شماری از زنان معترض و اعضای جنبش مقتدر زنان افغانستان و جنبش آزادگان در تبعید می‌گویند که زنان افغانستان به طور کامل از حقوق بشری، حقوق اساسی و شهروندی خود محروم هستند. اعضای این جنبش‌ها در یک حرکت اعتراضی در شهر اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان گفتند که زنان و دختران افغانستان به ‌‌دلیل جنسیت‌شان از فضای سیاسی و اجتماعی حذف شده و با ستم و «آپارتاید جنسیتی» روبرو هستند. در قطعنامه‌‌ای این دو جنبش اعتراضی آمده است که با وجود اینکه زنان افغانستان به‌طور پراکنده از جاده‌های کابل تا شهرهای دیگر جهان فریاد می‌کشند؛ اما جامعه‌ی جهانی در مقابل اعتراضات آنان بی‌صداست. در ادامه آمده است که خاموشی جامعه‌ی جهانی نسبت به مبارزات زنان و دختران، زنان افغانستان را از اعتراضات منصرف نمی‌کند؛ بلکه آن‌ها را به ادامه‌ی مبارزه و اعتراضات‌شان از طریق کارزارها و فعالیت‌های جهانی بیشتر تشویق می‌کند. آنان در این قطعنامه آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به شدت وحشتناک توصیف کردند. زنان معترض می‌گویند که زنان افغانستان از مبارزات خود در برابر آپارتاید جنسیتی و تقاضای شناخته شدن و جرم انگاری این ستم دست نمی‌کشند. قابل ذکر است که حمایت از کارزار جهانی مبارزه علیه آپارتاید جنسیتی به رهبری زنان افغانستان همچنان ادامه دارد و گروه‌های زنان معترض و فعالان حقوق بشر از این کارزار پشتیبانی می‌کنند.

شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش صدای زنان افغانستان» با حمایت از کارزار جهانی علیه «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان اعلام کرده‌اند که حکومت سرپرست زنان و دختران کشور را از تمامی حقوق انسانی‌شان محروم کرده است. آنان در یک حرکت اعتراضی در تهران، پایتخت ایران، از کارزار مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان و دختران افغانستان حمایت کرده و گفته‌اند که حکومت فعلی پس از ۱۵ آگست ۲۰۲۱ میلادی، زنان و دختران افغانستان را به گونه‌ی سیستماتیک از جامعه حذف کرده است. زنان معترض تاکید کردند که زنان و دختران افغان از تمامی حقوق انسانی و شهروندی خود محروم شده و این به معنای «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان است. اعضای «جنبش صدای زنان افغانستان» تاکید کردند که بنابر وضعیت خطرناک که مردم افغانستان به‌خصوص زنان و دختران تجربه می‌کنند، جهان باید «آپارتاید جنسیتی» را در کشور به‌عنوان «جنایت علیه بشریت» به رسمیت بشناسد. زنان معترض از نهادهای حقوق بشری و دادگاه کیفری بین‌المللی لاهه خواستار مخاکمه عاملان این جنایت شدند. آنان از دیگر جریان‌ها و جنبش‌های اعتراضی زنان و دختران در داخل و بیرون افغانستان نیز خواسته‌اند که به کارزار جهانی مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان افغانستان بپیوندند. کارزار مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان افغانستان از سوی برخی از فعالان مدنی و حقوق زن در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی شده است. همچنین حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

شماری از زنان معترض، فعالان مدنی، حقوق بشر، رسانه‌ای و روزنامه‌نگاران اهل افغانستان از کارزار جهانی علیه آپارتاید جنسیتی به رهبری زنان کشور اعلام حمایت کردند. آنان در شهر تهران ایران در یک گردهمایی اعتراضی از این کارزار اعلام حمایت کرده و با نشر قطعنامه‌ی می‌گویند که حکومت سرپرست آپارتاید جنسیتی را در افغانستان تحت حاکمیت خود نهادینه کرده است. در ادامه آمده است که حکومت فعلی با لجاجت، تهدید، خشونت و شکنجه، تبعیض سیستماتیک شدیدی علیه زنان و دختران افغانستان اعمال کرده است. این فعالان می‌گویند که دستگاه «تروریست‌پرور» حکومت سرپرست از جنایت «آپارتاید جنسیتی» به‌عنوان «جهاد فی‌سبیل‌الله» یاد می‌کنند و با سکوت جامعه‌ی جهانی در برابر حکومت، آن‌ها با گذشت هر روز به هدف شوم خود نزدیک‌تر می‌شوند. در قطعنامه آمده است که در حال حاضر براندازی حکومت فعلی یک وظیفه‌ی حیاتی، انسانی، وجدانی و ایمانی تمامی شهروندان کشور است. آنان افزوده‌اند که سازمان ملل متحد و نهادهای کیفری بین‌المللی باید جنایت «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان را به‌رسمیت شناخته و عاملان آن را به دادگاه بکشانند. این در حالی است که کارزار جهانی علیه آپارتاید جنسیتی طی چند روز گذشته از سوی فعالان زن آغاز شده و هدف آن دادخواهی برای حقوق زنان و دختران و به‌رسمیت شناساندن آپارتاید جنسیتی در افغانستان از سوی سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری است. حکومت سرپرست در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

شماری از زنان معترض و اعضای ائتلاف مستقل جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان در واکنشی به آن‌چه سوءاستفاده از مبارزات زنان عنوان می‌کند، می‌گویند که این ائتلاف به افراد «فرصت‌جو» اجازه نمی‌دهد تا از آدرس زنان مبارز برای مقاصد سیاسی و اقتصادی خود استفاده کنند. این ائتلاف با نشر بیانیه‌ای نوشته است که شمار زیادی از زنان مبارز از چندی به این طرف کمپین جهانی را برای مبارزه با «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان، ایران و پاکستان راه‌اندازی کردند. آنان می‌گویند: «ما زنان قربانی‌شده افغانستان که در برابر گلوله، شلاق، ظلم و حذف حکومت فعلی ایستاده‌ایم و زنان ایرانی که مانند سپاه گم‌نام داخل ایران دسته‌دسته زندانی، اعدام و شکنجه می شوند، همراه با زنان پاکستانی که درگیر سنت‌های آپارتایدی نظام‌های مستبد‌شان هستند و حتی اجازه بلند کردن صدای خود را ندارند، برای حقوق و آزادی‌های از دست‌رفته بشر در افغانستان ایران و پاکستان مبارزه می‌کنیم.» در بیانیه آمده است که به هیچ یک از افراد استفاده‌جو و فرصت‌طلب اجازه نمی‌دهد تا از آدرس زنان مبارز به سود سیاست‌های مقطعی مبتنی بر منافع شخصی یا گروهی‌شان استفاده کنند. ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان: «بنابراین در واکنش به کمپین اتحاد علیه آپارتاید جنسیتی از آدرس چند فرد سیاسی، ما زنان افغانستان کمپینی را زیر عنوان کارزار جهانی علیه آپارتاید جنسیتی تا به‌رسمیت‌شناسی این پدیده به رهبری مشترک جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان نهادهای حقوق بشری، چهره‌های مستقل و شناخته‌شده‌ای افغانستان آغاز کرده‌ایم.» آنان تاکید کردند که کمپین جهانی مبارزه با «آپارتاید جنسیتی» تا رسیدن به «تحقق عدالت، برابری، طلوع آزادی و پایان آپارتاید جنسیتی» میان شهروندان افغانستان ادامه خواهد داشت. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، حکومت حقوق اساسی شهروندان، به‌ویژه زنان را نقض کرده است. در حال حاضر دختران بالاتر از صنف ششم اجازه آموزش و زنان اجازه کار در نهادهای داخلی و بین‌المللی را ندارند.

