برچسب: رسانه گوهرشاد

7 ماه قبل - 463 بازدید

ماجرا از کلاس ۳۰ دقیقه‌‌ای کاراته در بالکن خانه‌شان در پیشاور پاکستان شروع شد. آن زمان نگاره شاهین، پناهنده المپیکی یازده ساله بود و بیشتر مدت عمر کوتاهش در پناهندگی و مهاجرت گذشته بود. نگاره در سال ۱۹۹۳ میلادی وقتی نوزاد بود همراه با والدینش از کشورشان افغانستان گریختند. مادرش دو روز و دو شب در گذر از کوه‌ها و گردنه‌‌ها او را در آغوش گرفته بود. او برای پرداختن به ورزش مورد‌علاقه‌اش، از اولین و آخرین کلاس کاراته تا حضور در رقابت‌های جودوی المپیک به عنوان عضو تیم پناهندگان المپیک ناچار به عبور از موانع فراوانی بوده است. از سال ۲۰۲۲ میلادی به این طرف، این ورزشکار ۳۱ ساله در تورنتو-کانادا زندگی می‌کند و آموزش می‌بیند. نگاره شاهین که دوران تحصیل خود را در پاکستان گذرانده و در مسیر رفت‌و‌آمد خود به مکتب پناهندگان ناچار بود اذیت و آزار مردان و قلدری‌ و زورگویی‌های همسالانش را تحمل کند. در مطلبی که در مجله لایف تورنتو-کانادا منتشر شده است، او می‌گوید: «روزی مردی مسن مزاحم من و خواهرم شد. او بر سر من فریاد کشید و مرا روی زمین هل داد. دلم می‌خواست با مشت او را بزنم اما نمی‌دانستم چطور می‌توانم این کار را بکنم». مادرش به او گفت که باید یاد بگیرد از خودش دفاع کند. مکتبی که می‌رفت چه در برنامه‌های رسمی و چه در برنامه‌های فوق‌برنامه آموزش فنون رزمی نداشت. نگاره از طریق اقوام دور خود از وجود مربی کاراته در نزدیکی مکتب خبردار می‌شود. مربی مرد نمی‌توانست در آموزشگاه به او آموزش بدهد اما می‌توانست به خانه او بیاید. چیزی نگذشت که نگاره توانست در بالکن خانه خاله‌اش تمرین را شروع کند. نگاره می‌گوید:«مادرم گفت این فضا را خانواده می‌تواند در اختیار تو بگذارد و تو باید تا جایی‌که می‌توانی از آن استفاده کنی.» کمی بعد نگاره شاهین در رقابت‌های محلی کاراته شرکت کرد. مربی او شور و اشتیاق و مهارت او را به خوبی دریافته بود و به او پیشنهاد کرد در مسابقات جودو شرکت کند. «اولین مربی من گفت تا زمین نخوری بلند شدن را یاد نمی‌گیری. این توصیه در دوران کودکی به من انگیزه فراوانی داد». او همچنین خاطره تماشای مسابقات کشتی حرفه‌ای آمریکا را در دوران کودکی همراه با پدرش که از علاقمندان ورزش کشتی بود به یاد دارد. جودو به او اعتماد‌به‌نفس داد تا خودش را پیدا کند و با وجود همه رنج و سختی‌های آوارگی و پناهندگی بتواند از زندگی لذت ببرد. همچنین شکبه خبری بی‌بی‌سی نوشته است که مربی‌های نگاره شاهین کم‌کم متوجه مهارت او می‌شدند. او به جایی رسید که همراه با تیم ملی جودو پاکستان آموزش دید اما به دلیل نداشتن گذرنامه پاکستانی نتوانست همراه با آنها در مسابقات شرکت کند. در سال ۲۰۱۴ نگاره شاهین به افغانستان بازگشت و در دانشگاه آمریکایی کابل در رشته علوم سیاسی و مدیریت دولتی تحصیل کرد. [caption id="attachment_15252" align="aligncenter" width="657"] عکس‌: شبکه‌های اجتماعی[/caption] او با تیم ملی افغانستان هم تمرین کرد و مردان هم‌تیم از حضور او استقبال کردند. در مجله لایف تورنتو آمده است:«در هنگام تمرین ما مثل خانواده بودیم و آنها با من مانند خواهرشان رفتار می‌کردند». او به تمرین و مسابقه ادامه داد و به عنوان ورزشکار زن در افغانستان مورد توجه فراوان قرار گرفت که تا حدودی ناخواسته هم بود. او به بی‌بی‌سی می‌گوید: «من با خشونت‌های سایبری بی‌حد و اندازه‌ای رو‌به‌رو شدم. این خشونت‌ها مدتی بعد به آزار و اذیت واقعی تبدیل شد». او می‌گوید: «چندین بار خودرو‌ها دنبال ما کردند. یک بار قوطی‌ نوشابه به طرف مادرم پرتاب کردند که با مهارت توانستم او را نجات دهم». در اولین مسابقه در المپیک توکیو نگاره شاهین دچار آسیب‌دیدگی شانه شد. در سال ۲۰۱۸ او کشور زادگاهش را ترک کرد. او می‌گوید: «همیشه می‌گویم من برای بار دوم آواره شدم». او برای ادامه تحصیلات در رشته کارآفرینی و تجارت بین‌المللی به روسیه رفت. برخلاف استقبال در تمرینات افغانستان او نتوانست گروه مناسبی برای تمرین در روسیه پیدا کند. یک سال به تنهایی تمرین کرد که آن را تلخ‌ترین دوران ورزشی خود می‌نامد. در سال ۲۰۱۹ با یکی از اعضای فدراسیون بین‌المللی جودو ملاقات کرد که به او پیشنهاد داد وارد تیم پناهندگان المپیک شود. او صلاحیت شرکت در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو را کسب کرد، اما به دلیل آسیب‌دیدگی شانه در اولین مسابقه از دور مسابقات خارج شد. تا اینکه تحصیلاتش را در روسیه تمام کرد و در همان زمان وضعیت افغانستان به‌شدت وخیم شده بود. نگاره می‌گوید:«من گیر افتاده بودم.» او به پاکستان باز‌می‌گردد اما از ترس جانش بیشتر اوقات در خانه می‌ماند. او به دلیل عدم رعایت حجاب در مسابقات مورد حملات و انتقاد‌های شدیدی قرار گرفت که باعث شد در مورد گام‌‌های بعدی‌اش بیشتر فکر کند. در این زمان بود که به کمک بنیاد المپیک پناهندگان و آژانس پناهندگان سازمان ملل امکان زندگی و آموزش در کانادا برای او فراهم شد. نگاره شاهین برای ادامه تحصیل در رشته توسعه بین‌الملل در تورنتو پذیرفته شد. [caption id="attachment_15253" align="aligncenter" width="649"] عکس: شبکه‌های اجتماعی[/caption] سپتامبر ۲۰۲۲ به کانادا رسید. لحظه‌ای تلخ و شیرین برای ورزشکاری که در جستجوی ثبات و آرامش سه کشور گوناگون را آزموده است. در این شهر کانادا بود که زندگی ورزشی او در رشته جودو جان تازه‌ای گرفت. در پاریس او یکی از ۳۷ ورزشکاری است که در تیم پناهندگان بازی می‌کند. تیمی که نگاره شاهین به حضور در آن افتخار می‌کند. نگاره امروز (شنبه، ۲۰ اسد) قرار است یک بار دیگر روی تشک بیاید و به نمایندگی از تیم پناهندگان برای اولین بار در مسابقه مختلط شرکت ‌کند. او پیش از مسابقات به فدراسیون بین‌المللی جودو گفت: «مسابقات تیمی هیجان بیشتری دارد، چون من همیشه به هم‌تیمی‌هایم نگاه می‌کنم و نمی‌توانم بگذارم آنها شکست بخورند به همین دلیل برای همه آنها مبارزه می‌کنم.» پس از بازی‌ها نگاره شاهین تصمیم دارد کانادا را خانه خود اعلام کند. او اکنون اقامت دائم کانادا را دریافت کرده است و امیدوار است روزی بتواند یار و مدد‌رسان پناهندگانی مانند خودش باشد. مادر و پدر او هنوز پاکستان هستند و از اینکه او توانسته رؤیای حضور در المپیک را تحقق بخشد شادمان هستند. او می‌گوید در سخت‌ترین دوران‌ها متکی به حمایت و پشتیبانی خانواده‌اش بوده است. «خواهرم همیشه می‌گفت من اطمینان دارم که تو سرانجام روزی به هدفت می‌رسی و همه این روزهای سخت تبدیل به خاطره می‌شود و می‌توانی به آنها بخندی.» «و حالا زمانی است که می‌توانم به هر آنچه از سر گذراندم بخندم.»

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 172 بازدید

سازمان افغانستان عاری از پولیو می‌گوید که کمپاین واکسن پولیو یا فلج اطفال در بخش‌های مختلف کشور آغاز شده است. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود گفته است که که این کمپاین امروز (شنبه، ۲۰ اسد) آغاز شده است. سازمان افغانستان عاری از شهروندان کشور خواسته است تا در این کمپاین سهیم شوند. براساس اطلاعات، این کمپاین برای چهار روز در کشور ادامه خواهد داشت. مشخص نیست که در این کمپاین چه تعداد از کودکان واکسن دریافت خواهند کرد. با این وجود، پیش از این وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست اعلام کرده بود که در جریان این کمپاین، چهار میلیون و ۲۰۰ هزار کودک زیر پنج سال در ولایت‌های هرات، ارزگان، هلمند، قندهار، زابل و نیمروز واکسن در یافت خواهند کرد. این در حالی است که ماه گذشته خورشیدی دو واقعه مثبت پولیو در ولایت قندهار ثبت شده بود. این واقعات در ولسوالی‌های شاه‌ولی‌کوت و ارغستان این ولایت ثبت شده است. بر اساس آماری‌های اعلام شده از سوی مسوولان صحی، در سال جاری دست‌کم نُه مورد مثبت بیماری فلج کودکان در افغانستان ثبت شده است که هفت مورد آن در زون جنوب و دو مورد دیگر در ولایت‌های کنر و نورستان است. در حال حاضر افغانستان و پاکستان تنها کشورهای جهان هستند که بیماری فلج کودکان در آن به صفر نرسیده است. حکومت سرپرست پیش از تسلط دوباره بر افغانستان، در شماری از مناطق تحت کنترل خود مانع تطبیق واکسن پولیو می‌شدند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 174 بازدید

شبکه اقدام بین‌المللی برای برابری جنسیتی و قانون اعلام کرده است که زبیده اکبر، یکی از فعالان حقوق زن و جامعه‌ی مدنی افغانستان برنده جایزه حقوق و رهبری سال ۲۰۲۴ این شبکه شده است. این شبکه امروز (شنبه، ۲۰ اسد) با نشر بیانیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود این موضوع را اعلام کرده است. شبکه اقدام بین‌المللی برای برابری جنسیتی و قانون تاکید کرد که خانم اکبر و یک زن دیگر از تونس برنده‌ی جایزه سال ۲۰۲۴ در بخش حقوق و رهبری شده‌اند. در بیانیه آمده است که این جایزه به برای زبیده اکبر که به طور خستگی‌ناپذیر برای دفاع از حقوق زنان و دختران به حاشیه رانده شده در افغانستان تلاش می‌کند و پروفسور حفیدا چکیر یک فمینیست پیشگام، فعال کارگری و مدافع حقوق بشر از تونس که زندگی خود را وقف حمایت از حقوق زنان، حقوق LGBTQIA+، حقوق مهاجران و حقوق افراد دارای معلولیت کرده، تعلق گرفته است. این شبکه در ادامه نوشته است که جایزه حقوق و رهبری در سال ۲۰۱۵ میلادی برای قدردانی از رهبران نمونه در ترویج حقوق زنان و برابری جنسیتی تاسیس شد و در سال ۲۰۱۸ میلادی، این جایزه به نام امل زنون زوانی، دانشجوی حقوق الجزایری که در سال ۱۹۹۷ به دلیل امتناع از رها کردن تحصیل توسط بنیادگرایان به قتل رسید، نامگذاری شد. شبکه اقدام بین‌المللی برای برابری جنسیتی افزود که این جایزه به افرادی اهدا می‌شود که سهم برجسته‌ای در ترویج و حمایت از حقوق زنان داشته و در غلبه بر بی‌عدالتی و پیشبرد برابری جنسیتی، شجاعت نشان داده است. همچنین شهرزاد اکبر، رییس پیشین کمیسیون حقوق بشر افغانستان و خواهر زبیده اکبر نیز از برنده شدن زبیده ابراز خورسندی کرده است. زبیده اکبر یکی از فعالان برجسته حقوق زنان و جامعه مدنی افغانستان است. او بیش از یک دهه تجربه کار در داخل افغانستان برای ترویج برابری جنسیتی دارد. فعالیت زبیده بر حمایت از جنبش‌های مدنی مردمی، زنان و مدافعان حقوق بشر که از برابری جنسیتی و پایان دادن به سیاست‌های «مستبدانه» طالبان که بر زنان افغان تحمیل شده، متمرکز است. وی همچنان پروژه‌های تحقیقاتی را در همکاری با نهادهای بین‌المللی در مورد وضعیت زنان افغانستان رهبری کرده است. این فعالان حقوق زن افغانستان در ماه مارچ ۲۰۲۳ در شورای امنیت سازمان ملل در مورد وضعیت زنان و گروه‌های قومی و مذهبی در کشور هم سخنرانی کرده بود. باید گفت که این جایزه در حالی به یک فعال حقوق زن افغانستان تعلق می‌گیرد که حکومت سرپرست طی سه سال گذشته زنان افغان را از حقوق اساسی‌شان محروم کرده و زمینه اعتراض را از آنان گرفته‌اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 169 بازدید

در آستانه‌ی سومین سالروز تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، نهاد حقوق بشری موسوم به تحکیم رفاه زنان و کودکان افغانستان اعلام کرده است که حکومت سرپرست با استفاده از روش‌های «خشونت‌آمیز و وحشیانه» افغانستان را به وحشت فرو برده است. این نهاد امروز (پنج‌شنبه، ۱۸ اسد) با نشر بیانیه‌ای گفته است که سه سال پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، نقض گسترده‌ی حقوق بشر و سرکوب سیستماتیک زنان و دختران همچنان پابرجا است. در بیانیه آمده است که حکومت فعلی با استفاده از روش‌های خشونت‌آمیز و وحشیانه، از جمله قتل‌های غیرقانونی و اعدام‌های صحرایی، حکومت خود را تثبیت کرده و مردم افغانستان را در وحشت فرو برده‌اند. نهاد تحکیم رفاه زنان و کودکان افغانستان می‌گوید که از زمان تسلط حکومت سرپرست بر کشور، زنان و دختران افغانستان بیشترین آسیب‌های ناشی از این خشونت‌ها را متحمل شده‌اند. این نهاد تاکید کرد که با وجود وعده‌های اولیه‌ی حکومت فعلی مبنی بر اجازه‌ی کار و تحصیل برای زنان و دختران در چارچوب قوانین اسلامی، واقعیت موجود نشان‌دهنده‌ی محرومیت کامل زنان از آموزش و کار است. در بیانیه آمده است که اقدامات حکومت سرپرست در کنار تأثیرات عمیق بر رشد فردی و اجتماعی زنان، بحران اقتصادی افغانستان را نیز تشدید کرده است. این نهاد خواستار توجه جدی جامعه‌ی جهانی به وضعیت وخیم حقوق بشر در افغانستان و حمایت از زنان و دختران شده‌اند. در حالی، سومین سال‌روز تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان از راه می‌رسد که این گروه با گذشت هر روز، محدودیت‌ها بر حقوق و آزادی‌های شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران را شدیدتر می‌کنند. باید گفت که در حال حاضر زنان و دختران افغانستان از حقوق آموزش، کار، گشت‌وگذار آزادانه محروم هستند و همچنان اجازه‌ی فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی نیز ندارند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 170 بازدید

دادگاه علی حکومت سرپرست افغانستان اعلام کرده است که یک زن را به اتهام «فرار از منزل» در قندهار در «محضر عام» شلاق زده است. دادگاه عالی امروز (پنج‌شنبه، ۱۸ اسد) با نشر خبرنامه‌ای گفته است که نیروهای حکومت فعلی این زن را «۳۹ دُره» زده‌‌اند و همچنین به دو سال و شش ماه زندان نیز محکوم کرده‌اند. در خبرنامه آمده است که این زن به اتهام فرار از منزل شلاق زده شده است. رسانه‌ها گزارش داده‌اند که حکومت فعلی در طی سه سال حاکمیت شان، به‌شمول این زن بیش از ۱۰۰ زن را در «محضر عام» در سراسر کشور شلاق زده‌اند. همچنین دادگاه عالی در خبرنامه‌ای گفته است که آنان دو تن دیگر را به اتهام «دزدی» در ولایت میدان وردک نیز در «محضر عام» شلاق زدند. بر بنیاد این خبرنامه‌، آنان هر یکی از این دو فرد را در ولسوالی دایمیراد میدان وردک، «۳۹ دُره» زده‌اند و همچنین به سه سال زندان نیز محکوم کرده‌اند. در حالی دادگاه عالی اجرای جزای تعزیری را شدت بخشیده است که سازمان‌های حقوق‌بشری و جهانی، به‌شمول ملل متحد بارها از نحوه مجازات افراد متهم از سوی حکومت فعلی انتقاد کرده‌‌اند و گفته‌اند که حکومت سرپرست افراد متهم را بدون دست‌رسی به وکیل مدافع و بی‌ در نظرداشت قانون، مجازات می‌کنند. از طرفی هم وزارت خارجه ایالات متحده در گزارش سالانه‌اش از وضعیت بشری در افغانستان گفت که این نحوه مجازات افراد متهم از سوی حکومت فعلی «غیراخلاقی» است و باید فوراً متوقف شود.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 155 بازدید

انجمن وکلای آمریکا می‌گوید که همه‌ی دولت‌ها اقدامات نسل‌کشی علیه مردم هزاره و دیگر گروه‌های اقلیت تحت تعقیب در افغانستان را به رسمیت بشناسند و از آن جلوگیری کنند. این انجمن در گزارشی به کنگره‌ی آمریکا گفته است که مردم هزاره از اواخر قرن نزدهم قربانی اعمال خشونت‌آمیز و کشتار جمعی غیرقابل توصیف به دست حاکمان مختلف افغانستان بوده و این روند تاهنوز نیز ادامه دارد. انجمن وکلای آمریکا خواستار اقدام دفتر عدالت جنایی جهانی وزارت امور خارجه‌ی ایالات متحده برای ترویج عدالت و تلاش‌های پاسخ‌گویی برای پایان دادن به معافیت از مجازات برای نسل‌کشی در افغانستان شده است. همچنین این انجمن از کنگره‌ی آمریکا خواسته است که برای تقویت چارچوب‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی به هدف جلوگیری از جنایات جمعی در افغانستان و محافظت از گروه‌هایی در معرض خطر مانند هزاره‌ها اقدام کند. این انجمن مروری کوتاه بر برخی رویدادهایی است که به‌گفته‌ی این انجمن، به وخامت اوضاع حقوق بشری مردم هزاره کمک کرده و مساوی با نسل‌کشی است. در گزارش آمده است که اولین نمونه‌ی قتل‌عام وحشیانه علیه هزاره‌ها که توسط مؤرخان ثبت شده، در زمان عبدالرحمان‌خان، حاکم پشتون از ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۱ رخ داده که نزدیک به ۶۰ درصد هزاره‌ها قتل‌عام و به کشورهای همسایه و آسیای مرکزی آواره شده‌اند. در گزارش آمده است که عبدالرحمان‌خان هزاره‌ها را به‌عنوان «کافر» طبقه‌بندی کرد و با تجاوز و قتل، هزاره‌جات را تخلیه و با صدور فرمان‌های سلطنتی اجازه‌ی استفاده از زمین‌های هزاره‌ها توسط کوچی‌ها را صادر کرد. انجمن وکلای آمریکا می‌گوید که تبعیض و انسانیت‎‌زدایی که توسط عبدالرحمان‌خان برای توجیه آزار و اذیت هزاره‌ها به‌کار می‌رفت، دوباره توسط حکومت فعلی در دهه‌ی ۱۹۹۰ مورد استفاده قرار گرفت. قتل‌عام افشار همچنین در  گزارش انجمن وکلای آمریکا به نقل از دیدبان حقوق بشر آمده است که در جریان جنگ‌های تنظیم‌های جهادی از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳، «شواهد قانع‌کننده‌ی» وجود داشت مبنی بر این‌که جناح‌ها به‌طور منظم و عمداً غیرنظامیان و مناطق غیرنظامی را برای حمله هدف قرار می‌دادند و بی‌پروا و بدون تفکیک سلاح به مناطق غیرنظامی شلیک می‌کردند. به نقل از این گزارش، در فبروری ۱۹۹۳ نیروهای جمعیت اسلامی و اتحاد اسلامی بر سر منطقه‌ی افشار کابل با نیروهای حزب وحدت درگیر شدند، اگرچه گفته می‌شود که نیروهای حزب وحدت از منطقه فرار کردند، اما گروه‌های جناح جمعیت و اتحاد در جریان حمله‌ی زمینی به هزاره‌ها حمله کردند. انجمن وکلای آمریکا نوشته است که گزارش‌های دیگر حاکی از آن است که افراد مسن، زنان، کودکان و حتا سگ‌های‌شان سر بریده شده و بدن‌شان در چاه‌ها انداخته شدند. این علاوه بر گزارش شاهدان عینی از تجاوز جنسی، شکنجه، آدم‌ربایی، غارت، و کار اجباری است. قتل‌عام مزار شریف در گزارش انجمن وکلای آمریکا درباره‌ی کشتار غیرنظامیان عمدتا هزاره توسط نیروهای حکومت فعلی در مزار شریف آمده است که اگرچه هزاره‌ها تحت آزار و اذیت دولت ربانی (۱۹۹۲-۱۹۹۶) قرار گرفتند، اما ظهور مجدد حکومت فعلی در آن زمان، مشکلات بزرگ دیگری را برای امنیت این گروه قومی ایجاد کرد. در این گزارش به نقل از دیدبان حقوق بشر آمده است که در جریان تسلط حکومت فعلی در آن زمان، بر شهر مزار شریف در آگوست ۱۹۹۸ تخمین زده می‌شود که بین دو هزار تا پنج هزار غیرنظامی «به‌طور سیستماتیک و وحشیانه اعدام شده‌اند». کارشناسان خاطرنشان کردند که این خشونت «یک عیاشی از کشتار است که به‌دلیل تعصبات نژادی و مذهبی انجام می‌شود.» قتل‌عام یکاولنگ در سال ۲۰۰۱ میلادی همچنین در بخشی از گزارش انجمن وکلای آمریکا آمده است که در ماه جنوری ۲۰۰۱، نیروهای حکومت فعلی در آن زمان، عملیات جست‌وجو را در یکاولنگ بامیان انجام دادند و ۳۰۰ مرد غیرنظامی را بازداشت کردند. طبق این گزارش، این افراد به نقاط تجمع معینی برده شدند و سپس توسط جوخه‌ی تیراندازی در معرض دید عموم تیرباران شدند. این انجمن تاکید کرد که حکومت فعلی در آن زمان، این اقدامات شنیع را به‌عنوان «مجازات دسته‌جمعی» برای باشندگان محلی که با نیروهای مخالف همکاری می‌کردند، در نظر داشتند. ادامه‌ی اعمال نسل‌کشی انجمن وکلای آمریکا در گزارش خود گفته است که نسل‌کشی هزاره‌ها تا امروز ادامه دارد. طبق گزارش این انجمن، از زمان عبدالرحمان‌خان، بسیاری از کسانی که قدرت را در افغانستان در دست داشتند، از جمله حکومت فعلی و جناح‌های جدیدتر مانند داعش خراسان به جنایات علیه هزاره‌ها ادامه داده‌اند. در این گزارش آمده است که حتی در کشورهای دیگر، هزاره‌ها دیگر در امنیت نیستند و در خطر خشونت و تبعید اجباری توسط سایر دولت‌های منطقه قرار دارند. درگیری هزاره‌ها و کوچی‌ها همچنین در گزارش انجمن وکلای آمریکا به درگیری در هزاره‌جات، به‌ویژه غزنی و میدان وردک بین کوچی‌های پشتون و هزاره‌ها بر سر چراگاه نیز اشاره شده است. در گزارش آمده است که اقدامات عبدالرحمان‌خان در مصادره‌ی زمین از هزاره‌ها و دادن آن به کوچی‌ها از طریق فرمان سلطنتی تأثیرات آسیب‌زای ماندگاری بر جامعه‌ی هزاره داشت. کارشناسان معتقد اند که حکومت فعلی به سوءاستفاده از رویدادهای تاریخی برای ادامه‌ی الگوهای خشونت علیه هزاره‌ها ادامه می‌دهند. کوچ‌های اجباری در گزارش انجمن وکلای آمریکا آمده است که کوچ‌های اجباری به ابزار رایج حکومت سرپرست در برابر هزاره‌ها تبدیل شده است. در گزارش آمده است که هزاران هزاره از ولایت‌های هلمند، کابل، میدان وردک و بلخ در سه سال گذشته به زور از خانه‌های خود بیرون رانده شده‌اند. طبق این گزارش، در سال ۲۰۲۱ تخمین زده می‌شود که بیش از دو هزار و ۵۰۰ خانواده‌ی هزاره مجبور به ترک خانه‌های خود شدند و هیچ راه‌حل قانونی برای اعتراض به دستورات به آنان داده نشد. در این گزارش به خشونت علیه هزاره‌ها در جوی‌ نو ارزگان اشاره شده و آمده است که این مردم با کوچ ‌اجباری مواجه‌اند. از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، موارد متعددی از قتل باشندگان منطقه‌ی هزاره‌نشین ولسوالی خاص ارزگان گزارش شده است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 211 بازدید

عصمت‌الله حکیمی، معاون اداره احصائیه و معلومات حکومت فعلی می‌گوید که جمعیت افغانستان در سال جاری ۳۵ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر برآورد شده است. آقای حکیمی این اظهارات را در یک نشست خبری که در کابل صحبت می‌کرد، مطرح کرده و گفته است که از این میان ۱.۵ میلیون نفر کوچی، ۹.۲ میلیون نفر شهری و ۲۵ میلیون نفر روستایی‌ هستند. او تاکید کرد که از جمعیت افغانستان، ۱۸ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر مرد و ۱۷ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر زنان می‌باشند. خبرگزاری باختر که تحت کنترول حکومت فعلی فعالیت دارد به نقل از اداره احصائیه گزارش داده است که در ماه حوت ۱۴۰۲ اعلام شده بود که بنا به تخمین این نهاد، جمعیت افغانستان حدود ۳۴.۹ میلیون نفر است. همچنین مسوولان اداره احصائیه و معلومات در نشست خبری «دستاوردهای» یکسال گذشته خود را تشریح کردند. این اداره می‌گوید با آمدن حکومت فعلی در اسد سال ۱۴۰۰ مجموعا به ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر تذکره الکترونیک صادر شده است. طبق آماری که این اداره ارائه کرده، مجموعا از زمان شروع توزیع تذکره الکترونیک تاکنون به ۱۳ میلیون و ۸۶۸ هزار نفر تذکره الکترونیک داده شده است. همچنین اداره احصائیه و معلومات خبر داده که قرار است صدور تذکره الکترونیک در ایران، پاکستان، عربستان سعودی و ترکیه آغاز شود. حکومت سرپرست پس از به قدرت رسیدن در ماه اسد سال ۱۴۰۰ اعلام کرد که به دنبال سرشماری جمعیت افغانستان است. حکومت چگونگی بررسی جمعیت افغانستان را هنوز اعلام نکرده است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 137 بازدید

در آستانه‌ی سه سالگی حاکمیت حکومت سرپرست، شماری از زنان معترض و اعضای «ائتلاف جنبش‌های اعتراضی افغانستان» می‌گویند که زنان و دختران در حاکمیت حکومت فعلی «بدترین» وضعیت موجود را تجربه می‌کنند. این جنبش با نشر نوارهای تصویری در حساب کاربری ایکس خود، گفته است که به‌دلیل سیاست‌های حکومت فعلی، خشونت‌های خانوادگی و نرخ خودکشی در میان زنان و دختران افزایش یافته است. اعضای این جنبش از سیاست‌های حکومت فعلی بر زنان و دختران انتقاد کرده و می‌گویند که افغانستان تنها کشوری در سطح جهان است که دختران و زنان حق آموزش ندارند. یک زن معترض می‌گوید که ۱۵ آگوست، تاریخ «سیاه» افغانستان است. به گفته‌ی وی، در نتیجه‌ی تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، زنان و دختران بیش‌تر از هر قشر دیگر متاثر شده‌اند. او افزود که حکومت فعلی در سه سال گذشته محدودیت‌های روزافزون بر زنان و دختران وضع کرده که در نتیجه‌ی آن زنان و دختران از همه‌ی حقوق‌شان محروم شده‌اند. ائتلاف جنبش‌های اعتراضی افغانستان می‌گوید که حکومت فعلی در سه سال گذشته به «سرکوب» زنان، دختران، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و روزنامه‌نگاران ادامه داده است. این واکنش‌ها در حالی افزایش یافته که حاکمیت حکومت سرپرست در آستانه‌ی سه ساله‌گی قرار دارد. باید گفت که در نزدیک به سه سال گذشته، بیش از ۵۰ فرمان به هدف محدود کردن زنان و دختران از سوی این گروه صادر شده است. زنان و دختران در سه سال گذشته به شیوه‌های مختلف مخالفت‌شان را به سیاست‌های حکومت فعلی نشان داده‌اند. با این وجود، نزدیک به سه سال است، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 168 بازدید

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل، رفتار پولیس ایران با مهاجرین اهل افغانستان را مغایر با اصول و معیارهای پذیرفته ‌شده‌ی جهانی و قوانین مهاجرت خواند. آقای فایق گفته است که شکنجه نوجوان مهاجر اهل افغانستان توسط پولیس در شهرستان دماوند ایران غیرانسانی و غیراسلامی است. براساس گزارش‌ رسانه‌های بین‌المللی یک نوجوان ۱۵ ساله افغان به نام سید مهدی به دلیل شکنجه توسط پولیس ایران آسیب دیده و گردنش شکسته است. همچنین تصاویر و ویدیوهایی که به دست رسانه گوهرشاد رسیده است، نشان می‌دهد که یک مأمور لباس‌شخصی در روستای آبسرد شهرستان/ولسوالی دماوند، دست‌وپای سید مهدی را گرفته و مأمور دیگر زانویش را روی گردن او گذاشته است. تصاویر شکنجه این مهاجر افغان بازتاب گسترده در شبکه های اجتماعی داشته است. سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد در واکنش به این رویداد در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «رفتار و عملکرد پولیس جمهوری اسلامی ایران با پناه‌جویان و مهاجرین افغان، به ویژه آن‌هایی که اسناد قانونی دارند، خلاف اصول و معیارهای پذیرفته‌شده بین‌المللی و قوانین مهاجرت است.» آقای فایق شکنجه مهاجرین افغان توسط مأموران پولیس ایران را «غیرانسانی» و «غیراسلامی» خواند و خواستار اقدامات جدی برای جلوگیری و رسیدگی به چنین حوادثی شد. همچنین او از ایران به دلیل پناه دادن به میلیون‌ها مهاجر افغان قدردانی کرد و از مقام‌های ایرانی خواست که اقدامات لازم را برای جلوگیری از تکرار چنین رویدادهایی انجام دهند. قابل ذکر است که بدرفتاری پولیس ایران با مهاجرین افغان، به ویژه شکستن گردن یک پناه‌جوی نوجوان، واکنش گسترده‌ای را در میان شهروندان افغانستان برانگیخته است. پناه‌جوی نوجوان اهل دایکندی در حال حاضر در بیمارستان بستری است.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 143 بازدید

کمیسیون دولتی آزادی‌‌های مذهبی آمریکا در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که وضعیت آزادی گروه‌های مذهبی در افغانستان در حاکمیت حکومت سرپرست رو به وخامت است. این کمیسیون در گزارش سالانه خود با متهم کردن حکومت سرپرست به نقض منظم آزادی‌های مذهبی، خواستار تحریم مقام‌های مسوول حکومت شد و از واشنگتن خواسته است که افغانستان تحت کنترول حکومت فعلی را در رده «کشور مورد نگرانی خاص» قرار دهد. در گزارش آمده است که حکومت فعلی در سال ۲۰۲۳ میلادی به شدت آزادی‌های فردی و مذهبی مردم افغانستان، به‌خصوص زنان، اقلیت‌های مذهبی مانند شیعه، احمدیه، سیک‌ها، هندوها و مسیحیان را محدود کرده و به این کار ادامه می‌دهد. باید گفت که مقامات حکومت فعلی در ایام عزاداری محرم گفته‌ بودند که برای مصونیت عزاداران، باید مراسم عاشورا محدود و در مکان‌های مشخص برگزار شود. کمیسیون آزادی‌های مذهبی آمریکا گفته است که حکومت فعلی افغانستان آزادی مذهبی شیعیان را محدود کرده است. همچنین داعش در چندین مورد به مکان‌های مذهبی شیعیان افغانستان در پایتخت کشور حمله کرده و نیروهای حکومت فعلی نتوانسته‌اند که جلو حملات داعش به شیعیان را بگیرند. طبق این گزارش، داعش خراسان به حملات خود به اقلیت شیعه در افغانستان ادامه داده است. داعش در ماه میزان ۱۴۰۲ به مسجد امام زمان در شهر پلخمری حمله کرد. کمیسیون آزادی‌های مذهبی آمریکا همچنان نقش وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی را در اعمال احکام تبعیض آمیز برجسته توصیف کرده است. این کمیسیون از حکومت آمریکا خواسته است تا آن عده از مقام‌های حکومت فعلی را که مسوول نقض جدی آزادی‌های مذهبی هستند، تحریم کرده و دارایی‌های شان را مسدود کند. کمیسیون آزادی‌های مذهبی آمریکا گفت که حکومت فعلی شماری از خبرنگاران، فعالان حقوق زن و اقلیت‌های مذهبی را نیز سال گذشته بازداشت کرد. این گروه با ممنوع کردن کار زنان، فعالیت سازمان‌های امدادرسان را نیز محدود کرده است. در یک اقدام دیگر، حکومت فعلی در ماه سپتامبر ۲۰۲۳، ۱۸ کارمند محلی یک موسسه غیردولتی را به اتهام ترویج مسیحیت بازداشت کرد. کمیسیون آزادی‌های مذهبی به حکومت آمریکا توصیه کرده است که افغانستان در فهرست کشورهایی قرار گیرد که در مورد آزادی‌های شهروندان آن نگرانی جدی وجود دارد. کمیسیون ایالات متحده برای آزادی مذهبی بین‌المللی (USCIRF) یک سازمان مستقل و فراحزبی دولتی است که در سال ۱۹۹۸ تاسیس شد.

ادامه مطلب