برچسب: رسانه گوهرشاد

12 ماه قبل - 529 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری افغانستان با ۱۰۳ مرگ در هر ۱۰۰۰ تولد زنده، بالاترین نرخ مرگ و میر نوزادان را در جهان دارد. این آمار تکان‌دهنده که توسط سازمان‌های معتبر بین‌المللی تأیید شده است، گواهی بر تراژدی عمیقی است که کودکان این کشور در طول دهه‌ها جنگ و ناآرامی با آن روبرو بوده‌اند. اما این فقط بخشی از داستان است. خشکسالی سال ۲۰۲۱ اوضاع را به طور فاجعه‌باری وخیم‌تر کرد و میلیون‌ها نفر را در افغانستان با کمبود شدید غذا و آب آشامیدنی مواجه ساخت. این شرایط، کودکان را به طور غیرقابل تصوری در برابر بیماری‌های قابل پیشگیری و سوءتغذیه آسیب‌پذیرتر می‌کند و جان بی‌گناهان بیشتری را در معرض خطر قرار می‌دهد. عوامل مؤثر در مرگ ‌و میر نوزادان در افغانستان ۱. فقر: این مقوله در افغانستان نقش هولناکی در افزایش نرخ مرگ و میر نوزادان ایفا می‌کند. این امر از طریق مجموعه‌ای از عوامل پیچیده و به هم پیوسته، جان نوزادان را به خطر می‌اندازد. بسیاری از خانواده‌های فقیر در افغانستان به دلیل کمبود منابع مالی، به مراقبت‌های بهداشتی اولیه قبل، حین و بعد از زایمان دسترسی ندارند. این امر منجر به عدم دریافت مراقبت‌های ضروری مانند معاینات دوران بارداری، کمک به زایمان و مراقبت‌های پس از زایمان می‌شود که می‌تواند برای نجات جان مادر و نوزاد حیاتی باشد. به علاوه، خانواده‌های فقیر غالباً در خانه‌های غیربهداشتی و پر ازدحام زندگی می‌کنند که فاقد آب آشامیدنی سالم و  فاضلاب مناسب هستند. این شرایط محیطی خطر بیماری و مرگ نوزادان را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. همچنین، فقر، محدودیت دسترسی به غذا را به همراه دارد. این منجر به سوءتغذیه مادران می‌شود، که خود باعث کاهش وزن هنگام تولد، ضعف سیستم ایمنی و افزایش خطر ابتلا به بیماری در نوزادان می‌شود. استرس و اضطراب ناشی از فقر نیز بر سلامت روان مادران تاثیر منفی می‌گذارد و منجر به افسردگی و اضطراب آنان می‌شود. این شرایط می‌تواند بر رشد جنین و مراقبت از نوزاد تاثیر به شدت منفی بگذارد. ۲. جنگ و ناآرامی: مقوله جنگ و ناآرامی از دیگر عوامل مؤثر در مرگ و میر نوزادان در افغانستان است. بر اثر جنگ و درگیری زیرساخت‌های حیاتی مانند بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها ویران می‌شود. در این حالت است که دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی به شدت محدود شده و به ویژه برای زنان باردار و نوزادان که به شدت به مراقبت‌های بهداشتی تخصصی نیاز دارند، خطرناک است. به علاوه این‌ها، جنگ و ناآرامی چون خشونت‌زاست و خشونت ناشی از جنگ می‌تواند مستقیماً منجر به مرگ و میر نوزادان شود. حملات هوایی، باران گلوله‌ها و سایر اشکال خشونت احتمال مرگ نوزادان و همچنین مادران آن‌ها را بالا می‌برد. همچنین، جنگ و ناآرامی باعث اضطراب و استرس شدید در زنان باردار می‌شود. این امر منجر به زایمان زودرس و کم وزنی نوزادان می‌شود. سازمان ملل متحد تخمین زده است که در سال ۲۰۲۱، هر روز ۲۰ نوزاد در افغانستان به دلیل عواملی که قابل پیشگیری یا درمان هستند، جان خود را از دست می‌دهند. این رقم به دلیل جنگ و ناآرامی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ۳. کمبود پرسنل بهداشتی: نبود پرسنل بهداشتی آموزش‌دیده، به ویژه متخصصان زایمان و مراقبت از نوزادان، چالش‌های قابل توجهی را برای ارائه مراقبت‌های مناسب به مادران و نوزادان ایجاد می‌کند. بسیاری از زنان باردار در افغانستان، به خصوص در مناطق روستایی، به مراقبت‌های قبل از زایمان توسط ماما یا پزشک آموزش دیده دسترسی ندارند. این امر می‌تواند منجر به تشخیص و درمان نشدن عوارض بارداری شود که برای مادر و نوزاد خطرناک می‌باشد. در سال‌های اخیر، بسیاری از پرسنل بهداشتی متخصص افغانستان به دلیل درگیری، ناامنی و حقوق پایین، از این کشور مهاجرت کرده‌اند. این امر کمبود شدید نیروی کار ماهر در بخش بهداشت را تشدید کرده است. سازمان جهانی بهداشت تخمین زده است که «در سال ۲۰۲۱، افغانستان ۵۷ درصد از پزشکان و ماماهای خود را از دست داد.» ۴. سوءتغذیه: از دیگر عوامل مرگ و میر نوزادان، سوءتغذیه است. بدون شک سوءتغذیه مزمن، که بیشتر در بین کودکان افغان رایج است، در بدترین حالت، می‌تواند منجر به مرگ آنان شود. امّا نوزادانی که با وجود سوءتغذیه زنده می‌مانند، دچار عوارض ذیل می‌شوند: ضعیف شدن سیستم ایمنی: کمبود مواد مغذی ضروری در دوران کودکی، به‌ویژه ویتامین‌ها و مواد معدنی، سلول‌های ایمنی بدن را تضعیف می‌کند و آن‌ها را در برابر باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر عوامل بیماری‌زا، ناتوان می‌سازد. بیماری‌های عفونی: کودکان دچار سوءتغذیه، به‌طور قابل‌توجهی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند اسهال، ذات‌الریه و سل قرار دارند. این بیماری‌ها می‌توانند منجر به عوارض جدی، مرگ و میر و ناتوانی‌های بلندمدت شوند. رشد نامناسب: سوءتغذیه مزمن، مانع از رشد و نمو طبیعی کودکان می‌شود و پیامدهای جبران‌ناپذیری بر سلامت جسمی و ذهنی آن‌ها در طول زندگی خواهد داشت. ۵. دسترسی محدود به آب آشامیدنی و بهداشت: یکی دیگر از مقوله‌هایی که در ردیف عوامل مؤثر در مرگ و میر شدید نوزادان قرار می‌گیرد، عبارت از کمبود آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب است. نبود یا کمبود آب آشامیدنی و نبود فاضلاب مناسب در افغانستان زمینه را برای شیوع بیماری‌های اسهالی و سایر بیماری‌های عفونی که به ویژه برای کودکان خردسال کشنده هستند، فراهم کرده است. اقدامات ضروری برای نجات جان نوزادان و کودکان: افزایش سرمایه‌گذاری در مراقبت‌های بهداشتی مادر و نوزاد: این شامل افزایش تعداد پرسنل بهداشتی آموزش‌دیده، ساخت و تجهیز مراکز بهداشتی، و ارائه خدمات بهداشتی رایگان یا با هزینه کم برای مادران و نوزادان است. تامین آب آشامیدنی سالم و بهداشت: ایجاد سیستم‌های آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب برای همه جوامع، به ویژه در مناطق روستایی، ضروری است. مبارزه با سوءتغذیه: برنامه‌های تغذیه‌ای جامع برای کودکان و خانواده‌های آسیب‌پذیر، به ویژه در مناطق محروم، باید اجرا شود. آموزش و توانمندسازی زنان: آموزش زنان در مورد بهداشت باروری، مراقبت‌های قبل از زایمان و مراقبت از نوزادان، می‌تواند به طور قابل توجهی به بهبود سلامت مادران و نوزادان کمک کند. حفاظت از کودکان در برابر درگیری: همه طرف‌های درگیر در جنگ باید برای محافظت از کودکان در برابر خشونت و تضمین دسترسی آن‌ها به کمک‌های بشردوستانه تلاش کنند. نجات جان نوزادان در افغانستان، تنها یک ضرورت اخلاقی نیست، بلکه سرمایه‌گذاری در آینده این کشور نیز است. با اقدامات فوری و پایدار، می‌توانیم به این کودکان شانس زندگی سالم و پربار را بدهیم. مرگ هر کودک یک تراژدی است. با اقدامات فوری و پایدار، می‌توان جان بی‌شماری از نوزادان را در افغانستان نجات داد. جامعه جهانی و دولت افغانستان باید تعهد خود را برای تضمین دسترسی همه کودکان به مراقبت‌های بهداشتی با کیفیت، غذا، آب و سایر نیازهای اساسی نشان دهند.

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 318 بازدید

روزنامه گاردین و رسانه رخشانه با یک نشر گزارش مشترک، گفته‌اند که یک فعال حقوق زن افغانستانی ادعا کرده است که در زندان حکومت سرپرست بر او تجاوز گروهی شده است. این گزارش که امروز (چهارشنبه، ۱۳ سرطان) نشر شده است، آمده که نیروهای حکومت سرپرست از جریان تجاوز بر این زن تصویر گرفته و سپس نوار تصویری را به خود او فرستاده و هشدار داده‌اند که در برابر حکومت فعلی خاموش باشد در غیر آن صورت این نوار تصویری را پخش خواهند کرد. در گزارش آمده است که این دو رسانه، این نوار تصویری را مشاهده کرده‌اند و نشان می‌دهد این زن در یکی از زندان حکومت سرپرست توسط مردان مسلح مورد تجاوز گروهی و شکنجه قرار گرفته است. روزنامه گاردین و رسانه رخشانه به نقل از این فعال حقوق زن در گزارش‌ خودشان نوشته‌اند: «این فیلم با تلفن همراه ضبط شده و بعداً برایش به‌عنوان تهدید ارسال شده که در صورت ادامه صحبت علیه حکومت فعلی، به طور گسترده‌تری به اشتراک گذاشته خواهد شد.» در ادامه آمده است که در این نوار تصویری به این زن گفته می‌شود که لباس‌هایش را در بیاورد و سپس توسط دو مرد چندین بار مورد تجاوز قرار می‌گیرد. این دو رسانه نوشته‌اند که این زن تلاش دارد تا صورت خود را با دستانش بپوشاند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است: «در یک قسمت نوار تصویری به این زن گفته می‌شود که در تمام این سال‌ها آمریکایی‌ها بر شما تجاوز کردند و اکنون نوبت ما است.» این زن به روزنامه گاردین و رسانه رخسانه گفته است که به دلیل شرکت در تظاهرات عمومی علیه حکومت فعلی بازداشت شده و حین بازداشت در زندان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. او تاکید کرد: «پس از سخنانم علیه حکومت فعلی در تبعید، این فیلم برایم فرستاده شد و گفته شد که اگر به انتقاد از رژیم ادامه دهد، این ویدیو برای خانواده‌اش فرستاده و در شبکه‌های اجتماعی منتشر خواهد شد.» باید گفت که زنان و دختران زندانی همواره ادعا می‌کنند که در زندان‌ها مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند، اما مسوولان حکومت فعلی همواره این ادعاها را رد کرده‌اند.

