ذبیحالله مجاهد، سخنگوی حکومت سرپرست حملات نیروهای هوایی پاکستان به مناطق مرزی در ولایتهای پکتیکا و خوست را تایید کرده و میگوید که در این حملات هشت زن و کودک کشته شدند. آقای مجاهد با نشر بیانیهای گفته است که هواپیماهای پاکستانی ساعت ۳:۰۰ بامداد امروز (دوشنبه، ۲۸ حوت) خانههای «غیرنظامیان» را در منطقهی «لمن» ولسوالی برمل پکتیکا و «افغان دوبی» ولسوالی سپیری خوست بمباران کردند. او تاکید کرد که در این حملات، سه زن و سه کودک در پکتیکا و دو زن در خوست کشته شدند. منابع محلی از ولایت خوست در صحبت با رسانه گوهرشاد گفتهاند که در برمل پکتیکا پنج نفر شامل دو زن و دو کودک کشته شدهاند. منبع گفت که ارتش پاکستان در پکتیکا یک فرمانده طالبان پاکستانی به نام عبدالله شاه را هدف قرار داده است، اما حکومت فعلی این ادعا را رد کرده است. سخنگوی حکومت سرپرست تاکید کرد که فردی بهنام عبدالله شاه که طرف پاکستانی مدعی است در این حملات هدف قرار گرفته است، در پاکستان است. وی علاوه کرد که در منطقهای که حمله انجام شده، اعضای یک قوم زندگی میکنند که در دو طرف مرز رفتوآمد دارند. او حملات پاکستان را اقدام ناسنجیده و تجاوز به حریم افغانستان خوانده و آن را بهشدت محکوم کرده است. ذبیحالله مجاهد تاکید کرد که حکومت فعلی، تجربهی طولانی مبارزات آزادیخواهانه با ابرقدرتهای جهان را دارد و اجازهی حمله به خاک خود را به کسی نمیدهد. وی گفت که مردم پاکستان و دولت غیرنظامی جدید باید برخی از جنرالهای ارتش این کشور را از ادامهی سیاستهای اشتباه دیگر جهتها در ۲۰ سال گذشته باز دارند و مانع تخریب روابط دو کشور مسلمان شوند. وی میگوید که حکومت فعلی به کسی اجازه نمیدهند که از خاک افغانستان به کسی آسیب برساند. از سویی هم، تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) در اعلامیهای حملات هوایی پاکستان در افغانستان را محکوم کرده و گفته است که آورگان وزیرستانی هدف قرار گرفتهاند. در اعلامیه تیتیپی آماده است که هزاران خانواده از وزیرستان مجبور به مهاجرت به افغانستان شدند و اسلامآباد هرازگاهی با بمباران خانههای آنها مدعی حمله بر طالبان پاکستانی میشود. این در حالی است که خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان روز گذشته گفته بود که گروههای مخالف مسلح دولت آن کشور از خاک افغانستان برای انجام حملات در داخل آن کشور استفاده میکنند.
