مسوولان محلی از ولایت میدان وردک میگویند که در اثر برخورد یک اتوبوس با ماین در ولسوالی سیدآباد این ولایت، یک زن جان باخته است و شش نفر دیگر زخمی شدند. ریاست اطلاعات و فرهنگ میدان وردک صبح امروز (شنبه، ۲۳ سرطان) با نشر خبرنامهای گفته است که یک موتر مسافربری نوع ۵۸۰ در ساحهی «زرنی» از مربوطات ولسوالی سیدآباد، با یک حلقه ماین بهجامانده از دوران جنگ با شوروی برخورده است. خبرنامه به نقل از ملا عبدالغنی آخوندزاده، ولسوال ولسوالی سیدآباد نوشته است که این رویداد زمانی رخ داده است که اتوبوبس بهدلیل بازسازی جادهی اصلی، از مسیر فرعی در حرکت بود. ریاست اطلاعات و فرهنگ میدان وردک در مورد هویت و جنسیت زخمی شدگان این رویداد جزییات نداده است. باید گفت که بخشهایی از اراضی افغانستان بهدلیل چندین دهه جنگ آلوده به ماین و مهمات انفجاری است. بخشی از ماینها در ۲۰ سال اخیر توسط خود طالبان کارگذاری شده و اکنون شهروندان را تهدید میکند. سازمان ملل متحد چند پیش اعلام کرده بود که افغانستان یکی از کشورهایی است که هنوز خطر ماین و مواد انفجاری جان شهروندانش و بهویژه کودکان را تهدید میکند.
برچسب: خبرگزاری گوهرشاد
مسولان محلی در ولایت بدخشان میگويند که یک دختر ۱۹ ساله در رودخانهی کوکچه این ولایت غرق شده و جان باخته است. ذبیحالله امیری، رییس اطلاعات و فرهنگ بدخشان گفت که این دختر جوان صبح امروز (جمعه، ۲۲ سرطان) در ساحه "لایابه" از مربوطات شهر فیضآباد، مرکز این ولایت هنگامی که میخواست خواهرزاده پنجسالهاش را از آب نجات دهد، غرق شده است. آقای امیری تاکید کرد که کودک پنجساله از رودخانه نجات داده شده، اما عمهاش که برای نجات او رفته بود، در رودخانه غرق شده و جان باخته است. وی افزود که تا اکنون جسد این دختر جوان پیدا نشده است و جستجو برای پیداکردن جسد این آن جریان دارد. او علاوه کرد که این دختر جوان همراه با خانوادهاش برای تفریح کنار رودخانه کوکچه رفته بود. این در حالی است که یک هفته پیش نیز یک جوان ۱۸ ساله هنگام شنا در رودخانهی کوکچه غرق شده و جان باخته بود. قابل ذکر است که در فصل گرما مواردی از غرقشدن در آب از دیگر ولایتها نیز گزارش شده است. این موارد بیشتر از شرق و جنوب کشور گزارش میشود.
مهدی مظفری در گذرگاه تاریخ، در هر جامعهای که به دنبال بالندگی و پیشرفت گام برداشته، مکتب به مثابهی رکن اصلی تعلیم و تربیت، نقشی محوری در پرورش نسلهای آینده ایفا کرده است. در این میان، معلمان و مربیان دلسوز، با ظرافت و مهارت، بنیانهای فکری و اخلاقی دانشآموزان را بنا مینهند و آنان را برای ورود به دنیایی پویا و پیچیده آماده میکنند. بیگمان، در هر جامعهای که به تعلیم و تربیت بها داده میشود، شغل معلمی از جایگاه والایی برخوردار است. چرا که ریشه تعالی و پیشرفت هر ملتی، در گرو تربیت نسلی فرهیخته و عالم نهفته است. و این مهم، جز با دستان توانمند و اندیشههای ژرف معلمان دلسوز به ثمر نمینشیند. معلم، امانتدار نسلی است که آینده یک جامعه را در دستان خود دارد. او با رفتار و کردار خود، نه تنها دانش را منتقل میکند، بلکه الگویی برای دانشآموزان خود میشود. اخلاق، رفتار و منش معلم، نقشی بیبدیل در شکلگیری روحیات و شخصیت دانشآموزان ایفا میکند. دانشآموز در دوران ابتدایی، با وجود آنکه تا حدودی در محیط خانواده شکل گرفته است، اما همچنان شخصیتی انعطافپذیر دارد و به دنبال الگوهایی برای تقلید میگردد. در این میان، معلم به عنوان نزدیکترین فرد در محیط آموزشی، نقشی اساسی در این امر بر عهده دارد. معلم صرفاً آموزنده دروس و مفاهیم کتابی نیست، بلکه رسالت او فراتر از آن است. او باید مهارتهای زندگی، آموزههای اخلاقی و شیوه درست زیستن را نیز به دانشآموزان خود بیاموزد و آنان را در مسیر تعالی و کمال رهنمون باشد. معلمانی که با عشق و دلسوزی به شغل خود مینگرند و با صبر و حوصله به تعلیم و تربیت دانشآموزان خود اهتمام میورزند، بیشک معماران واقعی آیندهاند. آنان با تربیت نسلی فرهیخته و متعهد، جامعهای سالم و پویا را بنا میکنند و نام خود را در تاریخ به نیکی ثبت میکنند. نقش معلم در جامعه، نقشی بیبدیل و انکارناپذیر است. آنان با تلاش و فداکاری خود، نسلهای آینده را برای ساختن دنیایی بهتر آماده میکنند و شایسته تقدیر و احترام همگان هستند. تعهد معلم در جهتدهی دانشآموزان و هدفمندسازی آنان معلمانی که در جایگاه مربیانِ زندگی ایفای نقش میکنند، موظفاند ضمن نشان دادن اهداف درست و والا به دانشآموزان، توانایی تمایز اهداف اصیل از اهداف پوچ و بیارزش را در آنان پرورش دهند. این مهم، نیازمند ظرافت و درایت معلم در شناخت ویژگیهای فردی هر دانشآموز و بهکارگیری روشهای تربیتی متناسب با آن است. توجه به تفاوتهای فردی؛ کلید طلایی تربیت مؤثر انسانها موجوداتی منحصر به فرد با طیف وسیعی از ویژگیها، استعدادها و نیازها هستند. این تنوع، در دنیای تعلیم و تربیت نیز نمود بارزی دارد. دانشآموزان هر کدام با سرعتی متفاوت یاد میگیرند، به شیوههای گوناگون به مفاهیم دست مییابند و از علایق و انگیزههای متمایزی برخوردارند. نادیده گرفتن این تفاوتهای فردی و برخورد یکسان با تمام دانشآموزان، نه تنها مانع از پیشرفت تحصیلی آنها میشود، بلکه میتواند زمینههای سرخوردگی، افت انگیزه و حتی ترک تحصیل را نیز فراهم کند. معلمان و مربیان به عنوان رهبران مسیر یادگیری، نقشی کلیدی در برقراری عدالت آموزشی و شکوفایی استعدادهای فردی دانشآموزان ایفا میکنند. درک و پذیرش تفاوتهای فردی، اولین قدم در این مسیر است. شناخت نقاط قوت، ضعف، علایق و نیازهای هر دانشآموز، به مربیان کمک میکند تا الگوی آموزشی متناسبی را برای او طراحی و اجرا کنند. این امر مستلزم بهکارگیری روشهای متنوع تدریس، ارائه تکالیف متناسب با تواناییها و ایجاد فضایی پویا و خلاق در کلاس درس است. با در نظر گرفتن تفاوتهای فردی، میتوان شاهد شکوفایی استعدادها و خلاقیت دانشآموزان در زمینههای مختلف بود. این امر، اعتماد به نفس و انگیزه آنها را برای یادگیری افزایش میدهد و زمینهساز رشد و پیشرفت تحصیلیشان میشود. علاوه بر این، توجه به تفاوتهای فردی، به پرورش نسلی از انسانهای متفکر، خلاق و توانمند میانجامد که قادرند با چالشهای مختلف زندگی روبرو شده و در مسیر تعالی فردی و اجتماعی گام بردارند. در نهایت، میتوان گفت که توجه به تفاوتهای فردی، کلید طلایی تربیت مؤثر و زمینهساز عدالت آموزشی است. با درک و پذیرش این تفاوتها، میتوانیم به هر دانشآموز کمک کنیم تا به بهترین نسخه از خود تبدیل شود و استعدادهای منحصر به فرد خود را شکوفا کند. کمالطلبی و فضیلتگرایی؛ فطرت ذاتی انسان و الگوسازی توسط معلم انسان ذاتاً به دنبال کمال و فضیلت است. این میل فطری در نهاد هر انسانی نهادینه شده و مسیر تعالی و سعادت را برای او هموار میسازد. پرورش صحیح این تمایلات ذاتی، نقشی کلیدی در شکلگیری شخصیت و هویت افراد ایفا میکند. در دوران کودکی، کودکان به طور طبیعی از اطرافیان خود، بهویژه بزرگسالان، الگو میگیرند. این امر، نقشی خطیر و حساسی را بر دوش معلمان به عنوان الگوهای تربیتی در محیط آموزشی تحمیل میکند. معلمان با رفتار و گفتار خود، میتوانند فضایل اخلاقی مانند احترام، مهربانی، صداقت و درستکاری را به دانشآموزان، آموزش دهند و در نهادینه شدن این ارزشها درشخصیت آنها نقشی اساسی ایفا کنند. دانشآموزان در تعاملات روزانه خود با معلمان و همکلاسیها، به دنبال الگوبرداری از رفتارها، سبک زندگی و ارزشهای آنان هستند. معلمانی که با رفتار و گفتار خود، فضایل اخلاقی را به نمایش میگذارند، میتوانند الهامبخش دانشآموزان خود باشند و آنها را در مسیر تعالی و سعادت رهنمون شوند. معلمان الگو، مظهر تعهد به ارزشهای اخلاقی هستند و این تعهد را در رفتار و گفتارشان به وضوح منعکس میکنند. آنها با احترام و مهربانی با دانشآموزان خود رفتار میکنند و صداقت و درستکاری را در گفتار و کردارشان سرلوحه قرار میدهند. معلمان نمونه، مسئولیتپذیری را سرلوحه کار خود قرار میدهند و به تعهداتشان پایبند هستند. آنها با انگیزه بخشیدن به دانشآموزان، آنها را به تلاش و پشتکار تشویق میکنند و با ایجاد اعتماد به نفس در آنها، به آنها کمک میکنند تا به تواناییهای خود باور داشته باشند. ارتقای جایگاه معلمان در جامعه؛ قدردانی از هدایتگران نسل آینده معلمان، دلسوزانِ بیادعا، نقشی محوری در تربیت و هدایت آیندهسازان فردا ایفا میکنند. آنان با تعهد و عشقی بیحد، دانش و آموختههای خود را به نسل نو منتقل میکنند و در پرورش نسلی فرهیخته، اندیشهور و متعهد به ارزشهای انسانی تلاش میکنند. اما این رسالت خطیر، بدون همراهی و حمایت جامعه به ثمر نخواهد نشست. جامعهای که به نقش بیبدیل معلمان در ساختن آیندهای روشن واقف باشد، قدر و منزلت این قشر فرهیخته را پاس خواهد داشت و با احترام و ارزش نهادن به مقام شامخ آنان، زمینه را برای ایفای نقش موثرترشان در تعلیم و تربیت نسل آینده فراهم خواهد ساخت. معلمانی که مورد احترام و قدردانی جامعه باشند، با انگیزه و روحیهای قویتر به تعلیم و تربیت دانشآموزان میپردازند و خلاقیت و نوآوری خود را در روشهای تدریس به کار میگیرند. در چنین فضایی، دانشآموزان نیز با احترام و اشتیاق بیشتری به یادگیری میپردازند و در مسیر شکوفایی استعدادها و تواناییهای خود گام برمیدارند. بنابراین، ارتقای جایگاه معلمان در جامعه، سرمایهگذاری در جهت توسعهی آموزش و پرورش و تعهد به تربیت نسلهایی فرهیخته و کارآمد، وظیفهای همگانی است. با تکریم و حمایت از معلمان، میتوانیم آیندهای روشنتر برای خود و نسلهای آینده رقم بزنیم.
نویسنده: مهدی مظفری ماه محرم، ماهی که یادآور رشادتها و مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش است، همواره برای مسلمانان، بویژه شیعیان، از اهمیت ویژهای برخوردار بوده است. در افغانستان نیز، این ماه با شور و شکوه خاصی برگزار میشود و مردم با حضور در مساجد، حسینیهها و تکیه خانهها، و تشکیل دستههای عزاداری به عزاداری و سوگواری سلاله پیغمبر حضرت اباعبدالله حسین(ع) میپردازند. اما امسال، عزاداری محرم در افغانستان با چالشی جدید روبرو شده است. حکومت سرپرست بهطور فزایندهای در حال اعمال محدودیتهایی برای برگزاری مراسم عزاداری هستند. یکی از این محدودیتها، پایین کشیدن پرچمهای حسینی و عزاداری در برخی مناطق است. به نقل از خبرگزاریها، شماری از باشندگان و دکانداران در خیابان منطقهی دشت برچی واقع درغرب ولایت کابل گفتهاند که پرچمهای عزاداری امام حسین(ع)، سقاخانهها و دروازههای سیاهپوش از سوی نیروهای حکومتی شب دوشنبه، ۱۸ سرطان (دوم محرم) پایین گردیده و جمع آوری شده است. همچنین، در مناطق شیعهنشین شهر هرات نیز برخوردی مشابه با پرچمهای عزاداری از سوی افراد دولت دیده شده است. علاوه بر پایین کشیدن پرچمها و نمادهای عزاداری، حکومت محدودیتهایی را نیز برای برگزاری دستههای عزاداری و سخنرانیهای مذهبی اعمال کرده است. این محدودیتها که به بهانههای مختلفی از جمله «ایجاد ناامنی» و «تضمین امنیت عزاداران» وضع شدهاند، عملاً فضای برگزاری مراسم عزاداری را تحتالشعاع قرار دادهاند. پاسخ رسمی حکومت فعلی در زمینه پایین کشیدن پرچمهای عزاداری و محدودیت مراسمهای عزاداری، متناقض به نظر میرسد. برخی مسوولین مهم دولتی و آمران پولیس گفتهاند که اقدامات علیه پرچمهای عزاداری از سوی افراد پایین رتبه حکومت بوده است و مورد تأیید و قبول رسمی دولت نیست. اما عدّهای دیگر از مسوولین و صاحبنظران حکومتی درمورد پایین کشیدن پرچمهای عزاداری خلاف آنرا ابراز کرده اند: «جمع آوری برخی از سقاخانهها، دروازههای سیاهپوش و پرچمهای حسینی طبق توافق کمیسیون فرهنگی که متشکل از نمایندگان وزارت اطلاعات و فرهنگ، امر به معروف و نهی المنکر و علمای اهل تشیع میباشد، صورت گرفته است.» موردی که علمای شیعه افغانستان آن ابراز بیخبری میکنند و چنین برخوردهایی را غیر قابل قبول میدانند و میافزایند که با دولت حرف میزنند تا چنین اقداماتی را تکرار نکنند و مانع عزاداری شیعیان نشوند تا عموم اهالی تشیع بتوانند آزادانه عزاداری سالار شهیدان و یاران باوفای ایشان را تجلیل کنند. اقدامات فوق که به مثابه تلاشی برای سرکوب نمادهای مذهبی شیعه تلقی میشود و تا اکنون جریان دارد، با واکنشهای تند مردم و علمای شیعه مواجه شده است. مردم ابراز داشتهاند که هیچ یک ممانعت و محدودیت دولت در زمینه عزاداری سالار شهیدان را به رسمیت نمیشناسند و همچنان با شور و شوق به عزاداری سلاله پیغمبر و یاران باوفای ایشان میپردازند. از سویی، این اقدامات حکومت علیه مراسمات عزاداری و تعزیه، نگرانیهای زیادی را در بین شیعیان افغانستان به وجود آورده است. بسیاری از مردم معتقدند که حکومت سرپرست در حال تلاش برای به حاشیه راندن مذهب شیعه در افغانستان هستند و بر این باورند که این اقدامات، مقدمهای برای سرکوب بیشتر شیعیان در آینده خواهد بود. با این حال، به نظر میرسد که این اقدامات حکومت، نه تنها به نفع آنها نخواهد بود، بلکه شکافهای مذهبی در افغانستان را عمیقتر خواهد کرد و تنشها را در این کشور افزایش خواهد داد. تجلیل عزاداری محرم، حقی از حقوق اساسی شیعیان افغانستان است. این حق، نه تنها در قوانین افغانستان، بلکه در قوانین بینالمللی نیز به رسمیت شناخته شده است. محدودیت مراسمات عزاداری و تعزیه سلاله پیغمبر حضرت حسین(ع) به معنی ممانعت و تقابل با حقوق میلیونها شیعه عزادار حسینی است. حاکمان فعلی افغانستان موظف هستند که به حقوق تمام شهروندان خود، فارغ از مذهب و قومیت آنها، احترام بگذارند. آنها همچنین باید به آزادیهای مذهبی مردم احترام بگذارند و از ایجاد هرگونه مانع برای برگزاری مراسم مذهبی خودداری کنند. شیعیان افغانستان، در طول تاریخ خود، همواره با صلح و مدارا در کنار دیگر اقوام این کشور زندگی کردهاند و به رسم و عنعنات قومی، دینی و ملی هر یک اقوام افغان احترام گذاشتهاند. شیعیان سهم بسزایی در فرهنگ و تمدن افغانستان داشتهاند و از حامیان اصلی استقلال و آزادی این کشور بودهاند. تک تک افراد حکومتی باید بدانند که سرکوب مذهب شیعه به هر بهانهای، نه تنها به نفع افغانستان نخواهد بود، بلکه صلح و ثبات این کشور را نیز به خطر خواهد انداخت. در این میان، جامعهی جهانی نیز باید نسبت به این اقدامات اخیر حکومت بیتفاوت نماند. آنها باید از حقوق شیعیان افغانستان دفاع کنند و حکومت را به احترام به آزادیهای مذهبی مردم این کشور فراخوانند.
منابع محلی از ولایت هرات میگویند که نیروهای حکومت سرپرست یکبار دیگر شبهنگام پرچم عزاداری محرم را از بخشهایی این ولایت پایین و پاره کردند. دستکم سه منبع گفتهاند که نیروهای حکومت فعلی حوالی ساعت ۱:۰۰ بامداد امروز (پنجشنبه، ۲۱ سرطان) پرچمهای عزاداری محرم را از نواحی نهم، دوازدهم و سیزدهم «شهرک جبرئیل»، منطقهی «کوره ملی» و شماری دیگر از مناطق شیعه و هزارهنشین ولایت هرات پایین کرده و پاره کردند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که در زمان پایین کردن پرچمهای عزاداری محرم، نیروهای حوزهی سیزدهم شهر هرات، به دستور فرمانده این حوزه در ساحه حضور داشتند و پرچمها پاره کردند. یک منبع دیگر تاکید کرد که نیروهای حکومت فعلی پرچمهای مسجد امام علی (ع) در ساحهی کوره ملی را پایین کرده و آن را پاره کرده است. این در حالی است که نیروهای حکومت سرپرست سه روز پیش نیز پرچمهای عزاداری محرم را از شماری مناطق شیعه و هزارهنشین هرات، از جمله «محلهی حاجی عباس» و «شهرک جبرئیل» پایین و پاره و دو نفر را بهدلیل نصب پرچم، بازداشت کرده بودند. در تصاویری که در شبکههای اجتماعی منتشر شده است، نشان میدهد که در این رویداد دو فرد شبهنگام پارچههای محرمی را از سر دروازهها پایین و پاره میکنند. همچنین پیش از این از کابل، پایتخت نیز گزارش داده بود که نیروهای حکومت فعلی پرچمهای عزاداری را از منطقهی «پل سرخ» و بخشهایی از منطقهی «دشت برچی» پایین کردهاند و به مردم در مورد نصب پرچم عزاداری محرم هشدار دادهاند. در غزنی نیز حکومت محلی بر عزاداری محرم محدودیت وضع کرده و به شیعیان این ولایت هشدار داده است که حق ندارند پرچم عزاداری را در جادهها و سطح شهر نصب کنند و فقط باید در داخل مساجد عزاداری کنند. وضع محدودیت بر مراسم عزاداری محرم در هرات شورای علمای شیعه افغانستان خواستار تامین امنیت مراسم محرم شد حکومت فعلی سال گذشته نیز بر مراسم محرم در مناطق شیعهنشین محدودیت وضع کرده بودند. سال گذشته اعضای این گروه در غزنی و کابل عزاداران را لتوکوب و حتا بر آنان تیراندازی کرده بودند. در پی تیراندازی نیروهای حکومت فعلی بر عزاداران روز عاشورا در شهر غزنی، یک کودک پسر ۱۲ ساله جان باخته بود و شماری دیگر زخمی شده بودند. مراسم عزاداری شیعیان افغانستان در دههی محرم در سالهای اخیر بارها هدف حملات قرار گرفته است. همچنین چند روز پیش، «شورای علمای شیعه افغانستان» از حکومت فعلی خواسته بود که تدابیر لازم را برای برقراری «نظم و امنیت» مراسم محرم روی دست گیرند.
اوچا یا دفتر سازمان ملل متحد در امور هماهنگی کمکهای بشردوستانه در تازهترین مورد اعلام کرده است که برنامههای حیاتی مانند مراقبتهای صحی، سرپناه، غذا، آموزش و حفاظت در افغانستان بهدلیل کمبود شدید بودجه در معرض خطر قرار دارند. اوچا امروز (چهارشنبه، ۲۰ سرطان) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «اگر نتوانیم بودجهی کافی و به موقع را بسیج کنیم، بحران انسانی جاری در افغانستان بدتر خواهد شد.» دفتر سازمان ملل متحد در امور هماهنگی کمکهای بشردوستانه پیشتر نیز گفته بود که از سه ميليارد بودجهی درخواستی، تا اکنون ۶۹۶ میلیون دالر دریافت کرده است که ۲۲.۸ درصد بودجهی مورد نیاز را تشکیل میدهد. در ادامه آمده است که تقریباً سه سال پس از تسلط حکومت فعلی، در سال ۲۰۲۴ میلادی، بیش از نیمی از جمعیت 23.7 میلیون نفر از جمله 9.2 میلیون کودک همچنان به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند. این نهاد برای رسیدگی به این افراد ۳.۰۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده است. در گزارشهای این نهد آمده است که بهدلیل کمبود بودجه، برنامههای صحی در برخی از ولایتها متوقف شده است. بهتازگی فعالیت شفخانهی نسایی و ولادی ولایت بدخشان بهدلیل قطع کمکهای سازمان جهانی صحت متوقف شده است. در دیگر مناطق دوردست نیز مراکز صحی بهدلیل کمبود بودجه از فعالیت بازمانده است.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجهی ایالات متحده آمریکا به محدودیتهای حکومت سرپرست علیه زنان و دختران افغانستان واکنش نشان و میگوید که تا زمان موجودیت محدودیتها توسط حکومت فعلی، دختران و زنان به مبارزه برای حق خود و کشورشان ادامه میدهند. آقای بلینکن این اظهارات را در همایشی در واشنگتن، پایتخت آمریکا مطرح کرده و گفته است که همزمان با این تلاشها، کشورش همهروزه با دولتها، نهادهای غیردولتی و بخش خصوصی کار میکند تا به دختران و زنان افغانستان کمک کند که آنان به آموزش خود ادامه دهند. او تاکید کرد که زنان و دختران افغانستان با استفاده از این امکانات میتوانند مهارتها و ارتباطات خود را ایجاد کرده و از راه دور کار کنند. همچنین وی در بخشی از صحبتهایش افزود که به یکجاسازی فشار جهانی بر حکومت فعلی ادامه میدهند تا سیاستهای سرکوبگرایانه این گروه را پایان بدهند. وزیر امور خارجهی آمریکا تصریح کرد: «گروههای جامعه مدنی و سازندگان صلح را آموزش میدهیم و توانمند میسازیم تا آنان بتوانند نقش پیشتاز در ساختن صلح و ایجاد جامعه آزاد و باز و مذاکره برای پایان دادن به درگیریها بازی کنند، بهویژه در مکانهایی مانند افغانستان که صاحبان قدرت (طالبان) به طرز بیرحمانهای حقوق زنان و دختران را سرکوب میکنند، ادامه دهند.» باید گفت که دختران و زنان افغانستان زیر سلطه حکومت سرپرست در بحران عمیق و ناملموسی فرو رفتهاند و این بحران برای آنان فاجعهآفرین بوده است. ادامه و گستردگی ممنوعیتهای حکومت فعلی علیه زنان، سبب شده که شمار زیادی از دختران جوان با مشکلات جدی دستوپنجه نرم کنند. باید گفت که نزدیک به سه سال که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
کیمیا یوسفی، ورزشکار اهل افغانستان که قرار است به نمایندگی از افغانستان همراه با پنج ورزشکار دیگر در بازیهای المپیک پاریس شرکت کند، در تازهترین مورد گفته است که در این بازیها از «رویاها و آرزوهای دزدیده شدهی» دختران افغانستان نمایندگی میکند. این ورزشکار ۲۸ سالهی اهل افغانستان میگوید که او افتخار میکند که بار دیگر به نمایندگی از دختران سرزمیناش در این بازیها شرکت میکند. کیمیا یوسفی تاکید کرد که از دختران و زنانی نمایندگی میکند که اکنون حتی از حقوق اولیهی خود که آموزش و اشتغال است، نیز محروم هستند. او در اعلامیهای که از سوی کمیتهی ملی المپیک استرالیا در مورد وضعیت زنان و دختران در حاکمیت حکومت فعلی نشر شده، گفته است: «من نمایندهی رویاها و آرزوهای دزدیده شده این زنان هستم. کسانیکه به عنوان انسانهای آزاد، صلاحیت تصمیمگیری ندارند. آنان حتی اجازهی ورود به پارک را ندارند.» قابل ذکر است که در بازیهای المپیک پاریس قرار است به نمایندگی از افغانستان شش ورزشکار شامل سه مرد و سه زن، به نمایندگی از افغانستان شرکت کنند. این گروه ورزشکاران تحت پرچم سیاه، سرخ و سبز و سرود جمهوری سابق رقابت میکند. کیمیا یوسفی، اکنون در استرالیا زندگی میکند. او پیش از این در المپیک ۲۰۱۶ در «ریو دی جنیرو» و «المپیک ۲۰۲۱ توکیو» نیز شرکت کرده بود. در حالی کیمیا یوسفی از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع میکند که پیش از این سخنگوی ریاست تربیت بدنی حکومت سرپرست با اشاره به ورزشکاران مرد گفته است که تنها سه ورزشکار نمایندهی افغانستان هستند. این مقام مسوول گفته بود که ورزشکاران دختر را به رسمیت نمیشناسد. در رقابتهای المپیک امسال در پاریس، سه زن به نمایندگی از افغانستان در رشتههای بایسکلسواری و دو میدانی شرکت کردهاند. در این رقابت سه مرد نیز به نمایندگی از افغانستان شرکت کردهاند که دو نفر آنان از خارج کشور پیوستهاند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، ورزش زنان در این کشور را منع کرده و بسیاری از ورزشکاران زن در این مدت کشور را ترک کردهاند و در تبعید بهسر میبرند.
در اکثر مواقع این مردان بودهاند که همیشه خواستهها، انتظارات و ویژگیهای مشخصی را برای همسر خود عنوان کرده اند. زنان اما کمتر پیش آمده که ویژگیهای فردی مشخصی را برای همسر خود بیان کرده باشند اگرچه نزد خود لیست بلند و بالایی از این ویژگی را داشته اند. ممکن است شما نیز همان جملهی معروف «هیچ کسی نمیداند زنان دقیقا چه میخواهند.» را با خود تکرار کنید اما حقیقت ماجرا این است که کمتر پیش آمده که پای حرفها و خواستههای زنان نشسته باشید تا از انتظارات مطلع شوید. هر زن با دیگری متفاوت است و انتظارات متفاوتی نیز دارد. این امر کمی دشوار است اما شما باید سعی کنید تا انتظارات همسرتان را شناسایی و جهت برآورده کردن آن تلاش کنید. در این صورت او خوشبختی بیشتری را به زندگی وارد و برای رفاه شما فداکارانه هر کاری خواهد کرد. در حقیقت زنان حکم همان آیینهای را دارند که انعکاس رفتار و عملکردتان را وارد زندگی میسازند. به این معنی که اگر رفتار خوب و درستی با همسرتان داشته باشید، متقابلا رفتار خوب، احترام و عشق را دریافت میکنید. بنابراین، هرچه بیشتر همسرتان را درک کنید، برای برآورده کردن خواستههای او تلاش کنید، عشق و محبت بیشتری را در زندگی، تربیت فرزندان و مدیریت خانه دریافت خواهید کرد. علیرغم درک همه تفاوتها، خواستههای مشترکی وجود دارد که زنان به طور کلی از همسرانشان انتظار دارند. زنان در یک رابطه طالب محبت هستند خواه تازه ازدواج کرده باشند و یا چندین سال از ازدواج آنها گذشته باشد. آنها دوست دارند که همسرشان آنان را مورد عشق و توجه قرار دهد. به عنوان همسری ایده آل، شما باید زمان کافی را با همسر خود بگذرانید، نسبت به او مهربان باشید و به خواستههای او چه کوچک و چه بزرگ توجه کنید. زنان شوهری که زمان خود را با تلفن همراه میگذراند را نمیخواهند. تصور کنید شما میخواهید با همسرتان صحبت کنید و او مشغول صحبت با تلفن است. به همین ترتیب او نیز از شما توقع دارد به او گوش فرا دهید و زمانتان را با او سپری کنید .نگرانیها و اضطرابهای او را بیاهمیت نشمارید زیرا همسر شما به مکالمه با شما احتیاج دارد نه تلفن همراه، ریموت، لبتاب و سایر دستگاههای الکترونیکی. توجه به او باعث افزایش دوستی و بهبود روابط زناشویی خواهد شد. هنگامی که همسرتان به شما نیاز دارد توجه کنید زیرا این عمل عشق را به او منعکس خواهد کرد. همسر شما ممکن است به دلیل مسئولیت پذیری در خانواده و بچهها از علایق و رویاهای خود فارغ شود؛ او را تشویق کنید تا مجددا به آنها بپردازد و بتواند رویای خود را تحقق بخشد. نگذارید احساس محرومیت به او دست دهد و تصور کند که از رسیدن به آرزوهایش ناامید شده است. به جای آن که او را قضاوت کنید، در رسیدن به خواستهها و تلاشهایش او را حمایت کنید زیرا او همیشه به شما افتخار خواهد کرد. رابطه جنسی به همان اندازه که برای یک مرد مهم است برای زن نیز مهم است. آنها عاشق مردی هستند که از نظر جنسی فعال باشد و لذت را به آنها برساند. یک زندگی جنسی فعال شعله عشق را در زندگی روشن نگه خواهد داشت. حتی اگر همسر شما از لحاظ مالی مستقل باشد انتظار دارد که برایش هزینه کنید. یک زن نمیخواهد مسئولیت تامین معیشت خانواده را به عهده داشته باشد. مهم نیست که از شما حمایت کند اما دوست دارد که مردش برای خانواده درآمد آورد. مسلما شما احتیاج دارید که مورد احترام واقع شوید پس این احترام را به همسرتان نیز انتقال دهید. احترام متقابل پایه و اساس رابطه شما را تشکیل میدهد. همسر شما ممکن است روز سختی را در خانه سپری کرده باشد به جای نادیده گرفتن او سعی کنید از سخت کوشیاش قدردانی کرده و به نقش وی به عنوان مادر، همسر و سرپرست احترام بگذارید. امروزه اکثر زنان تمایل به ازدواج با مردی دارند که آشپزی بلد باشد و در امور منزل با آنان همکاری لازم را داشته باشند. به علاوه، امروزه زنان نیز ساعات کار طولانیتری دارند، در واقع، حتی گاهی اوقات بیشتر از مردان، شغلهایشان استرسزا است. بنابراین، انتظار دارند که بخشی از فعالیتهای خانه را انجام دهند. اگر به همسر یا فرزندان خود قول داده اید که آنها را برای آخر هفته به سفر یا تفریح ببرید به تعهد خود پایبند باشید و آنها را ناامید نکنید. مردی که به وعدههایش پایبند است بدون تلاش زیاد همسرش را به خود جذب میکند. به آن چه که یک زن میگوید گوش فرا دهید. هنگامی که او صحبت میکند به او نگاه کنید و توجه کنید. حداقل یک ساعت در روز را به همسرتان اختصاص دهید؛ در حالیکه مشغول خوردن صبحانه یا شام هستید در مورد کار روزانه صحبت کنید و از او سوال بپرسید. ممکن این کار، ساده به نظر برسد اما تاثیرات عمیقی در زندگی مشترک شما خواهد گذاشت. زنان مردانی که اعتماد به نفس دارد و متکبر نیستند را بیشتر میپسندند. زیرا یک مرد با اعتماد به نفس میتواند بر هر مانعی غلبه کند و مشکلات را حل کند. به علاوه، این احساس را به همسر خود نیز انتقال میدهد و با حمایتش این را تذکر میدهد که همسرش تنها نیست و میتواند به او اعتماد کند. امنیت برای یک زن مهم است و دوست دارد با مردی ازدواج کند که از او محافظت میکند. هنگامی که با همسرش بیرون میرود توقع شهامت و محافظت از او را دارد. زنان دوست دارند از سوی همسرانشان سوپرایز شوند. سوپرایز کردن به منزله خرید هدیه گران قیمت نیست بلکه میتواند یک شاخه گل یا حتی یک خوراکی باشد. یا این که او را به یک وعده شام دعوت کنید. این امور حرکات کوچکی هستند اما تاثیر زیادی در روابط شما خواهند داشت.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژهی سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر برای افغانستان خواستار حمایت داخلی و خارجی نهادهای ورزشی از زنان و دختران ورزشکار کشور شده است. آقای بنت به سخنان سخنگوی تربیت بدنی حکومت سرپرست در خصوص حضور سه زن ورزشکار اهل افغانستان در رقابتهای المپیک پاریس ۲۰۲۴ واکنش نشان داده و گفت که زنان و دختران افغانستان حق شرکت در مسابقات ورزشی را دارند. آقای بنت با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود به عدم حمایت حکومت سرپرست از ورزشکاران زن افغانستان که در المپیک پاریس شرکت کردهاند، هشدار داده و از نهادهای ورزشی خواسته است که در داخل و خارج از افغانستان از زنان و دختران ورزشکار حمایت کنند. او افزود که زنان و دختران افغانستان حق دارند در رقابتهای ورزشی شرکت کنند و مشتاقانه منتظر رقابت زنان و مردان با استعداد و الهام بخش افغانستان در رقابتهای المپیک و پارالمپیک پاریس ۲۰۲۴ هست. در رقابتهای المپیک امسال در پاریس، سه زن به نمایندگی از افغانستان در رشتههای بایسکلسواری و دو میدانی شرکت کردهاند. در این رقابت سه مرد نیز به نمایندگی از افغانستان شرکت کردهاند که دو نفر آنان از خارج کشور پیوستهاند. در حالی آقای بنت این اظهارات را مطرح کرده است که مسوولان ورزش حکومت سرپرست اخیراً گفتهاند که دختران ورزشکار که از سوی کمیتهی بینالمللی المپیک به این رقابتها دعوت شدهاند را بهرسمیت نمیشناسند و تنها سه مرد را نمایندهی افغانستان میدانند. کمیتهی بینالمللی المپیک این شش ورزشکار اهل افغانستان را در مشوره با مقامهای پیشین کمیتهی المپیک افغانستان که اکنون در تبعید بهسر میبرند، به رقابتهای المپیک پاریس دعوت کردهاند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، ورزش زنان در این کشور را منع کرده و بسیاری از ورزشکاران زن در این مدت کشور را ترک کردهاند و در تبعید بهسر میبرند. همچنین سمیرا حمیدی، پژوهشگر سازمان عفو بینالملل با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود گفته است: «گروهِ که خودش مشروعیت ندارد همینقدر میتواند بیعقل باشد. این سه خانم ورزشکار به رسمیتشناسی هم ضرورت ندارند.»