برچسب: فقر و بیکاری

10 ماه قبل - 230 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده است که ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه وابسته‌ هستند. این نهاد گفته است که در حال حاضر ۴۸ درصد جمعیت افغانستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند و ۱۲.۴ درصد نیز در ناامنی غذایی به سر می‌برند. اوچا با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، نوشته است که فقر اقتصادی به طور چشم‌گیری نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است. براساس آمار دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل، از بیش از ۳۰ میلیارد دالر بودجه درخواستی این سازمان برای سال ۲۰۲۴، تنها ۲۵ درصد آن فراهم شده است. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل از کشورها و نهادهای امدادگر می‌خواهد تا به کمک‌های خود از طریق برنامه‌های توزیع کمک‌های بشردوستانه در افغانستان ادامه دهند. همزمان با ابراز نگرانی اوچا، شماری از سازمان‌های امدادی دیگر نیز هشدار داده‌اند که افغانستان در یکی از بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین بحران‌های انسانی جهان قرار دارد. براساس آخرین گزارش بانک جهانی، سه سال پس از بازگشت حکومت سرپرست، اقتصاد افغانستان هیچ رشدی نداشته و در وضعیت رکود قرار دارد. نهادهای ناظر می‌گویند که محدودیت‌های حکومت سرپرست بر فعالیت و آموزش و کار زنان نیز باعث به وخامت گراییدن وضعیت اقتصادی در افغانستان شده است. باید گفت که سه سال قبل در ۲۴ اسد، حکومت فعلی قدرت را به دست گرفت و از آن به بعد محدودیت‌های شدید علیه زنان و دختران وضع کرده است. دختران و زنان افغانستان در حال حاضر از آموزش، کار، تفریح، سفر بدون محرم مرد، تداوی توسط داکتر مرد و… محروم شدند.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 220 بازدید

یک روز مانده به سال‌روز تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، چند نهاد کمک‌کننده بین‌المللی هشدار داده‌اند که افغانستان زیر سلطه حکومت فعلی در حال تبدیل شدن به یک بحران بشری «فراموش‌شده» در جهان است. سازمان اقدام علیه گرسنگی، شورای پناهندگان دنمارک، کمیته بین‌المللی نجات، شورای پناهندگان ناروی، سازمان نجات کودکان، سازمان بین‌المللی ورلدویژن و سازمان کمک‌ اسلامی امروز (سه‌شنبه، ۲۳ اسد) با نشر بیانیه‌ای مشترک اعلام کردند که مردم افغانستان طی سه سال گذشته «بزرگ‌ترین بحران بشری» را در زیر حاکمیت حکومت فعلی تجربه کرده‌اند. در ادامه آمده است که شهروندان کشور به‌شدت نیازمند دریافت کمک‌های بشری هستند. این سازمان‌ها تاکید کردند که در زمینه رساندن کمک به نیازمندان در مناطق دوردست کشور با چالش‌هایی روبرو هستند. بربنیاد این بیانیه، حدود ۲۳.۷ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند که شامل ۵۲ درصد کودکان و ۲۵ درصد زنان است. در ادامه آمده است که ناامنی غذایی در افغانستان افزایش یافته است و ۶.۳ میلیون تن در داخل کشور آواره هستند. نهادهای کمک‌کننده تصریح کردند که ۱۲.۴ میلیون تن در کشور با ناامنی غذایی حاد دست‌وپنجه نرم می‌کنند. طبق این بیانیه، بیکاری در کشور نیز نسبت به سال گذشته دو برابر شده است. این سازمان‌ها می‌گویند که بحران جاری در افغانستان تنها با کمک‌های بشردوستانه قابل حل نیست و نیاز به یافتن راه‌حل اساسی دارد. سازمان‌های کمک‌کننده به این باور هستند که تعامل دیپلماتیک با حکومت فعلی برای ایجاد یک محیط مناسب به‌منظور اجرای پروژه‌های حیاتی در افغانستان ضروری است. این در حالی است که پیش از این هم نهادهای کمک‌کننده بین‌المللی از بدتر شدن وضعیت بشری در کشور ابراز نگرانی کرده بودند.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 286 بازدید

صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA) به مناسبت روز جهانی جوانان اعلام کرده است که حدود ۶۳ درصد جمعیت افغانستان را افراد زیر ۲۵ سال تشکیل می‌دهند. این سازمان با نشر بیانیه‌ای گفته است که با مشارکت معنی‌دار آن‌ها تلاش‌های بشردوستانه و توسعه اثرگذارتر و پایدارتر خواهد بود. در حالی که بیش از ۲۰ میلیون نفر در افغانستان با بحران گرسنگی روبرو هستند، برپایه برخی برآوردها، نرخ بیکاری در کشور بالای ۱۴ درصد است. سازمان ملل تخمین زده است که بیش از ۵۰۰ هزار نفر پس از روی کار آمدن حکومت سرپرست در ۲۰۲۱ میلادی بیکار شدند. حکومت فعلی در افغانستان اشتغال زنان را ممنوع کرده است. جمعیت افغانستان تا اکنون سرشماری نشده است، اما چند روز قبل عصمت‌الله حکیمی، معاون اداره احصائیه و معلومات گفته بود که جمعیت افغانستان در سال جاری ۳۵ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر برآورد شده است. با وجود این، سازمان ملل، جمعیت این کشور را حدود ۴۳ میلیون نفر برآورد کرده است. برپایه آمار سازمان ملل، ۴۳ درصد از این جمعیت زیر ۱۴ سال‌اند و ۵۵ درصد دیگر ۱۵ تا ۶۴ ساله، یعنی در سن کار هستند و تنها دو درصد جمعیت کشور بالای ۶۵ سال‌اند. صندوق جمعیت سازمان ملل همچنین برآورد کرده که امید به زندگی در میان مردان در روز تولد ۶۲ سال و در میان زنان ۶۸ سال است.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 169 بازدید

مسوولان در وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست می‌گویند که از آغاز سال روان میلادی تا اکنون، نزدیک به سه میلیون کودک و مادر در افغانستان به سوءتغذیه مبتلا شده‌اند. محمد وزیر حامد، رییس تغذیه‌ی عمومی وزارت صحت عامه این موضوع را در یک نشست خبری به مناسبت هفته‌ی جهانی «تغذیه با شیر مادر» مطرح کرده و گفت که از این تعداد، ۸۵۷ هزار کودک به سوءتغذیه حاد و دو میلیون کودک دیگر به سوءتغذیه متوسط مبتلا هستند. آقای حامد تاکید کرد که در سال جاری میلادی، نزدیک به دو میلیون کودک مبتلا به سوءتغذیه، تحت درمان قرار گرفته و میزان سوءتغذیه در مقایسه با سال گذشته کاهش یافته است. از سویی هم، محمد امین، نماینده‌ی یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که ۳۶ درصد از کودکان مبتلا به سوءتغذیه حاد در افغانستان، نوزادان زیر شش ماه هستند. آقای امین افزود که از ۱۰ هزار و ۲۰۰ کودک مبتلا به سوءتغذیه‌ی حاد که در ۷ ماه نخست سال جاری به شفاخانه‌ها مراجعه کرده‌اند، ۳۶ درصد آن‌ها زیر شش ماه سن دارند. همچنین مونا شیخ، نماینده‌ی برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد نیز گفته است که این نهاد در سال روان میلادی به ۱.۶ میلیون مادر شیرده در افغانستان مواد خوراکی کمک کرده و به همکاری‌های خود برای جلوگیری از سوءتغذیه مادران و نوزادان ادامه خواهد داد. قابل ذکر است که وزارت صحت عامه در اخیر از تاجران، صنعت‌کاران و بخش خصوصی خواسته است که در جلوگیری از واردات شیر خشک کم‌کیفیت نقش فعال‌تری ایفا کنند. باید گفت که وضعیت اقتصادی کشور، به ویژه در مناطق روستایی و آسیب‌پذیر، روز به روز وخیم‌تر می‌شود و خانواده‌ها به سختی قادر به تأمین نیازهای اولیه غذایی خود هستند. عدم وجود برنامه‌های حمایتی و راهبردهای مؤثر برای مقابله با سوءتغذیه، خطر بروز بحران‌های انسانی را در افغانستان افزایش می‌دهد.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 189 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۳ میلادی نزدیک به ۲۶ هزار کودک در ارزگان به بیماری سوءتغذیه مبتلا شده بودند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که در هفت ماه پسین بیش از ۱۲ هزار کودک در ارزگان به بیماری سوءتغذیه مبتلا شده‌اند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد کرد که ندادن شیر مادر به کودک، عدم آگاهی در خانواده‌ها و چالش‌های اقتصادی، از علت‌های اساسی افزایش بیماری سوءتغذیه در این ولایت است. صدراعظم الفت، مسوول بخش بیماری سوءتغذیه یونیسف در مراسم تجلیل از هفته‌ی شیر دادن مادر به کودک در ارزگان گفت: «ارقام هفت ماه را که ما در دسترس داریم، ۱۲ هزار و ۶۶۱ می‌باشند که ما هنوز هم در خط سرخ قرار داریم.» همچنین عالمان دین و مسوولان نهادهای بهداشتی نیز چالش‌های اقتصادی خانواده‌ها، عدم آگاهی عمومی، مشکلات فرهنگی و اجتماعی را از علت‌های اساسی مبتلا شدن کودکان به بیماری سوءتغذیه می‌دانند. بر بنیاد معلومات یونیسف، در سال ۲۰۲۳ میلادی نزدیک به ۲۶ هزار کودک در ارزگان به بیماری سوءتغذیه مبتلا شده بودند. باید گفت که اخیرا پزشکان بدون مرز هم اعلام کرد که در سال گذشته ۱۰ هزار و ۴۰۰ کودک و در چهار ماه نخست سال جاری میلادی دو و هزار و ۴۱۶ کودک مبتلا به سوءتغذیه زیر پنج سال را در قندهار، هرات و هلمند درمان کرده است. این سازمان در گزارش خود تصویر تاریکی از وضعیت کودکان در افغانستان ارائه کرد و افزود که بیکاری و فقر در میان مردم باعث شده است که کودکان خانواده‌ها به سوءتغذیه مبتلا شوند.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 159 بازدید

برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد از کمبود بودجه در این سازمان ابراز نگرانی کرده و می‌گوید که ۶۰۰ هزار زن باردار در افغانستان را تابستان امسال به دلیل کمبود بودجه از فهرست دریافت‌کنندگان غذای مقوی حذف کرده است. در ادامه آمده است که در سال جاری ۱.۶ میلیون زن باردار و شیرده در افغانستان برای جلوگیری از سوء‌تغذیه‌، خود و کودکان‌شان غذای مقوی دریافت کرده‌اند. برنامه جهانی غذا روز گذشته (سه‌شنبه، ۱۶ اسد) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، بار دیگر از کم‌بود بودجه ابراز نگرانی کرده است این در حالی‌ست که پیش‌از این نیز برنامه‌ی جهانی غذا گفته بود که به ۱۱ میلیون نیازمند به‌دلیل کم‌بود بودجه کمک‌های غذایی اضطراری ارایه نمی‌تواند براساس آمار سازمان ملل متحد، ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. حدود ۴۸ درصد مردم کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. باید گفت که که پس از حاکمیت دوباره‌ی حکومت سرپرست بر کشور و تحمیل سیاست‌های محدودکننده‌ی این گروه در مورد حقوق و آزادی‌های اساسی زنان، دختران و محدودیت‌های کاری مانع دسترسی آنان به کمک‌های بشردوستانه شده است.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 271 بازدید

سازمان بین‌المللی مهاجرت اعلام کرد که از سال ۲۰۲۰ میلادی تا اکنون نزدیک به ۸ میلیون شهروند افغانستان سرزمین خود را ترک کردند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که از این میان، یک میلیون شهروند اهل افغانستان به کشورهای اروپایی پناه برده و ۸۵ درصد دیگر به کشورهای همسایه رفته‌اند. در گزارش آمده است که از زمان به قدرت رسیدن حکومت فعلی در اسد ۱۴۰۰ در افغانستان، تورم اقتصادی در این کشور افزایش قابل توجهی داشته و در این مدت بیش از نیمی از جمعیت کشور فقر را تجربه کرده‌اند. دولت ایالات متحده آمریکا در ۲۹ فبروری ۲۰۲۰ با حکومت سرپرست در دوحه قطر توافق‌نامه صلح امضا کرد و بسیاری معتقدند که این توافق‌نامه زمینه فروپاشی جمهوری اسلامی افغانستان و ورود حکومت فعلی به کابل را فراهم کرد. سازمان بین‌المللی مهاجرت تاکید کرد که حدود ۷۰ درصد از افغان‌هایی که به ایران مهاجرت می‌کنند، می‌گویند به دلیل نبود فرصت‌های شغلی سرزمین خود را ترک کرده‌اند. این سازمان افزود که شمار بازگشت‌کنندگان شهروندان اهل افغانستان از ایران نیز چشم‌گیر است و در سال ۲۰۲۳ نزدیک به یک میلیون افغان از ایران به کشور خود بازگشته‌اند. ۷۰ درصد از مهاجرانی که بازگشته‌اند مدارک اقامتی نداشتند. در گزارش آمده است که بسیاری از شهروندان افغانستان به دلیل دشواری‌های اخذ پاسپورت و ویزا، ترجیح می‌دهند از راه‌های غیرقانونی به دیگر کشورها مهاجرت کنند و عمدتاً برای عبور از مرزها به قاچاقچیان انسان پول می‌پردازند. گزارش سازمان مهاجرت می‌گوید، افغان‌هایی که به اسناد سفر دسترسی ندارند با تهدیدهای بیشتری از جمله نقض حقوق بشر در عبور از مرز‌ها و در کشورهای همسایه روبرو هستند. سازمان مهاجرت می‌گوید که این دسته از افغان‌ها با برخوردهای «ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز» مواجه می‌شوند. همچنین سازمان بین‌المللی مهاجرت در ادامه این گزارش از کشورها خواسته است که اخراج مهاجران اهل افغانستان را تا زمانی که شرایط برای بازگشت «ایمن، آبرومندانه و داوطلبانه» فراهم می‌شود، متوقف کنند. قابل ذکر است که دولت‌های پاکستان و ایران در ماه‌های پسین روند اخراج مهاجران افغان فاقد مدارک اقامتی را افزایش داده است. براساس آمار ارائه شده از سوی وزارت مهاجرین و عودت‌کنندگان حکومت فعلی، روزانه بیش از هزار مهاجر افغان از این دو کشور اخراج می‌شوند.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 192 بازدید

برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۳ میلادی، به ۱۸.۶ میلیون نفر که شامل ۹.۳ میلیون زن و دختر می‌شود، در سراسر افغانستان کمک‌های بشردوستانه توزیع کرده است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که یک‌سوم جمعیت افغانستان دچار گرسنگی است. در گزارش آمده است که برنامه جهانی غذا در پروسه‌ی امدادرسانی برخی از آسیب‌پذیرترین خانواده‌ها از جمله خانواده‌های که سرپرست آن زنان می‌باشند، در اولویت قرار داده است. این سازمان تاکید کرد که در نه ماه گذشته به بیش از ۲۶۰ هزار فرد نیازمند در افغانستان کمک‌های اضطراری غذایی را فراهم کرده است. در ادامه آمده است که تامین هزینه‌ی این کمک‌ها ۳.۲ میلیون دالر از صندوق امانی بشردوستانه‌ی افغانستان که توسط بانک توسعه‌ی اسلامی مدیریت و از سوی مرکز امداد و کمک‌های بشردوستانه ملک سلمان تامین می‌شود، صورت گرفته است. برنامه‌ی جهانی غذا افزود: «با توجه به اوج گرسنگی در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲، امنیت غذایی در افغانستان به طور جزئی بهبود یافته است که عمدتاً به دلیل کمک‌های بشردوستانه بزرگ است.» براساس آمار سازمان ملل، ۲۳.۷ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. گروه کاری زنان، صلح و امنیت پیش‌تر گزارش داد که از این میان حدود ۸۰ درصد نیازمندان کمک‌های بشری زنان و دختران اند. پیش از این برنامه‌ی جهانی غذای سازمان ملل، از آمار بلند نیازمندان در افغانستان و کم‌بکد بودجه هشدار داده بود. این نهاد هشدار داده که به ۱۱ میلیون نفر کمک‌های اضطراری ارایه نمی‌تواند.

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 217 بازدید

نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان از گسترش بحران آب و هوایی در این کشور ابراز نگرانی کرد و گفته است که خشکسالی، آلودگی و استفاده بیش از حد آب، منابع آبی مردم را تهدید کرده است. این سازمان با نشر یک پیامی در حساب کاربری ایکس خود از مردم خواسته است از منابع آبی در افغانستان محافظت کنند. نمایندگی اتحادیه اروپا برای افغانستان تاکید کرد: «بیایید از رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و آب‌های زیرزمینی خود برای نسل‌های آینده محافظت کنیم.» در ادامه آمده است: «ما باید بتوانیم یک افغانستان و جهان امن در برابر مشکلات آبی بسازیم.» باید گفت که سازمان ملل پیش از این با ابراز نگرانی از گسترش بحران آب در افغانستان گفته بود که حدود ۸۰ درصد از جمعیت این کشور دسترسی کافی به آب آشامیدنی ندارند. براساس گزارشی که برنامه توسعه سازمان ملل در اواخر سال ۲۰۲۳ منتشر کرد، افغانستان پارسال رتبه ششم را در میان کشورهای آسیب‌پذیر در برابر تغییرات اقلیمی به خود اختصاص داده است. سازمان ملل گفته بود که برای حل بحران آب و فاضلاب در افغانستان نیاز به ۴۷۹ میلیون دالر است. پیش از این کمیته بین‌المللی صلیب سرخ نیز از دشوار شدن دسترسی مردم افغانستان به آب آشامیدنی خبر داده و گفته بود که جان میلیون‌ها نفر در این کشور در معرض خطر است. همچنین اوچا یا نهاد حمایت‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد گفته بود که به‌‌دلیل کمبود بودجه‌ی نهادهای امدادرسان، ۶.۳ میلیون نفر در افغانستان به آب پاک و سالم دسترسی نخواهند داشت. این در حالی است که پایتخت افغانستان به خصوص دشت برچی، غرب کابل با مشکل جدی کمبود آب آشامیدنی روبه‌رو است و باشندگان این ساحه ساعت‌های متوالی در صف توزیع آب منتظر دریافت چند بشکه آب در طول روز هستند.

ادامه مطلب


11 ماه قبل - 485 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری افغانستان با ۱۰۳ مرگ در هر ۱۰۰۰ تولد زنده، بالاترین نرخ مرگ و میر نوزادان را در جهان دارد. این آمار تکان‌دهنده که توسط سازمان‌های معتبر بین‌المللی تأیید شده است، گواهی بر تراژدی عمیقی است که کودکان این کشور در طول دهه‌ها جنگ و ناآرامی با آن روبرو بوده‌اند. اما این فقط بخشی از داستان است. خشکسالی سال ۲۰۲۱ اوضاع را به طور فاجعه‌باری وخیم‌تر کرد و میلیون‌ها نفر را در افغانستان با کمبود شدید غذا و آب آشامیدنی مواجه ساخت. این شرایط، کودکان را به طور غیرقابل تصوری در برابر بیماری‌های قابل پیشگیری و سوءتغذیه آسیب‌پذیرتر می‌کند و جان بی‌گناهان بیشتری را در معرض خطر قرار می‌دهد. عوامل مؤثر در مرگ ‌و میر نوزادان در افغانستان ۱. فقر: این مقوله در افغانستان نقش هولناکی در افزایش نرخ مرگ و میر نوزادان ایفا می‌کند. این امر از طریق مجموعه‌ای از عوامل پیچیده و به هم پیوسته، جان نوزادان را به خطر می‌اندازد. بسیاری از خانواده‌های فقیر در افغانستان به دلیل کمبود منابع مالی، به مراقبت‌های بهداشتی اولیه قبل، حین و بعد از زایمان دسترسی ندارند. این امر منجر به عدم دریافت مراقبت‌های ضروری مانند معاینات دوران بارداری، کمک به زایمان و مراقبت‌های پس از زایمان می‌شود که می‌تواند برای نجات جان مادر و نوزاد حیاتی باشد. به علاوه، خانواده‌های فقیر غالباً در خانه‌های غیربهداشتی و پر ازدحام زندگی می‌کنند که فاقد آب آشامیدنی سالم و  فاضلاب مناسب هستند. این شرایط محیطی خطر بیماری و مرگ نوزادان را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. همچنین، فقر، محدودیت دسترسی به غذا را به همراه دارد. این منجر به سوءتغذیه مادران می‌شود، که خود باعث کاهش وزن هنگام تولد، ضعف سیستم ایمنی و افزایش خطر ابتلا به بیماری در نوزادان می‌شود. استرس و اضطراب ناشی از فقر نیز بر سلامت روان مادران تاثیر منفی می‌گذارد و منجر به افسردگی و اضطراب آنان می‌شود. این شرایط می‌تواند بر رشد جنین و مراقبت از نوزاد تاثیر به شدت منفی بگذارد. ۲. جنگ و ناآرامی: مقوله جنگ و ناآرامی از دیگر عوامل مؤثر در مرگ و میر نوزادان در افغانستان است. بر اثر جنگ و درگیری زیرساخت‌های حیاتی مانند بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها ویران می‌شود. در این حالت است که دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی به شدت محدود شده و به ویژه برای زنان باردار و نوزادان که به شدت به مراقبت‌های بهداشتی تخصصی نیاز دارند، خطرناک است. به علاوه این‌ها، جنگ و ناآرامی چون خشونت‌زاست و خشونت ناشی از جنگ می‌تواند مستقیماً منجر به مرگ و میر نوزادان شود. حملات هوایی، باران گلوله‌ها و سایر اشکال خشونت احتمال مرگ نوزادان و همچنین مادران آن‌ها را بالا می‌برد. همچنین، جنگ و ناآرامی باعث اضطراب و استرس شدید در زنان باردار می‌شود. این امر منجر به زایمان زودرس و کم وزنی نوزادان می‌شود. سازمان ملل متحد تخمین زده است که در سال ۲۰۲۱، هر روز ۲۰ نوزاد در افغانستان به دلیل عواملی که قابل پیشگیری یا درمان هستند، جان خود را از دست می‌دهند. این رقم به دلیل جنگ و ناآرامی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ۳. کمبود پرسنل بهداشتی: نبود پرسنل بهداشتی آموزش‌دیده، به ویژه متخصصان زایمان و مراقبت از نوزادان، چالش‌های قابل توجهی را برای ارائه مراقبت‌های مناسب به مادران و نوزادان ایجاد می‌کند. بسیاری از زنان باردار در افغانستان، به خصوص در