نویسنده: گوهرشاد

1 سال قبل - 298 بازدید

امروزه با توجه به اینکه اکثریت مردم به اهمیت و جایگاه زن در شکل‌ گیری و بهبود سلامت خانواده و جامعه پی برده‌اند، می‌توان دریافت که موضوع سلامت زنان نیز به عنوان پایه و اساس این روند به عنوان موضوع قابل توجهی باید در نظر گرفته شود. زنان همواره در خانواده نقش‌های گوناگون و زیادی را عهده دار بوده‌اند و تاثیرگذاری آن‌ها بر اطرافیان و اعضای خانواده از چشم ما پوشیده نیست و به همین علت بر این شدیم تا در مسیر آگاهی دهی و بهبود سلامت روحی و روانی زنان قدم‌های موثری برداریم؛ در ادامه شما با دریافت مطالبی در باب روانشناسی (به ویژه زنان) خواهید توانست تا در راستای ارتقاء ظرفیت معلوماتی خود در این زمینه با ما همراه شوید. روانشناسی و سلامت روان دو مقوله‌ی نوظهور در دهه‌های اخیر با تکیه بر این امر که علم روانشناسی تاریخچه‌ی هزاران ساله همچون سایر علوم ندارد، می‌توان پی برد که علمیست جدید با ماهیتی پویا، به طوری که هرروز در حال رشد، تغییر و نوآوری می‌باشد. این علم در گذشته‌های بسیار دور نه بصورت مستقل و نه بصورت یک علم، بلکه صرفأ تحت عنوان زیر مجموعه‌ای از علم فلسفه به آن پرداخته می‌شد، به گونه‌ای که می‌توان اظهار داشت این علم دارای پیشینه‌ی طولانی و تاریخچه‌ی نسبتأ کوتاه مدت می‌باشد که در طی سالیان اخیر با قدمت چیزی حدود صد سال به اینطرف، روانشناسی به عنوان یک علم مستقل بکار گرفته شده است. انسان‌ها در تعامل با زندگی، مدام به عنوان چیزی بیش از یک کالبد متشکل از پوست و گوشت و استخوان عمل کرده اند، چیزی سوال برانگیزتر، انتزاعی‌تر و غیرقابل لمس؛ به طوری که تعاملات‌شان گاهی برای‌شان سوالاتی را بوجود آورده که در فیزیک قابل لمس انسان، برای آن پاسخی پیدا نمی‌کردند، چیزی که  رفتارهای آنان را شکل می‌داد صرفأ با عملکرد جسمانی قابل توضیح نبود، پس باید در جستجوی بعد دیگری در باب ماهیت وجود انسان برمی‌آمدند. اینکه چگونه انسان با فشارهای زندگی به سازگاری می‌رسد، چگونه عشق می‌ورزد، چگونه اتفاقات محیط و دیگران را درک می‌کند یا اینکه چه چیزی رخ می‌دهد که گاهی با داشتن جسمی کاملا سالم، احساس خوبی ندارد و چیزی همچون خلاء یا دردی عمیق را در درون خود احساس می‌کند؟ همه‌ی این سوالات، انسان را به کشف دنیای درون و جامعه‌ی عملی را مصر بر کشف بخش جدیدی از علوم در این مورد هدایت می‌کرد، علمی بر حسب حقایق و رخدادهای پیچیده‌ی ذهن انسان‌ها. روانشناسی همان علمیست که به این موضوعات می‌پردازد، علمی برای پاسخ به تنوع ادراک انسان‌ها و  تمامی فرآیندهای ذهنی و عملکردهایی که هیچگاه صرفا با تکیه بر واکنش‌های جسمانی قابل توضیح نبوده‌اند. هر چند از این علم تعاریف گوناگونی وجود دارد اما به عنوان تعریفی جامع می‌توان به مورد زیر اشاره نمود: «روانشناسی دانش بررسی رفتار و فرآیندهای ذهنی انسان می‌باشد و شامل چگونگی تاثیرات محیطی، فشارهای اجتماعی و تاثیرات زیست شناختی بر تفکر و عملکرد افراد می‌شود.» جایگاه روانشناسی در زندگی بشر اینکه پیدایش این علم چقدر حائز اهمیت است زمانی برای ما روشن می‌شود که در زندگی‌مان با چالش‌ها و مواردی روبرو شویم که ذهن‌مان دیگر قادر به پاسخگویی به سوالات‌مان در رابطه به چگونگی رفتار و افکارمان نباشد و احساس نیاز به فهمیدن و درک شدن از سوی افرادی را داشته باشیم که قادر به دریافت مفاهیمی از حالات درونی ما باشند که حتی خودمان عبارات درستی برای بیان آن حالات را نداریم و سرنخی از کلاف سر درگم ذهن‌مان را برایمان پیدا کنند. هریک از ما ممکن است در مراحلی از زندگی احساس گیجی و ناکارآمدی ناخوشایندی را تجربه کرده باشیم که گاهأ این احساسات زودگذر و ناشی از تحریکات محیطی هستند، اما مواردی نیز هست که این کشمکش‌های درونی چیزی بیشتر از یک حالت زود گذر می‌باشد، به گونه‌ای که دیگر قادر نیستیم آنچه از یک فرد سالم انتظار می‌رود را به نحوه‌ی درست انجام دهیم و دچار اخلال در عملکردهای رفتاری و ذهنی‌مان می‌شویم. در این نقطه از زندگی ممکن است از خودتان بپرسید مشکل چیست و یا کجاست؟ آیا مغزتان از فعالیت بازمانده؟ آیا سوخت‌رسانی کافی به اعضا و ارگان‌های بدن‌تان صورت نگرفته؟ با مهار مشکلات احتمالی و رفع موارد مورد نظر، ممکن است شما بازهم به آن عملکرد مطلوب در زندگی‌تان دست پیدا نکنید و دقیقا اینجاست که ما به اهمیت وجود روانشناسی و نقش آن در سلامت کامل (جسمانی و روانی) افراد پی می‌بریم. ما سلامت روان را یک امر صرفأ انتزاعی و جدای از عملکرد فیزیکی بدن نمی‌دانیم، بلکه ارتباط سالم و کنترل شده بین جسم و ذهن را اساس سلامت کامل در نظر می‌گیریم زیرا اخلال در هر یک از این دو بخش (جسم و روان) قادر به تاثیرگذاری بر روی یکدیگر هستند و با توجه به این امر مهم، می‌توان دریافت که موضوع روان بعد دیگری در باب دستیابی به یک انسان سالم می‌باشد. در علم روانشناسی به افراد کمک می‌شود تا با زندگی و محیط اجتماعی خود بهتر سازگار شوند و بر مشکلات هیجانی، رفتاری و عاطفی خود غلبه کنند تا رفتارهای سالم‌تری را درخود پرورش دهند. هیچ گاه ادعا بر این نیست که روانشناسان مشکلات شما را از بین می‌برند، بلکه صحبت از این است که آن‌ها به شما کمک می‌کنند تا نحوه‌ی برخورد با این مشکلات و مدیریت‌شان را از مسیر درست آن بیاموزید. ما در پاسخ به نیازهای جسمانی‌مان غذا می‌خوریم، لباس گرم می‌پوشیم، می‌خوابیم و به طور کلی به ازای هر نیازمان در زمان درست آن، پاسخ می‌دهیم، حال آنکه در قبال نیاز به عشق، تمرکز، آرامش و هرآن نیاز عاطفی و رفتاری دیگر چگونه با قضایا برخورد می‌کنیم؟ افراد گاهی نیازهای روانی و عاطفی‌شان را به قدری نادیده می‌گیرند تا در نهایت، آن‌ها در جای دیگر و به شکل دیگری یا حتی وخیم‌تر در وهله‌ای از زندگی بروز می‌کنند؛ در اینجا سلامت روان و اهمیت آن بر ما آشکار خواهد شد، درست در زمان‌هایی که می‌فهمیم ساده گذر کردن از کنار مشکلات و دردهای درونی‌مان بصورت زخمی عمیق در زندگی‌مان مسیرشان را باز کرده‌اند. سلامت روان در تعریف خود عبارت است از: «برخورداری از نوعی تندرستی که فرد در آن بتواند توانایی‌ها و محدویت‌های خود را بشناسد، عملکرد‌هایی در سطح قابل قبول داشته باشد و کنترل عاطفی و رفتاری خود را در دست بگیرد.» ما ضرورت داریم تا همچون نیازهای جسمانی به نیازهای روانی‌مان نیز پرداخته شود، نادیده گرفتن آن‌ها چه از سر سهل انگاری و چه اغلب از روی اطلاعات محدود، تاثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلفی از زندگی ما خواهد گذاشت؛ ما رد پای  درد و رنج‌های روان‌مان را ممکن است در جای جای زندگی‌مان مشاهده کنیم که پرداخته نشدن به آن‌ها متاسفانه خودمان و اطرافیان‌مان را دچار آسیب خواهد کرد. خوشبختانه جریان اطلاع‌ رسانی و آگاهی دهی، این روزها آنقدر به سرعت به پیش می‌رود که افراد با کمی پیگیری در زمینه‌ی سلامت روان، قادر به دریافت معلومات در این زمینه هستند و درصورت مشاهده‌ی علایم می‌توانند با مراجعه به افراد حرفه‌ای در این زمینه از پیشرفت علایم و مشکلات‌شان جلوگیری کنند. این جریان و احساس مسئولیت نسبت به ضعف‌های رفتاری و اخلاقی خودمان و در سدد درمان آن‌ها برآمدن، گواه جامعه‌ی سالم خواهد بود زیرا با درک اهمیت سلامت روان، ما پی خواهیم برد که چقدر حضور افراد سالم در زندگی و محیط‌مان موثر، مفید و سازنده خواهد بود و همچنان برعکس این موضوع، چقدر می‌تواند اوضاع را وخیم و غیرقابل تصور کند. ما در این عصر بیش از هر زمان دیگر نیاز به تعامل با دیگران داریم، تعاملاتی در جهت پیش‌برد امور زندگی‌مان که لازمه‌ی آن رفتارهایی سازگارانه و سالم با دیگران می‌باشد که این سازگاری با محیط و ارتباطات اجتماعی و میان‌فردی مفید و مثبت ذهن هایی سالم و به دور از گزند و آسیب می‌طلبد و این همان چیزیست که ما در موضوع سلامت روان به آن‌ها می‌پردازیم؛ چیزی فراتر از کنش و واکنش‌های قابل مشاهده و ملموس جسم انسان، علمی که با اتصال به ارتباطات بین ارگان‌های مختلف بدن و ذهن انسان به نتایجی در مورد علل وقوع رفتارها و راهکارهایی جهت رفع نواقص و ناهنجاری‌های روانی و عاطفی افراد دست می‌یابد. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

ادامه مطلب


1 سال قبل - 269 بازدید

نورالدین عزیزی، وزیر تجارت حکومت سرپرست می‌گوید که هیأت بزرگ اقتصادی و مقام‌های حکومت فعلی و تاجران افغانستان به شمول ۱۵ زن تجار به عشق‌آباد پایتخت، ترکمنستان سفر کرده‌اند تا بخش خصوصی دو کشور نیز مبادلات خود را توسعه دهند. آقای عزیزی در راس این هیأت که شامل «۱۵ تاجر زن» نیز هست، در دیدار با میرگن قردوف، رییس اتاق تجارت و صنعت جمهوری ترکمنستان، خواستار توسعه مبادلات تجاری شد. وی افزود: «با امکانات و موادخامی که دو کشور دارد با نشست بخش خصوصی طبعاً در میزان صادرات افزایش رونما خواهد شد.» او تاکید کرد که رهبر حکومت فعلی «توجه خاص» به حمایت از بخش خصوصی دارد و فرمان‌های زیادی در مورد تسهیلات تجارت و جلب سرمایه‌گذاری در کشور صادر کرده است. باید گفت که قرار است اولین کنفرانس و نمایشگاه تجاری «ترکمن-افغان» در عشق‌آباد، پایتخت ترکمنستان برگزار شود و هیأت حکومت فعلی گفتگوهای دوجانبه برای توسعه روابط اقتصادی و تجاری با ترکمنستان داشته باشد. وزیر تجارت حکومت فعلی روز (جمعه، ۱۱ حوت) پیش از پرواز به ترکمنستان گفته بود که در نمایشگاه بزرگ تجاری در این کشور، نمایندگان ۲۵۰ شرکت تجاری داخلی و ۵۰ شرکت تاجران افغان از کشور امارات متحده عربی حضور دارند. همچنین او بخشی از صحبت‌هایش گفته بود که در این هیأت اقتصادی ۱۵ زن تاجر نیز از کابل همراه آن‌ها سفر می‌کند و حضورشان «ضروری» است. در ویدیویی که وزارت تجارت حکومت فعلی روز گذشته (شنبه، ۱۲ حوت) نشر کرد، در تصویر و ویدیو وزارت تجارت این زنان دیده نمی‌شوند. آقای عزیزی گفت که این زنان که همراه با محرم خود هستند، در این هواپیما همراه با هیأت اقتصادی سفر می‌کنند و می‌خواهند که «ارتقای ظرفیت برای خانم‌ها» نیز باشد. این اولین بار است که یک مقام حکومت فعلی در سفرهای رسمی اش، زنان نیز شامل هیأت‌اش می‌باشند. باید گفت که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 315 بازدید

مسوولان در وزارت مبارزه با حوادث طبیعی حکومت سرپرست می‌گویند که طی ۱۲ روز گذشته دست‌کم ۲۰ تن در پی برف‌باری‌های سنگین و سرمای شدید در کشور جان باخته‌اند و ۱۴ تن دیگر زخمی شدند. جانان سایق، سخنگوی این وزارت این آمار را در یک پیام ویدیویی اعلام کرده و گفت که تنها در دو روز گذشته چهار تن در ولایت‌های مختلف بر اثر برف‌باری و باران شدید جان خود را از دست داده و ۹ تن دیگر زخمی شده‌اند. او تاکید کرد که در چند روز اخیر ۴۵۲ خانه تخریب و بیش از پنج هزار ۲۵۳ مواشی نیز تلف شده است. وی افزود که ۲۳۸ خانه در ولایت قندهار و حدود ۷۰ خانه در پروان ویران شده است. سخنگوی وزارت مبارزه با حوادث طبیعی حکومت فعلی به مسدود شدن راه‌های مواصلاتی مرکز و ولایات اشاره کرد و افزود که گذرگاه سالنگ و همچنان راه‌های نُه ولسوالی در ولایت‌های دایکندی، جوزجان، سرپل، بامیان و فراه بسته شده است. وی تاکید کرده که برخی از این راه‌ها دوباره به‌روی رفت‌آمد بازگشایی شده است. براساس اطلاعات موجود، برف و باران‌های چند روز اخیر بیشترین تلفات و خسارات به باشندگان ولایت‌های کابل، بلخ، ننگرهار، قندهار، هرات، بدخشان، هلمند، غور، لغمان، ارزگان، زابل، پکتیا، پکتیکا، خوست و سمنگان وارد کرده است. گفتنی است که بیشتر ولایت‌ها طی چند روز گذشته گواه برف‌باری‌های سنگین و باران شدید بود.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 339 بازدید

باوجود سرکوب خبرنگاران و سانسور رسانه‌ها از سوی حکومت فعلی، مرکز خبرنگاران افغانستان اعلام کرده است که «رادیو نسیم» در ولایت دایکندی پس از بیشتر از پنج ماه توقف توسط حکومت، دوباره به فعالیت آغاز کرده است. این مرکز امروز (شنبه، ۱۲ حوت) با نشر اعلامیه‌ای گفت که رادیو خصوصی نسیم در دایکندی که پنج ماه پیش از سوی استخبارات بسته شده بود، دوباره به فعالیت آغاز کرد، اما سلطان‌علی جوادی، مدیرمسوول آن همچنان در زندان است. مرکز خبرنگاران افغانستان ضمن استقبال از راه اندازی دوباره رادیو نسیم، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط مدیرمسوول این رسانه می‌باشد. این مرکز به نقل از نجیبه واحدی، وکیل صاحب‌امتیاز رادیو نسیم نوشته است که این رادیو حوالی ساعت ۱۲:۳۰ امروز(شنبه، ۱۲ حوت) با حضور کمیته‌ی متشکل از رییس اطلاعات و فرهنگ، سخنگوی والی و نماینده‌ی استخبارات بازگشایی شده است. خانم واحدی به مرکز خبرنگاران می‌گوید: «از ما خواسته شد تا یک مدیرمسوول جدید تعیین کنیم. بعد از این که مدیرمسوول را به‌طور رسمی معرفی کردیم و با سپردن تعهد مبنی بر رعایت پالیسی رسانه‌ای امارت اسلامی[حکومت فعلی]، به رادیو اجازه‌ی فعالیت دوباره داده شد.» باید گفت که در ( ۵ میزان) سال جاری خورشیدی کارمندان اداره‌ی استخبارات حکومت فعلی در دایکندی به دفتر رادیو نسیم در شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی، یورش برده و ابزار کاری کارمندان از جمله، تلفن‌های همراه و دستگاه‌های ثبت صدا را ضبط و دروازه‌ی این رادیو را«مهر و لاک» کردند. علاوه براین، سلطان‌علی جوادی مدیرمسوول، سیف‌الله رضایی و مجتبی  قاسمی دو خبرنگار این رسانه را بازداشت کرده که رضایی و قاسمی همان روز آزاد شدند؛ اما اداره‌ی محلی با تشکیل پرونده برای مدیرمسوول رادیو، او را به یک سال حبس محکوم کرد. مرکز خبرنگاران افغانستان با استقبال از بازگشایی رادیو نسیم، از مسوولان محلی می‌خواهد به آزادی فعالیت رسانه‌ها مطابق با قانون رسانه‌های همگانی که از سوی حکومت فعلی تایید شده است، احترام بگذارند و زمینه آزادی هر چه زودتر و بدون قید و شرط سلطان‌علی جوادی، مدیرمسوول سابق رادیو نسیم را فراهم کند. این مرکز تاکید کرد که درماده چهارم قانون رسانه‌های همگانی آمده است که هيچ شخص حقيقی يا حکمی نمی‌تواند فعاليت آزاد رسانه‌های خبری و يا معلوماتی را منع، تحريم، سانسور يا محدود نموده ويا طور ديگری درامور ونشرات رسانه های همگانی ومعلوماتی مداخله کند. حکومت فعلی از زمان تسلط دوباره بر افغا‌نستان، محدودیت‌های گسترده بر فعالیت رسانه‌ها و خبرنگاران وضع کرده‌اند‌.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 366 بازدید

تقریبا برای هر فردی، پدر و مادرش بهترین نسخه‌ی ممکن از یک والدین خوب است. قطعا پدر و مادر با واژگانی چون عشق، محبت، دوست‌داشتن، از خودگذری، ایثار، فداکاری و... تعریف می‌شوند. تقریبا تمام پدر و مادرها تلاش می‌کنند برای فرزندان‌شان با تمام وجود مایه بگذارند و برای بهتر زیستن، پرورش سالم و تربیت درست آن‌ها تلاش ‌کنند. البته این نکته هرچند ناراحت کننده اما قابل ذکر است که گاها پدر و مادر‌ها نیز خوب عمل نمی‌کنند و می‌توانند به طور تصادفی رفتارهای آسیب‌رسان زیادی داشته باشند. گاه این آسیب‌ها می‌تواند فراتر از یک اشتباه ساده باشد و پیامد‌های جبران ناپذریری را خلق کند. به چنین پدر و مادرهایی، والدین سمی می‌گویند. والدین سمی، در حقیقت در نحوه‌ی رفتار، عملکرد، پرورش و تربیت خود فعالیت‌هایی را انجام می‌دهند که به شخصیت کودک آسیب می‌رساند. حقیقت امر این است که هیچ والدینی راضی به این موضوع نیستند که به فرزندان، پاره‌ی تن‌شان آسیب بزنند اما عدم آگاهی و ندانستن موجب می‌شود آن‌ها ندانسته چنین عملکردی داشته باشند. در ادامه‌ی این مطلب به ویژگی‌های والدین سمی خواهیم پرداخت اما باید ذکر کنیم که اگربه عنوان پدر، مادر و یا بزرگ‌تر یک خانواده، این مقاله را مطالعه می‌کنید، نسبت به رفتارهای خود بیشتر وسواس به خرج دهید. برخی از کودکان با والدینی بزرگ می‌شوند که به آن‌ها اجازه نمی‌دهند افکار یا نظرات متفاوتی را بیان کنند. در حقیقت آن‌ها موظف هستند تا سخنان والدین خود را بدون چون و چرا به عنوان واقعیت بپذیرند و بیشتر شبیه یک سرباز یا ربات رفتار کنند تا یک انسان. فرزند والد سمی نمی‌تواند از خود نظر، خواسته و عقیده داشته باشد. او موظف است در همه چیز با والد خود موافقت کند و از این شرایط خوشحال، راضی و قدردان باشد. والدین سمی تاب مخالفت، انتقاد و پرسشگری را ندارند. گاهی خودشیفتگی یا عدم اعتماد‌به‌نفس و شکنندگی آن‌ها آن‌قدر زیاد است که می‌خواهند فرزندشان آیینه تمام‌نما و کپی‌ برابر اصل خودشان باشد. این نوع والدین توقع دارند که فرزندشان دست از تمام علایق و اهداف خود بکشد و خواسته‌های خود را با چهارچوب‌های ذهنی پدر یا مادر سمی تنظیم کند. این پدر و مادرها حتی تا سنین جوانی، فرزندان‌شان را در مورد ریزترین موضوعات مانند انتخاب لباس، تفریح، تصمیمات مهم زندگی و امور ساده تحت فشار قرار می‌دهند. آن‌ها باید از تک‌تک دوستان، روش زندگی، اعتقادات شخصی و تمامی تصمیمات زندگی اطلاع داشته باشند. این مسئله گاهی منجر به ‌نوعی چسبندگی و وابستگی دونفره بیمارگونه در چنین خانواده‌هایی می‌شود و تقویت سلامت روان کودک را به‌ خطر می‌اندازد. فرزندان یک خانواده سمی همیشه اسیر خانه و خانواده خود هستند. والدین سمی شاید بتوانند در مورد تک‌تک کودکان هم‌سن و سال فرزندشان چیز خوبی برای گفتن پیدا کنند، اما وقتی نوبت صحبت درباره فرزند خودشان می‌رسد، تنها کاری که انجام می‌دهند این است که شکایت کنند و کودک را مقایسه و سرزنش ‌کنند. بسیاری از والدین حتی ممکن است متوجه آسیب‌های مقایسه کودکان با یکدیگر نباشند و این کار را ناخواسته انجام دهند. در واقع این پدر و مادرها معمولا بیش‌ازحد مشغول سرزنش دیگران و به‌خصوص بچه‌های خود هستند. این نوع والدین وقتی فرزندان‌شان خوشحال هستند احساس ناراحتی می‌کنند. گاهی حتی ممکن است والدین سمی به‌طور ناخواسته نسبت به فرزندان خود احساس حسادت داشته باشند. این والدین به‌سادگی قادر به غلبه بر احساسات خود نیستند و اغلب فرزندان خود را مسخره می‌کنند. همچنین آن‌ها ممکن است در برابر دستاوردهای کودک بسیار بی‌تفاوت رفتار کنند یا اظهارات غیراخلاقی داشته باشند تا احساس ارزشمندی کودک را ازبین ببرند. والدین سمی در راستای دستیابی به اهداف خود به دستاویزی مثل احساس گناه متوسل می‌شوند تا کودک را وادار به تغییر عقیده خود کنند. گاهی اوقات، این سوءاستفاده بسیار ظریف و گاهی اوقات، آشکار خواهد بود. در حقیقت پدر و مادرهای سمی با فرورفتن در نقش فرد قربانی، دائما در حال باج‌گیری عاطفی از فرزندان هستند. تهدید به طرد‌کردن فرزند بی‌گناه و توسل به قهر والدین با کودکان، تهدید به ترک والد دیگر، تهدید به آسیب‌رساندن به خود، خود را به بیماری یا افسردگی زدن و... همگی از مصادیق باج‌گیری عاطفی هستند که با استفاده از نقاط ضعف فرزندان و فشار روحی و روانی و ایجاد حس ترحم یا خود-سرزنشی در آن‌ها، برای رسیدن به خواسته‌های شخصی استفاده می‌شوند. والدین سمی معمولا نمی‌توانند به‌اندازه کافی همدلی از خود نشان دهند و مشکلات و نیازهای فرزندشان را درک کنند. در واقع این افراد آن‌قدر درگیر نیازها، احساسات و خواسته‌های هیجانی خودشان هستند که جایی برای پرداختن به احساسات فرزند باقی نمی‌ماند. والدین سمی تمام واقعیت‌ها را به نفع خودشان تحریف می‌کنند. اگر فرزندشان اعتراض کند یا از احساسش حرف بزند، به داشتن توهم یا اشتباه ‌کردن متهم می‌شود. همیشه این فرزند است که اشتباه برداشت می‌کند، حساس و زودرنج است یا احساساتش بی‌ارزش هستند. والدین سمی معمولا در احساسات و عواطف بی‌ثبات هستند و بنابراین، کودک نمی‌تواند پیش‌بینی خاصی از برخورد و واکنش‌های آن‌ها داشته باشد. به‌همین‌دلیل، همیشه این کودک است که مورد واکنش‌های ناگهانی و تکانشی والدین مانند داد زدن سر کودکان قرار می‌گیرد. [caption id="attachment_11092" align="aligncenter" width="566"] عکس: شبکه‌های اجتماعی[/caption] پیامدهای فرزندپروری سمی مهم‌ترین مشکل در رفتارهای سمی و آسیب‌رسان پدر و مادر این است که کودک والدین را اولین، بهترین و بزرگ‌ترین انسان‌ها تصور می‌کند. دیدن اشتباهات، سوءاستفاده‌ها و رفتارهای نادرست والدین برای کودک قابل هضم نیست و در نتیجه کودک آنچه درباره او گفته می‌شود را درست می‌پندارد. هنگامی که فرزند از سوی پدر و مادر ناتوان توصیف می‌شود، فرزند آن را می‌پذیرد و خود را فردی بی‌عرضه می‌داند. فرزندان همواره با این احساس گناه زندگی می‌کنند که عامل تمام بدبختی‌ها و مشکلاتی که در خانه رخ می‌دهند، هستند. [caption id="attachment_11091" align="aligncenter" width="529"] عکس: شبکه‌های اجتماعی[/caption] مشکلات فرزندان والدین سمی دنیا و آدم‌ها را ناامن می‌بینند و در عین نیاز به دیگران، از ایجاد روابط پایدار، سالم و صمیمانه ناتوان هستند. اعتماد به نفس و عزت نفس کافی ندارند و خود را لایق خوشبختی و موفقیت نمی‌دانند. همیشه نگران واکنش دیگران هستند و می‌خواهند بقیه را از خودشان راضی نگه دارند. اغلب قدرت نه گفتن چندانی ندارند و از مشکلاتی مانند کم‌رویی و کم حرفی کودکان رنج می‌برند. آن‌ها همچنین به دلیل نداشتن تجربه روابط سالم والد/فرزندی، احتمالا در سایر روابط خود نیز در دام افراد سمی می‌افتند. در نهایت، ممکن است خود این کودکان به دلیل همسان‌سازی با والدین یا تقلید از آن‌ها، در آینده به افرادی آسیب‌رسان یا سوء‌استفاده‌گر در روابط تبدیل شوند. وجود هر یک از این نشانه‌ها که دال بر سمی بودن رفتار و شیوه‌ی پرورشی نادرست است، می‌تواند بر روح و روان کودکان تاثیر بدی بر جای بگذارد. بنا اگر شما فرزندی هستید که چنین والدینی داشته و یا والدینی هستید که این شاخص‌ها را در رفتار و عملکردتان دارید، حتما به روانشناسان و یا افرادی که از دانش لازم برخوردارند، مراجعه کنید. باشد که با اصلاح چنین رفتارها، خود و خانواده شما از روح و روان سالمی برخوردار شوند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 296 بازدید

مسوولان محلی از ولایت کنر می‌گویند که فرو ریختن سقف یک خانه در نتجیه‌ی باراندگی شدید در شهر اسعدآباد، مرکز این ولایت جان چهار عضو یک خانواده را گرفته و دو نفر دیگر را زخمی کرده است. احسان‌الله، از مسوولان اداره‌ی رسیدگی به حوادث طبیعی حکومت سرپرست در ولایت کنر گفته است که این رویداد حوالی ساعت ۶:۰۰ صبح امروز (شنبه، ۱۲ حوت) در منطقه‌ی «اندرسیر» از مربوطات شهر اسعدآباد، مرکز این ولایت رخ داده است. او تاکید کرد که در این رویداد سه نفر جان باخته و یک کودک پسر و یک کودک دختر زخمی شده‌اند، اما فرماندهی پولیس کنر شما جان باختگان را چهار نفر اعلام کرده است. مسوولان در مورد سن‌و‌سال قربانیان و کودکان زخمی جزئیاتی ارائه نکرده‌اند. این در حالی است که وزارت رسیدگی به حوادث حکومت سرپرست اعلام کرده است که براثر برف‌باری و سرمای شدید هوا در روزهای اخیر، ۹ نفر در کشور جان باخته‌اند. همچنین پیش از آن نیز منابع محلی در فاریاب از جان‌باختن یک نفر براثر برف‌باری خبر داده بود. در روزهای اخیر برف‌باری در ولایت‌های مختلف افغانستان جریان داشت و باعث مسدودشدن شاهراه سالنگ و راه‌های مواصلاتی در هفت ولایت شد. باید گفت که خانه‌های مناطق اطراف و دوردست کشور به‌صورت غیر معیاری و اکثریت از گِل ساخته شده‌اند که در پی بارش برف و باران فرسوده شده و فرو می‌ریزند. رویدادهای مشابه نیز در نقاط مختلف کشور هر از گاهی از شهروندان قربانی می‌گیرد.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 283 بازدید

نهاد حقوق بشری موسوم به «رواداری» با نشر گزارشی گفته است که وضعیت حقوق بشری در افغانستان نسبت به سال ۲۰۲۲ میلادی وخیم‌تر گردیده که در یک سال گذشته حدود ۷۷۲ تن در رویدادهای مختلف نقض حقوق بشر کشته و زخمی شدند. این نهاد امروز (شنبه، ۱۲ حوت) در گزارشی گفته است که اشکال مختلف نقض حق حیات از جمله قتل‌های هدفمند، مرموز و فراقضایی و به‌خصوص حملات انتقام‌جویانه علیه کارمندان حکومت پیشین، اعضای خانواده و بستگان آنان، زنان معترض، مدافعان حقوق بشر و دیگر شهروندان غیر نظامی در بخش‌های مختلف افغانستان به‌صورت گسترده ثبت شده است. نهاد حقوق بشری «رواداری» تاکید کرد که در طول سال ۲۰۲۳ میلادی دست‌کم ۷۷۲ تن در رویدادهای گوناگون نقض حقوق بشری در سراسر کشور کشته و زخمی شده‌اند که از این میان، ۵۰۶ نفر جان باخته و ۲۶۶ تن دیگر زخمی شدند. در ادامه آمده است که قربانیان این رویدادها شامل ۳۹۰ مرد، ۵۸ کودک، ۳۸ زن و ۲۰ تن دیگر با هویت نامعلوم هستند. در گزارش آمده است که زخمی‌های این رویدادها شامل ۱۸۴ مرد، ۳۳ کودک، ۹ زن و ۴۰ تن دیگر با هویت نامعلوم می‌باشند. این نهاد تاکید کرد که در سال ۲۰۲۳ در نتیجه‌ی شش حمله‌ی انتحاری و انفجاری در ولایت‌های کابل، بدخشان و بغلان ۸۶ تن کشته و ۱۵۱ نفر دیگر هم زخمی شده‌اند. در گزارش تاکید شده است که اکثریت قربانیان این حملات شامل شهروندان هزاره و شیعه‌ی افغانستان بوده‌اند. نهاد حقوق بشری «رواداری» افزود که در جریان سال ۲۰۲۳ میلادی حداقل ۱۰۷ نفر در نتیجه‌ی انفجار ماین‌ها و مهمات منفجر ناشده‌ی باقی‌مانده از زمان جنگ، کشته و زخمی شده‌اند که از این میان، ۵۵ تن شامل ۴۳ کودک، ۱۱ مرد و ۱ زن کشته و به تعداد ۵۲ تن دیگر شامل ۳۱ کودک، ۱۴ مرد و ۷ زن زخمی شده‌اند؛ اکثریت قربانیان این رویدادها را هم کودکان تشکیل می‌دهند. در گزارش آمده است که از اول ماه جنوری تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳ میلادی حداقل ۴۲۸ نفر به‌شمول ۳۷۴ مرد، ۳۹ زن و ۱۵ کودک به صورت هدفمند، مرموز و غیر قضایی توسط نیروهای حکومت فعلی و افراد ناشناس کشته و زخمی شده‌اند. نهاد حقوق بشری «رواداری» در بخش دیگری از گزارش به بازداشت‌های خودسرانه پرداخته شده و آمده است که در سال گذشته حداقل ۱۱۸ تن از کارمندان حکومت پیشین توسط نیروهای حکومت فعلی به‌صورت خودسرانه و غیر قانونی بازداشت شده‌اند که از این میان ۹۱ نظامی، ۶ کارمند بخش‌های ملکی حکومت پیشین و ۲۱ تن دیگر از اقارب و بستگان آن‌ها شامل هستند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 309 بازدید

منابع محلی از ولایت خوست می‌گویند که دو زن در نتجیه‌ی فروریختن سقف یک خانه در ولسوالی زازی میدان این ولایت جان باخته و سه کودک دیگر نیز زخمی شدند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد روز گذشته (جمعه، ۱۱ حوت) در روستای خرلوتی از مربوطات ولسوالی زازی میدان رخ داده است. منبع تاکید کرد که قربانیان این رویداد اعضای یک خانواده‌ بودند. به گفته‌ی منبع، زخمیان این رویداد نیز به شفاخانه ولسوالی زازی میدان منتقل شده‌اند و وضعیت صحی یکی از آنان وخیم‌ گزارش شده است. منبع در مورد مورد سن‌و‌سال قربانیان و جنسیت کودکان جزئیاتی ارائه نکرده است. همچنین براساس اطلاعات دفتر رسانه‌‌ی فرماندهی پولیس ولایت غور، چاشت روز جمعه یک مرد در روستای چغمبان از مربوطات ولسوالی پسابند این ولایت پس از گیر ماندن در برف و بر اثر سردی هوا جان باخته است. همچنین در تازه‌ترین مورد سخنگوی وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث حکومت سرپرست گفته است که در پی بارند‌گی‌های اخیر ۹ تن در هفت ولایت جان‌های‌شان را از دست دادند. باید گفت که خانه‌های مناطق اطراف و دوردست کشور به‌صورت غیر معیاری و اکثریت از گِل ساخته شده‌اند که در پی بارش برف و باران فرسوده شده و فرو می‌ریزند. رویدادهای مشابه نیز در نقاط مختلف کشور هر از گاهی از شهروندان قربانی می‌گیرد.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 224 بازدید

در ادامه‌ی سرکوب و وضع محدودیت علیه مردم هزاره و شیعیان در افغانستان، این‌بار لرد دیوید آلتون، عضو مجلس اعیان بریتانیا می‌گوید که افزایش حملات هدفمند علیه هزاره‌های افغانستان ‌نیاز به پاسخ فوری دارد و جهان نمی‌تواند ساکت باشد. آقای آلتون این موضوع را در حساب کاربری ایکس خود در واکنش به گزارش اخیر ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور افغانستان مطرح کرده است. او از از گزارش اخیر ریچارد بنت استقبال کرده و تاکید کرد که یافته‌های این گزارش افزایش حملات هدفمند علیه هزاره‌ها و شیعیان را نشان می‌دهد. وی تصریح کرد: «یافته‌های افزایش هدف قراردادن هزاره‌ها نیاز به واکنش فوری دارد. جهان نمی‌تواند ساکت بماند.» دیوید آلتون می‌گوید که از مقام‌های بریتانیایی، از جمله وزیر امور خارجه و نمایندگان پارلمان سؤالاتی را درباره‌ی آزار و اذیت هزاره‌ها مطرح کرده است. همچنین نمایندگی بریتانیا در شورای حقوق‌‌ بشر سازمان ملل متحد نیز گفته بود که نگران افزایش حملات علیه هزاره‌ها در افغانستان است‌. این نمایندگی خواستار تحقیقات درباره‌ی حملات علیه هزاره‌ها شده است. این در حالی است که ریچارد بنت در گزارش خود در شورای حقوق بشر گفته بود که دست‌کم هفت حمله را که بین سپتامبر ۲۰۲۳ تا جنوری ۲۰۲۴ علیه هزاره‌های شیعه انجام شده، ثبت کرده است که در مقایسه با ۹ ماه اول سال ۲۰۲۳ افزایش نگران‌کننده‌ای داشته است. وی تاکید کرد که بر اساس ارقام تأییدشده‌ی یوناما و داده‌های دریافتی‌اش، در عرض یک ماه، در سه حمله‌ی مرگ‌بار علیه هزاره‌ها که شاخه‌ی خراسان داعش مسوولیت آن‌ها را بر عهده گرفت، ۴۰ نفر کشته و ۸۶ نفر زخمی شده‌اند. او گفته است که به نظر می‌رسد حملاتی که هزاره‌ها را هدف قرار می‌دهد، گسترده و سیستماتیک است و مصداق جنایات بین‌المللی است. وضعیت افغا‌نستان روز پنج‌‌شنبه هفته‌ی گذشته نیز در پنجاه و پنجمین اجلاس شورای حقوق‌‌بشر سازمان ملل متحد بررسی شده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 373 بازدید

با وجود وضع محدودیت و سرکوب زنان و دختران در افغانستان، وزارت خارجه‌ی آمریکا اعلام کرده است که بنفشه یعقوبی، عضو پیشین کمیسیون حقوق بشر افغانستان از جمله برندگان جایزه شجاعت این وزارت شناخته شده است. وزارت امور خارجه‌ی آمریکا با نشر اعلامیه‌ای گفته است که قرار است این جایزه به‌تاریخ چهارم مارچ به خانم یعقوبی و ۱۱ زن دیگر اهدا شود. این وزارت در اعلامیه‌ درباره‌ی خانم یعقوبی نوشته است که او سال‌ها به‌عنوان وکیل‌مدافع حقوق زنانی که با خشونت مواجه شده‌اند کار کرده است. در اعلامیه آمده است که بنفشه یعقوبی «سازمان رهیاب» را در سال ۲۰۰۸ با همسرش برای ارائه‌ی آموزش و توان‌بخشی به افراد کم‌بینا در افغانستان تأسیس کرده بود. وزارت امور خارجه‌ی آمریکا تاکید کرد که خانم یعقوبی در کمیسیون حقوق بشر نیز بر آموزش کودکان نابینا تمرکز داشت. این وزارت افزود که این فعال حقوق بشر اکنون در تبعید زندگی می‌کند، اما همچنان یک مدافع خستگی‌ناپذیر برای شهروندان افغانستان دارای معلولیت است. این در حالی است که پیش از خانم یعقوبی هم زنانی از افغانستان برنده‌ی جایزه شجاعت وزارت خارجه‌ی آمریکا شده بودند. این جایزه هر سال از جانب دولت آمریکا به زنانی اهدا می‌شود که خود را وقف تغییر زندگی مردم در کشورهای‌شان کرده‌اند. در حالی خانم یعقوبی برنده این جایزه می‌شود که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب