ندا محمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی حکومت سرپرست گفته است که هدف از تحصیل، مجاهد یا طالب شدن نیست، بلکه دانشجویان باید به‌عنوان انجنیر و داکتر به مردم خدمت کنند. آقای ندیم این اظهارات را در جریان سفرش به ولایت هرات و در دیدار با دانشجویان دانشگاه هرات مطرح کرده و گفته است که از ادامه تحصیل حمایت می‌کند، اما دانشجویان باید در برابر «ایجاد نفاق» ایستادگی کنند. تلویزیون ملی افغانستان که تحت کنترول حکومت سرپرست قرار دارد امروز (سه‌شنبه، ۶جوزا) از حضور و سخنرانی وزیر تحصیلات عالی در مراسمی با استادان و دانشجویان دانشگاه هرات خبر داده است. ندا محمد ندیم در این مراسم تاکید کرده است: «ما نمی‌خواهیم شما مجاهد شوید و در وزارت‌های دفاع یا داخله کار کنید. ما نمی‌خواهیم دانشجویان ما طالب شوند. آن‌ها باید انجنیر و داکتر شوند و مشکلات مردم را حل کنند.» وی افزوده است که هر دانشجو و استاد، در کنار فراگیری تحصیلات، باید «باایمان و بااخلاق» باشد. وزیر تحصیلات عالی حکومت فعلی مدعی شد که جهان در تلاش برای ایجاد «بی‌اتفاقی در نظام» افغانستان است. این مقام دولتی می‌گوید: «در افغانستان قتل و کشتار وجود ندارد، فضا امن است و هیچ نفاقی میان مردم نیست. همه در فضای برادری زندگی می‌کنند.» در حالی وزیر تحصیلات عالی بر آموزش تاکید می‌کند که طی بیش از سه سال گذشته زنان و دختران افغانستان از ابتدایی‌ترین حقوق خود، از جمله آموزش و کار، محروم شده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. در این میان، فعالیت‌هایی چون صنایع‌دستی، خیاطی و کارهای محدود خانگی، از معدود گزینه‌های باقی‌مانده برای آنان به شمار می‌رود. یونیسف و شماری از نهادهای بین‌المللی تلاش دارند از طریق همین فرصت‌های محدود، راهی برای توان‌مندسازی زنان و دختران در افغانستان باز کنند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که به دختران و زنان افغانستانی کمک می‌کند تا به حق آموزش و شکوفایی دست یابند. تاج‌الدین ایواله، رییس یونیسف برای افغانستان در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این نهاد با هم‌کاری اتحادیه‌ی اروپا زمینه‌ی آموزش و اشتغال را برای شماری از دختران در شمال افغانستان فراهم کرده است. وی در ادامه تاکید کرده است: «با دخترانی دیدار کردم که در حال فراگیری مهارت‌های تازه‌اند و برای آینده‌ای روشن‌تر، امید می‌آفرینند.» قابل ذکر است که طی بیش از سه سال گذشته زنان و دختران افغانستان از ابتدایی‌ترین حقوق خود، از جمله آموزش و کار، محروم شده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. در این میان، فعالیت‌هایی چون صنایع‌دستی، خیاطی و کارهای محدود خانگی، از معدود گزینه‌های باقی‌مانده برای آنان به شمار می‌رود. یونیسف و شماری از نهادهای بین‌المللی تلاش دارند از طریق همین فرصت‌های محدود، راهی برای توان‌مندسازی زنان و دختران در افغانستان باز کنند.

نشست ویژه‌ای درباره آموزش و مشارکت سیاسی زنان افغانستان در مقر سازمان امنیت و همکاری اروپا در شهر ویانا برگزار شد. در این نشست خواستار حمایت عملی از زنان و دختران افغانستان شد. این نشست به ابتکار نمایندگی دایمی مالتا در سازمان ملل متحد و با همکاری سفارت و نمایندگی دایمی افغانستان برگزار گردید. فریدون سِینِرلی‌اوغلو، دبیرکل سازمان امنیت و همکاری اروپا، در این نشست خواستار حمایت عملی از زنان و دختران افغانستان شده و تاکید کرد که تمامی کشورهای عضو باید گام‌هایی جدی برای تضمین ایمنی، امنیت و مشارکت کامل زنان در افغانستان در همه عرصه‌های اجتماعی بردارند. اشتراک‌کنندگان در این نشست، بر اهمیت دسترسی زنان و دختران در افغانستان به آموزش و نقش کلیدی آنان در ساختار سیاسی کشور تاکید کردند. آنان آموزش دختران را ابزار بنیادین توانمندسازی و راهی به‌سوی صلح پایدار عنوان کردند. دبیرکل سازمان امنیت و همکاری اروپا در سخنان خود خواستار پشتیبانی مالی شایسته از طرح‌های ویژه و نیز تسهیل صدور ویزا برای زنانی شد که در برنامه‌های این سازمان شرکت می‌کنند یا هم‌اکنون در نهادهای آموزشی وابسته به آن تحصیل دارند. او تاکید کرد: «تنها از طریق چنین پشتیبانی‌هایی می‌توانیم تضمین کنیم که زنان افغانستان همچنان به آموزش و منابع تحول‌آفرین دسترسی داشته باشند.» همچنین ورونیک پِپِن هاله، نماینده کانادا در سازمان ملل نیز گفت: «زنان و دختران افغانستان خواستار اقدام‌های قاطع‌تر و موثرتر هستند. ما نمی‌توانیم در برابر وضعیت آنان سکوت کنیم یا بی‌تفاوت بمانیم. آنان شجاعتی کم‌نظیر از خود نشان داده‌اند و ما وظیفه داریم که در کنارشان بایستیم.» او با اشاره به تجربه شخصی‌اش در افغانستان افزود: «تحول مثبت نیازمند برنامه‌ریزی درازمدت است و گاه یک نسل زمان می‌برد؛ اما فروپاشی تنها در چند روز ممکن است.» در حالی اشتراک‌کنندگان خواستار دسترسی دختران افغانستان به آموزش می‌شوند که کومت سرپرست از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان، مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را بسته‌اند و در سال جدید تعلیمی نیز هیچ نشانه‌ای از تغییر این سیاست دیده نمی‌شود. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان از ادامه‌ی محرومیت دختران از آموزش به «شدت ابراز نگرانی و ناامیدی» کرده و می‌گوید این محدودیت یکی از دلایل اصلی ادامه‌ی منزوی‌بودن افغانستان از جامعه‌ی جهانی است. این دفتر امروز (چهارشنبه، ۶ حمل) با نشر اعلامیه‌ای به نقل از رزا اوتنبایوا، نماینده‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد در افغانستان نوشته است که منع آموزش دختران تنها سبب پیچیده‌شدن حقوق بشری، کمک‌های بشری و بحران‌های اقتصادی می‌شود. خانم اوتنبایوا تاکید کرده است: «سال جدید آموزشی افغانستان آغاز گردیده است، اما بازهم با نبود آشکار و زیان‌بار دختران در صنف‌ها.» وی افزوده است که منع آموزش نه تنها به آینده‌ی دختران آسیب می‌رساند، بلکه صلح و رفاه تمام مردم افغانستان را نیز متضرر می‌کند. رزا اوتونبایوا گفته است: «از بابت این که مقام‌های حاکم درخواست مردم را در سراسر کشور نادیده می‌گیرند، عمیقاً ناامید هستم.» همچنین براساس آمار یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، با ادامه‌ی محدودیت بر آموزش دختران در افغانستان، تنها در سال جاری ۴۰۰ هزار دختر از آموزش محروم می‌شوند و شمار کل دختران محروم از آموزش به ۲.۲ میلیون دختر می‌‌رسند. یونیسف تاکید کرده است که با ادامه‌ی محدودیت تا سال ۲۰۳۰ میلادی، بیش از چهار میلیون دختر در افغانستان از آموزش محروم می‌مانند. رییس یوناما تاکید کرده است که محدودیت بر آموزش چشم‌انداز احیای افغانستان را متأثر می‌کند و باید لغو شود. او افزوده است: «این محدودیت همچنان یکی از دلایل اصلی ادامه‌ی منزوی‌بودن افغانستان از جامعه‌ی جهانی است که احیای دوباره‌ی این کشور را نیز به عقب می‌راند.» این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

سیما باهوس، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که با آغاز سال جدید تعلیمی در افغانستان، دختران باید به مکتب بازگردند و حقوق اساسی آن‌ها باید بدون تأخیر احیا شود. خانم باهوس امروز (سه‌شنبه، ۵ حمل) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که پیامد نقض حق آموزش و تحصیل دختران و زنان در افغانستان، نسل‌ها ‌را در این کشور متاثر خواهد ساخت. وی در ادامه تاکید کرده است: «دختران در افغانستان باید به مکتب بازگردند. اکنون باید حقوق اساسی آنان احیا شود.» مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد با اشاره‌ به محدودیت‌های آموزشی زنان و دختران افغانستان، نسبت به پیامدهای ویران‌گر نقض این حق اساسی هشدار داده و تاکید کرده که باید این حق «بدون تاخیر» احیا شود. همچنین سفارت بریتانیا برای افغانستان نیز دو روز پیش محرومیت دختران از آموزش را فاجعه‌‌بار خوانده و از حکومت سرپرست خواسته است که این محدودیت را لغو کند. در اعلامیه‌ای این سفارت آمده است که با آغاز سال تعلیمی در افغانستان، چهارصد هزار دختر از آموزش محروم شده که تعداد آن‌ها به ۲.۲ میلیون نفر می‌رسد. استفان دوجاریک، سخنگوی ملل متحد نیز در نشست خبری تازه‌اش به نقل یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان این سازمان گفته است که اگر ممنوعیت‌های آموزشی حکومت فعلی در افغانستان ادامه یابند، تا سال ۲۰۳۰ میلادی، بیش از ۴ میلیون دختر از حق آموزش محروم خواهند شد. به گفته یونیسف با آغاز سال تعلیمی جدید در کشور، بیش از ۴۰۰ هزار دختر دیگر از حق آموزش محروم شدند و در حال حاضر ۲.۲ میلیون دختر از این حق اساسی و انسانی محروم هستند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین افغانستان به مناسبت هشت مارچ یا روز جهانی زن از حکومت سرپرست خواسته است تا دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها را دوباره به‌روی دختران و زنان کشور بازگشایی کند. آقای کرزی این اظهارات را در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفته است: «زنان افغانستان در تمام مبارزات و تحولات بخصوص مبارزات استقلال ‌طلبانه و شگوفایی فرهنگ، دوشادوش مردان حضور داشته و رسالت‌شان را در راستای آبادی و پیشرفت وطن به‌خوبی ادا کرده‌اند.» وی در ادامه تاکید کرده است: «حال و آینده‌‌ی افغانستان را نیز مقتضی حضور و مشارکت معنادار زنان همگام با مردان در تمام عرصه‌ها می‌دانم و تاکید می‌کنم که به این منظور لازم است فرصت‌های پیشرفت و نقش‌آفرینی برای زنان؛ فراهم و زمینه‌ی تعلیم و تحصیل برای دختران مهیا گردد.» رییس‌جمهور پیشین افغانستان می‌گوید: «با آرزوی سعادت و موفقیت برای زنان کشور و گرامیداشت مجدد روز جهانی زن، یکبار دیگر از حکومت سرپرست اسلامی می‌خواهم دروازه مکاتب و دانشگاه‌ها را به‌روی دختران بگشاید تا با شگوفا شدن استعدادهای جوانان اعم از دختران و پسران، راه پیشرفت و توسعه کشور ما هموار گردد و افغانستان با تکیه بر دانش و بازوی فرزندان خود از احتیاج بیرونی رهایی یابد.» این در حالی است که روز گذشته، هشتم مارچ یا روز جهانی زن بود. در حالی از این روز تجلیل می‌شود که زنان و دختران در افغانستان با محدودیت‌های شدید مواجه هستند. باید گفت که حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد می‌گوید که زنان و دختران افغانستان تحت حاکمیت حکومت سرپرست یکی از «شدیدترین آپارتایدهای جنسیتی در تاریخ را» تحمل می‌کنند، اما زنان و دختران افغانستان هرگز تسلیم نشده‌اند. آقای فایق این اظهارات را با نشر پیامی به مناسبت هشت مارچ یا روز جهانی در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و نوشته است که زنان افغانستان از آموزش و کار محروم و حتا از تحصیل در رشته‌های طبی منع شده‌اند و به تدریج از زندگی عمومی حذف می‌شوند. وی تاکید کرده است: «با این‌حال، زنان افغانستان تسلیم نشده‌اند؛ در مکاتب مخفی تدریس می‌کنند، تخلفات را مستند می‌سازند، و با وجود سرکوب وحشیانه، برای حقوق خود مبارزه می‌کنند.» سرپرست نمایندگی افغانستان افزوده است: « شجاعت آنان به ما یادآوری می‌کند که چرا باید به مبارزه ادامه دهیم. آزادی آنان غیرقابل مذاکره است. صدای آنان باید شنیده شود.» نصیراحمد فایق گفته است: «امروز و هر روز، ما سیاست‌های زن‌ستیزانه‌ی را به‌شدت محکوم می‌کنیم و در کنار زنان افغانستان ایستاده‌ایم. مبارزه آنان، مبارزه‌ی ما است. حقوق آنان، حقوق بشر است.» قابل ذکر است که زنان و دختران افغانستان پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر کشور، اعتراضات خود را آغاز کردند ‌و خواستار تأمین حقوق و آزادی‌های اساسی‌شان و عدم به‌رسمیت‌شناسی حکومت سرپرست هستند. با این‌حال، اعتراضات خیابانی زنان سرکوب و محدودیت‌ها علیه زنان و دختران تشدید شدند. همچنین حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیت‌های زیادی علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان نیز محرومند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.

روز جهانی زن، یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان به این مناسبت از حکومت سرپرست خواسته است که محدودیت‌هایی را که زنان و دختران را از حقوق اساسی و بنیادی‌شان محروم کرده، بردارند. یوناما امروز (شنبه، ۱۸ حوت) به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن با نشر اعلامیه‌ای گفته است که زنان و دختران افغانستان به‌گونه‌ی سیستماتیک از حقوق شان در زمنیه‌های تعلیم، کار و زندگی اجتماعی محروم هستند. این سازمان تاکید کرده است که این محدودیت‌ها نه تنها نقض حقوق بشر است، بلکه موانعی بر سر راه پیشرفت افغانستان، عمیق‌تر کردن فقر و انزوا برای میلیون‌ها نفر است. در بخشی از اعلامیه آمده است که سازمان ملل متحد از کشورهای عضو می‌خواهد که همبستگی را با تقویت صدای زنان افغانستان، حمایت از رهبری آنها و سرمایه‌گذاری در انعطاف‌پذیری و آینده آنها به عمل تبدیل کنند. همچنین اعلامیه به نقل از رزا اوتنبایوا، نماینده‌ی ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان نوشته است که این سازمان در همبستگی کامل با زنان و دختران افغانستان می‌ایستد و در محکومیت محو دوامدار زنان از زندگی اجتماعی متحد باقی می‌ماند. خانم اوتنبایوا تاکید کرده است: «آنچه در توان ما است برای سرمایه‌گذاری روی استقامت و رهبری زنان و دختران افغانستان، که کلیدی برای افغانستان شکوفا و همه شمول اند، ادامه خواهیم داد.» وی افزوده است که زنان و دختران افغانستان با وجود چالش‌های فوق‌العاده، به رهبری، آبادی و پشتیبانی از محلات شان ادامه می‌دهند و جا دادن این زنان در محراق تلاش‌ها برای راه‌حل چالش‌های کنونی و در حال ظهور امر ضروری است. سازمان ملل گفته است که زنان افغانستان خواسته‌های خود را به‌گونه‌ی واضح به جامعه‌ی بین‌المللی ابراز داشته‌اند و این خواسته‌ها دربرگیرنده‌ی دادخواهی برای اعاده‌ی حقوق و آزادی‌های‌شان است. همچنین آلیسون دیودیان، رییس بخش زنان ملل متحد در افغانستان اظهار داشته است: «واکنش ما در برابر محو زنان از زندگی اجتماعی آزمونی برای تعهد ما در قبال زنان و دختران در سراسر جهان است. باید در کنار زنان افغان بایستیم چون زندگی مان به آن بستگی دارد.» این در حالی است که حکومت سرپرست پس از حاکمیت خود بر افغانستان، محدودیت‌های شدیدی بر زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر زنان و دختران افغانستان از آموزش، کار و گشت‌وگذار آزاد محروم هستند. در این سه سال و نیم علی‌رغم درخواست‌های جهانی برای احترام به حقوق زنان افغانستان، حکومت فعلی محدودیت‌های‌شان را تشدید کرده است.

سازمان عفو بین‌الملل خواستار آزادی فوری و بدون قیدوشرط وزیرخان، فعال آموزش دختران و زنان از بند حکومت سرپرست شده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در مورد محل نگهداری این فعال آموزش عمیقا نگران است. سازمان عفو بین‌الملل تاکید کرده است که با گذشت بیش از یک هفته، خانواده‌ی وزیرخان قادر به ارتباط با او و یافتن محل نگهداری‌‌اش نشده‌اند. در اعلامیه آمده است: «وزیرخان به‌طور مسالمت‌آمیز آموزش دختران و پسران را در افغانستان ترویج می‌کند، جایی که حکومت فعلی رسما دختران را از تحصیلات متوسطه منع کرده‌اند.» سازمان عفو بین‌الملل افزوده است که مقامات عملی حکومت فعلی باید فوراً و بدون قید و شرط او را آزاد کنند. براساس گزارش‌ها، نیروهای حکومت فعلی در ششم ماه جاری میلادی وزیرخان را از خانه‌اش در منطقه‌ی «بت‌خاک» کابل بازداشت کرده‌اند. امیرخان، برادر این فعال آموزش به روزنامه ایندیپندینت گفته است آنان هنوز نمی‌دانند او در کجا و در چه وضعیتی نگهداری می‌شود. او افزوده است که چهار سرباز طالبان این فعال آموزش را با دستان و چشمان بسته با خود بردند. قابل ذکر است که حکومت فعلی از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها فعالان آموزش زنان و دختران را بازداشت و زندانی کرده‌اند. همچنین حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.