دولت بریتانیا اعلام کرده است که به گروه کشورهایی ملحق شده است که پرونده نقض حقوق زنان و دختران در افغانستان را به دادگاه بین‌المللی دادگستری لاهه ارجاع داده‌اند. آنلیس دادز، وزیر دولت بریتانیا در امور زنان و برابری، در نشستی در پارلمان این کشور از وضعیت وحشت‌ناک حقوق زنان و دختران در افغانستان نگرانی کرده است. این مقام بریتانیایی تاکید کرده است که کشورش در نهم جنوری سال روان میلادی به طرح ارجاع پرونده افغانستان به دادگاه بین‌المللی دادگستری پیوسته است. آنلیس دادز به پرسشی از سوی لیزا اسمارت، نماینده حزب لیبرال دموکرات، در مورد حقوق زنان و دختران در افغانستان زیر حاکمیت حکومت سرپرست و اقدام بریتانیا در برابر ممنوعیت‌های این گروه علیه زنان پاسخ داده است. لیزا اسمارت از دولت بریتانیا خواسته بود که فشار بیش‌تری بر حکومت فعلی وارد کند تا حقوق زنان و دختران در افغانستان به رسمیت شناخته شود و امکان دسترسی آنان به آموزش و زندگی اجتماعی فراهم شود. با این حال، آنلیس دادز در نشست گفته است: «ما از تمامی ابزارهای ممکن برای اعمال فشار بر حکومت فعلی استفاده می‌کنیم و متعهد به حمایت از حقوق زنان در سطح بین‌المللی هستیم.» گفتنی است که بریتانیا با این اقدام به جمع کشورهایی از جمله فرانسه، اسپانیا، مکسیکو و شیلی پیوسته است که پیش‌تر پرونده نقض حقوق زنان در افغانستان را به دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه ارجاع داده‌اند. این کشورها از دادگاه بین‌المللی لاهه خواسته‌اند که به موارد نقض سیستماتیک حقوق زنان توسط حکومت فعلی رسید‌گی کند. پیش از این، ۲۴ کشور دیگر تهدید کرده بودند که در صورت عدم تغییر سیاست‌های حکومت فعلی، علیه این گروه در دادگاه‌های بین‌المللی شکایت خواهند کرد. در حالی بریتانیا به طرح ارجاع پرونده افغانستان به دادگاه بین‌المللی لاهه پیوسته است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

یان اگلند، دبیر کل شورای پناهند‌گان ناروی در تازه‌ترین مورد گفته است که محرومیت دختران در افغانستان از آموزش، انکار غیرقابل تحمل حقوق بشر است. آقای اگلند این اظهارات امروز (یک‌شنبه، ۳۰ جدی) در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است که از یک کارخانه قالین‌بافی در شهر هرات بازدید کرده است. وی در ادامه نوشته است که در این کارخانه دخترانی را ملاقات کرده است که از مکتب محروم شده و به قالین‌بافی روی آورده‌اند. دبیرکل شورای پناهندگان ناوری به نقل از یکی از این دختران نوشته است: «من فقط تا صنف پنجم درس خواندم، اما رویای من هنوز این است که پزشک بشوم.» دبیر کل شورای پناهند‌گان ناروی روز گذشته از سفرش به افغانستان خبر داده بود. وی خاطرنشان کرده است که در سفرش به ولایت هرات با شماری از زنانی دیدار کرده است که سرپرست خانواده‌های خود هستند. یان اگلند تاکید کرده است که بحران افغانستان از سوی جامعه‌ی جهانی نادیده گرفته شده است. در حالی او از محرومیت دختران در افغانستان از آموزش انتقاد می‌کند که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

شیرمحمد عباس استانکزی، معین سیاسی وزارت امور خارجه‌ی حکومت سرپرست، از بزرگان حکومتی خواسته است که زمینه‌ی فراگیری آموزش را به همگان فراهم کند. آقای استانکزی این موضوع را روز گذشته (شنبه، ۲۹ جدی) در مراسم دستاربندی حافظان و قاریان در مدرسه‌ دینی «مظهرالعلوم نیازی» در خوست مطرح کرده و گفته است که هیچ بهانه‌ای برای بسته‌بودن نهادهای آموزشی وجود ندارد. وی تاکید کرده است: «خواست ما از بزرگان امارت اسلامی این است که بدون قیدوشرط دروازه‌های علم را در چهارچوب اصول اسلامی به روی همه باز کنند؛ جهان هم در باره‌ی همین موضوع با ما اختلاف دارند.» معین وزارت امور خارجه‌ی حکومت فعلی افزوده است که تعیینات در نهادها باید بر اساس شایسته‌سالاری