مسوولان محلی در ولایت ننگرهار می‌گویند که در نتیجه‌ی انفجار بالون گاز در ولسوالی بتی‌کوت این ولایت، هشت عضو یک خانواده به‌شمول سه زن زخمی به شدت شدند. سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی پولیس ولایت ننگرهار به رسانه‌ها گفته است که این رویداد روز گذشته (جمعه، ۱۲ ثور) در منطقه‌ی «داکی» از مربوطات ولسوالی بتی‌کوت این ولایت رخ داده است. آقای حماد تاکید کرده است که این بالون گاز هنگام آشپزی کردن در یک خانه‌ی مسکونی منفجر شده است. او افزوده است که در نتیجه‌ی این رویداد پنج مرد و سه زن زخمی شده‌اند. همچنین در ادامه آمده است که زخمیان این رویداد برای درمان به شفاخانه حوزوی ولایت ننگرهار منتقل‌ شده‌اند. همچنین یک منبع گفته است که وضعیت دوتن از زخمیان این رویداد وخیم می‌باشند. منبع تاکید کرده است که زخمی‌های این رویداد بین ۴۰ تا ۵۰ سال سن دارند. بر اساس گزارش‌ها، چند روز پیش هم در روستای «الندر» در حومه‌ی شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور در پی انفجار یک بالون گاز در خانه‌ای مسکونی، چهار زن و یک مرد از اعضای یک خانواده زخمی شدند. این رویدادها بیشتر با شروع فصل سرما و زمستان و استفاده‌ی غیراستندرد از گاز برای گرم کردن خانه‌ها در نقاط مختلف کشور رخ می‌دهد.

منابع محلی از ولایت هرات می‌گویند که یک موتر سواری در داخل «بند آب پاشدان» این ولایت سقوط و تمام سرنشینانش به شمول کودکان و زنان غرق شده و جان باخته‌اند. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند این حادثه روز (جمعه، ۱۲ ثور) زمانی رخ داد که یک موتر در بلندی بند پاشدان قرار می‌گیرد که ناگهان به طرف شیوگی/یاپینی بند به حرکت می‌افتد و داخل بند سقوط می‌کند. منبع تاکید کرده است که داخل این موتر یک دختر پنج ساله، ۱۸ ساله، خانم ۲۱ ساله، ۳۵ساله و خانم ۴۲ ساله بوده که به داخل بند پاشدان غرق شده است. منبع افزود که موتر و جسد این افراد شام روز گذشته توسط مردم محل و افرادی‌که برای تفریح به این بند رفته بودند، کشیده شدند. منبع در مورد دلیل این رویداد چیزی نگفته است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت هرات تا اکنون در این مورد جزییات ارائه نکرده‌اند. با این حال شهروندان هرات از عموم کسانی که برای تفریح به این موقعیت می‌روند و می‌خواهند تا از نزدیکی به بند و آب بازی در آن خودداری کنند. از آغاز سال روان این دومین حادثه از غرق شدن در داخل آب بند پاشدان گزارش شده است. بند پاشدان هرات به دلیل نزدیکی به مرکز شهر هرات به یکی از بزرگترین محفل تفریحگاه شهروندان این ولایت تبدیل شده است.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در ۱۸ ماه گذشته، نزدیک به یک میلیون مهاجر افغان از پاکستان اخراج شده‌اند. این کمیته روز (جمعه، ۱۲ ثور) با نشر گزارشی گفته است که تنها در ماه اپریل سال جاری میلادی، ۱۴۵ هزار مهاجر از پاکستان اخراج شدند. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ تاکید کرده است که مهاجران پس از بازگشت، در کمپ‌ها با چالش‌های جدی مواجه می‌شوند؛ به‌گونه‌ای که حتا تا چهار خانواده در یک چادر اسکان داده می‌شوند. در گزارش آمده است که روزانه چهار تا شش هزار تن وارد کشور می‌شوند و این موج بازگشت، فشار زیادی بر خدمات بهداشتی و منابع غذایی وارد کرده است. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ برای رسید‌گی به نیازهای بازگشت‌کننده‌گان، ۲۵ میلیون فرانک سوئیس درخواست کمک کرده است. در حالی‌ که پاکستان و ایران اقدام به اخراج جمعی مهاجران افغانستانی کرده‌اند، حکومت سرپرست آمادگی لازم برای پذیرش بازگشت‌کنندگان را ندارند. این در حالی است که پاکستان از اول اپریل اخراج اجباری مهاجران افغانستانی که دارای کارت شهروندی افغانستان (پی‌اوآر) و (آی‌سی‌سی) استند را آغاز کرد. با آغاز این روند نگرانی‌ها از افغانستانی‌ها در معرض خطر نیز افزایش یافته است. به ویژه زنان و دختران که در افغانستان از حقوق ابتدایی خود محروم اند و شماری از آنان پس از حاکمیت طالبان به دلیل محدودیت‌های موجود بر زنان و دختران به این کشور پناهنده‌ شده‌ بودند. پیش این نیز، شماری از نهادهای حقوق بشری از اخراج اجباری مهاجران افغانستانی از پاکستان و سرنوشت نامعلوم آنان در حاکمیت حکومت سرپرست ابراز نگرانی کرده و از دولت پاکستان خواسته بودند که این روند را متوقف کنند.

گیسو یاری، فعال حقوق زن و کمیشنر پیشین کمیسیون‌ اصلاحات اداری و ملکی افغانستان، برنده‌ی «جایزه دانش‌آموختگان برتر اخیر» در سال ۲۰۲۵ میلادی دانشگاه کلمبیا شد. گیسو یاری که در رشته‌ی مطالعات خاورمیانه، جندر و نیز حقوق بشر در سطح دکترا تحصیل کرده است، این جایزه را به پاس تلاش‌های حقوق بشری و فعالیت‌های مدنی روز (دوشنبه، ۸ ثور) از سوی هیات علمی دانشگاه کلمبیا دریافت کرده است. این جایزه طی مراسمی در دانشکده‌ی تحصیلات تکمیلی هنر و علوم دانشگاه کلمبیا به خانم یاری اهدا شده است. خانم یاری در متن سخنرانی خود نوشته است که در طول بیش از سه‌ونیم سال گذشته، افغانستان تحت آپارتاید جنسیتی قرار گرفته است. او با اشاره به محدودیت‌های شدید حکومت سرپرست علیه حقوق و آزادی‌های اساسی زنان و دختران، گفته است که حکومت فعلی جنگی سیستماتیک را علیه زنان کشور آغاز کرده‌اند. او افزوده است که حکومت فعلی بیش از ۱۳۰ فرمان برای محرومیت زنان از آزادی‌ها، حضور در اجتماع، کرامت و حقوق آنها صادر کرده‌اند. این فعال حقوق زن در سخنرانی خود گفته است که زنان و دختران افغانستان حتی در تبعید صحبت می‌کنند، مقاومت می‌کنند و تجربیات خود را ثبت می‌کنند. خانم یاری تاکید کرده است که زنان و دختران افغانستان دیگر سکوت نکرده و ارزش‌های خود را با راحتی یا آسایش جایگزین نمی‌توانند. او در ادامه افزوده است که کار زنان و دختران و آنچه در افغانستان می‌گذرد، اغلب نادیده گرفته می‌شود. خانم یاری در سخنرانی خود تاکید کرده آنچه در افغانستان جریان دارد، نباید فراموش شود. جایزه‌ی دانش‌آموختگان برتر اخیر دانشگاه کلمبیا به دانشجویانی اعطا می‌شود که در راستای دفاع از حقوق بشر فعالیت‌های برجسته‌ای انجام داده‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که ۹۰ درصد مرگ‌ومیر مادران در افغانستان با امکانات ساده قابل پیش‌گیری است. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۱۱ ثور) پیام تام فلیچر، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه در حساب کاربری ایکس را بازنشر و تاکید کرده که یونیسف تنها قادر به حمایت از ۶۰ درصد مراکز صحی است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد هشدار داده است که کاهش کمک‌ها ممکن است توانایی این نهاد در حمایت از زنان باردار را از بین ببرد. همچنین تام فلیچر، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان نیز نسبت به پیامدهای کاهش کمک‌ها هشدار داده و افزوده است: «زنانی که سه ساعت با دوچرخه راهی بیمارستان می‌شوند تا زایمان کنند، مین‌هایی که پاک‌سازی نشده‌اند، نوزادانی که جان می‌دهند.» این در حالی است که ایالات متحده آمریکا، به‌عنوان بزرگ‌ترین ارایه‌دهنده کمک‌های بشردوستانه به افغانستان، تمامی برنامه‌های خود از جمله حمایت از مادران و نوزادان را قطع کرده است. قطع کمک‌های بشردوستانه آمریکا باعث شده که شماری زیادی از نهادهای بین‌المللی فعالیتش را در افغانستان متوقف کند.

منابع محلی از ولایت هلمند می‌گویند که یک زن در ولسوالی «مارجه» این ولایت شوهرش را به‌دلیل ازدواج دوم به قتل رسانده است. شماری از رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند که این رویداد دیشب (سه‌شنبه، ۹ ثور) در منطقه‌ی «کلاچه» از مربوطات در نزدیکی بازار ولسوالی مارجه رخ داده است. در گزارش‌ها آمده است که شوهر ۴۰ ساله‌ی این زن دو روز پیش، برای دومین‌بار ازدواج کرده بود. منابع تا اکنون در مورد چگونگی قتل این مرد معلومات ارائه نکرده‌اند. منبع تاکید کرده است که این خانواده اصالتا اهل ولسوالی دهراوود ارزگان هستند. فرماندهی پولیس ولایت هلمند نیز این رویداد را تأیید کرده و گفته است که این زن را به اتهام قتل بازداشت کرده است. قتل‌های ناموسی هرازگاهی در ولایت مختلف افغانستان رخ می‌دهد. پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، قتل‌های مرموز در بین زنان به‌گونه بی‌پیشینه افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است.

دادگاه عالی حکومت سرپرست در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که یک زن و یک مرد را به اتهام داشتن رابطه خارج از ازدواج در ولایت ننگرهار شلاق زده است. این دادگاه امروز (سه‌شنبه، ۹ ثور) با خبرنامه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این دو تن در ولسوالی ده‌بالای ننگرهار شلاق زده شده‌اند. در خبرنامه آمده است که هر یک از این افراد به ۳۹ ضربه شلاق محکوم شده‌اند. حکومت سرپرست روز گذشته نیز دو تن، از جمله یک زن، را در ولایت سرپل شلاق زده بود. قابل ذکر است که حکومت فعلی در روزهای اخیر مجازات اعدام و شلاق‌زدن افراد متهم را در ملاءعام افزایش داده‌اند. نهادهای بین‌المللی حقوق‌‌ بشری اعدام و مجازات بدنی افراد متهم را خلاف قوانین بین‌المللی و کرامت انسانی می‌دانند و خواستار توقف آن هستند.  

برنامه‌ی جهانی غذای سازمان ملل متحد (WFP) برای افغانستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که آژانس همکاری توسعه‌ای بین‌المللی سویدن (سیدا) ۲.۲ میلیون دالر برای حمایت از تغدیه مادران و کودکان در افغانستان کمک کرده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با این مبلغ بیش از ۱۲۵ هزار مادر و کودک در افغانستان با تغذیه‌ی نجات‌بخش حمایت خواهد کرد. برنامه‌ی جهانی غذا تاکید کرده است که بیش از ۵۵۰ تُن «غذای مغذی تخصصی» را به‌مدت سه ماه برای مادران و کودکان افغانستان فراهم می‌کند تا از بیماری سوءتغذیه جلوگیری شود. این سازمان در ادامه نوشته است که ۱.۲ میلیون مادر باردار و شیرده در افغانستان از بیماری سوءتغذیه رنج می‌برد. همچنین برنامه جهانی غذا با اشاره به افزایش مبتلایان به بیماری سوءتغذیه در کشور نوشته است که براساس پیش‌بینی سازمان جهانی صحت، ممکن است که ۳.۵ میلیون کودک خردسال در سال جاری میلادی در افغانستان به بیماری سوءتغذیه مبتلا شوند. همچنین موتینتا چیموکا، مدیر منطقوی برنامه جهانی غذا در افغانستان گفته است که حمایت از تغدیه‌ی مادران و کودکان خردسال‌ «برای سالم ماندن آن‌ها و برای آینده‌ی خانواده‌ها بسیار مهم است.» در ادامه آمده است که در سال گذشته‌ی میلادی، WFP به نزدیک به ۱۲ میلیون نفر در افغانستان کمک کرد که بیش از نیمی از آنها زنان و دختران بودند. این در حالی است که سازمان جهانی صحت اوایل ماه حمل سال‌ جاری خورشیدی در اعلامیه‌ای هشدار داده بود که افغانستان با شدیدترین بحران سوءتغذیه کودکان در تاریخ خود مواجه است. همچنین این نهاد پیش از این نیز گفته بود که حدود ۱.۲ میلیون مادر باردار و شیرده در افغانستان از بیماری سوءتغذیه رنج می‌برند که «نیاز فوری به درمان و تغذیه دارند.»

مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت ننگرهار می‌گویند یک زن و کودکش پس از پریدن به داخل رودخانه‌ای در شهر جلال‌آباد، مرکز این ولایت جان خود را از دست داده‌اند. سید طیب حماد، سخنگوی فرماندهی ننگرهار گفته است که این رویداد امروز (شنبه، ۶ ثور) در منطقه‌ی «درونته» از مربوطات ناحیه‌ی هفتم شهر جلال‌آباد، مرکز این ولایت رخ داده است. وی تاکید کرده است که این زن به همراه دو فرزندش، خودشان را به رودخانه انداخته بودند، اما یکی از فرزندانش توسط مردم محل نجات یافته است. آقای حماد در ادامه افزوده است که کودک نجات‌یافته برای درمان به شفاخانه‌ی حوزوی ننگرهار منتقل شده است. مسوولان محلی تا اکنون در مورد دلیل اصلی این رویداد جزییات ارائه نکرده است. سخنگوی فرماندهی پولیس ولایت ننگرهار گفته است که تحقیقات در مورد این رویداد آغاز شده است. همچنین منابع محلی در ننگرهار نیز امروز از پیدا شدن جسد یک زن در مرکز این ولایت خبر داده بودند. باید گفت که میزان خودکشی زنان، دختران و نوجوان در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، عدم دسترسی به درمان، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.