب اکثریت آرا. او پیش‌تر نیز در مجلس مشاوران (مجلس علیا) رأی اعتماد گرفته بود. تاکایچی ۶۴ ساله، محافظه‌کار، دیدگاه‌های محافظه‌کارانه در زمینه برابری جنسیتی و حقوق زنان دارد و مخالف ازدواج هم‌جنس‌گرایان و جانشینی زنان در خاندان سلطنتی است. سانائه تاکایچی در سال ۱۹۶۱ در استان نارا به دنیا آمد. مادرش پولیس بود و پدرش در اداره‌ای کار می‌کرد. او در جوانی علاقه‌مند به موسیقی هِوی‌متال بود و چنان با شور و هیجان درام می‌نواخت که اغلب چوب‌هایش در حین تمرین می‌شکست. ورود او به سیاست در دهه‌ی ۱۹۸۰ میلادی، هم‌زمان با اوج تنش‌های تجاری میان جاپان و آمریکا آغاز شد. تاکایچی در سال ۱۹۹۶ با پیوستن به حزب لیبرال دموکرات وارد پارلمان شد و به‌تدریج به یکی از چهره‌های بانفوذ و پرصدای جناح محافظه‌کار حزب تبدیل گشت. او تا اکنون ده بار در انتخابات پیروز شده و تنها یک بار شکست خورده است. با وجود اینکه تاکایچی نخستین زن در مقام نخست‌وزیری جاپان است، اما برنامه‌ای برای گسترش برابری جنسیتی یا تنوع اجتماعی ندارد. او از جانشینی صرفاً مردانه در خاندان امپراتوری حمایت می‌کند، با ازدواج همجنس‌گرایان مخالف است و اجازه‌ی استفاده از نام خانوادگی جداگانه برای زوج‌ها را رد می‌کند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 192 بازدید

ژیل برتران، فرستاده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان اعلام کرده است که وضعیت حقوق بشر به‌ویژه زنان در این کشور نگران کننده است. آقای برتران این اظهارات پس از پایان سفر شش روزه‌اش به افغانستان مطرح کرده و گفته است که تصمیمات مبنی بر ممنوعیت کار زنان و دختران در دفاتر سازمان ملل «نشانه‌ای منفی» برای جامعه‌ی جهانی است. وی در اعلامیه‌اش بر حمایت اتحادیه اروپا از آزادی رسانه‌ها در افغانستان تاکید کرده است. همچنین فرستاده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان در بخشی از اعلامیه‌اش از حضور گروه‌های تروریستی در افغانستان نگرانی کرده و از پاکستان و حکومت سرپرست افغانستان خواسته است تا خویشتن‌داری نشان دهند، از غیرنظامیان حفاظت کنند و گفتگو را از سر بگیرند. در اعلامیه آمده است که محدودیت‌های حکومت فعلی بر نهادهای اجرایی روند کمک‌رسانی را پرهزینه و دشوار ساخته او دولت خواسته تا این محدودیت‌ها را بازنگری کند. در اعلامیه به چالش‌های بازگشت میلیون‌ها پناه‌جوی افغانستان از کشورهای همسایه اشاره شده و از افزایش کمک‌های اتحادیه اروپا برای عودت‌کنند‌گان در سال ۲۰۲۵ میلادی خبر داده شده است. او در ادامه تاکید کرده است که اتحادیه اروپا از گفتگوهای بین‌المللی که سازمان ملل برای صلح و حکومت فراگیر در افغانستان پیش می‌برد، پشتیبانی می‌کند. براساس این اعلامیه، اتحادیه اروپا از سال ۲۰۲۱ میلادی تا اکنون بیش از ۱.۸ میلیارد یورو برای کمک‌های بشردوستانه، صحت، آموزش و توسعه اقتصادی در افغانستان هزینه کرده است. این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شود که از زمان تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، نهادهای بین‌المللی بارها بر رعایت حقوق بشر به‌ویژه حقوق زنان و همچنان ایجاد حکومت همه شمول تاکید کرده‌اند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 142 بازدید

سازمان ملل (United Nations) درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در هر دقیقه چهار زن در سراسر جهان به بیماری سرطان سینه مبتلا شده و یک زن بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهد. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که ماه اکتبر «ماه آگاهی‌بخشی در مورد سرطان سینه» است. در اعلامیه آمده است: «سیگار نکشیدن، محدود کردن یا اجتناب از مصرف الکل، فعال ماندن از نظر جسمی خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می‌دهد.» در حالی سازمان ملل متحد این گزارش را نشر می‌کند که سازمان جهانی صحت هشدار داده بود که افزایش بیماری‌های قلبی، دیابت، سرطان و مشکلات مزمن ریوی در میان زنان افغانستان نگران‌کننده است. این سازمان گفته بود که سرطان سینه و سرطان دهانه رحم از جمله سرطان‌های شایع در میان زنان افغانستان هستند و تنها بیماری‌های قلبی‌ و عروقی هر سال جان بیش از ۴۰ هزار نفر را در افغانستان می‌گیرد. این سازمان گفته بود که بیشتر بیماران تنها در مراحل پیشرفته به فکر درمان بیماری خود می‌شوند که درمان اثربخشی بسیار کمتری دارد. بیماری سرطان سینه یکی از شایع‌ترین انواع سرطان در میان زنان است. این بیماری زمانی به‌وجود می‌آید که سلول‌های غیرطبیعی در بافت سینه‌ی زنان شروع به رشد و تقسیم بی‌رویه می‌کنند و می‌توانند به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 154 بازدید

سازمان ملل متحد اعلام کرده است که هر گونه قطعی اینترنت و شبکه‌های مخابرات در افغانستان، زند‌گی زنان و دختران را با مشکلات جدی مواجه کرده و دسترسی آنان به تحصیل و فرصت‌های کسب‌وکار را محدود می‌سازد. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که در زمانی، زنان و دختران از حضور در مکاتب و دانشگاه‌ها محروم شده‌اند، قطع اینترنت و شبکه‌های مخابراتی که یکی از ابزارهای مهم آموزش و اشتغال آنان می‌باشد، عملاً بسیاری از زنان و دختران را دوباره از آموزش، فعالیت‌های اقتصادی و  محروم خواهد کرد. سازمان ملل متحد در بخشی از گزارشش تاکید کرده است که این مشکل در کنار پیامدهای زمین‌لرزه در شرق افغانستان، خشک‌سالی و بازگشت میلیون‌ها مهاجر، شرایط زند‌گی زنان و دختران را بسیار دشوار کرده است. در بخشی از گزارش آمده است که اینترنت و ابزارهای آنلاین برای بسیاری از زنان و دختران آخرین فرصت یادگیری، کسب درآمد و ارتباط با جامعه هستند و هرگونه اختلال در این فضا می‌تواند آموزش، کار و سلامت روان آنان را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین سازمان ملل متحد در ادامه هشدار داده است که فضای دیجیتال در افغانستان هنوز می‌تواند در هر لحظه مسدود شود و زنان و دختران همچنان در معرض آسیب‌های جدی قرار دارند. قابل ذکر است که پس از قطع ۴۸ ساعته‌ی اینترنت و شبکه‌های مخابراتی در جریان اوایل ماه جاری خورشیدی، دسترسی کاربران به شبکه‌های اجتماعی فیسبوک و انستاگرام را نیز محدود کردند. برخی فعالان مدنی از حکومت سرپرست خواسته‌اند تا دسترسی به اینترنت را به عنوان یک حق اساسی شهروندی تضمین کند و از ایجاد اختلال‌های ناگهانی خودداری شود. مسوولان حکومت فعلی تا اکنون درباره‌ی این قطعی و اتصال دوباره توضیحی ارائه نکرده‌اند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 93 بازدید

سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که هر زن و دختری حق دارد در هر مکانی احساس امنیت داشته باشد. این سازمان امروز (یک‌شنبه، ۲۷ میزان) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود گفته است که دولت‌ها باید در پیشگیری از خشونت مبتنی بر جنسیت سرمایه‌گذاری کنند. سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که دولت‌ها باید قوانین را به‌ درستی اجرا کرده و به مصونیت از مجازات پایان دهند. قابل ذکر است که سازمان ملل متحد در حالی با نشر پیامی این اظهارات را مطرح کرده که زنان و دختران در افغانستان با سرکوب شدید مواجه‌اند. باید گفت که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. حکومت فعلی در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران و زنان بست، در حالی که ‏بخش صحت سراسر افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش و تحصیل باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 171 بازدید

در یکی از کوچه‌های خاموش و خاک‌آلود کابل، دختر جوانی به‌نام *عاطفه* زندگی می‌کند. خانه‌شان ساده است، با دیوارهای گلی و فرش‌های کهنه، اما تا همین یکی‌دو سال پیش، این خانه پُر بود از شور و آرزوهایی که حالا فقط در خاطره‌ها مانده‌اند. عاطفه روزگاری دانشجوی سال سوم رشته‌ی *طب معالجوی* بود؛ دختری پرشور، با انگیزه‌ای روشن و قلبی آکنده از امید، که هر روز با اشتیاق به دانشگاه می‌رفت. از کودکی رؤیای داکتر شدن در سر داشت. مادرش می‌گوید از همان صنف‌های ابتدایی مکتب، همیشه در مورد بیماری‌ها می‌پرسید، کتاب‌های طبی می‌خواند و می‌گفت که روزی می‌خواهد زنانی را تداوی کند که در شفاخانه‌ها صدای‌شان شنیده نمی‌شود. وقتی وارد دانشگاه شد، زندگی‌اش رنگ تازه‌ای گرفت. ساعت‌ها مطالعه می‌کرد، با دوستانش گروه‌های درسی تشکیل می‌داد و با علاقه در صنف‌ها حضور می‌یافت. او می‌خواست مفید باشد، عالم شود، و تکیه‌گاهی شود برای زنان این سرزمین؛ زنانی که همیشه در حاشیه‌ی خدمات صحی قرار داشتند. اما آنچه نمی‌دانست، این بود که *سرنوشت*، در پیچ تلخ یک تحول سیاسی، قرار است مسیر زندگی‌اش را به‌کلی تغییر دهد… در یکی از روزهای سرد زمستان، خبری تلخ به‌گوش رسید: *تحصیل دختران در پوهنتون‌ها متوقف شده است.* عاطفه اول باور نکرد؛ فکر ‌کرد شایعه‌ای بیش نیست یا شاید اشتباهی پیش آمده. اما وقتی روزی با چشمان خودش دید که دروازه‌ی پوهنتون بسته است، حقیقت را پذیرفت. همان روز، ساعت‌ها پشت آن دروازه‌ی سرد و بسته نشست. نه حرفی زد، نه گریه کرد؛ فقط با نگاهی خاموش، به سکوت سنگین ساختمان‌های دانشگاه خیره ماند. جایی که روزی برایش نماد امید بود، حالا در برابرش چون دیواری سنگی ایستاده بود. همان‌جا، تمام رؤیاهایش فرو ریختند، همان لحظه که دیگر اجازه نداشت وارد دنیایی شود که روزگاری برای ساختنش جنگیده بود. کتاب‌های درسی‌اش را در گوشه‌ای از اتاق چید، روپوش سفیدش را در کمد آویخت، و از آن روز به بعد، دیگر هرگز پا به آن مسیر نگذاشت. اما عاطفه دختری نبود که به این آسانی تسلیم شود. پس از چند هفته خانه‌نشینی و دلسردی، تصمیم گرفت دوباره برخیزد و راهی پیدا کند. هرچند دیگر اجازه نداشت به صنف برود، اما دلش هنوز با علم و طب می‌تپید. تصمیم گرفت در دواخانه‌ای کار کند. مدرک رسمی نداشت، اما دانش و مهارتش از بسیاری کسانی که در این زمینه کار می‌کردند بیشتر بود. در چند دواخانه در مناطق مختلف کار گرفت. معاشش اندک بود، ساعت‌های کاری طولانی، اما دلش پُر از امید. خودش می‌گفت: «وقتی نسخه می‌خواندم یا دوا آماده می‌کردم، حس می‌کردم هنوز بخشی از دنیای طب هستم.» این کار برایش فقط یک وظیفه نبود؛ زنده نگه‌داشتن رؤیایی بود که روزی زیر چادر دانشگاه شکل گرفته بود. اما باز هم قانون تازه‌ای آمد. این‌بار اعلام شد که هیچ‌کس بدون سند رسمی نرسی یا قابلگی اجازه‌ی کار در دواخانه را ندارد. همین تصمیم ناگهانی، آخرین روزنه‌ی امید عاطفه را هم بست. دواخانه‌هایی که در آن‌ها با زحمت و علاقه کار می‌کرد، مجبور شدند او را کنار بگذارند. هر بار که از یکی از آن دواخانه‌ها بیرون می‌آمد، دلش بیش از پیش می‌شکست؛ نه به‌خاطر معاش، بلکه برای فاصله‌گرفتن از چیزی که به زندگی‌اش معنا می‌داد. علم، کمک‌کردن، امید… همه‌اش آرام‌آرام از دستش می‌رفت، بی‌آن‌که گناهی کرده باشد. وقتی کار در دواخانه هم از دست رفت، عاطفه دوباره به خانه برگشت. روزهایش بی‌رنگ و بی‌صدا شدند. از صبح تا شب، در سکوت خانه قدم می‌زد، گاهی به دیوار خیره می‌شد و گاهی به کتاب‌های خاک‌خورده‌ی طبی که روزی با عشق ورق می‌زد. مادرش از دور نگاهش می‌کرد و دلش آتش می‌گرفت. تا این‌که یک روز به آرامی گفت: «دخترم، قالین‌بافی یاد بگیر. اگر راه پوهنتون بسته شده، لااقل هنری داشته باشی که تنها نمانی.» عاطفه اول مخالفت کرد. بغض‌کرده گفت: «این دستان، قرار بود نبض مریض را بگیرند، نه نخ و پود قالین را.» اما ناچار شد. نه به‌خاطر علاقه، بلکه چون فهمید بیکاری، بیشتر از هر دردی، آدم را می‌خورد و می‌فرساید. حالا بیشتر از یک‌ونیم سال می‌شود که عاطفه قالین می‌بافد. هر صبح زود از خواب برمی‌خیزد، چای تلخی می‌نوشد و آرام‌آرام می‌رود سر دار قالین. ساعت‌ها در همان وضعیت می‌نشیند؛ گره می‌زند، رنگ می‌چیند، طرح می‌سازد. دستانش پینه بسته‌اند، چشمانش کم‌سو شده‌اند، کمرش همیشه درد می‌کند؛ اما هیچ‌کدام از این دردها به اندازه‌ی آن سوز درونی برایش طاقت‌فرسا نیست. می‌گوید: «هیچ‌کدام از قالین‌هایی را که می‌بافم، دوست ندارم. هر گره‌اش برایم یک خاطره‌ی دفن‌شده است، هر طرحش، یادآور یک رؤیای نیم‌جان.» دوستان دانشگاهی‌اش حالا هرکدام در مسیرهای گم‌شده‌ای پراکنده‌اند. یکی مهاجر شده، یکی ازدواج کرده، دیگری هم گوشه‌ی خانه مانده و با افسردگی می‌جنگد. تماس‌ها کم شده، صداها خاموش مانده‌اند، امیدها زیر خاکستر فراموشی پنهان شده‌اند. عاطفه آه می‌کشد و می‌گوید: «وقتی صنف سوم بودم، روزی نبود که در مورد آینده حرف نزنیم. حالا هیچ‌کس حتی نمی‌پرسد که هنوز زنده‌ای یا نه…» وقتی از او می‌پرسند: «هنوز امید داری روزی دانشگاه باز شود؟» فقط شانه بالا می‌اندازد و آهی می‌کشد. آرام می‌گوید: «نه... دیگر امیدی ندارم. اوایل، هر روز منتظر بودم، روزها را می‌شمردم، خبرها را دنبال می‌کردم. اما حالا حتی نمی‌خواهم بدانم چه می‌گذرد. چون می‌ترسم که بیشتر ناامید شوم.» گاهی شب‌ها، دفترچه‌ای را باز می‌کند و می‌نویسد؛ حرف‌هایی که با کسی نمی‌گوید. در یکی از برگه‌هایش نوشته است: «ما رفتیم دانشگاه، درس خواندیم، آرزو داشتیم مفید باشیم... اما حالا نه صنف مانده، نه کتاب، نه دواخانه، نه امید. فقط دستانی مانده که روزی می‌خواستند شفا بدهند، اما حالا گره می‌زنند، تار می‌کشند، قالین ...» او دیگر از حکومت چیزی نمی‌خواهد؛ نه التماس می‌کند، نه شعار می‌دهد. فقط می‌خواهد شنیده شود. می‌گوید: «من به هیچ‌کس چیزی نگفتم، چون دیدم فایده ندارد. اما اگر کسی هست که صدای ما را بشنود، فقط بگوید که ما گم نشویم... ما هنوز هستیم، اما در خاموشی، در تاریکی، در حاشیه.» داستان عاطفه تنها یک قصه نیست؛ روایت هزاران دختری‌ست که قربانی شدند، نه به‌خاطر اشتباه، بلکه به‌خاطر خاموش‌ ماندن‌شان در جامعه‌ای که صدای دختران را نمی‌خواهد بشنود. او یکی از چهره‌های فراموش‌شده‌ی نسلی‌ست که قرار بود آینده را بسازند، اما اکنون، با دستان پینه‌بسته و قلب‌های زخمی، در کنج خانه‌ها گره می‌زنند، تار می‌کشند و رؤیاهای خاموش‌شان را در تار و پود قالین‌ها دفن می‌کنند. نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب