گزارش سالانه مشترک شاخص جهانی فقر چند بعدی (MPI) و برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) نشان می‌دهد که در جریان سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ میلادی، دو سوم جمعیت افغانستان در فقر زندگی می‌کردند. این گزارش امروز (پنج‌شنبه، ۲۶ میزان) در همکاری با نهاد توسعه انسانی و فقر دانشگاه آکسفورد نشر شده و در گزارش آمده است که در دو سال گذشته ۶۴.۹ درصد شهروندان کشور فقیر بودند. در گزارش آمده است که در حالی، این آمار طی سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ میلادی حدود ۵.۳ میلیون تن بود. نهاد شاخص جهانی فقر چند بعدی تاکید کرده است که ۴۵۵ میلیون تن از مردم فقیر جهان در کشورهایی زندگی می‌کنند که در معرض درگیری‌های خشونت‌آمیز قرار دارند. این نهاد گفته است که در این گزارش وضعیت زندگی ۶.۳ میلیارد تن در  ۱۱۲ کشور مورد مطالعه قرار گرفته است. براساس معلومات این گزارش، ۱.۱ میلیارد تن در سراسر جهان در فقر حاد زندگی می‌کنند و ۴۰ درصد آن‌ها در کشورهای درگیری جنگ هستند. همچنین در بخشی از گزارش آخیم اشتاینر، مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد، گفته است: «درگیری‌ها در سال‌های اخیر افزایش یافته است. تلفات به اوج جدیدی رسیده است و میلیون‌ها تن آواره شده‌اند. این امر سبب اختلال گسترده در زندگی و معیشت شده است.» در گزارش آمده است که در کشورهای متأثر از جنگ از هر چهار تن فقیر یک نفر به برق دسترسی ندارد، اما در مناطق با ثبات‌تر از هر ۲۰ تن یک تن به برق دسترسی ندارد. این در حالی است که چند روز پیش نیز بانک جهانی اعلام کرده بود که افغانستان تحت حکومت سرپرست در میان ۲۶ کشور فقیرترین جهان است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، به دلیل محدودیت‌های این گروه علیه شهروندان و کاهش کمک‌های بین‌المللی، اقتصاد خانواده‌ها در کشور به‌شدت کاهش یافته است.

منابع محلی از ولایت هرات می‌گویند که یک دختر ۲۴ ساله از سوی برادرش با ضربات چاقو و به شکل فجیع به قتل رسیده است. دست‌کم دو منبع با تایید این رویداد گفته‌اند که این دختر ۲۴ ساله توسط برادر در ناحیه شش شهر هرات به قتل رسیده است. منبع تاکید کرد که تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی این قتل مشخص نشده است. منبع گفت که (سه‌شنبه شب، ۲۴ میزان) زمانی این رویداد رخ که کسی به‌جز این خواهر و برادر در خانه نبود. مسوولان محلی در هرات تا اکنون در این مورد چیزی نگفته‌اند. همچنین رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند که فرد متهم به قتل این دختر جوان از سوی نیروهای حکومت سرپرست در هرات بازداشت شده است. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایات غربی افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) به مناسبت روز جهانی غذا اعلام کرده است که از هر سه نفر در افغانستان یک نفر به‌دلیل شوک‌های اقلیمی و بی‌ثباتی اقتصادی با ناامنی غذایی مواجه است. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که روز گذشته برابر با ۱۶ اکتبر مصادف با روز جهانی غذا بوده است. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد در این روز تاکید کرد که حق دسترسی به غذا یک حق اساسی بشر است. در ادامه آمده است: «ما با هم می‌توانیم کشاورزان افغانستانی را برای حفظ معیشت و تغذیه خانواده‌های‌شان توانمند کنیم.» قابل ذکر است که بحران اقلیمی و تحولات سیاسی در افغانستان منجر به گسترش فقر و گرسنگی شده است. چند وقت پیش، یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده بود که دست‌کم ۲۳.۷ میلیون تن، از جمله ۱۲.۳ میلیون کودک در این کشور طی سال ۲۰۲۴ میلادی به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. نهادهای سازمان ملل متحد بارها هشدار داده است که برای کمک‌رسانی در افغانستان با کمبود بودجه مواجه‌اند.

نهاد موسوم به «دیدبان نسل‌کشی» اعلام کرده است که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، زنان و دختران با یک واقعیت تلخ و نگران‌کننده «نقض فاحش حقوق بشر» مواجه شدند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که حکومت فعلی در افغانستان با ساختاری از «آپارتاید جنسیتی» به شدت حقوق و آزادی‌های زنان و دختران را محدود کرده است. در ادامه آمده است: « آپارتاید جنسیتی در افغانستان نقض فاحش حقوق بشر و خیانتی به مردم کشور است. حکومت فعلی جامعه‌ای را ایجاد کرده است که در آن زنان شهروندان درجه دوم محسوب می‌شوند، از آزادی‌های اساسی خود محروم هستند.» دیدبان نسل‌کشی تاکید کرد که این «ساختار آپارتاید جنسیتی» تاثیر ویرانگری بر زندگی زنان و دختران افغانستان داشته و آنان را از حقوق و آزادی‌های انسانی و اساسی‌شان محروم کرده است. همچنین در بخشی از این گزارش آمده است که وضعیت موجود، پیشرفت افغانستان را به عنوان یک کشور به شدت مختل کرده است؛ چون زنان برای توسعه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور ضروری هستند. دیدبان نسل‌کشی در این گزارش می‌گوید که جامعه بین‌المللی باید به محکوم کردن «سیاست‌های آپارتاید جنسیتی» ادامه دهد و تلاش کند تا حکومت فعلی را به خاطر اقدام‌های‌شان مسوول قرار بدهند. در ادامه آمده است که دختران بالای یازده سال از حضور در مکتب‌ها محروم شده‌اند و میلیون‌ها زن و دختر دیگر نیز با تهدیدات جدی روبرو هستند. این نهاد می‌افزاید که این وضعیت به معنای «محو شدن زنان از فضای عمومی» و نادیده گرفتن توانایی‌های آنان در توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور است. در گزارش آمده است که با تبلیغات فریبنده‌ای که این محدودیت‌ها را به «ارزش‌های سنتی» نسبت می‌دهد، حکومت فعلی در حال پنهان کردن واقعیت «آپارتاید جنسیتی» به عنوان یک ضرورت فرهنگی، هستند. دیدبان نسل‌کشی در این گزارش گفته است که جامعه‌ی جهانی باید در حمایت از این زنان و تقویت صدای آنان تلاش کند و آنان را در مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» که به وضوح نشان‌دهنده یک «نسل‌کشی خاموش» است، همراهی کند. این نهاد تاکید کرد که افغانستان در حال حاضر به یک نقطه عطف تاریخی برای حقوق زنان تبدیل شده و نیاز فوری به همبستگی بین‌المللی برای مقابله با این «سرکوب» احساس می‌شود.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل اعلام کرده است که بسته شدن مکاتب باعث شده دختران در افغانستان به ازدواج‌های زیر سن تن دهند. این نهاد با نشر قصه‌ی چند دختر محروم از آموزش در افغانستان گفته است که محدودیت‌های حکومت سرپرست نابرابری جنسیتی را در این کشور عمیق‌تر کرده است. یونیسف در گزارشی نوشته است که دختران در افغانستان در زندگی روزمره خود با چالش‌های قابل توجهی مواجه‌اند و برعکس بسیاری از نقاط جهان، حقوق آن‌ها سلب شده است. کاتریل راسل، مدیر اجرایی یونیسف می‌گوید: «آموزش فقط فرصت‌ها را فراهم نمی‌کند، بلکه از دختران در برابر ازدواج زودهنگام، سوءتغذیه و سایر مشکلات صحی محافظت می‌کند.» بی‌بی‌گل، ۱۷ ساله، یکی از هزاران دختری است که پس از منع مکاتب بالاتر از صنفش دختران از سوی حکومت فعلی، مجبور به ازدواج زیر سن شده است. او به یونیسف درباره محرومیت خود از آموزش گفت: «من اخیرا نامزد شدم و بدترین قسمت این است که والدینم حتا مرا مجبور به انجام آن نکردند، من فقط امید خود را از دست دادم و فکر نمی‌کردم فرصتی برای تحقق رویاهایم پیدا کنم.» بی‌بی‌گل افزود: «با اینکه نامزدم از من خیلی بزرگتر است، با پیشنهاد ازدواج با او موافقت کردم.» او می‌گوید اگر از درس محروم نمی‌شد ازدواج را قبول نمی‌کرد. یک دانش‌آموز دختر دیگر نیز ۱۷ سال و یک کودک چهارماهه دارد، به صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفته است: «پس از بسته شدن مکاتب، به من گفتند باید ازدواج کنم چون کار دیگری ندارم.» او افزود: «با شنیدن این سخنان به عنوان یک کودک، قلبم شکست و روحم زخمی شد.» این دانش‌آموزش ۱۴ ساله بود که حکومت فعلی مکاتب دخترانه بالاتر از صنفش شش را بست. بر اساس آمار یونیسف، از سپتامبر ۲۰۲۱ تا اکنون حدود ۱.۴ میلیون دختر از آموزش فراتر از صنف ششم محروم شده‌اند. یونسکو نیز اعلام کرده است که در مجموع اکنون ۲.۵ میلیون دختر از آموزش محروم‌اند که این رقم ۸۰ دختران واجد شرایط مکتب در افغانستان را تشکیل می‌دهد.

منابع محلی از ولایت دایکندی می‌گویند که در پی دو رویداد جداگانه ترافیکی در این ولایت، پنج تن جان باخته و ۱۸ تن دیگر زخمی شده‌اند. دست‌کم سه منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که رویداد نخست روز گذشته (سه‌شنبه، ۲۴ میزان) در مسیر کوتل «گرگی» ولسوالی میرامور دایکندی رخ داده که دو زن جان باخته و ۱۲ نفر زخمی شده‌اند. منبع گفت که چهار زن نیز شامل زخمی‌ها هستند. منبع تاکید کرد که در این حادثه یک موتر نوع «فلانکوچ» از جاده منحرف و واژگون شده است. منبع افزود که این موتر از بازار «سفیدسنگ» ولسوالی اشترلی دایکندی به سمت کابل در حرکت بوده و جان‌باختگان و زخمی‌ها همه باشندگان این ولسوالی هستند. منابع می‌گویند که زخمی‌ها برای درمان به مرکز صحی منطقه‌ی «جووز» در ولسوالی میرامور منتقل شده و وضعیت اکثر آنان وخیم است. همچنین رویداد دیگر روز (دوشنبه، ۲۳ میزان) در مرکز دایکندی رخ داده که در نتیجه آن، سه تن جان باخته و شش تن دیگر زخمی شده‌اند. ولایت دایکندی در مرکز کشور هرازگاهی شاهد حوادث ترافیکی مرگ‌بار است. خرابی، کم‌عرض و صعب‌العبور بودن جاده‌ها در این ولایت از عوامل اصلی وقوع حوادث ترافیکی گفته می‌شود.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که به حمایت از آموزش‌های عمومی به ویژه آموزش دختران در افغانستان ادامه می‌دهد. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سراسر افغانستان از آموزش یک میلیون دختر حمایت و پشتیبانی می‎کند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که حمایت‌اش از آموزش عمومی و جامعه محور در افغانستان شامل ۲.۷ میلیون دختر و پسر است. در حالی یونیسف از حمایت آموزش‌های دختران در افغانستان خبر می‌دهد که دختران بالاتر از ششم در افغانستان از آموزش محروم هستند. این نهاد گفته بود که با به پایین‌رسیدن سال آموزشی در افغانستان، 38 هزار دختر دیگر از ادامه‌ی آموزش‌های شان که شامل صنف هفتم می‌شود؛ محروم خواهند شد. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانش‌جویان دختر را از رفتن به دانشگاه‌ها منع کردند. باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.