برچسب: ورزش

3 هفته قبل - 63 بازدید

تیم کریکت زنان افغانستان، پس از نخستین رقابت خود با گذشت نزدیک به چهار سال، سازمان عفو بین‌الملل از بازگشت تیم کریکت زنان افغانستان به میدان مسابقه استقبال کرده و خواهان حمایت دنیای کریکت از این تیم شده است. سازمان عفو بین‌الملل با نشر خبرنامه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که باید از این تیم حمایت شود تا در بالاترین سطح‌های جهانی بازی کنند. در ادامه آمده است: «این خبر بسیار خوبی است که زنان کریکت‌باز افغانستان پس از سال‌ها تبعید برای انجام ورزش مورد علاقه خود در استرالیا گردهم آمده‌اند.» همچنین این سازمان در بخشی از خبرنامه‌اش از سیاست‌های محدودکننده‌ی حکومت سرپرست در برابر زنان و دختران انتقاد کرده و گفته است که این گروه بنیادی‌ترین حقوق زنان از جمله حق ورزش را از آنان سلب کرده است. عفو بین‌الملل تاکید کرده است که حکومت فعلی باید فورا همه‌ی محدودیت‌های شدید حقوق زنان و دختران را لغو کنند. این سازمان افزود که حکومت فعلی باید به سیستم «آزار و اذیت جنسیتی» خود پایان دهد. در همین حال، باشگاه کریکت مریلبون و بنیاد خیریه‌ی آن در خبرنامه‌ای از راه‌اندازی صندوق جهانی کریکت برای پناه‌جویان خبر داده‌ و گفته‌اند که تیم کریکت زنان افعانستان، نخستین دریافت‌کنندگان حمایت از این صندوق خواهند بود. هدف از ایجاد این صندوق، پشتیبانی از پناه‌جویان در سراسر جهان به‌ویژه پناهجویان افغانستانی از طریق ورزش کریکت است. به گفته‌ی این باشگاه، بورد کریکت انگلستان نیز برای آغاز سریع این برنامه، ۱۰۰ هزار پوند به این صندوق کمک کرده است. قابل ذکر است که تیم کرکت زنان افغانستان برای نخستین‌بار پس از ۱۵ اگست ۲۰۲۱ که به استرالیا انتقال داده شده‌اند در یازدهم دلو در یک بازی ۲۰ آوره در ملبورن در برابر تیم کرکت زنان بدون مرز به میدان رفت. در حال حاضر ۲۵ بازی‌کن زن که در سال ۲۰۲۰ میلادی برای آموزش در تیم کریکت افغانستان انتخاب شده بودند، پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان در استرالیا در تبعید زندگی می‌کنند.

ادامه مطلب


3 هفته قبل - 74 بازدید

ذکیه خدادادی، ورزشکار پاراتکواندو افغانستان که چند ماه پیش در تیم پناه‌جویان و در بازی‌های پارالمپیک ٢٠٢٤ میلادی پاریس مدال برنز کسب کرد، نامزد کسب عنوان برترین ورزشکار سال ٢٠٢٤ موسسه ملی ورزش، تخصص و عملکرد (INSEP) فرانسه شده است. این موسسه با نشر اعلامیه‌ای گفته است که ذکیه خدادادی نخستین عضو این موسسه است که موفق شده از رقابت‌های المپیک مدال کسب کند. قابل ذکر است که که موسسه ملی ورزش، تخصص و عملکرد (Institut National du sport, de l'expertise et de la performance)، یک موسسه شبانه روزی ورزشی، آموزشی و یک مرکز برای آموزش ورزشکاران نخبه در حومه پاریس است. قابل ذکر است که ذکیه خدادادی پس از تغییر نظام سیاسی در افغانستان در سال ۲۰۲۱ میلادی به مرکز ملی ورزش و عملکرد (INSEP) فرانسه پناه آورد و زیر نظر «هابی نیاره»، مدال‌آور پیشین المپیک فرانسه، تمرینات خود را ادامه داد. مدال برنز المپیک پاریس نه تنها موفقیت ورزشی برای ذکیه خدادادی که نمادی از پایداری و مقاومت در برابر مشکلات است، برای ورزشکاران در تمام دنیا محسوب می‌شود. این زن ورزشکار اهل افغانستان در سال ۲۰۲۳ قهرمان پاراتکواندوی اروپا شده بود. وی قبلاً در صحبت با رسانه‌ها گفته بود که تمرین تکواندو را در ۱۱ سالگی آغاز کرده است. او در یک سالن بدن‌سازی در زادگاه‌اش در هرات به‌طور مخفیانه تمرین کرد؛ زیرا به سادگی هیچ فرصت دیگری برای زنان وجود نداشت که بتوانند در افغانستان با خیال راحت ورزش کنند. در حالی خانم خدادادی نامزد عنوان ورزشکار سال موسسه INSEP شده که بیش از سه سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب، دانشگاه و ورزش منع کرده‌ است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