مناطق روستایی، به مراقبت‌های قبل از زایمان توسط ماما یا پزشک آموزش دیده دسترسی ندارند. این امر می‌تواند منجر به تشخیص و درمان نشدن عوارض بارداری شود که برای مادر و نوزاد خطرناک می‌باشد. در سال‌های اخیر، بسیاری از پرسنل بهداشتی متخصص افغانستان به دلیل درگیری، ناامنی و حقوق پایین، از این کشور مهاجرت کرده‌اند. این امر کمبود شدید نیروی کار ماهر در بخش بهداشت را تشدید کرده است. سازمان جهانی بهداشت تخمین زده است که «در سال ۲۰۲۱، افغانستان ۵۷ درصد از پزشکان و ماماهای خود را از دست داد.» ۴. سوءتغذیه: از دیگر عوامل مرگ و میر نوزادان، سوءتغذیه است. بدون شک سوءتغذیه مزمن، که بیشتر در بین کودکان افغان رایج است، در بدترین حالت، می‌تواند منجر به مرگ آنان شود. امّا نوزادانی که با وجود سوءتغذیه زنده می‌مانند، دچار عوارض ذیل می‌شوند: ضعیف شدن سیستم ایمنی: کمبود مواد مغذی ضروری در دوران کودکی، به‌ویژه ویتامین‌ها و مواد معدنی، سلول‌های ایمنی بدن را تضعیف می‌کند و آن‌ها را در برابر باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر عوامل بیماری‌زا، ناتوان می‌سازد. بیماری‌های عفونی: کودکان دچار سوءتغذیه، به‌طور قابل‌توجهی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند اسهال، ذات‌الریه و سل قرار دارند. این بیماری‌ها می‌توانند منجر به عوارض جدی، مرگ و میر و ناتوانی‌های بلندمدت شوند. رشد نامناسب: سوءتغذیه مزمن، مانع از رشد و نمو طبیعی کودکان می‌شود و پیامدهای جبران‌ناپذیری بر سلامت جسمی و ذهنی آن‌ها در طول زندگی خواهد داشت. ۵. دسترسی محدود به آب آشامیدنی و بهداشت: یکی دیگر از مقوله‌هایی که در ردیف عوامل مؤثر در مرگ و میر شدید نوزادان قرار می‌گیرد، عبارت از کمبود آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب است. نبود یا کمبود آب آشامیدنی و نبود فاضلاب مناسب در افغانستان زمینه را برای شیوع بیماری‌های اسهالی و سایر بیماری‌های عفونی که به ویژه برای کودکان خردسال کشنده هستند، فراهم کرده است. اقدامات ضروری برای نجات جان نوزادان و کودکان: افزایش سرمایه‌گذاری در مراقبت‌های بهداشتی مادر و نوزاد: این شامل افزایش تعداد پرسنل بهداشتی آموزش‌دیده، ساخت و تجهیز مراکز بهداشتی، و ارائه خدمات بهداشتی رایگان یا با هزینه کم برای مادران و نوزادان است. تامین آب آشامیدنی سالم و بهداشت: ایجاد سیستم‌های آب آشامیدنی سالم و فاضلاب مناسب برای همه جوامع، به ویژه در مناطق روستایی، ضروری است. مبارزه با سوءتغذیه: برنامه‌های تغذیه‌ای جامع برای کودکان و خانواده‌های آسیب‌پذیر، به ویژه در مناطق محروم، باید اجرا شود. آموزش و توانمندسازی زنان: آموزش زنان در مورد بهداشت باروری، مراقبت‌های قبل از زایمان و مراقبت از نوزادان، می‌تواند به طور قابل توجهی به بهبود سلامت مادران و نوزادان کمک کند. حفاظت از کودکان در برابر درگیری: همه طرف‌های درگیر در جنگ باید برای محافظت از کودکان در برابر خشونت و تضمین دسترسی آن‌ها به کمک‌های بشردوستانه تلاش کنند. نجات جان نوزادان در افغانستان، تنها یک ضرورت اخلاقی نیست، بلکه سرمایه‌گذاری در آینده این کشور نیز است. با اقدامات فوری و پایدار، می‌توانیم به این کودکان شانس زندگی سالم و پربار را بدهیم. مرگ هر کودک یک تراژدی است. با اقدامات فوری و پایدار، می‌توان جان بی‌شماری از نوزادان را در افغانستان نجات داد. جامعه جهانی و دولت افغانستان باید تعهد خود را برای تضمین دسترسی همه کودکان به مراقبت‌های بهداشتی با کیفیت، غذا، آب و سایر نیازهای اساسی نشان دهند.

ادامه مطلب