نویسنده: رسانه‌ای گوهر شاد

1 سال قبل - 260 بازدید

فوزیه کوفی، عضو پیشین مجلس نمایندگان حکومت پیشین افغانستان و رییس حزب موج تحول، یک‌بار دیگر در برابر تصمیم سازمان ملل متحد، مبنی بر حذف زنان از سومین نشست دوحه واکنش نشان داده و می‌گوید که سازمان ملل به حکومت فعلی کمک کرده است تا در خارج از افغانستان نیز صدای زنان را خاموش کند. فوزیه کوفی، با نشر گزارشی از روزنامه گاردین در حساب کاربری ایکس خود، از نادیده‌گرفتن عمل‌کرد‌های حکومت سرپرست علیه زنان و دختران افغانستان توسط سازمان ملل متحد انتقاد کرد. وی تاکید کرد: «حکومت فعلی با استفاده از خشونت و شکنجه صدای زنان را در داخل کشور خاموش کرده و با حذف مشارکت زنان در نشست دوحه، سازمان ملل و سایرین در جامعه‌ی بین‌المللی به حکومت فعلی این امکان را داده‌اند تا صدای ما را در خارج از افغانستان نیز خاموش کنند.» او افزود که نگرانی‌های فزاینده‌ای در مورد عمل‌کرد‌های جامعه‌ی بین‌المللی و دفتر نمایندگی سازمان ملل که نقض حقوق بشر توسط حکومت فعلی را عادی نشان می‌دهد، وجود دارد. خانم کوفی می‌گوید: «حضور حکومت فعلی در نشست دوحه و خارج کردن موضوع حقوق زنان از دستور کار این نشست، زنان افغانستان را در ناامیدی عمیق فرو برده است.» وی تاکید کرد که نشست سوم دوحه مساله‌ی چارچوب قانونی و تشکیل حکومت فراگیر که حضور همه‌ی اقشار جامعه را تضمین می‌کند، نادیده می‌گیرد. او از دبیرکل سازمان ملل می‌خواهد که یک نماینده‌ی ویژه برای افغانستان تعیین کند و مشارکت همه طرف‌ها به‌ویژه گروه‌های زنان افغانستان را تضمین کند. باید گفت که قرار است، سومین نشست دوحه از تاریخ ۳۰ جون تا اول جولای با میزبانی سازمان ملل در قطر برگزار شود. استفین دوجاریک، سخن‌گوی دبیرکل سازمان ملل متحد، هدف از برگزاری این نشست را «افزایش تعاملات بین‌المللی به‌گونه منسجم و ساختارمند» با افغانستان عنوان کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 251 بازدید

کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل متحد به عدم حضور زنان و دختران افغانستان در نشست دوحه واکنش نشان داده و اعلام کرده است که عمیقاً نگران حذف زنان و دختران افغانستان از سومین نشست دوحه است. این کمیته با نشر اعلامیه‌ای، خواستار مشارکت فعال و مستقیم زنان و دختران در بحث‌های دوحه شده است. در اعلامیه آمده است که عدم مشارکت جامعه مدنی افغانستان از جمله زنان مدافع حقوق بشر، به‌عنوان شرکت‌کنندگان معنادار در بحث‌های دوحه، باعث می‌شود که حقوق زنان و دختران به اندازه کافی مورد توجه قرار نگیرد. کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل متحد می‌گوید که کنارگذاشتن زنان و دختران افغانستان از نشست دوحه تنها به تضعیف اعتبار و اثربخشی این نشست کمک می‌کند. براساس گزارش رسانه‌های بین‌المللی، حقوق زنان از دستور کار سومین نشست نمایندگان کشورها در دوحه نیست و فعالان مدنی و نمایندگان زنان نیز در این نشست حضور نخواهند داشت. این کمیته از جامعه بین‌المللی نیز خواسته است که اطمینان حاصل کند که حقوق زنان در بحث با حکومت فعلی نقش محوری دارد و تمام اقدامات ممکن، برای بالا بردن صدای زنان و دختران افغانستان انجام می‌شود و نه به حاشیه‌ راندن آنان. باید گفت که حذف زنان از فهرست اشتراک‌کنندگان نشست دوحه، با انتقادات گسترده‌ای مواجه شده است. شماری از فعالان زن و کنش‌گران حقوق‌‌ بشر افغانستان کارزار تحریم این نشست را راه‌اندازی کرده‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 275 بازدید