شماری از زنان معترض و فعالان حقوق زن و اعضای گروه «زنان محروم افغانستان» می‌گویند که باوجود موجودیت صدها نهاد مدافع حقوق زنان در جهان، اما همه آن‌ها در برابر «آپارتاید جنسیتی» و «ظلم» حکومت سرپرست در مقابل زنان و دختران افغانستان خاموشی اختیار کرده‌اند. این گروه با نشر اعلامیه‌ای گفته است که تبعیض جنسیتی به‌عنوان جنایت علیه بشریت به‌رسمیت شناخته شود، جهان شاهد است که زنان و دختران افغانستان در ۲۰ سال گذشته برای دومین بار با آپارتاید جنسیتی روبرو شده‌اند. در اعلامیه آمده است که حکومت فعلی طی یک معامله با زور رژیم دموکراسی در افغانستان را به رژیم استبدادی تغییر داده و عملاً زنان این سرزمین را هدف قرار داده است. همچنین فعالان حقوق زن به به اظهارات اخیر ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی که در آن گفته بود زنان را در ملاءعام شلاق می‌زنند، واکنش نشان و تاکید کرده است که جهان هیچ‌گونه واکنشی در این مورد نشان نداده است. اعضای گروه «زنان محروم افغانستان» افزود که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، حکومت فعلی با نادیده گرفتن قوانین بین‌المللی زنان و دختران افغانستان را بدون هیچ جرمی به زندان خانه‌گی محکوم کرده است. در ادامه آمده است که با آن‌که کشورهای همسایه در مبارزه با آپارتاید جنسیتی در افغانستان نقش مهمی دارند، اما عملاً وارد تعامل با رژیم حکومت فعلی شده‌اند. آنان تاکید کردند: «ما زنان افغان خواستار به‌رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی از سوی سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق زن و حقوق بشری هستیم. اگر قانون نقض می‌شود، این وظیفه نهادهای طرح‌کننده آن است تا جلو آن را بگیرد.» این گروه همچنان خواستار عملی شدن سندهای بین‌المللی در مورد رفع تبعیض علیه زنان از سوی جامعه جهانی شده است. حکومت سرپرست در بیش از دو سال گذشته محدویت‌های زیادی را علیه شهروندان کشور، به‌ویژه زنان وضع کرده‌اند.

ونسا فرایزر، رییس جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد در واکنش به وضع محدودیت و سرکوب زنان و دختران افغان، می‌گوید که «آپارتاید جنسیتی» که در مورد افغانستان نیز صدق می‌کند، باید به کنوانسیون منع جنایات علیه بشریت اضافه شود. خانم فرایزر که نماینده دایم مالتا در سازمان ملل نیز است، به خبرنگاران گفت که وضعیت افغانستان برای شورای امنیت مهم است. وی تاکید کرد: «آپارتاید جنسیتی دست‌کم در مورد افغانستان صدق می‌کند.» رییس دوره‌ای شورای امنیت با اشاره به حاشیه راندن زنان و دختران توسط حکومت سرپرست در افغانستان نیز گفت که این اقدام غیرممکن است. همچنین این مقام ارشد شورای امنیت تاکید کرد که نماینده ویژه سازمان ملل برای افغانستان باید هرچه زودتر تعیین شود. وی افزود که تا کنون در این مورد اقدامی صورت نگرفته است. او گفت که مالتا یکی از کشورهایی است که در این جلسه می‌کوشد تا آپارتاید جنسیتی وارد کنوانسیون منع و مجازات جنایات علیه بشریت سازمان ملل شود. پیش از این در ماه میزان سال گذشته ده‌ها چهره سرشناس و فعال حقوق بشر در نامه سرگشاده‌ای از کشورهای عضو سازمان ملل خواستند تا آپارتاید جنسیتی را در کنوانسیون جنایت علیه بشریت وارد کنند. حکومت سرپرست مخالف تعیین نماینده ویژه سازمان ملل برای افغانستان هستند. این در حالی است که حدود یک‌ونیم ماه پیش نیز کارشناسان سازمان ملل، از جمله دوروتی استرادا تانک، کلودیا فلورس، ایوانا کرستیچ، هاینا لو و لورا نیرینکیندی و همچنان گروه کاری تبعیض علیه زنان و دختران از کشورها خواسته بودند که «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان را باید به‌عنوان «جنایت علیه بشریت» بشناسند. آنان در ماه حوت گذشته در بیانیه‌ای با تاکید بر وضعیت زنان و دختران در افغانستان زیر سلطه حکومت فعلی، گفته بودند که چالش‌های روز افزون جهانی ایجاب می‌کند تا آپارتاید جنسیتی به‌عنوان جنایت علیه بشریت شناخته شود.