روزنامه تلگراف به نقل از خالد حنفی، سرپرست وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست گزارش داده است که این دولت زنان را از شنیدن صدای زنان دیگر منع میکند. این روزنامه با نشر گزارشی گفته است که آقای حنفی این اظهارات را در یک نوار صوتی مطرح کرده و گفته است: «وقتی یک زن بالغ نماز میخواند و زن دیگری از آنجا عبور میکند، نباید آنقدر بلند دعا کند که آنها بشنوند. پس چگونه میتوان به آنها اجازه داد آواز بخوانند، در صورتی که حتا اجازه شنیدن صدای [یکدیگر] را حین دعا ندارند، چه رسد به چیز دیگری.» در گزارش آمده است که این قوانین گامبهگام بر شهروندان کشور عملی خواهد شد. روزنامه تلگراف به نقل از خالد حنفی نوشته است: «خداوند در هر قدمی که بر میداریم به ما کمک خواهد کرد.» یک زن در کابل به تلگراف گفته است: «هر چه آنان [حکومت فعلی] بگویند برای ما نوع شکنجه روحی است. زندگی در افغانستان برای ما زنان بسیار دردناک است. ما فراموش شدهایم و به همین دلیل است که ما را سرکوب میکنند.» حکومت سرپرست پیش از این به زنان دستور داده بودند که برای «جلوگیری از وسوسه دیگران» صورت خود را بپوشانند و از صحبت کردن در حضور مردان نامحرم خودداری کنند. در کنار این، حکومت فعلی به زنان و دختران افغانستان دستور دادهاند که حتا در خانههایشان با صدای بلند صحبت نکنند تا صدای آنها در بیرون شنیده نشود. قابل ذکر است که هرچند حکومت فعلی طی بیش از سه سال گذشته محدودیتهای را علیه شهروندان کشور، بهویژه زنان و دختران وضع کرده است، اما پس از توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر، این محدودیتها گسترش یافته است.
برچسب: زنان
نویسنده: مهدی مظفری پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، پدیدهی گدایی و تکدّیگری که پیش از آن نیز در کشور کمو بیش وجود داشت، به یک بحران اجتماعی گسترده تبدیل شد. شهرهای بزرگ، به ویژه کابل، شاهد افزایش بیسابقهی در تعداد گدایان بودند. از کودکان خردسال گرفته تا سالمندان، همه در خیابانها و کوچههای شهر به دنبال لقمهای نان بودند. این وضعیت نه تنها بر چهرهی شهرها تأثیر منفی گذاشت، بلکه نشان دهندهی عمق فقر، بیکاری و ناامنی بود که پس از سقوط دولت پیشین بر افغانستان سایه افکنده است. زنان، کودکان و افراد معتاد به مواد مخدر، به دلیل آسیبپذیری بیشتر، بیشترین جمعیت گدایان را تشکیل میدهد. حضور گستردهٔ کودکان گدا در خیابانها، علاوه بر جنبههای انسانی و اخلاقی، نشان از ناکامی نظام آموزشی و حمایتهای اجتماعی است. با توجه به وخامت اوضاع و افزایش نگرانیها دربارهٔ پیامدهای اجتماعی و اقتصادی این پدیده، حکومت سرپرست در اواسط سال ۱۴۰۲ تصمیم به مقابله جدی با گدایی گرفت. این تصمیم در راستای ایجاد نظم و امنیت در شهرها و همچنین کاهش فشار بر منابع عمومی اتخاذ شد. با دستور مستقیم هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت، برنامهای گسترده برای جمعآوری گدایان از شهر کابل و سپس سایر مناطق کشور آغاز شد. در این برنامه، نیروهای امنیتی با همکاری نهادهای دولتی اقدام به شناسایی و جمعآوری گدایان میکردند. در ادامه، دولت با هدف مقابله ساختاری با پدیدهٔ گدایی، اقدام به تدوین و تصویب «قانون جمعآوری گداها و جلوگیری از گدایی» کرد. این قانون، گدایی را جرم شناخته و برای گدایان حرفهای مجازاتهای سنگینی از جمله زندان در نظر گرفته است. هدف از تصویب این قانون، کاهش انگیزه برای گدایی و سوق دادن افراد به سمت اشتغال و فعالیتهای مولد بود. امّا این قانون و مسائل پیرامون آن یا معضل فقر و تکدیگری و گدایی در کشور را رفع خواهد کرد؟.. بحران تکدّیگری و اقدامات دولت با تسلط مجدد حکومت فعلی، افغانستان با فروپاشی اقتصادی بیسابقهای مواجه شد که میلیونها خانواده را به ورطه فقر کشاند. تحریمهای بینالمللی، خشکسالیهای پیاپی و محدودیتهای شدید اعمالشده بر زنان، از جمله عواملی بودند که به تشدید این بحران دامن زدند. در چنین شرایطی، بسیاری از خانوادهها توانایی تأمین مایحتاج اولیه خود را از دست داده و به ناچار به تکدیگری روی آوردند. افزایش چشمگیر تعداد گداها در خیابانهای شهرهای افغانستان، به ویژه کابل، به صورت نمادین وضعیت اسفبار اقتصادی و اجتماعی این کشور را به نمایش گذاشت. در واکنش به گسترش پدیده تکدیگری، حکومت اقدام به جمعآوری گداها از خیابانها نمود. بر اساس قوانین جدید، گداهایی که به دلیل فقر شدید و نبود منابع درآمدی به این کار روی آورده بودند، به عنوان "گداهای مستحق" شناخته شده و قرار بود از سوی دولت حمایت شوند. این حمایتها شامل پرداخت کمکهای مالی، شناسایی دلایل اصلی روی آوردن افراد به تکدیگری و تلاش برای ایجاد فرصتهای شغلی برای آنها بود. با این حال، گزارشهای منتشر شده نشان میدهد که اجرای این قوانین با مشکلات زیادی مواجه بوده است. آمارهای ارائه شده از سوی دولت حاکی از جمعآوری دهها هزار گدا است، اما جزئیات دقیقی در مورد میزان کمکهای مالی پرداختی به این افراد و همچنین اقدامات انجام شده برای رفع مشکلات ریشهای تکدیگری ارائه نشده است. ریشهها و راهکارها آمارهای منتشر شده از سوی حکومت، تصویری تیره و تار از وضعیت گدایی در افغانستان ترسیم میکند. بر اساس این آمار، گدایی به عنوان یک پدیده اجتماعی گسترده، نه تنها در کابل بلکه در بسیاری از ولایات دیگر از جمله هرات، ننگرهار و... به شدت رواج یافته است. این آمار همچنین نشان میدهد که کودکان بیسرپرست، افراد معتاد و بسیاری دیگر، به دلایل مختلفی از جمله فقر، بیکاری و نبود فرصتهای برابر، به این شغل شرمآور روی آوردهاند. جامعهشناسان، ریشههای اصلی پدیده گدایی را در ناتوانی حکومتها در مدیریت صحیح اقتصاد و مبارزه با فقر جستجو میکنند. در مورد افغانستان، فقر گسترده و بیکاری به عنوان مهمترین عوامل تشدیدکننده این پدیده شناخته میشوند. بسیاری از افراد به دلیل نبود شغل مناسب و درآمد کافی، مجبور به گدایی میشوند تا بتوانند حداقل نیازهای اولیه خود و خانوادههایشان را تأمین کنند. با وجود تلاشهای حکومت سرپرست برای جمعآوری گداها، این اقدامات تاکنون نتایج مؤثری در بر نداشته است. زیرا برخوردهای سوری و مقطعی نمیتواند مشکلی را که ریشه در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی جامعه دارد، حل کند. برای مقابله با پدیده گدایی، نیازمند رویکردی جامع و بلندمدت هستیم که در آن به ریشههای اصلی این مشکل پرداخته شود. این برنامه باید بر اساس مطالعات میدانی و با در نظر گرفتن شرایط خاص افغانستان تدوین شود. برخی از مهمترین اقداماتی که میتوان در این زمینه انجام داد، عبارتند از: توسعه اقتصادی: توسعه اقتصادی افغانستان، کلیدی برای شکوفایی این کشور و بهبود معیشت مردم آن است. ایجاد فرصتهای شغلی پایدار و با درآمد مناسب، از طریق حمایت از بخش خصوصی و سرمایهگذاری در صنایع کوچک و متوسط، میتواند به کاهش نرخ بالای بیکاری و فقر کمک شایانی کند. دولت افغانستان با ایجاد محیطی امن و پایدار برای سرمایهگذاری، میتواند جذب سرمایهگذاران داخلی و خارجی را تسهیل کند. سرمایهگذاری در زیرساختها همچون راهها، انرژی، و ارتباطات، علاوه بر افزایش بهرهوری، به توسعه مناطق روستایی و کاهش نابرابریهای منطقهای نیز کمک خواهد کرد. همچنین، حمایت از کشاورزی و صنایع دستی که از منابع طبیعی افغانستان بهره میبرند، میتواند به ایجاد ارزش افزوده و صادرات کالاهای تولید داخل کمک کند. در نهایت، توسعه آموزشهای فنی و حرفهای و ارتقای سطح مهارت نیروی کار، از دیگر عوامل کلیدی برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و ایجاد اشتغال در افغانستان به شمار میرود. حمایت از گروههای آسیبپذیر: حمایت از گروههای آسیبپذیر، به ویژه زنان، کودکان، افراد معلول و سالمندان که به دلایل مختلفی از جمله تبعیض جنسیتی، محدودیتهای جسمی، یا افزایش سن، در معرض خطر بیشتری برای فقر و گرسنگی قرار دارند، امری ضروری و انسانی است. ارائه خدمات حمایتی جامع به این گروهها، از جمله کمکهای مالی هدفمند، دسترسی آسان به خدمات بهداشتی و درمانی، آموزشهای حرفهای مناسب با نیازها و تواناییهای فردی، و ایجاد فرصتهای اشتغال، میتواند به بهبود کیفیت زندگی آنها و کاهش میزان تکدیگری به عنوان یکی از تبعات ناگزیر فقر کمک شایانی کند. علاوه بر این، تقویت زیرساختهای اجتماعی و اقتصادی، مانند تامین مسکن مناسب، دسترسی به آب سالم و بهداشت، و ایجاد شبکههای حمایتی اجتماعی، میتواند به کاهش آسیبپذیری این گروهها در برابر شوکهای اقتصادی و اجتماعی و افزایش تابآوری آنها کمک کند. در نهایت، مشارکت فعال جامعه مدنی و سازمانهای مردمنهاد در کنار دولت، میتواند نقش مهمی در شناسایی دقیق نیازهای این گروهها، طراحی و اجرای برنامههای حمایتی موثر، و نظارت بر اجرای این برنامهها ایفا کند. مبارزه با فساد و توزیع عادلانه منابع: مبارزه جدی با فساد اداری و اقتصادی، کلید بهبود توزیع عادلانه منابع و کاهش شکاف عمیق نابرابریهای اجتماعی است. فساد، همچون آفتي خانمانسوز، ریشه در تمامی لایههای جامعه زده و با ایجاد یک چرخه معیوب، مانع از رشد و توسعهی پایدار میشود. هنگامی که منابع عمومی به جای خدمترسانی به تمامی آحاد جامعه، به جیب عدهای خاص سرازیر میشود، شکاف طبقاتی عمیقتر شده و اعتماد عمومی به نهادهای دولتی به شدت خدشه دار میشود. با شفافسازی فرایندهای اداری، تقویت نظارتهای مردمی و اعمال قوانین سختگیرانه علیه متخلفان، میتوان به تدریج فساد را ریشهکن کرده و زمینه را برای توزیع عادلانهی فرصتها و امکانات فراهم نمود. کاهش فساد، علاوه بر بهبود وضعیت اقتصادی جامعه، به افزایش مشارکت مردمی در امور عمومی، تقویت روحیهی عدالتخواهی و در نهایت، ایجاد یک جامعهی سالم و پویا کمک شایانی میکند.
رسانههای ایران گزارش دادهاند که جسد یک زن جوان اهل افغانستان در منطقه قیامدشت، در جنوب تهران پیدا شده است. در گزارش آمده است که پولیس تهران سه مرد را به اتهام دستداشتن در قتل این زن بازداشت کردهاند. روزنامه جمهوری اسلامی نوشته است که تا اکنون روشن نیست که انگیزه اصلی قتل این زن جوان اهل افغانستان چی بوده است. طبق گزارش رسانهها، جسد این زن جوان (روز جمعه، چهارم عقرب) در یکی از خیابانهای قیامدشت تهران کشف شده است. روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «بررسیهای اولیه نشان میداد که مقتول در یک مکان دیگری قربانی شده است و عاملان جنایت، جسد را ابتدا داخل کمد دیواری گذاشتند و به روستای موردنظر منتقل کردند.» پس از تحقیقات پولیس جمهوری اسلامی سه متهم دخیل در این قضیه شناسایی و به بازداشت شدهاند. گزارش شده است که جسد این زن جوان اهل افغانستان برای انجام معاینات دقیقتر به پزشکی قانونی منتقل شده و متهمان برای روشن شدن زوایای پنهان پرونده تحت بازجویی قرار گرفتهاند. هنوز انگیزه و چگونگی قتل این زن جوان افغانستانی روشن نشده است. باید گفت که شهروندان افغانستان طی چند ماه گذشته بارها مورد خشونت قرار گرفته و چند مورد نیز به جان باختن انجامیده است. گفتنیست که ایران از سالها به اینسو میزبان میلیونها افغانستانی است. در ماههای اخیر این کشور، روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان را آغاز کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی در آگوست 2021، تعدادی از شهروندان افغانستان بهشمول زنان معترض، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و خبرنگاران به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کردند.
احساس پوچی اغلباً با احساس بی اهمیت بودن خود همراه است و ارتباط محکمی با نا امیدی و سرزنش خود دارد. این احساس بی ارزشی میتواند باعث پریشانی زیاد در فرد شود تا حدی که زندگی روزمره را مختل کند. شاید وقتی که حس کنید هیچ از کارهایی که انجام میدهید درست نیستند یا هیچکدام از تلاشهایتان در وضعیتتان تفاوتی ایجاد نمیکنند حفظ انگیزه برایتان دشوار باشد. به همین دلیل است که یافتن روشهای برای غلبه بر احساس پوچی و کمک گرفتن از دیگران در صورت لزوم بسیار مهم است. در ادامه شرح خواهیم داد که این احساسات از کجا نشأت میگیرند و از چه راههای میتوان بر آن غلبه کرد. دلایل احساس بی ارزشی( پوچی) آسیبهای دوران کودکی: شاید در دوران کودکیتان تجارت منفی داشتهاید که اثرات دائمی بر شما گذاشته اند. غفلت، سوءرفتار و بدرفتاری در دوران کودکی همه در ایجاد احساس بی ارزشی نقش دارند. کودکانی که در معرض سوءرفتار قرار میگیرند یا والدین شان بصورت مدام از آنها انتقاد میکنند، اغلب در دوران بزرگسالی نیز دچار احساساتی آسیب پذیر خواهند شد. طبق تحقیقات این آسیبهای روحی در احساسی که فرد در بزرگسالی نسبت به خودش پیدا میکند نقش دارند و در ارتباط اند. مقصر دانستن خود بابت اتفاقات منفی: ممکن است رویدادهای منفی را به کارها یا ویژگیهای خودتان نسبت دهید. افرادی که بیشتر اتفاقات منفی را به دنیای درون خودشان ارتباط میدهند بیشتر دچار نشانههای افسردگی مانند حس بی ارزش بودن میشوند. انتقادات گذشته: ممکن است در گذشته دیگران از شما انتقاد کرده باشند. تجربیات گذشته که در آنها به فرد احساس تحقیر شدن یا مورد انتقاد قرار گرفتن دست داده باشد میتواند باعث شود که او احساس کند در هیچ حالتی ارزشمند نیست. مشکل مهار استرس: ممکن است برای تطبیق دادن خودتان با استرس مشکل داشته باشید. استرس به هردو صورت حاد و مزمن میتواند روی درکی که فرد از خودش دارد اثر منفی بگذارد. شاید بعد از تجربهی شکستهای مهم مانند مشکلات مالی، طلاق یا از دست دادن شغلتان احساس کنید دیگر ارزشی ندارید و اولویتی برای حفظ انگیزهیتان پیدا کرده نتوانید. مشکلات سلامت روان: ممکن است دچار یکی از مشکلات سلامت روان باشید که موجودیت آن شما را به سمت احساس پوچی هدایت کرده است. اختلالات خلق و خو مانند افسردگی عمده اغلب با نشانههای مانند: خجالت، احساس گناه، نا امیدی و بی ارزشی همراه اند. این نشانه ها سبب احساس پریشانی میشوند و مدیریت امورات روزانه را برای فرد دشوار میکنند و این روند زنجیره ای باعث بروز احساسات منفی نسبت به خود در فرد میشود. راهکارهایی جهت غلبه بر احساس بی ارزشی: با خودتان با محبت و احترام برخورد کنید افرادی که احساس بی ارزشی میکنند اغلب فکرهای منفی میکنند و حرفهای منفی به خودشان میزنند. شاید در ابتدا سخت به نظر برسد اما باید تمرکز کنید و رفتار مهربانانه با خودتان را در پیش بگیرید. هر وقت متوجه شدید که به خودتان در حال زدن حرفهای منفی هستید سعی کنید راههای را پیدا کنید تا این افکار را در چهار چوبی مثبتتر و واقعگرایانهتر قرار دهید. توجه کنید که احساس پوچی در چه مواقعی و تحت چه شرایطی به شما دست میدهد گاهی این احساسات منفی در پاسخ به موقعیت ها، افکار، رویارویی با برخی افراد یا برخی تجربیات ایجاد میشوند. توجه داشته باشید این افکار از چه زمانی شروع میشوند، وقتی که شروع میشوند چه اتفاقی در حال رخ دادن است و چه نوعی افکاری ممکن است در آنها دخیل باشد. به این ترتیب با شناسایی میتوانید به مبارزه با نشخوارهای فکریتان بروید. برای دیگران فعالیتی را انجام دهید: طبق تحقیقات، شرکت در فعالیتهای اجتماعی مانند: داوطلب شدن برای انجام کاری یا هر امر اجتماعی دیگری برای افرادی که نیاز به کمک دارند میتواند روی شادی و حال خوب شما اثر بگذارد و احساس مفیدیت را به شما بازگرادند. وقتی احساس پوچی میکنیم چطور باید از دیگران کمک بگیریم؟ یکی از نکات مهم که باید به خاطر داشته باشید این است که احساس بی ارزشی شاید یکی از مشکلات زمینهی سلامت روان باشد. اگر دائماً این احساس را دارید به طوری که از آن احساس پریشانی میکنید یا سبب میشود نتوانید خودتان را با امور روزانهتان تطبیق دهید باید از مشاورین بخش سلامت روان و روانشناسان کمک بگیرید. سخن پایانی: ممکن است هر یک از ما هرازگاهی دچار احساس بی ارزشی شویم، اما اگر این احساسات حالتی مزمن و فراگیر پیدا کند ممکن است مشکل ساز شوند. ولی خوشبختانه افرادی هستند که میتوانید از آنها راهکار و مشورههای حرفهای دریافت کنید. این کمکها شامل جلسات روان درمانی رو در رو، دریافت دارو، جلسات مشاورهی گروهی جهت کسب تعامل اجتماعی بیشتر و غیره میباشند. و همچنان در کنار همه ی موارد ذکر شده انجام مطالعات و کسب آگاهی بیشتر میتواند در ایجاد انگیزه، احساس ارزشمندی، هدفگذاری و غلبه بر احساس ناکارآمدی کمک کننده باشند. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»
سازمان ائتلاف برای زنان در روزنامهنگاری میگوید که در ۵ سال اخیر دستکم ۳۳ مورد تهدید علیه روزنامهنگاران زن افغانستانی از جمله ۷ مورد قتل را ثبت کرده است. این سازمان با نشر اعلامیهای گفته است که روزنامهنگاران زن در افغانستان در میان تهدیدات مداوم، فشارها، سانسور، قوانین سرکوبگر، خشونت، آزار و اذیت مجبور به زندگی و کار زیر سلطه «ظلم» هستند. این نهاد نسبت به تهدیدهای «غیرقابل تصور» علیه خبرنگاران زن در حاکمیت حکومت سرپرست ابراز نگرانی کرده و گفته است که وضعیت زنان خبرنگار «شوکهکننده» است. سازمان ائتلاف برای زنان در روزنامهنگاری گفت حکومت سرپرست در افغانستان حق فعالیت آزادنه روزنامهنگاران را سلب کرده، آنها را به خاموشی واداشته و زنان را از مشارکت در زندگی عمومی منع کرده است. این سازمان تاکید کرد که پس از حاکمیت حکومت فعلی در افغانستان در آگوست ۲۰۲۱، حداقل ۸۰۰ خبرنگار و فعال زن افغان را به محل امن منتقل کرده است. به گفته این سازمان، «زندگی برای خبرنگاران و بهطور کلی وضعیت آزادی مطبوعات در افغانستان تحت حاکمیت طالبان در معرض خطرات و چالشها بوده است.» این نهاد میگوید که به مستندسازی و برجستهسازی موارد تهدیدات علیه روزنامهنگاران زن در افغانستان تحت کنترول حکومت فعلی ادامه میدهد. سازمان ائتلاف برای زنان در روزنامهنگاری از جامعهی جهانی خواسته است تا امنیت روزنامهنگاران زن را در اولویت قرار دهد و از آزادی مطبوعات در افغانستان دفاع کند. این سازمان گفته است که روزنامهنگاران زن تحت حاکمیت حکومت سرپرست در ترس دائمی از زندان، آزار و اذیت، خشونت و حتا مرگ، تنها به دلیل انجام شغل خود در شرایط غیرقابل تصور زندگی میکنند. این در حالی است که حکومت فعلی در سه سال اخیر، محدودیتهای گستردهای بر فعالیت رسانهها در مجموع و بهویژه علیه روزنامهنگاران زن وضع کرده است. این سازمان گفته است که خبرنگاران و فعالان زن در داخل افغانستان از وضعیت نگرانکننده و تهدیدهای حکومت فعلی، شوکه شدهاند. سازمان ائتلاف برای زنان در روزنامهنگاری با خبرنگاران زن افغانستان ابراز همبستگی خود را اعلام کرده و متعهد است که رنجهای آنان را بازتاب میدهد تا صدای آنان از منظر رسانههای کشور محو نشود. این گزارش در حالی منتشر میشود که در تازهترین موارد حکومت فعلی دستور داده که تصویر زندهجان در رسانههای داخلی کشور متوقف شود. پس از این دستور نشرات دستکم ده رسانه از جمله «تلویزیون ملی» در تخار، قندهار و بادغیس متوقف شده است.
اتحادیه اروپا میگوید که در هر دو ساعت یک مادر در افغانستان بهدلیل عوارض قابل پیشگیری مربوط به بهداشت باروری و ولادی، جان خود را از دست میدهد. این اتحادیه با نشر اعلامیهای گفته است که ۹۰ درصد زنان و مادران در افغانستان به خدمات بهداشتی ضروری دسترسی ندارند. در اعلامیه آمده است که خدمات اولیهی بهداشتی تنها در اختیار ده درصد زنان قرار دارد. اتحادیه اروپا هشدار داد: «نرخ مرگومیر مادران، اطفال و نوزادان در میان بالاترین میزان مرگومیر جهان باقی مانده است. در هر دو ساعت یک مادر بهدلیل عوارض قابل پیشگیری مربوط به صحت باروری و ولادی، جان خود را از دست میدهد و بیستوپنج درصد شهروندان افغانستان در مناطق صعبالعبور و محروم زندگی میکنند.» در ادامه آمده است که اتحادیه اروپا ۱۶ میلیون یورو به سازمان جهان بهداشت و ۱۵ میلیون یورو به دفتر جمعیت سازمان ملل متحد در افغانستان برای بهبود خدمات بهداشتی کمک کرده است. این اتحادیه گفته است این حمایت مالی و ارائه کمکها برای بهبود خدمات تداوی بیماریهای غیرساری، از جمله سرطان و گسترش خدمات در بخشهای بهداشت باروری، نسایی و ولادی، نوزادان، صحت طفل و نوجوانان اختصاص داده شده است. در ادامه آمده است که افغانستان در ارائهی خدمات اولیهی بهداشتی، بهویژه برای زنان، جوانان و کسانیکه در مناطق محروم زندگی میکنند با چالشهای قابل توجهی مواجه است. ویرونیکا باسکوویک پوهر، سرپرست نمایندگی اتحادیه اروپا در افغانستان گفته است این حمایت مالی تضمین میکند که مراقبتهای بهداشتی به افرادی که بیشتر به آن نیازمند هستند، برسد و حوزههای حیاتی مانند صحت باروری، مراقبت از مادر و نوزاد و مبارزه با بیماریهای مزمن در اولویت قرار گیرند. وی تاکید کرد: «ما به این باور هستیم که با همکاری مستمر، مبتنی بر اعتماد، شفافیت و مشارکت، میتوانیم تاثیر پایداری بر صحت و رفاه آسیبپذیرترین قشر افغانستان، بهویژه زنان و اطفال بگذاریم.» او میگوید که این نهاد تعهد میکند که از دسترسی زنان و مردان در افغانستان، بهویژه در مناطق دورافتاده و محروم به خدمات بهداشتی ضروری اطمینان حاصل کند. همچنین ایدوین سینزا سلوادور، نمایندهی سازمان جهانی صحت نیز گفته است که با کمک جدید مالی این نهاد قادر خواهد بود تا دسترسی به مراقبتهای صحی با کیفیت بالا را برای بیماریهای غیرساری، از جمله سرطان در هفت ولایت افغانستان افزایش دهد. او گفته است که این نهاد تعهد میکند که از دسترسی زنان و مردان در افغانستان، بهویژه در مناطق دورافتاده و محروم به خدمات صحی ضروری اطمینان حاصل کند. کوابینا آسانتی انتیامو، نمایندهی صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در افغانستان نیز گفته است که آنان با این کمک به بیش از نیممیلیون نفر از جمعیت افغانستان دسترسی خواهند یافت و خدمات صحی جامعهمحور را تقویت خواهند کرد. قابل ذکر است که این کمک در حالی صورت گرفته است که نهادهای امدادرسان در سال جاری میلادی با کمبود شدید بودجه برای ارائهی خدمات به افراد نیازمند مواجه هستند و بارها در مورد پیآمدهای آن هشدار دادهاند. براساس آمار اوچا، برنامه پاسخ بشردوستانه برای افغانستان در سال ۲۰۲۴ با ۲.۰۹ میلیارد دالر کمبود بودجه مواجه است.
شفاخانهی امرجنسی کابل اعلام کرده است که در پی وقوع یک انفجار در منطقهی «سینمای پامیر» کابل ۱۱ زخمی به شمول زنان و کودکان به این شفاخانه منتقل شدهاند. این شفاخانه با نشر اعلامیهای گفته است که این انفجار حوالی ساعت ۲:۰۰ بعدازظهر امروز (چهارشنبه، ۲ عقرب) در یک مارکت پوشاک دست دوم رخ داده است. استفانو جنارو اسمیرنوف، از مسوولان شفاخانهی امرجنسی کابل تاکید کرد که افراد زخمی شامل یک دختر سهساله، یک پسر چهارساله، یک پسر ۱۶ ساله، دو زن و شش مرد هستند. او افزوده است که حال یکی از زخمیان وخیم است. وی میگوید که انفجار زمانی رخ داد که دروازهی مارکت پوشاک دست دوم باز شد و ورود مردم باعث ازدحام شد. استفانو جنارو اسمیرنوف گفت که بسیاری از کسانی که تحت تأثیر این حمله قرار گرفتهاند در فقر شدید بهسر میبرند. قابل ذکر است که بعدازظهر امروز شماری از شهروندان کشور در صحبت با رسانه گوهرشاد گفتهاند که از وقوع انفجار در منطقهی سینمای پامیر گزارش داده بودند، اما جزئیاتی در مورد آن ارائه نکردند. با این وجود، مسوولان امنیتی در کابل تا اکنون در مورد این انفجار اظهارنظر نکردهاند. همچنین تا اکنون هیچ فرد یا گروهی مسوولیت این انفجار را به عهده نگرفته است. باید گفت که منطقهی سینمای پامیر از مناطق مزدحم کابل است و عمدتا محل کار دستفروشان است.
اداره انکشاف بینالمللی ایالات متحده (USAID) گفته است که زمینهی آموزش کشت بهتر زعفران را برای بیش از ۱۰ نفر نفر به شمول هزاران زن کشاورز در هرات فراهم کرده است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که این برنامه آموزشی را تحت نام «برنامه جامع مدیریت آفات» برای ۱۰هزار و ۹۰ کشاورز در هرات برگزار کرده و آنان درباره کشت زعفران و مدیریت پایدار آفات آموزش اساسی دیدهاند. در ادامه آمده است که سه هزار و ۴۵۴ زن نیز از این برنامه آموزشی مستفید شدند. اداره انکشاف بینالمللی ایالات متحده تاکید کرد: «با آموزش مدیریت پایدار آفات، این دهقانان میتوانند معیارات بازارهای اروپا و آمریکا را برآورده ساخته و دسترسی خویش را به بازارهای پر منفعت جهانی گسترش دهند.» کشت زعفران برای نخستینبار تقریباً دو دهه قبل در ولایت هرات آغاز شد و این گیاه در حال حاضر، در بیشتر ولایات کشت میشود. بر اساس معلومات وزارت زراعت، آبیاری و مالداری، در سال ۲۰۲۱ بیش از ۲۱ تن زعفران در افغانستان تولید شده بود. باید گفت که زعفران افغانستان از نظر ذایقه شهرت جهانی دارد و انستیتیوت جهانی ذایقه و کیفیت در بلجیم امسال برای نهمین بار لقب بهترین زعفران را به افغانستان داد. همچنین در تازه ترین مورد، وزارت صنعت و تجارت حکومت سرپرست گفته است که در شش ماه نخست سال جاری خورشیدی، ۸۰ تن زعفران به ارزش ۲۰.۵ میلیون دالر به کشورهای منطقه و جهان صادر شده است. آخندزاده عبدالسلام جواد، سخنگوی این وزارت، با فرستادن یک ویدیویی به خبرنگاران گفت که بیشتر صادرات زعفران افغانستان به هند، اسپانیا، عربستان سعودی، امارات متحدهی عرب، آمریکا، فرانسه، آلمان و بریتانیا انجام شده است. اداره انکشاف بینالمللی ایالات متحده تاکید کرد: «ما به افغانها کمک میکنیم تا تجارت خود را تقویت کرده و به کار و بار خود ادامه دهند. دهقانان را قادر میسازیم تا برای خانوادهها و جوامع خود غذا و فرصتهای شغلی را در سراسر کشور فراهم کنند و ما تلاش میکنیم تا دسترسی مساوی به آموزش برای همه دانشآموزان، به شمول مردان، پسران و دختران فراهم شود.» این اداره میگوید که تلاشهای خود روی تقویت جامعه مدنی و حقوق بشر به ویژه حقوق زنان و دختران نیز در افغانستان ادامه خواهد داد.
منابع محلی از ولایت ننگرهار میگویند که یک زن جوان در ولسوالی بتیکوت این ولایت خودکشی کرده است. دستکم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفتهاند که این زن روز (سهشنبه، ۱ عقرب) در منطقه «باریکاب»، از مربوطات ولسوالی بتیکوت ولایت ننگرهار خود را حلقآویز کرده و خودکشی کرده است. منبع تاکید کرد که تا اکنون دلیل و انگیزهی این اقدام مشخص نشده است. همچنین مسوولان محلی در ننگرهار این رویداد را تأیید کردهاند. اما جزییات ارائه نکردهاند. چندی پیش نیز یک جوان در ولسوالی بتیکوت خودکشی کرده بود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایت شرق کشور پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر اعلام کرده است که ۳.۲ میلیون کودک زیر سن پنج سال و ۸۴۰ هزار زن باردار و شیرده در افغانستان از بیماری سوءتغذیه حاد رنج میبرند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که بحران سوءتغذیه در میان کودکان، زنان باردار و شیرده، تحت حاکمیت حکومت سرپرست افزایش یافته است. در بخشی از این گزارش، آمده است که ولایتهای قندهار و پکتیکا گواه بیشترین افراد مبتلا به سوءتغذیه است. براساس این گزارش در قندهار ۱۳۰ هزار و ۳۸۶ کودک زیر سن پنج سال و ۴۱ هزار و ۳۵۴ زن باردار و شیرده به سوءتغذیه حاد مبتلا هستند. همچنان در بند دیگر گزارش آمده است که ۴۷ هزار و ۶۴۷ کودک و ۱۷ هزار و ۵۸ زن در پکتیکا نیز با سوءتغذیه حاد دستوپنجه نرم میکنند. فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر در گزارش خود تصریح کرده که مرگومیر کودکان و زنان، ناشی از سوءتغذیه در قندهار و پکتیکا ۶.۴ درصد و در سایر نقاط کشور سه درصد است. این نهاد با ابراز نگرانی افزوده که از ماه می تا سپتامبر سال جاری،شمار مبتلایان سوءتغذیه بهطور قابل توجهی افزایش یافته و وضعیت به سطح “نگرانکنندهای” رسیده است. در این گزارش بحران اقلیمی، کاهش کمکهای بشردوستانه و همچنان افزایش سطح فقر در میان خانوادهها از عوامل مهم بلند رفتن آمار سوءتغذیه در میان کودکان و زنان باردار و شیرده عنوان شده است. این در حالی است که چند ماه پیش نیز برنامه جهانی غذا (WFP) اعلام کرده بود که سه میلیون کودک در افغانستان به بیماری سوءتغذیه مبتلا هستند. چند روز پیش نیز بانک جهانی اعلام کرده بود که افغانستان تحت حکومت سرپرست در میان ۲۶ کشور فقیرترین جهان است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، به دلیل محدودیتهای این گروه علیه شهروندان و کاهش کمکهای بینالمللی، اقتصاد خانوادهها در کشور بهشدت کاهش یافته است.