انجام و کار به افراد مسلکی سپرده شود. او می‌گوید که اگر نظام کنونی پشتیبانی شهروندان را داشته باشد، هیچ قدرتی در برابر آن ایستادگی نمی‌تواند. عباس استانکزی، در بیش از سه سال گذشته بارها از حکومت سرپرست خواسته است که زمینه‌ی فراگیری آموزش‌ را به همه‌ شهروندان افغانستان فراهم کند. او پیش از این نیز از عدم بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها به‌روی دختران انتقاد کرده بود و اظهار امیدواری کرده بود که مکاتب «بدون تبعیض» به‌روی همه باز شوند. باید گفت بیش از سه سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. همچنان حکومت فعلی آموزش زنان و دختران در نهادهای صحی را نیز منع کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

بازی‌کنان تیم ملی کریکت زنان افغانستان پس از تحریم توسط حکومت سرپرست و ادامه‌ی رقابت‌های تیم مردان، از کمیته‌ی بین‌المللی کریکت خواسته‌اند که به حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان بپردازد. اسکای نیوز، با نشر گزارشی گفته که بازی‌کنان تیم کریکت از سیاست‌های کمیته‌ی بین‌المللی کریکت مبنی بر حمایت نکردن از ورزش دختران در افغانستان انتقاد دارند و می‌گویند که این کمیته در حمایت از ورزش دختران کوتاهی کرده است. اسکای نیوز به نقل از فیروزه امیری، یکی از اعضای تیم کریکت زنان نوشته است که کمیته‌ی بین‌المللی کریکت هیچ پاسخی به درخواست‌های آنان نداده و بهانه‌هایی مانند پیچیدگی داشتن یک تیم کریکت زنان در افغانستان را مطرح کرده است. خانم امیری تاکید کرد که تیم کریکت زنان تنها درخواست‌شان این است که فرصت رقابت برای کشور خود را داشته باشند. او افزوده است که اگرچه او مخالف تحریم تیم مردان افغانستان است؛ اما بر این باور است که کمیته‌ی بین‌المللی کریکت در حمایت از تیم زنان کوتاهی کرده است. این ورزش‌کار با اشاره به وضعیت دشوار زنان افغانستانی، از فقدان حقوق ابتدایی، محرومیت از آموزش برای دختران و ازدواج‌های اجباری صحبت می‌کرده و می‌گوید که این مسائل برایش بسیار «دل‌خراش» است. فیروزه امیری تاکید کرده است که کمیته‌ی بین‌المللی کریکت به جای حمایت از تیم زنان افغانستان، به بهانه‌های مختلف از جمله پیچیدگی‌های ساخت تیم، از پاسخ دادن به درخواست‌ها خودداری کرده است. اسکای‌نیوز نوشته که با وجود تلاش‌ها، تیم زنان افغانستان نتواسته است در مسابقه‌های بین‌المللی شرکت کند و حتا پیشنهاد بازی به عنوان تیم پناهندگان نیز رد شده است. در حال حاضر ۲۵ بازی‌کن زن که در سال ۲۰۲۰ برای آموزش در تیم کریکت زنان انتخاب شده بودند، پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان در استرالیا در تبعید زندگی می‌کنند. همچنین چند روز قبل، بیش از ۱۶۰ عضو پارلمان بریتانیا در نامه‌ی از کریکت بورد انگلستان و ولز خواسته‌اند که مسابقه انگلستان در برابر افغانستان را به دلیل سیاست‌های ظالمانه‌ی حکومت سرپرست علیه زنان و دختران لغو کنند. نمایندگان پارلمان برتیانیا در این نامه از تیم کریکت انگلستان خواسته‌اند این بازی را تحریم کند و «پیامی روشن» را به مقامات حکومت فعلی  ارسال کنند که رفتار‌های «فجیعی» مانند نقض حقوق زنان پذیرفتنی نیست. در نامه‌ی نمایندگان پارلمان بریتانیا آمده است: «یکی از اولین اقدام‌های حکومت فعلی، ممنوعیت ورزش زنان بود. آن‌ها به خانه‌های ورزشکاران زن یورش بردند … و در نهایت تیم کریکت زنان را منحل کردند.» نمایندگان پارلمان انگلستان تاکید کرده‌اند که منحل شدن تیم کریکت دختران افغانستان، از نظر اخلاقی «نفرت‌انگیز» است و این اقدام قوانین بین‌المللی کریکت را «نقض» کرده است. تیم کریکت انگلستان قرار است در مرحله گروهی جام قهرمانی شورای بین‌المللی کریکت به تاریخ ۲۶ فبروری به مصاف تیم افغانستان برود. این مسابقه در شهر لاهور پاکستان برگزار خواهد شد.

