همزمان با شروع موج جدید اخراج مهاجرین اهل افغانستان از کشورهای ایران و پاکستان، شماری از زنان معترض و اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی خواستار توقف اخراج نظامیان حکومت پیشین از این دو کشور شدند. جنبش شنبه‌های ارغوانی با ارسال نوارهای ویدیویی رسانه‌ها گفته است که افغانستان برای نظامیان حکومت جمهوری امن نیست و اخراج اجباری آنان از ایران و پاکستان، نظامیان حکومت پیشین افغانستان را بیشتر از پیش در معرض خطر قرار می‌دهد. آنان می‌گویند که نظامیان حکومت پیشین، حدود ۲۰ سال علیه گروه‌های مختلف از جمله حکومت فعلی جنگیدند؛ اما نزدیک به سه سال گذشته کم‌ترین توجه به وضعیت آن‌ها صورت نگرفته است. داوود، نظامی پیشین و عضو کمیته‌ی نظامیان این جنبش در نوار ویدیویی گفته است که اعضای نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین افغانستان که اکنون در ایران هستند، در کنار چالش اخراج اجباری از سوی حکومت جمهوری اسلامی که روابط نزدیکی با حکومت سرپرست دارد احساس امنیت نمی‌کنند. در ادامه آمده است که نیروهای امنیتی و دفاعی حکومت پیشین به‌ویژه نظامیان زن، علاوه بر مشکلات امنیتی و چالش‌های اقتصادی در کشورهای همسایه، با مشکلات جدی روحی و روانی مواجه هستند. جنبش شنبه‌های ارغوانی از نهادهای بین‌المللی و نهادهای مدافع حقوق بشر خواسته است تا با یک برنامه‌ی منظم از نظامیان حکومت پیشین افغانستان حمایت کرده و در برابر جنایت‌های حکومت سرپرست علیه آن‌ها، خاموش نباشند. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، ارتش ملی از هم پاشید و بسیاری از اعضای آن در کشورهای ایران و پاکستان پناهنده شدند. همچنین شماری زیادی از نظامیان که در افغانستان مانده بودند، با وجود اعلام عفو ملی توسط حکومت فعلی بازداشت، شکنجه و حتا به قتل رسیده‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که سال گذشته هزاران کودک افغان را که اجباراً برای یک زندگی بهتر به کشورهای مانند ایران مهاجرت کرده بودند به افغانستان برگردانده است. یونیسف با نشر خبرنامه‌ای گفته است که اخیراً صدها هزار مهاجر افغان فاقد مدرک از دو کشور ایران و پاکستان به افغانستان بازگردانده شدند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفت که برخی از خانواده‌های افغان با وجود آگاهی از خطرات در مسیر راه، کودکان‌شان را تشویق می‌کنند تا برای یافتن کار به کشورهای همسایه و حتی دورتر از آن، مهاجرت کنند. در خبرنامه آمده است که فقر، خشونت، گرسنگی و سواءستفاده از این کودکان از جمله خطراتی است که کودکان در مسیر راه‌ها با آن مواجه هستند. شبکه‌‌ی خبری بی‌بی‌سی در مطلبی به نقل از مطیع‌الله یک کودک از پنجشیر افغانستان که در دهه نود و در نخستین دوره حاکمیت حکومت فعلی افغانستان را ترک کرده، نوشته است که او به تنهایی به ایران رفته بود. او می‌گوید که مجبور بوده است ساعت‌ها در دشت‌ها و بیابان‌ها پیاده راه برود، روزها گرسنگی را تحمل کند و شب‌ها در میان زباله‌ها بخوابد. وی افزود که در ایران نتوانسته کاری پیدا کند و یا به مدرسه برود. قابل ذکر است که ایران و هم پاکستان ظرف یک سال گذشته روزانه صدها نفر از افغان‌های پناه‌جو و مهاجر را که شامل خانواده‌ها اند اخراج می‌کنند.

با وجود وضع محدودیت و اخراج مهاجرین افغان از پاکستان و ایران، سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان اعلام کرده است، خبرنگارانی‌که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان به پاکستان و ایران پناهنده شده‌اند، با آینده‌ی نامعلوم مواجه هستند. این سازمان با نشر گزارش سالانه‌ی خود، به وضعیت چالش‌برانگیز خبرنگاران افغانستان در پاکستان و ایران پرداخته و می‌گوید که این خبرنگاران با تهدیدات احتمالی اخراج، تحقیر، مشکلات اقتصادی و فشارهای شدید روانی روبرو هستند. در گزارش آمده است که در دو سال گذشته، بیش از ۲۰۰ خبرنگار و کارمند رسانه‌ای به شمول زنان و مردان به دلیل تهدیدهای مستقیم یا غیرمستقیم حکومت سرپرست از افغانستان به پاکستان فرار کرده‌اند. در ادامه آمده است که این خبرنگاران از خانه، شغل، شهر و کشور خود بیرون شده‌اند، در کنار خانواده‌های خود شرایط سخت زندگی را در پاکستان و ایران تحمل می‌کنند. سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان گفت که این خبرنگاران علاوه بر بیکاری، فشارهای اقتصادی و کمبود درآمد برای امرار معاش، با تهدیدهای دولت پاکستان و سازمان‌های مجری قانون، روبرو هستند و مجبور شده‌اند تا به فکر خروج از این کشور باشند. براساس معلومات این سازمان، فرزندان آن‌ها نیز با چالش‌های ناشی از نابرابری‌های زبانی و فرهنگی مواجه می‌شوند که منجر به محرومیت از آموزش می‌شود. این نهاد از سازمان ملل متحد، شورای حقوق بشر و نهادهای مدافع حقوق خبرنگاران و رسانه‌ها خواسته است که به طور جدی به مشکلات خبرنگاران کشور در ایران و پاکستان رسیدگی کنند و مقامات پاکستانی را قانع کنند تا از برخورد مناسب با خبرنگاران افغانستان تا تعیین سرنوشت قطعی آن‌ها اطمینان بدهند. با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، خبرنگاران و رسانه‌های در کشور با محدودیت شدید مواجه شده‌اند.