پنج زن جوان که در داخل افغانستان فعالیت میکنند، برای ارجگذاری ذکیه خدادادی، برنده مدال برنز در مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس، لباس ورزشی دستدوزی اختصاصی طراحی کردهاند. سازمان مدنی «ومن پوست» با نشر اعلامیهای گفته است که قرار است خانم خدادادی، این لباس را در مراسم اختتامیه مسابقات المپیک پاریس به تن کند. این سازمان با انتشار عکسهایی از لباس طراحی شده برای ذکیه خدادادی، نوشته است که اعضای سازمان «ومن پوست» لباس اختصاصی این ورزشکار زن اهل افغانستان را طراحی کردند و این اقدام «نمایانگر توانایی دختران و زنان افغانستان» است. در طرح این لباس از صنعت دستدوزی رایج در بخشهای مختلف افغانستان استفاده شده است. باید گفت که در آستینهای لباس طرحخامکدوزی هزارگی و چرمهدوزی کوچی مشاهده میشود که طرفداران زیادی در میان زنان و دختران افغانستان دارد. براساس معلومات، پنج دختر در افغانستان، با سنین بین ۱۸ تا ۲۵ سال، یک ماه پیش تصمیم گرفتند برای قدردانی از تلاشهای ذکیه خدادادی، برنده مدال برنز پاراتکواندوی مسابقات پارالمپیک پاریس، لباسهای دستدوزی طراحی کنند. سازمان «ومن پوست» اعلام کرد که این دختران، که به دلایل امنیتی نمیخواهند نامشان در رسانهها ذکر شود، در بخش خیاطی و طراحی در کابل فعال هستند و این اقدام را برای گسترش همدلی و همبستگی میان زنان افغانستان انجام دادهاند. طراحان لباس اختصاصی برای ذکیه خدادادی تاکید کردند که زنان افغانستان بیش از هر زمان دیگر به اتحاد و همبستگی نیاز دارند. این در حالی است که ذکیه خدادادی، ورزشکار پاراتکواندو از تیم پناهندگان، برای نخستین بار در تاریخ موفق به کسب مدال از بازیهای پارالمپیک شد. او روز (پنجشنبه ۸ سنبله) در پارالمپیک پاریس، ورزشکاران کوبا و ترکیه را شکست داد و حریف مراکشی او به دلیل آسیب دیدگی قادر به ادامه مسابقه نشد، بنابراین ذکیه برنده مدال برنز شد.
برچسب: المپیک پاریس
کارشناسان سازمان ملل متحد، بهشمول ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوقبشر این سازمان برای افغانستان از حضور ورزشکاران زن اهل افغانستان در المپیک ۲۰۲۴ پاریس ستایش کردهاند و خواستار افزایش حمایت و اختصاص منابع بیشتر به آنان شدند. کارشناسان سازمان ملل متحد با ارسال نامهای به کمیتهی بینالمللی المپیک نوشتهاند که نهادهای ورزشی بینالمللی مؤظف هستند تا سیاستهای ظالمانهی حکومت سرپرست در افغانستان را به چالش بکشند و از ورزشکاران زن در هرکجا که هستند، حمایت کنند. آنان از نهادهای بینالمللی ورزشی خواستهاند که از هرگونه اقدامی که میتواند بهعنوان همدستی با سیاستهای «تبعیضآمیز و غیرقانونی» حکومت سرپرست تعبیر شود، خودداری کنند. کارشناسان سازمان ملل متحد در این نامه، از«ترکیب متوازن جنسیتی» تیم افغانستان در المپیک پاریس که با حمایت کمیتهی بینالمللی المپیک تشکیل شده، ستایش و آن را یک شروع خوشآیند توصیف کردهاند و اما گفتند که این کمیته باید کارهای بیشتری انجام دهد. در نامه آمده است که حکومت فعلی نزدیک به سه سال است که زنان و دختران افغانستان را از شرکت در همهی رشتههای ورزشی منع کرده است و این امر نقض غیرقابل قبول حقوق آنان است. در ادامه آمده است: «این ممنوعیت بخشی از سیستم نهادینهشدهی حکومت فعلی در مورد تبعیض و ظلم جنسیتی است که ممکن است به جنایت علیه بشریت تبدیل شود.» کارشناسان سازمان ملل متحد تاکید کردند: «ضروری است که زنان ورزشکار الهامبخش و با استعداد افغانستانِ در اوج ورزش در پاریس و همچنین در مسابقات دیگر دیده شوند، بهویژه زمانیکه از زندگی عمومی در کشور خود طرد شدهاند. مشارکت آنها در مقابل ظلم و ستم سیستماتیک طالبان و طرد زنان و دختران است.» مقامهای سازمان ملل متحد میگویند که در نامهی خودشان، مسوولیت نهادهای ورزشی را تحت منشور سازمان ملل متحد، اعلامیهی جهانی حقوقبشر و منشور المپیک یادآوری کردهاند و از این که برخی از اعضای کمیتهی بینالمللی المپیک قادر نیستند و یا نمیخواهند به تعهدات سازمانی خود در مورد حق مشارکت برابر و بدون تبعیض زنان و دختران عمل کنند، ابراز نگرانی کردهاند. باید گفت که در المپیک پاریس هفت ورزشکار زن افغانستانی حضور دارند که همه در تبعید بسر میبرند؛ سه نفر در تیم افغانستان و چهار نفر در تیم پناهندگان. تیم افغانستان برای المپیک پاریس متشکل از سه ورزشکار مرد و سه ورزشکار زن است که از سوی کمیتهی بینالمللی المپیک و در مشوره با مقامهای پیشین کمیتهی المپیک افغانستان تشکیل شده است.
ماجرا از کلاس ۳۰ دقیقهای کاراته در بالکن خانهشان در پیشاور پاکستان شروع شد. آن زمان نگاره شاهین، پناهنده المپیکی یازده ساله بود و بیشتر مدت عمر کوتاهش در پناهندگی و مهاجرت گذشته بود. نگاره در سال ۱۹۹۳ میلادی وقتی نوزاد بود همراه با والدینش از کشورشان افغانستان گریختند. مادرش دو روز و دو شب در گذر از کوهها و گردنهها او را در آغوش گرفته بود. او برای پرداختن به ورزش موردعلاقهاش، از اولین و آخرین کلاس کاراته تا حضور در رقابتهای جودوی المپیک به عنوان عضو تیم پناهندگان المپیک ناچار به عبور از موانع فراوانی بوده است. از سال ۲۰۲۲ میلادی به این طرف، این ورزشکار ۳۱ ساله در تورنتو-کانادا زندگی میکند و آموزش میبیند. نگاره شاهین که دوران تحصیل خود را در پاکستان گذرانده و در مسیر رفتوآمد خود به مکتب پناهندگان ناچار بود اذیت و آزار مردان و قلدری و زورگوییهای همسالانش را تحمل کند. در مطلبی که در مجله لایف تورنتو-کانادا منتشر شده است، او میگوید: «روزی مردی مسن مزاحم من و خواهرم شد. او بر سر من فریاد کشید و مرا روی زمین هل داد. دلم میخواست با مشت او را بزنم اما نمیدانستم چطور میتوانم این کار را بکنم». مادرش به او گفت که باید یاد بگیرد از خودش دفاع کند. مکتبی که میرفت چه در برنامههای رسمی و چه در برنامههای فوقبرنامه آموزش فنون رزمی نداشت. نگاره از طریق اقوام دور خود از وجود مربی کاراته در نزدیکی مکتب خبردار میشود. مربی مرد نمیتوانست در آموزشگاه به او آموزش بدهد اما میتوانست به خانه او بیاید. چیزی نگذشت که نگاره توانست در بالکن خانه خالهاش تمرین را شروع کند. نگاره میگوید:«مادرم گفت این فضا را خانواده میتواند در اختیار تو بگذارد و تو باید تا جاییکه میتوانی از آن استفاده کنی.» کمی بعد نگاره شاهین در رقابتهای محلی کاراته شرکت کرد. مربی او شور و اشتیاق و مهارت او را به خوبی دریافته بود و به او پیشنهاد کرد در مسابقات جودو شرکت کند. «اولین مربی من گفت تا زمین نخوری بلند شدن را یاد نمیگیری. این توصیه در دوران کودکی به من انگیزه فراوانی داد». او همچنین خاطره تماشای مسابقات کشتی حرفهای آمریکا را در دوران کودکی همراه با پدرش که از علاقمندان ورزش کشتی بود به یاد دارد. جودو به او اعتمادبهنفس داد تا خودش را پیدا کند و با وجود همه رنج و سختیهای آوارگی و پناهندگی بتواند از زندگی لذت ببرد. همچنین شکبه خبری بیبیسی نوشته است که مربیهای نگاره شاهین کمکم متوجه مهارت او میشدند. او به جایی رسید که همراه با تیم ملی جودو پاکستان آموزش دید اما به دلیل نداشتن گذرنامه پاکستانی نتوانست همراه با آنها در مسابقات شرکت کند. در سال ۲۰۱۴ نگاره شاهین به افغانستان بازگشت و در دانشگاه آمریکایی کابل در رشته علوم سیاسی و مدیریت دولتی تحصیل کرد. [caption id="attachment_15252" align="aligncenter" width="657"] عکس: شبکههای اجتماعی[/caption] او با تیم ملی افغانستان هم تمرین کرد و مردان همتیم از حضور او استقبال کردند. در مجله لایف تورنتو آمده است:«در هنگام تمرین ما مثل خانواده بودیم و آنها با من مانند خواهرشان رفتار میکردند». او به تمرین و مسابقه ادامه داد و به عنوان ورزشکار زن در افغانستان مورد توجه فراوان قرار گرفت که تا حدودی ناخواسته هم بود. او به بیبیسی میگوید: «من با خشونتهای سایبری بیحد و اندازهای روبهرو شدم. این خشونتها مدتی بعد به آزار و اذیت واقعی تبدیل شد». او میگوید: «چندین بار خودروها دنبال ما کردند. یک بار قوطی نوشابه به طرف مادرم پرتاب کردند که با مهارت توانستم او را نجات دهم». در اولین مسابقه در المپیک توکیو نگاره شاهین دچار آسیبدیدگی شانه شد. در سال ۲۰۱۸ او کشور زادگاهش را ترک کرد. او میگوید: «همیشه میگویم من برای بار دوم آواره شدم». او برای ادامه تحصیلات در رشته کارآفرینی و تجارت بینالمللی به روسیه رفت. برخلاف استقبال در تمرینات افغانستان او نتوانست گروه مناسبی برای تمرین در روسیه پیدا کند. یک سال به تنهایی تمرین کرد که آن را تلخترین دوران ورزشی خود مینامد. در سال ۲۰۱۹ با یکی از اعضای فدراسیون بینالمللی جودو ملاقات کرد که به او پیشنهاد داد وارد تیم پناهندگان المپیک شود. او صلاحیت شرکت در بازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو را کسب کرد، اما به دلیل آسیبدیدگی شانه در اولین مسابقه از دور مسابقات خارج شد. تا اینکه تحصیلاتش را در روسیه تمام کرد و در همان زمان وضعیت افغانستان بهشدت وخیم شده بود. نگاره میگوید:«من گیر افتاده بودم.» او به پاکستان بازمیگردد اما از ترس جانش بیشتر اوقات در خانه میماند. او به دلیل عدم رعایت حجاب در مسابقات مورد حملات و انتقادهای شدیدی قرار گرفت که باعث شد در مورد گامهای بعدیاش بیشتر فکر کند. در این زمان بود که به کمک بنیاد المپیک پناهندگان و آژانس پناهندگان سازمان ملل امکان زندگی و آموزش در کانادا برای او فراهم شد. نگاره شاهین برای ادامه تحصیل در رشته توسعه بینالملل در تورنتو پذیرفته شد. [caption id="attachment_15253" align="aligncenter" width="649"] عکس: شبکههای اجتماعی[/caption] سپتامبر ۲۰۲۲ به کانادا رسید. لحظهای تلخ و شیرین برای ورزشکاری که در جستجوی ثبات و آرامش سه کشور گوناگون را آزموده است. در این شهر کانادا بود که زندگی ورزشی او در رشته جودو جان تازهای گرفت. در پاریس او یکی از ۳۷ ورزشکاری است که در تیم پناهندگان بازی میکند. تیمی که نگاره شاهین به حضور در آن افتخار میکند. نگاره امروز (شنبه، ۲۰ اسد) قرار است یک بار دیگر روی تشک بیاید و به نمایندگی از تیم پناهندگان برای اولین بار در مسابقه مختلط شرکت کند. او پیش از مسابقات به فدراسیون بینالمللی جودو گفت: «مسابقات تیمی هیجان بیشتری دارد، چون من همیشه به همتیمیهایم نگاه میکنم و نمیتوانم بگذارم آنها شکست بخورند به همین دلیل برای همه آنها مبارزه میکنم.» پس از بازیها نگاره شاهین تصمیم دارد کانادا را خانه خود اعلام کند. او اکنون اقامت دائم کانادا را دریافت کرده است و امیدوار است روزی بتواند یار و مددرسان پناهندگانی مانند خودش باشد. مادر و پدر او هنوز پاکستان هستند و از اینکه او توانسته رؤیای حضور در المپیک را تحقق بخشد شادمان هستند. او میگوید در سختترین دورانها متکی به حمایت و پشتیبانی خانوادهاش بوده است. «خواهرم همیشه میگفت من اطمینان دارم که تو سرانجام روزی به هدفت میرسی و همه این روزهای سخت تبدیل به خاطره میشود و میتوانی به آنها بخندی.» «و حالا زمانی است که میتوانم به هر آنچه از سر گذراندم بخندم.»
ذکیه خدادادی، ورزشکار زن اهل افغانستان که پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست، کشور را ترک کرده بود، در پارالمپیک ۲۰۲۴ که بخشی از رقابتهای المپیک در پاریس است، در پی کسب مدال طلا است. خانم خدادادی گفته است که او به نام زنان و دختران کشورش رقابت میکند که طی سه سال گذشته به تدریج از حقوق اجتماعی، آموزشی و سیاسی خود محروم شدند. خبرگزاری استوشیدپرس گزارش داده است که این تکواندوکار پارالمپیک در سال ۲۰۲۱ میلادی در توکیو تاریخساز شد و به عنوان اولین زن ورزشکار افغانستانی پس از تسلط حکومت فعلی در یک رویداد ورزشی بینالمللی شرکت کرد. ذکیه خدادادی در زمان بازگشت حکومت سرپرست به قدرت از رقابت منع شده بود. او پس از بیرون شدن از افغانستان و درخواست جامعهی بینالمللی، اجازهی این را یافت تا برای کشورش رقابت کند. این ورزشکار زن در صحبت با اسوشیتدپرس گفته است: «برای من سخت است، زیرا دوست دارم با پرچم کشورم رقابت کنم؛ اما زندگی برای همه دختران و زنان در افغانستان ممنوع شده است. امروز اینجا هستم تا در پاریس برای آنان مدال بگیرم. من میخواهم به همه زنان و دختران در افغانستان قدرت نشان دهم.» در گزارش آمده است که خدادادی، تمرین تکواندو را در ۱۱ سالگی آغاز کرد. او در یک سالن بدنسازی در زادگاهاش در هرات بهطور مخفیانه تمرین کرد؛ زیرا به سادگی هیچ فرصت دیگری برای زنان وجود نداشت که بتوانند در افغانستان با خیال راحت ورزش کنند. اسوشیتد پرس میگوید که خدادادی با وجود فرهنگ بستهای که در اطراف او وجود دارد، خانوادهاش به او اجازه داده و تشویق میکنند تا دخترشان فعال باشد. او گفته است که تشدید مبارزات او برای رقابت در افغانستان، معلولیت او بود. خدادادی برای تیم پارالمپیک پناهندگان رقابت میکند، در حالیکه ورزشکاران دیگری مانند کیمیا یوسفی، دونده المپیکی، به دنبال مدال زیر پرچم افغانستان بود که توانست در میان ۳۶ ورزشکار، جایگاه سیویکم را کسب کرد. ذکیه خدادادی قرار است برای تیم پارالمپیک پناهندگان به رقابت بپردازد.
نگاره راحله شاهین، جودوکای اهل افغانستان و عضو تیم پناهندگان کمیتهی بینالمللی المپیک در دیدار مرحلهی یکهشتم پایانی المپیک ۲۰۲۴ پاریس، مقابل حریفی از مکسیکو با یک ضربهی فنی شکست خورده و از این بازیها حذف شد. وبسایت المپیک ۲۰۲۴ پاریس با نشر اعلامیهای از حذف شدن نگاره راحله شاهین، جودوکای اهل افغانستان از بازیهای المپیک پاریس خبر داد. در اعلامیه آمده است که این جودوکای افغانستانی، عضو تیم پناهندگان در رقابتهای المپیک، مقابل حریفاش از کشور مکسیکو به میدان رفته که سرانجام وی در برار حریف خود تن به شکست داده و از ادامهی رقابتها کنار رفته است. در ادامهی اعلامیه است که نگاره شاهین در وزن منفی ۶۳ کیلوگرام در برابر ملیپوش مکسیکو شکست خورده است. باید گفت که بازیهای المپیک امسال در پاریس جریان دارد. تنها شش ورزشکار افغانستانی، شامل سه زن و سه مرد در بازیهای المپیک پاریس شرکت کردهاند. آنان از سوی کمیتهی بینالمللی المپیک در مشوره با مقامهای پیشین کمیتهی المپیک افغانستان دعوت شدهاند. با این وجود، چندی پیش اتل مشوانی، سخنگوی ادارهی ورزش حکومت فعلی گفته بود که حکومت آنان، سه ورزشکار زن را که به نمایندگی از افغانستان در المپیک حضور دارند، بهرسمیت نمیشناسند.
همزمان با برگزاری بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس، سمیرا اصغری، عضو کمیتهی بینالمللی المپیک میگوید که زنان و دختران افغانستان نباید از سوی جامعهی جهانی فراموش شود. کمیتهی بینالمللی المپیک به نقل از خانم اصغری نوشته است که حضور دختران افغانستان در بازیهای المپیک پاریس ۲۰۲۴ در وضعیتی که حکومت سرپرست، ورزش دختران را ممنوع کرده، نشان دهندهی قدرت زنان و دختران است. او تاکید کرد که سه ورزشکار زن به نمایندگی از افغانستان در بازیهای المپیک حضور دارند و حضور آنان در این رویداد ورزشی، واضحترین نشانهای است که حکومت فعلی نتوانسته ورزش زنان یا روحیه آنان را درهم بشکنند. وی افزود که نباید ۲۰ میلیون زن و دختر افغانستانی که از حقوق اولیه خود برای دسترسی به آموزش، کار، بهداشت و ورزش محروم اند، فراموش شوند. عضو کمیتهی بینالمللی المپیک در بخش از این مقاله به چالشهای فرهنگی و اجتماعی فرا راه ورزش دختران نیز اشاره کرده و گفته است که دختران در دو دههی گذشته باوجود این مشکلها مبارزه کرده و به ورزش روی آوردند. او علاوه کرد که اما حکومت فعلی پس از به دست گرفتن قدرت برای دومین بار، همهی دستآوردهای بیست سال گذشته را واژگون کرده است. در بخش از این مقاله به محدودیتهای حکومت فعلی بر زنان و دختران نیز اشاره شده و آمده است که دختران اجازهی آموزشهای بالاتر از صنف ششم، کار و ورزش را ندارند. خانم اصغری میگوید که پس از به قدرت رسیدن حکومت فعلی، ورزشکاران زن مجبور شدند که پیراهنهای ورزشی خود را بسوزانند، مدالهای خود را دفن کنند، وسایل ورزشی را پنهان کرده و یا از کشور فرار کنند. سمیرا اصغری افزود که این بازی پایانی برای زنان و دختران افغانستانی نیست. به گفتهی وی، دولتها، سازمان ملل متحد و دیگر بازیگران کلیدی برای بازگرداندن حقوق اولیهی انسانی زنان افغانستانی باید بر حکومت فعلی فشار وارد کنند. قابل ذکر است که حکومت فعلی پس از بهدست گرفتن قدرت بیش از ۵۰ فرمان بههدف محدود کردن دختران و زنان در بخشهای مختلف صادر کرده است. باید گفت که این درخواستها در حالی مطرح میشود که بازیهای المپیک امسال در پاریس جریان دارد. سه ورزشکار زن نیز به نمایندگی از افغانستان شرکت دارند.
گروهی از زنان ورزشکار در پیامی به شرکتکنندگان المپیک ۲۰۲۴ پاریس یادآوری کردند که فراموش نکنند زنان و دختران در افغانستان به گونه سیستماتیک از ورزش توسط حکومت سرپرست کنار گذاشته میشوند. آنان در پیامی گفتهاند که سکوت جامعهی جهانی در برابر حذف زنان و دختران از آموزش، اجتماع و ورزش غیرقابل بخشش است. این ورزشکاران زن میگویند که حکومت فعلی استعداد و تواناییهای بالقوه زنان و دختران افغانستان را که میتوانست به افتخارات جامعهی جهانی افزوده شود، قربانی کرده است. در ادامه پیام آمده است که رفتار حکومت فعلی با زنان و دختران افغانستان «تحقیرآمیز» بوده و نادیده گرفتن محدودیتهای وضع شده به زنان افغانستان نشانگر «ضعف اخلاقی جامعهی جهانی» است. همچنین زنان ورزشکار در بخشی از پیامشان از جامعه جهانی خواستند در برابر محدودیتهای وضع شده از سوی حکومت سرپرست بر زنان و دختران افغانستان اقدامات قاطع را روی دست گیرند. حکومت سرپرست ورزش زنان و دختران را در افغانستان ممنوع کرده است. تمامی گروههای ورزشی زنان نیز منحل شده است. قابل ذکر است که شش ورزشکار افغانستان، (سه زن و سه مرد) به عنوان نمایندگان ورزش افغانستان در المپیک ٢٠٢٤ پاریس حضور دارند. همزمان پنج ورزشکار افغان در تیم پناهندگان کمیته بینالمللی المپیک شرکت دارند که جمعاً یازده ورزشکار افغان در مسابقات المپیک امسال به رقابت میپردازند. حکومت سرپرست اعلام کرده است که این دختران را به عنوان ورزشکاران افغانستانی به رسمیت نمیشناسند.
معصومه علیزاده، ورزشکار اهل افغانستان و رییس تیم ورزشی پناهندگان در بازیهای المپیک ٢٠٢٤ پاریس میگوید که او تابوها را در ورزش افغانستان شکسته و نشان داده است که زنان و دختران نیز حق ورزش دارند. خانم علیزاده این اظهارات را در گفتگو با سایت خبری «تایمز لایو» افریقای جنوبی مطرح کرده و از مردم افغانستان خواست متحد باشند. معصومه علیزاده از افغانستان در بازیهای المپیک پاریس، رییس تیم ورزشی پناهندگان است که ٣٧ ورزشکار از کشورهای گوناگون از جمله اریتره، سوریه، افغانستان، ایران و سودان دارد. در ادامه آمده است که اگرچه حکومت سرپرست زنان و دختران را از ورزش در افغانستان منع کرده است، اما معصومه علیزاده مصمم است که از حقوق آنها در بازیهای المپیک پاریس دفاع کند. سایت خبری «تایمز لایو» نوشته است که معصومه علیزاده یکی از کسانی بود که مشعل المپیک را حمل کرد. انتخاب او برای این کار اهمیت ویژهای دارد. زیرا این اولین بار است که پس از سقوط دولت جمهوری افغانستان، المپیک برگزار میشود. خانم علیزاده معتقد است که تیم ورزشی پناهندگان در المپیک نماینده بیش از صد میلیون آواره در سراسر جهان است و پیام قدرتمندی از صلح و همبستگی دارد. این ورزشکار افغانستان تاکید کرد: «ما میخواهیم به پناهندگان دیگر الهامبخش باشیم و به آنها امید بدهیم که روزی همه چیز تغییر خواهد کرد.» هیچ کدام از ورزشکاران دو دوره قبلی پناهندگان در المپیک مدال کسب نکردند؛ اما علیزاده امیدوار است که ورزشکاران پناهنده این بار مدال کسب کنند. معصومه علیزاده گفت: «من در زندگی خود از تبعیضهای زیادی رنج بردهام و افتخار میکنم که رهبر تیمی در المپیک هستم که همه از کشورهای مختلف هستیم.» پنج ورزشکار افغان از جمله فرزاد منصوری، عضو پیشین تیم ملی تکواندوی افغانستان نیز عضو تیم پناهندگان است. خانم علیزاده میگوید به عنوان پناهنده و یک زن چالشهای زیادی را تجربه کرده، اما هیچ چیزی نتوانسته جلوی رشد او را بگیرد. او در مورد دوچرخهسواری دختران در افغانستان گفت: «این خطرناک بود، زیرا برخی با این کار موافق نبودند. آنها فکر میکردند که وظیفه دارند ما را متوقف کنند، آنها میخواستند ما را بزنند.» او اضافه میکند: «مردم سعی میکردند با موتر در جادهها به آنها ضربه بزنند، با سنگ بزنند یا میوه و سبزیها را به روی آنها بکوبند.» در گزارش آمده است که تمام این مشکلات موجب شد که علیزاده مصممتر از پیش به دوچرخهسواری بپردازد و تلاش کند تا این کار برای دختران و زنان افغان عادی شود. معصومه علیزاده سال ۲۰۲۲ عضو کمیسیون ورزشکاران کمیته بینالمللی المپیک شد. باید گفت که شش ورزشکار از افغانستان، ۳ زن و ۳ مرد، در این رقابتهای بینالمللی نمایندگی میکنند. همزمان پنج ورزشکار افغان به نمایندگی از تیم پناهندگان کمیته بینالمللی المپیک نیز در شرکت دارند. در کل، ۱۱ ورزشکار از افغانستان در المپیک پاریس حضور دارند.
همزمان با شروع بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس دیدبان حقوق بشر بار دیگر توجهها را به محدودیتهای حکومت فعلی بر زنان و دختران در افغانستان جلب میکند. این نهاد امروز (شنبه، ۶ اسد) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که حکومت سرپرست از زنان و دختران افغانستان و حقوق آنان سوءاستفاده میکند. دیدبان حقوق بشر میگوید: «با شروع المپیک پاریس، میلیونها زن و دختر در افغانستان از حق تحصیل و ورزش محروم میشوند.» این سازمان تاکید کرد که حکومت سرپرست باید به این سوءاستفادهها پایان داده و محدودیتهای حقوق اولیه زنان و دختران را لغو کنند. در حالی دیدبان حقوق بشر این اظهارات را مطرح میکند که بازیهای المپیک پاریس ۲۰۲۴ روز گذشته آغاز شد و مشعل آن را دو تن از دختران ورزشکار افغانستان حمل کردند. در افغانستان، اما حکومت فعلی طی حدود سه سال، محدودیتهای زیادی را در زمینههای مختلف، از جمله ورزش بر زنان و دختران وضع کردند. در کنار آن، نزدیک به سه سال است، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
معصومه علیزاده، بایسکلسوار اهل افغانستان که رییس تیم ورزشی پناهندگان کمیته بینالمللی المپیک در بازیهای المپیک ٢٠٢٤ پاریس را به عهده دارد، مشعل این بازیهای را حمل کرد. تیم پناهندگان المپیک پاریس امروز (جمعه، ۵ اسد) در حساب انستاگرام خود نوشته است: «معصومه علیزاده این لحظه را هرگز فراموش نمیکند.» خانم علیزاده با تیم پناهندگان المپیک در بازیهای ۲۰۲۱ در توکیو حضور داشت. او اکنون ریاست سومین حضور این تیم را در المپیک بر عهده دارد. این ورزشکار اهل افغانستان در سال ۲۰۱۷ به فرانسه پناهنده شد. معصومه علیزاده سال ۲۰۲۲ عضو کمیسیون ورزشکاران کمیته بینالمللی المپیک شد. باید گفت که شش ورزشکار از افغانستان، ۳ زن و ۳ مرد، در این رقابتهای بینالمللی نمایندگی میکنند. همزمان پنج ورزشکار افغان به نمایندگی از تیم پناهندگان کمیته بینالمللی المپیک نیز در شرکت دارند. در کل، ۱۱ ورزشکار از افغانستان در المپیک پاریس حضور دارند. پیش از این اتل مشوانی، سخنگوی اداره ورزش حکومت سرپرست گفته بود که حکومت، سه ورزشکار زن افغان را که به نمایندگی از افغانستان به بازیهای المپیک ٢٠٢٤ پاریس فرانسه راه یافتهاند، به رسمیت نمیشناسد؛ اما این ورزشکاران زن با وجود مخالفت حکومت سرپرست، حالا به نمایندگی از افغانستان در فرانسه هستند. کیمیا یوسفی، در دوش، محمد صمیم فیضزاد در جودو، فریبا هاشمی در بایسکلسواری، شاه محمود نورزهی در دوش، فهیم انوری در شنا، و یولدوز هاشمی در بایسکلسواری، نمایندگان افغانستان در پاریس هستند. نگاره شاهین، در جودو، امیر انصاری، در بایسکلسواری جاده، منیژه تلاش، در بریک دنس، فرزاد منصوری، در تکواندو و صبغتالله عرب، در جودو از تیم پناهندگان نمایندگی میکنند. همچنین ذکیه خدادادی، تکواندوکار افغان عضو تیم پناهندگان پارالمپیک نیز مشعل المپیک را امروز در خیابانهای پاریس حمل کرد.