4 هفته قبل - 105 بازدید

دختران ورزشکار عضو تیم کاراته‌ی مهاجران افغانستان در ایران، در دومین دور مسابقات آسیایی شوتوکان، موفق به کسب مقام نایب قهرمانی شدند. این دختران در این دوره‌ از مسابقات موفق به کسب سه مدال طلا، دو مدال نقره و دو مدال برنز شدند. دومین دوره مسابقات آسیایی شوتوکان از (دوشنبه تا پنج‌شنبه، ۱- ۴ دلو) هفته‌‌ی گذشته با حضور دو هزار و ۵۰۰ ورزشکار از پنج کشور در تهران، پایتخت ایران برگزار شده بود. دختران ورزشکار تیم کاراته مهاجران افغانستان در ایران در این مسابقات، موفق به کسب مقام دوم تیمی شدند. نرگس رضایی، هانیه صداقت و عزیزه محمدی موفق به کسب مدال طلا، دنیا رضایی و کیمیا محمدی موفق به کسب مدال نقره و مطهره حسینی و سارینا رحمتی به مدال برنز دست یافتند. وزارت ورزش و جوانان ایران اعلام کرده است که در بخش بانوان این رقابت‌ها، کشورهای ایران، عراق، عربستان سعودی و پاکستان نیز حضور داشتند. همچنین، در بخش مردان، تیم افغانستان موفق به کسب مقام سوم شد. در این رقابت‌ها، ورزش‌کارانی از ایران، عراق، عمان، پاکستان و افغانستان با یکدیگر به رقابت پرداختند. بر اساس اعلام وزارت ورزش و جوانان ایران، در این دوره از مسابقات، ۲۵۰۰ ورزش‌کار، از جمله ۱۹۰۰ زن، حضور داشتند. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از به دست گرفتن قدرت، ورزش دختران را ممنوع اعلام کرد. در پی آن، تمامی تیم‌های ملی دختران تعلیق شدند، ورزشگاه‌های دخترانه بسته شدند و بسیاری از ورزش‌کاران مجبور به مهاجرت به کشورهای همسایه و دیگر کشورها شدند. با این حال، برخی از این دختران پس از مهاجرت هم‌چنان به تمرین‌های خود ادامه دادند و موفق شدند در قالب تیم‌های پناهندگان، مدال‌های مختلفی کسب کنند.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 66 بازدید

بازی‌کنان تیم ملی کریکت زنان افغانستان پس از تحریم توسط حکومت سرپرست و ادامه‌ی رقابت‌های تیم مردان، از کمیته‌ی بین‌المللی کریکت خواسته‌اند که به حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان بپردازد. اسکای نیوز، با نشر گزارشی گفته که بازی‌کنان تیم کریکت از سیاست‌های کمیته‌ی بین‌المللی کریکت مبنی بر حمایت نکردن از ورزش دختران در افغانستان انتقاد دارند و می‌گویند که این کمیته در حمایت از ورزش دختران کوتاهی کرده است. اسکای نیوز به نقل از فیروزه امیری، یکی از اعضای تیم کریکت زنان نوشته است که کمیته‌ی بین‌المللی کریکت هیچ پاسخی به درخواست‌های آنان نداده و بهانه‌هایی مانند پیچیدگی داشتن یک تیم کریکت زنان در افغانستان را مطرح کرده است. خانم امیری تاکید کرد که تیم کریکت زنان تنها درخواست‌شان این است که فرصت رقابت برای کشور خود را داشته باشند. او افزوده است که اگرچه او مخالف تحریم تیم مردان افغانستان است؛ اما بر این باور است که کمیته‌ی بین‌المللی کریکت در حمایت از تیم زنان کوتاهی کرده است. این ورزش‌کار با اشاره به وضعیت دشوار زنان افغانستانی، از فقدان حقوق ابتدایی، محرومیت از آموزش برای دختران و ازدواج‌های اجباری صحبت می‌کرده و می‌گوید که این مسائل برایش بسیار «دل‌خراش» است. فیروزه امیری تاکید کرده است که کمیته‌ی بین‌المللی کریکت به جای حمایت از تیم زنان افغانستان، به بهانه‌های مختلف از جمله پیچیدگی‌های ساخت تیم، از پاسخ دادن به درخواست‌ها خودداری کرده است. اسکای‌نیوز نوشته که با وجود تلاش‌ها، تیم زنان افغانستان نتواسته است در مسابقه‌های بین‌المللی شرکت کند و حتا پیشنهاد بازی به عنوان تیم پناهندگان نیز رد شده است. در حال حاضر ۲۵ بازی‌کن زن که در سال ۲۰۲۰ برای آموزش در تیم کریکت زنان انتخاب شده بودند، پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان در استرالیا در تبعید زندگی می‌کنند. همچنین چند روز قبل، بیش از ۱۶۰ عضو پارلمان بریتانیا در نامه‌ی از کریکت بورد انگلستان و ولز خواسته‌اند که مسابقه انگلستان در برابر افغانستان را به دلیل سیاست‌های ظالمانه‌ی حکومت سرپرست علیه زنان و دختران لغو کنند. نمایندگان پارلمان برتیانیا در این نامه از تیم کریکت انگلستان خواسته‌اند این بازی را تحریم کند و «پیامی روشن» را به مقامات حکومت فعلی  ارسال کنند که رفتار‌های «فجیعی» مانند نقض حقوق زنان پذیرفتنی نیست. در نامه‌ی نمایندگان پارلمان بریتانیا آمده است: «یکی از اولین اقدام‌های حکومت فعلی، ممنوعیت ورزش زنان بود. آن‌ها به خانه‌های ورزشکاران زن یورش بردند … و در نهایت تیم کریکت زنان را منحل کردند.» نمایندگان پارلمان انگلستان تاکید کرده‌اند که منحل شدن تیم کریکت دختران افغانستان، از نظر اخلاقی «نفرت‌انگیز» است و این اقدام قوانین بین‌المللی کریکت را «نقض» کرده است. تیم کریکت انگلستان قرار است در مرحله گروهی جام قهرمانی شورای بین‌المللی کریکت به تاریخ ۲۶ فبروری به مصاف تیم افغانستان برود. این مسابقه در شهر لاهور پاکستان برگزار خواهد شد.

