اوچا یا نهاد هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که از جنوری سال ۲۰۲۲ میلادی تا فبروری ۲۰۲۴ میلادی دست‌کم یک هزار و ۴۰۱ تن در افغانستان قربانی انفجار ماین و مواد منفجره شدند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که حدود چهار میلیون تن در افغانستان با خطر ماین و مواد منفجره روبرو هستند. اوچا تاکید کرد که ۸۶ درصد از قربانیان انفجار ماین و مواد منفجره در کشور کودکان هستند. در گزارش نهاد هماهنگ‌کننده‌ کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد آمده است که انفجار ماین و مواد منفجره دومین عامل اصلی تلفات غیرنظامیان در افغانستان است. در ادامه آمده است که تا اکنون ۱.۲ میلیون متر مربع از خاک افغانستان با ماین‌ها و مواد منفجره آلوده است. زمین‌های آلوده افغانستان شامل ۲۶۲ ولسوالی و در ساحات نزدیک به مراکز آموزشی و منابع آب است. اوچا افزود که از ۴.۴ میلیون افغان که در سال ۲۰۲۳ به خدمات مبارزه با ماین نیاز داشتند، تنها ۱۴ درصد آن‌ها کمک دریافت کردند. گزارش بدون مشخص کردن بودجه کل این نهاد برای مبارزه با ماین‌ها در افغانستان تاکید کرد که کشورهای کمک‌کننده تا کنون ۱۳ درصد این بودجه را تامین کرده‌اند. گزارش جمع‌آوری فلزات به هدف تامین مالی از سوی خانواده‌ها را از عوامل دیگر افزایش تلفات ناشی از انفجار ماین‌ها و مواد منفجره در کشور عنوان کرده است. همچنین چند ماه پیش یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، افغانستان را یکی از آلوده‌ترین کشورهای جهان به مواد منفجره اعلام کرده بود. یونیسف گفته بود که این نهاد در سال جاری میلادی برنامه دارد تا سه میلیون و ۶۰۰ هزار تن، از جمله کودکان را در مورد خطرات مهمات انفجاری آموزش دهد.

منابع محلی از ولایت کابل می‌گویند که یک کودک شش ساله در این شهر اختطاف و پس از آزادی از سوی آدم‌ربایان، در یکی از شفاخانه‌های کابل جان باخته است. دست‌کم سه منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این کودک ۱۲ روز قبل (شنبه، ۴ حمل) از نزدیکی خانه‌اش در شهر کابل، توسط آدم‌ربایان اختطاف شده بود. منبع گفت که این کودک مصور فرزند عبدالواسع، باشنده‌ی اصلی ولایت فراه بوده و حدود شش سال سن داشته و با خانواده خود از چند سال به این طرف در ساحه‌ی سرک بوستان کوتل خیر خانه، از مربوطات حوزه‌ی ۱۷هم شهر کابل زندگی می‌کرد. به گفته‌ی منبع، آدم‌ربایان این کودک را روز (سه‌شنبه، ۱۴ حمل) در حالی به خانواده‌‌اش سپردند که «نفس‌های آخر را می‌کشید.» یک منبع از نزدیکان خانواده‌ی این کودک  ربوده شده گفت که مصور پس از آزادی در یکی از شفاخانه‌های کابل جان باخته است. منبع تاکید کرد که علت مرگ او خوراندن بیش‌ از حد داروهای بیهوش‌کننده توسط آدم‌ربایان بوده است. در ادامه آمده است که آدم‌ربایان مبلغ هنگفتی از خانواده‌ی مصور درخواست کرده بودند؛ اما این خانواده در نخست این مبلغ را نداشتند و از آن‌ها مهلت خواستند تا این مقدار پول را تهیه و تحویل اختطاف‌گران بدهند. منبع افزود: «در آخرین روزها آدم‌ربایان زیاد تماس می‌گرفتند و می‌گفتند که هر چی پیدا کردید بیاورید. اما سرانجام روز سه‌شنبه خبر رسید که مصور پیدا شده؛ اما وضعیت خوبی ندارد.» براساس معلومات موجود جسد این کودک شش ساله به هرات منتقل شده و روز گذشته (چهارشنبه، ۱۵ حمل) ساعت ۳:۳۰ بعد از ظهر، در حدیره‌ی ذهکینی‌ها در شهر هرات، به خاک سپرده شده است. تا اکنون نهادهای امنیتی حکومت سرپرست در کابل در مورد این رویداد اظهارنظر نکرده‌اند. باید گفت که از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، موارد مختلفی از آدم‌ربایی در کابل گزارش شده است. نیروهای حکومت در مواردی نیز گفته‌اند که کودکان را از چنگ آدم‌ربایان نجات داده‌ است. کاربران شبکه‌های اجتماعی به جان‌باختن این کودک واکنش نشان داده و حکومت فعلی خواسته‌اند که اختطاف‌گران را بازداشت و مجازات کنند.

مسوولان محلی از ولایت غور می‌گویند که در پی سقوط سنگ از یک کوه در این ولایت، هفت عضو یک خانواده به شمول کودکان و زنان جان باخته‌اند. مولوی عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت غور در صحبت با رسانه گوهرشاد این رویداد را تایید کرده و گفت که این رویداد حوالی ساعت ۲:۰۰ بامداد امروز (چهارشنبه‌، ۱۵ حمل) در منطقه «خرنج وکیل نیاز» از مربوطات ولسوالی چهارسده رخ داده است. همچنین شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که این رویداد زمانی رخ داد که این خانواده خواب بودند که جان هفت را گرفته است. در گزارش آمده است که در میان قربانیان این رویداد زنان و کودکان نیز شامل هستند. تا اکنون معلوم نیست که بین قربانیان چند زن و کودک شامل هستند. همچنان گزارش نشده است که در کنار جان باخته‌گان کسی هم زخمی شده یا خیر. ولسوالی چهارسده از ولسوالی‌های کوهستانی ولایت غور است و باشندگان آن هرازگاهی گواه چنین رویدادهایی بوده‌اند. این در حالی است که در ۲۹ میزان سال گذشته نیز لغزش کوه در منطقه «لکه‌ مزار» ولسوالی دولت‌یار غور جان چهار تن را گرفت.

در ادامه‌ی مجازات بدنی زنان و مردان در حضور مردم، دادگاه عالی حکومت سرپرست در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که دادگاه ابتدایی در ولسوالی چهاربولک ولایت بلخ، فردی را که «متهم به لمس‌کردن زن نامحرم بود» به ۲۵ ضرب شلاق و شش ماه زندان محکوم کرده است. این دادگاه امروز (چهارشنبه، ۱۵ حمل) با نشر خبرنامه‌ای گفته است که «جزای تعزیری» (شلاق) این فرد در ملاءعام اجرا شده است. در خبرنامه آمده است که محمدگلاب فاروقی، رییس عمومی دادگاه مرافعه‌ی حکومت سرپرست در بلخ گفته است که روابط نامشروع و لمس‌کردن نامحرم اسباب زنا شمرده می‌شود و در دین اسلام «عمل فاحش» و «ناروا» و عامل آن مستحق جزا است. حکومت فعلی پیش از این نیز افرادی را به‌ اتهام «رابطه‌ی نامشروع، زنا و فرار از منزل» محاکمه و در ملاءعام شلاق زده‌اند. این در حالی است که دادگاه عالی دیروز نیز از اجرای حکم شلاق بر پنج نفر در ولایت‌های خوست و قندهار خبر داده بود. مجازات افراد در ملاءعام با انتقادات گسترده مواجه شده و منتقدان آن را مخالف کرامت‌ انسانی می‌دانند. باید گفت که درتازه‌ترین مورد هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست در یک نوار صوتی تاکید کرده بود که حکومت به مجازات علنی افراد متهم ادامه می‌دهد و از جمله افراد متهم را در ملاءعام شلاق و زنان را سنگسار خواهد کرد.

منابع مردمی از شفاخانه‌ حوزوی ولایت هرات می‌گویند که رییس فعلی این نهاد صحی مراجعه زنان و دختران به دفتر کارش را به دلایل نامعلوم منع کرده است. منبع امروز (چهارشنبه، ۱۵ حمل) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که طی روزهای گذشته شماری از زنان و دختران که می‌خواستند ورقه‌های درخواستی‌شان به ریاست شفاخانه‌ حوزوی هرات ببرند تا کارهای‌شان طی مراحل شود، از سوی افراد این ریاست اجازه ورود داده نشد. منبع تاکید کرد که رییس شفاخانه گفته است که زنان و دختران اجازه ورود به دفتر کارش را ندارند. به گفته‌ی منبع، رییس شفاخانه هدایت داده است که کار و درخواستی‌های زنان و دختران باید از سوی محرم‌های مردشان طی مراحل شود. از سویی هم، شماری از رسانه‌ها از رییس شفاخانه‌ حوزوی هرات به نام برات معین یاد کرده و گفته‌اند که او چندی پیش از سوی حکومت سر\رست به این سمت گماشته شده است. یکی از رسانه‌ها به نقل از منابع اش نوشته است: «داخل شعبه شدم و همه مرد‌ها پیش رییس رفتند، نوبت من که شد مدیر دفتر گفت زود بیرون برو، خبر نداری که رییس صاحب زنان را به شعبه خود اجازه نمی‌دهد.» باید گفت که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، زنان و دختران با محدودیت‌های شدید مواجه شدند. در حال حاضر، دختران بالاتر از صنف ششم اجازه آموزش را ندارند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.