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 246 بازدید

رینا امیری، نماینده‌ی ویژه‌ آمریکا در امور زنان و حقوق بشر افغانستان، از ممنوعیت‌های آموزشی و کاری زنان و دختران کشور ابراز نگرانی کرده و می‌گوید تا زمانی‌که این ممنوعیت‌ و محدودیت‌ها پا برجا باشد، آینده‌ی افغانستان تاریک خواهد بود. خانم امیری این موضوع در صحبت با رسانه‌ی خصوصی طلوع نیوز مطرح کرده و گفت که بدون آموزش زنان و دختران، افغانستان در حالت «جنگ» باقی‌خواهد ماند و هیچ کشوری حاضر به تعامل با حکومت سرپرست نمی‌شود. او محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان و دختران افغانستان را یک پروسه‌ی «مشکل‌ساز و دوامدار» عنوان کرده‌ است.‌ وی در ادامه از کشور‌های جهان می‌خواهد تا زمانی‌که زنان افغانستان، تحت حاکمیت حکومت فعلی به هیچ نوع امکاناتی دسترسی ندارند، از هیچ نوع کمکی برای آنان دریغ نکنند. باید گفت که حکومت سرپرست با روی کار آمدن دوباره‌ی شان در افغانستان، پیش‌از ۵۰ فرمان محدود‌کننده بالای زنان و دختران این کشور صادر کرده‌اند. این فرمان‌های حکومت فعلی زنان را از تمام حقوق ابتدایی شان از جمله حق آموزش، کار، سفر، تفریح و مشارکت‌های سیاسی محروم ساخته‌است. این در حالی‌ است که چندی پیش مدافعان حقوق بشر، زنان و دختران، فعالان جامعه‌ی مدنی و برخی از کشور‌های جهان در برابر هزار روز ممنوعیت آموزشی دختران بالاتر از صنف ششم از خود واکنش‌ نشان دادند؛ اما سران حکومت فعلی همواره به سکوت خود در برابر این واکنش‌ها ادامه می‌دهد.

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 235 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که این سازمان قصد دارد ساختمان ۱۹۰ مکتب را در سال جاری در افغانستان بازسازی کند. دفتر یونیسف در افغانستان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این کار به حمایت مالی اتحادیه اروپا انجام خواهد شد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که بازسازی این مکتب‌ها، زمینه آموزش برای ۲۰۰ هزار کودک را فراهم می‌کند. نماینده‌گی اتحادیه اروپا پیش از این نیز از بازسازی ساختمان ۴۰۰ مکتب در کشور خبر داده بود. قابل ذکر است که یونیسف در اوایل سال ۲۰۲۴ اعلام کرده بود که ۶۰ درصد دختران و ۴۶ درصد پسران واجد شرایط آموزش دوره ابتدایه، از آموزش در افغانستان محروم شده‌اند. در حالی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد از بازسازی ساختمان ۱۹۰ مکتب در افغانستان خبر می‌دهد که با تسلط حکومت سرپرست بر کشور دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش محروم شدند. این موضوع باعث شده است که بیش از میلیون دختر بالاتر از صنف ششم از آموزش بازبماند. همچنین حکومت سرپرست زنان و دختران را از ورزش، رفتن به پارک‌های تفریحی، تداوی توسط داکتران مرد، رفتن به حمام‌های عمومی و سفر بدون محرم منع کرده است.

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 307 بازدید

گذراندن زندگی در کنار مرد و یا زنی که از جهت‌های متفاوت هم کفو آدم باشد، قطعا لذت‌بخش است. اگر شما تاکنون لذت آنچنانی از زندگی مشترک‌تان نبرده‌اید، لزوما به این معنی نیست که حتما همسر شما گزینه‌ی اشتباهی برای شما بوده و دیگر قرار نیست رنگ خوشبختی را ببینید. گاه نیاز است از چشم انداز دیگری به زندگی نگاه کنید، بخواهید که مشکلات حل شوند، بخواهید که می‌توانید در کنار همسرتان، داشته‌های‌تان را نجات دهید. بخواهید بسازید و آنقدر در پی جایگزین جدید نباشید و تا با مشکلی مواجه شدید، نروید سراغ میانبرها. حل برخی چالش‌ها نیازمند زمان است و اگر عجولانه تصمیم بگیرید، ممکن آن را بدتر سازید. اشتباه زن و مرد در زندگی مشترک نه تنها به آزرده شدن خود او منجر می‌شود، بلکه می‌تواند آسیب‌ها و عواقب جدی نیز برای دیگر افراد خانواده به دنبال داشته باشد. بسیاری از جدایی‌ها و تبعات آن که به فرزندان نیز سرایت می‌کند، ناشی از بروز اشتباهاتی در زندگی مشترک است که افراد حتی ناخواسته مرتکب آن می‌شوند. در این میان برخی اشتباهات رایج زوج‌ها در زندگی مشترک، صدمات جبران‌ناپذیری به کانون خانواده وارد کرده و در مواردی منجر به سردی روابط، خیانت و یا جدایی و طلاق عاطفی می‌شود. باید بدانیم که بروز اشتباه در زندگی مشترک اجتناب‌ناپذیر است. اما در مواردی با زیاد شدن این اشتباهات، زندگی زناشویی و خانواده دچار آسیب می‌شود. در سلسله مقالات «اشتباهات زوج‌ها در زندگی مشترک» به عمده‌ترین چالش‌هایی پرداختیم که زن و مرد خواسته یا ناخواسته آن را مرتکب می‌شوند و زندگی مشترک خود را با بن بست مواجه می‌سازند. برای پیشگیری از بروز چنین حالتی بهتر است این مشکلات را مطالعه کنید. اما در این مطلب به شماری از راهکارها می‌پردازیم. در نظر بگیرید که هردوی شما درست می‌گویید. غرق شدن در مفاهیم سیاه و سفید، درست و غلط، برد و باخت آسان است. به جای این تفکر مقایسه‌ای، چیزی به نام تفکر متفکرانه را فرابگیرید. «بله اما» را به «بله و» تغییر دهید چراکه موقعیت شریک زندگی شما را نفی نمی‌کند. به محض اینکه قبول کنید که هر دو درست می‌گویید، راه‌حل‌های خلاقانه را بروز می‌دهید: «چه کار متفاوتی را می‌توانیم انجام دهیم؟ به چالش پیش آمده عمیق‌تر نگاه کنید. از خود بپرسید: «این بحث واقعاً در مورد چیست؟» اگر هر دوی شما احساسات شدیدی را تجربه می‌کنید، باید مساله مهمی باشد و حتما به دوران کودکی شما برمی‌گردد. بنابراین، به یکدیگر بگویید که کدام آسیب‌های گذشته دوباره فعال شده است و برای درمان آن‌ها اقدام کنید. مدت بیشتری در چالش باقی بمانید. طبیعی است که بخواهیم تا آنجا که ممکن است هرچه سریعتر از درگیری به وجود آمده خارج شویم، اما این کار زمان می‌برد. بنابراین، خودتان را تحت فشار نگذارید. معمولاً ممکن است بحث و چالش شما، چند روز طول بکشد. بنابراین، بیاموزید که با عدم قطعیت، احساس راحتی بیشتری کنید و توافق کنید که به گفتگو ادامه دهید. نسبت به یکدیگر انتقادپذیر باشید. به جای نشان دادن نمای بیرونی زره پوش و ظاهر سفت و سخت خود، در مورد چیزی که برای‌تان مشکل است صحبت کنید. به یاد داشته باشید که از عبارات «من» استفاده کنید. به عنوان مثال: «من احساس اضطراب می‌کنم.» به جای «تو باعث می‌شوی من احساس اضطراب کنم. شباهت‌ها را بیابید و روی آن‌ها سرمایه گذاری کنید. یادآوری آنچه در مورد آن با یکدیگر توافق دارید، بسیار مفید است. به عنوان مثال: «هر دوی ما بهترین‌ها را برای بچه‌ها می‌خواهیم.» یا «هر دو احساس می‌کنیم از پا درآمدیم.» اگر به جای حمله کردن به عیوب شریک خود، به ویژگی‌های بهتر او اشاره کنید، همکاری آسان‌تر خواهد بود. گذر کنید. به محض اینکه از اصرار بر راه‌حل خاص خود دست بردارید، به آرامی راه دیگری پدیدار می‌شود. اگر هنوز گیر کرده اید، ممکن است به این دلیل باشد که باید به مراحل قبلی بازگردید و بیشتر صحبت کرده و گوش کنید. وقتی هر دو احساس کنید که واقعا درک شده اید، آماده حرکت به جلو خواهید بود. در دنیای امروز و به ویژه اکنون که در عصر اینترنت هستیم، زندگی کردن دغدغه‌های فراوانی دارد. برای مجرد‌ها زندگی دشوار است، حال اگر بخواهید فردی را پیدا کنید و زندگی مشترکی بسازید، قطعا این چالش‌ها بیشتر خواهد بود. آن هم در روزگاری که اکثر آدم‌ها گول ظاهر زندگی بقیه را می‌خورند و باطن زندگی خود را با ظاهر زندگی دیگران مقایسه می‌کنند. حق دارید که شما نیز وسوسه دنیای مجازی امروزی شوید و بخواهید که بخش‌هایی از رابطه و زندگی مشترک خود را در این فضا به اشتراک بگذارید. اما اگر این اشتراک گذاری از حد و مرزش خارج شود، ممکن برای شما مشکلات جدی‌تری خلق کند زیرا شما با دستان خود به افراد اجازه می‌دهید وارد حریم خصوصی شما شوند. آنگونه که روانشناسان می‌گویند زندگی مشترک هرچقدر مخفی‌تر و دور از چشم دیگران باشد، پایدارتر و از چشم دیگران محفوظ‌تر خواهد ماند. از سویی آنقدر خودتان را درگیر زندگی نسازید که به کلی خودتان را فراموش کنید. به ظاهر و سلامت خود رسیدگی کنید، برای انجام کارهایی که دوست دارید، وقت بگذارید و به اهداف خود برسید. همچنین لازم است با همسرتان ارتباط برقرار کنید. در مورد احساسات و نیازهای خود با همسرتان صحبت کنید و به حرف‌های او نیز گوش دهید. بسیاری از مشکلات زوج‌ها از آنجایی آغاز می‌شود که حرف زدن با همدیگر را توقف می‌دهند و در عوض گلایه و درد‌ و دل‌های‌شان را با دیگران به اشتراک می‌گذارند. به یاد داشته باشید که قرار است روزی گوشه‌ای بنشینید و به این فکر کنید که چگونه تاکنون زیسته اید؟ و مهمتر چقدر در زندگی با خود و دیگران در صلح بوده اید؟ چقدر شیرینی زندگی را فهمیدید؟ آیا آنگونه که باید از زندگی و به ویژه زندگی مشترک لذت و آرامش بدست آورده اید؟ اگر پاسخ شما مثبت است، قطعا شما زندگی را برده اید اما اگر پاسخ منفی باشد، بهتر است تجدید نظری کرده و به زندگی از افق دیگری بنگرید. ممکن بگویید از شما گذشته است اما این را به یاد داشته باشید که یک روز زندگی با کیفیت بهتر از ده‌ها سال زنده بوده است. زندگی مشترک با تهدید، خط و نشان کشیدن برای همدیگر، ترساندن و رها کردن نه ساخته می‌شود و نه ادامه پیدا می‌کند. بهتر است مثل دو آدم بالغ و بزرگ‌سال با همدیگر حرف بزنید و در مورد چالش‌های‌تان صحبت کنید. واسطه کردن دیگران و بزرگان ممکن برای مدتی و برای چند باری موثر باشد اما نه برای هر دعوا و نه برای همیشه. زیرا هیچ کسی بهتر از شما دو تا از زندگی مشترک‌تان، از درد‌ها و چالش‌های‌تان آگاه نیست. بهتر است خودتان اقدام کنید و برای بهبود زندگی‌تان قدم بردارید.

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 276 بازدید

زنان ورزش‌کار، اعضای تیم پیشین کریکت زنان افغانستان که پس از بازگشت حکومت سرپرست به قدرت کشور را ترک کرده‌اند، از شورای بین‌المللی کریکت خواسته‌اند تا به آنان کمک کند که یک تیم پناه‌جویان مستقر در کشور استرالیا را تشکیل دهند. هفده بازیکن زن که در سال‌های پیش از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست با کریکت بورد افغانستان، قرارداد بسته بودند؛ اکنون از شورای بین‌المللی کریکت خواسته‌اند تا در صورت عدم حضور یک تیم ملی زنان از افغانستان، در راه اندازی یک تیم پناه‌جویان مستقر در استرالیا به آنان کمک کند. آنان می‌گویند که تشکیل تیم پناه‌جویان در صورت امکان از سوی دفتر کریکت آسیای شرقی در استرالیا اداره شود و آنان نمی‌خواهند زیر پرچم افغانستان یا به‌عنوان بازیکن در تیم ملی افغانستان نامیده شوند. این بازیکنان درخواست کتبی خود را در نامه‌ای به گرگ بارکلی، رییس شورای بین‌المللی کریکت ارسال کردند و از هیأت حاکمه‌ی بازی درخواست «حمایت و راهنمایی» داشته‌اند تا فعالیت‌های شان در کشور استرالیا را به‌صورت رسمی آغاز نمایند. تیم کریکت برد زنان افغانستان، در سال ۲۰۱۰، با حضور ۲۵ زن تشکیل شد، اما در سال ۲۰۲۱ میلادی، زمانی‌که حکومت سرپرست به قدرت بازگشتند و زنان را از رفتن به دانشگاه، پارک و از کار در نهادهای دولتی و خارجی منع شدند، تیم‌های ورزشی نیز منحل شد. این تیم در کابل به هدف توسعه‌ی آهسته بازی‌ها‌ی کریکت میان زنان و هم‌چنین سفر به عمان به‌عنوان اولین مأموریت آنان ایجاد شد. شورای بین‌المللی کریکت نیز از اعضای کامل خود که افغانستان یکی از آنهاست، خواسته است که یک تیم ملی زنان داشته باشند. در نامه‌ای ارسال شده به گرگ بارکلی، رییس شورای بین‌المللی کریکت گفته شده است: «ایجاد تیمی از پناهندگان زن افغانستان می‌تواند به ما فرصت بازی، مربیگری و مدیریت یک تیم کریکت بدون مرز را بدهد.» در این نامه آمده است: «ما بازیکنان قراردادی سابق تیم زنان افغانستان، از دست‌آوردهای تیم ملی مردان کشور در جام جهانی بیست‌آوره، افتخار و هیجان زده هستیم و اما یک غم و اندوه عمیق وجود دارد که ما به‌عنوان زنان نمی‌توانیم همانند مردان از کشورمان نمایندگی کنیم.» همچنین زنان ورزش‌کار گفته‌اند: «ما قصد داریم از طریق این تیم نماینده‌ی تمام زنان افغانستان باشیم که رویای بازی کریکت را دارند اما قادر به انجام آن در افغانستان نیستند.» آنان هدف از داشتن یک تیم پناهندگان را توسعه و به نمایش گذاشتن استعدادهای‌ زنان، امید بخشیدن به زنان باقی مانده در افغانستان و جلب توجه‌ی جهان به چالش‌های که زنان افغانستان با آن روبرو هستند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان و منع زنان از ورزش، بیش از ۲۰ بازیکن زن عضو کریکت بورد پیشین افغانستان، توانستند کشور را ترک کنند و در حال حاضر در استرالیا زندگی می‌کنند. اکنون در افغانستان، زنان هیچ‌گونه فعالیت ورزشی ندارند و این کشور نیز تیم ملی زنان در بخش‌های مختلف ورزشی ندارد.

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 367 بازدید

دانیل استیل با نام کامل دانیل فرنانده دومینیک شولین-استیل در سال ۱۹۴۷ میلادی برابر با ۲۲ مرداد/اسد ۱۳۲۶ در شهر نیویورک در ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد. استیل از پدری آلمانی و مادری پرتغالی متولد شد، اما بیشتر دوران کودکی خود را در فرانسه گذراند. پدرش، جان شولین استیل، یک مهاجر آلمانی-یهودی و مادرش، نورما دختر یک دیپلمات پرتغالی بود که وقتی دانیل هشت ساله بود طلاق گرفتند و او عمدتاً توسط پدرش بزرگ شد و به ندرت مادرش را می‌دید. استیل از کودکی شروع به نوشتن داستان کرد و در اواخر نوجوانی شروع به نوشتن شعر کرد. او در سال ۱۹۶۵ در رشته طراحی‌ ادبیات و طراحی مد از دانشگاه نیویورک فارغ‌التحصیل شد. دانیل استیل پنج‌بار ازدواج کرد که همه آنها به طلاق انجامیده است. استیل در سال ۱۹۶۵ در سن ۱۸ سالگی با بانکدار فرانسوی-آمریکایی کلود-اریک لازارد ازدواج کرد و دخترشان بئاتریس را به دنیا آورد و پس از هفت سال از هم جدا شدند. استیل در زمانی که هنوز همسر لازارد بود، وقتی که برای مصاحبه به زندانی در کالیفرنیا رفت با یک زندانی به نام دنی زوگلدر آشنا شد و پس از طلاق خود از لازارد در سال ۱۹۷۵، با زوگلدر در غذاخوری زندان ازدواج کرد. استیل در طول رابطه آنها چندین بار سقط جنین را تجربه کرد. سه سال بعد از او طلاق گرفت. استیل در سال ۱۹۷۸ با سومین شوهرش، ویلیام جورج توث، در حالی که فرزندش نیک را باردار بود، ازدواج کرد و چهار سال بعد طلاق گرفتند. استیل برای چهارمین بار در سال ۱۹۸۱ با جان تراینا، غول کشتی‌رانی و کلکسیونر آثار هنری ازدواج کرد. آنها باهم صاحب پنج فرزند به نام‌های سامانتا، ویکتوریا، ونسا، مکس و زارا شدند. تراینا، پسر استیل نیک را به فرزندی پذیرفت و نام خانوادگی خود را به او داد و استیل همچنین نامادری پسران ترینا، تروور و تاد شد. استیل که مصمم بود تا جایی که ممکن است با فرزندانش وقت بگذراند، اغلب شب‌ها می‌نوشت و تنها به چهار ساعت خواب بسنده می‌کرد. استیل و تراینا پس از ۱۴ سال زندگی در سال ۱۹۹۵ طلاق گرفتند. پسر دانیل استیل، نیک تراینا که از کودکی از اختلال مغزی رنج می‌برد، در سال ۱۹۹۷ خودکشی کرد و دانیل به یاد فرزندش کتاب غیرداستانی نور درخشان او را درباره‌ی زندگی و مرگ نیک نوشت. عواید کتاب که در فهرست پرفروش‌های غیرداستانی نیویورک تایمز قرار گرفت رسید، به بنیاد سلامت روان کودکان اختصاص یافت. استیل برای پنجمین‌بار با توماس جیمز پرکینز، سرمایه‌دار سیلیکون ازدواج کرد، اما این ازدواج پس از چهار سال در سال ۲۰۰۲ به پایان رسید. محل اقامت طولانی مدت دانیل استیل در خانه ۵۵ اتاقه‌اش عمارت اسپرکلز در سانفرانسیسکو است. استیل گاهی بر روی پنج پروژه از رمان‌هایش به صورت هم‌زمان کار می‌کرد و بیشتر رمان‌های او پرفروش بوده است. فرمول او در داستان‌نویسی اغلب، شامل خانواده‌های ثروتمند رو به یک بحران است، در عین حال شگردها و چرخه‌های متناوب دیگری در آثارش مشهود است؛ از جمله تهدید توسط عناصر تاریکی مانند زندان، تقلب، باج خواهی و خودکشی. استیل هم‌چنین مجموعه‌ی آثاری در زمینه‌ی داستان کودکان و شعر دارد. کتاب‌های او به ۲۸ زبان ترجمه شده که تا اکنون از ۲۲ جلد آنها اقتباس سینمایی یا تلویزیونی تهیه شده و دو اقتباس از کتاب‌هایش برنده‌ی جایزه گولدن گلوب شده‌اند. استیل علاوه بر نوشتن رمان برای مردم دنیا، عقاید بشردوستانه دارد، دو بنیاد خیریه تاسیس و اداره می‌کند که یکی را به افتخار پسر مرحوم خود نیکترینا، نام نهاده است. هدف این بنیاد، کمک به کودکان بیمار و بیماران روانی می‌باشد. دانیل استیل پس از فراغت از تحصیل از دانشگاه‌های نیویورک و اروپا خیلی سریع به حرفه ادبی روی آورد و تا اکنون در زمینه کاری خود بسیار سخت کوشیده است. استیل، اولین رمان خود را در سن ۲۰ سالگی منتشر کرد. از عجایب نوشتاری وی، این است که همزمان روی چند کتاب کار می‌کند، درباره‌ی یک داستان تحقیق می‌کند، دیگری را می‌نویسد و سومین کتاب را در حال تمرین دارد. او از ۱۸ ساعت تا ۲۴ ساعت می‌نویسد. از عجایب دیگر او در دوران رایانه و اینترنت این است که هنوز از ماشین تحریر دستی و مکانیکی سال ۱۹۴۶ بهره می‌گیرد. او عاشق بچه‌هاست و تنها نویسنده‌ی می‌باشد که این همه بچه دور و بر خود جمع کرده است.لازم به توضیح می‌باشد که استیل، ۹ کودک را بزرگ کرده و می‌کند. وی شوهر دوست و نویسنده زنی است که همسر و خانواده را بسیار دوست دارد به رغم شهرت و پول، خانواده و کانون آن را گرم نگاه داشته است. در حال حاضر استیل با همسر سوم خود زندگی می‌کند. موضوعات و داستان‌هایی که دانیل استیل از زندگی روزمره واقعی مردم انتخاب کرد موجب شد تا در عرصه جهانی مورد استقبال مردم قرار گیرند. او داستان‌های خود را به گونه‌های روایت می‌کند که خواننده را تحت تاثیر قرار دهد. مضامین رمان‌های دانیل استیل درباره بیماری، آدم ربایی، خودکشی، مرگ، جدایی، طلاق، ازدواج، فرزند خواندگی، سرطان، جنگ و خیانت می‌باشد. دانیل گاهی‌هم به سیاست پرداخته و رویدادهای تاریخی را در کالبد رمان نوشته است.خود او درباره خود و آثارش گفته است: «یک کتاب، با یک اندیشه، یک ایده، یک شخصیت و با یک اتفاق شروع می‌شود و من به صورت عمیق درباره آن فکر می‌کنم. هفته‌ها و ماه‌ها این یک مرحله طولانی است. یادداشت برمی‌دارم و صحنه‌ها را می‌نویسم، من در این دنیا غرق می‌شوم. ایده‌ها همیشه از دل یکدیگر می‌جوشند و این دنیا کم‌کم شکل می‌گیرد. شخصیت‌ها واقعی می‌شوند و ناگهان من خود را در حاشیه یک درام می‌بینم.» در جای دیگری نیز گفته است: «کار مداوم نویسندگی و اداره خانه و خانواده در کنار هم کار دشواری است.سعی می‌کنم کمتر بخوابم، دوست دارم بیشتر وقت خود را با بچه‌هایم سپری کنم. روزها در کنار آن‌ها و با آن‌ها هستم و شب‌ها می‌نویسم.» دانیل استیل فرزند یک پدر آلمانی مهاجر به آمریکا و یک مادر پرتغالی مهاجر به آمریکا است. او در حال حاضر به هشت زبان مسلط می‌باشد. وی بزرگترین نویسنده عصر جدید آمریکاست و منتقدان ادبی همواره او را ستایش نموده و رمان‌های او را تعریف کرده‌اند. آثار او آرمان‌گرایی را تبلیغ می‌کند. تا اکنون بیش از ۵۶۰ میلیون نسخه از کتاب‌های وی در سراسر دنیا به فروش رفته است. به گونه ای که افراد زیادی در ۴۷ کشور با ۲۸ زبان مختلف آثار او را می‌خوانند. استیل تا اکنون ۶۶ جلد کتاب منتشر کرده است که همه رمان هستند. به عبارتی این نویسنده، مجموعه داستان و داستان کوتاه ندارد. انعکاس، شانس دوم، تاوان، بندرگاه امن، سفر، جانی انجل، کلبه، طلوع خورشید، بوسه، عقاب تنها، جشن عروسی در دنیا و در کشورما جزء آثار پر فروش دانیل استیل بوده اند. رمان‌های وی از سال ۱۹۸۱ وقتی ۳۹ ساله بود در لیست پر فروش‌ها قرار گرفتند و این روند ادامه یافت. بنا به تعبیری همه خوانندگان منتظر هستند که آخرین کتاب او کی و چگونه وارد بازار نشر می‌شود. استیل در سال ۲۰۰۲ برای یک عمر فعالیت در عرصه‌های فرهنگ و ادبی دنیا، از سوی دولت فرانسه عنوان «شوالیه» هنر و ادبیات را دریافت کرد. در ضمن کتاب مستند گونه «نور روشن او» که درباره پسر مرحومش نوشت در سال ۱۹۹۸ چاپ و منتشر شد. لازم به ذکر است که هر ماهه آمار پر فروش کتاب‌های داستان در آمریکا اعلام می‌شود. در همین رابطه یکی از کتاب‌های استیل ۳۸۱ هفته متوالی در راس کتاب‌های پر فروش داستانی بود که این پدیده در رکوردهای گینس ثبت شده است. عمده آثار دانیل استیل حکم پاورقی‌های نشریات عامه‌گرا را دارند. پاورقی نویسی شاخه‌ی از ادبیات است که خصلت سرگرم کنندگی و کشش داستانی‌اش برجسته.تر از دیگر عناصر داستان‌نویسی می‌باشد. رمان‌های دانیل استیل زویا پیام هدیه آلگرا پیمان پژواک انگشتر بی وفا جاسوس دو خواهر پسر ولخرج تپش عشق سفر عشق فصل عشق الان وقتشه گوهر پنهان پایان تابستان رفتن به خانه حالا و همیشه عشق و جواهر قهرمانان تصادفی بازی های خطرناک بازگشت به زندگی میراث شاهزاده خانم دختری با چشم های آبی آنگاه که عشق می میرد نویسنده: قدسیه امینی

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 216 بازدید

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان، یک‌بار دیگر خواستار توقف فوری محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان و دختران شده و تاکید کرد که حکومت سرپرست هرچه زودتر باید برای پایان دادن به سیستمی که زنان و دختران را از حقوق ابتدایی‌شان محروم می‌کند، گام‌های مثبت بردارد. آقای بنت با نشر یک نوار تصویری در حساب کاربری ایکس خود گفت که نقض سیستماتیک حقوق بشری در افغانستان به‌ویژه حقوق زنان و دختران از سوی حکومت سرپرست تشدید یافته است. وی تاکید کرد: «نهادینه‌سازی سیستم سرکوب زنان و دختران توسط حکومت سرپرست و آسیب‌هایی که هم‌چنان این گروه در حال ایجاد آن است، باید وجدان بشریت را شوکه کند.» او در بخشی از صحبت‌هایش خواستار روی‌کرد «همه‌ی ابزارها» برای به چالش کشیدن و از بین بردن سیستم نهادینه شده‌ی «ستم جنسیتی» حکومت فعلی و پاسخ‌گویی رهبران این گروه شده است. گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان گفت که این روی‌کرد شامل استفاده از مکانیسم‌های پاسخ‌گویی بین‌المللی مانند دیوان کیفری بین‌المللی و دیوان بین‌المللی دادگستری و همچنان پی‌گیری پرونده‌ها در سطح ملی تحت اصل صلاحیت جهانی است. ریچارد بنت به کشورهای عضو سازمان ملل توصیه کرد که مفهوم آپارتاید جنسیتی را بپذیرند و از تدوین آن حمایت کنند. او گفت: «شنیده‌اید که زنان افغانستان می‌گویند که این اصطلاح آپارتاید جنسیتی وضعیت آنان را به بهترین شکل توصیف می‌کند. پس باید آپارتاید جنسیتی در این کشور به‌رسمیت شناخته شود.» او در ادامه از جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهد که تأمین حقوق زنان افغانستان را در تمام بحث‌های مربوط به افغانستان در اولویت قرار دهند. این در حالی است که حکومت سرپرست با تسلط بر افغانستان، بیش‌ از ۵۰ فرمان محدود‌کننده بر زنان و دختران این کشور صادر کرده است. این فرمان‌های حکومت فعلی زنان را از تمام حقوق ابتدایی شان از جمله حق آموزش، کار، سفر، تفریح و مشارکت‌های سیاسی محروم ساخته ‌است. همچنین ریچارد بنت در حالی خواهان لغو محدودیت‌های زنان افغانستان شده است که نزدیک به سه سال می‌شود حکومت فعلی با وضع این محدودیت‌ها به نقض‌کنندگان حقوق بشری در افغانستان از سوی کشورهای جهان متهم است.

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 280 بازدید

طارق علی بخیت، نماینده دبیرکل سازمان همکاری اسلامی در نشست دوحه خواستار تعامل سازنده و مداوم با حکومت سرپرست برای حل مشکلات افغانستان شده است. طارق علی بخیت با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این سازمان به گفتگوی سازنده با حکومت سرپرست درباره آموزش و کار زنان و مبارزه با تروریسم ادامه می‌دهد. در اعلامیه سازمان همکاری اسلامی آمده است که آقای بخیت در سخنرانی خود بر ضرورت رویکرد راهبردی هماهنگ و یکپارچه برای رسیدگی به چالش‌های متعدد افغانستان و مردم آن تاکید کرده است. وی تاکید کرد که دستیابی به این هدف از راه تعامل مداوم و سازنده با حاکمان فعلی افغانستان امکان‌پذیر است. باید گفت که نشست سوم دوحه برای افغانستان در روزهای یکشنبه و دوشنبه در پایتخت قطر برگزار شد. ائتلاف جنبش‌های اعتراضی: معامله با حکومت افغانستان خیانت بزرگ به زنان است سازمان ملل: حکومت افغانستان نمی‌توانند با محروم‌کردن زنان در جامعه‌ی جهانی مدغم شود حذف زنان و فعالین مدنی از نشست سوم دوحه، اعتراض‌های گسترده‌ای را در داخل افغانستان و در میان شهروندان این کشور در خارج به دنبال داشته است. بسیاری از فعالان مدنی، چهره‌های سیاسی و شهروندان افغانستان خواستار تحریم این نشست شده‌اند. در همین حال، وزارت خارجه کانادا نیز در بیانیه‌ای غیبت نمایندگان زنان، اقلیت‌های مذهبی، قومی و فعالان حقوق‌بشری افغانستان در نشست اصلی دوحه را «به شدت ناامیدکننده» خواند. این وزارت گفت بدون مشارکت معنادار و برابر زنان افغان در نشست دوحه، هیچ یک از اهداف این نشست برآورده نخواهد شد. همچنین شماری از فعالین حقوق زنان افغان که در این نشست از سوی سازمان ملل متحد دعوت شده بودند، نیز این نشست را تحریم و در آن شرکت نکردند.

ادامه مطلب


12 ماه قبل - 310 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برای کمک به نیازمندان افغانستان در سال جاری میلادی، با کمبود شدید بودجه روبرو است. اوچا با نشر اعلامیه‌ای گفته است که تنها ۶۱۵.۷ میلیون دالر از بودجه مورد ضرورت برای رسیدگی به نیازهای بشردوستانه مردم افغانستان را دریافت کرده است که این‌ مقدار بودجه‌ برای کمک به نیازمندان افغانستان تنها ۲۰.۱ درصد خواست اولیه‌ این‌ سازمان را تامین می‌تواند. دفتر هماهنگ‌کننده‌ کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرد که هم‌اکنون ۲.۴۵ میلیارد دالر بدوجه‌اش تأمین‌ نشده است. اوچا افزود که کمبود بودجه برای کمک به نیازمندان افغانستان در حالی رخ‌ داده است که نیازهای بشردوستانه در سراسر افغانستان به‌دلیل ناامنی غذایی، جابه‌جایی طولانی‌مدت و آلود‌گی گسترده زمین با مواد منفجره، هنوز مهار نشده است. قابل ذکر است که پس از سه سال خشک‌سالی مکرر، افغانستان در دو ماه گذشته شاهد بارندگی‌های نامنظم بوده که ۱۲۰ هزار تن را متاثر ساخته‌ است. سیلاب‌های آنی در سه ماه پسین، علاوه بر صدها کشته و زخمی در بغلان، تخار، بامیان و غور خسارات هنگفت مالی نیز برجای گذاشته است. پیش از این، اوچا گفته بود که برای کمک به نیازمندان در افغانستان به ۳.۱ میلیارد دالر نیاز دارد. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان فقر و بیکاری در کشور افزایش یافته است. شماری زیادی از شهروندان کشور مجبور شدند جهت تامین نفقه خانواده‌شان به کشورهای همسایه مهاجرت کند. در کنار آن، زنان و دختران از اشتغال و آموزش منع شدند و این محدودیت‌ها باعث شد که شماری از موسسات بین‌المللی فعالیتش را در افغانستان متوقف کند.

ادامه مطلب