ادامه مطلب


1 ماه قبل - 56 بازدید

بیش از ۱۶۰ عضو پارلمان بریتانیا در نامه‌ی از کریکت بورد انگلستان و ولز خواسته‌اند که مسابقه انگلستان در برابر افغانستان را به دلیل سیاست‌های ظالمانه‌ی حکومت سرپرست علیه زنان و دختران لغو کنند. نمایندگان پارلمان برتیانیا در این نامه از تیم کریکت انگلستان خواسته‌اند این بازی را تحریم کند و «پیامی روشن» را به مقامات حکومت فعلی  ارسال کنند که رفتار‌های «فجیعی» مانند نقض حقوق زنان پذیرفتنی نیست. تیم کریکت انگلستان قرار است در مرحله گروهی جام قهرمانی شورای بین‌المللی کریکت به تاریخ ۲۶ فبروری به مصاف تیم افغانستان برود. این مسابقه در شهر لاهور پاکستان برگزار خواهد شد. در نامه‌ی نمایندگان پارلمان بریتانیا آمده است: «یکی از اولین اقدام‌های حکومت فعلی، ممنوعیت ورزش زنان بود. آن‌ها به خانه‌های ورزشکاران زن یورش بردند … و در نهایت تیم کریکت زنان را منحل کردند.» نمایندگان پارلمان انگلستان تاکید کرده‌اند که منحل شدن تیم کریکت زنان و دختران افغانستان، از نظر اخلاقی «نفرت‌انگیز» است و این اقدام قوانین بین‌المللی کریکت را «نقض» کرده است. در این نامه آمده است: «این [حذف تیم کریکت زنان] تنها یکی از عناصر ظلم بی‌رحمانه‌ بر زنان را تشکیل می‌دهد. به نظر می‌رسد که ورزش بهترین لذتی بود که از زنان در افغانستان گرفته شد.» نمایندگان پارلمان بریتانیا تاکید کردند که سیاست‌های حکومت سرپرست علیه زنان، «غیرقابل درک و غیرقابل تحمل» است. در بخشی از این نامه تصریح شده است: «زنان از دست‌رسی به مکاتب، دانشگاه‌ها، فرصت‌های شغلی و اکنون از هرگونه‌ مراقبت‌های بهداشتی محروم شده‌اند؛ زیرا آنان دیگر نمی‌توانند به عنوان پرستار آموزش ببیند یا توسط پزشکان مرد درمان شوند.» در ادامه‌ی نامه آمده است: «زنان از سالن‌های زیبایی، استدیوم‌ها و ورزشگاه‌ها منع شده‌اند و نمی‌توانند به تنهایی بدون همراه مرد سفر کنند، آنها نمی‌توانند برقصند، آواز بخوانند یا رانندگی کنند؛ چهره‌ی آنان ممنوع است.» در این نامه هم‌چنان گفته شده است که زنان در خانه‌های‌شان زندانی شده‌اند. در صورت اعتراض یا عدم رعایت زنان از احکام، آنان در معرض خطر مرگ و اعدام در ملاءعام قرار می‌گیرند. اعضای مجلس انگلستان از بانک مرکزی اروپا خواسته است که بازی آینده افغانستان را در جام جهانی که به تاریخ ۲۶ فوریه برگزار می‌شود «تحریم» کند. در پایان این نامه، نمایندگان انگلستان از ایستادگی در برابر «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان اطمینان داده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 74 بازدید

نهادهای حامی زنان یا شبکه حقوق زنان مستقر در بریتانیا خواهان تحریم تمامی مسابقات با افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست شده است. این شبکه با نشر اعلامیه‌ای گفته است: «آنچه برای زنان و دختران افغانستان اتفاق می‌افتد وحشتناک است و هر ورزشکار باوجدان باید آنچه را که درست است، انجام دهد.» تیم کریکت بریتانیا قرار است روز ۲۶ فبروری در مرحله گروهی قهرمانان شورای بین‌المللی کریکت به مصاف افغانستان برود. شبکه حقوق زنان مستقر در بریتانیا با بیش از سه هزار عضو از نقاط مختلف جهان، اعلامیه‌ای اعتراضی به برگزاری این مسابقات فرستاده و خواستار منع هرگونه مسابقه ورزشی در برابر تیم «ملی» افغانستان تحت کنترول حکومت فعلی شده است. در اعلامیه آمده است: «ما از سیاست‌مداران و نهادهای ورزشی خود می‌خواهیم تا فراتر بروند. ما می‌خواهیم که کی‌یر استارمر (نخست‌وزیر بریتانیا) دستور تحریم تمام مسابقات افغانستان در هر رشته ورزشی را بدهد.» این شبکه تاکید کرده است:«بازیکنان و مربیان باید وجدان را مدنظر بگیرند، زنان شما آزادند هر طور دوست دارند لباس بپوشند، تحصیل کنند، شغل بگیرند، سفر کنند، حساب بانکی داشته باشند، صحبت کنند و آواز بخوانند.» در این اعلامیه آمده است که «غرور واقعی به تیم ورزشی به دفاع از حقوق‌بشر و [مبارزه] در برابر دیکتاتورها است که از موفقیت‌های ورزشی لذت می‌برند.» از زمان قدرت‌گیری حکومت سرپرست در افغانستان، در آگوست ۲۰۲۱ میلادی، اقتصاد افغانستان سقوط کرده، زنان و دختران با محدودیت‌های شدیدی روبرو شده اند. نقض گسترده حقوق‌بشر به‌ویژه حقوق زنان از سوی حکومت سرپرست با واکنش‌های گسترده بین‌المللی مواجه شده است، اما حکومت فعلی با اغماض از این واکنش‌ها به اقدامات محدودکننده و سخت‌گیرانه خود ادامه داده است. حکومت فعلی ضمن ممنوعیت آموزشی، شغلی و سیاسی زنان، حضور آنان را نیز در فضای عمومی محدود کرده است. حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. حکومت فعلی در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 139 بازدید