بانک جهانی درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که گرسنگی و ناامنی غذایی در افغانستان نسبت به یک دهه گذشته بدتر شده است. این بانک با نشر گزارشی تحت عنوان «چشم‌انداز اقتصاد جهان» گفته است که به دلیل نبود داده‌های کافی، پیش‌بینی‌های رشد اقتصادی برای افغانستان ارائه نمی‌شود. بانک جهانی تاکید کرده است که بر اساس این گزارش، انتظار می‌رود اقتصاد افغانستان با رشدی محدود همراه باشد که بخشی از آن به دلیل کاهش نسبی تورم حمایت می‌شود. در گزارش آمده است که نرخ بیکاری همچنان بالا باقی خواهد ماند. بانک جهانی افزوده است که خسارات اقتصادی ناشی از خشونت در افغانستان بسیار عظیم است. همچنین پیش از این، دانشگاه فنی لارنس در آمریکا با راه‌اندازی یک نظر سنجی دریافته بود که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، حدود ۹۰ درصد شهروندان افغانستان با گرسنگی مواجه شده‌اند. قابل ذکر است که پس از تسلط حکومت فعلی، بیشتر شهروندان افغانستان زیر کنترل این گروه به کمک‌های بشردوستانه وابسته شده‌اند. همچنان میلیون‌ها تن به دلیل تهدیدات امنیتی و گسترش فقر، مجبور به مهاجرت شده‌‌اند. قابل ذکر است که آخرین گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که ناامنی غذایی در افغانستان در پایان سال ۲۰۲۱ به اوج خود رسید و بیش از ۲۲ میلیون تن با این مشکل مواجه شدند. همچنین اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد گفته است که برای رسیدگی به مناطق آسیب‌پذیر در افغانستان در فصل زمستان به ۶۰۳.۵ میلیون دالر بودجه به‌صورت فوری نیاز است. این دفتر در سال جاری میلادی برای کمک‌رسانی به مردم افغانستان ۳.۰۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده بود؛ اما گفته می‌شود بخشی از این بودجه تأمین شده است. به‌گفته‌ی اوچا، بیش از ۲۳ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک دارند. در کنار آن، دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل گفته بود که بیش از پنج میلیون تن در افغانستان به کمک‌های اضطراری نیازمند هستند. نهادهای امدادرسان خارجی همچنین پیش‌بینی کرده‌اند که زمستان دشواری در انتظار مردم افغانستان خواهد بود.

تاج‌الدین ایوالی، نماینده یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در افغانستان بر لزوم افزایش تلاش‌ها برای حمایت از مردم این کشور، به‌ویژه کودکان در مقابله با بحران آب تاکید کرده است. آقای ایوالی هشدار داد که بحران آب همچنان جان و بقای کودکان در افغانستان را تهدید می‌کند. نماینده صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در افغانستان روز (جمعه، ۲۸ جدی) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود از شرکای یونیسف برای همکاری با افغانستان در سال ۲۰۲۴ میلادی قدردانی کرد. به گفته‌ی این مقام سازمان ملل متحد، یونیسف در سال گذشته میلادی به یک میلیون نفر از جمله کودکان، کمک‌رسانی کرده است. تاج‌الدین ایوالی از شرکای خود خواسته است در سال جاری میلادی نیز برای مقابله با بحران آب در این کشور، تلاش کنند. این مقام سازمان ملل درحالی از گسترش بحران آب در افغانستان ابراز نگرانی می‌کند که نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان در ماه اسد امسال گفت خشکسالی، آلودگی و استفاده بیش از حد آب، منابع آبی مردم را تهدید کرده است. با این حال براساس گزارشی که برنامه توسعه سازمان ملل در اواخر سال ۲۰۲۳ منتشر کرد، افغانستان رتبه ششم را در میان کشورهای آسیب‌پذیر در برابر تغییرات اقلیمی به خود اختصاص داده است. همچنین رزا اوتنبایوا، رییس یوناما یا هیأت معاونت سازمان ملل متحد می‌گوید که افغانستان همچنان در برابر تغییرات اقلیمی آسیب‌پذیر است. یوناما با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که خانم اوتنبایوا این اظهارات در «کنفرانس ملی تغییرات اقلیمی» در کابل مطرح کرده و متعهد شد که مسائل مالی مربوط به تغییرات اقلیمی را دنبال کند. رییس یوناما تاکید کرده است که گزینه‌هایی را برای شنیده‌شدن صدای افغا‌نستان در سی‌امین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد جست‌وجو می‌کند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد می‌گوید که افغانستان یکی از آخرین کشورهای است که ویروس پولیو یا فلج کودکان به‌صورت بومی در آن وجود دارد. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که کارزارهای واکسیناسیون و خدمات ایمن‌سازی نقش کلیدی در پیشگیری از بیماری فلج اطفال دارند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد هشدار داده است که کمبود برق، زنجیره سرد واکسن‌ها و عملکرد مرکزهای صحی را تهدید می‌کند. این نهاد تاکید کرده است که با همکاری مرکز ملک سلمان در تأمین برق مرکزهای افغانستان برای بهبود دسترسی به واکسن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند. بر اساس گزارش، این همکاری زمینه تهیه و نصب ۱۳ جنراتور در شفاخانه‌های ۱۲ ولایت را فراهم کرده است. پیش از این، سازمان جهانی صحت اعلام کرده بود که ۲۵ مورد فلج اطفال در سال ۲۰۲۴ در افغانستان ثبت شده است. آمار واقعات مثبت پولیو در ۲۰۲۴ قابل ذکر است که سال ۲۰۲۴ میلادی با ۹۳ واقعه مثبت پولیو، گواه افزایش بی‌پیشینه این بیماری در افغانستان و پاکستان نسبت به سال پیش از آن بوده است. این در حالی است که در سال ۲۰۲۳ میلادی، تنها ۱۲ واقعه مثبت پولیو در افغانستان و پاکستان گزارش شدند که هر دو کشور هر کدام با ۶ مورد، گواه واقعات مثبت فلج کودکان بوده‌اند. در همین حال سازمان جهانی صحی می‌گوید که ۴۱ نمونه جدید محیطی نیز در هفته‌های گذشته گزارش شده‌اند که همه در پاکستان هستند. به گفته این سازمان، ۲۳ واقعه مثبت محیطی پولیو در ایالت سند، هشت واقعه در در ایالت پنجاب، ۷ مورد در ایالت بلوچستان و دو واقعه مثبت محیطی در ایالت خیبرپختونخوا بوده است. شمار واقعات مثبت پولیو در سراسر افغانستان به ۲۳ واقعه رسید. در طول چند ماه اخیر، موارد مثبت فلج اطفال در برخی ولایات به ویژه در جنوب افغانستان به طور دوامدار در حال افزایش است. افغانستان و پاکستان دو کشوری در جهان اند که هنوز هم بیماری پولیو از کودکان در آن قربانی می‌گیرد. پاکستان از ماه جنوری سال گذشته میلادی تا حالا ۶۹ مورد فلج کودکان را تایید کرده است. پولیو یک مرض ویروسی است که قابل درمان نیست و تنها توسط واکسن پولیو وقایه و محو می‌شود.

دانشگاه فنی لارنس در آمریکا اعلام کرده است که با راه‌اندازی یک نظر سنجی دریافته است که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، حدود ۹۰ درصد مردم این کشور با گرسنگی و فشار روانی شدید مواجه شده‌اند. دانشگاه فنی لارنس یافته‌های این نظر سنجی در مورد افغانستان را روز (جمعه، ۲۸ جدی) منتشر کرده و در نظر سنجی آمده است که ۸۴ درصد شهروندان افغانستان به خدمات صحی دسترسی ندارند. محققان دانشگاه فنی لارنس تاکید کرده‌اند که براساس این نظر سنجی، ۸۵ درصد مردم افغانستان تهدید به خشونت شده‌اند. در ادامه آمده است، ۸۰۰ شهروند افغانستان که ۹۴ درصدشان مرد بودند، در این نظر سنجی شرکت کرده‌اند. این دانشگاه می‌گوید که شرکت کنندگان درباره کمک‌های بشردوستانه، محدودیت آزادی بیان، حقوق زنان، سوءتغذیه و بیکاری اظهارنظر کردند. براساس نظر سنجی شرکت‌کنند‌گان بین ۱۸ تا ۲۹ ساله بوده‌اند. براساس یافته‌های تحقیق، وضعیت افغانستان بالای همه مردم تأثیر بد گذاشته است. دانشگاه فنی لارنس افزوده است که حدود ۷۲ درصد شرکت‌کنند‌گان در این نظر سنجی گفتند که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان یک یا چند عضو خانواده‌شان کشته یا از کشور آواره شده‌ است. یافته‌های نظرسنجی نشان می‌دهد که کیفیت زند‌گی ۹۰ درصد مردم افغانستان به دلیل فشارهای اجتماعی و روانی کاهش یافته است. به گفته این دانشگاه، نظرسنجی از سطح بلند فشار روانی در میان شهروندان افغانستان حکایت می‌کند. قابل ذکر است که پس از تسلط حکومت فعلی، بیشتر شهروندان افغانستان زیر کنترل این گروه به کمک‌های بشردوستانه وابسته شده‌اند. همچنان میلیون‌ها تن به دلیل تهدیدات امنیتی و گسترش فقر، مجبور به مهاجرت شده‌‌اند. در کنار آن، زنان و دختران از آموزش و تحصیل در مکاتب و دانشگاه‌ها و کار در نهادهای غیردولتی داخلی و بین‌المللی منع شدند. همچنین زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و... منع شدند.