برچسب: زنان
نویسنده: مهدی مظفری ازدواج، شروع سفر پرفراز و نشیبیست که با عشق آغاز میشود و با اعتماد و تعهد به ثمر مینشیند. ازدواج، عقد و تعهدی است که در سایهی آن دو روح برای رسیدن به کمال به پیوند هم در میآیند. در این پیوند، زن و شوهر دو رکن اصلی است و دیگران بایستی صرفا مشاوران نیکو برای آن دو باشند و هیچ خدشهای به آزادی انتخاب هر یک از مرد و زن وارد نسازند. انتخاب همسر، حق طبیعی هر انسان است که باید با آزادی و اختیار کامل صورت گیرد. هیچ فردی نباید انسانها را به اجبار و اکراه به همسری خود و یا دیگری دربیاورد. زندگیای که با اجبار، تلخی و خشونت پیوند خورد، نه تنها به خوشبختی و سعادت نمیانجامد، بلکه منتج به فروپاشی و نابودی خانواده میشود. اسلام به عنوان دین فطرت و عدالت میگوید که زن و مرد هر دو در امر خطیر ازدواج، صاحب حق و اختیار هستند. از دید اسلام، دختر و پسر هر دو انسانیست دارای عواطف و احساسات و شیوهی برخورد با انسان دیگری؛ هر دو این حق را دارند که در تمام امور شخصی بالأخص ازدواج، آزاد باشند. هر دختر و پسری حق این را دارد که فرد مناسبی را برای تشکیل زندگی زناشویی انتخاب کند. دختر حق دارد که انسان متناسب با فرهنگ و خلقیات خویش را انتخاب کند؛ همانطور که پسر این حق را دارد. آیات متعددی در قرآن کریم به موضوع انتخاب همسر از سوی دختر و پسر تاکید دارند. به عنوان نمونه، آیه ۲۲۱ سوره بقره به استقلالیت انتخاب آنان اشاره دارد: «وَلاَ تَنْكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَلاَ تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۚ تِلْكَ دَعْوَاهُمْ إِلَىٰ الْجَحِيمِ ۖ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَىٰ الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ ۖ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ» این آیه، مرد و زن را مخاطب قرار میدهد و از آنان میخواهد که با افراد باایمان ازدواج کنند. همچنین در سیره و سخنان پیغمبر اکرم (ص) به فراوانی دیده میشود که ایشان به آزادی انتخاب همسر حرمت نهاده است. در تاریخ سیره آوردهاند: «زنی از انصار همسر مردی از انصار(شهروندان مدینه) بود. شوهرش در جنگ «اُحُد» به شهادت رسید و از وی فرزندی داشت. در این حین عموی بچهاش (برادر شوهر) و مردی دیگر او را از پدرش خواستگاری کردند. پدر خانم، قصد این را کرد که دخترش را به ازدواج مرد بیگانه درآورد و برادر شوهر سابق دخترش را کنار گذارد. دختر نزد پیامبر(ص) آمد و گفت: پدرم مرا به ازدواج مردی درمیآورد که او را نمیخواهم. پیامبر اکرم (ص) پدر را فراخواند و فرمود: آیا دخترت را به ازدواج فلان مرد درخواهی آورد؟ پدر گفت: بلی. حضرت پیامبر فرمود: تو اختیاردار ازدواج دختر نیستی و رو کرد به دختر و فرمود برو با همان که میخواهی ازدواج کن.» نقل تاریخی فوق به وضاحت نشان میدهد که پیامبر هیچگاه به ازدواجهای اجباری زنان امتش، راضی نبوده و این امر را مغایر با کرامت و حیثیت زن میداند. ایشان (ص) در جایی میفرماید: «زنها را پیش از مشورت با آنان، شوهر ندهید.» همچنین فقیهان و عالمان دین از سیره و سنت پیامبر دریافتهاند که اگر زنی بدون رضایت خود به نکاح درآید، حق فسخ نکاح را دارد. البته این بدان معنا نیست که والدین از منظر شریعت اسلامی هیچگونه دخالتی در امر ازدواج و مراسم خواستگاری دخترشان ندارند. مجموعه معارف اسلامی در صدد آن است که مناسبترین شریک زندگی نصیب دختر و پسر شود. اسلام برای والدین در امر تربیت و خانواده حق نظارت و مدیریت را داده است. به همین خاطر در متون روایی پدران و مادران مورد مخاطب بسیار قرار گرفته اند تا مناسبترین افراد را برای همسری فرزندانشان برگزینند. در این باره در یادداشت بعدی در حوزه «زن در اندیشۀ دینی» بیشتر خواهیم پرداخت. با وجود نگاه پرحساس و پرتأکید اسلام نسبت به گزارهی ازدواج، در جامعه افغانستان، امر ازدواج با بیمبالاتی بسیار صورت میگیرد و ازدواج اجباری یک امر مرسوم و مرقوم است. در بین بیشتر خانوادههای افغان معمول است که دختر، بدون مشورت به همسری داده شود. البته این امر(ازدواج دختران بدون مشورت با آنان) به خودی خود در جامعه افغانستان جای نگرفته است، بلکه عوامل متعددی باعث شده که خانوادهها دختران را به اجبار به ازدواج درآورند. بارزترین و مؤثرترین این عوامل از این قبیل اند: جنگ: این گزاره به عنوان يك پديده شوم و ويرانگر، سالهاي زيادي است كه بهگونههاي مختلف از مردم افغانستان و بهويژه زنان، قرباني گرفته و روال عادي زندگی را براي زنان و دختران غيرممكن ساخته است؛ سرنوشت دختران يتيم و زنان بيوه، از اثر جنگها روی دیگر فاجعه است. عمق فاجعه زماني است كه در اثر جنگ زنان مجبور شوند از حقوق و ارزشهايشان بگذرند، به فروش برسند، تن به نكاح اجباري دهند و مورد خشونت و تجاوز قرار گيرند. فقر: از فقر ميتوان بهعنوان عامل تحریكکننده خشونت و ازدواج اجباري در افغانستان نام برد. بيكاري، كمكاري و عدم توانايي پيشبُرد حيات براي خانوادههاي فقير در افغانستان، از اسباب اصلي ازدواجهاي اجباري، ازدواجهاي قبل از وقت (كودكهمسري) و حتا فروش دختران و زنان میباشد. بيسوادي و سلب حق آموزش از دختران: بيسوادي خود فاجعه است. در افغانستان به دليل جنگهاي ۴۰ ساله، زنان زيادي بيسواد و يا كمسواد ماندهاند. در سرزميني كه زنان و مردانش دانش مطالعه و فهم احكام شرعي و قوانين را نداشته باشند و گروه حاكم نیز در بيسوادي مطلق به سر ببرد، مردم چه ميدانند كه ازدواج چه است و چه هدفی دارد؟ باور آنها این است كه زن، ابزاری براي تقاضاي جنسي مردان، توليد مثل و ادامه نسل بشر است. زن از خود نبايد اراده داشته باشد، حق و حقوق داشته باشد، آزادي داشته باشد ویا حق انتخاب همسر داشته باشد. سنتهاي غلط: افغانستان يك كشور سنتي است. با وجود تاكيدهاي مكرري كه در رابطه به ممنوعيت ازدواجهاي اجباري وجود دارد، هنوز عرف ناميمون و سنتهاي غلط بر اين امر حكمروايي میکند. باورها و عقايد غلطی كه نسبت به زنان وجود دارد، رسوم و شيوههاي اشتباه در امر ازدواج دختران را تحكيم بخشیده و دختران را واداشته است در صورتيكه خانوادهها (به خصوص مردان) بر سرنوشتشان مُهر تاييد زدند، آنها حق ندارند واکنش نشان دهند؛ حتا اگر پای زندگیشان در میان باشد. در پایان، بایستی خاطر نشان کرد که ریشهکن کردن عموم سنتهای غلط از جمله ازدواج اجباری رسالت انسانی و اسلامی بر تکتک افراد جامعه افغانستان است. از عالمان دین، صاحبان دانش و اندیشه گرفته تا فرهنگیان و توسعهدهندگان اجتماعی. بدون شک ازبین بردن ازدواج اجباری از جامعه به شدت سنتی افغانستان یک فرآیند زمانبر و نیازمند تعهد و تلاش همه افراد جامعه است. امّا با افزایش آگاهی، تقویت قوانین، حمایت از زنان و دختران، جلب مشارکت جامعه، و همکاری بین المللی میتوان به گامهای بلندی در جهت ریشهکن کردن این معضل اجتماعی دست یافت. همچنین مدیران و سیاستگذاران کشور با خاموشسازی آتش جنگ و معرکه و با به حداقل رساندن آمار فقر و بیسوادی در کشور خدمت بزرگی به زنان و جامعه افغانستان خواهند کرد.
در ادامهی مجازات بدنی دهها تن در افغانستان، دادگاه عالی حکومت سرپرست اعلام کرده است که چهار نفر در ولایت هلمند به اتهام «لواط»، «دزدی» و «روابط نامشروع» در ملاءعام شلاق زده شدهاند. این دادگاه امروز (پنجشنبه، ۱۷ حوت) با نشر اعلامیهای گفته است که این افراد با حضور مقامات حکومت سرپرست و مردم عادی، شلاق زده شدند. در اعلامیه آمده است که حکم شلاقزدن این افراد از سوی محکمهی ابتدائیهی شهری ولایت هلمند صادر و از سوی معاونیت قضایی این دادگاه و ریاست محکمهی تمیز زون جنوب غرب تایید شده بود. این دادگاه اعلام نکرده است که هرکدام از این افراد چند ضربه شلاق زده و همچنان محکوم به حبس هم کرده یا خیر. این در حالی است که دادگاه عالی حکومت سرپرست دیروز نیز ۱۰ نفر به شمول دو زن را در ولایت میدان وردک شلاق زده بودند. حکومت سرپرست در هفتههای اخیر مجازات افراد در ملأ عام را افزایش دادهاند و از جمله دو نفر را در غزنی و یک نفر را در جوزجان در ملأ عام اعدام کردهاند. با این حال، سازمانهای حقوقبشری بینالمللی مجازات افراد در ملأ عام را «توهین به کرامت انسانی» آنان میدانند و خواستار توقف آن هستند.
مسوولان محلی از ولایت سرپل میگویند که در اثر سردی هوا و فروریختن سقف یک خانه در دو ولسوالی این ولایت، پنج نفر به شمول کودکان و زنان جان باختهاند. دفتر والی حکومت فعلی در سرپل با نشر خبرنامهای گفته است که این افراد در طی پنج روز گذشته در ولسوالیهای البدر و کوهستانات این ولایت جان باختهاند. در خبرنامه آمده است که قربانیان سردی هوا دو زن و دو کودک میباشند که بهدلیل سرما و نرسیدن به موقع به مرکز صحی در ولسوالی البدر جان باختند. دفتر والی تاکید کرد که یک نفر دیگر در ولسوالی کوهستانات بر اثر فروریختن سقف خانه، جاناش را از دست داده است. در خبرنامه افزوده شده است که برفباریهای اخیر علاوه بر تلفات جانی، منجر به مرگ مواشی و خسارات مالی هنگفت نیز شده است. برفباریهای اخیر در برخی از ولایتهای دیگر نیز جان شماری از شهروندان را گرفته و باعث تلفشدن چندین هزار مواشی شده است. در برخی از مناطق بارش سنگین برف، منجر به انسداد راههای مواصلاتی شده است. باید گفت که خانههای مناطق اطراف و دوردست کشور بهصورت غیر معیاری و اکثریت از گِل ساخته شدهاند که در پی بارش برف و باران فرسوده شده و فرو میریزند. رویدادهای مشابه نیز در نقاط مختلف کشور هر از گاهی از شهروندان قربانی میگیرد. براساس اطلاعات موجود، برف و بارانهای چند روز اخیر بیشترین تلفات و خسارات به باشندگان ولایتهای کابل، بلخ، ننگرهار، قندهار، هرات، بدخشان، هلمند، غور، لغمان، ارزگان، زابل، پکتیا، پکتیکا، خوست و سمنگان وارد کرده است.
اگر روی پوست خود یا فرزندتان زگیلهای آبکی دیدهاید که کوچک، برآمده و پرآب هستند، به بیماری مولوسکوم مبتلا شدهاید. این زگیلهای کوچک میتوانند مقاربتی باشند یا بدون داشتن رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum Contagiosum) نوعی عفونت شایع است که باعث ایجاد برجستگیهای کوچک، گرد، سفت و خوشخیم روی سطح پوست میشود. این برجستگیها و ضایعات پوستی معمولا بدون درد بوده و پس از درمان، جای زخم آنها باقی نمیماند. البته اگر برجستگیها خراشیده یا زخمی شوند، عفونت میتواند به پوست مجاور سرایت کند. عفونت مولوسکوم کنتاژیوزوم میتواند از طریق تماس مستقیم با ویروس منتشر شود. مدت زمان ماندگاری ویروس برای هر فرد متفاوت است؛ اما برجستگیها میتوانند بین ۲ ماه تا ۴ سال روی پوست باقی بمانند. این بیماری در انواع غیرمقاربتی از طریق تماس پوستی هم منتقل میشود و اغلب در کودکان دیده میشود البته میتواند بزرگسالان را نیز تحت تأثیر قرار دهد، به ویژه آنهایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. این بیماری پوستی ظاهری شبیه به زگیلهای پرآب ایجاد میکند و به همین دلیل به آن زگیل آبکی هم گفته میشود. علائم بیماری مولوسکوم این بیماری علائم واضحی دارد که به راحتی قابل تشخیص هستند. البته بعد از ابتلا به ویروس، بروز علائم آن ممکن است از ۲ تا ۷ هفته طول بکشد. در مواردی نیز ممکن است تا ۶ ماه بعد از ابتلا به بیماری هیچ علامتی در شما بروز نکند. این اتفاق بیشتر در کودکان میافتد. اما اگر علائم بروز کند، میتواند شبیه به هر یک از موارد زیر باشد: برآمدگیهای گرد و همرنگ پوست زگیلها به صورت تکی یا تا ۲۰ عدد کنار هم مشاهده میشوند داخل زگیلها مادهی چسبندهای شبیه به موم و وکس وجود دارد برجستگیهای کوچک و بزرگ اغلب بدون درد هستند، اما میتوانند خارش، درد، قرمزی و یا متورم برآمدگی روی صورت، تنه، بازوها یا پاهای کودکان برآمدگی در اندام تناسلی، زیر شکم یا داخل ران بزرگسالان در صورتی که عفونت از راه جنسی منتقل شود. علت مولوسکوم چیست؟ مولوسکوم کنتاژیوزوم یا زگیل آبکی نوعی عفونت ویروسی پوست و گاهی مخاط است که عامل آن نوعی دی ان ای ویروس از خانواده پاکس ویروس میباشد. ویروس مولوسکوم از طریق تماس پوست به پوست و برخورد فیزیکی افراد با هم منتقل میشود. همچنین ممکن است با استفاده از وسایل و لباسهای آلوده شخص هم منتقل شود. مثلا اگر از لیف، کیسه، لوفا، حوله و لباسهای شخصی فرد آلوده استفاده کنید، ممکن است به بیماری آلوده شوید. با استفاده از لباسهای شنای یکدیگر هم احتمال آلودگی افزایش مییابد. اگر فرد مبتلا زگیل را لمس کند، بخاراند و سپس به بخشهای دیگر بدن خود دست بزند، ممکن است آن را به قسمتهای دیگر منتقل کند. تراشیدن موهای زائد و استفاده از ژیلت و خودتراش مشترک هم میتواند در انتقال ویروس موثر باشد. یکی دیگر از اصلیترین روشهای انتقال این بیماری رابطه جنسی است. همانطور که گفته شد این بیماری نوع تناسلی هم دارد که مولوسکوم تناسلی نامیده میشود و از انواع بیماریهای مقاربتی است. پس با برقراری رابطه جنسی و تماس نزدیک با شریک جنسی آلوده، به این بیماری مبتلا میشوید. عوامل خطر ابتلا به بیماری مولوسکوم برخی از عواملی که میتواند احتمال ابتلا به این بیماری را بالا ببرد، شامل موارد زیر است: رابطه جنسی با افراد متعدد رابطه جنسی با کسانی که پرخطر هستند استفاده از وسایل شخصی افراد آلوده زندگی با کسی که به این بیماری مبتلا است رفتن به استخر و رعایت نکردن اصول بهداشتی استحمام بعد از فرد آلوده و استفاده حوله شخصی او سن ۱ تا ۱۰ سالگی (کودکان اغلب در این سن بیشتر مبتلا میشوند) داشتن سیستم ایمنی ضعیف (برخی شرایط و درمانها میتوانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند. به عنوان مثال میتوان به سرطان خون، ایدز و درمان سرطان اشاره کرد.) ابتلا به درماتیت آتوپیک بثورات معمولی درماتیت آتوپیک، یک نقطه ورودی برای ویروس ایجاد میکند که باعث ایجاد بیماری میشود. عوارض مولوسکلوم هنگامی که به این بیماری مبتلا شوید، برجستگیها و پوست اطراف آنها ممکن است ملتهب شوند. تصور میشود که این یک پاسخ سیستم ایمنی به عفونت باشد. در صورت خراشیدگی، این برجستگیها میتوانند عفونی شده و با جای زخم بهبود پیدا کنند. اگر زخم روی پلکها ظاهر شود، چشم صورتی (ملتحمه چشم) میتواند ایجاد شود. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مولوسکلوم چه باید کرد؟ عمدهترین کارهایی که باید برای جلوگیری از انتشار ویروس انجام داد: دست هایتان را بشویید. تمیز نگه داشتن دستها میتواند به جلوگیری از انتشار ویروس کمک کند. از دست زدن به برجستگیها خودداری کنید. تراشیدن روی نواحی آلوده نیز میتواند باعث انتشار ویروس شود. وسایل شخصیتان را به اشتراک نگذارید یا از دوستان، فامیل و باقی افراد قرض هم نگیرید. لباس، حوله، برس مو و سایر... وسایل شخصی است و نباید با فرد دیگری آن را به اشتراک بگذارید. از تماس جنسی خودداری کنید. اگر مولوسکوم کونتاژیوزوم روی اندام تناسلی خود یا نزدیک آن دارید، تا زمانی که برآمدگیها درمان نشده و از بین نرفتهاند، از برقراری رابطهی جنسی خوداری کنید. برجستگیها را با لباس بپوشانید تا از تماس مستقیم با دیگران جلوگیری کنید. هنگامی که در اطراف شما افراد دیگری حضور نداشتند، میتوانید ناحیه آسیب دیده را در معرض هوا قرار دهید، زیرا این کار باعث سلامت پوست میشود. کدام کودکان در معرض خطر ابتلا به مولوسکوم کونتاژیوزوم هستند؟ کودکان میتوانند از طریق تماس پوست با پوست با فردی که به این بیماری مبتلا است، به مولوسکوم سرایتی مبتلا شوند. این مشکل در سراسر جهان یافت میشود، اما تصور میشود که در محیطهای گرم و مرطوب شایعتر است. جلوگیری از مولوسکوم کوتاژیوزوم در کودکان ویروس داخل برآمدگی فقط به میزان خفیفی مسری است. میتواند به سایر کودکانی که مستقیماً برجستگیها را لمس میکنند سرایت کند. بهترین پیشگیری اجتناب از تماس با برجستگیها، محیط و افراد آلوده است. تشخیص چگونه انجام میشود؟ پزشکان میتوانند بر اساس معاینه فیزیکی و گرفتن تاریخچه معمولی، لکهها را شناسایی کنند. در موارد نادر، یک نمونه بافت نیز برای ارزیابی دقیقتر تغییرات پوست در زیر میکروسکوپ و رد سایر شرایط گرفته میشود. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر مشکوک هستید که شما یا فرزندتان به مولوسکوم مبتلا هستید، و یا در صورت مشاهده علائم این بیماری در وجودتان، حتما به پزشک مراجعه کنید. بهتر است پروسهی درمان را به تعویق نیندازید و از درمانهای خودسرانه که اغلب باعث تشدید بیماری میشود، خوداری کنید. درمان این بیماری معمولا بعد از مدتی خود به خود درمان میشود. اگر ضایعات شما را اذیت نکنند و نگران انتقال آنها به کسی نباشید، بین ۲ ماه تا ۴ سال زگیلها باقی میمانند و سپس از بین میروند. علائم خوب شدن این بیماری از بین رفتن زگیلها به مرور زمان است. با این حال، روشهای مختلفی برای درمان وجود دارد که با توجه به وضعیت شخص و تشخیص پزشک وانتخاب بیمار صورت میگیرد. پس از درمان، از ژل یا پمادهای ترمیمی برای کمک به بهبود برجستگیهای درمان شده و کاهش جای زخم استفاده میشود. درمان دارویی (پمادهای موضعی و قرص) درمان با لیزر (لایه برداری و جراحی) کرایوتراپی نویسنده: داکتر معصومه پارسا
مسوولان محلی از ولایت کنر میگویند که فرو ریختن سقف یک خانه در نتجیهی باراندگی شدید در شهر اسعدآباد، مرکز این ولایت جان چهار عضو یک خانواده را گرفته و دو نفر دیگر را زخمی کرده است. احسانالله، از مسوولان ادارهی رسیدگی به حوادث طبیعی حکومت سرپرست در ولایت کنر گفته است که این رویداد حوالی ساعت ۶:۰۰ صبح امروز (شنبه، ۱۲ حوت) در منطقهی «اندرسیر» از مربوطات شهر اسعدآباد، مرکز این ولایت رخ داده است. او تاکید کرد که در این رویداد سه نفر جان باخته و یک کودک پسر و یک کودک دختر زخمی شدهاند، اما فرماندهی پولیس کنر شما جان باختگان را چهار نفر اعلام کرده است. مسوولان در مورد سنوسال قربانیان و کودکان زخمی جزئیاتی ارائه نکردهاند. این در حالی است که وزارت رسیدگی به حوادث حکومت سرپرست اعلام کرده است که براثر برفباری و سرمای شدید هوا در روزهای اخیر، ۹ نفر در کشور جان باختهاند. همچنین پیش از آن نیز منابع محلی در فاریاب از جانباختن یک نفر براثر برفباری خبر داده بود. در روزهای اخیر برفباری در ولایتهای مختلف افغانستان جریان داشت و باعث مسدودشدن شاهراه سالنگ و راههای مواصلاتی در هفت ولایت شد. باید گفت که خانههای مناطق اطراف و دوردست کشور بهصورت غیر معیاری و اکثریت از گِل ساخته شدهاند که در پی بارش برف و باران فرسوده شده و فرو میریزند. رویدادهای مشابه نیز در نقاط مختلف کشور هر از گاهی از شهروندان قربانی میگیرد.
نهاد حقوق بشری موسوم به «رواداری» با نشر گزارشی گفته است که وضعیت حقوق بشری در افغانستان نسبت به سال ۲۰۲۲ میلادی وخیمتر گردیده که در یک سال گذشته حدود ۷۷۲ تن در رویدادهای مختلف نقض حقوق بشر کشته و زخمی شدند. این نهاد امروز (شنبه، ۱۲ حوت) در گزارشی گفته است که اشکال مختلف نقض حق حیات از جمله قتلهای هدفمند، مرموز و فراقضایی و بهخصوص حملات انتقامجویانه علیه کارمندان حکومت پیشین، اعضای خانواده و بستگان آنان، زنان معترض، مدافعان حقوق بشر و دیگر شهروندان غیر نظامی در بخشهای مختلف افغانستان بهصورت گسترده ثبت شده است. نهاد حقوق بشری «رواداری» تاکید کرد که در طول سال ۲۰۲۳ میلادی دستکم ۷۷۲ تن در رویدادهای گوناگون نقض حقوق بشری در سراسر کشور کشته و زخمی شدهاند که از این میان، ۵۰۶ نفر جان باخته و ۲۶۶ تن دیگر زخمی شدند. در ادامه آمده است که قربانیان این رویدادها شامل ۳۹۰ مرد، ۵۸ کودک، ۳۸ زن و ۲۰ تن دیگر با هویت نامعلوم هستند. در گزارش آمده است که زخمیهای این رویدادها شامل ۱۸۴ مرد، ۳۳ کودک، ۹ زن و ۴۰ تن دیگر با هویت نامعلوم میباشند. این نهاد تاکید کرد که در سال ۲۰۲۳ در نتیجهی شش حملهی انتحاری و انفجاری در ولایتهای کابل، بدخشان و بغلان ۸۶ تن کشته و ۱۵۱ نفر دیگر هم زخمی شدهاند. در گزارش تاکید شده است که اکثریت قربانیان این حملات شامل شهروندان هزاره و شیعهی افغانستان بودهاند. نهاد حقوق بشری «رواداری» افزود که در جریان سال ۲۰۲۳ میلادی حداقل ۱۰۷ نفر در نتیجهی انفجار ماینها و مهمات منفجر ناشدهی باقیمانده از زمان جنگ، کشته و زخمی شدهاند که از این میان، ۵۵ تن شامل ۴۳ کودک، ۱۱ مرد و ۱ زن کشته و به تعداد ۵۲ تن دیگر شامل ۳۱ کودک، ۱۴ مرد و ۷ زن زخمی شدهاند؛ اکثریت قربانیان این رویدادها را هم کودکان تشکیل میدهند. در گزارش آمده است که از اول ماه جنوری تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳ میلادی حداقل ۴۲۸ نفر بهشمول ۳۷۴ مرد، ۳۹ زن و ۱۵ کودک به صورت هدفمند، مرموز و غیر قضایی توسط نیروهای حکومت فعلی و افراد ناشناس کشته و زخمی شدهاند. نهاد حقوق بشری «رواداری» در بخش دیگری از گزارش به بازداشتهای خودسرانه پرداخته شده و آمده است که در سال گذشته حداقل ۱۱۸ تن از کارمندان حکومت پیشین توسط نیروهای حکومت فعلی بهصورت خودسرانه و غیر قانونی بازداشت شدهاند که از این میان ۹۱ نظامی، ۶ کارمند بخشهای ملکی حکومت پیشین و ۲۱ تن دیگر از اقارب و بستگان آنها شامل هستند.
منابع محلی از ولایت هلمند میگویند که در اثر بارش شدید برف و باران در روزهای اخیر در این ولایت، سقف یک خانه فرو ریخته که در نتیجه چهار نفر بهشمول دو کودک و یک زن جان باختند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد روز گذشته (چهارشنبه، ۹ حوت) در ولسوالی ناوهی ولایت هلمند رخ داده است. همچنین خبرگزاری باختر که تحت کنترل حکومت سرپرست قرار دارد، گزارش داده است که سقف یک خانه در ولسوالی ناوهی ولایت هلمند بر اثر بارش برف و باران فرو ریخته است. این خبرگزاری گفته است که در نتیجه این رویداد چهار عضو یک خانواده به شمول دو طفل و یک زن جان باختهاند. خبرگزاری باختر در مورد مورد سنوسال قربانیان و جنسیت کودکان جزئیاتی ارائه نکرده است. باید گفت که خانههای مناطق اطراف و دوردست کشور بهصورت غیر معیاری و اکثریت از گِل ساخته شدهاند که در پی بارش برف و باران فرسوده شده و فرو میریزند. رویدادهای مشابه نیز در نقاط مختلف کشور هر از گاهی از شهروندان قربانی میگیرد.
منابع محلی از ولایت فاریاب میگویند که یک زن میانسال از سوی افراد مسلح ناشناس توسط سلاح به قتل رسیده است. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که یک زن ۵۷ ساله بهنام زرغونه در روستای «کاریز» از مربوطات ولسوالی چهلگزی در خانهاش توسط سلاح به قتل رسیده است. منبع تاکید کرد که این زن ۵۷ ساله توسط افراد ناشناس به قتل رسیده است. منبع افزود که نیروهای حکومت سرپرست در ولایت فاریاب مردی را به ظن قتل این زن بازداشت کردهاند. مسوولان حکومت محلی در ولایت فاریاب تا اکنون در این مورد اظهار نظر نکردهاند. این در حالی است که پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتلهای مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایت فاریاب افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
شماری از فعالان جامعه مدنی و حقوق بشر افغانستان با نشر گزارشی گفتهاند که از طی دوونیم سال از تسلط حکومت سرپرست در افغانستان، حدود ۸۸ هزار و ۴۵۵ مورد سوءاستفاده جنسی افراد حکومت از زنان در سراسر کشور ثبت شده است. فعالان جامعه مدنی و حقوق بشر افغانستان با نشر گزارشی ۴۷ صفحهای دوونیم سال تسلط حکومت سرپرست را مورد بررسی قرار دادهاند. در گزارش آمده است که در این مدت حدود ۱۴ هزار و ۸۱۲ مورد سوءاستفاده جنسی از کودکان نیز ثبت شده است. آنان در این گزارش از ناپدید شدن زنان و مردان غیرنظامی ابزار نگرانی کردهاند. فعالان جامعه مدنی و حقوق بشر افغانستان تاکید کرد که طی دو سال از عمر حکومت سرپرست، دستکم ۷۰ هزار و ۳۰۵ واقعهی ناپدید شدن زنان و مردان غیرنظامی رخ داده است. آنان میگویند که رویدادهای گزارش شده در این تحقیق شامل زنانی است که به «بردگی» گرفته شده یا به مکانهای نامعلوم منتقل میشوند و مردان غیرنظامی که توسط افراد حکومت سرپرست هدف قرار گرفتهاند. به گفتهی آنان، این عملکرد حکومت سرپرست «نقض قابل توجه حقوق اولیه بشر» است و باید به آن بهگونه فوری رسیدگی شود. این در حالی است که پیش از این نیز نهادهای بینالمللی در مورد نقض حقوق بشر بهویژه حقوق زنان و دختران از سوی حکومت سرپرست در افغانستان ابراز نگرانی کردهاند. در حالی فعالان جامعه مدنی و حقوق بشر افغانستان از نقض گستردهی حقوق زنان خبر میدهند که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.