دو فعال حقوق بشر در مقالهای در مجله بینالمللی دیپلمات هشدار دادهاند که عدام اقدام جامعهی جهانی، فرصت ساختن سرنوشت را از زنان و دختران افغانستان خواهد گرفت.
این مقاله از سوی نازیلا جمشیدی، فعال حقوق زن، و انی فورسهایمر، دیپلمات پیشین آمریکا، امروز (سهشنبه، ۲۶ حمل) نشر شده است و در این این مقاله آمده است که چهار سال پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، وضعیت زنان و دختران بهگونه بیسابقهای وخیم شده و جهان در برابر آن سکوت مطلق اختیار کرده است.
نویسندگان این مقاله تاکید کردهاند که حکومت فعلی با وضع قوانین سختگیرانه و محدودکننده، زنان را عملاً از عرصههای عمومی، آموزشی، کاری و حتا درمانی حذف کردهاند.
همچنین در بخشی از این مقاله هشدار داده شده است که محرومساختن زنان از آموزش طبی، در میانه بحران شدید صحی و افزایش مرگومیر مادران، میتواند پیامدهای فاجعهبار برای افغانستان و به ویژه زنان و کودکان داشته باشد.
نویسندگان این مقاله از سازمان ملل خواستهاند که زنان و دختران افغانستان را بهگونه رسمی وارد میز گفتوگو با حکومت فعلی کند تا خود سرنوشتشان را رقم بزنند.
آنها طرح پیشنهادی سازمان ملل برای «رویکرد جامع در افغانستان» را ناکام و غیرشفاف خوانده و افزودهاند که این طرح بهگونه خطرناکی میتواند آخرین اهرمهای فشار جامعهی جهانی را از بین ببرد.
خانم جمشیدی و فورسهایمر در این مقاله گفتهاند که تا هنوز هیچ روند شفاف و مشورتی با افغانستانیها، بهویژه زنان، در این طرح دیده نمیشود و نقش مردم افغانستان در آن، بهگونه نگرانکنندهای، به سطح «ذینفع» تنزیل یافته است.
آنها تاکید کردهاند که چشمپوشی از حقوق زنان و دختران افغانستان و دادن امتیازهای سریع و برگشتناپذیر به حکومت فعلی، تنها به تداوم ظلم و سرکوب مشروعیت خواهد داد.
در حالی آنان از وضعیت بد زنان و دختران افغانستان انتقاد میکند که حکومت سرپرست از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان، مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را بستهاند و در سال جدید تعلیمی نیز هیچ نشانهای از تغییر این سیاست دیده نمیشود.
این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند.
در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.