منابع محلی از ولایت بامیان می‌گویند که به دلیل رانش یک تپه‌ی خاکی در مرکز این ولایت دو زن جان باخته‌اند. دست‌کم سه منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد تایید کردند که به دلیل رانش یک تپه‌ی خاکی در ساحه قلعه شاه‌کرم از مربوطات مرکز ولایت بامیان دو زن جان باخته است. منبع گفت که این رویداد عصر روز ( پنج‌شنبه، ۷ سرطان) در روستای «قلعه شاه‌کرم» از مربوطات دره‌ی قاضان فولادی مرکز بامیان رخ داده است. منبع در مورد هویت این دو زن معلومات نداده است. وی افزود که در این رویداد یک چمن‌زار که در سراشیبی تپه‌ی واقع شده بود لغزش کرده و دو زن که مصروف خشاوه کردن مزرعه شان بوده‌اند را زیر گرفته است. به گفته‌ی منبع، در این رویداد یکی از آن زنان درجا، جان داده و زن دومی نیز بعد از بیرون کشیدن از میان خاک و گل در مسیر انتقال به شفاخانه‌ی ولایتی بامیان فوت کرده است. منبع تاکید کرد که این دو زن اعضای یک خانواده‌ بودند. مسوولان محلی در بامیان تا اکنون در این مورد ابراز نظر نکرده‌اند. این رویداد طبیعی در حالی از مردم محل قربانی می‌گیرد که هفته‌ی گذشته نیز در پی جاری شدن سیلاب در مناطقی از ولسوالی یکاولنگ نمبر ۱، ۱۷ عضو دو خانواده جان باخته‌اند. از سوی دیگر روز گذشته نیز یک دختر نوجوان در ولسوالی سیغان بامیان در بند آبی غرق گردیده و جانش را از دست داده بود. امسال رخدادهای طبیعی از این دست در کشور تا کنون جان صد ها تن را گرفته است و بسیاری را نیز زخمی ساخته است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 218 بازدید

امروزه والدین با حساسیتی که بر تربیت و رشد فرزندان‌شان دارند، بسیاری با این موضوع مواجه شده اند که گویا فرزندشان جنب و جوش بسیاری دارد به گونه‌ای که گویا بمبی از انرژی درون آن‌ها فعال است و لحظه‌ای آرام و قرار ندارند. البته در کنار این موضوع برخی والدین از بی‌توجهی و حواس‌پرتی مدام فرزندان‌شان نیز شکایت دارند حال اینکه اکثریت نمی‌دانند چرا این کودکان به این سان رفتار می‌کنند؟ در بعضی حالات این خلق تنگی والدین ناشی از بی‌حوصلگی و عدم صبوری‌شان نسبت به فعالیت و انرژی زیاد کودکان می‌باشد که بازی‌ها و فعالیت‌های جسمانی‌شان را بیش از حد می‌پندارند. در حالی که کودک کاملا فعالیت نرمال دارد اما در برخی کودکان این موضوع از حالت نرمال و معمولی خارج است و اینجاست که ما درمورد آن بحث خواهیم کرد. (ADHD) مخفف اختلال نقص توجه/ بیش فعالی می‌باشد. این کلمه معمولا برای توصیف آن دسته از کودکانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که در سه حیطه‌ی اصلی زیر دچار مشکل باشند: رفتار بیش از حد فعال رفتار تکانشی نقص توجه از آنجایی که کودکان (ADHD) بیش از حد فعال و تکانشی هستند، معمولا در سازگاری با محیط‌های آموزشی همچون مکتب دچار مشکل می‌شوند. آن‌ها ممکن است همچنین در ارتباط گیری با سایر کودکان نیز مشکلاتی داشته باشند. درصورتی که این کودکان و خانواده‌های‌شان کمک‌های لازم را در این رابطه به موقع دریافت نکنند مشکلات‌شان می‌تواند همگام با افزایش رشد آن‌ها تداوم یابد. برخی از این کودکان مشکلات قابل توجهی در تمرکز کردن و توجه دارند اما لزوما بیش فعال و تکانشی نیستند. برخی اوقات این کودکان به جای تشخیص (ADHD) به عنوان اختلال نقص توجه (ADD) شناسایی و توصیف می‌شوند. این نکته نیز شایان ذکر است که (ADHD) هیچ ارتباطی با هوش ندارد و کودکان در هر سطحی از هوش می‌توانند به (ADHD) دچار شوند. رفتار بیش از حد فعال: مادری نخستین سال‌های زندگی پسرش را چنین توصیف می‌کند: «همیشه روز، از لحظه‌ای آغاز می‌شد که او با درخواست‌های پیاپی و خستگی ناپذیرش از خواب بیدار می‌شد. از آنجایی که او بسیار خسته کننده و دردسرساز بود، هیچ کسی آمادگی نگهداری از او را نداشت. غیرممکن بود که کسی از بودن با او لذت ببرد و بتواند هرجایی با او شوخی کند. میزان انرژی او باورنکردنی بود و به عنوان والدین درعجب بودیم که کجای کارمان اشتباه است.» اگر شما نیز کودکی دارید که ممکن است مشکلات کمتری از خود نشان دهد پس در این حالت تنها در برخی زمان‍‌ها رفتار بیش از حد فعال در او می‌تواند باعث بروز مشکل شود. به عنوان مثال، زمانی که کودک به مکتب برود، جنب و جوش بیش از حدش باعث می‌شود تا نتواند آرام سر جایش بنشیند و در کار سایرین دخالت کند و به این ترتیب در بین دیگران محبوبیتی نخواهد داشت و ممکن است اینطور در نظر گرفته شود که او نسبت به یادگیری و دروس تمایلی نداشته و نافرمان است. رفتار تکانشی: تکانشی بودن به معنای عمل کردن بدون درنظر گرفتن پیامدهای ناشی از آن است. کودکان مبتلا به (ADHD) ممکن است به شیوه‌های مختلفی بصورت تکانشی عمل کنند. نظیر گفتن یا انجام دادن اولین چیزی که برای‌شان اتفاق می‌افتد. توجه آن‌ها ممکن است توسط چیزهای نامربوط به راحتی پرت شود. از آنجایی که برای آن‌ها بسیار مشکل است که جلوی خود را در دادن واکنش‌های بلاواسطه و فوری بگیرند، انجام دادن تکالیفی که مستلزم صبر و شکیبایی بسیار است برای این دسته کودکان بسیار دشوار خواهد بود. برای آن‌ها خیلی سخت است که درگیر فعالیت‌هایی گردند که جهت پاسخ دادن به آن‌ها می‌بایست صبر و تحمل زیادی به خرج داده و یا مجبور باشند که کاری را به نوبت انجام دهند. این ‌ها به این معنا نیست که آن‌ها عمدا تکانشی رفتار می‌کنند، بلکه صرفا به این معناست که انجام این نوع تکالیف به ویژه برای آن‌ها سخت بوده و نیاز به تشویق و حمایت بیشتری دارند تا فعالیت‌ها را موفقیت آمیز به پایان برسانند. مشکلات توجه: کودکان دارای (ADHD) دارای فاصله‌ی زمانی توجه کوتاه مدتی هستند. برای آن‌ها تمرکز کردن بسیار دشوار است. ازینرو در یادگیری مهارت‌های تحصیلی و عملی جدید دچار مشکل هستند. برخی مطالعات نشان می‌دهد که ۹۰ درصد کودکان داراری (ADHD) موفقیت‌های تحصیلی بسیار کمی در مکتب داشته و نیز دچار مشکلات یادگیری هستند. این موضوع دارای اهمیت بسیار است تا کودکانی که به این اختلال دچار هستند پیش از رفتن به مکتب تشخیص داده شوند و اقدامات مربوطه برای کمک به آن‌ها صورت بگیرند تا پس از ورود به مکتب مشکلات افزایش پیدا نکند. مشکلات اجتماعی: کودکانی که دچار (ADHD) شدید هستند ممکن است توسط سایر کودکان طرد شوند یا مورد تنفر آن‌ها واقع گردند زیرا باعث برهم زدن بازی آن‌ها شده یا به لوازم سایر کودکان آسیب می‌زنند. معمولا بر روی کودکان دچار (ADHD) برچسب کودک دردسرساز یا مشکل ساز خورده می‌شود و والدین اکثرا گمان می‌کنند که چنین رفتارهای نامطلوبی به واسطۀ عدم کنترل دقیق کودک‌شان شکل گرفته است. بخشی از مشکلات کودکان دارای (ADHD) این است که آن‌ها خودشان درک نمی‌کنند که رفتارشان چه تاثیری روی اطرافیان می‌گذارد. آن‌ها ممکن است صرفا به دنبال ایجاد ارتباط یا دوستی باشند اما هیچگونه عقیده‌ای راجع به اینکه چگونه این کار را انجام دهند ندارند و هیچگاه قوانین اصلی رفتار اجتماعی را که اکثر کودکان به طور طبیعی فرا می‌گیرند، تقویت نمی‌کنند. از آنجایی که این کودکان تکانشی عمل می‌کنند برای سایر کودکان بسیار آسان است که آن‌ها را جهت تقویت و اجرای رفتاهای نامطوب اغفال کنند. پس از معرفی ابعاد و اجزای (ADHD) در این مقاله، در بخش بعدی به توضیح، تشخیص و علل آن خواهیم پرداخت. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

ادامه مطلب


1 سال قبل - 188 بازدید

سازمان ملل متحد اعلام کرده است که از کودکان در افغانستان تحت حاکمیت حکومت سرپرست در «منازعات مسلحانه و بهره‌گیری جنسی» استفاده می‌شود. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که کودکان در این کشور همچنان به کار گماشته می‌شوند و از کمک‌های بشردوستانه محروم هستند. سازمان ملل متحد در این اعلامیه از طرف‌های درگیر در افغانستان خواسته است که از کودکان «محافظت» کنند. در ادامه آمده است که کودکان در افغانستان در معرض انواع خشونت قرار دارند که زندگی آنان را تهدید می‌کند. سازمان ملل متحد تاکید می‌کند که تمام طرف‌های درگیر افغانستان باید به تعهدات خود جهت محافظت از کودکان بر اساس قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق کودکان عمل کنند. همچنین این سازمان افزود که پس از تصرف افغانستان توسط حکومت فعلی در اگست ۲۰۲۱، دسترسی به اطلاعات در مورد وضعیت کودکان بسیار محدود شده است. در بیانیه‌ی سازمان ملل آمده است که از ترویج حق آموزش کودکان باید حمایت صورت گیرد و هیچ کودک زیر ۱۸ سال به کار گماشته نشود. در این بیانیه از رهبران مذهبی و علمای دینی افغانستان نیز خواسته شده است که به صورت علنی از حقوق کودکان حمایت کنند و اجازه ندهند کودکان مورد «آزار و اذیت جنسی» قرار گیرند. پیش از این سازمان ملل متحد در گزارشی گفته بود که از اول جنوری ۲۰۲۱ تا ۳۱ دسمبر ۲۰۲۲، حقوق ۳ هزار و ۵۴۵ کودک در افغانستان که سن آنان از چند ماه تا ۱۷ سال است، به‌صورت جدی نقض شده است. بر اساس این گزارش، ملل متحد ۵ هزار و ۵۱۹ مورد قتل کودکان را ثابت کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 163 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری اگر امروزه سری به یک کلاس مهد کودک بزنید، با منظره‌ای کاملاً متفاوت از آنچه در گذشته مرسوم بود، مواجه خواهید شد. دیوارها پوشیده از نمودارها، پوسترها، تقویم‌ها و برنامه‌های آموزشی است که گویی کلاس درس یک دانش‌آموز مکتبی را تداعی می‌کند. این محیط «آکنده از تصاویر چاپی» که مربیان به آن اشاره می‌کنند، در تضاد آشکار با رویکردهای سنتی‌تر آموزش پیش_مکتبی است که بر بازی و یادگیری تجربی تمرکز داشتند. در گذشته، مهارت‌های سطح بالا برای ورود به مکتب ضروری نبود و نگرانی چندانی در مورد عدم آمادگی دانش‌آموزان کم‌سن برای مقاطع بعدی وجود نداشت. اما در حال حاضر، مهدکودک‌ها بیشتر به مثابه دروازه‌بان عمل می‌کنند تا مکانی پذیرای ورود به مکتب، و تمرکز اصلی آن‌ها بر «آمادگی» زودهنگام کودکان در سنین پیش_مکتبی است. این رویکرد، انتظارات مشابهی را که برای کودکان ۵ یا ۶ ساله مانند «نشستن پشت میز» و «استفاده از کاغذ و قلم» در نظر گرفته می‌شود، به سنین پایین‌تر نیز تسری داده است، در حالی که این کودکان هنوز مهارت‌های بنیادی و تمرکز لازم برای موفقیت در این انتظارات را ندارند. اما این تنها تغییر قابل توجه در فضای آموزشی کلاس‌های آمادگی نیست. در دو دهه اخیر، شاهد تحولات چشمگیری در نحوه آموزش و برنامه‌های درسی نیز بوده‌ایم. بخش قابل توجهی از زمان حال به «آموزش روی صندلی» اختصاص می‌یابد؛ رویکردی که در آن کودکان به جای بازی و اکتشاف، مجبور به نشستن و گوش دادن به توضیحات معلم هستند. این نوع آموزش، که پیش‌تر مختص مقاطع بالاتر بود، بر پایه متن و کتاب است و از کودکان انتظار دارد تا مفاهیم را از طریق خواندن و نوشتن یاد بگیرند. تحقیقات چه می‌گویند؟ این تغییرات تا حدی ناشی از افزایش فشار برای آمادگی زودهنگام کودکان برای ورود به مکتب است. مطالعه‌ای با عنوان «آیا مهد کودک کلاس اول جدید است؟» نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر، انتظارات مربیان مهد کودک از سطح سواد دانش‌آموزان به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در حالی که در سال ۱۹۹۸، تنها ۳۰ درصد از مربیان انتظار داشتند که دانش‌آموزان‌شان در پایان سال تحصیلی بتوانند به طور مستقل کتاب بخوانند، این رقم در سال ۲۰۱۰ به ۸۰ درصد رسید. علاوه بر این، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که زمان اختصاص‌یافته به تکالیف در مهدهای کودک افزایش یافته و از سوی دیگر، توجه به فعالیت‌های هنری و خلاقانه کاهش یافته است. این امر نگرانی‌هایی را در میان برخی کارشناسان ایجاد کرده است که معتقدند این روند می‌تواند مانع از رشد و شکوفایی خلاقیت و تخیل کودکان شود. یکی از پیامدهای ناخواسته این تحولات، افزایش اضطراب و افت تحصیلی در میان برخی کودکان است. فشار برای یادگیری زودهنگام و تمرکز بر خواندن و نوشتن در سنین پایین می‌تواند برای برخی از کودکان طاقت‌فرسا باشد و منجر به مشکلات یادگیری و افت تحصیلی در سال‌های بعدی شود. نگرانی‌ها زمانی عمیق‌تر می‌شود که به نتایج تحقیقات جدید نگاه می‌کنیم. این تحقیقات نشان می‌دهند که اگرچه کودکان با سابقه مهدکودک در بدو ورود به مکتب آمادگی بیشتری نسبت به سایرین دارند، اما این برتری با گذشت زمان از بین می‌رود. به طوری که در پایان سال دوم، آن‌ها نمرات پایین‌تری در آزمون‌های سواد، زبان و ریاضی کسب می‌کنند. محققان در مصاحبه با مجله نیویورک تایمز، شیوه‌های آموزشی نامناسب و تأکید بیش از حد بر آموزش مستقیم و تکراری را عامل اصلی این افت کیفیت می‌دانند. دانش‌آموزانی که در معرض چنین رویکردی قرار می‌گیرند، سال به سال اشتیاق خود برای یادگیری را از دست می‌دهند. این نتیجه‌گیری قابل تأمل است، چرا که سیاست‌هایی که آموزش «جدی» را به سنین پایین‌تر سوق داده‌اند، همزمان منجر به کاهش مهارت‌های آموخته شده توسط کودکان شده‌اند. در نهایت، این تغییرات در فضای آموزشی پیش_مکتبی، پیامدهای دیگری نیز به همراه دارد. به عنوان مثال، مطالعه‌ای که در ایالت می‌سی‌سی‌پی انجام شده است، نشان می‌دهد که بیش از ۱۰ درصد از کودکان مهدهای کودک به دلیل عدم آمادگی برای ورود به مدرسه، از حضور در کلاس اول محروم می‌شوند. در مجموع، تحولات چشمگیری در فضای آموزشی مهدکودک‌ها رخ داده است که نگرانی‌هایی را در میان کارشناسان و مربیان ایجاد کرده است. اگرچه هدف از این تغییرات، آمادگی بهتر کودکان برای ورود به مدرسه است، اما پیامدهای منفی آن، از جمله افزایش استرس، افت تحصیلی و محرومیت از آموزش، را نباید نادیده گرفت. ضروری است که با اتخاذ رویکردی متعادل، به جای تمرکز صرف بر آموزش‌های آکادمیک و مهارت‌های خواندن و نوشتن، به نیازهای رشدی، عاطفی و خلاقانه کودکان در دوران پیش_مکتبی نیز توجه شود. به سوی رویکردی متعادل با توجه به شواهد ارائه شده، ضروری است که رویکردی متعادل‌تر در قبال آموزش مهدکودک‌ها اتخاذ شود. به جای تمرکز صرف بر «آمادگی» آکادمیک، باید بر پرورش مهارت‌های اساسی مانند زبان، تفکر خلاق، حل مسئله و تعاملات اجتماعی تأکید شود. این امر مستلزم ایجاد محیط‌های یادگیری شاد و پویا در مهدکودک‌ها است که در آن بازی و کاوش آزادانه در اولویت قرار داشته باشند. پس برنامه‌های مهدکودک‌ها باید شامل مولفه‌های خاصی باشند که فرصت‌های یادگیری و رشد جامع را برای کودکان فراهم آورند. برنامه‌های مهدکودک باید فرصت‌های فراوانی را برای کودکان فراهم کنند تا از وجوه پیچیده و ارتباطی زبان استفاده کنند. این امر شامل تقویت مهارت‌های گفتاری، شنیداری، خواندن و نوشتن به روشی خلاقانه و جذاب می‌شود. مربیان می‌توانند از طریق قصه‌گویی، شعر، فعالیت‌های نمایشی و بحث و گفتگو، کودکان را به استفاده از زبان در موقعیت‌های مختلف تشویق کنند. علاوه بر مهارت‌های زبانی، برنامه‌های مهدکودک باید طیف وسیعی از اهداف آمادگی پیش از مکتب را نیز مورد توجه قرار دهد. این شامل مهارت‌های اجتماعی، عاطفی، شناختی و حرکتی می‌شود. کودکان با یادگیری نحوه تعامل با دیگران، تنظیم احساسات خود، حل مشکلات و استفاده از بدن خود به روش‌های مختلف، برای چالش‌های مختلف در مدرسه و زندگی آماده می‌شوند. مشارکت فعال خانواده در آموزش کودک نقشی اساسی ایفا می‌کند. برنامه‌های مهدکودک باید از طریق جلسات مشاوره با والدین، فعالیت‌های داوطلبانه و رویکردهای یادگیری در خانه، این مشارکت را تشویق کنند. همکاری بین مربیان و والدین می‌تواند به ایجاد تجربیات یادگیری منسجم و حمایتی برای کودکان کمک کند. موفقیت هر برنامه مهدکودک به مربیان با دانش و باکیفیت بستگی دارد. مربیان باید آموزش‌های لازم را دیده باشند و تجربه کار با کودکان کم‌سن و سال را داشته باشند. آنها باید از رویکردهای خلاقانه‌ای مانند قصه‌گویی، بازی‌های نمایشی و فعالیت‌های مبتنی بر پروژه به جای اتکا به روش‌های سنتی آموزش مستقیم استفاده کنند. با این روش‌ها، کودکان می‌توانند با اشتیاق و علاقه بیشتری یاد بگیرند و مهارت‌های لازم را برای موفقیت در مدرسه و در زندگی به طور کلی کسب کنند. در نهایت، باید به خاطر داشت که هر کودکی با سرعت و به شیوه خود رشد می‌کند. نباید با اعمال فشارهای غیرضروری و انتظارات غیرواقعی، شوق ذاتی کودکان برای یادگیری و کاوش را از بین برد.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 188 بازدید

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت بامیان می‌گویند که یک دختر ۱۴ ساله در یک بند آب افتاده و جان باخته است. محمد خوانی رسا، سخنگوی فرماندهی پولیس بامیان در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد روز گذشته (چهارشنبه ۶ سرطان) در ولسوالی سیغان رخ داده است. آقای رسا تاکید کرد که این دختر در منطقه‌ی «سیالایک» از مربوطات ولسوالی سیغان این ولایت در یک بند آب غرق شده و جان باخته است. او دلیل غرق شدن این دختر را بی‌توجهی والدینش بیان کرده است. سخنگوی پولیس بامیان گفت که نیروهای امنیتی جسد این دختر را از آب بیرون کشیده و به خانواده‌اش تسلیم داده است. همچنین در دو روز پیش سیلاب‌های ویران‌گر در ولسوالی‌های یکاولنگ نمبر۱، ورس، کهمر و برخی دیگر از مناطق دورافتاده‌ی این ولایت تلفات جانی و خسارات هنگفت مالی برجای گذاشته است. بر اساس گزارش‌های موجود این سیلاب‌ها در ولسوالی یکاولنگ نمبر۱ جان ۱۷ عضو دو خانواده را گرفته که زنان و کودکان نیز شامل هستند. همچنین هم‌زمان با افزایش گرمای هوا در افغانستان، وقوع رویدادهای مشابه در ولایت‌های مختلف کشور افزایش یافته است. سه روز پیش یک جوان ۱۹ ساله در ولایت دایکندی نیز پس از غرق‌شدن در آب «بند سوختوک» جان باخته بود. پیش‌تر از آن یک جوان دیگر در پنجشیر براثر غرق‌شدن در رودخانه‌ی این ولایت جان باخته بود.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 187 بازدید

دوازده نفر از سیاست‌مداران برجسته‌ی زن از کشورهای مختلف جهان در نامه‌ای سرگشاده به سازمان ملل متحد، خواستار مشارکت فعال و مستقیم زنان و دختران افغانستان در سومین نشست دوحه شده‌اند. این نامه روز (چهارشنبه، ۶ سرطان) در حاشیه‌ی «اجلاس جهانی رهبران زن-۲۰۲۴» صادر شده و امضاکنندگان این نامه می‌گویند که طرد زنان افغانستان از سوی جامعه‌ی بین‌المللی «ظالمانه» است، صدای آنان را به حاشیه خواهد برد و حقوق آنان را تضعیف خواهد کرد. این نامه را ویوسا عثمانی، رییس‌جمهور کوزوو، هیلاری کلینتون، وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا، جولیا گیلارد، نخست‌وزیر سابق استرالیا، شهرزاد اکبر، رییس پیشین کمیسیون حقوق بشر افغانستان، هلن کلارک، نخست‌وزیر پیشین نیوزیلند، پاتریشیا اسپینوزا، وزیر خارجه‌ی سابق مکزیک، ماریا فرناندا اسپینوزا، رییس سابق مجمع عمومی سازمان ملل متحد، دالیا گریباوسکایت، رییس‌جمهور سابق لیتوانیا، کارلا کوپل، معاون دانشکده‌ی خدمات خارجی ادموند آ.والش، سانا مارین، نخست‌وزیر سابق فنلاند، مونیکا مک ویلیامز، عضو سابق مجلس قانون‌گذاری ایرلند شمالی و ملان ورویر، مدیر اجرایی مؤسسه جرج تاون برای زنان، صلح و امنیت امضا کرده‌اند. آنان در نامه‌شان تاکید کردند که محرومیت زنان افغانستان با منشور سازمان ملل متحد، قطع‌نامه‌ی ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد زنان، صلح و امنیت و نُه قطع‌نامه‌ی مرتبط دیگر و کنوانسیون رفع کلیه‌ی اشکال تبعیض علیه زنان در مغایرت است. آنان تاکید کردند که حذف زنان افغانستان از نشست دوحه، با موضع جامعه‌ی جهانی در مورد حقوق زنان افغانستان در تضاد است و اعتبار و اثربخشی نشست دوحه را تضعیف می‌کند. در ادامه آمده است: «ما نباید مسیری را برای حکومت سرپرست باز کنیم تا مشروعیت گسترده‌تری، به‌شمول رفتار ظالمانه‌ی‌شان با زنان بدست آورد. اجازه دادن به حکومت فعلی برای دیکته‌کردن شروط گفتگوی دوحه، سوء‌استفاده‌های ظالمانه‌ی آنان را که به آپارتاید جنسیتی تبدیل می‌شود، مشروعیت می‌بخشد.» در نامه‌ی آمده است: «این لحظه‌ی تعیین‌کننده‌ای برای جامعه‌ی جهانی است تا با اصرار بر حضور زنان افغانستان بر سر میز مذاکره، تعهد تزلزل‌ناپذیر خود را به زنان و دختران افغانستان نشان دهد.» باید گفت که سومین نشست نمایندگان ویژه‌ی کشورها در امور افغانستان قرار است روزهای یک‌شنبه و دوشنبه هفته‌ی آینده به میزبانی سازمان ملل متحد در دوحه قطر برگزار شود. همچنین دعوت حکومت سرپرست به این نشست و حذف زنان، باعث انتقادات گسترده شده و جنبش‌های اعتراضی زنان، کنش‌گران حقوق‌‌ بشر و فعالان مدنی افغانستان فراخوان تحریم این نشست را صادر کرده‌اند و در شماری از شهرهای جهان نیز تظاهرات کرده‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 247 بازدید

منابع محلی و مالکان استدیوهای عکاسی و فیلم‌برداری از ولایت غزنی می‌گویند که ریاست امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست در این ولایت، فیلم‌برداری و عکاسی را از محافل عروسی بخش زنان ممنوع کرده که این امر باعث می‌شود ده‌ها نفر شغل‌شان از دست بدهند. دست‌کم چهار منبع از غزنی به رسانه گوهرشاد گفت که ریاست امر به معروف و نهی از منکر این دستور را روز (دوشنبه، ۴ سرطان) به‌صورت شفاهی صادر کرده است. منبع تاکید کرد که ریاست امر به معروف و نهی از منکر شماری از مالکان استدیوهایی عکاسی و فیلم‌برداری را احضار و این دستور را به آنان ابلاغ کرده است. شماری از مالکان و کارمندان استدیوهایی عکاسی و فیلم‌برداری غزنی می‌گویند که این دستور باعث می‌شود که آنان بیکار شوند. از سویی هم، حمیدالله نثار، رییس اطلاعات و فرهنگ غزنی در صحبت با رسانه گوهرشاد این دستور را تایید کرده است. آقای نثار گفت: «این تصمیم به درخواست مردم شریف ولایت غزنی اتخاذ شده است. همچنان فیلم‌برداری و عکاسی از محافل عروسی بخش زنان نیز از لحاظ شرعی و فرهنگی صحیح نیست.» با این وجود مالک یک استدیویی عکاسی و فیلم‌برداری به شرط افشانشدن هویتش به رسانه‌ها گفته‌ است که ۴۰۰ هزار افغانی را سرمایه‌گذاری کرده و از این طریق زندگی خود را به پیش می‌برد. در ادامه آمده است که وی حالا که فیلم‌برداری و عکاسی از محافل شادی و سرور، به‌ویژه محافل عروسی در بخش زنان ممنوع شده، مجبور است که تغییر شغل دهد. باید گفت که در شهر غزنی بیش از ۵۰ استدیویی عکاسی و فیلم‌برداری فعالیت دارد که در هرکدام آن پنج تا شش نفر کار می‌کنند. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیت‌های گسترده‌ای بر برگزاری محافل شادمانی، از جمله مراسم عروسی وضع کرده است. حکومت سرپرست پیش از این پخش موسیقی در مراسم‌های عروسی را در ولایت‌های مختلف کشور منع کرده بود.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 208 بازدید

مسوولان محلی از ولایت بامیان می‌گویند که براثر بارش شدید باران و سرازیرشدن سیلاب‌ در ولسوالی «یکاولنک نمبر یک» این ولایت، ۱۷ عضو دو خانواده به شمول زنان و کودکان جان باخته‌اند. صبور سیغانی، سخنگوی والی بامیان در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که روستاهای «دزدان‌چشمه»،‌ «هزارچشمه» و «پودینه‌‌تو» در ولسوالی «یکاولنگ نمبر یک»، روز (سه‌شنبه، ۵ سرطان) شاهد بارش شدید باران و سرازیرشدن سیلاب‌ بوده‌اند. آقای سیغانی تاکید کرد که جان باختگان شامل زنان، کودکان و مردان هستند. او افزود که سیلاب خسارات هنگفت مالی نیز به مردم وارد کرده است. سخنگوی والی بامیان گفته است که براثر این سیلاب ۳۵ رأس مواشی تلف شده‌اند و شماری از خانه‌های مسکونی، زمین‌های زراعتی و جاده‌ها تخریب شده است. باید گفت که علاوه بر بامیان، دیروز ولسوالی یمگان بدخشان نیز شاهد بارندگی شدید و سرازیرشدن سیلاب‌ بوده است. فرماندهی پولیس بدخشان گفته است که براثر جاری‌شدن سیلاب در روستای‌های «ونی» و «پانی‌دی» این ولسوالی، ۳۰ خانه‌ی مسکونی و بیش از ۳۰۰ جریب زمین تخریب شده است. در سال جاری خورشیدی ولایت‌های مختلف کشور شاهد بارندگی‌های شدید و سرازیرشدن سیلاب‌‌های ویرانگر بوده‌‌اند. این سیلاب‌ها تلفات و خسارات زیادی برجای گذاشته و صدها نفر را آواره کرده است.

ادامه مطلب