امروزه، بسیاری از افراد در محیط کار با استرس شغلی مواجه می‌شوند. این نوع استرس، یکی از عوامل اصلی فشارهای روانی و جسمی در جوامع مدرن است و می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. استرس شغلی زمانی به وجود می‌آید که نیازهای کاری بیش از توانایی‌های فرد برای انجام وظایف باشد یا زمانی که فرد احساس کند منابع لازم برای انجام کارهایش در دسترس نیست. درک این مسئله و تلاش برای کاهش آن، یکی از گام‌های اساسی برای بهبود کیفیت زندگی کاری و شخصی است. به طور کلی، استرس شغلی هنگامی اتفاق می‌افتد که فشارهای محیط کار از توانایی فرد برای مقابله و مدیریت این فشارها فراتر رود. این استرس می‌تواند ناشی از حجم بالای کار، ساعات طولانی کار، عدم پشتیبانی مناسب از سوی همکاران و مدیران، یا حتی تغییرات سازمانی باشد. اگر این عوامل به‌موقع شناسایی و مدیریت نشوند، ممکن است تأثیرات منفی طولانی‌مدتی بر سلامت جسمی و روانی فرد داشته باشند. عوارض استرس شغلی استرس شغلی می‌تواند به عوارض مختلفی منجر شود که به سه دسته کلی فیزیولوژیک، روان‌شناختی و رفتاری تقسیم می‌شوند. این عوارض به تدریج بر کیفیت زندگی فرد اثر می‌گذارند و حتی می‌توانند به بیماری‌های جدی‌تر منجر شوند. عوارض فیزیولوژیک: استرس شغلی می‌تواند تأثیرات منفی فراوانی بر سلامت جسمانی داشته باشد. افراد مبتلا به استرس شغلی معمولاً با مشکلاتی نظیر سردردهای مزمن، دردهای عضلانی و مفصلی، افزایش فشار خون و مشکلات قلبی مواجه می‌شوند. همچنین، سیستم ایمنی بدن در برابر بیماری‌ها تضعیف می‌شود و احتمال ابتلا به بیماری‌های مختلف افزایش می‌یابد. عوارض روان‌شناختی: از نظر روانی، استرس شغلی می‌تواند به مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی، بی‌قراری و کاهش تمرکز منجر شود. افراد ممکن است احساس ناامیدی کنند و از کار خود رضایت نداشته باشند. این شرایط می‌تواند به ضعف در تصمیم‌گیری و کاهش کارایی ذهنی منجر شود و در نهایت، فرسودگی روانی را به دنبال داشته باشد. عوارض رفتاری: استرس شغلی تأثیر مستقیمی بر رفتارهای روزمره فرد دارد. افرادی که تحت فشار زیاد در محیط کار قرار دارند، ممکن است دچار بی‌نظمی شوند، در انجام کارها کندی نشان دهند یا به تصمیمات ریسکی و ناگهانی روی آورند. این افراد ممکن است به راحتی از کوره در بروند و حتی رفتارهای تهاجمی یا بی‌ثباتی از خود نشان دهند. همچنین، در برخی موارد، استرس شغلی می‌تواند به کاهش تعهد فرد به کار منجر شود؛ به طوری که فرد دیر به محل کار می‌رسد یا زمان‌های استراحت خود را بیش از حد طولانی می‌کند. عوامل ایجاد استرس شغلی عوامل متعددی می‌توانند منجر به ایجاد استرس شغلی شوند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: حجم کار بیش از حد: کار زیاد و نیاز به انجام وظایف متعدد در مدت زمان محدود، از عوامل اصلی ایجاد استرس شغلی است. این شرایط باعث می‌شود فرد احساس کند که توانایی انجام تمامی وظایف را ندارد و دچار اضطراب شود. عدم حمایت و منابع کافی: زمانی که فرد احساس می‌کند که از سوی همکاران یا مدیران حمایت نمی‌شود یا منابع لازم برای انجام کارهایش را در اختیار ندارد، این امر به استرس بیشتری منجر می‌شود. کنترل کم بر محیط کار: احساس ناتوانی در کنترل شرایط محیط کار، یکی از عوامل مهم ایجاد استرس شغلی است. وقتی فرد نمی‌تواند تصمیمات خود را به‌درستی اعمال کند یا تأثیری بر روند کاری نداشته باشد، دچار استرس می‌شود. تغییرات سازمانی ناگهانی: تغییرات ناگهانی در محیط کار، مانند تغییر مدیران یا سیاست‌های سازمانی، می‌تواند فشارهای زیادی بر کارکنان وارد کند. این تغییرات باعث می‌شود که افراد احساس ناپایداری و ناامنی کنند. ساعات کاری زیاد و نامشخص: کارکردن به‌طور مداوم و بدون داشتن زمان کافی برای استراحت، می‌تواند به خستگی جسمی و روانی منجر شود. این وضعیت اغلب به استرس طولانی‌مدت تبدیل می‌شود و توانایی فرد در انجام کارهای روزمره را کاهش می‌دهد. راهکارهای مقابله با استرس شغلی برای مقابله با استرس شغلی، راهکارهای متعددی وجود دارد که در صورت به‌کارگیری آن‌ها، می‌توان به بهبود کیفیت زندگی کاری و کاهش فشارهای روزانه کمک کرد. مدیریت زمان: یکی از مهم‌ترین راهکارها برای کاهش استرس شغلی، یادگیری مدیریت زمان است. افراد باید بتوانند وظایف خود را اولویت‌بندی کنند و زمان مناسبی برای انجام هرکدام از آن‌ها اختصاص دهند. نه گفتن به مسئولیت‌های اضافی: یکی از دلایل عمده استرس شغلی، پذیرفتن بیش از حد مسئولیت‌هاست. یادگیری مهارت "نه گفتن" به درخواست‌های غیرضروری و بیش از توان، می‌تواند از ایجاد فشارهای اضافی جلوگیری کند. ایجاد مرز بین کار و زندگی شخصی: یکی دیگر از راهکارهای مهم، مشخص کردن مرزهای واضح بین کار و زندگی شخصی است. افراد نباید اجازه دهند که مشکلات کاری وارد زندگی شخصی آن‌ها شود. استراحت‌های کوتاه و منظم: در طول روز کاری، استراحت‌های کوتاه و منظم می‌تواند به تجدید انرژی و کاهش خستگی کمک کند. حتی چند دقیقه پیاده‌روی یا تنفس عمیق می‌تواند تأثیر مثبت زیادی بر کاهش استرس داشته باشد. ورزش و فعالیت بدنی: ورزش منظم یکی از بهترین راهکارها برای کاهش استرس است. فعالیت‌های فیزیکی به ترشح هورمون‌های مثبت کمک کرده و باعث تقویت جسم و روح می‌شود. حمایت اجتماعی: افراد باید از حمایت همکاران، دوستان و خانواده خود در مواقع استرس‌زا استفاده کنند. گفتگو و تبادل تجربیات با دیگران می‌تواند به کاهش احساس فشار کمک کند. استرس شغلی یکی از چالش‌های اساسی زندگی مدرن است که می‌تواند بر سلامت جسمی، روانی و کارایی افراد تأثیرات منفی بگذارد. درک دقیق عوامل ایجادکننده این استرس و به‌کارگیری راهکارهای مناسب برای کاهش آن، به افراد کمک می‌کند تا زندگی کاری خود را به شکلی سالم‌تر و مؤثرتر مدیریت کنند. همچنین، سازمان‌ها و مدیران باید با ایجاد محیط کاری حمایتگر و فراهم کردن منابع لازم، به کاهش فشارهای کاری کارکنان کمک کنند تا بهره‌وری و سلامت آن‌ها بهبود یابد. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

ادامه مطلب


5 ماه قبل - 231 بازدید

دادستان شهر پاریس-فرانسه اعلام کرده است که در حال بررسی تهدید‌های آنلاین علیه مرضیه حمیدی، تکواندوکار زن اهل افغانستان است. خبرگزاری فرانسه به نقل از دادستانی شهر پاریس گزارش داده است که خانم حمیدی هدف «آزار و اذیت سایبری از جمله [تهدید به] مرگ، تجاوز و سایر تهدیدها از طریق شبکه‌های اجتماعی» قرار گرفته است. در گزارش آمده است که واحد تخصصی نفرت‌پراکنی آنلاین در حال بررسی این موضوع است. مرضیه حمیدی در گفتگو با رسانه «فرانس انفو» گفته است که جانش در فرانسه در خطر است. او افزود که پس از انتقاد تیم ملی کریکت افغانستان، هزاران پیام تهدید آمیز از سوی افراد ناشناس دریافت کرده و تهدید به مرگ شده ‌است. وی خواستار محاکمه آنهایی است که او را تهدید می‌کنند. وکیل خانم حمیدی گفت که موکلش برای مدتی تحت محافظت پولیس قرار گرفته است. مرضیه حمیدی، تکواندوکار وزن منهای ۵۷ کیلوگرم است که موفق به راهیابی به المپیک پاریس نشد. او در شکایت رسمی خود در ۳ سپتامبر که توسط خبرگزاری فرانسه منتشر شد، گفته ‌است که به‌دلیل «صحبت علنی در مورد حقوق زنان حکومت فعلی افغانستان» در کانون توجه رسانه‌ها در فرانسه قرار گرفته است. در این شکایت آمده است که پس از این اظهارات «شماره تلفن واتساپ افغانستان او به اشتراک گذاشته شد و او صدها تماس و هزاران پیام را در عرض چند ساعت دریافت کرد.» در این شکایت آمده است که موج کنونی تهدیدها به دنبال محکومیت او در رسانه‌های اجتماعی از قانون جدید حکومت فعلی مبنی بر منع شنیده شدن صدای زنان در ملاءعام صورت گرفت. حمیدی در مصاحبه مطبوعاتی خود بار دیگر مخالفت خود را با این قانون اعلام کرد و به خبرگزاری فرانسه گفت: «می‌خواهم افرادیکه مرا به مرگ تهدید می‌کنند شناسایی و در دادگاه محاکمه شوند تا بتوانم آزادانه و بدون ترس و در امنیت کامل زندگی کنم.» دادستان پاریس نیز روز دوشنبه تایید کرد که حمیدی در معرض «آزار و اذیت سایبری از جمله مرگ، تجاوز جنسی و سایر تهدیدها از طریق رسانه‌های اجتماعی» قرار گرفته است. دادستان گفت که یک واحد تخصصی در حال بررسی این قضیه است. همچنین وزیر ورزش فرانسه، تهدید مرضیه حمیدی را غیرقابل تحمل خواند و گفت برای «تضمین امنیت و آزادی» مرضیه حمیدی با وزارت داخله این کشور به تماس شده است. این مقام ورزش فرانسه اطمینان داده است که کشورش امنیت و آزادی خانم حمیدی را تامین می‌کند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 175 بازدید

عباس کریمی، شناگر افغان عضو تیم ملی پاراشنای آمریکا در دومین روز رقابت‌های پارالمپیک پاریس مدال نقره گرفت و اولین مدال پارالمپیک را به کشور جدیدش (ایالت متحده آمریکا) ببرد. آقای کریمی در مسابقات ٤ در ٥٠ متر شنای آزاد مختلط (تیمی) پارالمپیک پاریس با ثبت زمان ۲:۱۸.۹۹ نائب قهرمان شد و ورزشکار چینی با زمان ۲:۱۴.۹۸ به طلا رسید. عباس کریمی گفته است که بعد از ۱۲ سال بالاخره مدال پارالمپیک را گرفته و این «یک سفر جهنمی برای من بود.» باید گفت مه عباس کریمی، ۲۷ ساله، از بدو تولد بدون دو دست در کابل به دنیا آمد. او در سن ۱۳ سالگی شنا را آغاز کرد و در ۱۶ سالگی از افغانستان خارج شد. عباس کریمی نخست به ترکیه رفت و پس از آن  به آمریکا نقل مکان کرد و در سال ۲۰۲۲ شهروند ایالت متحده شد. قرار است عباس کریمی به تاریخ‌های پنجم و ششم سپتامبر در شنای ۵۰ متر آزاد و ۵۰ متر پروانه بازی‌های پارالمپیک پاریس نیز رقابت کند. این در حالی است که روز (پنجشنبه، ۸ سنبله) ذکیه خدادادی، تکواندوکار افغانِ تیم پناهندگان در پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس نیز با کسب مدال برنز به پیروزی تاریخی دست یافت.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 198 بازدید

کیمیا یوسفی، ورزشکار رشته‌ی دوش افغانستان با اعتراض به وضعیت زنان و دختران کشور، به کارش در المپیک ۲۰۲۴ پاریس پایان داد. خانم یوسفی امروز (جمعه، ۱۲ اسد) در دور مقدماتی رقابت‌های دوش المپیک ۲۰۲۴ پاریس در فاصله‌ی ۱۰۰ متر، با ۳۶ دونده زن دیگر رقابت کرد و در جایگاه ۳۱ ایستاد. این ورزشکار اهل افغانستان پس از عبور از خط پایان، برگه‌ای را در مقابل دوربین رسانه‌ها بلند کرد که در آن نوشته است: «آموزش و ورزش حق ماست.» رسانه‌ی فرانسوی زبان «۲۰ دقیقه» در گزارشی گفته است که کیمیا یوسفی سپس با رسانه‌ها در مورد وضعیت زنان و دختران در افغا‌نستان صحبت کرد. خانم یوسفی گفته است: «من در قبال زنان و دختران افغا‌نستان احساس مسوولیت می‌کنم؛ زیرا آنان نمی‌توانند حرف بزنند، آنان نمی‌توانند مصاحبه کنند. آنان هیچ‌کاری نمی‌توانند، مجبور هستند سکوت کنند.» وی تاکید کرد: «من یک سیاست‌مدار نیستم، اما من می‌توانم صدای دختران افغا‌نستان باشم.» کیمیا یوسفی و دو ورزشکار زن دیگر عضو تیم شش نفره‌ی افغانستان در المپیک پاریس هستند که از سوی کمیته‌ی بین‌المللی المپیک در مشوره با مقام‌های پیشین کمیته‌ی المپیک افغانستان انتخاب و دعوت شده‌اند. با این وجود مسوولان حکومت سرپرست گفته‌اند که ورزشکاران زن را به رسمیت نمی‌شناسند و تنها سه ورزشکار مرد را نماینده افغانستان می‌دانند. کیمیا یوسفی، پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، کشور را ترک کرد و اکنون در شهر سیدنی استرالیا زندگی می‌کند.

ادامه مطلب